Kunstveilingen C. I'. KOOS Co.,
een flinke Bediende,
Moderne Schilderijen en Aquarellen,
Burgerlijke Stand.
Les gevraagd
Openbars Vrijwillige Vsrkooping.
4de Regiment Infanterie.
sw Dinsdag 5 Blaart 11907. "W
Oude Schilderijen en Antiquiteiten,
FEUILLETON.
Onschuldig veroordeeld.
hebben, door de afzettingen heendringen
met een brutaal gezag, en de rouwzaal bin
nenstappen of het een tentoonstelling wa
re, met de in de couranten gepubliceerde
doodenlijsten in de hand. Automobielen
maakten nu den Hoek tot het doel van
hun uitstapjes.
Maar met den avond zakt dat alles af.
Bet vertier verslapt, de ellende blijft over.
Telkens ziet men nu doodkisten met lijken
dragen over het rangeerterrein, waar het
electrisch licht bleek schijnt. Lijkkisten
hangen aan dc stoomkroan om op de „Am
sterdam" te worden geheechen, die do lij
ken van de bemanning naar het vaderland
meeneemt. „Langzaam aan, langzaam
aan roept eerbiedig de machinist.
De kameraden op de nachtboot zien toe,
bleek en ontdaan, de hoofden ontbloot.
En zijn het weer trollies met lijkkisten,
die naar de goederenwagens worden gere
den Gruwelijk is het, als een obsessie.
Het Kanaal kabbelt daar nu zoo vredig-
jes langs. De zee is geslecht, haar woede
gekoeld. Een helder maantje schijnt cr over
de golven. Met de lichten van de kust is
het een prentje gelijk.
In de antichambre voor de rouwkamer
zitten de afgewerkte wachten om de kachel
te dutten voor alweer een nacht van waken.
Als je dan tussckcn de zwarte portières
doorgaat, zie je in do zwarte hal, waar de
booglampen mat aan den zolder gloeien, dc
wit-en-zwarte baren, met de kisten cr op,
deels nog open, deels gesloteb, hier en daar
dc gezichten bedekt. Elders nog in witie
lakens gespelde lijken gestrekt, mannen,
vrouwen, dat aanvallig blonde meiske
Wennberg, een eind verder het lijk van
haar vader, terwijl naar ik vernam
de geredde moeder stervend lag in het ho
tel. En op iedere baar heeft de firma Hu-
dig en Pieters een grooten grafbouquet la-
teD leggen van lovende rouwblormen, lelieB,
seringen, witte en paarse op palmtakken,
met op de linten: With feelings of graet
regret and sympathie.
Doodstil is het er. Zachtjes gaan er en
kelen rond, die nog trachten willen te her
kennen, worden voor den burgerlijken f tand
de registers biigehouden Op de dood.. ido
zijn etiquetten met de namen gespeld. In
h^t gehpel zijn er vijf en vijftig lijken. Op
het Schovmingscho strand zijn er echter
nog verscheiden aangespoeld, die nu ver
wacht worden aan den Hoek. Maar dan
mist men er nog een kleine honderd.
Het „Handelsblad" heeft den heer T.
Ouwehand, gezagvoerder van de maat
schappij „Nederland", gesproken, wiens
stoomschip „Flores" in den stormachti-
gon nacht van Woensdag op Dondordag
voor de pieren van IJmuiden kwam en ten
gevolge van de hoogo zeeën buitengaats
moest blijven, in afwachting van voor het
binnenloopen gunstiger weder.
De heer Ouwehand, bekend kapitein, in
dienst van bovengenoemde maatschappij,
met een ervaring van ruim drie en dertig
jaar, heeft eenige bijzonderheden meege
deeld, die in verband met het gebeurde io
dien nacht aan den Hoek van Holland
zeker niet van belang ontbloot zijn.
Het stoomschip „Flores" kwam '*n deu
nacht van Woensdag op Donderdag tij-
déns een zwaren storm uit het Noord-
Westen, die later doorliep Noord Noord-
West, voor de IJmuider pieren.
„Ik oordeelde het", aldus kapitein Ou
wehand, „niet raadzaam de haven binnen
te loopen, uit vrees door de zee, die huizen
hoog stond, op het strand te worden ge
worpen. Enkele bladen hebbe"n beweerd,
dat ik voor IJmuiden ten anker ging, maar
iemand, dio een weinig thuis is op de
Noordzee, weet aanstonds, dat dit met
vliegend stormweer langs onze geheelo kust
tot db onmogelijkhe>den behoort, de boot
zou weldra uit elkander worden geslagen
of van haar ankerketting los geraken. Ik
zette koers in Noordwestelijke richting,
naar volle zee en bleef met den kop van
het schip op de golven liggen, dwars van
do kust af. Zoodoende had ik niets te
vreeeenalle machine waren in •"'en besten
staat; alles werkte pat-ent en rustig kon
ik betere tijden wachten. De storm nam
langzamerhand in kracht toe on was wel
het hevigst tusschen drie uur des nachts en
acht uren des morgens. Do „Berlin", dio
tegen vijf uur den Hock van Holland is
genaderd, kwam wel in de moeilijkste
oogenhlikken in de nabijheid van de kust.
Al stem ik dadelijk too, dat het buitenge
woon zwaar weer was, toch kan ik niot
ontkennen wel eens méér in mijn drie en
dertigjarige ondervinding zoo'n storm te
hebben meegemaakt. Tntusschen bleef ik
op behoorliikcn afstand van do k^st tot
drie uur Donderdagmiddag; t<Vn was het
weder wat wij noemen „handzamer' gewor
den en zag ik er geen bezwaar meer in,
naar binnen te loopen. Tegen zee uren
waren wij in do haven. Dit was dc tweede
maal, voor zoover ik mij kan herinneou,
dat ik voor IJmuiden moest blijven.
Ik voor mij acht het binnenloopen van dc
haven tc IJmuiden gevaarlijker dan dat
vam den Hock van Holland en wel om deze
reden, dat men eerstbedoelde met groote
vaart moet binnenstoomen, om door den
stroom to komen, die dwars voor do pieren
loopt-, en onmiddellijk daarna moet stoppen
ten einde niet in botsing te komen met de
sluizen.
Aan den Hoek kan men de groote vaart,
die daar evetaeons vereischt is met het oog
op den dwarsstroom van vloed of ebbe, die
evenwijdig met do kust loopt, geleidelijk
verminderen, omdat men in die haven geen
rekening behoeft te houden met den korten
afstand van het breekwater tot aan dé
sluizen. Deze omstandigheid vergt -©
IJmuiden groote zeemanschapmaar on
danks dat, vielen voor deze haven minder
ongelukken voor dan aan andere haven
monden. Heeft men bovendien te kampen
met ecjn storm uit het Noordwesten, den
gevaarlijksten storm, dien men aan on:e
kusten kent, dan is voorzichtigheid dubb°l
geboden. Een groot gevaar voor onze sche
pen bij stormweer schuilt in de grondzee
en voor de pieren, zeeën, die een geweldige
kracht kunnen ontwikkelen. Een grondzee
is in staat het achterschip van een stoomer
omhoog te slingeren en hem aldus uit het
roer te doen loopen. Géscbicdt dit, dan is
de boot natuurlijk een speelbal van de
golvenzeer licht wordt het stoomschip
dan op do pieren geworpen, waar het niete
mceT rest dan uit elkaar te worden gesla
gen. Eenmaal opgenomen door een grond/.ct
herkrijgt hot roer niet meer den druk op
het water, noodig voor de besturing der
boot. Mogelijk, dat zulk een grondzeo do
„Berlin" noodlottig is geweest.
Bij de nadering van de kust, Donderdag
ochtend tegen vijf uren, moet de „Berlin"
een beelen toer hebben gehad den dwars
stroom voor de pieren door te gaande
storm had tegen dat tijdstip wel zijn
hoogtepunt bereikt. Ware het- schip, eveu-
als de „Flores", een gooderenboot geweect,
wellicht had de gezagvoerder, evenals ik
deed, cenige uren gewacht met het binn«m-
Komen, een passagiersboot vaart echter op
tijd en dan gelden we] eens overwegingen
die in een ander geval niet zouden hebben
gegolden."
Toen het gesprek kwam op do mogelijk
heid van assieteeren door booten, die later
op den morgen den Hoek van Holland
binnenliepen, wees de heer Ouwohand er
met nadruk op, dat hup verleenen in zulke
gevallen beslist ondoenlijk is, wil iron
zelf niet de kans loopen méde uaar den
kelder te gaan.
Bij stormweer staat op do pieren zulk een
branding, worden de golven zóó hemelhoog
tegen do ku6t opgestuwd, dat ue„ zaak is
uit de nabijheid te blijven. Waagde men
zich er aan hulp te bieden, de boot zou in
een minimum van tijd een zelfdj 1-ife heb
ben gedeeld. Trouwens, het niet slagen van
de pogingen der reddingsbooten vóór gis
termiddag bewijst reeds voldoende, dat de
elementen ditmaal niet waren te overwin
nen. „De havens aan de Hollandsche kus
ten hebben alle dit nadeel, dat zij aan
open zee liggen en dus met. groote om
zichtigheid moeten wordén binnengevaren,
de dwarsstroom van do Noordzee vereischt
heel wat zeemanschap, zooals ik u reeds
zei. Andere havens hebben dikwerf eenige
beschutting, ik noem 11 slechts Hamburg,
waarvan do haven bereikt wordt na eerst
een vrij lange rivier te zijn opgevaren. Dat
geeft, beschutting, wat vo^n*] dc hntvons
van den ""-«V <>n T.Tmuiden missen."
De heer Ouwehand voegde or neg nan toe
dat do storm "^i^ndoernacht kwam
onzotten, toen hij Wight passeerde; ied^ren
dag nam de wind in krach toe «n rinds
Dinsdagavond was dc zee in buitengovoue
mate woelig.
De „Prinses Sophie" van do maatschap
pij Nédorland" liep Dinsdagnacht bijtijds
binnen, terwiil con boot van den Wost-Tn-
dic^hcn maildienst ecnieo uren vóór do
„Flores" te IJmuiden binnenviel. Toei
echter wa-s de storm voor dc IJmuider pie
ren reeds eenigermate bedaard.
Vereeniging tooi* de Stantbnishoml-
knmlo on <1© Statistiek.
Ter behandeling in de eerstvolgende al-
gemceno v -gadering zijn uoor het bestuur
an dc ordo gesteld do vraagpunten
Welke bcteokenis moet worden toege
kend aan dc coöperatie van kleine onder
nemers op het gebied van landbouw, han
del en nijverheid? Heeft dezo coöperatie
van staatswego bevordering noodig? Zoo
ja, waarin zou dio dan kunnen bestaan?
Op uitnoodiging van bet bi fuur hebben
zich bereid verklaard als pracadviseurB
over deze vragen op te treden de heeren
dr. D. Bos, dr. J. Nou wens, K. Reyno cn
mr. H. J. Tasman. Bovondien verklaardo
mr. E. M. Meijera zich bereid con zakelijk
rapport uit to brengen nopens den tegen-
woordigen stand van doze coöperatie hier
te lande.
A ARLANDERVEEN. B e v a 11 e nF. van Vliet
gêb. Van der Bjjl Z. S. J. v«d Muiswinkel
Iteb. Meerburg J. Koelewfjn g«h. De Graaf
D. A M. Grobbe geb. Hoogteyliug Z. S.
van Muyon geb Vleeshouwer Z.
Overleden: H. C. Zwanenburg D. 3 w
(overl te Ter Aar).
ZOETER WOUDE. Geb ore or Adrianut, Z.
var J. Simons an J. Tb. vnn Stuyenbarg.
Godefridue Jacobus, 7.. van J. van Leeuwen en
•I. v. d. GeesL Miria Theodora. D. ti.q j
Vlasveld en J M. v d Willik
Overleden Chriatiua J. van Os 1 j,
Cornelia T. Verboek 4 m. A. C. Liebeton V.
66 gehuwd met G. Kooren. Ph. li. U. Mover
Z6 i.
NIKUWVEEN. Overleden. J. A. Touw-
singer, 83 j., gab met T. Bot hu
OUDSHOORN. Bevallen: E. v. d. Boom gab.
Snieder
Overleden: N de Ridder D. 12 m.
TER-AAR. Beval Ion: A. Zevenhovon geb.
Kok Z. A. van dor llnven geb. Moer D
Overleden: J. W. Muis. eclitg van P.
Janmaat, 71 i. C. H. Zwanenburg D. w.#
(won to Anrlanderveen). A. Mariana Z. C w.
WOUBRUQGK. Bevallen: W. van der Ploeg
geb. Schrama D
Ov or led on: A. Batelann, weduwe van M.
van Oiggele. UI j.
Fnillittmcnicnten.
J. Molenkamn en H. J. Molenkamp, beiden
wonende te Vroorashoop, alt leden dor tusschen
hen bestaan te maatschap.
W. Dames Jr., bloemkweeker, te Haarlem.
J. van der Reep, molkhandelaar, te Haarlom.
P. Bon, schilder en koopman, wonende to
Haarlem
P. M. de Jonge, te Rotterdam.
G. Bloemendal, In leven venter in kruide
nierswaren, gewoond hebbende en overleden
te Den Ham.
Geölndigd de fatllisaernonton van: H. Mui-
dor, voorheen Inspecteur eener levensverzeke
ringsmaatschappijA. H. van Westering, hout-
koopor te Utrecht; J. Eimermann Jr., horloge
maker, vroeger te Doetlnchem, thans te 's-lira-
venhage; 3. J. Con, broodbakker, Zwarnn-
i burgerstraat 14, te Amsterdam.
In Boeklionrfen door iemand met
diploma. Opgave van conditie:
2284 5 Burgsteeg 7.
Wegens oplielfing der Zaak
zal ten verzoeke van den Heer
A. 8CHNABEL, ten overstaan van
den Deurwaarder J F. TEUNTS,
worden VERKOCHT op Vrijdag
1 Maart a.s., des voormiddags te
10 uren, in het perceel aan de
Botermarkt No. 22, te LeldenI
OEN GEHEELEN
WIKKELflft VENTARIS,
zooals9 diverse Toonbanken,
WinkeltafelH, Spiegels, groote
Vulkachel,ïllantelstandaards,
bantel bok, 90 diverse Balies,
Divan niet Gaskroon, 2 staande
Gaslampen (Beelden), Piëde
stals, Palm met pot, staande
Toiletspiegel, Koperwerk,
Roeden, groote paitH Mantel-
hangers, Etalageartikelen,als
Standaards voor Parapluies, Pelterijen,
Lingerieën,Stoffen en Blouses, alsmede
eenig Meubilair, gediend hebbende
voor het Personeel, waarbij: Ledi
kanten, Tafels, Kasten, Stoelen, Gor
dijnen, Kachels, enz., enz.
Te bezichtigen: Donderdag 28 Fe
bruari a.s. van 103. 2215 83
Engelsch Heeren Mode- en Hoeden-
MagazJJn, Breestraat 90. Gevraagd:
bekendheid met 'fc vak vereischte.
Brieven aan bovengenoemd adres.
2275 7
Plaatsvervanger gevraagd
voor twee jaren, op nader over
een te komen voorwaarden.
Eischen: vrU van milltieplicht,
leeftyd 18 30 jaren. 2288 7
Te vervoegen aan de Kazerne.
TREKKING
reeds WOENSDAG G MAART a. s.
in hst Ven^uhuls der Notarissen
te 's-Gravenhage.
Hoofdnrpmip f 50,000
in contanten
dor 3 pCt. Deposito-Bewijzen 2de Serie.
Voorts f25,000.f10,000.
Totaal aan PremiiSn
f 195.500.—.
Bovendien aflossing van
alle Deposito-bewezen met/- 10
elk, door jaariyksche Amortisatie
trekkingen.
Alle deelnemers ontvangen
derhalve 8 pCt. Rente, aflossing
van het gestorte bedrag en nemen
deel aan de premie trekking van
6 Maart. 2187 40
Geheel aandeel f 10. half
f 5. kwart f 2.60, tiende f 1.
plus 5 Cts. zegelkoston per stnk.
Verkrijgbaar na ontvangst van
postwissel met vorhooging van
10 Cts. voor trekkingsllJat.
Verkrijgbaar 1>IJ de
Algemeene Bank VAN DIIYSEN Gd.,
's-Gravonhagc.
Bijkantoor UTRECHT, Oude
Gracht 94 en ROTTERDAM,
Noord Blaak No. 1
Aandeelen verkilJgbaar to LEI
DEN Ch. VERHOOG, Hooge-
woerd 2 (Kantoor Mr. A. Engel)
en 0. N. DE WILDE, boom-
markt 9.
5145 36
Nalatenschappen Wijlen irievr. de Wed.
J. DL GELL BEhKikG^LK, Wijlen Weled. Heer
G. VEiiSCnUUÜ te Nice, enz.
waaronder helangrlJko Werken door: Adam, Apol (6 stuks), ARTZ
BAKKER KORFF, Bastert, Bauffo, BISSC iOP, BL0MMER8, DE
BOCK (6 stuks), BOSBOOM, Du Chattel, COROT, Van Essen (4 sluks),
Gorter (3 atuks) Ds Haas, Hobbe Smith (4 stuks), I. ISRAELS
(5 stuks), JONGKIND, Kever, Klinkenberg, Leurs, J. MARIS (4 stuks),
W. MARIS, Martens, MESDAG, Nakken, DE NEUVILLE. Van Ooit,
POGQENBEEK, (5 shiks), Rink, Rip, ROELOFS RONNER, Sad«e,
Schenkel, Schledges, Tbér. Schwartz©, Springer, Steelink, Stengelln,
TROYON, TRUSQUET, W VERSCHUUR, Verveor, Voerman, Van
der Weele, WEISSENBRUCH (7 stuks), Westerbeek, Wijsmuller,
Zoetellof Tromp, enz alsmede twee MARMEREN BUSTES.
BEZICHTIGING: Zaterdag 2 cn Zondag 3 Maart
Particnlicr; Maandag 4 Maart Publiek.
CATALOGI (geïlluMtr. Editie u f 1. -) verkrijgbaar
bij de Veiling-Directie:
C. F. RdOS Co., Nes 49, Amsterdam.
Dinsdag 12 en Woen-dag 18 Maart 1007:
nis: Goud- en Zilverwerk, Kristal, Oud Porselein on
Delftftcli, fraaie antieke Meubelen, Koperwerk, Violen,
enz., enz., waarvan de uitgebreide en geïllustreerde Catalogus ter
perso ls. 2263 30
3)
Don volgenden dag ging hij op reis. Hij
wilde die hem eensklaps op het dak geval
len bloedverwanten eens kalm aanzien. De
indruk, dien zijn nicht cn neef maakte, ver
anderde zijn slechte opinie een weinig,
toch was deze indruk, want halve kindoren
waren zij ncfe Frans, de jongen, was
achttien, en Elise, het meisje, vijftien ja
ren een geheel verschillende. Elise, dis
hein schroomvallig en deemoedig tc ge-
moet trad, juist zooals hij het van zijn
eskadron gewoon was geweest, bevi?l hem
bijna, daarbij had zij een knap, zacht ge
laat, een fijn, welopgevoed wezen cn ieder©
oom kon met haar pronken.
Anders zijn neef. Reeds de geheel opval
lende gelijkenis met zijn vader, des ma
joors broeder, herinnerde den majoor dade-
lijk aan den verlorene, die den - familie
naam met schande bedekt had. Ook liet dc-
zo jonge man het dadelijk bij de eerste
ontmoeting zeer aan den eerbied ontbre
ken, dien hij zulk een aanzienlijken, waar-
digen bloedverwant verschuldigd was. Do
vragen, welke de majoor tot zijn neef richt
te, beantwoordde deze met een hoogmoed,
een gevoel van eigenwaarde, alsof hij dien
oom in het geheel niet noodig had. Had
den de oude lieden met een paar duizend
mark voor beiden nagelaten en borendien
de meubelen en het huisraad, „at allee
toch ook geld waard wasl Wat wilde dus
deze oom van hou, die rich tot nu toe nooit
Om hen bekreund badf
Het bleek, dat de oud© lieden, zoo goed
het hun mogelijk geweest was, voor dc toe
komst van hun kleinkinderen gezorgd had
den. Elise had een ciusu9 in de Fröbelsche
kindertuinleer doorgemaakt en pas het
examen afgelegd, en Frans was, nadat hij
op het gymnasium geweest was, leerling in
een aanzienlijk bankkantoor en zou reeds in
het volgende jaar geëmployeerde wordon
Broer en zuster waren dus in staat zich
spoedig uit eigen middelen to kunnen red
den. Wat voorloopig nog voor hun onder
houd noodig was, kon uit de erfenis bestre
den worden. De plichten, weiko den ma
joor voor beiden op de schouders gelegd wer
den, waren dus meer van zedelijken dan van
stoffel ijken aard.
Beslist onaangenaam was "daarbij voor
hem slechts de gedachte, dat de beide jon
ge „von Lamms", de laatste spruiten der
familie, niets beters in de wereld konden
zijn dan een kinderjuffrouw en een ban
kiersklerk.
De waardigheid der familie was een
zaak, waarop de majoor groot ging.
Vijf jaren waren sedert die reis van don
majoor verloopon. Elise was in betrekking
gegaan. Een kinderjuffrouw is een wezen,
dat wel is waar niet tot de dienstboden,-
maar ook niet tot den kring van den
meester behoort.
Noch hier, noch daar vindt het een
steun, een aansluiting, en heeft het, als
Elise, bovendien noch bekenden, noch
bloedverwanten op de plaats, want zij
was naar een andere plaats gegaan zoo
staat zulk een meisje daar geheel een
zaam.
Elises vurigste wensch wae het', dat rij al
thans in de buurt van haar broeder bleef,
dat het hem gelukken mocht in d© stad,
waar zij nu haar verblijf genomen had,
eveneens een betrekking te krijgen. Zij waa
zeer aan haar broeder gehecht; niet alleen,
omdat zij bovendien een week gemoed be
zat en in dit opzicht geheel de dochter van
haar moeder was, maar ook, omdat haar
broeder na den dood der grootouders hot
eenige verwante wezen was, waarin zich
haar behoefte aan liefde kon concentrecion.
Reeds als kind, als hij voor een kwajon
gensstreek van de grootouders straf zou
krijgen, trok Elise zich zijner aan en
smeekte voor hom met tranen in do oogeo,
waartegen niemand, ook de oude mcnschcn
niet, bestand was.
Met den leeftijd was haar aanhankelijk
heid en zorg voor hem slechts toegenomen,
al werd die door Frans niet in dezelfde ma
te beantwoord. De zusterlijke teederheid
liet hem tamelijk koud en onvorschillig,
wat echter slechts weer een reden was, zoo
als dat bij dergelijke vrouwelijko naturen
dijcwijls het geval is, dat Elise des to hard
nekkiger bleef in ha<or gevoelens jegens
hem. Do stad, waarheen Elise trok, wa9
een tamelijk klein nest.
Reeds daarom had het hem, nadat hij be>-
ambte geworden was, niet geschikt haar
daarheen te volgen. Het doel zijner wen-
schen was Berlijn 1 Daar had men althans
iets aan zijn leven: niet altijd d© eeuwige
arbeid, maar ook genot.
Zoodra Fians meerderjarig was, voerde
hij, ondanks de goede betrekking, wclko
hij op zijn kantoor had bekleed en ofschoon
het tusschen hem en zijn oom daarover tot
een hevige scène kwam, zijn voornemen
uit.
Zoo waren broeder cn zustor van elkaar
gescheiden en Elise stond dus nu weer al
leen op de wereld.-
Do betrekking, welko rij aangenomen
had, beloofde niet lang van duur to zijn.
Do beide kinderen, haar toevertrouwd, wa
ren reeds niet zoo jong meer en zoo had zij
na eenigo jaren weder naar een nieuw on
derkomen uit te zien.
In dezelfde stad bood zich een betrekking
aan van gezelschapsjuffrouw bij een voor
name dame. Mevrouw von Mühling was do
weduwe van een geheimen regeeringsraad
bij het ministerie. Dat Elise van adel was,
paste bij het gcheclc wezen der dame.
Naar een verder bezighouden van kinde
ren verlangde Elise niet meer op grond
van de opgedane ervaring Zoo Dam zij de
betrekking aan.
Mevrouw von Mühling was niet rijk.
Toch hield zij er van veel staat te maken.
Eliso bespeurde spoedig, dat zij ook in haar
nieuwe betrekking veel to lijden en to ver
dragen zou hebben. Mevrouw von
Mühling was geen gemakkelijk© do
mo. Zij was grillig, heftig, hccrsch-
zuchtig, en bovendien beduidde zij
Elise reeds den eersten dag, dat zij in haar
huis slechts een gedienstige was, ondanks
haar adellijken naam.
Meer dan eens st-ond Eliso op het punt
haar nieuwe betrekking weder te vcriaton,
maar dan liet mevrouw von Mühling zich
in een ander licht zien. Levendig en voort
varend als zij was, overstelpte zij Eliso
dan met vriendelijke wóórden en groote be
loften, totdat het haar telkens gelukto Eli
se tot blijven te bewegen. Zulk een zacht,
inschikkelijk wezen als Elise, dat wist me
vrouw von Mühling, zou zij niet gemak
kelijk terugvinden.
Haar vroegere juffrouwen van gezelschap
had zij als haar kleeren gewisseld en nu
was zii eindelijk die gestadig© verandering
mocdo geworden. Eliso was geheel zooals
zij zich eeD slavin van haar luimen wonsch*
te.
Op zekeren dag, onder het ontbijt, nadat
mevrouw von Mühling een brief ontvan
gen cn gelezen had, zeide zij tot Elise:
„Breng do logeerkamer in ordo. Mijn zoon
komt morgen."
Dat mevrouw von Mühling een zoon had,
was Eliso bekend. Dikwijls genoeg had
mevrouw haar van dien zoon verteld. Hij
was te L^rlijn assessor cn zijn moeder was
cr vast van overtuigd, dat hij het nog too
minister zou brengen. Wanneer zij Eliso
van do voornaamheid barer familie vertel
de, werd zij vertrouwelijk en spraakzaam.
Zoo vertelde zij ook, dat voor den assessor
1 een schitterende partij in uit/iebt was, de
beste partij uit dc geheele stad. D© fanii-
lie, welke het betrof, was reed^ met wijlen
den geheimraad lang bevriend geweest. D©
oiu'.. Krieglcr dat was zijn naam had
in de nabijheid der stad groote pannenbak-
korijen, welke bem tot millionnair gemaakt
hadden, en dc oudo Krieglcr bezat sleehts
een eenig kind, een dochter, Emma. Her
man en Emma kenden elkaar van jongsaf
en dat de oudo Kriegler, sedert Herman
zulk een uitstekend examen gedaan had,
met deze verbintenis ingenomen was, daar
aan had hij geen twijfel overgelaten. Een*
rijk huwelijk deed het Miihlingschc huis
goed. Slechts met groote moeite had Her
man tot nu toe zijn onderstand gekregen
en het kapitaal, dat daarvoor door zijtf
vader bijtijds was afgezonderd, liep op hel
eind.
(Wordt vervolgd).
