bij de opening van de nieuwe Christelijke
cJiool te Maassluis.
En dat rar. Heemskerk in 1671 nog li
beraal was, en geheel daar vrijzinnige mode
sprak cn schreef, ook dat wordt door «le
zen thans ituti-revolutiónnaircn leider ab-
soiuut niet betwist.
Toen. rar. Heemskerk liberaal was, sprak
liij als een liberaal, en nu hij anli-rev is,
spreekt hij als een anti-rev.
Js dat zoo „typisch?"
Ons duükt: het is logisch.
Neen, weet go wat wij „typisch" vin
den
Dit, dat dc vrijzinnigen zich v r ij z in-
n i g uoemen, cn over v r ij h e t d steeds
den mond vol hebben, maar intusscbcn con
haleo eeuw lang do meest geraffineerde
verdrukking cn d w a n g hebben
geoefend over het Christelijk volksdeel van
Nederland.
Dat noemen wij inderdaad „typisch."
Eu „onlogisch" bovendien.
„D c Nederlander" schrijft over
het arbeidscontract:
Nog steeds wordt ook van anti-revolu-
tionnairc zijdo aan de CJhrist-Historisotiéh
die vóór liet „arbeidscontract" hebben ge
stemd, daarvan een verwijt gemaakt, en
met vreugde wordt het voor het wetsont
werp ongunstige verslag der Eerste Kamer
begroet. Men vreest echter, ook in do
Eorsto Kamer leden terug zullen deinzen
voor het uitbrengen van een stem overeen
komstig hun bestrijding.
Het is niot ons plan, den strijd over dit
punt (e; heropenen.
Maar wij willen nu toch ccds aan de
lieren van die zijde ten vraag deen.
Er is, speciaal van „anti-revolution-
nairo" zijde, sterk aangedrongen op verbe
tering van sociale toestandenop het toe-
kennen van ccnige waarborgen tegen niachls
misbruik tegenover den de arbeidsmarkt
bijkans volkomen bchecrschondori werkge
ver. Wij herinneren aan dc gevleugelde
woorden, dat de arbeiders niet konden wach.
ton, „geen dagen geen nacht.' V ij herin
neren er ook aan, dat de C.-JT. steeds door
do „anti-revolutionnairen" als lieden zijn
voorgesteld, waarmee op het gebied der
sociale l.^rvorjr-ng niet to rekenen viel.
Nu komt er eindelijk een ontwerp, dat in
veel opzichten voor don werkman verbete
ring aanbrengt. Hier cn daar do bepa
lingen zijn niét alle samenhangend is do
web onbillijk E gen over don werkgever cn
daartegen is van C.-H.-zijde dan ook steeds
niet kracht opgekomen, en is verbeterd, wat
mogelijk was.
Maar als men nu ten sloi-co staat voor
do vraag: alles of niets; óf do gebreken
meo aanvaard, óf weer voor lange jaren
den arbeider cl itgene onthouden, waarop
liij naar billijkheid aanspraak heeft,
welke houding heeft het dau, als men van
„anti-rcvolulionnairc" zijde laatdunkend
cn bijkans smalend neerziet op die „conser
vatieve" C -H., dio juist hebben meege
werkt tot verkrijging van datgene, waarop
van die zijde was aangestuurd.
Dc houding van die anti-re volution nai-
rcu" is soms wél vreemd.
„H et Volk" is getroffen door een
strafrecht-theorie in D e (groe
ne) Amsterdammer" naar aanlei
ding van do zaak D c Gee r-D c M o n-
b i g n y verkondigd door den heer J acob
Ieraei-rilo Haan, dien „Het V o k"
noemt; „voormalig partijgenoot, tegen
woordig ju» l3t.
De heer Do Haan meent, dat elke straf
onrechtvaardig is, die niet noodzakelijk
is. Buiten cle grens van noodzakelijkheid
gaande, wordt het strafrecht tot onrecht.
Niet noodzakelijk, dus onrechtvaardig
zegt do heer De Haan o. a. zou elke
gevangenisstraf voor do beklaagden Do
Geer en Dc Montigny zeer beslist zijn.
Hun leven is meer dan genoeg vermin
derd. Beiden zijn zo verdrongen uit het
openbare maatschappelijke leven, waarin
tcu minste óén hunner zich tot dusverre
op een onlaakoaro cn onletbaro wijze be
wogen heeft. Uok zonder gevangenisstraf
zijn zij uitetooteliDgeri géworden. Waar
aldus do maatschappij zóó beslist werkte
in dezelfde richting als het 6taatsstrafrecht,
cn nogal met zekerder zuiverheid, dkar
verliest do van staatswege opge.cgde straf
haar noodzakelijkheid. En zij wordt tot
positief onrecht, waartegen ieder recht
vaardig staatsburger wol protesteerhn
moet. Deze jaren van gevangenis hebben
enkel het karakter van een onnoocligc lijf;
straf, die het laagwaardige wraakgevoel
van do onmondige massa bevredigt. Maar
die scherp zal schrijnen iu do harten van
ben, die geen recht tot straffen erkennen
buiten het gebied van do noodzakelijkheid."
Dezo redcnecring wil „Het Volk'
gaarne laten voor hetgeen ze waard is. Het
blad is tegen celstraf en het wil dus dezen
beiden hceron niet toewenecheu geruimeu
tijd tie worden opgeborgen.
Maar laat het cr op volgende heer
Dc Haan maakt tegenstellingen. En als
zoodanig cibcerü „Het Volk" hetgeen
dc lieer Do Haan schrijft onmiddellijk na
het boven aangehaalde
„Wanneer de omgeving van den straf
bare tegen de richting van het staatsstraf-
recht ingaat, is een scherpe straf noodzake
lijk, dus rechtvaardig. Dit is het geval in
vele arbeidsdelicten, ik noem: beleediging
en verwonding van arbeidswilligen door
arbèidswilligcn. Do door dcu rechter op
gelegde straf is daar iudercluad het cenige
leed, dat den schuldig verklaarde treft.
Zijn omgeving laakte niet, maar loont.
Dus kan de taatsstra f gr zijn, eer dat
zij straffer dan noodzakelijk, dat is: -,on-
rcchtvaar g" wordt."
Over deze uiting wil „H et Volk" zich
niet boos maken, omdat zo toch eigenlijk
al te mal is.
„Wut een ngclooflijko oppervlakkigheid,
zegt liet blad zelfs uit. een oogpunt
van juristerij. Men zou toch zoo zeggen:
indien iets in een bepaalden kring niet
voor misdaad wordt aangezien, iu datn
degecn, die heb d. „t, met een s 1 a c n t-
offer van <iie reohtebcgnppen, en is dat
niet juist een reden hem vrjj tc spreken
Sprekende Qyer do positie van het
Kabinet, vraagt „De Delvenaar"
of nu door het begrootmgsdebat ook is uit
gemaakt, welke richting wij uit moeten;
of nu duidelijk geworden ia wat men wil l
Daarop geelt het blad een ontkennend ant
woord.
Klaar zegt het is hot ons op dat
punt allerminst geworden. Opgehouden werci
het Ministerie van allo kamen, Krachtig
verweer bood sleeuw een enkele, hoogstens
een tweetal van het negental. Dat het Mi
nisterie zwak was, w swn we. Dat het zóó
zwak was, wisten we niot.
Marino leeft dan nog, omdat Talma hem
een plank heeft toegiduwd. Oorlog heeft er
het leven afgebracht, doordat Lohman en
Tydeman hem nog een „reduit" hebben aan
gewezen. Minister Do Meester was krachtig
in zijn optreden, te krachtig soms. Maar
wat zal cr van hem worden, als hij met zijn
belastingvoorstellen aomt? Binnenlimdscno
Zaken was wat men op do markt noemen
zou: „in éón doen". Buitenlandsche Zaken
stond echter laag. De Minister van Justitie
loonde te zijn een man, dio het zelf wél
wist; maar dat hij do gave had het anderen
ook tc doen weten, bleek niet.
Hoe is dit Ministerie uit den strijd ge
komen? Wie Ministerieel is, zegt: flink;
de begrootingen zijn aangenomen, soms met
verbazendo meerderheid. Maar wie de za
ken practised bekijkt, heeft er een andor
oordeel over. Dit Ministerie leeft, omdat
men het nog wil laten léven. En dat niot,
omdat .de meerderheid het nog levensver
lenging gunt, maar omdat dc minderheid
het den doodsteek nog niet wil toebrengen.
Wat zou het bij Oorlog geseheeld bobben?
Als Rechts zien als een „bloc" bij de Link-
sch'0 opposanten had willen voegen, aan
was het u i t geweest. Maar er waren ver
standige rnenschen, died at nog niet wil
den. Zóó bleef do zaak nog aan den gang.
In „De Tolegraaf" heoft mevr. Wij-
naonclts FranckenDyseriuck een artikel
geschrevcD over „ultra of gematigd" in de
vrouwenbeweging. Na een korte
uiteenzetting te hebben gegeven van den
stand der partijen in deze kwestie, links
de Vrije Vrouwenbeweging on rechts
do Vrouwenbon q en de Verccniging
tot Verbetering van den maatsehap-
pelijken on rechtstoestand der Vrouw in
Nederland geeft do schrijfster toe, dat
de gematigden tot op heden do meerder
heid oncler feministen vormen, cn deelt zij
als haar meening mede, dat het voor do
feministen do seksestrijd ia, dio ultra's en
gematigden uiteen zou houden, waar het.
geldt prac.'sch, gcreg-ld samenwerken.
Het standpunt der ultra's is n-1. dit, dat
liet do haat van den man rils collc.ticf,
tegen do vrouw als collectief is, welke do
vrouw neerdrukt. En nu meent mevr. W.
F.D., dat juist heb loochenen van een
in die mate bestaanden, collectieven haat,
een der kenmerkendste eigenschapper:
althans ten onzent der gematigden is.
Een tweede kenmerk, dat in zake „ultra
of gematigd" meespreekt en speciaal op
kicsrechtgebied den doorslag geeft, zijn de
motieven.
En clan zijn de motieven, die links het
kiesrecht doen begeeren vóór alles een ge
voel van mis«L3nn: een roep om bilr k
heid cn recht voor de vrouw; terwijl
rechts in do eerste plaats meespreekt het
belang van het geheel.
„Do grenslijnen, zoo moeilijk te trekken
voor do vrouwenbeweging, waar men de
vele beginselen in do meest grillige combi
naties in clo verschillende aanhangers(sters)
terugvindt do omstandigheden hebben
er toe geleid, dat ze voor do vrouwenkies
rechtbeweging duidelijk aau het licht zijn
getreden. Heb al of niet erkennen van een
seksehaat, do al of niet erkenning van
groote gemeenschappelijke belangen, de
motieven, die als gevolg hiervan den wensch
voor toekenning van vrouwenkiesrecht de^
den ontstaan, en ten slotte do wijzo van
optreden als het eonmaal gaat spannen,
vormen voldoende kenmerken. Dat alles
moest er toe leiden, om de eenheid die
zoo lang reeds een schijnbare was, doch die
van beide zijden eerlijk getracht is. te be
waren, nu eens met opoffering van dezer
daD van goner wenscben, omdat men
meende, dat het belang van cle zaak dat
cischfce te doen breken, en clc gematig
den een ernstig: „non tali auxilio" tc doen
hooren."
„Hot Huisgezin" schrijft ojvcr do
aanstaande „Statenverkiezin
gen:
Het gaat bij de Statenverkiezingen van
dezen zomer allereerst en allermeest om de
vraag of do rechterzij do haar meerderheid
in de F-ersto Kamer zal behouden.
Nu is het waar, dab. valt de verkiezings
campagne voor rochts ongunstig uib, dc
rechterzijde niet aanstonds minderheid in
do Eerste Kamer wordt zij zal voorals
nog de kleinst mogolijko meerderheid bc-
lioudon maar vooreerst blijft de moge
lijkheid eener ontbinding der Eerste Ka
mer, en verder wordt het den liberalen ge
makkelijk gemaakt, een volgenden keer de
nederlaag van rechts- te voltooien.
Wie van do periodieke Statenverkiezin
gen spreekt, denkt uitteraard het eerst aan
Zuid-Holland.
In deze provincie r .1 de strijd het felst
zijn, omdat dit gewest over de meerderheid
in ons Hoogerhuis beslist.
Door de tien Kamerzetels, die Zuid-Hol-
larul vervult, zijn de anti-liberalen thans
31 leden in de Eerste Kamer sterk.
Verliezen zij op den duur of ineens deze
tien zetels, dan vallen do anti-liberalen
terug tot een minderheid van 21 leden.
Deze cijfers zijn zóó duidelijk, dat allo
toelichting overbodig is.
Om Z u i <d-H o 1 1 a u d loopt dus cle
hoofd strijd.
De zaak staat daar voor de rechterzijde
volstrekt niet hopeloos, zelfs niet slecht,
veeleer goed, mits zij zieli in ijver eerst bi]
do samenstelling der kiezerslijst, straks bij
de opkomst aan de stembus, niet door do
linkerzijde laat overvleugelen.
Als er goed wore, gewerkt-, dan kiest
Zuid-Holland, dat in den grond een anti
liberaal gewest ie, voor do meerderheid
rechts.
Vorige stembussen hebben bewezen, wat
d.e vereenigdc anti-liberalen, als zij in
werkelijkheid óén zijn vermogen.
Verder:
Dc provinciën Utrecht en Zeeland zijn se
dert jaren en jaren overwegend anti
liberaal. Zij zullen dit vermoedelijk wel
blijven, maar verrassingen kunnen ook hier
voorkomen en daaxt jen blijft waakzaam
heid geboden.
Gelderland heeft eveneens een flinke anti
liberale meerderheid, maar het feit, dat
bij clo periodieke verkiezingen van 1904 een
zetel voor Doesburg, bij eeo tusschentijd-
sche verkiezing ccn zjtcl voor Aalten ver
loren ging, maant tot voorzichtigheid.
Overijsel was mooi op weg, al gaat heb
daar langzaam, om de liberale meerder
heid in de Staten om tc zetten, de stem
bus van 1904 gaf te Almcloo een winst van
twee zetels maar nu heeft de ongunstige
uitslag cener tusschentijdscke verkiezing to
Steenwijk, die een anti-liberalen zetel'deel
verloren gaan, do rechterzijde weer een
eind achteruitgezet.
De anti-liberalen in Overijsel zullen het
bijna bovenmcnschelijke hebben te doen, om
to voorkomen, dat na de Statenstembus het
sympathieke katholieke Ecrste-Kamcrlid
dc heer Heerkons door een liberaal wordt
vervangen.
Berichten over Rijnland's boezem,
gedurende de week van 23 29 Dec. 1006.
Sland van den boezem te Leiden.
Idem te Oudewetering
Werking der stoomgemalen
Wftterloozing langs natuurlijk, weg.
Waterinlatiog
Regenval in Mm
23 Doe. 24 Deo. 25 Dec. 26 Deo. 27 Dec. 28 Dec. 29 Deo.
f,5 56 53 52 49 52 55 om.— A.P.
5J 56 53 51 47 50 55 era.—A.P,
Spaarndam 44 u., Halfweg 47 u., Gouda 12.40 u„ Katwijk u,
Spaarndam u.. Halfweg u., Gouda u., Katwijk 23 u.
Door de sluis te Gouda u.
15.8
vj/ii i i-:-'
"V- -
OPPENBDRG
RUIM
IS BEGONNEN.
i
OecBurende cle Opruiming ïs het lyiagasijn S^-SLOTEÜ wasi
■Set 2 @n wmm 3 iet 1 uren.
140 432
