N». 14350 OXaa.iidag 3 December. A\ 1906. SSze <§curant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. Offieieéle Kennisgeving. FEUILLETON. X>e oiuïc toren. LEIDSCH DA&BLAD PRIJS DEZER COURANT: Toot Leldon pet week 6 Cents i pet 2 maanden 2 1.10. Boiten Leiden, per looper en naar agenten gevestigd i(Jn i 1.30. Franco per post ..II, 1.65. PRIJS DER ADVERTENTIEN Tan 1—8 regels ƒ1.06. Iedere regel meer ƒ0.17}. Orootere lettere naar plaatsruimte. - Kleine edvertentiën Tan 30 woorden 40 Oente oontant elk tiental woorden meer 10 Oents.-Yoor hot inoasseeren wordt 0.05 berekond. Vergadering van den Ccmeenteraad van Lalden, op Donderdag 6 Dec. 1906, dos namiddags to twee uren. Nog te behandelen: 4a. Benoeming van een derdo onderwij ze. cis in do handwerken aan do school ucr 3do klasse No. 2. (301.) 21a. Voorstel om het schrijven van den arvondisscmcnfas^choolopzicncr van 13 Au gustus 1900, No. 247, voor kennisgeving aan te nemen. (255 en 302.) KENNISGEVING. Onderzoek naar de geoefend heid wan lotelingen der militie en van adspirant- kaderreservisten. De Burgemeester van Leiden, Gezien de circulaire van den Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-Holland, dd. 15 Nov. jl., betreffende het in den hoofde dezer vermeld onderwerp; Maakt bij deze bekend, dat inge volge de desbetreffende door den Generaai-Majoor Inspecteur der Infanterie, vastgestelde regeling, het onderzoek naar de geoefendheid, zoowel van loteliDgen der militie, die het getuigschrift van militaire bekwaamheid en lichamelijke ge oefendheid of van een van beide wenschen te verkrijgen, als van hen, die hel getuigschrift, vereischt tot het aangaan van een verbintenis bij het reserve-kader der Infanterie, Vesting-ariillerie 01 Genie, wenschen te erlangen, alhier plaats zal hebben Tan eu met 3 Januari 1907 tot eu met 15 Januari il. a. y., en dat zij, die in deze gemeente woonachtig zyn of verblijf houden en zich aan dat onder zoek wenschen te onderwerpen, zich vóór of uiterlijk op 10 Decem ber a. s. behooren aan te melden ter Gemeente-Secretarie (afd. Mili taire Zaken, kamer No. 9), zullende tot bedoeld onderzoek uitsluitend worden toegelaten: zy, die hebben deelgenomen aan de loting voor de lichting der militie van het volgende jaar; lotelingen voor de lichting der militie van dit jaar, die bestemd zyn om in het volgende jaar te worden ingelijfd; c. zjj, die voor korte oefening inge lijfd, uitstel van eerste oefening heb ben verkregen, doch om in aanmer king te komen voor verlenging van uitstel, opnieuw in het bezit van een bewijs van voorgeoefendheid wenschen te geraken; d. jongelieden, die zich willen ver binden om bij het reservekader van een der bovengenoemde korpsen te dienen. In verband hiermede wordt de aandacht der lotelingen dezer ge meente gevestigd: lo. op de tweede en de derde zin snede van art. 104 der Militiewet 1901, luidende woordelijk aldus: .Voor de zamenstelïing van het gedeelte tot korte oefening in te hjven, worden in de eerste plaats iü aanmerking genomen de lotelingen, die aan door Ons te stellen eischen van militaire bekwaamheid en ligcha- melijke geoefendheid voldoen. Indien het aantal van hen, die aan deze eischen voldoen, niet overeenkomt met het tot korte oefening in te lijven gedeelte, heeft h(j, die een hooger nummer bezit, den voorrang tot de toelating daarbij. De lotelingen, die aan door Ons te stellen eischen van militaire be kwaamheid of ligchamelijke geoefend heid voldoen, worden, voor zoover zij daartoe geschikt bevonden zyn en dit met de belangen van de dienst is overeen te brengen, ingelijfd bij het corps en geplaatst in het gar nizoen hunner keuze." 2o. op 13, sub lo., der beschik king van den Minister van Oorlog, dd. 1 Februari 1902, Vilde afd., No. 47, waarbij is bepaald, dat by de toewijzing van de lotelingen aan het korps en het garnizoen hunner keuze zy, die in het bezit zijn van een getuigschrift, dat z[j voldaan hebben aan de wettelijk gestelde eischen zoowel van militaire be kwaamheid als van lichamelijke ge oefendheid, den voorrang hebben boven hen, die een getuigschrift bezitten, dat zij slechts aan één dezer eischen hebben voldaan. Do Burgemeester voornoemd, DE RIDDER. Leiden, 1 December 190G. Leiden, 3 December. Naar wij vernemen, is door een der raadsleden bij de Kroon vernietiging aan gejaagd van twee raadsbesluiten der vori ge gemeenteraadsvergadering, betreffende do benoeming van het hoofd der school 7do klasse cn twee leeraren aan het gymnasium op grond, dat dezo benoemingen zijn ge schied in strijd met do Wet. Met belangstelling wordt do Koninklijke uitspraak tc gernoct gezien. Voor de benoeming van een derde on derwijzeres in do handwerken aan do o. 1. school der 3de klasse No. 2, ter vervul ling van do vacature, ontstaan door de be noeming van mej. J. Schophuiaen tot 2de ondorwijzcreo aan de openbare lagore school der 4de klasse No. 2, is de volgende voordracht opgemaakt: lo. Mej. M. van den Aineclo, 4de onderwijzeres in do hand werken aan de openbare lagere school der 3de klasse No. 2; 2o. Mej. M. A. Horree, 4de onderwijzeres in de handwerken aan de openbaro lagere school der 3de klasse No. 4; 3o. mej. H. Overdiep, 4de onder wijzeres in do handwerken aan de open baro lagere school der 3do klasse No. 3 Wederom is cr op de boekdrukkerij van don heer A. W. Sijthoff alhier een zil veren jubilaris: thans -de typograaf F. X. Kerstons. Zijn medegezellen hadden zijn zitplaats feestelijk versierd en toen hij he denmorgen om halfeif in een der zalon van het kantoor verscheen, werd liij daar opgo- wacht door hen, die ook al 25 of meerjaren in do zaak werkzaam rijn. Hij werd er toe gesproken namens on door patroons, kan toor- en redactie-personeel, chefs, on in de zetterij namens zijn collega's van zetterij, drukkerij en binderij, wolko toespraken ver gezeld gingen van do hartelijkste geluk- wenschen en onderscheiden stoffelijke blij ken van, waardeering, toegencgenheid cn vriendschap. Voor een cn ander betuigde de jubilaris zijn warme erken tol ij khcid, ter wijl hij zich verder bij allen bleef aanbeve- lon. Hij werd in do gelegenheid gesteld het overige gedeelte van den dag in den fami liekring te vieren. Door do vereenjging van bezoldigde agenten van politie „Door Eendracht Saamgebracht" alhier, is inzake het voor stel van B. cn Ws. tot herziening hunner jaarwedden een nader adres aan den Baad ingediend. Hoewel bet moeilijk is het een ieder naar dén zin te maken, is do Vereoniging ook van meening, dat do voorgestelde re geling een verbetering moet worden' ge noemd, uoch constateert vorder, dat, wordt deze regeling door den Raad goed gekeurd, cr een vrij groot aantal agenten daarop in de eersto jjreD niet zal voor uitgaan. Volgens het door B. en Ws. voorgestelde zullen die agenten 3de klasse, welko wol t w o e doch nog geen vier jaar in dienst zijn, daarvan niet profiteeren, terwijl ook na hun vierjarige ambtsvervulling dio agenten 3do klasse, wolko wol vier, doch nog geen zeven jaren dienst hebben, eveneens nog moetoo w* a o h- toD, vóór zij bet voorrecht heb ben eens vcrhooging te ontvangen. De Verecniging* ia daarom van mee ning, dat do voorgestelde regeling m i n- dor gunstig moet worden genoemd voor zooverre dio betrekking heeft op do agenten 3de klasse. Volgens do bescheiden meening van adressanten ware daar verbetering in te brengen, indien aan die regeling nog een periodieke verhooging werd toegevoegd cn de andere periodieke verhoogingen eenigs- zins anders werden geregeld, zoodat na n jaar dienst, na d r i o jaren, na z e s jaren on na n g c n jaren dienst telkens een verhooging van 25 gulden werd ont vangen. Het maximum der jaarwedde van die agenten zoudo daardoor worden 650 gulden -- in plaats, volgens het voorstel van B. en Ws., 625 guldon. Daarvan zoude dan bet gevolg zijn, dat de aan- vangswedde dor agenten 2de klasse werd gebracht op 675 gulden in plaats van 660 gulden. Zulks zoudo haara inziens mogelijk zijn, indien men wilde volstaan met een minimum- en maximum-jaarwedde voor de agenten 2do klasse en uit do voorgesteld© regeling cén periodieke ver hooging t© laten -vallen. Het maximum zou dan daardoor niet worden gewijzigd ©n na twee jaren dienst in dio klasse kunnen worden toegekend. Voorts geeft adressanto nog beleefd in overweging te willen bepalen, dat do pe riodieke verhoogingeD voor dc hoofd agenten en do agenten lsto klasse telkens worden toegekend na t w o o on v ij f ja ren dienst in dien graad, terwijl eindelijk in overweging wordt gegeven, met heb oog op do tegenwoordige positie, do nicuwo regeling der jaarweddon to doen ingaan op 1 Januari 1907 in plaats van, zooals wordt voorgesteld, op 1 Juli 1907. Het verslag in ons vorig nummer omtrent hot 40-jarig feest van den hoor K. F. L. van der Woerd als amanuensis aan het Pbyslo- loglsch Laboratorium .alhier, eindigde mot de mededeellng dat de jubilaris met zyn familie plaats nam onder eenigo waaiervormige palmen. Daarop nam prof. Slothoven het woord, die den jubilaris een geBchenk aanbood: Brockhaus'0Konvereations-Lexicon", bestaande uit 17 gebonden doelon. De hoogleeraar deed dit geschenk vergezold gaan van eon zeor waardeerendo toespraak, waarin h(j de grooto verdiensten van den heer Van der Woord schetsto, die hem, toen spr jong en onervaren voor 20 jaar dp plaats van prof. Beineius innam, mot raad en daad had bijgestaan on In al de Jaren hom en allen die met het laboratorium in aanraking kwamen, trouw heeft geholpen. Prof. Pekelharing sprak, by ontstentenis van prof. Place, dio wegens het gure weer de reis naar Leiden niet aandorst, namens assistenten, oud-assistenten, doctoren en medi sche studenten, den heer Van dor Woerd toe, roemde diens groote hulpvaardigneid, toewij ding en kennis en bood hem aan een kostbaar photographletoe8tel, vergozeld van een album, vervaardigd ln de boek- en steendrukkerij van den beor Eduard IJdo, waarin op het titelblad teekemngen waren aangebracht, dio vele herinneringen aan het laboratorium uit do 40-jarige loopbaan van den jubilaris ver- lovendlgon en waarnchtor de handteekenlngen der deelnemers. Diep geroerd dank to do hoer Van dor Woerd allen, in het bijzonder prof. Einthoven, aan wien b{j zoovool to danken had, evenals aan prof. Pekelharing en zoovele anderen. Dankbaarheid en nog eons dankbaarheid was do grondtoon van dos jubilaris woorden. Na afloop biervan drukten al do aanwe zigen den hoer Van der Woerd zyn vrouw en familieleden de hand, waarmede dozo plechtigheid was afgeloopen. In de genoemde commissie hadden ook zitting dr. Geluk, van Wassenaar, en dr. Do Haas, van Rotterdam. Zaterdagavond had in do bovenzaal van „In den vergulden Turk" ccn algemec- ne vergadering plaats van leden der lieder- tafol „Arion", waarbij dezo verecniging wérd opgehoven. Daarna werd overgegaan tot de oprichting van een nieuwe vereeni- ging: Mannenkoor der Afd. Leiden, van do Maatschappij tot Bevordering dor Toon kunst. Deze vcrceniging, dio dus staat on- defr het patronaat der Afd. Leiden van Toonkunst, constitueerde zich en kreeg tot commissarissen do heeren: jhr. A. Rappard, (afgevaardigde door het afdeelingebcstuur) als voorzitter, A. C. Steffelaar, do afdee- lingspenningmeester, als penningmeester, G. M Kosters, E. Peters, én J. G. F. van' Ewijk (gekozen door on uit de leden doe voorin, vereoniging „Arion"). De laatstge noemde treedt op als secretaris der commis sie. Nadat do vereeniging zich geconstitu eerd had, deed dc commissie medodeclingen aangaando het programma voor het volgen de seizoen, dat in détails door den diroc- teur, den heer Henri Völlmav zou Worden ontworpen, doch dat in hoofdzaak hierop neerkomt In het voorjaar 1907 (Februari of Maart hoopt men een ooneert to govfrni in medewerking met do studenten-afdee- ling Leiden van het Algemeen Nederlnndsch Verbond, waar uitsluitend als propagan- da-avond Nedc-rland.^che (Noord en Zuid) en Zuid-Afrikaanseho liederen zullen wor den uitgevoerd, afgewisseld» door solo'sr ■waarom de commissie in overweging wil ge ven bekende instrumentaal solisten dio oompositiën van bekende Nederlanders ten gehoore brongen, om op dozo wïjzo tevens vooi onze nationale toonkunst te propage©- ren. In dc tweede plaats zal men op het twee* do Afdeelings-kerkconcort ccnige werken ton gehooro brengen, terwijl binnenkort do voorstudiën zullen beginnen tot „das Lio- besmahl der Apostel" van Ricdi. Wag nor, voor mannenkoor, solo en orkest, dat in December 1907 zal worden uitgevoerd. Hot moge hieruit blijken, dat er voorlod- pig voor het nieuwe koor „werk aan den winkel" genoeg is, en dat dat werk degelijk en goed zal worden uitgevoerd, daarvoor staat de naam van den directeur, Henri Völlmar, voldoende borg. Bovendien wordt het samenzijn op dc re petities veraangenaamd doordat aan liét re petitielokaal een foyer verbonden zal wor den, dio om acht uur geopend wordt. De repetities vangen aan om halfnegen, cn waar verschillendo muziektijdschriften, onz« ter lezing zullen liggen. Voegen wo hierbij, dat leden van het man- nenkoor tegen zeer geringe verhooging van contributie tevens lid der Afdeeling wordén en daarmede alle gowonc concerten der Al- deolingen in Nederland kunnen bijwonen, dan goloovcn wij waarlijk, dat het manr n- koor een goedo toekomst te gemoet gaat en velo leden tot zich zal trekken. Dat er op dio wijze uit de vele kl inero clubjes en mannenkoren eenmaal hier to leiden één groot koor groeit, zooals mén dat op sommige andere plaatsen heeft, zal zeker wel een wensch zijn, dio wcerklat* vindt bij allen, die in mannenkoor-zang belangs&lleu. Aan het postkantoor to Leiden en di daaronder ressortccrendc hulpkantoren wérd gedurende de maand November inge- legd f 76#309.46j en terugbetaald 71,055.53. Het laatste, door dat kantoor uitgegeven boekje draagt hot nummer 27353. Men schrijft ons uit Warmond: In den loop van December zal do jaar- lijkscho kunstbeschouwing van aquarellen cn etsen, afkomstig uit do Koninklijko Maatschappij „Arti ct Amicitiao" to Am sterdam, gehouden worden in do daarvoor ingerichte, thans zeer verfraaide zaal van bet café „De Zon." De groote collectie zal dit jaar weder in twee afdcelingen gesplitst worden. Een week van waar kunstgenot staat ons dus te wachten. 2) Ik denk, dat de luitenant mij üo hand tot afscheid wil ge ven, cn steek mijn rechterhand uit, toen voel ik zijn vingers en de luitenant zegt langzaam, zooals hij op het kazerne plein commandeert, maar zoo zacht, als iemand in de droom spreekt: „Zit... op." Ik kan het niet zoo gauw vertellen, als het gebeurde. Ik zat achter op. Ik had mijn linkerarm om den luitenant geslagen en hield de sabel in de rechter, en ik heb die gebruikt 1 Hei- paard had zijn kop ver vooruit gestoken, regelrecht naar voren, met snuivende neusgaten on open bek bot hinnikte echter niet hot schreeuwde. Zoo stormden wij voorwaarts. Ik zag weer links en rechts punten van bajonet ten. Links weerde hij zelf af, rechts mijn pallas. Die was nog een van dc ouden van zes en zestig, eigenlijk meer een rid derzwaard, een houwer, zei do luitenant. Wij wikkelden ons ongedeerd uit het klu wen van Franschcn, braken door een ver dedigingslinie van onze infanterie. Ik boor nog dc hallo's en bravo's, welke ons achterna vlogen. Eindelijk hielden wij bij een sloot lanr? den weg stil, waarin een kleine, dikko dokter tusschen zijn ver- bandkist cn rijn draagbaren aan het werk was! En nu, baron, beweert gij nu eens, dat uw Amerikaausche mustangs zoo iets kunnen." Do baron mat den ouden knecht met eoD blik. „Wel, mijn waardo Yoss", zoide hij ge rekt en stak de koi to beeneD ver voor zich uit: „Hebt go wol eens zoo'u beest gerien 1 Gij hebt bet niet gezien, anders zoudt go uw dromedaris niet met een tijger kunneu vergelijken. Ik zeg u D© invalide ging achterover in zijn stool liggen, om van do schildering, welko nu zou komen, met al het welbehagen van een kind to genieten, dat onder grootmoe ders sprookjes indommelt. De ude knecht waa stil naar zijn hoek gegaan. Daar bromde hij onder het pijpenstoppen: „Tijgerrijderij I Opsnijderij 1" „Wij waren eens niet ver van de Rocky Mountains," aldus begon de baron, „d&ar waar do prairie in begroeide be-ger; ever- gaat. Een eenig mooi land, indrukwekken der dan Zwitserland, liefelijker dan Tku ringen. Het geheel© land vol ravijnen, welker bodem een Pruisisch luitenant slechts met een gebroken nek zou lierci ken. Maar deze mustangs klauteren, springen, wat zeg ik, glijden als katten 1 Genoeg! Ik weet niet, wat wij vanzins waren; ik geloof, dat wij naar Califorui§ wilden rijden. Wij waren met ons vijven, allen goed bereden, allen gewezen Duit scho officieren. Nul" „Nu" was een wenk voor Yoss om in- te schenken. „Wij kampeerden des avonds in een diepe ravijn. De oude whiskey-flesch wel ko graaf Lesser gewoon was te dragen, had meermalen de rondo gedaan en waj telkens leeg bij hem teruggekomen, totdat wij er bij in slaap waren gevallen. Als ik nu wakker word en zoo met de hand over de half dichte oogen wil strijken, jawel, ik kan ue niet bewegen I Ik rijs overeind. Yerduiveld 1 Om ons heen zitten ee.i paar dozijn Indianen met bruingele, loeren ge zichten en grijnzen i j aan. Wij waren al len aan handen en voeten gebonden. Nul De heer von Knee had do oogen half geslotenhij maakte don indruk van een gehypnotiseerde. De zinsbegoocheling was des te groiter wijl de verteller mot zijn welsprekende, grijze oogen voortdurond in die van den invalide 6taardo. „Wij werden nu naast elkaar gepakt als haringen en hadden dus allo gelegen heid om over onzen toestand te beraad slagen. Er kwam bijstor weinig verstan digs voor den dag. Intusschen 6lepea do roode kerels met een vriendclijken grijns- laoh hun bijlen, wierpen de reiszakken van onze pakpaarden uit elkaar, opeens ont dekten ze het vaatje whiskey, dat wij we gens do koude nachten met ons mede- voerden. De kerels er lustig op los 1 Het vaatje onder handen genomen 1 Gedronken natuurlijk uit het spongat, dat rij hadden ingeslagen I Voordat zij hot wisten, nad de whiskey hen allen te jsakken, zij wan kolden heen cn weer, zwaaiden hun bijlen dicht langs onze neuzen, waarop rij in slaap vielen. Nul"- Voss schonk in. ,,Nu moest er gehandeld worden; ik had mijn plan gemaakt Ik floot zacht mijn mustang, die, aan do achterpootcn los vastgebonden, in de nabijheid graasde. Hij sloop als een tijger door do Roodhui den. Nu was ik gewoon als ik het dier bij de jacht liet apporteeren, zij appor- teeren namelijk als honden ora een be paalde beweging met bet hoofd te maken. Ik atcek dus mijn gebonden Landen in do hoogte, kijk naar do touwen cn houd die het beest toe. Wat denkt ge well Het becet bijt flink toe. Daar, krak, is het louw door midden." Verder kwam dc baron niet. De deux ging open en een gebogen, oud vrouwtje bracht do koffie. Haar kleeding was eenvoudig, hier en daar versteld, maar keurig-netjes. Hot grijze haar werd bijna geheel door een verblindend witte muts bedekt, wolke zich naar den vorm van het hoofd had gevoegd en onder de kin met smalle bandjes was gestrikt. De indruk, welken do verschij ning maakte, was bijna armoedig; haar klein, smal gezicht sprak van veel zorg cn verdriet. Zij deed altijd stil haar plicht en maak te het allen naar den rin; tot den baron stond zij echter in een zeer eigenaardige verhouding. Hij behandelde haar zeer uit de hoogte, alsof hij door haar stille oau- wezigheid bepaald beleedigd en gestoord werd. Hij hield ten minste dadelijk met vertellen op, toen do kleine, gebogen ge stalte in do deur verscheen. Van haar fa milie-omstandigheden cn haar verleden wist niemand iets af; zij scheen veel droevigs to hebben beleefd cn was c'eker to bescheiden of te stil van aard om an deren daarmee lastig to vallen. „Merkwaardig, juffrouw Siemens," zei- do de baron, „dat uw koffiegoed altijd zoo moet rammelen, dat men zijn eigen woor den niet verstaat." Dc oude vrouw keek hem met een stille, treurige uitdrukking aan Er lag :n dozen blik geen zweem van deemoed of on ierda- aigteid; hot gerimpelde gezichtje had echter iets in-droevigs; de sma-t had er reeds vroegtijdig haar 6tempel op go- drukt. Zij zette dc kopjes op dc tafel. „Mijn handen worden oud," zcido rij zacht en ging heen. Do baron leunde weer in zijn stoel, om zijn verhaal te eindigen. In hetzelfde oogenblik hoorde men ech ter buiten op den weg het galoppcercn van ren paard, hetwelk dadelijk daarop op c kiezelplein voor het hoerenhuis verscheen* Een heldere, scherpe kinderstem riep luid: „Marxl" Men hoorde ccn ketting ramme len alsof een paard werd vastgebonden eenige seconden later trad Frauko von Knee over den drempel. Zij wierp haat lichtblonde, loshangende haren naar ach teren, en zeido op haar luidruchtige nm- nier: „Wel, kinderen, dien heb ik een schrik op hot lijf gejaagd." „Wien V' „Ohristiaan Möllerl" De heer des huizes had dadelijk bij Eet binnonkomen rijner doen ter do handen to gen het verband g legdnu verzocht Lij:- „Ik bid je, kind, «preek zachter." Zij schudde het hoofd. (V. Igd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 1