Langezaal's
1. CHQDF03R, Langebrug §3.
de Nederlanden vu 1045
Buitenlandseh Overzieht.
Marktberichten.
De Maatschappij „De Eendracht",
©am!© Sf©@n©n
Schaft f©®tn af
Van-der Werf straat 60-58.
Ondergeteekende bericht dat van af heden
weder verkrijgbaar is: 2072 2s
©roemten uit hei feliSc g®w©£r§eu,
Gezouten Groenten, Peinzer
ZciMs°k©©3? ©uz.
A. L. VERHOOG,
MELKZAAK.
Wsnter-Artikeien
BANDEN in alle prijzen.
LANTAARNS
m GR ACT RÜSJ?.
A
d
1 gS<
Do Berlijnsche „Lokal-Anzoiger'' meldt:
Sedert ongeveer veertien dagen zijn de vol
ledige» uitkomsten bekend van het onder
zoek, dat de Rijksskanselier naar do oorza
ken van de duurte van het v 1 e e 8 c h
heeft laten instellen. De. Regeering van het
Rijk meent met den nood van het oogcnblik
onverwijld rekening te moeten houden. Men
mag daarom verwachten, dat do Regeering
maatregelen zal nemen. Of deze zullen be
staan in een verlaging van do invoerrechten
of in andere tegemoetkomingen, dient af
gewacht te» worden.
Het „Berliner Tageblatt" pleit wegens de
duurte van het vleesch voor de opening
van do Nederlands oh c grens.
Ook andere bladen spreken de hoop uit-,
dat dit met in-acht-ncming van do noodigo
voorzorgsmaatregelen zal gebeuren, nadat
dc Rijksdag zijn werk hervat zal hebben.
Het is teekenend, dat Podbieleki's
heengaan alleen gepaard gaat met verlce-
ning van het grootkruis eener orde, die hij
reeds bezat, dus do kleinst mogelijke onder
scheiding. Het niet-verleenen van den
„Zwarten Adelaar" of een andere liooge» on
derscheiding bewijst, dat zijn houding ook
niet goedgekeurd ia door do Kroon.
De „Vossisoho Zcitung" zegt, dat ook do
ze kleine onderscheiding nog slechts toege
kend is om den schijn to redden, dat de
heer Podbielski niet volkomen in ongenade
bij den Keizer is gevallen.
Do tijdelijk© waarneming van het depar
tement van landbouw door den minister van
Mnncnlandsche zaken wijst op meer veran
deringen in het ministerie1. Het aftreden
van minister Studt wordt algemeen ver
wacht.
Dc i n v a 1 of rooftocht van F erreira
wordt druk besproken.
In het Engclsche Lagerhuis heeft Chur
chill, in antwoord op een vraag met be
trekking tot dien inval in de Kaapkolonie,
telegrammen van den gouverneur van do
Kaapkolonie voorgelezcfnwelke de reeds
openbaar gemaakte berichten bevestigen.
Do gouverneur voegde er bij, dat hij aan
den gouverneur van Duitsoh Zuidwest-Afri-
ka had geseind, om hem van de zaak op do
hoogte te brengen Cn hem te vragen stappen
te nomen voor dc gevangenneming van clo
vrijbuiters, indien zij naar Duitsch Zuid
west-A frika terugkeerden. Met betrekking
tot hun uitlevering, zal diefstal en poging
tot moord ten laste gelegd worden.
Dalziel vroeg nader, of het ministerie van
koloniën inlichtingen had, die de opvatting
wettigden, dat do zoogenaamde inval van
Johannesburg uit op touw was gezet, ten
eina'e de aandacht van het Chineesohe-koe-
licvraagstuk af te leiden.
De Minister antwoordde hierop niet.
Do Pretoriascho correspondent van do
„Tribuno" heeft de generaals Botha en
Smuts te Standcrton geïnterviewd, waarbij
ook tegenwoordig was de hoofdredacteur van
„Do Yolksstem", cÜr. Engelenburg. Eerstge-
noemden spraken er hun verwondering over
uit, dat dergelijke invallen in de Kaapko
lonie als die van Ferreira niet al meer
zijn voorgekomen, gelet op do aanwezigheid
van zoovele tuchtlooze lieden in Damara-
land. Maar beiden dTeven den spot met do
bewering dat do Transvalers zouden denken
over een gelijktijdigen opstand. Dr. Enge
lenburg riep uit: „Laten de Engelscben zich
toch niet inbeelden, dat de Transvalers er
bij betrokken zijn 1 Do bewoners van hrt
gebied van Gordonia behooren tot het
laagste soort blanken en Ferreira is vertnoe-
delijk een vrijbuiter, die de Kaapkolonie
binnenvalt om wapens en voedsel te krij
gen." Botha Cn Smuts verklaarden, dat
Ferreira. niet in staat was om Transvaal
door dc Kalahari te genaken. Do invallers
zullen vermoedelijk pogen noordwaarts
Khama-land te bereiken, want in zuidelijke
richting moeten zij onvermijdelijk in han
den der Kaapsche politie vallen.
Do correspondent der „Tribune" voegt
or bij, dat men te Pretoria algemeen Fer
reira's inval als van zuiver plaateclijken
aard beschouwt.
De Kaapstadsche correspondent van de
„Tribune" heeft Hofmeyer geïnterviewd-
Deze verklaarde niet in staat te zijn den
inval juist te beoordcelen, want alle be
trouwbare gegevens ontbreken. Hofmeyer
vertrouwde intusschen, d'at de zaak met eon
sisser zou afloopen.
De» Koapsaho regeering riep zijn mede
werking in cn acht den' inval ernstiger dan
een eenvoudige vrijbuiterij, hetgeen de cor
respondent van de „Daily Telegraph" te
Kaapstad beaamt.
Laatstgenoemde herinnert er aan, dat een
dergelijke inval al langen tijd besproken
is als oen gecombineerde beweging tusschcn
de Transvaalsche en de Damaralandsche
Boeren, met oogluikende medewerking van
Duitschen kant. Het is zoo duidelijk moge
lijk, dat Ferreira niet in staat zou zijn
honderd mijl op te rukken en politic-sta
tions te overmannen zonder taetbare mede
werking van de bewoners der boerenplaat
een.
De Kaapsche ministers verzekerden in
een interview, dat zij Ferreira's optreden
en tijdelijk succes niet anders konden ver
klaren.
Andere berichten uit ó'e Kaap melden, dat
alle partijen in de Kolonie het gebeurde
ten zeerste betreuren en bejammeren. Ook
de leden der Synode van de Hollandsche
Kerk, die thans te Kaapstad vergadert, ver-
oordeelen den inval.
In allo kerken te Kaapstad werden gebe
den opgezonden voor het behoud van den
vrede in Zuid-Afrika.
Do Engelsche» pers neemt den rooftocht
nogal kalm op.
Een man van de gewapende macht, die
den 7den dezer tc Abeam door Ferreira en
zijn volgelingen gewond was, ie bezweken.
De strijdmacht van inspecteur White zet
de aanvallers vinnig na. Er is gebrek aan
water en do vervolging is moeilijk in liet
zandige terrein. De invallers trekken in
pal oostelijke richting en hebben verscheide
ne nieuwe volgelingen aangeworven.
Kolonol Luken werd heden te Prieska ver
wacht en zal het beve»! over do krijgsver
richtingen op zich nemen.
Do „Cape Argus" meldt, dat Ferreira een
heliograaf vermeesterd heeft, die aan de
Kaapsche politie behoorde. Jensen, een
Duitêch bandiet, is Ferreira's rechterhand.
Men vermoedt, dat togen enkelo van Fer
reira's volgelingen door de Duitsche over
heid een mandaat tot inhechtenisneming is
uitgevaardigd.
R a is 8 o e 1 i heeft den Sultan van Ma
rokko schriftelijk om verlof gevraagd of
hij niet de veiligheid van levon en eigen
dom over het gehcele gebied fcussdhen Mo-
gador en Tanger mag waarborgen.
Dit verzoek hangt 6amen met do komst
der Fransche en Spaansche politie. Rais-
soeli smeekt dien Sultan dat niet toe to
staan. De bandiet doet alsof de beslissingen
van Algeciras, die do Sultan heeft aan
vaard, niet. bestaan.
Kamera Tan Arbeid.
gende onderwerpen zullen behandeld wor
den: lo. d'e instelling van een oommissie,
die zal worden uitgenoodigd een rapport
uit te brengen over een algeheeïc reorgani
satie der Kamerg van Arbeid, waardoor de
bestaande gebreken en leemten worden weg
genomen, en bij haar rapport een of meer
wetsontwerpen met memorie van toelichting
te voegen; 2o. de wenschelijkheid van dc
verleening van het enquêterecht aan de Ka
mers van Arbeid hetzij in haar huidige sa
menstelling of na reorganisatie.
Door het bestuur zullen binnen enkele
dagen over deze beide punten praeadviezen
worden uitgebracht.
De Japansche «looi.
De Verceniging van voorzitters en seere>-
tarissen van Kamers van Arbcfid in Neder
land zal den 2den Kerstdag te IJtrecht een
algemeene vergadering houden, waarin, be-
halvo enkele kleinere zaken, de twee vol
Dc Japansche vloot levert een treffend
voorbeeld van wat kan worden bereikt door
een volk, dat als het wil, haast weet to
maken. Einde Novemoer a.s. wordt te Jo-
kosoeka een begin gemaakt met het bou
wen van een slagschip voor de Japansche
marine, dat in afmetingen enz. de geduch
te „Dreadnought" der Engelsche marine
nog zal overtreffen. Het gevaarte krögt een
waterverplaatsing van 21,000 ton. Do be
wapening zal bestaan uit twaalf 12-duims-,
tien 6-duims- en twaalf 4,7-duimskanonncn.
Als machine-type is dat der turbine-
scheepsmachine gekozen; men hoopt daar
mede een snelheid van 20 knoopen te zullen
bereiken. Een tweede dergelijk slagschip
wordt begin 1807 op stapel gezet. Hiermee
nog lang niet tevreden, zal binnenkort
door de regeering het noodige worden ge
daan om tc komen tot den bouw van twee
reusachtige gepantserde kruisers. Deze
boderas moeten een lengte krijgen van 580
vt. De bewapening zal bestaan uit vier 12-
duims-, acht 10-duims-, en twaalf 4,7-
duimskanonnen.' De turbine-machines zul
len 44,000 P.Kr. kunnen ontwikkelen, ter
wijl do vaartsnelheid 25 knoopen zal moe
ten bedragen.
Japan dreigt alzoo, allo andere vloo't-
mogendheden to zullen overtreffen, wat
aangaat den bouw van reuzen-schepen.
Reeds heeft het twee „dreadnoughts" en
vier daarmee gelijkwaardig te stellen ge
pantserde kruisers op stapel staan. Yan
de beide slagschepen komt er een reeds de
ze maand gereed, het andere, in December
Yan de gepantserde kruisers zijn er twee
bijna klaar; de beide andere komen af in
den loop van 1907
Do Londengcho „Daily Chronicle" wijds
da volgende beschouwing aan deze koorts,
achtige bedrijvigheid op de Japansche
marinewerven:
„In 1908 zal Japan beschikken over 9
schepen van het „dreadnought"-typc
d.w.z. evenveel als Engeland en er nog
vier op stapel hebben staan. Het streven bij
alle mogendheden om goede betrekkingen
met Japan te onderhouden, laat zich dus
gemakkelijk verklaren, want de Vereenigde
Staten zullen in genoemd jaar slechts twee,
Duitschland hoogstens drie schepen van
dat type gereed hebben. Het doel van deze
bedrijvigheid der Japanners is: het ideaal
tc verwezenlijken, dat zij zich hebben ge
steld, n.l.een vloot te bezitten, welke door,
geen andere ter wereld met kans op wel
slagen zal kunnen worden aangevallen.,
In 1910 zal geen vloot ter wereld een beterei
kans hebben tegen de Japansche, dan del
Russen in 1905. In den geheelcn wonder
baarlijken loop der geschiedenis van Ja-»
pan is niets zóó kenschetsend voor zijn op
komst als groote mogendheid. Nog slechts
elf jaren geleden bezat Japan geen vloot„
dio verdiende tc worden genoemd,"
Rotterdam, 12 Nov. Bij matigen aanvoer kon
"Witte Turwe tot vorige prijien wat vlngger ver
kocht worden. Do puikste van <9.76 tol ƒ9.40;
voorts 9.26 tot 9. Overige soorten van ƒ8.80
tot <8.25 en mindero f 8 tot 7.40.
Zeeuw8che Rogge ƒ6.20 tot 6.90; andore ƒ6.70
tot <6.26.
Haver ƒ7.60 tot ƒ7.26; mindere f 7.10 tot 6.90.
Witteboonen. Aanvoer klem. Puikste ƒ16 tot
ƒ16.60; miDdere tot aan ƒ13.60.
bruinebooneo. Uitgezochte grove ƒ10.10 tot
ƒ9.90: gewone kwaliteit <9.76 tot 9.60; minder*
en geringere 9 tot ƒ8.26.
In Blauwe Erwten ging weder weinig om.
Puike kooksoorten ƒ8.25 tot <8.80 en gewone
ƒ8.70 tot f8.60; mindere en niet-koekende ƒ8.25
tot 7.70.
Boitenlandsohe Granen. Rogge. 76/76 kilo
Helena <141 a ƒ144. 74/76 kilo Bessarabiscb
Stoomend 187 per 2100 kilo.
Gerst. 60/61 kilo Azoff/126 a 128 per 2000 kilo.
Haver. 61/62 kilo Koningb. ƒ7.10 Nov-aflad.
per 100 kilo.
ErwttD. Petereburger 6.66 Stoomend per 80kilo.
Maïs. Amerik Mixed ƒ122, dito nit Zeeboot
119 a ƒ120. La Plata ƒ117 per 2000 kilo.
Kamr>en, 12 Nev. Boter. Aangevoerd 4400 EG.
als: 180/8 v. ƒ26.- a ƒ27.60 en 60/16 v. 13.—a
<13.75; 400 stukken van i KG. 62 a 674 o.
Hoorn, 12 Nov. Vee. Ter groo<o naiaarsvee-
mm kt aaDRevoerd 3984 stuks. Melkkoeien golden
200 a f 376. Hokkelingen 170 a 190 en Kalveren
ƒ60 a ƒ110. Handel vlug.
Direotie: Dr. Fred, van Eeden, Hoofd
kantoor Amsterdam, vraagt te Leiden
oen Agent voor het innen van gelden
en het aanbrengen van nieuwe leden.
Klelno borgstelling voroischte. Sollicl
tatlön franco bovengen. Maatschappij.
2087 8
le koop aangeboden aan
de at hi aak Hooigracht 83
en 85 of Oude Rijn !Q4.
2071 6
die gevaarlijke petroleum 0111 Uw
Kachels aan te maken. 35 beste
Houtvuurmakers 6 Cts. Winkeliers
rabat. Verzending per baal naar alle
landen. Waterdichte Leersmeer om
zacht te houden, per doos 5 Cts.
Gewatteerde dekens (geen gepluisd
touw); in aantocht eon parit) Regu-
latourklokken, Horloges, half voor
niet, Kinderspeelgoed, Prentenboeken.
Etalage ia gereed. Winkeliers rabat.
Groothandel ln Lucifers, Zebra-
Kachelglans, Lampen- en Stellenplt,
Kachels, enz.
Groote Opruiming
van Rokken in alle klouren, van
Jaeger Flanel van g l.OO en hooger,
alle klouren Bevor, Jaeger, Molton,
half voor niot. 2080 24
Timmerman en Bouwkundige,
Rapenburg 115 b/il. Vliet,
beveelt ziek beleefd aan.
Telefoon Intorc. 630.
837 7
ter overneming; aangeboden,
in een Dorp in Zuid-Holland.
Brieven franco onder Letter O,
No. 733, aan KOOYKER's Centraal
Advertentie-Bureau te Leiden.
2014 7
Bericht voor Werkgevers, verzekerd vonr het risico der
Ongevallenwet bij de Nationale Werkgewers-Wer-
zekerïngsbaak te Utrecht.
Zooals U uit de nlouwsbladen en uit de verschillende door U ontvangen
circulaires bekend zal zUn, is do „Natlonalo Werkgevers-Verzekeringsbank"
te Utrecht voornemens alle contracten van wettoiyke Ongevallen-Verzekering
tegen 1 Januari a. s. op te zeggen.
De verzekerden, die niet vóór 17 November a. s. eon verzoek tot
risico-overdracht hebben ingediend, worden dan ingedeeld bU de Rijksver
zekeringsbank. 1824 30
Dit kan voor velen Uwer flnancieol nadeel opleveren.
Wendt U om U daarvoor te vrijwaren tot den Vertegenwoordiger voor
loeiden en Omstreken van de Verzekeringsbank de Nieuwe
Eerste Nederlandsche" te 's-Gravenhage.
H. HAAKSJSA, Utrecktscli Jaagpad 5m.
ALS:
Haarden, u
Kachels, g gaSj
Fornuizen petroleum.
NIEUWE ZENDING:
Tegelplaten,
VLOERMATTEN van Slaal en Leder.
Waterstoven en Kruiken.
VOOR WIELRIJDERS:
voor Olie,
Carbid.
Knars,
2081 37 Electriciteit.
BR3EKKAPPEN
en alle Rtlwiel-Onderdeelen.
VOORRAAD GROOT.
PRIJZEN LAAG.
IJZER-HiAGaZIJNEIM.
SMEDERIJ.
HOOIGRACHT j flgffS
TliLEFOONN. I
(ff
Q)
2078 42
Hamer en Spijker.
(ff
V
X
0
X
S
O
s.
(0
.p
<D
DEN HAAO (vroeger Zutphcn). Directie HENNY. I
KAPITAAL4.000 000,00 B
RESERVEFONDS: ruim - 1.200.000.001
FEUILLETON,
U e arme nicht.
28)
Er kwam iets in Lucic in opstand, toen
zij haar tante zich met zulke kleinigheden
hoorde bezighoudenmaar zij werd ten zeer
ste getroffen, toon mevrouw Opberger er
aan toevoegde:
„Ze moeten onzen ouden neef Keron ver
van do deur, die altijd open is, plaatsen,
want hij is zoo dikwijls verkouden en ik
vrees, dat die reis hem geen goed heeft ge
daan. En zeg, dat men een kussen brengt
voor mevrouw Nanteuil; die is zoo zwak."
Welk een dagEn wat was dio dag wreed
voor de bewoners van „Werkhoven" Allen
evenwel, uitgezonder l Lucie, hadden der
gelijke bijeenkomsten al eens meer bijge
woond, en al was het hun ook onaangenaam,
door zoovelen omringd te zijn, zij waren
toch niet verwonderd over cn geërgerd door
dit gebruik, cu misschien wel vondon zij
ec-nigen troost in het medegevoel van naaste
verwanten en oude vrienden. Maar Lucie,
die vreemd was onder die menigte, en te
vens gevoeliger van aard en in fijner smaak
opgevoed, moest haar uiterst© zielskracht
inspannen om niet uit te barsten in con
droefheid, welke de betrekkelijke kalmto van
haar neven en nichten zeer zonderling zou
hebben doen schijnen.
Do maaltijd had zijn gewoon verloop. Be
gonnen in droefheid en stilte, werd hij later
opgewekt. Het getal der gevechten, het ver
hittende der oude wijnen leidde bij sommi
gen .weldra do gedachten wat af, en enkelen-
begonaen te praten met hun naastzittenucn,
gacht wel is waar, maar toch over onder
werpen, wclko geheel vreemd waren aan de
droevige gebeurtenis, welke hen vereenigd
had.
Eindelijk .was die pijniging afgeloopen.
Do verwanten en vrienden maakten zich tot
vertrek gereed en gingen achtereenvolgens
door het vochtige salon, dat Lucio zoo vroo*
lijk had gezien op den Nieuwjaarsdag, en
waar mevrouw Opberger ieder bij het af
scheid met vast© stem voor het bewijs van
deelneming bedankte. Zij vertoonde zich
daar als gastvrouw, vrij van zorgen, en be
waarde al haar geestkracht, tot het oogcn
blik, dat de laatste genoodigde „Werkho
ven" verliet.
Het was toen zes uren. Henri van Gaas
teren stond op uit den hoek, waar hij wils
blijven zitten, en drukte zijn tante de hand
„Eindelijk is dan deze Lastige arbeid
afgeloopen", zoide hij. „Ik za-1 u nu do
rust gunnen, die zoo weldadig is, en volgt
op groote smarten en buitengewone ver
moeienis, en ik zal het ongeduld van mijn
tante wat gaan bevredigen, die nog nooit
zoo'n verdriet van haar gebrekkigheid heeft
gehad als vandaag."
„Wat heb ik u beklaagd, dat gij zooveel
menschen hadtl" zei de Lucie, terwijl rij
zich naar haar tante boog en haar bedaard
een kus gaf.
„Waarom? Ik zou meer te beklagen zijn
geweest, als i nirt gekom 1 waren,"
„Maar zij, die verdriet hebben, zijn dan
zelfs niet vrij om hun tranen te storten 1"
Een bittere glimlach trok de lippen van
mevrouw Opberger samen.
,,Er zijn rmarten", zeide zij, „welke men
overal met zich draagt, en die aoo diep
in het hart liggen, dat de ongelukken en
de verschiHcndb omstandigheden dee le
vens u onverschillig laten. Ik lijd niet
minder alleen dan te mio'deTi van vreem
den, en ik zie niet, waarom men zijn le
ven, zijn bezigheden, of zijn verplichtingen
gedurende eenige maajidCn zou veranderen
onder voorwendsel, dat men een kruis in
het hart heeft, dat men tot zijn laatste
oogenblik zal meedragen. En nu, zoo ge
honger hebt, er is nog veel van tafel over.
Blijft gij niet van avond, Henri?"
De doktor weigjarklo deze aanbieding.
Maar do jougd weerstaat aan allo schok
ken en daaa- de kinderen bekend hadden,
dat ze honger hadden, stond mevrouw op
om aan tafel vóór te zitten. Henri reikte
Lucie de hand.
„Ach, welk een dag 1" mompelde ze, ge
heel in tranen. „Het leven staat dan nooit
stil Alles is dus hier in huis, alsof de
beste van hen allen ze niet voor altijd
had verlaten?"
„Zij nebben meer moed dan gevoel,
maar d© kracht is een deugd," zeide Hen
ri, terwijl hij het hoofd schudde.
„Gij rijt ook sterk; gij, dit heb ik ge
zien bij de arme Margaretha; zij allen
echter zijn wat ruw. Geloof evenwel, dat
deze dood wel sporen bij hen zal achter
laten. De wond zal misschien spoedig ge
nezen, n ar de herinnering zal voortdu
ren, en ook de heilzame» gevolgen zullen
niet uitblijven. Mijn tante zou u zoo gaar
ne zien; kan ik haar beloven, dat gij eens
spoedig komt?"
Lïicie knikte bevestigend; rij kón Piet
meer spreken. Zij ging, evenals de ando '©n
aan tafel plaats nemen. De stoelen waren
reeds aangeschoven en er was voor haar
geen plaats open.
Aller oogen richtten zich naar de plaats.
waar vroeger do stoel van llargaretha
stond, en de heer Opberger hield met be
vende lippen de zuchten terug, welke hij
niet durfde laten ontsnappen in tegenwoor
digheid van zijn sterke en moedige vrouw.
Eindelijk scheidde men. He iri had juist
voorzegd, ten minste wat Lucie betreft:
rij viel bijna onmiddellijk in een diepen
slaap, zonder droomen.
Dio slaap werd door niemand den vol
genden dag gestoord. Toen Lucie do oogen
opende, was het reeds helcler dag; haar
horloge wees negen uren. Zij schrok, stond
haastig op, want zij was bang, dat zij tan
tes ontevredenheid had opgewekt
Terwijl rij zioh spoedig aankleedde, hoor
de rij leven in de belendende kamer, haar
oude kamer, welko zij aan Margaretha had
afgestaan. Zij eindigde haar toilet, en toen
het geluid had opgehouden, opende zij
zacht de deur. Zij wilde in die kamer
gaan bidden, want üie was eenigszins
geheiligd voor haar, en zij had die, als
het mogelijk waio geweest, willen veran
doren in een soort bidkapel, door er alles
te vereenigen, wat haar in de laatste da
gen had vertroost; ook de voorwerpen,
welk© door den dood in herinneringen ver
anderd waren.
Zij schrok en beefde. De kamer was ver
anderd. Het was niet meer d© plaats,
waarop de riekte en dc dood hun stempel
hadden gedrukt; het was de kamer, geheel
in orde, even koud en leelijk als men ze
aan haar ha-d vertoond op den dag van
haar toekomst. Men had het kleine tafel
tje, waarop de geneesmiddelen hadden
gestaan, weggenomen, en ook den loei,
waarin zij zaten, dio bij Margaretha wnnk-
ten, en het kleine vaasje, waarin zij haar
bloemen plaat-tc, w<ls verdwenen.
Nu reeds 1 Wat I Niets meer over, dat
aan hèAr herinnerde!
De tranen sprongen Lucie uit de oogen.
Maai' spoedig bemerkt© zij, dat zij niet ah
leen was in deze zoo spoedig verander le
kamer. Haar tante, met eon plum eau in
do hand, stond onbeweeglijk voor het open
venster.
Zij hoorde Lucie's riap; maar zij keerde
zich niet terstond om en haar hand zocht
met een weinig ong 1 naar een zakdoek.
„Tante 1" zei het meisje bedeesd.
Mevrouw liet haar zakdoek verdwijnen
en keerde zich ru, doch vertoonde aan
haar nicht een kalm gezicht.
„Kijk," zeide zij, „gij kunt weer bezit
nemen van uw kamer, als ge wilt. Alles ia
gelucht, on de mafcrassc.i zijn verwisseld."
„O tante," riep Lucie schreiend uit, „als
het u pijnlijk is mij hier te rien, zal ik
blijven waar ik ben cn mij daar zeer goed
rinden,"
Dc oogen van mevrouw Opberger richt--
te zich vast op de hare.
„Waarom zoudt gij hier niet tcrugko-
men?" vroeg rij op vasten toon. „Ik dent
dat gij toch niet zoo zwak zijt ora de her
innering aan een doodo t© vreezen. Er ia
geen .veden om een kamer te sluiten en
ongebruikt tc laten, omdat er iets smarte*
lijks is gebeurd. Als dat waai* was, zou
„Werkhoven", dat geheele geslachten heeff
zien voorbijgaan, geen enkele «arner meet
ter bewoning aanbieden. Het verdient de
voorkeur om maar dadelijk te doen, wat
tcoh moet gcbeureU; gij zult hier beter zijn
dan in het kabinet cn het doet me volstrekt
vn verdriet, dat gij hier zijt: Margaretha!
hield veel van u." (Wordt vervolge'-).
