De Fransche Presidentsvrouwen.
„Wie? De phonograaf?" riep Goedman
uit, geheel in de war.
Ook zijn vrouw was sprakeloos van ver
bazing. Zij keek Emma vragend aan.
Ten slotte keken alle drie elkaar radeloos
aan.
Mijnheer kon zioh de waak maar niet
verklaren; langzamerhand echter werd
bet helderder voor zijn geest; begon hij
zich te herinneren, dat hij zijn geheele fe
licitatie niet had uitgesprokenmaar hoe
kwamen die andere woorden er dan in?
Dat bleef hem voorloopig. nog een raadsel
Had hij misschien zeJf... Maan dat was
toch onmogelijk.
Daar klonk dn de gang de bel. Even
daarna werd er aan de deur geklopt en
vertscheen het dienstmeösje,, door Frits
Engel gevolgd, die een reuzen bouquet in de
hand droeg.
Met een stomme buiging overhandigde hij
hem aan mevrouw.
Toen plaatste hij zich dicht voor mijn
heer Goedman, haalde diep adem, zette
een heel dapper gezicht en begon, als vul
de hij een heele rede houden.
Geëerde mijnheer Goedman, bij dezen
heb ik de eer, u..." Toen hoorde men al
niets meer, hij werd rood en keek schuin
naar do gesloten deur.
,,Doe me het plezier en loop niet dade
lijk weer weg," zei meneer Goedman snol..
„U hebt immers uw aanzoek reeds gedaan
en wanneer mijn vrouw er niets tegen
heeft, dan kunt it Emma krijgen."
Voor Engel eigenlijk wist, wat er ge
beurde, lag Emma reeds in zijn armen en
,nu wias al zijn schuchterheid verdwenen..
Toen kwam edndëlijk de oplossing van
het raadsel:
Op jbteti o^ogjenhlikj, 'dat imijnheer Engel
den .voiigen dag. de kamer had betreden,
was de phonograaf nog niet afgöteopen.
Hij plaatste' zich, toen hij zag, dat hij al
leen was, voor den spiegel en zei eens luid
dë toespraak op, die hij tot zijn aanstaan
den schoonvaaer wilde richten; de phono
graaf, die kleine spion, wier trechter
juist n~aar hem was gericht, had hij in zijn
opwinding nog niet eens gezien.
Toch dankte hijt aan haar zijn geheele ge
luk, want zonder die spreekmachine was
hij zijn lm Je leven misschien vrijgezel ge
bleven, ofschoon... d« liefde slim is.
Sinds vijf en dertig jaren hebben in
•Frankrijk verschillende vrouwen uit 'den
burgerstand haar stillen huiselijken haard
moeten verlaten, om zich als vorstin iever-
toonen. De zeven Presödentevrouwien, die
sinds 1871 in Frankrijk haar mannen ter
zijde stonden, hebben allen trouw, haar,
plichten volbracht, doch slechts twee harer
wisten, elk op haar wijze, iets vorstelijks te
geven in verschijning en handelingen.
De echtgenoot© van Thiers heeft nooit
invloed! op haar man gehad. Haar man wsï
veel te energiek, op zijn manier zelfs te des
potisch, om iemands raad aan te nemen.
Tegenover zijn veelzijdige begaafdheden be
gonnen Goms de meest ervaren generaais
aan hun bekwaamheid te twijfelen. Hoe
had dan zijn beschroomde vrouw zich tegen
zijn bevelen duiven verzetten? Zij v«-tge
noegde zich er dus mede, een voortreffelijke
huisvrouw te zijn en dacht er niet aan als
Presidente te schitteren. Ook haar schoon
zuster, Félicde Dosne, deed niet anders dan
haar veelbewonderden zwager te omringen
met allo vrouwelijke oplettendheden, en
hem te bevrijden van de materieele zorgen
des levens, j_.ii als zij toch feitelijk cenigen
invloed op xniera had, die gaarne luisterde
naar haar rustig gebabbel, dan had zij dit
te danken aan haar fijne terughouding.
Om g heel andere redenen hield 'de
tweede Presidentsvrouw, de vrouw van
maarschalk Mac lahon, zich buiten
de regeerings-aan gelegenheden. Haar adel-
lijko trots verzette zich tegen haar repu-
blikeinsche verplichtingen, en daarom ver
koos zij het „(E-'alais de 1'Elysée" te verval
len met de vorstelijke pracht van sch'l te
rende feesten, die zij slechts zelden met
haar tegenwoordigheid vereerde. De fees
ten kostten haar echtgenoot zelfs een deel
van zijn eigen vermogen.
Nog meer dan haar beid© voorgangsters
hield mevrouw G r v y zich op den ach
tergrond. De groote uitgaven, verbonden
aan het roekelooze verbruid in het paleis,
brachten haar, het eenvoudige burgermeis
je uit de provincie, bijna tot wanhoop.
Door groote zuinigheid, ook bij persoonlij
ke uitgaven, trachtte zij hierin verbetering
te brengen. Het verhaaltje van de „ge
moderniseerde" baljapon van mevrouw
Grévy, die zij, toen haar man tot Presi
dent was gekozen, bij een der eerste tail
leurs van Parijs liet „opknappen" en die
toen evenveel kostte als twee nieuwe toi
letten, heeft de ronde gedaan door alle
couranten.
Daar mevrouw Grévy hef met het toe
zicht op keuken en kelder al druk genoeg
had, kon zij zich in d© receptiezalen slechts
weinig vertoonen. Weldra raakte men ge
wend aan haar afwezigheid; en daar er
geen bals of groote recepties meer gehou
den werden, kregen do zalen het karakter
yan een burgerhuis, waar men ongedwon
gen in- en uitging-
Een echte Presidente had de. Repu
bliek dus nog niet leeren kennen. Mevrouw
Gamot waa de eerste, di© het Elysée
maakte tot het middelpunt van een uitge
lezen kring, waar de traditioneelo betoove-
ring der vroegere Eransche salons opnieuw
ontwaakt scheen. Mevrouw Sadi Carnot had
d© houding en de spreekwijze van een ge
boren heerscheres en bewoog zich onge
dwongen en met fijnen taot in de schitte
rende zalen van het paleis. Voor de meest
bescheiden diensten had wij een woord
van aanmoedigingin de meest ingewik
kelde staatkundig© kwesties had ziij een
helder inzicht. Zij wist de algemeene sym
pathie te veroveren, en gaf voor de eerste
maial aan haar land een begrip er van,
welk een gewichtig element de vrouw, ook
hij een repubhkeinsche staatsinrichting, kan
vormen als vertegenwoordigster der natie,
niet alleen in de oogen van Frankrijk,
maar ook in die van de buiten! an dsch©
mogendheden.
Bij dit alles bleef mevrouw Gamot de
eenvoudige vrouw van vroeger, die toezicht
hield op de opvoeding der kinderen, en
vrijer ademhaalde, wanneer zij met haar
eehtgenoot in de vacantie te Fontainebleau
den last van haar hoogen rang voor eenige
weken kon afwerpen. Doch zelfs in uien
korten tijd verzuimde zaj de armverzorging
in de afgelegenste wijken van Parijs niet.
Zij sloeg geen acht op de dreigbrieven, wel
ke de anarchisten haar thuis stuurden.
Aan verraad en slechtheid geloofde zij
niet; Gij wilde er niet aan gelooven, totdat
haar rechtschapen, algemeen beminde echt
genoot viel onder den dolk van Caserio. Vol
moed en waardigheid droeg zij dat wreede
lot, en als een onttroonde koningin bleef
zij steeds omringd van haar getrouwen.
Tijdens zijn verblijf te Parijs bracht de
Tsaar haar een bezoek, dat zij met éen be
zoek aan de Tsaritsa in de Russische am
bassade beantwoordde. De Keizerin ont
ving mevrouw Gamot als een vriendin en
legde de kleine grootvorstin Olga in haar
armen, om 'haar een kus te geven. De ja
ren, die haar nog geschonken werden, heeft
mevrouw Carnot gewijd aan de gedachte
nis van haar man.
Mevrouw Oasimir Pétfier heeft
slechts korten tijd in het Elysée mogen
vertoeven, doch in dien tijd heeft zij zich
uitstekend gekweten van de verplichtingen,
aan haar positie verbonden. Door haar be
koorlijke verschijning, haar élégance en
haar voorname manieren was zij de juiste
persoonlijkheid om de hoogste kringen van
binnen- en buitenland om zich te verzame
len. Zoo vaak zij eohter kon, ontsnapte zij
aan het (Farijsche leven, om zich op haar
landgoed Pont-sur-Seine te wijden aan
haar lievelingssport, het roeien, dat haar
frisch en jeugdig deed blijven, ook nadat
zij reeds twintig jaar gehuwd was geweest.
Ook de echtgenoote van F 1 i x Faure
bekleedde waardig haar positie, hoe weinig
die ook strookte met haar stillen aard. Zij
vertoefde veel liever in haar gezin dan in
groote gezelschappen, en zou haar rang
gaarne geheel hebben afgestaan aan haar
dochter Lucie. Mama hield zich het liefst
bezig met een breiwerk, de dochter met een
boek. En langzamerhand had Lucie zulk een
helder inzicht in de staatkunde en zulk eea
scherp oordeel verworven, dat papa Faure
haar van alles op de hoogte hield en vaak
op haar uitspraak afging. Later gaf Lucie
Faure anoniem de „Promenades Floren
tines" uit, di© geheel uitverkocht zijn. On
langs verscheen onder haar werkelijken
naam ,,Les femmes dans l'oeuvre du Dan
te".
De zevende Presidente, die bij het ver
vullen van haar plichten evenveel ijver be
toonde als mevrouw Gamot, was mevrouw
L o u b e t, di© als liefhebbende echtgenoo
te en moeder in haar hart weinig lust had,
om het openbare leven, al die recepties,
bals, wedrennen, concerten en tentoonstel
lingen, mee te maken. Zoodra haar echter
die taak werd opgedragen, gaf de proven-
caalsche vrouw haar huiselijke neigingen
goedwillig op, en werd de vrouw van de
wereld, de Presidente, die haar provencaal-
sche afkomst wel nooit verloochende, maar
als een moeder zorgde voor d© kinderen
der armen. Dat is de hoofdtrek van me-
vrouw Loubert, moederlijkheid en om
die eigenschap is zdj het meest gevierd en
bemand geworden aJs de motederlijkste
Fransche vrouw. Op dien titel mag me
vrouw Loubet met recht trotseh zijn. Zij
ma<g nu op haar lauweren rusten en toe
zien, hoe haar landgenoote, mevrouw F al-
li r e s, haar Terplichtingen als Presi
dentsvrouw zal verwallen.
Appelen Ia de Vereenigde Slateu.
Naar het Engelsche tuinbouwblad „The
Gardeners Chronicle" meedeelt, geeft een
correspondent in „The Times" eenige be
langrijke bijzonderheden over een onderzoek
naar de appelproductie in de "Vereenigde
I Staten en deelt mede, dat er nu 200,000,000
vruchtdragende appelboomen in Amerika
zijn en dat de aanplantmg zien nog ieder
jaar -uitbreidt. De boomgaard en rijzen in
Californië, Washington en Oregon als uit
den grond op. Volgens de Amerikaansohe
appel-exporteurs zullen dit seizoen tusachen
Ide 4,000,000 en 4,500,000 bushels uitgevoerd
worden, waarvan het grootste deel naar
Engeland gaat.
Tonnen van de Colorado Newton Pip
pins zullen naar de Covent Garden Markt
gezonden worden, voornamelijk gedurende
den Kersttijd. Een welbekend fruithande
laar heeft beslag gelegd op een zeer groote
hoeveelheid van de grootste en mooiste de
zer appelen en deze zullen met Kerstmis
alle naar Londen iworden gezonden. Deze
groote vruchten zullen in doozen varV 1
bushel inhoud gepakt worden en men ver
wacht, dat de Londenscbs koopers graag
20 shilling voor een bushel dezer appelen
zullen betalen..
Ofschoon al de boomgaarden bespoten
worden, verwoest de larve van de Codlin-
mot gemiddeld tech nog 20 pCt. van den
oogst.
Men schat het verlies door deze ééne plaag
alleen op zijn minst op 48,000,000 gulden
per jaar. Daarbij komen de kosten der be-
spuitdng, gemiddeld 0.20 gulden voor eiken
boom.
De Amerikaansche appelteler geeft zoowat
40,000,000 gulden uit voor het bespuiten
zijner boomen.
Niettegenstaande deze nadoelen is de cul-,
tuur van appelen de meest belovende tak.
van landbouw in de vteree-nigde Staten. De
vruchtbaarheid van sommige der krachtigste
boomen is merkwaardig. Een ooggetuige in
de Oolorado-appel-districten vermeldt, tat
hij wel 50 bushels ooft van één boom zag
oogsten.
In de omstreken van Newton worden v> o:
de beste appelen 3 en 4 shillings per bushel
betaald. Men zegt, dat binnen een tiental
jaren de appeloogst der Vereenigde Staten
zal zijn verdubbeld; desniettegenstaande
verdriedubbelt'zich het binnenlandsch ver
bruik elke tien jaren. Overproductie is dus
wel niet denkbaar.
