Bet automobilisme en het kussen. Ter bestrijding van dronkenschap. ^LEESEEmm De liaan in het volksgeloof. dan ook, ho© bijna dagelijks nieuwe win kelhuizen worden bijgebouwd; de huisei genaars zouden zeker niet hun geld in win kels beleggen, indien de winkelstand met meer met winst kon werken. Zou men heden fcen dage m een van de Australische Staten, waar de winkelslui ting reeds eenige jaren ingevoerd is, een plebisciet onder de winkeliers uitschrij ven, ongetwijfeld zou zich een enorme meerderheid oak der kleine winkeliers vóór de verplichte vervroegde winkel sluiting verklaren. Men heeft het dwaze van een te ter ge dreven concurrentiestrijd, van het ,,to grasp* the last penny" ingezien. De meer dere door de vervroegde sluiting verkre gen vrijo tijd wordt algemeen door winke liers en bedienden gewaardeerd. Ook aan den half holiday is men zeer gehecht; de instelling is in Australië spoe dig populair geworden en wondt algemeen op prijs gesteld. I>© hoogste boomen der aarde. De hoogste boomen der aarde zijn zon der twijfel te zien in Meuw-Holland, waar koortsboom en Eucalyptus amydalina voorkomen, die, naast dea Dom te Utrecht geplant, dezen in de schaduw zetten. Een boom van twintig meter long is al een heel© kerel, maar wat beteekent dat bij een boom van honderd twee en twintig meter hoogte! Een mensch van 1.80 M. is geen dwerg, en toch waren er 67 noodig, om de lengte van den koortsboom te bereiken. Men heeft daar stammen gezien, die aan den voet een middellijn hadden van 31 M. en ook, die op 44 M_ van den grond nog drie meter in doorsnede waren. Dat detze boomsoort snel groeit, blijkt uit bet feit, dat men waargenomen heeft, dat ze in S jaar 15 meter gegroeid was Het geslacht Eucalyptus behoort tot -de familie Van de Myrtacene en in onze tuinen zien wij dikwijls gedurende den zomer de Eucalyptus globius, waarvan de gedroogde bladeren dienen tot bestrijding der sui kerziekte. Eon Engelsche dokter heeft in een En- gelsch blad een steking verkondigd, die waarschijnlijk levendige tegenspraak zal uitlokken. Hij beweert, dat het automobi lisme co volkomen verdwijning van het kussen ten gevolge zal hebben. De wind en het stof, vwaraan men bij automobiel- tochten is blootgesteld, zouden den mond droog en het gelaat rimpelig maken. Onder dergelijke omstandigheden zou de aanrar king van twee p;r lippen, die tot dusver een zeker behaaglijk gevoel veroorzaakt heeft, bepaald onaangenaam worden. Zeer onthutst over deze bewering heeft de „Daily Mail" tot de vrouwenwereld do vraag gericht, wat zij van deze theorie, waarbij zij toch voor do helft geïnteres seerd is, denkt. Hoofdzakelijk werd de vraag aan tooneclspeelsters gesteld. En de antwoorden zijn belangwekkend: ,,Ik heb", aldus schrijft de als deskun dige, om een antwoord aangezochte Engel sche tooneelspekster Uabrielle Ray, „van bet door den dokter geconstateerde euvel nog niets oemerkv, omdat ik wel veel au to-rijd, doch maar einig kus. Als ik ech ter in verstrooidheid nog eens een kus zal geven, ben ik er volstrekt niet bezorgd om, dat men mijn lippen te droog zal vinden. Ik ben namelijk gewoon, mijn lippen altijd met gold-cream in te smerten, zoodat zij voortdurend vochtig blijven." Heel 0eestig antwoordde Henriëtte Sully, een Fransche actrice, die onlangs te Lon den gastvoorstcllingen gaf. „De eenige concessie" schrijft rij „die ik den dokter kan doen, bestaat hier in, dat ik hem toegeef, dat het niet gemak kelijk is, in een automobiel goed te kus sen: men rijdt namelijk te snel en wordt te zeer heen en weer geschud." Het verstandigst is de uitspraak van een dame, die met Mary S. onderteekent: „Alle modes" zegt zij „gaan voor bij en de mode van het autoën misschien ook; maar de kusmode zal alle andere mo des overleven." Hoofdjes voor kronen. Er zijn verscheiden babies, voor wier hoofd een kroon als het ware ligt tc wach ten. De jongste baby, dio eenmaal Koning kan worden, .werd in Juli geboren, en als hij het beleeft, zal hij eens over bet Konink rijk Pruisen en bet Duitsche Rijk regec- ren. De Tsaar van Rusland heeft een troon opvolger, slechts twee jaren oud, en Prins Olaf, het zoontje Van Koning Haakon van Noorwegen, is plotseling belast met de toekomstige koningswaardigheid. Dan is er Prins Eddy, die mogelijk eenmaal den Engel sc hen troon zal bestijgen. De vermoe delijke troonopvolger in Spanje is slechts vier jaar oud. Het is een neef des Konings; maar hij verliest zijn kans, als er een zoon geboren wordt aan bet onlangs gehuwde vorstelijk paar. De geboorte van den jong- sten koninklijken baby maak to den Duït- schen Keizer tot grootvader op den nog jeugdigen leeftijd van zeven en veertig ja ren; de vader van het Prinsje is pas vier en Itwintig. Nieuw is het middel, dat de rechter W. Jefferson Pollard, te St.-Louis, in praktij): brengt om de dronkenschap te bestrijden en van welks toepassing hjj verslag geeft in de „Arena". Als een dronken man die niet !als een ongeneeslijke dronkaard bekend staat voor hem wordt gebracht, legt rechter Pojllarjd namelijk een zware boete op, die gelijk staat met zestig «lagen steen-kloppen in het werkhuis. De uitvoe ring van dit vonnis wordt echter opge schort, indien de schuldige een verklaring wil onderteekenon, waarbij hij zich ver bindt, een jaar lang geen drank te zullen gebruiken. De rechter laat hem dan gaan. onder het uitdrukkelijk beding, dat hij bet werkhuis ingaat de eerste maal, dat li ij zich weder aan drank to buiten gaat- De heer Pollard heeft, zegt hij, door lang; durige ervaring opgemerkt, dat zulk een delinquent, indien hij een maand lang nuchter blijft, weinig moeite heeft om zich verder goed te houden. Do eerste raaaod moet hij echter nauwkeurig in het nog ge houden worden. Daartoe moet hij zich o.a iedere week bij den rechter aanmelden, on, zoo hij gehuwd is, zijn vrouw medebren gen. De heer Pollard heeft deze methode gedurende drie jaar toegepast ©n in «ben tijd zijn niet meer dan twee personen up de honderd gestruikeld. Over het algemeen zijn wij, Hollanders, niet afkeerig van een lekker hapje, en me nig ding, dat er in zijn natuurstaat alles behalve smakelijk uitziet, wordt, goed toe bereid, met vreugdo op onzen disch be groet. Toch staan er op de weneld&pijskaart nog raassa's gerechten, waaraan geen onzer zich ooit waagde, cn eigenaardig is het om na te gaan, wat in de verse illende landen onder de veel omvattende rubriek „lekkernijen" gerangschikt wordt. In Azië, Afrika, Amerika en Australië worden hagedissen als een zeer bijzondere délicatesse beschouwdkrokodillen en ali- gators zijn het lievelingsgerc 11 der Egyp- tcnaren. Europeanen daarentegen vinden het vïeesch over liet- algemeen te week. Slangenvleesch wordt door de Chineezen met smaak genuttigdhet schijnt lichi» verteerbaar te 2ijn, daar dc „langstaarten" het met voorkeur als riekenkostje gebrui ken trouwens, de Afrikaansch© negers, d* Japanners cn onze Maleiers vinden een slangenragout ook allesbehalve onsmake lijk. In Europa zijn het alleen de Italianen, die van deze beestjes genieten. Ze vervaar digen een soort slangengelei, dat in som mige ...ken bijwijze van dessert wordt ge bruikt. Kikvorscben zijn in den laatsten tijd in ternationaal gewordenzoowel dc Chinee zen als dc bewoners der Yereenigdc Sta ten smullen van een sappig „kikkerboutje", trouwens, Frankri.k geniet de eer dit ge recht het c-i-t ter tafel gebracht tc heb ben. Slakken, hoe week en slijmerig ze ook mogen zijn, worden in Zuid-Europa en Amerika op alle mogelijke wijzen beTeid. In sommige streken vindt men aëlfa vrou wen, die als specialiteiten in dit vak door iedeT gezocht worden. Het voorb/eld van Johannes den Dooper, dio zich met honing- en sprinkhanen voed de, wordt heden ten dage nog door vele volkeren gevolgd; vooral sommige Afri- kaónsche stammen doen rich hieraan te goed. Trouwens, honing gebruikt men vrij wel over de geheele aarde. Bijen daarente gen wordeD alleen door de Singaleezen genuttigd, die ze als zeer aromatisch aan prijzen. In Brazilië, Oost-In die en Mexico love- ren mieren een fijnen schotel; overigens zijn de Chineezen de grootste liefhebbers van insecten, die op hun spijskaarten dan ook steeds een belangrijke rol spelen. In Nieuw-Caledonië verorbert men spin nen, en in Brazilië meer bepaald duizend- pooten, die er dikwijls de respectabele lengte van 18 duim bereiken. Wanneer we nu teD slotte nog vermel den, dat rupsen door velen als groote lek kernij beschouwd worden, en men in Ma dagascar on Ceylon verzot is op wormen, meenen we voldoende bewezen te hebben, dat de smaak een zeer eigenaardig iets is, waarover abeoluut niet to twisten valt. De haan en de hond waren, volgons do leer van Zoroaster, heilige dieren, da laatste als bewaker van huis en haard, do eerste als verkondiger van het morgenrood en bijgevolg als symbool van het licht en de zon. Daarom voerden' ook de „zonne kinderen" een haan op hun schild. In latere ktdjden bleef dc haan het zinnebeeld der ^waakzaamheid, tevens dat der leerzaam heid; vandaar, dat nog in de negentiende eeuw zijn beeld op kinder- en schoolboeken prijkte. In Holland had men oudtijds het „Haneboek". Men heeft allerlei verklaringen gezocht voor het „gezang" van» den haan en het kakelen van de hen.) Aan een oude vrouw werd volgens de overlevering eens in het Wurtembergschc dorp Wurzach nachtverblijf geweigerd. Toen ging zij naar een naburige hoeve, putte water uit een put-, goot dat over den grond en zei: „Zoo waar ik dit water uitgiet, zal mor gen het dorp Wurzach van den aardbodene verdwenen zijn-" Zoo geschiedde en sedert hoorde men het hanegekraai uit de diepte klinken. Het hanegekraai wijst ook aan, waar schatten in den grond verborgen zijn. Dc zwarte hanen staan in verbinding met den Booze, leggen eieren, voorspollen de toe komst en verrichten de zonderlingste din gen. Zoo konden zij bijvoorbeeld profetee- ren, door graantjes op te pikken, di© men in den vorm van letters en woorden had gestrooid (Alektryomantie). Zwarte hanen konden huizen in brand stekenwitte daarentegen konden muizen en ander schadelijk gedierte verdrijven. Kortom, men schrijft dien vogels tal van bovennatuurlijke eigenschappen toe. En nog altijd leeft dat bijgeloof, hetwelk in de middeleeuwen menig dier bet leven kostte, onder de onontwikkelden voort. In Bohcmen wordt nog beden ten dage een zwarte haan aan een boom gebonden en men danst er omheen. Bij de eerste brui loft, die in den Vastentijd valt, bindt men een haan, met een rooden doek om den kop, op een stoel vast en onthoofdt hem dau,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 13