14228
[Vrijdag 13 Juli.
A°. 1906.
(Deze Dcurant wordt dagelijks, met uitsondering
van (§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
Toch nog neüukkag.
Onder onze vroede Vaderen.
LEIISCH
DAGBLAD
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 9 Centsper 3 maanden I I f 1.10.
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd syn l B 1.30.
Franco per post 1 1.65.
PIU.'S DER ADVERTENTIEN:
Van 18 regels 1.05. Iedere regel meer /0.17J. Groo*ero letters naar
plaatsruimte. Kleine advertentiën rao 30 woorden 40 Cents contantelk
tiental woorden meer 10 Cente. Voor hot inoaaseeren wordt ƒ0.05 berekend.
i, schitt'rende kleuren
van Nederlands vlagl
Ee t vlag is eigenlijk 'n gelukkig ding.
Hun leven is wapen en ontwaken Ze sla
pen met uitteraard vroolijke droomen, opgc-
ronwen in een linnenkastla of stevig als een
bakerkind in grijs linnen ingerold of als een
ylindcrpop op den zolder-
Ze ontwaken altijd blij in omringenden
feestroes waarin men hen noodt een eererol
te spelen.
Nu wordt een gróótsch feest geviei^^lf
clenJ meest- beroemde zoon, de wereldkuiis.tór
naar, moet worden herdacht.
Dat ieder zijn beöt dus doe, opdat een al
gemeene vlaggewijding niet- ontbreke,
'dat ze in onze vorstelijke Breestraat als
een processie van kleur'ge doeken in twee
lange lijnen ter weerszij voortzweven,
L dat op 't statige Rapenburg ze het licht
van de straten dempen en hun vroolijke
feestschijn weerspiegel© in de donkre ramen,
H dat de "nijvere Haarlemmerstraat voor
een oogenblik vcrandere in vroolijke feest-
maat,
£-* dat op het drukke Noordeinde ze als een
kleurige wegwijzer voeren naar het brand
punt van de feestelijkheid: het beeld bij de
"Witte Poort-,
SB dat tot zelfs in do geringste straat 'n
eenvoudige vlaggegroet wuiven moge
want ieder kent toch Rembrandt,
dat zc alom onze mooie stad vervriende-
lijke cn vervroolijke, vreugde en glans vc
spreidend,
dat ze alom omzwaaien en uitvliegen,
Boms klapwiekend; even boven de daken
uit naar boven om dan terug te vallen in
dc straten zich vergemeenzamend' met de
feestenden,
dat de schitterende kleuren van Neder
lands vlag hun eeregroet brengen aan
Rembrandt,
dat ze met lioofsche zwaaingen z'.'n herin
nering toeneigen,
dat alom hun statige lijven afdalen langs
uw huizen, stemming cn fcestjubel, gecst-
ift en wijding brengend aan de hooge na-
edachtenis van het karaktergroote genie:
•mbrandt,
dat allerwcge de nationale vlaggeluister
idit nationale feest begeleide 1
.Stremming van «Ie Scheepvaart,
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gelet op do machtiging van Gedeputeerde
Staten der provincie Zuid-Holland, verleend
bU mi8Slvo van 10 Juli 11. B No. 2453
(lste afd. G. S. No. 1/1),
Brengen ter algemeene konnis:
lo. dat de scheepvaart door de brug In don
Rijksweg van Lolden naar 's Qravenliage over
hot kanaal Rijn-Schïe, op Zaterdag;
14 Juli a. b. van kaliéén tot vier
nren en van fcalfackt tot I'i uren des
namiddags aal zijn gestremd;
4)
„Hoo komt ge er bij?1' voer Wolf uit
en zette een hoogmoedig gezicht. ,,Wat
weet gij van mij af, domme bengelGij
kent mij immers in bet geheel niet?"
„Nou," zeide Ulrich en kamde verder.
Hij was i*ood geworden tot onder zijn ros-
achtigen haardos. Dat hadden do Eggers
allen, dat het bloed hun dadelijk en hevig
naar het hoofd schoot. Zij hadden echter
ook allen, dikwijls ondanks een harde
huid, een gevoelig hart.
Wolf ging zijns weegs en Ulrich bleef
in den stal. Hij wordt toch geen rechte
dokter, dacht die bij zichzelvcn.
Zijn gedacht-en dwaalden naar een paar
oude vvouwtjes op het landgoed en naar
een jonge, teringachtige moeder, en naar
al de ellende, welke zich reeds op eigen
beperkt terrein voordoet. Welk een steun
en hulp was dr. Michels bier ten allen
tijde geweest 1 En al mocht het ook voor
oardsohe hulp te laat zijn, hij was niet
alleen een trooster, maar ook iemand, die
opbeurde en bemoedigde. Daartoe behoor
de echter veel en liefderijk geduld.
„Als ik maar niet zoo dom was, dan zou
ik het nog eerder kunnen I" dacht Ulrich.
Maar Wolf, die had nu eenmaal een por
tie lichtzinnigheid in het bloed; daaraan
^"as niet te doen.
2o. dat het varen In liet kanaal Rijn-
Scliie tU8schen de sub lo genoemde brug
en do Woutorenbrug, op denxelfden dag van
•s namiddags halteen tot vier uren
zal z|)n verboden; en
3o. dat het varen op het Galgewater
tuiBchen do Borstelbrug en de Vink op Zaterdag
14 Juli a. 8. van des avonds hallacht
tot middernacht zal z(jn verboden, tenzy
daartoe door den Burgemeester van Leiden
vergunning wordt verleend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester,
VAN HEYST, Secretarie
Lolden, 11 Juli 1906.
Do Burgemeester van Lelden
Bepaalt:
dat ter gelegenheid van de plechtige
ONTHULLING van liet
REJI BRAN BT-JIONUH ENT,
op Zaterdag 14 Juli a. s., des namiddags van
121/, tot 4 uur, het Noordelndsplein tusscben
de iJaagbrug, do brug over het R^n- en Scliie-
kanaal on den Witton Singel
ZAL ZIJN AFGESLOTEN
voor het verkeer van voetgangers, r(J- en
voertuigen.
Do Burgomeestor voornoemd,
DE RIDDER.
Lolden, 11 Juli 1900.
Hinderwet.
Burgemeester en Wethouders van Leiden,
Gezien artikel 8, tweede lid der Hinder
wet;
Brengen ter algemeene kennis, dat de
beslissing op het verzoek van de wed. J.
J GIJZENIJ om vergunning tot het op
richten van een bewaarplaats van lom
pen in het perceel Oude Hccrcngracht
No 11, kadastraal bekend onder Sectie
O No. 1753 en 1751,
is verdaagd, op grond, dat het on
derzoek nog niet is afgeloopen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretarie.
Leiden, 13 Juli 1906.
Burgemcest.r en "Wethouders van Leidcu,
Gezien het adres van J. BELT, houden
de verzoek om vergunning tot het houden
en mesten van varkens achter het perceel
Philosophenpad No. 3-
Gelet op art. 152 der Algemeene Politie
verordening van 6 November 1879 (Ge
meenteblad N-. 9);
Geven bij deze kennis aan belangheb
benden, dat op Woensdag 18 Juli aanst.,
's voormiddags te elf uren, op het Raadhuis,
gelegenheid zal worden gegeven om bezwa
ren tegen dat verzoek in te brengen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,.
DE RIDDER, Burgemeester..
VAN HEYST. Secretaris.
Leiden, 12 Juli 1906.
Waarom nu ook nog in de drukke voor-
bereidangswcck tot de Rembranötfeesten
een Raadsvergadering, dachten wij. Do
agenda zag er zoo simpeltjes en zoo wei
nig spoedcisohend uit, dat men haar ge
rust een week kon laten liggen.
En toch kwamen er ter elfder ure nog
een paar punten bij, die noodzakelijk
vóór het Rembranatfeest behoorden afge
daan te worden. Het corsto was een for
maliteit cn niets meer. Do vcreeniging
„Rembrandt Harmensz. van Rijn" ver
zocht de gemeente het Rembrandt-monu
ment in eigendom en beheer over t© ne
men. De Raad* die voor zijn principale
ook nog wel eens een cadoau ontvangt, gaf
er natuurlijk fiaL.op en-; machtigde den
voorzitter ftet Zaterdag1 ta aanviaaraen,
zooals trouwens het feestprogramma bij
voorbaat reeds meedceldo.
De tweede zaak was van eenigszins moer
belang. B. en Ws. hadden in dicnzelfden
officieeleb feestwijzer gezien, dat do bur
gerij eigenlijk wel wat karig met feestelijk
heden bedeeld wordt cn daarom wilden ze
tot slot van gemeentewege nog een schit
terend vuurwerk geven en vroegen er 600
pop voor. Op ons gemeentebudget slechts
een bagatel, meende do voorzitter. Zoo
glad als het eerste voorstel, dat heelema.j.1
geen geld kost, ging dit er niet door.
Do neer Fokker begon tegen te pruttelen.
Om te beginnen kwam bet veel t-o plot
seling. B. en Ws. zetten den Raad o
griezelig beeld het pistool op de borst,
zei bij, want, dat ze, waar de voorzitter
van den Raad eorevoorzitter en een der
wethouders penningmoceter van het Rem-
brandt-comitó is, daar wisten zc wel wat
er gebeuren zou, waarop de voorzitter
weer repliceerde, dat hij als burgemeester
niet weet, wat hij als eercvoorzitter wel
weet.
Dat do lieer Fokker niet veel voor do
Rembrandtrhuldc gevoelde, had de voorz.
bij een vorige gelegenheid al opgemerkt.
De lieer Witmans kwam ook nog eens zijn
tegenzin voor de voordracht luchtende
heer Zwiers meende zijn stem er voor sven
to moeten motiveeren en toen ging bet er
door met 10 tegen 9 stemmraen.
De burgerij krijgt derhalve haar vuur
werk cn dat belooft heel wat, zooai men
uit het programma, dat gisteren reeds in
ons blad stond afgedrukt, heeft kunnen
zien.
Voordat men tot de benoemingen over
ging, hebben de heeren een tijdlang de
deuren gesloten gehouden. Het discourj
heeft toen stellig geloopen over dames,
want bij heropening werd nummer 1 op
do aanbeveling vo.r leerares in do hand
werken aan do Hoogero Burgerschool voor
Meisjes met 16 stemmen benoemd, tegen
10 op een der sollicitanten, dio niet eens
op do aanbevek'ng voorkwam. Hetzelfde
verschijnsel deed zich voor bij de benoeming
van een leeraar aan do Jongens-Burger
school.
Dit was mogelijk, waar hot in deze ge
vallen een aanbeveling gold. Was
het een voordracht geweest, dan
mocht de Raad or niet buiten gaan.
Ook werd nog op voorstel van den heer
Fokker besloten de eerste benoeming voor
loop ig slechts voor 1 jaar to doen plaata
hebben. Blijkt het, dat do benoemde met
de dametjes der Burgerschool niet kan
opschieten, wat niet zoo heol gemakkelijk
moet wezen, dan is men na ceD jaar weer
vrij.
Dc benoeming van een drietal lede/i der
commissio tot het instellen van een onder
zoek omtrent <To bezwaarschriften legen
aanslagen in het vergunningsrecht zul on
getwijfeld voldoening schenken aan de ver
gunninghouders, die daarom reeds twee
maal hadden gevraagd. Waarom zoj men
het ook niet doen? Voor een (commissio
zijn er altijd nogal heeren to vinden, ul
vermoeden wij, dat deze commissio het
vooral in den eersten tijd nogal druk zal
krijgen.
Bij de goedkeuring van dc rekening van
het krankzinnigengesticht moest dc voor
zitter, dio lid der commissio daarvan is,
zich even verwijderen cn do wethouder, do
heer Van Hamo), beklom voor een paar
minuten den voórzitterszetel. De heer Ver
gouwen, dio ook in dat opzicht, do voet
stappen drukt van zijn overleden collega
en vriend Van Hoeken, kwam op tegen het
winstcijfer van 26,000 gulden, dat hem ge
flatteerd voorkwam. Do zuivere winst be
draagt ruim 7000 gulden. Waarom wordt
dat er niet bij vermeld, zooals ook bij do
rekening der gasfabriek'? Do waarnemen
de voorzitter zeide, dat een nadero becij
fering bij de begrooting gegeven werd.
De heer Witmans, die gisteren weer geen
gelegenheid ongebruikt liet om ook iets
te zeggen, bevestigdo een cn ander. Het
bleek ons, al zeide do heer Vergouwen het
niet met zooveel woorden, dat hij van do
publiceering dezer cijfers vreesdo, dat dc
subsidie van do provincie er onder zou kun
nen lijden Maar Gcd. Staten cn Provinc.
Staten zullen zie', niet door een kranten
bericht laten influenceercn, dunkt ons.
Aangaande do declaratie van mr. Sip
kes voor rechtskundig© hulp inzake do ont
eigening ten behoeve der uitbreiding der
veemarkt een bedrag van 3234.90 gulden
maakte mr. v an dor Eist dc aanmer
king, dat dozo rekening hem hoog voor
kwam.
Dc voorzitter merkte hiertegen op, dat,
al sohecn dit oppervlakkig zoo, do rekening
dit inderdaad niet was. Het loopt over
vier procedures. Ons werd ook medegedeeld
dat er ruim 2000 aan voorschotten in do
nota begrepen zijn. Trouwens do waarheid
is al .:d da' wie pleit om een koe er nog
een op too moet geven en met huizen blijkt
het ul eender te zjjn.
Bij het voors i tot verhooging van do
begrooting voor do kosten van inrichting
van do nieuws veemarkt ontspon zich een
voor oningerwijden ietwat duister debat
tusschen do loden der markt-commissic, do
heeren v an Gruting, Korstcns en Witmans.
Do cersto twee heeren zitten ver van el
kaar, spreken zacht en zijn bovendien dit
maal niet zeer duidelijk in bewijsvoering.
Het medelid Witmans zette een en ander
nog wat recht en do voorzitter, die wel
begreep, dat het liep over een vertrekje
voor den marktmeester, den waagmeodter,
den veearts cn nog ccnigo andero heeren,
die cr, volgens den heer Witmans, ook
wel eens komen, meende, dat het cr maar
moest komen, cn zoo zal geschieden ook.
Het onaangenaam verschil tusschen een
steenkolen handel air cn den commandant
van de brandweer over do levering van
steenkolen voor do brandspuit, waarover
do heeren Vergouwen en Witmans het
woord voerden, zal waarschijnlijk het goe
de gevolg hebben, dat voortaan niet meer
krijtstreep jee do cenig zichtbare bewijzen
van het aantal H.L. zullen zijn, maar dat
bons zullen worden afgegeven, waardoor
een herhaling van een zoodanig verschil
niet meer kan voorkomen. Da Raad stoldo
nu in dit geval den heer Osirga in het
ongelijk, meo om do krijtstrcopies.
Het zeer simpele voorstellctje. tot wijzi
ging der begrooting ten behoeve van cc
ambtenaar t©:' secretarie gaf onnletiding
tot een prikkelendo woordenwisseling tus
schen aen heer Fokker en den voorzitter.
Krijgt zoo'n ambtenaar nu ten eeuwigen
dago vijtftonderd gulden of kluut zijn sa
laris regelmatig op zooals bij politiebeamb
ten en dorgclijkcn'? vroeg do lieer Fokker
ironisch zinspelende op net gemis eener
salarisregeling bij dezo ambtenaren.
„Neen, mijnheer Fokker/' prikkelde do
voorzitter terug; hij kan hok zelfs tot twee
duizend gulden brengen; zijn opklimming
hangt af van ijver, bekwaamheid en an
ciënniteit. B. en Ws. zijn geen barbaren;
zij zullen de billijkheid in dezen weten to
betrachten.
Wij geloovcn, dat Raadsloden vorstandig
doen dergelijke quaes tiön, dio toch niet
worden opgelost bij een bijzonder geval,
te bewaren tot do bcgrooting. Daar kan
men eens ernstig over zulke zaken sproken.
Met do vast:telling van den legger van
wegen en voetpaden, zooals dit door B. cn
Ws. zal do gemeente in conflict komen
mot Gcd. Staten, die een en ander niet met
B. en Ws. eens zijn.
Dat dit naar den zin was van een jong
en strijdlustig man als mr. Fokker, is te
begrijpen. Hij bracht cr dit college dank
voor, doch had nog verder willen gaan.
Do voorzitter, 'hen dank aanvaardend,
mcendo en daarin had hij gelijk dat
men moest toegeven zoover het kon, waar
Ged. Staten hun college van ongelijk kon
den overtuigen v oraL Men moest ook niet
vergeten, dat hot bier een kamp met on
gelijke wapenen go.
Het voorstel tot levering van gas aan do
gemeente Sassenheim het ecnigc punt
van botcckcnis gisteren is met óón stem
tegen cr doorgegaan. Wij geloovcn, dat
daarmede een stap in do goedo richting is
gedaan, dio nog wel door meer dergelijk»
stappen zal worden gevolgd. Principicoi
was de heer Reimcringcr dc cenige, die zich
cr tegen verklaarde, ook geen tegenstan
der. Hij had voor onzo gemeente voordeo-.
liger voorwaarden willen bodingen. Men,
moet echter, zooals do voorzitter terecht
opmerkte, niet vergeten, dat de gemeente1
Sassenheim voor de leiding van den gas
houder af moet zorgen. Worden do voor
waarden al te bezwarend, dan zou men
daar liever een eigen fabriek hebben op-"*
gericht. Daarbij is de toetreding van
Warmond o.i. slechts een quaestie van tij<f
en dan wordt dc exploitatie al weer voor
dcel igor.
Dc heer Zwiers, die enkele inlichtingen?
vroeg, werd door den heer Lc Poole, do
cenig aanwezig o commissaris, bevredigd.
Vestigen wij do aandacht tea slotte nog
oven op hetgeen naar aanleiding van een
desbetreffende vraag van dr. Zwiers door:
den Wethouder van Onderwijs over do ver
houding der gemecntclijko ondcrwijs-auto-*
riteiten en het Rijksechooltoczicht, verte
genwoordigd door den arrondissement^,
schoolopziener is gezegd. Daaraan het
was vooral gebleken uit het dossier, be
trekking hebbende op een benoeming aan
do school van den heer Cramer hapert
III.
Wolf kreeg geld voor zijn studie, zooveel
hij wilde. Hij verteerde het in goede go-
zondheid en volmaakte gemoedsrust ca
vroeg er weinig naar of het zijn vader
ook zuur viel, hem zoo te onderhouden als
hij deed. Waarom zou een gezonde, levens
lustige jongen zich ook over zulke dingen
het hoofd breken
Het viel inderdaad den ouden Eggers
zeer moeilijk zijn kranigen student te on
derhouden. Van zijn inkomen kon hij deze
meerdere uitgave niet bestrijdenhij
moest hier cn daar met eeD beklemd ge
moed kleine verplichtingen aangaan, die
hij na den eerst volgenden oogst dacht tc
vereffenen.
Maar het vereffenen gaat niet zoo snïl
als het aangaan van verplichtingen; dat
kon hij als goed rekenaar reeds lang van
te voren weten. De gedachte weer een hy
potheek te moeten nemen, welke hij pas
voor ecnigo jaren had fgelost, stond deB
nachts als een dreigend spook aan zijn le
gerstede.
Hij was echter machteloos in dezo zaak.
Als een steen op het hart drukte hem de
in een noodlottig uur ontwaakte vrees voer
Heienes vrees. Hij gaf er zichzelven 'nooit
rekenschap van, wat hem eigenlijk daarbij
met zulk een ontzetting vervulde. Hij ge
voelde slechts, dat, als Helen© werkelijk
bang voor hem was, do band tusschen
liaar en hem scheuren zou, en als zich
dezo mogelijkheid ook maar vaag aan hem
opdrong, dan kwam het leven hem zonder
inhoud, zonder doel voor cn moest er maar
een eind aan komen.
Hij deed nu uit voortdurende innerlijke
onrust en angst daarvoor meer dan hij
vroeger gedaan had: hij voorkwam baax
wenschen. Het hinderde ho'm reeds, als
zij vooraf eerst moest verzoeken.
Dikwijls troostte hij zichzelvcnhij had
eigenlijk tóch maar twee jongens en het
aan Wolf bestede geld zou toch ook wel
zijn rente opbrengen. Bovendien was het
immers ook een gunstig iets, dat, al kostte
de eene zoon wat veel, do ander hem des
to goedkooper kwam, want Ulrich had in
elke levensomstandigheid, zelfs in den
tijd, dat hij onder dienst was, ongelooflijk
weinig noodig.
Maar boerenbloed laat zïoh niet gaarne
met zulke troostredenen in. Er wordt clan
eerder gezegd: Nu ja, goed, dat Ulrich
spaarzaam is. Waarom kan Wolf dat ook
niet zijn? Zulke troostredenen bespaarden
hem geen onaangename uren.
Het werd nog erger, als buren met hun
domme opmerkingen bij hem kwamen:
„Wel, Eggers werpt gij zooveel geld voor
uw jongens weg I Ik moetjo zeggen dat
ik het niet geloofd zou hebben als men
het mij had verteld. En wat hebt go later?
Een arm© dokter di© op je zak teert. Och
blijf mij toch met de studio van het liif:
Plet is het domste wat men tegenwoordig
kan doen 1"
De oud© Eggers moest wel zeer aan den
grond zijn, dat hij zich nu zulke redencc-
ringen liet welgovallcn Vroeger behoefde
hij slechts op to kijken, dan kropen de
mooiste woorden weer in do keel, voordat
do tong zo opnam.
Maar nu was hij meestal to mo© en voel
de zich ook t© bezwaard, om den schijn
aan te nemen alsof hij een rustig geweten.
eon vrijen wil bezat. Hij liet zo praten cn
liet zich plagen-
Zij hadden ook eigenlijk gelijk; hij was
toch ook maar een oude, onnoozelo dwaas,
die ter wille van zijn vrouw onzinnig huis
hield. Was hij wel do cenige? Het schan
daal lag hier allen nog versch in hot ge
heugen, hoe een baron in do buurt have
en goed had verloren, wegens dc weelde
rige grillen van zijn vrouw.
Als hij maar do manier had gehad, in
goedheid en liefde iets te weigerenHij
was echter zulk een onbeholpen kerel, dio
dadelijk br*.k, wat hij buigen wildo.
Zij'n vrouw liep ook even neerslachtig
rond als hij. Zij vond hem zoo zonderling
in zijn vrCugdcloozc toewijding. Do ka
mers drukten haar; zij werd schrikachtig
en bleeker dan ooit to voren.
Aldus plaagden zij elkaar wederkecrig
na twintig huwelijksjaren, omdat zij bei
den niets van elkaar afwisten
Ondertusschen kwam van buiten af een
kleine afwisseling, welke in het eentonig lo
ven te Holzhagc-n als een gebeurtenis werk
te. De oude predikant in do parcehie
Klakncn, wiens godsdienstoefening zij uit
ouder gewoonte geregeld bijwoonden, stierf
aan verval van krachten cn zijn opvolger,
dio eveneens reeds zijn jeugd ach te* den
rug had, betrok met zijn groote familie de
oude pastorie onder de linden van het
kerkhof.
De parochie lag slechts een goed half
uur rijdens van Hol/hagen af en was het
naast bewoonde erf in dezo schaars bevolk
te streek. De loomc aard van dit slag van
menscken belette echter een drukken om
gang.
Bovendien viel de robuste, altijd bedrij
vig© predikantsvrouw niet in den smaak
van Hclenc. Eggers, ja, die maakte haar
bij lango bezoeken bepaald zenuwachtig.
Deze onwillekeurige afkeer werd van de an
dere zijde prompt cn krachtig beantwoord-
„Ik laat m5j niet met dat luimige ge
maakte ding in", verklaarde de predikants
vrouw haar man. „Groote goodlieid wat
moet die man die verwend hebben 1"
„Maar, Mina, niet dadelijk zoo streng I
Zij is ccn ziekelijk, zwak schepsel."
„Och wat, ziekelijk! zwak! Ik zou ook
ziekelijk cn zwak zijn, als ik mij zoo liet
bedienen. Zij is lui cn verwend; maar zoo
iets mc-rkt gij niet op, Adolf."
Adolf Beren temmer zag trouwens nooit
het slechte in dc wereld. Hij was een zwak
mannetje. met een slechte borst
cn een kamerklcur van het vclo
studeeren, zoodat hij ccn zoor goede vc»plc-
ging noodig had cn af cn too eens v/okkcr,
geschud moest worden. Daartoe was zijn
stevige, flinke vrouw als geschapen en ook
onderhield zij getrouw do connectie met do
werkelijke wereld en haar groot kind, dat
altijd in zijn eigen wereld leefde.
Bijna eiken dag moest zij de ccn "of an
dere van zijn illusies te niet doen en zij
deed dat ook nauwgezet, ofschoon zij reeds
lang uit ervaring wist, dat zijn illusies zeer
standvastig waren, ja, dat die zich dikwijls
met verwonderlijke hardnekkigheid li heb
diepst van zijn ziel verborgen cn van daar
uit met gcloovigc, vriendelijke kiuderoogeü
door zijn brilleglazen keken.
(Wordt veivolgd).
