Sehoolkonsen
t Postkof.
NAP DE LA MAR komt!
W. v. ROSSUM DU CHATTEL, Juwelier.
BLANGKAERTS Co.,
Degenen, die de Ostafarina
Voor de armen.
ARBSEi' PA1IY.
IBEN-ABm.
[l§© bss@8§© geeft aan; ARföB£SA!!ï3BBES@ ©ra HALSKETTINGEN,
USe-sliered©,
ViIjwilligeVertiooping
J. F. VERGOUWEN,
Effecten, Wissels, Hypotheken, Assurantiën.
Stoomtram HAARLEM-LEIDEN.
Sallde Oeidlielsgyliig.
Watertochtjes
„Garsjeas'-Booten.
J. C. KORT.
EaarLstraat 122.
Donkersteeg 3.
@EIEK§aiE BAmOS
WITTE BERGEEAG
LE5D3CH DAGBLAD, DONDERDAG 5 JULI. TWEEDE BLAD.
Haarlemmerstraat X14 en Nieuwe Hijn 55.
Wegens de ongekend lage prijzen is het
vervoer van BesteS=> en ¥rachtgoederen
per Stoomtram het voordeeligst. 8?ts
Goederen worden vervoerd naar ©egjst-
geest, Sassenheïsn, Lisse, BUie»
B©m, Bennekroek, Ü©esnst©sl© en
laarSsm om 7 u. 22 en 11 u. 15 v.m.
en 3 is. 10 en 7. u. 64- n.m. Amsterd. tijd.
Inlichtingen worden verstrekt aan het be-
stelkantoor Clarasteeg No. 2 nabij de Mare.
Eenig adres der Echte EmgeSsohe
Wijahanolel, Breestraat 34,
No. 11221.
Anno i'juo.
Rubriek voor de Jeugd.
Verkeerd beoordeeld.
Hoe menigeen wordt dat nie^ lang© jaren
achtereen gedaan 1
Wij kunnen, in de allereerste plaats, zoo
bitter onrechtvaardig zijn voor onze naaste
omgeving.
Ia tal van gezinnen i3 het alsof er een
domper op do huiselijke vroolijkheid gezet
werd...bij het binnentreden van het hoofd
van het gezin. De kinderen wagen het niet
c-r hun moeder over te apreken, wel weten
de, dat daarop een ernstïgo bestraffing
yolgen zou, maar zij verzwijgen het elkan
der niet, dat zij papa erg vervelend on zoo
goerd als edn speïlebroker vinden."
Waarom, waardoor1? Omdat zijn gelaat
altijd zoo ernstig is, hij steeds in gedachten
blijft yeisonken, dat men hem geen deel
ziet nemen aan het algemeen gesprek, of
dat hem wel eens een woord van ongeduld
ontsnapt-, als na verloop van een poosje
weer al te veel drukte om hem heen gaat
heerschen.
Hij verkrijgt daardoor den naam van een
slecht humeur te bezitten en toch
Als do jongens groot zijn geworden cn ,,in
de zaak" worden opgenomen, zien zij op
eens in wat al drukkende zorgen er aan
verbonden zijn, hoe zij dag aan dag met
hun tijd moeten woekeren, om te wedijve
ren met concurrenten, de fabriek of het
handelshuis op gelijke hoogte te houden
als voorheen. Dan verstaan zij hun vader
eindelijk, bewonderen zij hem en doet het
hun pijn hem zoo lang verkeerd to hebben
begrepen.
En, helaas' hij is er niet altijd meer om
'dat tegenover hem goed te maken.
Niet alleen kooplieden hebben zorgen.
Dit artikel werd mij in do pen gegeven,
door do thuiskomst van een huisvader, die
het brood der zijnen met letterkundigen
arbeid verdiende. Een heel jaar lang had
hij voortgewerkt van dos morgens zes uren
tot middernacht toe, zonder zich eenige va-
cantio to durven gunnen. Daar vernam hij
opeens, dat een vriend uit een ver land
naar do hoofdstad was gekomen, al-
daar voor een weck vertoeven zou. Nu
werd do verzoeking hem te machtig. Hij be
sloot dea jijend zijner jeugd te gaan zien
cn begaf zich voor twee dagen naar Am
sterdam. 48 uren, dat was toch al heel
kort, meende hij I Wie zal dat tegenspreken
Maar reeds den morgen na zijn vertrek,
Icwam er telogram op telegram van een on-
geduldigcn uilgever. Die spoedberichten
werden hem nagezonden en bedierven zijn
pleizier. Toen hij vermoeid huiswaarts
keerde, had hij zelfs den tijd niet de eerste
uren den zijnen van zijn reisje te vertellen,
zat hij aanstonds aan zijn lessenaar en dat
den ganschon nacht door, om het achter
stallige werk weclcr in to halen.
Wanneer zulk een huisvader ernstig is,
maar vriendelijk blijft voor zijn omgeving,
verdient hij waarlijk den hoogsben lof, -de
grootste bewondering.
Hetzelfde geldt voor dc huismoeders, dio
vaak met een enkel meisje, om haar te
helpen, voor het gansche gezin, do keuken,
de wasch, het vervaardigen en onderhou
den van het ondergoed moet zorgen, Bo-
yendicn moet zij nog pretjes bedenken
voor do kinderen, pretjesdi© zoo goed
als niets mogen kosten; het voor allen gezel
lig maken terwijl zijzslv© bijna van ver
moeienis bezwijkt.
OI laten wij haar nooit verkeerd begrij
pen, als zij niet altijd een glimlach op de
lippen hebben kan 1 Later zouden wij het
zoo diep betreuren, want dio moeder is
een heldin, die niet met den moed van één
uur, maar van twintig, dertig jaren haar
plicht volbrengt, zonder daarvoor ooit roem
in te oogsten.
Ook elkander moeten de kinderen leeren
verstaan. Niet allen zijn even begaafd. Zij,
di© gemakkelijk leeren kunnen, hebben
daarvoor niets meer gedaan dan do jonge
achterlijke, die te vergeefs voortblokt. Laat
ons nooit van zulk een broertje of zusje
zeggen, dat zij lui zijn. In een en hetzelfde
gezin is een mooi, beminnelijk kind en een
door do natuur misdeeld meisjo. Zij weet
dat zij leolijk is of mismaakt en wordt daar
door schuw. Denk niet, dat zij wangunstig
of cnlief is; help haar integendeel,
draag er zorg voor dat zij, onder
vreemden op haar voordeelïgst uitkomt.
Gcbrokkigen of ongelukkigen hebben op
onz© o iverdeelde toewijding recht.
Laat ons pogen elkander onder allo om
standigheden te verstaan, te waardeeren cn
p deze schoone, heerlijk© aard© zullen heel
wat minder tranen worden gestort en menig
ouherstelbaar zelfverwijt ons zeiven in de
toekomst bespaard blijven.
Dezer dagen bracht ik een bezoek aan
een familie, die ook een nog zeer jong
meisje tot haar leden telde. Zij nam mij
moo© naar haar kamer om mij ©en werkjo
te toonen, waar zij aan bezig was.
Wij zijn voor de zomermaanden buiten,
zeid© zij, en ik dacht, dat terwijl ikzelf
zooveel genoot, ik ook iets doen moest
voor degenen, aan wie de zomer geen en
kel genoegen schenkt, dus werk ik des
avonds aan de thco voor de armen. Zio
eens, wat ik afgemaakt hebt, een cache-
corset.
Terwijl zij moeite had de doos met haar
arbeid uit een lad© te halen, verwonderde
dc keus van zulk een k'leedingstuk mij niet
weinig. Ik vrees, dat dit niet juist het
voorwerp is, dat behoeftig© vrouwen het
allermeest behoeven.
Maar daax kwam het t© voorschijneen
keurig gebreid onderlijfje van mooie IJs-
landsche wol, wit en zwart. Zij moest er
heel wat moeite aan besteed hebben, en
c-lk© rijke dame zou het gaarne hebben go
dragen.
Gij kunt er nu nog niet goed ovor oor
dcelen, hervatte mijn kennisje: want dc
linten zijn er nog niet bij 1
Do linten? herhaalde ik een weinig
ontsteld.
Ja. Bovenaan zal ik moigen een oran
je lint rijgen door de gaatjes, di© gij ziet.
Is dat gedaan, dan neem ik do mouwtjes
op met grobte, oranjezijden strikken. Dan
pas is het kant en klaar. Ik hoop cr zoo
een half dozijn t© maken gedurende dezo
vacantie.
Ik wist een oogenblik niet meer wat te
zeggen, want ik wilde haar evenmin pijn
doen, als haar den lust tot dien lofwaar-
digen arbeid ontnemen, maar...
Kimt gij, lieve lozers, u een arme vrouw
voorstellen, wie het aau alïb noodig© klec-
len ontbreekt en die bij liaar verdere lom
pen een onderlijfje zou dragen mot zijden
linten cn strikken?
En toch was de bedoeling zoo goed, dat
ik zou willen, dat al onz© lezeresjes voor
haar vacantio een dergelijk plan opvatlcn
mochten, do linten uitgezonderd 1
Het is lief zich af te vragen, wanneer
men zelf gelukkig is: Wat kan 'k doen
voor minder bevoorrechten Hoe kan ik van
mijn vrijen tijd dagelijks een uurtje afzon
deren om hun een verrassing te bezor
gen?
En dat behoeven niet alleen meisjes te
doen. Eén mijner neefjes schrijft mij juist
dat hij, aan het strand zijnde, schelpen
heeft gezocht voor arme kinderen; dat hij
er netjes voor knoopen gaat. Hij wil, voor
dat hij huiswaarts keert, ook varens uit
het bosch halen, om zo te planten iu het
tuintjo van een oude -vrouw, zijn gewezen
kindermeid.
Ziet gij, zoo kan men van allerlei doen
voor anderen, als men er slechte den goe
den wil toe bezit.
Maar men moet daarbij zijn verstand
gebruiken, zich es&rst afvragen wat armen
behoeven en wat! hun plezier zou kunntu
doen. In Engelan^ liecft men een mensch-
lievende-n rijken ppan, die, niet ver van
Londen wonende,heel den corner door
garden parties adn d© armen der wereld
stad geeft.
Bood hij hun op dio feestjes gezond cn
stevig voedsel aan, dan waa het een prach
tig denkbeeld hun om beurten een dag op
zijn landgoed te laten doorbrengen; maar
gedurende de drie of vier middagen, dat
zij bij hom te gast zijn, krijgen di© honger
lijders. room met aardbeien cn wijn
Het gevolg daarvan is, dat liij slechts
ontevredenen maakt. Zij loeren een woelde
kennen, waarvan zij weder voor twee of
drie jaren verstoken zullen blijven.
O, wij moesten nadenken, vóórdat wij
iets aanwendden om de armoede te lenigen.
Laat ons liever doen zooals die aardige
knaap met ziin schelpen en varens. Dat
was de echte manier en buiten heeft men
d© mooie plantjes maar voor het kiezen,
d© stekjos slechts af te nemen cn in de aar
de te planten. Wilde aardbeien-plantjes
kan men gemakkelijk tot fraai© hangplan-
ten maken. Wio een weinig handigheid in
timmeren bezit, cn welk© flink© jongen
is daar niet in thuis? weet heel wat
voorwerpen te vervaardigen, waarmede
men oen nederige woning verfraaien kan,
al war© het slechte do mooiste platen uit
afgedankte geïllustreerd© bladen omlijs
ten.
Meisjes hebben nog veel ruimer kas. Zij
kunnen om oud linnengoed vragen en daar
van kinderkleerties maken. Voor weinig
geld hebben zij katoen voor kousen Do
dure ijswol kan gerust ter zijde blijven cn
een onderlijfje ook, maar stevig ondergoed,
en een vermaakt© japon zullen zoo wel
kom zijn.
Er is oen vereeniging in Noderland waar
van do leden zich verbinden jaarlijks twee
kledingstukken voor armen te maken Zou
den onz© lezerossen zich ook niet oen derge
lijke taak kunnen opleggen voor haar var
can tie
Deze zal haar er des te grooter voldoening
voor schenken.
Gisteren las ik, dat de kloof tu&schcn
armen en rijken eerst over een eeuw over
brugd zou worden. Dat zou schande wezen
cn ik weiger er aan te gelooven; want de
brug is er reeds, wij hebben haar slechts
t© gebruiken: Ons hart!
Jan was ccn goede jongen, maar hij
dacht gewoonlijk niet na bij wat hij uit
voerde. Daarvoor was hij reeds vaak dnor
zijn vader gestraft. Wat ook hielp, dat
hielp niet. Jan scheen zijn hersenen niet
goed te kunnen gebruiken. Zoo was hij op
zekeren dag in een boom geklommen en op
een dun stakj© gaan staan, waardoor hij
naar beneden plofte. Gelukkig kwam hij or
met enkele kneuzingen af. Een anderen dag
liet hij zijn zusjo Dientjc zoo schrikken,
dat ze een kan met melk, die ze in de handen
hield, over den grond liet rollen. Toen
begreep Jan eerst dat het zijn schuld was
©n dat hij weer eens niet nagedacht laad,
terwijl het toch wel noodig was. Zoo ging
het dag aan dag en steeds kreeg hij gevoe
lig straf, maar steods miste die straf haar
invloed. Vader zei wel eens, dat van Jan
wel niets zou groeient hij „gooido altijd
zijn eigen ruiten in.".
Eens op een dag liep Jan te wandelen
op straat. Daar komt een klein hondje
vriendelijk kwispelstaartend op hem af. Dat
vindt Jan alleraardigst. Hij begint met het
beest te spelen cn te stoeien, en als bij
thuiskomt, is het eerst© wat hij doet: va
der vragen of hij den hond mag houden
Vader zegt natuurlijk, dat het niet mag.
Die hond behoort aan een ander, zegt hij.
Dien mogen wij niet houden. Bewaar hem
echter voorloopig. Jan was niet heclemaal
tevreden, maar och, hij dacht er ook uiet
verder over na, of hij den liond ooit weer
moest afstaan. Vador plaatste een adver
tentie in de couranten en wachtte voorts
of de eigenaar zou komen.
Jan had zijn nieuwen vriend, di© er niet
erg netjes uitzag, ondertusschon eens flink
gewasschen met boender en zeep. D© hond
was er niet erg mee ingenomen, maar toen
de kuur afgeloopcn was, soheen hij toch erg
dankbaar te zijn. Het duurde maar een
paar dagen of elk was mot het lieve diertje
bevriend. Zoo vriendelijk was hij tegen
allen, zoo dankbaar was hij voor een wel
daad, zoo vroofijk kon hij om do familie
leden heenspringen, dat elk cr tegen op be
gon te zien, dat do eigenaar het dier zou
terugvragen. Het meest was hot diertje bij
Jan in dc gratie, niemand speelde ook meer
met hom dan Jan en de twee waren dikke
vrienden geworden. Het eerste wat Jan
deed, als hij uit do school kwam, was naar
het hok van den hond to gaan en zijn ka
meraad af te halen. Dikwijls genoeg kwam
Fanny, zoo hadden ze hem genoemd, hem
reeds tegemoet. Zoo vergingen woken cn
het scheen wel, of de hond voorgoed bij de
familie zou blijven. Dit zou misschien ook
wel gebeurd zijn, was Jans gedachteloos
heid niet tusschon beido gekomen.
Het was een mooie dag en er was feest
in het dorp. Dos namiddags zou er hard
draverij zijn. Jan was natuurlijk ook van
de partij en het sprak vanzelf, dat zijn on
afscheidelijk© vriend met hom meeging. Er
was reeds een massa volk bij do baan. Er
scheen erg veel belangstelling te bestaan.
Het was dan ook een groote harddraverij.
De rijders reden in een harddraversrijtuigje,
door sportmenschen gewoonlijk sulky ge
noemd. Vroeger reed men altijd op den rug
van het paard, maar het bestuur der dra
verij had toegestaan, dat men ook met sul-
kys mocht rijden. Velen, vooral jongens,
hadden dat nog nooit gezien.
Toc.i de harddraverij een poosje aan den
gang was, was voor Jan do aardigheid cr
af en de hond gaf hem voldoend© afleiding.
Telkens als een paar rijders langs de baan
stoven, wild© Fanny cr op toe springen,
maar Jan had hem aan een touw stevig
vast. Nu echter vond hij het wel aardig,
dat Fanny zoo blafte en sprong. Ja, Jan
zette hem zelfs aan en dan blafte cn sprong
l.-t beestje nog woedender. Maar Jan had
hem aan het touw, zoodat hij niet weg kon
komen.
Langzamerhand begon Jan cr echter over
na te denken. Zou Fanny wel zoo snel kun
nen loopen als do paarden? Jan dacht van
niet; want die paarden vlogen zoo snel
langs do baan. Kon hij het maar eens pro
beeren. Allerlei dwazo dingen kwamen
hom in het hoofd. Had hij maar een wa
gentje waar hij Fanny voor kon spannen,
een klein© sulky of zoo iets. Juist kwamen
or twee paarden aan cn Fanny, dio telkens
scheurde aan het touw on blafte, meende
zeker zijn kleinen meester een ploizier
daarmee t© doen.
Daar kwam Jan weer plotseling een van
zijn dolle streken in hot hoofd. Wacht, met
den volgenden loop zou hij Fanny mee laten
draven. Eens zien, of hij de paarden niet
kou bij blijven. Dat zou een pret wordeq*'
Daar naderden d© beesten reeds.
„His, his", riep Jan tegen Fanny. Fluks
knoopt© hij het touw los en Fanny sprong
woedend op den naastbij zij ndon rijder af.
Hij sprong tegen het paard op, onder hcfe
voortdurend aansporen van zijn onnaden-
kenden meester. Do rijder van do sulky kon
zich natuurlijk niet aan hot hondjo storen
en reed door, zoo hard hij kon. J an hacf
schik dat Fanny zoo goed meekwam.
Plotseling echter verdween zijn vreugdo
met één slag. Hij verstijfd© bijna vw
schrik. O wee 1 Het paard gaf het hondjo
bij ongeluk een fermen trap, zoodat het
diertje jankend achteruit stoof cn tot
overmaat van ramp nog onder het wiel van
do sulky kwam. Jan stopt© zijn ooren to©
om het vrceselijk gejank van het beest
niet to hooren, Fanny echter liep waggelend
terug naar zijn jongen meester, nu en dan
rolde hij neer, maar jammerend van pijn,
richtte hij zich dan weer op cn kwam steeds
nader bij Jan. Jan li hem een eindje te
gemoet cn nam het anno dier schreiend op.
Nog eventjes keek zijn kameraadjo hem
aan, likt© hem uog even do hand, kreun do
en jankt© nog ccn oog^nblikjo en stierf toen
in Jans armen.
Jan was radeloos, hij stoorde cr zich niet
aan, dat de menschen op hem scholden en
zeiden, dat het znjn eigen schuld was.
Bijna nog harder jammerend dan het anno
beest straks kwam Jan thuis aau cn ver
telde wat er was gebeurd.
Moeder was alleen thuis en ccn traan
kwam in haar oogen, toen Jan uitverteld
had. Ze zei niets, keel: Jv.n slechts verwij
tend aan cn dat deed Jan meer pijn dan
een flink pak slaag gedaan zou bobben.
Langzamorhand kwamen vader, broertjes
ca zusjes thuis en toon zo het huurden, was
het niet te bost met Jan gesteld. Vadoc
wü3 woedend op Jan cn stuurde hem direct
naar bod, zoodat hij niets meer van het
feest mocht zien. Nu, dat was voor Jan het
ergsto niet. Het gemis van zijn kleinen
vriend was veel erger straf. Als hij een olik
op het anno doodo dier wierp, liepen do
tranen hem weer in stralen langs het gelaat.
Jan is thans een gr-A mensoh en ook een
flinke man geworden. Dat gevalletje met
den hond heeft hem opgeknapt, al vindt hij
het zelf wat al te duur betaald. Thans nog
betrekt zijn gelaat, als hij denkt aan het
arm© beest, dat door zijn schuld vertrapt
cn overreden werd cn dat daarna steun
zocht bij zijn onnadc ikenden meester.
Tegen zonsondergang rendo een ruit©»
den weg af, dio van Sevilla naar ,1c ha
ven van Huelva voort. Ver achter bem,
op cenigo mijlen afstands, hoordo rne;\ het»
gelui van klokken, en het was voor oio
1 lanke-», dat Iben-Abir reeds sedert den
morgen op do vlucht was.
Hot jaar te voren, in 1192, had men da
Mooren uit Grenada verjaagd. Maar Iben-
Abir. hun aanvoerder, die reeds herhaalde
lijk do Sarazencn do overwinning had
doen behaion, was thans opnieuw versche
nen in do streek, pogende daar opstanden
aan te wakkeren. Do aanwezigheid van den
govrccsden man was bekend geraakt. Do
hciligo Hermandad, ccn gilde van dapper©!
gewapend© mannen, belast mot het vervol
gen van boosdoeners, was uitgezonden on»
hem to vangen en kor.inklijko boogschuttor»
waren uit Madrid vertrokkon, om zich
mede met dio taak to belasten.
In do eerste stad do beste, dio zij door-
7876 36
Op oen FabFiekttkniatoor liler
ter Btede gevraagd: oon
liefst gepensionnoerd Militair. Ver-
elschtenvlug rekenen en een goede
hand schrijven.
Brieven met opgaven van leeftijd,
verlangd salaris en referentiön Bur.
v. d. Blad onder No. 7313. 10
in het Notarishuis aan Den
Burcht te Leiden, by opbod
Vrijdag 6 Jnli 1906,
bU afslag Vrijdag 13
Jnli 1006, des voormiddags te elf
uron, ten overstaan van Mr. J. A. F.
COEBERGH, Notaris te Leiden, van:
Twoe BOUWMANSWONINGEN en
een "WOONHUIS c. a., met do daarbij
gelegen percselen BOUWLAND, ge
legen In den Zuider Logmeer-poldor,
onder de gomoenten Uilhoorn en Lei-
mulden, tegenover de Nieuwe Brug,
over de Drecht, samen groot 79-11-70
hectaren.
Te veiltn In 7 perceolen, zeer uit
voerig omschreven by Notitifin met
kadastrale Kaart, die van ai 28 Juni
o. k. by genoemden Notaris vorkryg-
baar zyn.
Meerdere inlichtingen geoft voor
noemde Notaris. 6762 25
Ixaseier en Oommissionnair in JÉffecten,
Pieterskerkstraat 4,
IN 971 30
Direct 7009 gevraagd, op
goed verhuurdo Banden, mot vol
doende ovorwaardo als lste Hypotheek
met dosnoods nog 2 60iide borgen.
Brlovon No. 7303 Bur, v/d. BI. 8
naar de Hager- en Brasemnrmeercn mst de
Geiurendo Jnli en Aagnstns,
dagelijks, bohalvo 's Zonoags, van
Lolden rondvaart langs Oudon Sin
gel Öpanjaardsbrug, Koudokerk, Wou-
brugge, Oudoweterlng en Kaag per
extra-boot. Vertrek on aankomst
aan de Beestenmarkt. Afvaart
12 uron; terugkomst 's nam. halfvyf.
Frys
Van af do ligplaats Haven
dagelijksclae rondvaart per
gewonen dienst. Vortrek halfdrïej
terugkomst 6.15. Prys 0.50 per
persoon. Tusschen nam. en 8 uren
naar het Kngermeer en terug.
Prys 0.30 per persoon. Voor
tochtjes naar Amsterdam en
Bodegraven, zio Dienstregeling,
gratis vorkrygbaar. (Kinderen tot
15 jaar botalen halfgeld. 7044 29
gebruikt hebben, en dat zullen zeker niet weinig
zijn, willen zeker niet betwisten, dat het wer.
keiijk een wondergehak is. 7303 14
7162 20
naast het EAectcn-liantoor vau dc Firma J. t l RIVIEUE.
INTERC. TELEFN. 568.
Aanbevolen Zoete Wijnen: 3543 32
en i i 0.90 per flesch.
a fl.00 per flesch.
