Ki mm
MÏEÜ
Buitenlandsch Overzicht
->
Ingezonden.
De Werkstaking.
Eenige opmerkingen over dc idee van den heer
G. van Drielgeopperd in 't LD."
van 14 dezer.
Reeds voor dert:g jaren, toen onderge-
te eken do als timmergezel werkzaam was,
zeide bij in zichzelf en tot zijn naasto om
geving: „wat zijn dc zaken in het bouwvak.
,toch ellendig geregeldDo klacht van
thans gold ook toen, t.w.een zeer be
kwaam timmerman stond in financiën ge
lijk mot een lialfbakken, en nu de pa
troons in beginsel willen toepassen het
zeer consequente „loon naar bekwaam
heid" maken de gezellen daarvan een reden
om te staken. Dat is immers den onzin ge
kroond I Toen ondergeteek-endo gezel was,
.wensebto hij juist die onderscheiding,
maar hij cn zijn tijdgenooton lieten zich
toen niet oppompen door in dat vak onbe
kwame advocatcrij. Doch genoeg.
Het schoone, veel omvattende bouwvak
5s ten «enenmale aan de revolutie prijs
gegevener is geen sprake van eenige be
scherming door do wet. Wio architect, pa
troon, of gezel wil worden of zij«n, heeft
zich aan geen enkel examen to onderwer
pen, hij doet maar. Dc gevolgen van zulk
ccn chaos blijven daii ook niet uit, do toe
stand is zóó geworden, dat Rijkswet cn Ge
meenteverordening hoog noodig bleken, ter
voorkoming, dat men in zijn z.g. huis, bij
windstoot of andere trilling niet ouder den
ineenstortenden rommel een ongewcnschten
dood vindt. Ook dit in het voorbijgaan.
Wij beleven een tijd van reglcmcnteeren,
en ik kan maar niet begrijpen, waarom do
iwetgever niet de vereischto bekwaamheid
vordert van de betrokken personen. Do
lijn, door den heer v. D. aangegeven, zou
m.i. voor het oogenblik te gebruiken zijn,
ofschoon niet andere dan gebrekkig. Om
een gezonden toestand te verkrijgen, zou
men niet van onderen, maar van boven af
moeten beginnen, niet bij den gezel, maar
lój de architect, dan de patroon en ein
delijk bij do klassen der gezellen, met uib-
k1 uiting van allo voornoemdo categorieën
in het bouwvak, wanneer niet een bij clo
wet geregeld examen is afgelegd. Natuurlijk
kan dat niet voor den thans bestaanden
toestand; deze moet met den tijd verdwij
nen, maar wenschelijk zou het zijn, dat do
wetgever zoo spoedig doenlijk optrad cn het
jon go geslacht zich op deze zaken kon pre
pareer cn. Dan zal er vanzelf bij ieder in
staat en stand een ijveren en een roden zijn
om wat goeds to bereiken en het schoono
bouwvak, nu vertrapt, tot zijn recht komen
cn zullen dc betrokken personen, trotsch op
hun valt, tevreden zijn.
Een beweging door het gansche land in
voornoemden geest, om wettelijke examens,
kan m.i. het gewenschte resultaat geven.
„D0 Verecniging tot Veredeling van liet
Ambacht" verdient dan ook allen steun en
is misschien het aangewezen lichaam zich
daarbij aan to sluiten, om straks, met ernst
cn drang bij den wetgever aan te dringen
op ,-wettelijko reglementatio in het bouwvak
,voor architect, patroon cn gezel.
Voor besprekingen persoonlijk of in ver
gadering voor het omschreven doel be
legd, houdt zich ondergeteekende aanbevo
len, in geen geval ochtcr in cou run ten-
artikelen
0. VAN DER HORST..
Zoctcrwoude, Juni 1906.
P.8. Toen ik op weg was naar het Bu
reau van het „L. D." sprak ik den heer
v. D. over zijn schrijven in voorn, blad.
Komcndo aan het gedeelte: afleggen van
proeven van bekwaamheid door gezellen,
kwam ik weldra tot de conclusie, dat bij
liet geheel met mij cons was, t.w. niet be
ginnen bij den gezel, maar bij den archi
tect; hij dacht niet anders dan de idee,
'door hom voor beter gegeven, als voorloo-
pig hulpmiddel te bezigen, zoodab we wel
dra in eenzelfde schuit waren.
Op mijn hierboven genoemden weg had
ik nog een ontmoeting. Toen werd ik go
dvaar, dat oen lijst ter teckening circuleert
om adhesie tc betuigen met de verlangens
der gezellen, die lijst krijgt een massa liand-
teekeningen, maaar van wie? Aks ik lioov
noemen een professor Drucker, Kouw, c.a.
dan kom ik tot de slotsoim, dat dezulken
heel gewoon riemen zouden doen snijden
van eens andermans leer, want zij doen
niet timmeren of bouwen, neon, dat zijn dc
huiseigenaren, winkeliers cn industrieclen,
dus weer uitsluitend de middenstand on de
le zal volgens den zoozeer versmaden pa
troon 3 maal 20,000, volgens den gezel
1 maal 3,000 te betalen hebben.
Ik eindig met het publiek te attendeeren,
Sat do patroons voor u heden de kastanjes
uit het vuur halen immers, zij hebben maar
io voldoen aan de verlangens der gezellen
cn alles is in orde, maar gij, middenstan
der, kunt betalen. Alsvorcn.
Wij willen niet veel woorden verspillen
over het stukje van den heer Dietz.
Was hij een jaar later patroon geworden
'dan nu het geval is, dan stond hij, dit
fctaat bij ons vast, aan onze zijde.
Dat do toestanden bij patroon Dietz niet
klo slechtsto waren, niemand, die dit ooit
heeft beweerd. Maar dat, wat hjj nu tegen
ons gaat uitspelen over dien gezel, die tot
des avonds elf uren werkte bij eon klant
van hem, is minder mooi.
Willen de patroons dit kwaad uitroeien,
geen betere bondgenootcn kunnen zij vin
den dan bij de Vakvereeniging. Maar het
eigenaardige is dit: Hij, die zich aan dit
euvel schuldig maakte^ is een jonggezel,
cn in geen geval een huisvader met een
gezin. Waarom stuurt Dietz dien jongeu
man don niet wog? Dat is toch het pro
baatste middel om dat kwaad weg te ne
men.
Maar, waar hij nu schrijft, dat bij zijn
gozeJlen, die dit niet deden, blij is kwijt te
zijn, doet hij, naai* wjj vernemen, bij de
©"u del ui van dien jongen man alle mogelijke
mooi te hem maar weer aan het werk te
^enocn. Dit klopt toch niet erg mot de
zucht, dat kwaad, bestaat het al in sterke
mate, wat wij niet gelooven en dat nog
bewezen moet worden, uit te willen roeien.
Wat Dietz daar zegt van Verdorst sn
Marks, wij willen dit toeschrijven aan dc
gedrukte stemming (dio wij best kunnen
begrijpen cn billijken)t waarin hij verkeert.
.Wij willen daarop, als te laag bij den
grond niet verder op ingaan^ dan met de
volgende opmerking;
Wat doet een voorzitter van den Pa
troonsbond
Iemand, die buiten Leiden woont, op
hoogo uitzondering na, nooit een Leidsche
timmerman in zijn dienst heeft bijna nooit
werk in Leiden maakt, maar altijd buiten
dc stad, wat doet die man in den Pa
troonsbond en daar als geen belanghebben
de in cTiroeten zin de oplossing vertraagt?
Wat doen daarin zij, die voor geen 60
per jaar arbeidsloon in Leiden uitbetalen?
Wat doet daarin hij, die feitelijk geen pa
troon meer is?
Dat zijn zij, die niet den minsten last
van dc staking hebben en in den Patroons
bond door hun autoriteit de oplossing te
genhouden.
Laat de heer Dietz daar eens o^ cr naden
ken. Wat betreft hen, die buiten de stad
wcrkent zij hem bij dezo gezegd, dat zij
niet den minsten invloed noch voor, noch
tijdens do staking hebben uitgeoefend, noch
evenmin als Marks en Verdorst aan de
stemming, dio de staking voorafging, heb
ben deelgenomen.
Voor do stakende timmerlieden
H. BINK, Voorzitter.
A. P. HOUPS, Secretaris.
Het is oert eigenaardig standpunt, dat
do hoer Holwerda, blijkens zijn artikel in
dit bLai van gisteravond inneemt. Hoewel
liij verklaart een leek te zijn ten opzichte
van het timmer- en aannemersvak, maar
waar hij nu sinds enkele jaren in aanra-
kig komt met een aannemer en eenige
werklieden, oordeelt bij over do kwestie
maar los, alsof hij door een der beide par
tijen tot sclieidsreehter war© benoemd. Het
/.ij ons vergund, dio uitspraak even op den
voet tc volgen.
Do heer H. zegt dan en plaatst een
vraagteeken achter dien zin dat de pa
troons en de werklieden een berekening
hebben gegeven van dio kosten, door de
Imkerij op t© brengen. Nu is de kwestie
maar deze, do patroons kwamen tot 20,000
cn achten het niet de moeite waard het pu
bliek jnce t© deelen hoe zij aan die som
kwamen. De gezellen kwamen tot /3000 op
grond van do uitspraak der patroons, dat
tweedeiïden der gezellen het loon verdien
den plus do opbrengst der vrije kwartier
tjes, die volgens het voorstel van den Ver-
zocningsraad .voortaan betaald zouden
worden.
Waar do patroons op dio berekening
zwegen, was er toch zeker niet veel op af
to dingen, en nu komt do heer H. als leek
achter die berekening een vraagteeken
plaatsen.
Den humor, dio bij den heer H. loskomt
maar latewlo voor wat hij is, moeten wij
toch even stilstaan, waar het Rijk, do grooto
werkgever, dus do patroon van den heer
H. zelf, door hem aangewezen wordt, als
daar beb je nou een lichaam, waarvan wij
niet kunnen verklai-en, dat dit best die vcr-
hooging dragen Kan. Dan wordt gewezen
op do zuinigheid, die door dien Staat moet
worden betracht. Nu, laten wij daar maar
over zwijgen. Als wij zien hoo met het groot
st© gemak 7 millioen voor oorlogstuig ge
voteerd worden, hoo prachtig de universi
teitsgebouwen worden ingericht en waarin
ëén professor meer ruimte, licht en lucht
tot zijn beschikking heeft dan waarover
misschien vier gezinnen van timmerlieden
in hun woning kunnen beschikken, dan lijkt
mij de vrees, om uit te spreken dat die Staat
best dio kleino verbetering der arbeidsvoor
waarde zal kunnen dragen, een beetje on-
gomotivoord. Mijn Hemel, wjj vragen toch
geen professorstrakfcement, of professors-
pensioen, of een werkdag zoonis een profes
sor dien heeft.
Als een professor benoemd moet worden
cn hij laat zijn benoeming afhangen van het
inwilligen van zijn voorwaarden, dio zijn
patroon, den Staat, op duizenden en dui
zenden guldens komt to staan, als hij dus
zegt: geef jo niet wat ik vraag, dan kom
ik niet, dan ge of ik mijn arbeid niet-, greep
dan do heer H. ook naar de pen om het
publiek to waarschuwen voor apenliofdd
voor dat standje, voor belastingverhooging,
dio ook d© bedrijven bezwaren zou met
mcordcro bela-stingkosten. Weineen, maar,
zal do heer H. zeggen, ten minste denken,
maar dio professors zijn nu eenmaal een
ander soort wezen, daarvoor behoeft nie
mand „sociale" druilv.b maken on dus
ook niemand voor te vaaschuwcn; dio kun
nen geen to hoogo eisohen aan het leven
stellen, want de samenleving is cr voor hen,
en d© timmerlieden zijn er juist voor do
sam.cnicviug. Dat is natuurlijk het groote
verschil.
Zoggen, "dat cr klassen zijn in de maat
schap^ ij, neen, dat doet men niet, maar or
is nu eenmaal een soort mcnschen, waarvan
ook do lieer H. niet zeggen kan wat beter
is, 10 oi 11 uren werken. Wat difc daar
zelf van zeggon, blijft natuurlijk buiten
bespreking; dat moeten do anderen uit
maken. Dit weten ze wel en waarschijnlijk
ook do heer H., dat gedwongen zijn op
straffe van geen werk, dus ook geen broodt
om elf uren per dag to werken, voor hem
te lang is.
De heer H. weet niet en kan niet beoor-
deelen of elf uren te lang is. Nu wij, bcl-
leboozen of niet-, niet of zonder professoraio
phrasen of groote woorden van kiosverga-
deringen, kunnen dit wel. Om tot dat be
grip, tot de noodzakelijkheid daarvan over
tuigd to geraken, daaivoor, waarde hoor,
hebben wij met ons beetje vrijen tijd ge
woekerd cn dat zullen wij blijven doen
Zonder profcssoralo phrasen, manr mot ge
zonde arbeidershersenen, hebben Mij onze
samenleving bezien, en zonder tot do mum
mies der oudheid af te dalen, hebben wij
de ontwikkeling van onze maatscïiappij be
zien en kwamen wij tot do slotsom, dat
reeds uit een oogpunt van zelfbehoud,
om ook den lieer H. t© vrijwaren nog meer
aan liefdadigheid te moeten offeren, wij
aan onszelven en aan onze kinderen ver-'
plicht zijn den arbeidstijd to verkorten.
En vroegen wij iets onmogelijks, vroegen
wij iets, waardoor ons bedrijf schado zou
ondervinden, dio niet te boven te komen
was, vroegen wij bijvoorbeeld dezelfde le
vensomstandigheden als bijvoorbseld "dó di
amantbewerkers uit Am sterdamdi e- door
hechte, sterke vakorganisatie?,' hun vakgc-
nooten in tien jaren tijds van het schuim
van Amsterdam, tot een'eatcgoric van mcn
schen, waar Amsterdam trotsch op kan
zijn, opvoerdenvroegen wij bijv ooibeeld
ook loonen van 24, 30 on 30 gulden cn een
arbeidsdag van negen uren, omdat, ja, om
dat dat ook menscben zijn, die met handen
arbeid, gepaard aan vakkennis, hun brood
moeten verdienen wij zouden ons bedrijf
gewold aandoen, en een protest van den
heer H. ware op zijn plaats aan hen uit
do burgerij, die dio oischen billijkten.
Dan zegt de heer H., dat, als wij ook
met hem van meen in g zijn, dat bekwaam
heid beloond moet worden, laten wij dan
zeggen wat wij dan willen. Ter demonstra
tie van het feit, hoe mcnschen als de heer
H. op de hoogte zijn van wat cr eigenlijk
gaando is,, kunnen wij even er op wijzen,
dat een professor hier ter stede, bij een
gesprek over do staking, na een duur van
twee weken, nog niet van een staking had
.vernomen.
Wat wij dan willen, waande heer H. (en
gij hadt dit uit dit blad toch wel versohoi-
deno malen kunnen lozen, als u do kwosti©
voor dezo week iets geïnteresseerd hud),
wij willen een minimum vaststellen. Wij
willen een maximum van arbeidsduur
(noodzakelijke uitzonderingen daargelaten)
van ti-en uren per dag, dat wil toch niet
zeggen, dat geen timmerman korter mag
werken dan tien} uijcn?
Wij willen ccn minimam loon van 23
cent p:r uur, dat wil toch niet zoggen, dat
geen timmerman meer mag verdienen dan
23 cents per uur.
Dat minimum is gesteld op 23 cent, om
dat, als cr een uur minder gewerkt moet
wonden per dag en wil het loon per week
er niet op achteruitgaan, het uurloon nood
wendig moet stijgen.
Het gaat- dus hoofdzakelijk om dien tien
urendag. Voor do zesde maal in dit blad
uiteenzetten op wolko gronden uit een oog
punt van zelfbehoud wij dien tien-urendag
wc-nschen, dit lust mij niet erg.
Blijft dus over het minimum loon. Is 'dit
noodzakelijk en wordt daardoor het loon
naar bekwaamheid in gevaar gebracht? Als
dit zeggen wil, dat een patroon (niet allen
widen dit doen) in gegeven omstandigheden
uit zal maken of dat minimum, d. w. z.
do ciachcn aan het leven, te stellen door
timmerlieden in do 20ste eeuw, bijvoorbeeld
18 of 20 cents per uur zal zijn, dan kunnen
wij dit nooit acecptcorcn. Maar dit is het
immerB niet
Er bestaat toch voor professors, dokters,
architecten, ene., enz., ook eon minimum
van eisohen, <ho zij aan hot leven stellen.
Bood mor een professor een loon aan van
bijvoorbeeld 18 of 20, dan zou hij toch
zoggen; ja-, maar daar kan ik het niet voor
doen? Daar bestaat een grens, gezien de
levecsoischcn, do behoeften, op zeker tijd
stip van zeker soort menschen, waar bene
den him loon niet gaan kan, of zij Lijden
gebrek. Daar kan tegenover staan
con man mej con inkomen van vijftien gul
den, dio geen gebrek heeft. Het is dus
maar oen kwestie, welk© eisohen door een
groep menschen aan het levon gesteld wor
den. Of die behoeften gegrond of denkbeel
dig zijn, laten wij in het raidden, oen be
drag van bijv. 50 gld. aan wijn per jaar
vind ik denkbeeldige behoeften, hij die ze
uitgeeft, 6telt dien eiseh aan het leven.
(Daar heb ik mij weer, zal do heer H.
laten verleiden professorale phra
ses neer t© schrijven, ik vraag bij voorbaat
excuus).
Weet do lieer H. nu neg niet, wat wij be
doelen mot minimum-loon en loon naar be
kwaamheid, dan moet hij zichzelf maar
cons afvragen of er voor hem geen mini
mum bestaat, ten minst© waar hij meent,
dat dit minimum staan jnoet. Dat wil toch
niet zeggen, dat de eene professor, dominee
dokter, enz. niet meer mag verdienen, dan
zijn oollcga'9. Weet hij het nog niet, dan
wil ik met goedvinden der redactie, waarop
ik dan weer oen beroep zal doen, het de
volgende week nog wel cons duidelijk uit
eenzetten.
Wat do heer H. schrijft van die kast, die
mooi afgewerkt wordt, ja, waarde heer,
maar een timmerman doet nog w el eens iets
anders ook. Hij is bijv. wel oens san het
kappen in den winter in vorst, sneeuw of
hagel; hij is in het voorjaar of in het na
jaar wel eens met 'do voeten in het water
bij guur en regenachtig weer aan een
schoeiing of zoo iets. Hij is in den zomer
wel eens aan het, kappen van des mor
gens C uren t<?i- des avonds 7 uren hij 70 h
80 gr. of meer hitte. Ziet u, en dan meo-
nen wij in die omstandigheden aan 10 uren
werken genoeg to hebben Al kan do heer
H. dit niet uitmaJ >n, wij kunnen dit als
direct belanghebbenden wel.
Nog dit: als do heer H. met ironie zegt:
als do werkman werkt heeft hij geen.
monschwaardig bestaan, dit bogint pas als
hij het schootsvel heeft afgelegd, dan meen
ik als mijn meening hot volgendo t© moe
ten zeggen:
Een werkman liocft slechts dan een
mcnsch waar dig bestaan, als hij niet langer
behoeft te werken, dan op zeker tijdstip der
ontwikkeling van bedrijf of industrie beslist
noodzakelijk is voor voldoend© productie en
een loon verdient, groot genoeg om aan zijn
behoefte, cp dffc tijdstip aan het leven te
stellen, to kunnen voldoen.
Di© grenzen worden nu door de vakorga
nisatie op goe'V» gronden getrokken, laat do
heer H. als hij mocht mecnen, dat die gren
zen onjuist zijn, dit aantoonen niet mot
professorale phrases, maar met argumen
ten, en niet trachten iemand, die terecht of
ten onrechte, tracht voov zich en zijn kar
meraden oen mcnscliwaardig bestaan te
veroveren,- met groyo algemeenheden in
een hoekje tc zetten.
P. J. BOMLI.
Leiden, 19 Juni 1906. -
KECXAMES,
k 40 Cents per regel.
süt Zwarte, witte Huid, ~-m
echoone, heldere tint verkrijgt men, onrein
heden der huid, puistjes, enz. verdwijnen,
wanneer men zich met de, door toevoeging
vau Bloemenmclk JBelSatin, andermaal
terbeterde DOEUÏSIG'» ZEEP met den
Pil wascht, die, trots haar belangrijke ver
betering, voor 35 Cent» ovoral verkrijgbaar is.
6394 9
BMIWA
Melkvosdsel voor KindererunZiekenJ
G324 7
Dc plcchtigo kroning van koning
Ha kon van Noorwegen zal as.
Vrijdag plaats hebben.
En dez© gehcclo weok is een fcestweek.
De reis van den koning van Christiania
naar Drontheim is een triumftockt. En deze
week zal voor koning Hakon en voor koning
in Maud een der schoonste van hun leven
zijn.
Keizer Wilhelm heeft zich opgemaakt, om
koning Hakon tc gaan begroeten.
Den 8stcn Juli zal do Keizer, te Dront
heim aangekomen, door den koning van
Noorwegen worden ontvangen.
Dit bezoek wekt, naar uit Christiania
wordt geseind, in Noorwegen groote vreug
de. Do Noren houden van keizer Wilhelm,
en zijn "houding van verleden jaar, zijn te
legram aan koning Oscar en zijn uitgesteld
bezoek aan do Noorwcegsch© kust heeft hen
diep gegriefd.
Thans kondigt niet alleen do Keizer zijn
bezoek aan, maar zal hij den jongen Ko
ning bezoeken en gelukwenschen. Dit wordt
opgevat als een bewijs van do groote belang
stelling, dio de Keizer nog altoos voor
Nooi'wegen heeft-, en van de goed© betrek
kingen tusschen do beid© dynastieën. Do
Noorweegsch© bladen maken met in genomen-
beid melding er van, dat keizer Wilhelm
do cersto buitenlandschc monarch is, dio de
Noorweogsoho koninklijke familie komt be*
zoeken.
Van uit Helgoland heeft keizer W i 1-
n el m een bezoek gebracht aan von Bü-
low op Norderncy.
Volgens een bericht van het kasteel Ho-
henburg, in Beieren, is de groother
tog van Luxemburg nu zoo ver her
steld, dat hij zich deze week naar ccn bad
plaats in het Zwarte Woud zal begeven, om
daar nog meer op te knappen.
De heer Thornc, afgevaardigde van dc
arbeiderspartij, heeft in het Engolsch©
Lagerhuis do Regecring gevraagd of or
aan d© Russische regeering vertoogen zullen
worden gericht betreffend© do behande
ling van het Russische volk door dc amb
tenaren, voordat de Engolscho vloot
Kroonstad bezoekt cm vóór do Engelscbe
regecring zieli tot definitieve vriendschappe
lijke .afspraken met Rusland bindt.
Minister Grey antwoordde, dat het niet
op den weg do Engolsche regcering lag ver
toogen te houden.
Op andeire vragen betreffende to ver
wachten moordpartijen en de vermeend©
ambtelijke oogluiking, waarbij voorgesteld
werd het vloofcbceoek als eon bewijs van af
keuring achterweg© tc laten, antwoordde
Grey, dat hij geen ambtelijk bericht hooge-
naarnd ter zak© ontvangen had. De admira
liteit is voornemens in den zomer de vloot
op een kruistocht naar do Oostzee to een
den. In den loop hiervan zal de vloot
Zweedscho, Duifcsche cn Russische havens
bezoeken. Ik geloof, zeid© do minister
dat het voorbarig is to veronderstellen, dat
er iets zal voorvallen, dat verandering in
deze regeling noodig zou maken
Met het oog op het feit, dat de artikcls-
gowijz© behandeling dor o n d e r w ij s w e t
reeds zes dagen heeft geduurd en slechts
éën artikel is aangenor—n, heeft do heer
Bannorman in het Lagerhuis ccn motie in
gediend om all© verdere beraadslagingen
over dio wet tot zeventien dagen te beper
ken Bannerman deelde mede, dat het Huis
in Augustus en in September op reces zal
gaan en in den herfst weder zal vergaderen.
Mag men de correspondenten van ver
schillende bladen gelooven, dan zouden dc
moordtooneeleai, dio te Biclowstok
zijn voorgevallen, opnieuw het sein
zijn voor een grooten opstand. „Wel bc-
teekencn de enkele gevallen, die vermeld
worden, weinig," schrijft do correspondent
van de „Koln Zeit.", „daar slechts hier
en daar een huis, een stal of een hooischelf
in brand wordt gestoken, maar vcrzamolt
men aJ 'dit materiaal, dan krijgt men den
indruk, dat do beweging toch wel eens een
grooten omvang zou kunnen krijgen, daar
z© een epidemisch kajakter draagt."
Uit alle bronnen komen berichten van
toenemend© gisting in Rusland, Gisting
onder de boefcen, de stedelijk© bevolking,
het lcvger, maai' ook bij de Regecring. Dit
alles laat geen twijfel, dat do onweerswol
ken zich weder samen trekken en ernstige
botsingen t© vreezen zqn.
Het volk raakt opnieuw in revolutie en
door het geheel© Rijk komen wanordelijk
heden voor ©n werkstakingen, die op oen
algemeen© revolutie dreigen uit te loopeu;
alom heerscht anarchie en liet ccnigo licht
in de duisternis, do Dema» zal spoedig
worden uitgedoofd.
Meer nog dan de beweging onder de boe-J
ren trekt aller aandacht de herweging in hetP
leger. 5
Verschillende commandanten hebbel^'
gerapporteerd, dat dc debatten dor Doema?
zeer schadelijk op de troepen werkten. De)
verslagen worden in dekazanu-s ©rslondcrn
©n hadden een diepgaande werking.
In dc „Nasja Sjisn" komt een protest
voor van officieren uit de Wolga-disfcrictoru
tegen een bericht in dc „Beurse©ur&nt'
dat zij een deputatie naar St.-Petersburg^
hadden gezonden om t© vragen of ze de.
Dooma uit elkaar mochten jagen. „Het>
leger", schrijven zij, „is vleesch van het,
vleescli des volks en kan nimmer hand in,
hand met de vijanden des volks gaaninte
gendeel zullen aile besluiten der Docma, die.'
op het welzijn des volks zijn gericht© onder-
steuning vindon bij het leger". Aan het slot
van dat stuk worden alle officieren aan
gemaand t© overwegen aan welke zijdo zij
zich scharen.
Volgens do „Frankfurter Zfg." zal bin
nenkort een spoorwegstaking uitbreken.
Tegen den 21sten verwacht men, dat dio
op do do Nicolaïlijn zal beginnen.
Gemeentelijke Arbeidsbeurs.
Btadsuimmerwerf, telefoon No. 127.r
Geopend van 912 uren des morgens en ran
2— 5 aren des middags.
Aanvragen van werkzoekenden-
3 kantoorbedienden (bekend met dubbel--
boekhouden en talen), 1 machinist, 2 op
perlieden, 1 mach i ne -b ankwerker-draaier,
2 smeden, 1 loodgieter, 1 bleekorsknecht, 2
eohipperskneohts, 2 koetsiers, 1 bakker
(noodhulp,) 1 stoffeerder, 1 ziekenverple
ger, 1 oppasser, 2 fondsboden of incas
fseeiders1» 1 textielarbeider, 6 loopknech
ten, 5 magazijnknechten, 1 loopjongen, 5
losse werklieden^ 1 waschvrouw (wa&schen
aan huis.)
Gevraagd; 1 kettingscheerstcr.:
Aftjnheer dc Redacteurl,
In het persoverzicht in uw Blad van Za^
tordagavond la^ ik eenige oouranten-ver-,
slagen over Landweerkampen en wil ik"
opkomen tegen de overdreven voor stel-J
ling, ja onwaarheden, welke dio vccslagge-.
ver geschreven heeft over het kamp bij
Kabwijk van de 28ste en 32st© Lw.-batal-sj
jons.
Zoo waren er met d© Pinksterdaget.
gfcen landwecrtroepen in het kamp, daar/
zij den dag voor Pinksteren naar huis .wa
ren gegaanzoo is het niet waar, dat
do dienst alleen bestaan heeft uit z.g. hand
grepen on marcheercn; aan d© oefeningen
uit de soldatenschool zijn in de eerste twee
dagen ongeveer zes uren besteed om do
wijzigingen te loerenop de verdere dagen
in de kampweek zijn velddienst, gevechtk
exoerceeren beoefend, theorie gehouden,,
©nz.
Het schieten was ook niet naar mijnheel
den verslaggever zijn zin. Behalve den
eersten dag is op allo dagen van vijf tot.
acht geschoten en waren alle banen ge
regeld in gebruik, hoo wil die verslaggever,
800 man meer dan 2 serieen laten schieten
op acht banen in twaalf uur tijds, het gaan'
van en naar d© bansu en de noodig© con
trol© van do baan door den baancomman-^
dant hierin begrepen?
Vorder schimpt mijnheer op do menage, dat
het eten hiot goed was klaar gemaakt; is
soms in de burgorhuishouding den cenen
dag het ©ton niet meer naar smaak klaar
gemaakt dan den anderen? Natuurlijk wa?
het eten eenvoudig, maar het was a 11 ij d
goed en er was altijd volop genoeg. Het
verstrekken van het eten ging, belualv©
don eersten keer, ook geregeld, dank zij
den getroffen maatregelen, door de perso-,
non met den dagdienst belast.
Ten slott© nog wat den geest dor man
schappen betreft. Het gebeurde op Vrijdag
avond i6 zeker zeer te betreuren en het,
is ook onbegrijpelijk, dat de officieren van
den dag niet terstond tegenwoordig .waren»
Ik moet echter beslist er tegen opkomen,
dat do geest algemeen slecht zou zijn ge- J
weest. Natuurlijk zijn er onder 800 man.)
altijd eenige lastige karakters, en hebben
dan ook eenigen, die het verdienden, straf
gekregenhet is met mij ook andoren op
gevallen, dat de meerderen voortdurend
getracht hebben om, als het eenigszins
kon, het straffen van minderen te vermij
den, vermoedelijk om bet nadienm te voor
komen en dc merschen niet langer dan
die eene week uit hun werk t© houden;
zooveol mogelijk is getraoht door verma
ningen dc orde en tucht to bewaren, over
het algemeen met goed gevolg. Als d©
geest zoo slecht was, dan zouden d© mao-i
Schappen bij het vertrek Zaterdag toch
niet geheel vrijwillig een hoera hebben aan-«
geheven voor hun compagnies-comman
dant, zooals bij do 2de compagnie 28ste
bat.
Dat van dit welwillend optreden van de
meerderen in zeer enkel© gevallen misbruik"
gemaakt is en dat van die enkele gevalle^
zóó'n groot© ophef gemaakt wordt in de
couranten, kan men niet anders dan af
keuren, want wat zal het gevolg zijn hier-
van? Dat bij een volgend kamp veel stren
ger zal worden opgetreden, dat meer straf
zal vallen cn de dienst veel minder aangek
naam zal zijn dan dez© nu 'geweest is.
Wat gezegd wordt van het meenomen der.
geweren, del groot© dwaasheid hiervan zal/
wel iedereen beamen, maar dit heeft niets?.
m©t het kamp te maken.
Door dergelijk overdreven cn o n-
waar couranton-geschrijf wordt meer;
kwaad dan goed gesticht, en 'dit is natuur-'
lijk tot nadeel van do Landweer, zoo web
als van de Landweermannen, die de na>1
deeligo gevolgen er van allicht zullen otf-,
dervinden.
Mot dank voor "de plaatsing,
Uw dienstwillige:
Een Landweerman van het 2Sste districtj
