No. 14205.
LE1DSCH DAGBLAD. ZATERDAG 16 JUNI. VIERDE BLAD.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
De gesloten deur.
Anno 1906
Brieven van een Leidenaar.
ÜXLII.
Dezer dagen las ik een stukje in de oou-
ranton, dat oorspronkelijk in de „Amhem-
sche Courant" moet hebben gestaan en
waarin op smalende wijze werd gesproken
over de plaats, waar hier het Rembrandt-
monument zal verrijzen.
Nu is het papier geduldig en de couran
ten zijn dikwijls gewillig in het opnemen,
vooral a-ls.de schrijver een man van eenïgen
invloed isma-ar ik geloof zeker, dat het
beter war<j geweest-, dat dit stukje in de
pen was gebleven. Allereerst voor de eer
van den onbekenden sell rij-ver zeiven. Laster
onteert olk mensch en vooral iemand, die
het groote publiek voorlicht.
Wie onbevangen oordeelt, moet erkennen,
dat do plaats om meer dan één reden uit
nemend is gekozen. Eerstens, omdat zij ligt
nabij het .ouderlijk huis -van den Meester,
waarin hij is opgegroeid en de heerlijke
schildersgaven in hem zijn ontwaakt en tot
eerste ontwikkeling gokomen. Van zijn voet
stuk werpt hij als het waTo een blik op
zijn ouderlijk huis. Verder, omdat zij ligt
aan een der voornaamste ingangen der stad,
aan den mooisten Singel en aan don kant,
waar in de toekomst de gemeente zich het
meest zal uitbreiden. Eindelijk omdat ze
ver genoeg afligt van de plaats der oudere
tweo standbeelden, die de stad bezit.
Of daar nu eenmaal een urincir heeft ge
staan en niet ver af er nog zoo iets staat,
is dat nu een reden om de plaats te veroor-
deelen Wat heeft dit met de standplaats
to maken? Om diezelfde reden zou men nu
c-cxk wel kunnen aanvoeren, dat er zooveel
zwarte aarde ligt, die echter straks het mo
gelijk zal maken er een aardig plantsoentje
}Cm heen aan tc leggen.
Ik hoop, dat geen Leidenaar zich aan
zulke praatjes storen zal, maar ieder In
tegendeel do Commissie dank zal weten er
voor, dat zij zulk een goede plek heeft uit
gekozen. En die dank zal men te meer uit
spreken, als straks het borstbeeld er zal
staan. Ik heb het nog wc! niet gezien,
doch, zooals ik het heb hooren beschrijven,
zal liet een sieraad voer do stad wezen,
(waarop wij trotsch kunnen zijn.
Daar is onlangs gezegd, dat, waar de ge
meente 2000 subsidie geeft, do gemeenten a
ren van liet feest ook wol wat mogen pro
fiteered Men moge echter bedenken, dat
hot monument veel meer dan het dubbele
West c:. aan de gemeente zal worden aan
geboden Als wij dus dc zaak uit een koop-
mans-oogpunt beschouwen, doet de gem.
zeker een goeden ruil. Inderdaad heeft een
standbeeld van een groot man, en vooral
van een man, die een wereldvermaardheid
geniet, voor een stad waarde en beteokenis.
Vraagt eens aan onze tramconducteurs,
huurkoets!ere cn gidsen waar vreemdelin
gen, die onze stad bezoeken, meestal naar
too willen om te weten te komen wolk een
aantrekking een monument nog altijd op
;de menschen uitoefent. Meent gij, dat ei
in den laats ten tijd één toerist in Leiden
komt, clic niet vraagt naar do woning van
Rembrandt en is het niet goed, dat wij hen
later niet op een niet herkenbaar over
blijfsel van een vroegere woning alleen be
hoeven to wijzon, maar hen ook kunnen
brengen bij een borstbeeld, waarop wij
roem kunnen dragen, en dat terecht niet
yor van die woning afstaat?
Dit meende ik vooraf te moolen laten
gaan, waar ik mij heden kwijten .wil van
do belofto, mijn stadgenooten en wie mij
yerder mochten lezen, cena te vertellen wat
er op do Rombrandtfcosten alzoo plaats zal
hebben. Hot zaJ wel voor een gewoon üur-
germensch niets wezen, meende men, en men
kwam mij aan boord met allerlei vragen,
klachten, wenschen, die ik meende te moe
ten brengen bij de feestoommissie. Veel kon
deze toen nog niet loslaten, maar ik kreeg
doz© verzekering, dat er, behalve de eigen
lijke onthulling van het borstbeeld, welke
natuurlijk plechtig en indrukwekkend zal
plaats hebben en waaraan de aanwezigheid
,van ;de gehcelo Koninklijke Familie een
eigenaardige bekoring zal geven, en de
schitteren do tentoonstelling, waarvan me
nig burgermensch on werkman, al draagt hij
dan ot>k geen witte das en rok, gelukkig
ook wel kan genieten, toch nog een en an
der zal plaats hebben, dat men tot dc ru
briek volksfeesten kan brengen en waarvan
iedereen bij zoo'n gelegenheid houdt en er
van profiteeren wil. De plannen waren ech
ter nog niet zoodanig gerijpt, dat zij voor
mededeeling in het publiek vatbaar waren
en ik moest volstaan met een geruststellen
de mededeeling zonder meer. Hoe het kwam
dat weet ik niet, maar hetpubliek" bleef
toch nog wantriaiwen. Sommige verzekerden
mij zelf, dat er tooh niets van zou komen.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat dit nog
wel van invloed is geweest op het terug-
zendon of liever op het niet terugzenden
van den tweeden oproep tot steun door
de financieel© commissie 3er feestviering tot
stadgenooten gericht.
En ook daarom ben ik blij, dat ik nu ten
minste al een weinig den sluier kan op
lichten, die nog over de feestplannen hangt.
Vrijdag aan den vooravond van den ont
hullingsdag zullen ruim 200 zangers, onder
leiding van Dan. de Lango, in do Hoog-
landschc Kerk de generale repetitie houden
van „Rembrandts-Feestzang" (woorden van
Heije en muziek va^ Verhulst), welk lied
ook bij de onthulling zal worden gezongen,
en zal vervolgens nog het echt vaderlandsoh
„"Hollands Glorie" van Richard Hol ten
gehoor© worden gebracht, terwijl. „Toon
kunst? een concert zal geven, waarbij ge
zongen zullon worden de „Hymne" No. 1
en No. 3 van Mozart en het „Halleluja"
uit do „Messias", van Hiindel.
Op denzelfdcn avond zal op Den Burcht
een Oud-Hollandscho kermis kunnen ge
houden worden, waarin zoo getrouw moge
lijk d© tijd, waarin Rembrandt leefde, zal
worden nagebootst. De kunstenmakers, de
kramers en kooplieden (allen echt) zullen
in Oud-Hollandsche kleederdracht ver
schijnen. Het geheel zal in verband met
de historische plek, waar het zal plaats
hol-ben, en den tijd, waarin do Rembrandt-
feeston ons verplaatsen, zeker niet nala
ten indruk te maken.
Van wie der commissieleden dit idee is
uitgegaan, weet ik niet, maar wel weet ik,
dat het een leuk donkbeeld is. De kermis
zal dos Zaterdags ook vóór en tijdens dc
onthulling open zijn tegen een klein en
tree, zoodat ieder er van zal kunnen pro
fiteeren.
Over de onthulling van het borstbeeld,
d'e des Zaterdagsmiddags zal plaatg heb
ben, kan ik nog weinig zeggen. Vermoede
lijk zal er een feestrede bij worden uitge
sproken, cn zal dan de Koningin het beeld,
onthullen. Ik maak mij over één ding
slechts bezorgd, n.l. waar de Commissie
al de menschen zal bergen. Gelukkig ia het
Noordcinusplcin breed en is er ook een
uitwijk mogelijk naar den Haag weg. Maar
onze neringdoenden van allerlei slag? hoor
ik al zeggen. „Ho© meer zielen, hoe meer
vreugd on hoe beter zaken wij maken".
En zoo is hot. Dus daarover nog geen
zorg.
En daarna, wellicht na een tocht door
de sta die ieder Leidenaar en wie er van
buiten komen, in de geJogonheid zal stollen
de hoogo cn vreemde gasten met eigen
oogen Ic zien, zai do tentoonstelling in de
Lakenhal worden geopend.
Over de tentoonstelling zou ik heel wat
kunnen schrijven. Die zal voor wie voor
kunBt gev'oolt, het neusje van den zalm
zijn. Kostbare stukken uit verschillende
deelen der wereld, van particulieren en
uit museums, zullen er tentoongesteld wor
den.
Men kan zich eenigszins een denkbeeld
vormen van de kostbaarheid dezer tentoon
stelling, als men bedenkt, dat de assurantio
van de daar aanwezige stukken de Com
missie alleen f 2600 kost.
De tentoonstellingen zullen van 15 Juli
tot 15 oeptomber geopend blijven en zoo
mogelijk sommige dagen toegankelijk ge
steld worden tegen lage cn tree's, zoodat
niemand van dit zeldzaam kunstgenot
buitengesloten zal worden.
Des Zaterdagsavonds wordt op het Gai-
gewater een gondeltocht gehouden, waar
aan versierde sloepen, jachten, boeiers en
andere vaartuigen kunnen deelnemen. Ook
dit gedeelte van het programma belooft,
met het oog op hen, die hun deelneming
hebben toegezegd, heel interessant te
worden
Des avonds zullen op Den Burcht, waar
de Oud-Hollandsche kermis in een zee van
licht zal schitteren, dc prijzen worden uit- j
gedeeld en zal men zich nog eens naar har
telust kunnen vermaken op oud_ en jong-
Hollandsche wijze tot«aan den zomer
middernacht.
Tijdens de feesten zal bovendien in eén
der stadstuinen een oonoert worden gege
ven om ook buiten het kermisterrein do
feestvreugde er in tc houden.
Ziedaar nu in korte trekken medegedeeld
van hetgeen ik weet, dat er gedurende de
twee Rombrandt-dagen zal gebeuren tot
stichting en vermaak van ingezetenen en
vreemdelingen.
Mij dunkt, dat cr dan tooh wol reden
tot tevredenheid is over de Commissie, die
dit moeten (wij niet vergeten ook al
weer rekening behoorde te houden met do
geldmiddelen.
Zij heeft natuurlijk heel wat uit te ge
ven.
Ik noemde straks do som van f 2500
voor assurantie-penningen enkel voor de
bon toonstellingroken daarbij don vracht
prijs van al de duro en kostbare stukken,
die van heinde en ver voor doze tentoon
stelling in bruikleen worden afgestaan.
Men moet maar eens in een fees toom
missie gezeten hebben om te weten, wat
e>r al niet heengaat aan dingen, waarvan
men het niet denken zou. En oen feest als
wat er nu zal worden gohouden, daarmee
is haast geen ander te vergelijken, of het
moest eén lustrumfeest der studenten iwe-
zeo.
En waar wij nu zien, hoe de Feest
commissie ziek beijvert om op schitterende
wijze dit Rembrandt-feest te doen slagen
en do vreemdelingen binnen onze poorten
te halen om het hun daar met do ingezete
nen zelf aangenaam te maken, daar be
taamt hot ons, dit streven te waardecrcn
en tc steunen bovendien.
Wie er van de Financieel© Commissie
een circulaire ontving en haar nog niet
beantwoordde, weet nu, clat de feestdagen,
die gegeven zullen worden, ook voor den
Leidschen burger een bijdrage waard zijn.
En wie er geen oproep ontving, maar zich
terecht verplicht gevoelt medo iets bij te
dragen tot hot welslagen van dezen zeld
zaam mooien feestdag te Leidon, hij kan
ook zonder dat het adres van den penning
meester, den beer Van Hamel, Steenschuur
No. 3, wel vinden.
Een zeldzaam mooi feest zooals deze
Rembrandt-hordonking, waaraan men uit
alle deelen des lands en der wereld zal
deelnemen, moet waardig en niet uit con
bekrompen beurs gevierd worden.
Dat cisclit allereerst do eer van onze
fctad zelf.
Moderne buwolijksböot.
Gistermorgen arriveerde voor het Stadhuis
te Amsterdam ©en stoombootje, waarin een
jong paar en familie gezeten waren. Na
de voltrekking van het huwelijk ten Stud-
huize stapten ze weder in en fluitende
verliet de boot den wal. Het was een boe
renfamilie.
Op do boot waren stoelen geplaatst, als
mede een kinderwagen. („Hbld.")
Hot ongeluk te IJmuidcn.
Een abonnó schrijft aan „De Tel." uit
IJmuiden omtrent hot ongeluk aldaar:
Een andere lezing, zooals die mij nl. door
de equipage van de „Assistent" werd mede
gedeeld, is de volgende.
Toen alhier bericht werd ontvangen, dat
het s.s. „Olaremont" naderde, vertrok de
„Assistent" naar zee, gevolgd door de
„Visohploog". Toen dc „Assistent" uit de
pieren stoomde, was hij pLm. 1000 M. vóór.
Het gelukte de „Assistent" langszijde te
komen, toen de „Visch ploeg" met een vlet
op sleeptouw op pl m. 400 M. naderde.
Op ongeveer 50 meter vóór de „Assistent"
werd de vlet losgegooid en maakte de ka
pitein zich gereed om op de boot over te
springen, daar hij niet vermoeden kou, dat
do vlot het stoomschip vóór zijn steven
(„Assistent") zou trachten te haken, iets,
dat gelijk zou staan met een „krankzinni
ge daad."
Edoch liet niet verwachte gebeurde. Vóór
de vlet haken kon, dreef hij op de „Assis
tent", met het bekende treurige gevolg.
Zoodra de botsing plaats had, word on
middellijk gestopt en de vletter man T. de
Vries, die zich aan het anker vastgeklemd
had, binnenboord gehaald.
Zijn eerste woorden waren: „Ik heb nog
gezegd, laten wij het niet doen, want er
komen ongelukken van."
„Kerel," sprak de kapitein, van hot roer
komend, „wat voeren jullie in Godsnaam
uit?" waarop de geredde T. de Vries nog
maals zeide: „Ja, ik heb het hun van te
voren gezogd, er komen ongelukken van,
maar ze" (hiermodo doelende op do andere
twee inzittendenden) „wildon niet luis
teren."
Volgens deze lezing is het dus niet ge
weest de „Assistent", die de vlet van ach
teren invoer, in welk geval hot ongeluk niet
zulke afmetingen had kunnen aannemen,
doch de vlet-, dio voor den boeg van do „As
sistent" het stoomschip wilde haken, dooh
mishaakte en tegen den steven van do
„Assistent" aandreef of aanvoer.
Gisternamiddag had in het
open havenfront bij den Schreierstoren te
Amsterdam een aanvaring plaats tusschen
het met stoonon beladen aakschip „Ver
wisseling" (schipper Jansen) en het naar
Edam vortrokkende vracht- en passagiers
bootje „Wilhelmina" (sobippcr Wagen
maker).
Door de boegspriet van de „Verwisse
ling" werd van de „Wilhelmina" do ree
ling over 10 meter verbrijzeld, benevens
do stuurstoel, terwijl de ketolkast en stoom
ketel zoodanig worden ontzet, dat eenige
stoompijpen afbraken cn de stoom ont
snapte.
De machinist, die zich in de machine
kamer bevond, wist zich met moeite te
redden.
De „Wilhelmina" kon door het ongeval
haar reis niet vervolgen, terwijl van do
„Verwisseling" de boegspriet werd afge
broken en de voorstevon een weinig werden
beschadigd. („Hbld.")
Men meldt aan de „N. R. Ct.",:
Do 72-jarige M. K., eenige bewoner van do
afgelegen staande woning: „Het Mollen -
hol" te Rhoon word gisternacht, omstreeks,
ihalftwee, gewekt door twee personen, die
door verbreking van een raam, zich den
toegang tot zijn slaapvertrek verschaft had
den.
Volgens K.'s verklaring, moest liij toe
zien, dat kasten cn laaon werden over
hoop gehaald, daarbij werd echter geen
geld, waarom- hot te doen bleek, govondon.
Door mishandeling en bedreiging met een
mos, trachtte men den man te dwingen de
bergplaats van zijn geld aan to wijzen,
doch daaraan werd door K. niet voldaan.
Va.) bed gelicht, word zijn slaapplaats ge
heel uitgehaald', doch daarbij ook geen
dool bereikt. Ontvreemd werden pl.m. vier
gulden, een nikkelen (horloge, twee sleu
tels en ruim twintig eieren.
Omtrent do inbrekers kon K. weinig
meer opgeven dan dat hot twee kerek wa
ren, één van flinke lengte, do andore mid
delmatig van gestalte, met donker uiterlijk
en zwarten knevel.
De politie heeft de zaak in onderzoek.
Men meldt uit Groningen, dat
het hotel „Akkermans" te Nieuw-Amster
dam, gisteren is afgebrand. Alles was ver
zekerd.
Naar „De Limb. Koer." ver
neemt, deserteeren vele militairen bij het
2de regiment huzaren tc Vcailoo. In do
laatste drie weken verlieten ruim 30 man
in stilte hun garnizoen.
Gistermiddag viel de werk
man H. Braaiksma, to Halluni, van het op
een wagon geladen hooi, met het gevolg,
dat hij bijna onmiddellijk dood was. Lang-
ger dan con halve eeuw was de algemeen
geachte werkman in dienst der familie
Bosch. Voor twee jaien werd hem door ho|
dep. Hallum der Mij. tot Nut van 'nek
Algemeen het oeremetaal cn loffelijk ga.
tuigschrift verleend. („li Ct.-")
Een duur rechtszaakje voor-
hot land. De bode van een fanfare-
korps tc 'ö-Heer-Arendskorko wordt
beschuldigd een deel van de verleden zomej
opgehaalde contributies, ecu bedrag van
42 te hebben verduisterd. Niet minde*
dan 56 getuigen, allen leden of begunsti-j
gors van die vereeniging, zijn in deze straf'
zaak voor de rechtbank te Middelburg op*
geroepen. Alleen het uitbrengen van zoo'n
getal exploiten kost het land misschicp
een beding, gelijkstaande aan het niet aft.
gedragen deel der contributies. Het getuig
gengeld van do 62 uit liet dorp zelf opge
komen getuigen, beloopt ongeveer drM*
maal dat bedrag, terwijl een der getuigen
te Groningen woonachtig, ter bestrijding
van onkosten voor reis en verblijf 38-75
ontving. („N. G. Ct.")
Nedorlandscho kunstboter.
Do strafkamer te Dussoldorp heoft zicli
Dinsdag met knoeierijen mot Noderland-
sche boter beziggehouden. Hot gerecht ver
volgde den daar wonenden agent Thcodor
Mei lor, door wiens bemiddeling boter uit
Nederland aan de Duitsche markt werd-
gebracht. De keurmeesters van verschillen
de gemeenten hadden verklaard, dat die
waar of vervalscht óf in hooge male ver
dacht was.
De door do rechtbank gedagvaarde des
kundigen deelden eenparig medo, dat do
invoer van vervalschte Ncderlandsche bo
ter in Duitschland in do laatste tien jaren
zeer wn« toegenomen en dat do vorvalsching
meestal geschiedde door toevoeging van,
reuzel en oleomargarine. Dr. Loock, de
gemeentelijke schoikundigo van Dussoldorp
verklaarde, dat do knoeierijen vooral in
de provincies Noord-Brabant en Limburg
op buitengewoon vernuftige wijze, met da
hulp van scheikundigen, bedreven worden
cn het dan uiterst moeilijk is de in da
boter aanwezige vreemde vetten tc onder-
kennen. Om het kwaad zooveel mogelijk j
tegen to gaan, hebben dc grenskantorea
to Goch on Kaldenkirchcn van de Regce-
ring laSt ontvangen, dc politicovcrheid mob'
do aankomst van alle boterzendingrn on
verwijld in kennis te stellen.
Bij den beklaagde was een briefwisse
ling met verschillende Nedcrlandsohc fir
ma's in beslag genomon, waarin dio fir
ma's bijzondere lastgevingen voor don ver-J
koop verstrekten en tegen „gevaarlijke"
plaatsen waa rschuw dc n
Melle werd veroordeeld tot een maand
gevangenisstraf en 1000 mark boete. Staan
de do terechtzitting werd hij in hechtenis
genomen.
Zooals men weet, heoft onze Regecring
op ruime Behaal lijsten verspreid ook in
hot Duitsch van zuivelfabrieken, die
onder Rijkstoezicht staan. De Duifcschers,
dio vervalschte boter voor echte krijgen,
dragen derhalve zeiven ten dnrlc de schuld
als zij bedrogen worden.
Wat zeker niot wegneemt, dat dergelijke
bedrieglijke handelingen van de lcvoran-'j
ciers zeer strenge afkeuring verdienen cn
zooveel mogelijk ook hier tc lande b hoo
ren te worden tegengegaan.
Uit Zweden. „Zoo moet hot
wezen", schrijft „Verdens Gang" (Christi-
an ia) boven het volgende bericht: „Een
van de meest bekende en geachte leden van
de afgetreden liberale regcering in Zweden
was de onderwijzer Tridtjuv Berg (minister»
van onderwijs in dat ministerie). Hij./
gaat zoo cnin op pensioen loven als dat hij
naar een of ander voornaam ambt dingt,
op grond dat hij een tijd minister is ge-
weeflt. Hij neemt gewoon zijn oude plaats
aJs ouderwijzer aan de lagere school te
Stockholm weer in."
D c Node r-R ijnschc bladen kon-
digen een hernieuwde vorhooging van do
prijzen van varkcnsvlccsch aan, voorloopig
met 10 pfennig het halve kilo, daar de prij
zen op do markten s.ork rijzende zijn. De
bladen dringen aan op een ingrijpen der
regeering daar do industrie-streken lijden
door den gebrekkigen toevoer van slachtvee.
6)
Hij begon te letten op iederen blik uit
haar oogen op iedere buiging van haar
stem, en dronk 'daaruit vertwijfeling of
zaligheid. Als zij in haar kinderlijke on
schuld haar kopje tegen zijn schouder leg
de, of haar hand schoof'in de zijne, was
het als ging er ccn stroom vuur door zijn
aderen. Als zij een flinken, jongen man zag
en stick cenigo bowonderendo woorden
Jiet ontvallen kon hij zich opwinden tot
woedend woTdens toe. Er viel niet aan te
twijfelen, aan dien had zij haar hart ver
loren en zij verlangde er naar hem weer te
zien. Een kwartiertje later bracht een lief
Woordje van haar hem weer in den zeven
den hemel. Hij begon meer zorg te besteden
aan zijn uiterlijk, lotte er op, wat Carola
vond, dat hom goed stond, on hield lange
oonferenties met zijn kleermaker en kap
per. Zijn gedachten hielden zich voortdu
rend met haar bezig en vaak sprong hij
midden in zijn werk op en liep hij in zijn
kamer op en neer, terwijl hij een razend
verlangien naar haar tegenwoordigheid
trachtte te onderdrukken. Steeds dringen
der ging hij zich afvragen, of zij ccnig ver
moeden had van zijn liefde, en soms stend
hij op het punt de hulp van Elizabeth in
te roepen, opdat die eens haar hartje zou
onderzoeken Maar dat plan gaf hij spoe
dig op. Wat zou het helpen' Kon hij de
gelief do duidelijk maken wat hij gevoelde,-
hoe al zijn hoop op haar gebouwd .was?
Neen, zelf wilde hij haar zeggen, moedig
wilde hij haar oordeel over zijn toekomstig
leven hooren, al moest haar antwoord hem
ook verpletteren. Hij was ecuter zóó wei
nig gerust op den goeden afloop, dat hij
niet den mo*ed had op een verklarirg aan
te dringen en Carola meer dan eens reden
gaf hem uit te lachen, als hij zoo diep in
gedachten verzonken voor zich uitstaarde
en niets verstond van hetgeen zijn omge
ving zei.
Juist in dien tijd weid de verwezenlij
king van alle plannen, die zoo nabij
soheen, een aanmerkelijken tijd uitgesteld
Elizabeth werd ziek, zij kreeg zware ze
nuwkoortsen, en alhoewel de angBt om het
behoud van haar leven na een week gewe
ken was, zoo begreep tooh een ieder dat
het met de regelmatige, genotvolle uitstap
jes naar Berlijn voor dezen winter gedaan
was. Vreemd genoeg ondervond Johan
hierdoor een zekere voldoening- Het uur
was dus nog ver, waarop hij mogelijk
zelfs waarschijnlijk van Carola geschei
den zou worden. Nog bleef hem zekere tijd
om haar zijn liefde duidelijker te doen ge
voelen. Het werd hem bespaard, dat hij
haar bijzijn moest missen, want mevrouw
Blume beschouwde zijn dagelijksche bezoe
ken in dezen angstigen tijd als iets, dat
vanzelf sprak.
Zoo deelde hij dus de zorgen met de
dames en nam haar die, zooals dat in zijn
natuur lag, zooveel mogelijk van de schou
ders. Ook toen de zieke, alhoewel zeer
langzaam, voortdurend in beterschap toe
nam, waren zijn bezoeken zeer welkom,
want Carola, dio door de afgeloopen maan
den al reeds verwend was, liet als een ziek
vogeltje het kopje hangen en dus beschouw
de haar pleegmoeder de komst van haar
neef als de eenige afleiding voor het jonge
meisje. Maar hoewol Carola hem met vreug
de zag komen en Reutor dankbaar was,
dat hij haar in dezen angstigen tijd zoo
trouw ter zijde stond, liaar liefste wenschen
bleven onvervuld. Berlijn IAJs zij die heer
lijke stad maar eens weer kon zien 1 Als
maar cons eerst weer dc dag was aange
broken, dat zij aan den arm van Elizabeth
naar het station kon wandelen, om het
doel van haar verlangen te bereiken. Hoe
heerlijk zou het toch zijn, als men steeds
in dio hoop leefde en de daar doorgebrach
te heerlijk© uren nimmer voorhij waren
gegaan zonder het uitzicht te gozen op een
herhaling.
Zij zuchtte, wanneer zij cr aan dacht hoe
dicht zij bij dc plaats van haar droomen was
en ho© ver verwijderd van de vervulling
van haar wenschen. O, wat waren het toch
gelukkige menschen, zij, die daar steeds
woonden, die iederen dag hiet oudo Keizers-
elot en het woelige leven der wereldstad
konden zien 1 En zij had zooveel jaren on
der den rook van dc stad geleefd, bad zoo
vaak de torens aan den horizon zich tegen
den hemel zien af teekenen en nooit ver
moed welk een overvloed van vreugde en
geluk daar achter die muren verborgen lag.
Tegenover Elizabeth en haar pleegmoeder
uitte zij deze gedachten niet. Mevrouw
Blume was veel te golukldg, nu haar doch
ter behouden was, on de beterschap gesta
dig voortging, om niet bij Oarola eenzelfde
gevoel te veron dors tellen, en Elisabeth,
nog half droom er ig na haar zware ziekte,
lette er niet op, dat Carola 7oortdurend
stiller word en zich steeds meer aau haar
droomerijen overgaf.
Dc donkarc wintermaanden waren voor
bij en ofschoon het Maartzonnetje nog niet
veel warmte uitstraalde, deed het toch dc
nabijheid der lente vermoeden, dio op een
mensehen hart zoo wonderdadig inwerkt.
Nu Elizabeth haar bed mocht verlaten be- j
hoefde Carola niet meer zoo voortdurend in
de ziekekamer te zijn cm dwaalde zij uren
lang onder de kale boomen heen en weer,
het hart vervuld met ceu vurig verlangen
naar geluk. Wel ia waar begreep zij tl., ver
langen zelf niet precies, en wat zij geluk
noemde was meer een verlangen naar ver
maak, naar die prikkelende afwisseling,
waarvan zij, na haar nauwelijks gekend te
hebben, weer afstand had moeten doen. Het
verlangen naar een verandering in haai
kalm leventje werd echter voortdurend
sterker; nu eens gaf zij zich over aan een
droomorige melancholio, dan weer haalde
zij zich onverwachte mogelijkheden voor den
geest, waardoor er een gohcclo verandering
zou komen in haar loven.
Sodert Elizabeth zoover wa® aangesterkt-,
dat zij zorgvuldig ingepakt, het grootste
deel van den dag in de huiskamer door kou
brengen, was er tot groote verrassing van
Carola en Reuter een wolkome gast aange
komen. Terwijl zij beiden een wandeling
maakten, was Wernck gekomen,en toen zij
thuis kwamen, vonden zij hom in dc huis
kamer zitten, zóó op zijn gemak, als had
hij eenvoudig een voor hem opengehouden
plaats ingenomen-
Hij zat naast Elizabeth en bewees haar
allerlei kleine attenties, las haar een kwar
tiertje voor, babbelde wat met de om J me
vrouw en vertrok met den door allen her
haalden groet: „Tot weerziens!" Na dien
eersten keer kwam hij iederen dag, maar
nooit kwam hij to gelijk met Reuter of ging
hij met hem weg. Hij was ccn hartstoch
telijk wielrijder en onderhield door de zo
bezoeken meteen zijn vaardigheid op het
rijwiel, zooals hij beweerde. Daardoor was
het ook zeer verklaarbaar, dat Reuter en
hij, hoewel zij hetzelfde doel nastreefden,
elkaar zoo zelden ontmoetten.
Toch leek liet Reuter steeds, alsof Wee-
nek hem met opzet ontweek en ook zooveel
mogelijk een gesprek over de familie ont
week.
De invloed, oien hij op do dames had,
bemerkte Reutor meer dan eens en het ver
vulde hem bijna met afgunst, wanneer hij
Wemeks meening als do ecnig juiste hoorde
herhalen.
Daar hij meer menschen kennis bezat dan
zijn vriend, bemerkte hij ook het eerst den
tweestrijd in CaroLa's gemoed, on in zijn
gesprekken met Elizabeth kwam hij en
voortdurend op terug, dat deze maanden
lange eenzaamheid voor een joög, lcveuslus-
tig meisje bijna onverdraaglijk moest zijn.
Men moest beter zorgen voor voedsel voor
haar geest, opdat baar fantasie niet tö
grooten omvang in haar hoofdje zou krij
gen.
Natuurlijk bespraken mevrouw Blume en
Elizabeth deze kwestie met den mecston J
ernst, met bet gevolg, dat Carola do sedert
drie maanden onderbroken lessen in Ber
lijn weer zou hervatten. Wel is waar mooaö
zij de veis alleen maken, maar in do siad
zou Reuter wol de zorg voor zijn pupil opj
zich namen. f
(Wordt vervolgd.)
