N», 14T82
"Vrijdag IS Mei.
A*. RfUO,
(Beze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Humber-fiets.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze vroede Vaderen.
FEUILLETON.
LEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DEZEB COÜRANTi
Ton tiddn p«i «eek 9 Otnt»i pei 3 meenden f 1.10.
Buiten Lelden, pei loopei en «au agenten gevestigd rljl 1 1,80.
franco per poet1 1.65.
PRIJS DER ADVERTENTIËH t
Van 1—6 regele A 1.05. Iedere regel meer /0.17J. - Orootere letten naar
plaatsruimte. - Kleine adrertenti6n ren 30 woorden 40 Oente oontant olk
tiental woorden moor 10 Oente.-Voor het lnoaieeoren wordt/'0.06berekend.
De formulieren worden tot Zaterdagmid
dag klokslag twaalf uren ingewacht. Later
ingekomen formulieren komen niet meer in
aanmerking.
De enveloppe wordt precies to drie uren
in de Vestibule geopend.
Burgemeester en. Wethouders van Lei
den
Gezien eon adres van de Algemeene Tele
foon-Maatschappij voorheen BIBBINü
VAN BORK Co., houdende verzoek om
vergunning tot het uitbreiden der smede
rij i.i het perc Papengraoht No. 21, ka
dastraal bekend onder Sectio G. No. 1198,
door het oprichten van een gasmotor van
4 p.k. tot het in beweging brengen van
werktuigen voor het vervaardigen van on
derdeden van toestellen voor zwakstroom;
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet;
Geven bij deze kennis aan hot publiek,
dat genoemd verzoek, met de bijlagen op do
Secretarie dezer gemeente tor visie ge
legd is; alsmede dat op Donderdag 31 Mei
aanstaande, des voormiddags te elf uren,
op heb Raadhui?, gelegenheid zal woroon
gegeven om bezwaren tegen dit verzoek in
ta brengen.
Burgeme^ste- cn Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris-
Leiden. 17 Mei 1906
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders' van Lei
den;
Gelet op de artt. 12 en 37 der Drankwet;
Brengen ter algemeen© kennis, dat door
M. AMA1ERLAAN, wed. F. SINGERLNG,
woneude to Leiden, een verzoekschrift is
ingediend om verlof voor den verkoop van
alcoholvrijen drank, voor gebruik ter plaat
se van verkoop, in het perceel Boerhaave-
straat No. 12.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leideo, 18 Mei 1906.
Het verwonderde Cns eigenlijk wel een
beetje gisternarniddag zoo menigen Raads-
zetel onbezet te zien. Er zou een voorstel
aan de orde komen, waarover in bet Ooi
lege van B. en Ws. de gevoelens waren
.verdeeld cn dat in een viertal adressen
met klom werd ontraden, een voorstel,
waarmede naar sommiger mcening do
hoer Vergouwen sprak het gisteren nog
uit de antithese, een woord, dat in de
hoogerc politiek burgerrecht heeft verkre
gen in don Raa i werd gebracht.
Bovendien hoerden wij reeds bij heb be
gin, dat er zitting met gesloten deuren
zou volgen, een omstandigheid, die de
belangstelling der leden gemeenlijk ook nog
al /prikkelt. En dan maar 24 leden 1 Er
moeten heel wat gewichtige redenen ge
weest zijn voor de afwozigen, om zulk een
zitting te verzuimen.
Er was een zeldzaam lange lijst van
adressen, cn andere ingckomt.ii stukken
mede to deelen, die we nu echter niet allo
meer zullen ophalen. Af en tce heeft men
er al van in dit blad gelezen, sommige
adressen zijn zelfs in extenso opgenomen,
wat voor den secretaris dit voordeel heeft,
dat hij ze dan niet behoeft voor tc lezen.
De Raadsleden worden dan geacht den in
houd te kennen. Dc "Vcorzitter gaat te
recht van de meening uit, dat alle Raads
leden het „Leidsch Dagblad" moeten le
zen.
Er was o. a. ingekomen een zeer boos
schrijven van den heer Bunnik, directeur
van den gemeentelijken telefoondienst te
's-Gravenhage, op wiens, naar het oordeel
van B. cn Ws. en sommige loden, zeer
hoogc declaratie, in de vorige zitting aan
merkingen waren gemaakt op een wijze,
die adressant krenkend achtte cn waarvcor
hij rehabilitatie vroeg. Nu had de heer B.
dien indruk verkregen door een lezing van
het \ersl.ig der Raadszitting in dit Blad
en de Voorzitter merkte zeer juist op, dat
noch liet verslag, noch de beschouwingen
die later in deze courant komen, offi
cieel zijn. Dc heer B. had het officieel
verslag moeten raadplegen.
Natuurlijk is er versohil, ook al laten
wij niets afdingen op do juistheid van
hetgeen wij schrijven.
De stenografen, die het officieel verslag
samenstellen, voor zoover de heeren zelf
bij het nazien der kopij er nog niet wat
aan schaven en polijsten, zijn lijdelijk cn
rekenen slechts met het gesproken woord.
Wij zij actief; elk woord, elk gebaar
heeft voor den overzicht-schrijver betceke-
nis; hij-tracht door te dringen in den
geest des sprekers. Wat hij daardoor ten
slotte meedeelen kan, geeft gewoonlijk een
zuiverder beeld van hetgeen er op een
zittingsdag onder „onze Vroede Vaderen"
is omgegaan, dan hot offici3el verslag,
ook al is hij daarbij zc'o objectief mogelijk
gebleven.
En zoo blijft ook de juistheid van wat wij
in het vorig overzicht over de bedoelde
zaak schreven, ongerept, cok al komt het
niet precies overeon met do woorden in het
stenografisch verslag.
- De adressen, die betrekking hebben op
de gemeente-werklieden, zullen ter sprake
komen, wanneer B. en Ws. gereed zijn met
een nadere loonregeling. Het adres van den
Lei<i'8cken Bestuurdersbond, dat heel wat
goede wenken gaf inzake de besteksbepa-
lingen voor de aanbesteding van de Eloo-
trische Centrale werd' gesteld in handen
van de Commissie van de Gasfabriek, die,
naar we hopen, het maar niet eenvoudig
naast zich zal leggen.
Andere adressen werden in handen van
B. en Ws. gesteld om er het advies ever
Uit te brengen. Daarover hooren we later
dus wel.
Opmerkelijk was het groot aantal aan
vragen om eervol ontslag van ambtenaren
bij het middelbaar en lager onderwijs: voor
adspiranten zooals er in onzo stad gewoon
lijk genc'eg zijn, die snakken naar dc ver
vulling van een opengevallen plaatsje bij
het onderwijs, zeker niet onwelgevallig.
Na enkele benoemingen kwam men nu
tegen de orde in wel i3 waar dadelijk tot
het voorstel-Fockema Andreae.
De voorsteller lichtte bet vrij uitvoerig
too en verdedigde het tegelijk tegen do
aanvallen in de adressen van de beide
Kerkeraden dor Gereformeerde en Christe-
lijk-Gereftrmeerde Gemeenten.
De gemeente heeft eenmaal de Gchoor/aal
en nu is het voor o'e exploitatie voordceli-
ger, dat zij ook voor publieke vermakelijk
heden worde beschikbaar gesteld. Het is
gebeurd, dat serieön van voorstellingen
niet konden worden gehouden, omdat een
onderbreking door den Zondag niet moge
lijk werd geacht. Spr. wees o.a. op een
aanvrage voor een hondententoonstelling,
die medo op grond van Zondagsluiting was
afgesprongen on die voor de gemeente cn
voor neringdoenden voorö'celig zou zijn
geweest.
Is openstelling op zichzelf dus wenschc-
lijk, de daartegen ingebrachte bezwaren
achtte spr. niet zeer gewichtig.
Men oordeelde het voorstel in strijd met
de Zondagsheiliging. Doch de overheid is
tot Zondagsheiliging niet verplicht. Maar
al ware dab zoo, sinds wanneer is eon open
bare vermakelijkheid daarmede in strijd1?
Men zou er dc onzedelijkheid mee bevor
deren. Maar staat heb dan niet aan B. cn
Ws. aan wie zo de zaal willen verhuren
Spr. geloofde dat B. en Ws. onzedelijke uf
zedekwetsende voorstellingen wol zullen
weren
Do godsdienstige gevoelens van een groot
deel der gemeentenaren zullen cr door wor
den gekrenkt. Spr. betwijfelde, dat dit
waar is. Wij leven in ccn land, waar óe
menschen zeer versclnllentt^denkeu En
nu blijft de vrede het Kest bewaard
wanneer men elkaar de vrijheid gunt. En
het is geenszins do plicht der overheid in
den strijd der raecningen partij te kiezen.
Men zou dan menige vergadering ia de
Stadsgehoorzaal niet kunnen toelaten.
Heden wordt er propaganda gemaakt voor
dezo, morgen voor een andere riohting.
De openbare macht mag niet een deel der
bevolking naar de oogen zien, maar moet
aan ieder de vrijheid laten.
Het bezwaar der vergunninghouders,
dat dc Gemeente hun d'ozo concurrentie niet
mag aandoen, is overwogen bij de oprich
ting dor Gehoorzaal. Toen heeft spreker het
ook aangevoerd. Het is toen echter te
licht bevonden en nu de gemeente haar
eenmaal be«it, kan het niet meer gelden.
Eindelijk kwam do voorsteller tot het
bezwaar, dat o'e Zondagsrust er door zou
geschaad worden. De Belgische Zondags
rust heeft hot goed begrependie rust mag
niet verkregen worden ten koste van hen,
die den Zondag moeten gebruiken als hun
eonigon uit- en ontspanningsdag. Schrijft
men een volstrekt© rust voor, dan ont
neemt men aan duizenden de gelegenheid
tot ontspanning.
De heer Vergouwen had blijkbaar de be
strijding op zich genomen en begon met de
opmerking, dat hij do verdediging van den
voorsteller zwak vond. Deze had de zaak
in hot algemeen besproken, doch wij heb
ben hier met een speciaal geval te
doen.
Gezien de vele gelegenheden hier ter
stedo is do openstelling niet noodig (iets
wat door een hoofdbeweging van enkele
leden werd ontkend).
Volgens hem loveu wij niet in een neu
tralen staat en heeft dc overheid wel dege
lijk de roeping tot bevordering van de rust
en de heiliging van den dag des Hcoren.
De voorstellingen met de wereldklok zijn
in het geding gebracht; bij meonde, dat
zulke zaken zoo goed als de Huisvlijttcn-
toonstclling thans ook kunnen pLaats heb
ben, omdat zij niot vallen onder de ru
briek publieke vermakelijkheden.
Indien men do gemeente een financieel
voordeel wilde bezorgen, dan wist hij daar
voor wel oen ander middel. Hij achtte do
openstelling vorder absoluut onnoodig met
hot oog op de eigenaardige rustige Zon
dagsstemming, dio in Leiden heerscht,
waarin do stad zoo gunstig afsteekt bij
steden als Den Haag en Amsterdam. Men
vindt liier do kerken vol des Zondags on
de menschen, die daar komen, hebben geen
behoefte aan publieke vermakelijkheden.
Hij telde de onderbreking van de Zon
dagsrust voor de atadswcrklieden niot zoo
gering en hoopte daarbij den lieor Fokker
aan zijn zijde te krijgen, die als secretaris
dor Kamer van Arbeid, nog juist een adres
heeft getcekend, waarin daarvoor wordt
gepleit.
De heer F. A. moge het betwijfelen dat
velen zich gekrenkt zullen gevoelen, hij kan
verzekeren, dat dit absoluut zoo is, omdat
hij zichzelf ook gokrenkt gevoelt. En hot
krenkend'o ligt hier vooral in, dat de over
heid do Zondags vermakelijkheden op deze
wijze sanc'tionneort.
Ten slotte betreurde hij het, dat hier
mede do scheidingslijn der antithese door
den Raad wordt getrokken, waar anders
do partijen zoo broederlijk samenwerken.
Nadat do hcoren Van der Els't en Fok
ker nog hadden gespreken vóór het voor
stel de heer Fokker betoogde o. a., door
een ondeugende vergelijking met den ge
meente-secretaris, dat hij als secretaris der
Kamer van Arbeid oen lijdelijke rol te
vervullen had, bestreed do heer Fockoma
Andreae den heer Vergouwen weer, voorna
melijk wat het verwijt betrof dat hij
do antithese in den Raad zou hebben ge
bracht. Juist gij, zeide hij, dio door uw
illiberalc houdinj do overheid partij wilt
doen kiezen voor een enkele riohting, werkt
do antithese in do hand. Spreker wees er
vorder op hoe ook in nen R.-K. Volksbond
do Zondagsontapanniug niet uit den booze
wordt gevonden, getuigo do muziek- en an
dore uitvoeringen des Zondagsavonds in
hun Bondagebouw.
De heer Vergouwen, wico voor do derde
maal het woor l word verleend, trad nog
in een korte weerlegging. De heer Bosch
merkte nog even op, dat het er in deze
maar op aankwam of men zijn oordeel liet
beheerst ken door hutgero beschouwingen
dan wel enkel door do rode En daar hij
ia het eerste goval vorkcerdo en zich aan
een Hoogere wot gebonden acht, zou
hij tegen stommen. Do Voorzitter zette ge
heel onpartijdig kortelijk het standpunt
van de meerderheid en do rainderhoio in
het College van B. cn Ws. uiteen waarna
mot don reeds roeegcdcelden uitslag het
voorstel werd aangenomon. Het was ecu
zuivero partijstemming waarbij zich de heer
Lo Poole aan dc rechterzijde schaarde.
De andere punten gingen vlug onder den
hamer door en geven ons geen stof tot be
spreking.
Do lieer Witmans verdedigde op billijk
heid sgron don zijn voorstel om aan don oor-
vol ontslagen brugwachtor Kramers oen
jaarlijksche toelage boven zijn pensioen to
verlecnen, omdat do man, vóór hij vast
werd aangesteld, 21 jaren de bruggeu voor
do gemeente had bediend. Het mocht niot
baton, dat hij bij do Raadsleden op vcr-
bcodcring des harten aandrong; na bestrij
ding van den Voorzittor, die moendo, dat
do man met zijn klein gezin er wel kon
komen, werd het voorstel met 16 tegen 18
stemmen verworpen.
Naar aanleiding van do mededeel ing o. a.
dat do werktijden der werklieden van het
Openbaar Slachthuis door den directeur
onder goedkouring van do betrokken oom
missies van beheer en bijstand zijn vastge
steld op ten hoogste 13 uur por dag maak
ten de heeren Vergouwen, Fokker cn Wit-
mans eenige opmerkingen. Men oordeelde
dit in strijd t.eé het pas ingevoerde werk
lieden-reglement on achtte het ongewenscht
dat deze wei lieden feitelijk onder twee re
glementen leefden, die elkaar niet dekken.
Do heer Kerstons, voorzitter der SLacht-
huiscoihmissie, verstrekte inlichtingen,
waaruit bleek, dat hij de portéo der zaak
niet begreep, waarop zijn collega-wethou
der do heer Korevaar, hem te hulp kwam,
door to verklaren, dat het werklieden-re
glement. de diensttijden niet regelde, zoodnt
dit reglement wel op zijn plaats was.
De lieer Sijtsma verklaarde nog, dat. hij
zich in een vergadering der SLachthuis-
comrnissio tegen dezo regeling had ver
klaard, doch dat, toen hij daarin zitting
nam, juist do vorige commissie er het zegel
aan gehecht had, cn daarmede liep do zaak
af.
Hierop werden do don ren gesloten en wat
er verder in o Raadzaal is besloten mag
do buitenwer 11 niet weten, airhans voor-
loopig niet.
Leiden, 18 Mei.
Ds. G. Wisse Jr., zal eind Juni alhier
zijn afscheid predion en 1 Juli zijn intrede
doen te Drieborgen.
Gisteravond had do Algemeene Verga
dering plaats van do „Leidsche Zwem-
club." In het verslag van den secretaris
werd cr op gewezen, dat na cenig© jaren
van stilstaan weer vooruitgang was to be
merken Het aantal gewone leden bedroeg
79, adspirant-ledcu 15 cn 4 donateurs. Ho»
diploma voor geoefend zwemmer werd uil
gereikt aan 15 leden, waaronder 'twee da
mesloden. F afgetreden bestuursleden E.
Th. Witto en G Sal i werden tot eorcloden
benoemd wegens hun bijzondere verdien
sten. Vooral het polospel gaf or bijzondere
aantrekkelijkheid cn het mocht aan het ze
vental ,,,De Sportman" gelukken menige
overwinning hier cn elders te behalen.
Voor zwemknecht aan do Heeronpoort-
zwemschool had, op verzoek van hot ste
delijk bestuur, een examen plaats, waardoor
ccn bekwaam zwemmer aan dio inrichting
werd verbonden.
Voor u-c jaar werd besloten aan do volka-
zwemsohool weer een zwemfeest te organ i-
seeren, waardoor het doel der Vcrecniging,
om vooral do zwemkunst te bevorderen,
meer tot zijn recht komt. Mccnende, dat
velen, nog onbokend met dit streven, toch
gaarne deze nuttige sport willen steunen,
19)
De Grevilles waren er eerst korten
tijd woonachtig; mevrouw Maltbar had aus
althans hen niet leeren kennen. Daarom trof
de tijding van zijn huwelijk haar als een
donderslag; zij voelde zich zeer gekrenkt.
Indien haar broeder toch wilde trouwen,
.waarom koos liij dan geen vrouw uit een
aanzienlijk huis? Zij zou hem ten minste
voorname partijen genoeg hebben kunueu
aanraden; gela had hij niet ik odig. Had
Jxij rijkdom gezocht, dan kon hij in Londen
een bruid vinden, die hem honderd duizen
den aanbracht. May Greville I Wie waren
de Grevilles? William had zich zeker door
een knap gezichtje en een sluwe moeder
laten verlokken en vangen, spijt allo er
varing I
Toen echter de geldelijke bijdragen van
Stanham Park. inkwamen evenals vroeger,
verbeterde do stemming van lady Maltbar
een weinig. Na kalm overleg zag zij in,
dat het toch beter was zich met fatsoen
in het onvermijdelijke te schikken en met
haar broeder in goede vorstandhouding te
blijven. Zij verklaarde dus, dat zij, zoodra
haar gezondheid het veroorloofde, op Stan
ham Park hoopte aan tc komen, om haar
jonge schoonzuster te leeren kennen. Maar
de heer William, die het heerschzuchtig ka
rakter van zijn zuster ten vollo kende, had'
de gehoopt© uitnoodiging ten zijnent vol
strekt niet afgezonden.
Door kennissen vernam mevrouw Malt
bar herhaaldelijk, welken bekoorlijken in
druk do jonge vrouw in Londen gemaakt
had, hoe haar lieftalLige, bescheiden aard
algemeen bevallen was. Zou mevrouw Malt
bar misschien een fout hebben begaan door
haar schoonzuster, afgaande op de mede-
deeliugen van William, als een onervaren
meisje van buiten, een half kind, te beoor-
deelen, dat het niet wagen zou haar een
der voorrechten to betwisten, die zij tot
dusverre op Stanham Park steeds genoten
had In elk geval moest; zij haar positie
aldaar tot het uiterste verdedigen; daartoe
was zij vastbesloten waarom was er dus
voor haar een bijzondoro invitatie noodig
voor een huis, dat zij als haar eigen be
schouwde? Zij meldde haar broeder eenvou
dig haar aankomst in Londen en voegde er
bij, dat zij op S'oanliam Park zou arrivee -
ren, zoodra het haar mogelijk was.
Toen de heer William haar brief gelezen
had, legde hij hem met een veelzeggend
glifnlachjc ter zijde en sprak tob zijn eohfc-
genoote: Emily zal hier zijn? ydór er een
week voorb.'j is; ik ken dat. Doe mij ge
noegen en geef de huishoudster bevel de
noodige vertrekken voor haar in orde te
brengen
„Welke logeerkamers zal mevrouw Malt
bar bewonen?' vroeg May, die zich voor
ieder vergrijp tegen de zuster van haar
man wilde behoeden.
„Welke je wilt, of ook welk© zij wil.
Spreek daarover met juffrouw Weston; die
weet er alles van. Do kamers, die jo zuster-
hier steeds betrekt, zijn daarbij natuurlijk
uitgesloten. En wat nog zeggen wilde:
Emliy is eenigszins, hm, eigenzinnig Het
spreekt vanzelf, dat haar, als mijn zustor
en onze gast, alle mog-lijke attentie bewe
zen wordt, doch ge moogt jo niet van je
plaats als gebiedster van Stanham Park
laten verdringen. Begrijp je, wat ik be
doel
„Ik denk van ja,'' kreeg hij na een korto
pauze ten antwoord. „Ik zal mijn best doen
je wenschen na te komen."
,,Ik dank je. De zaak is zeer eenvoudig:
beslist in beginsel; hoffelijk in den vorm."
„En is jo hot niet onaangenaam, als
Ada bij ons komt, terwijl mevrouw Malt
bar hier is?"
,>Je zuster is mij zooals je weet, steeds
welkom; maar voor jou zou het zeker aar
dig zijn, als Ada in den tijd bij ons is."
„Dan zal ik naar „De Olmen" rijden cn
Ada uitnoodigen."
„Doe dac; de heer Grevillo zal blij zijn
jo te zien."
Dit gesprek had in de onbbijbkamer plaats,
want onder het ontbijt opende de heer
William dagelijks de koerierbaseh met de
aangekomen brieven. Hij bood zijn vrouw
het schrijven van mevrouw Maltbar zelf
niet aan, en natuurlijk verzocht May er
niet om.
In haar vertrekken teruggekeerd, liet zij
juffrouw Weston, de huishoudster, roepen-
Met een diepe buiging vroeg deze, haar
zwart zijden schort gladstrijkend, naar mo-
vrouws bevelen. Er lag echter eenige ver
bazing in haar toon; zij had immers dio
bevelen, gelijk alle dagen, reeds den vorigen
avond in ontvangst, genomen. Toon de
waardige vrouw hoorde, dat mevrouw
Maltbar op Stanham (Park verwacht werd,
ging haar verbazing in misnoegen over, naar
het haar meesteres wilde voorkomen. „Wel
ke kamers moeten voor mevrouw Maltbar
in gereedheid' worden gebraeht?" vroeg zij
toen.
„Welke kamers heeft zij hior vroeger be
woond?" luidde de voorzichtige weder
vraag.
„De blauwe, dezelfde, die juffrouw Gre
ville 'telkens betrekt."
Daar vandaan dus Williams opmerking:
hij had het zeker gewetenZijn bepaaloo
aanduiding mocht niet miskend worden.
„Geef mevrouw Maltbar de roodo of de
groene kamers, juffrouw Weston I" besliste
May. „Juffrouw Grevillo komt binnenkort
hier, cn haar kamers blijven voor haar ge
reserveerd. Zorg, dat mevrouw Maltbar
tevreden is; gij toch kent haar gewoonten.
En, juffrouw Weston, vergeet niet, dat me
vrouw Maltbar als gast op Stanham Park
komt. Goeden morgen
„Goeden morgen, mevrouwu kan zich
op mij verlaten."
Juffrouw We6ton boog en vertrek; vooi
de deur bleof zij staan. „Zij komt als gast
hior," mompelde zij. „En de blauwe kamers
blijven voor juffrouw Grevillo; goed, ik be
grijp het. Wat zal mevrouw Maltbar op
kijken zij, die hier altijd de méés toros
speeldeEn hoe 1 Wat heeft zij ons het leven
zuur gemaakt I Maar zal mevrouw Mark
ham het ook kunnen volhouden? Zij is im
mers nog zeer jong en kan geen vlieg kwaad
doenNu, zoover hot aan mij ligt, zal
alles geschiedeneen paar woonden van
iemand als ik kunnen veel doen. Dus du
do noodige bevelen
In haar ouderlijk huis vernam mevrouw
Markham, dat haar moedor even te voren
naar Wolverton was gereden. Zoö kon May
ongestoord met haar zustor sprekenhaar
werd de smart bespaard, mevrouw Greville
door dit nieuwe bewijs van Williams min
achting te krenken.
„Maak je daar geen zorg over, liefste!"
zoide Ada, toon ilay daarop zinspeelde.
„Moeder kent heel goed do redenen, die den
lieer William er too brach'ien zoo to handen
lcn. Dat liet zoover gekomen is, is haar
eigen schuld. Geloof mijals ik niet wist,
dat je man volkomon gelijk heeft, zou ik
nooit zijn huis betreden hebben, hoe zoor
wij hom ook tot dank verplicht zijn. Zog
hem, dat ik zal komen, zoodra je boe
wonscht."
May liet zich echter niet zoo gemakkelijk,
als haar zuster hoopte, van de gedachte
afbrengen, die haar bezighield. „Wist ik
maar de oorzaak van do verwijdering tus-
schcn hen, dan kon ik die misschien wegno
men William is steeds zoo goed vooe
mij
„Juist daarom moet gc oppassen aioc te
veel van hem te verlangen. Hij heeft zoo
veel voor ons gedaan."
„Maar
„Laat jo radon, zusjeliof, en vraag ei*
nooit naar. Waarom dan toch to will art
weten, waar onwetendheid ecu geluk ial
Zoudt gij do partij togen jo man of togoii
jo moeder willen opnemon? V/ccs blij, alt
het een zoowel als het ander je bespaard
blijft
Ada was dus besloten haar niets te zog
gen May moest zich schikken in hotgeett
zij niet veranderen kon. „Hoe gaat hec pd<
pa?" vroeg zij.
{Wordt vervolgd.)
