No. 14119
LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG 3 MAART. VlaRDS BLAD.
Anno 1C0G
Briaven van een Leldenaar.
FEUILLETON.
Vixeu en Rorie.
Gemengd Nieuws.
Het Residentie-Orkest.
Op verzoek van een groot getal abon
nees, naar hit schijnt, had de heer Viotta.
dit laatste concert, vaarmee hij voor dezen
(winter van het Leidsche publiek afscheid
nam, geheel aan Wagner gewijd en een
achttal zeer vaak gespeelde en populaire
nummers uitgekozen. Wij persoonlijk had
den nog liever een heelen Brahms- dan een
heelen Wagner-avond gehad. Het nu uit
gevoerde kan men immers vaak genoeg op
gewone concerten hoorondaarbij zijn dit
toch voor het meerendeel uit hun verband
gerukte stukken, die eigenlijk in de opera
thuis hooren. En ten slotte heeft het toch
ook zijn bezwaren, een heelen avond zonder
afwisseling zich in dczelfdo romantischo
6fcer te bewegen.
Maar met dat al, het was een bijzonder
mooie uitvoering en de aanwezigen, die nu
talrijker dan bij de twee vorige concerten
opgekomen waren, hebben blijkbaar door
do superieure vertolking dezer muziek een
groot genot gesmaakt. Bijzonder moet nog
de glansrijko voordracht van de Inleiding
tot de derde Acte van Lohengrin" ge
roemd worden. Meesleepeüd en vol gloed,
daarbij prachtig van klank en fijn genuan
ceerd werd deze muziek gespeeld. Alleen
weid het tempo wat erg snel genomen.
Do „Walkürenritt" hebben wij van andere
orkesten mooier gehoord. Er was (het
prachtige begin uitgenomen) iets maks
in.
In hot begeleiden heeft dit orkest nog
niet de virtuositeit van het Amsterdamsche
bereikt. Het was vaak te dik en te zwaar.
Is het nu bepaald noodig, dat m dit geval
het geheel© orkest meespeelt? Zoo was bet
soms (zooals in ,,Walthers „Preislied")
meer orkestmuziek met zangbegelcuang,
dan omgekeerd. Overigens heeft do heer
Carlën met zijn cdelklinkende stem, door
en door muzikaalgevoclde en beschaafd©
voordracht, een zeer gunstigen indruk ge
maakt. Er waren wel enkele vlekjes: soms
leek do stem wat vermoeid, een enkele
ma 1 .was d© zuiverheid niet ongerept-, en,
zooals gezegd is, hij Icon het geweldig©
orkest niet altijd de baas blijven, maar
over het geheel was het een groot genot
naar dezen opera-zangor te luisteren. Wat
zou men hem eens graag als Lohengrin
zien! Het publiek riep hem na zijn drie
voordrachten telkcnmalo inet dankbaar
applaus terug.
Ten slotte moeten we nog zeggen", dat
zoowel d& „Parsifal- als do „MeistcrBin-
ger-ouverturo (maar vooral de laatste)
onvergelijkelijk mooi gespeeld werden.
Den heer Viotta werd onder hartelijke toe
juichingen een krans aangeboden.
Zeer hopen wij dit orkest, welks voort
bestaan nu door u pas geleden gehouden
stemming der ,,Diligentia"-lc<ien wol ver
zekerd schijnt, don volgenden winter
hier weer in Leiden to kunnen bewonderen
O.
CXXVIII.
Mijn vorige, brief hoeft do aandacht van
verschillende personen getrokken ©n al
vonden allen het denkbeeld wel aardig,
sommigen achtten do toepassing niet wol
mogelijk. Do een zoide mij: ,,dio raenschen
die voor zoo'n tuintjo zijn aangewezen,
hebben geen kennis van tuinieren"een
ander oordeelde, dat hot tcch veel te duur
zou uitkomen, zoodab men veel voordeeligor
do groenten zou kunnen koopeneen derde
merkte op, dat er in den omtrek van Lei
den geen geschikte tuingrond voor dit doel
zou te krijgcD zijn, zoodat mijn plan al bij
voorbaat veroordeeld was om „een plan"
te blijven.
Van den anderen kant waren er, die er
op veel sympathieker wijze over spraken
of schreven en zelfs een zeer groot bezwaar
boven aangevoerd weerlegden.
Zoo schrijft iemand mij, dat hij nabij
Leiden voor belanghebbenden noem ik
gaarne, man en land twee H.A. tuin
grond heeft liggen en om de zaak te bevor-
93)
Zij deed haar moeder verwijt over ka
pitein Winstanleybitter© woorden waren
op haar lippen, bitterder dan zoooit in al Je
hevigheid van hagj* gekrenkt go voel go-
sproken had. Zij was in het boschrijk dal
bij den Rufus-steen, geblinddoekt, met hul
peloos uitgestrekte armen tusscben do
gladde beukenstammen naar Rorii zoeken
de, en met een angstig gevoel van eenzaam
heid, en do vrees, dat hij veraf was, en
dat zij, verdwaald en alleen, in dat akelige
bosch zou sterven.
Zoo verliep langzaam de nacht. Soms lag
zij naar do sterren te staren, die 7.00 helder
Jr de kalme zomerlucht blonken. Dan dacht
zij hoe het leven op die verre werelden wel
zijn zou en dan weder dacht zij aan Egypte.
Eindelijk hoe traag, hoe langzaam 1
brak de dageraad aan, zichtbaar in rcode
strepen, die zich boven de zee vertoonden.
,,'s Morgens rood, water in do sloot",
riep Vixen uit, met droge lippen. „God
dank, dat het vanda.g dan tocb eens zal
xcgenen 1 Dat is een welkome verandering
na die heete lucht cn die brandende zon,
die met al de ellende dezer aarde den spot
schijnt te drijven."
Het vooruitzicht op deze verlichting
scheen een vertroostende uitwerking op
haar te hebben; en terwijl het eerste mor
genlicht haar gelaat bescheen, viel zij in
een diepen slaap.
Misschien redde die ochtendslaap Vixen
deren, gaarne daarvan kleinere of groo-
tere perceeltjes wil verhuren.
Een tuintje van 50 vierk- M. tegen 50
cent per vierk. Meter, bij greotere opper
vlakten minder Do eigenaar wil het ver
huren per jaar of langer en men 20U het
kunnen afzetten en inrichten zoo men het
wenschte.
De grond is prachtig cn vrij gelegen, de
eigenaar woont er zélf dicht bij, zoodat
de tuintjes onder voortdurend toezicht
zouden staan.
En of «de menschen van dat tuinieren
vorstand zouden hebben en krijgen en lust
er tooi
Ik meen niet beter te Kunnen doen dan
hier af te laten drukken, wat de secreta
ris ytm de Volksspeeltuinen in Leidon
naar aanleiding van mijn brief aan de
Redactie schrijft:
Uw Leidenaar schreef in zijn brief van
Zaterdagavond over kweektuintjes voor
hot volk en zegt aan het eind van zijn aar
dig artikel het volgende:
„Maar .zou een fabrieksarbeider ver
stand hebben van groenten kweeken, enz. 1
Nu, er is een verceniging in Leiden, die bij
het jonge volkje don lust er in tracht te
brengen om «daarvan verstand te krijgen.
De vereeniging voor Volksspeeltuinen nl
wier speelterrein gelegen is aan den Hoo-
gen Rijndijk (Raamland) heeft een onder-
afdecling: „Volkskwecktuincn". Do eerste
kweektuin is ingericht op een flink stuk
grond achter de villa van den heer W. O.
Mulder aan de Cronensteinkade, nabij
den Zocterwoudschen Singel. Bij wijze van
proef is den vorigen zomer op dat land
een aantal tuintj .3 aangelegd cn daarop
werd door jongens en meisjes terdege
gekweekt. De lust was er flink in en werd
er flink ingehouden door de leidster mej.
Mulder, zoo noodig bijgestaan door haar
broer. En de prcef is zóó goed geslaagd,
dat het geheelo terrein thans is opgehoogd
en in tuintjes wordt verdeeld, en er dezen
zomer naar wij hopen naar hartelust
in aal worden gekweekt. Daar zijn heel
wat soorten van groenten en bloemen tot
wasdom gekomen en daar werd reeds aar
dig geoogst voor huiselijk gebruik.
Dit alles verschaft nu wel niet wat uw
briefschrijver boic'elt met zijn „Lauben",
maar het is toch in zekeren zin een ant
woord op de vifiag, die hij in zijn brief
reeds hoort doen: „Maar zou een fa
brieksarbeider verstand hebben van groen
ten kweeken 1"
Tot zoover de heer Grondhoub.
En nu zou ik zeggen, waar de arbeider s-
k inde ren reeds lust in en verstand
van tuinieren hebben, daar zal men het
aan vele groote menschen ook wel kunnen
leeren. Trouwens ik weet nu al, dat het
aan liefhebbers niet zc"u ontbreken, als
eerst «do leiding er maar was.
Doch nog altijd mis ik do mannen en
vrouwen, die hun schouders eens onder
deze goede zaak zouden moeten zetten.
Laten die er zich nog aanmelden, dan zal
de proef kunnen worden genomen en zeer
waarschijnlijkgelukken.
En de practicus, die mij zei, dat ook
zoo'n fabrieker zijn groenten vcoivleeliger
van een kar kan koopen dan z 0 1 f kwee-
ken, zou ik een woord van Multatuli, die
do dingen wel eens heel waar en treffend
kan zoggen, wtiMen, herinneren: „Niet ln
eiken oogst ligt vreugde, maar in den
oogst van het zaad, dat men zelf gezaaid
heeft."
Aan direct voordeel heb ik trouwens in
de laatste plaats gedacht. Kan dat er ech
ter bijkomen als een prikkel om zijn best
te doon, zooveel te boter. En men weet
niet op welko wijzo men in arbeidersgezin
nen geen geld kan maken. Zoo vertelde
mij eens een werkman, dat hij zijn vrc/uw
voor den winter met 15 H.L. steenkolen
had verblijd voor geld, dat hij ontvangen
had van konijnen, door hem gehouden en
gevoed' met afval van groenten, gekweekt
op een hoekje grond, hem door zijn baas
gegeven.
Doch voornamelijk zou ik de tuintjes
willen met het oog op de bevordering der
gezondheid, om de menschen, die uit den
aard van hun bestaan toch reeds zooveel
van een dreigende koorts. Het was de eor-
atn verkwikkelijke sluimering, die zij sedert
een week gekend had, een zachte, gerusto
slaap. Het luiden van de ontbijtbel hoorde
zij niet. Do regen, door dio roode lucht
voorspeld, viel bij 3troomen op het groene
eiland neder, en de zoetste geuren stegen
uit den weldadig gedrenkten grond op.
Miss Skip with kwam stil do kamer bin
nen om naar haar te zien, en toen zij haar
gerust zag slapen, ging zij even stil weer
heen.
„Arm kind I De inwijding is te veel ge
weest voor haar ongevormd en geest-," zeide
zij met welbehagen bij zichzelvo, blijde dat
zij een leerling had gevonden, „Het p-J
i8 smal en hobbelig in deD beginne, maar
hoe vorder zij komt, hoe breeder on effener
het wordt."
Toen Violet wakker werd, was het mid
dag. O, wat had die lange ochtendslaap
haar goed gedaanZij ontwaakte als
iemand, die van een lichamelijke kwaal is
genezen. Zij stapte uit haar bed en viel
op do knieën, en bad zooals zij in haar
kort leven altijd gebeden had.
„Wat ben iic, dat ik aan Uw rechtvaar
digheid zou twijfelen 1" riep zij uit. „Heer,
leer mij onderwerping, leer mij mijn laat
geduldig dragen en eenig goed in de wereld
doen I"
Haar gemoed was verbazend verzacht, na
een lange tusschenpoos van nadenken en
gebed. Zij schaamde zich over haar wrevel
van den vorigen dag, haar dwaze harts
tochtelijkheid.
„Die goede Rorie, ik heb hc: gezegd,
dat hij zijn belofte moest houden, en hij
heeft mij gehoorzaamd," zeide zij bij zich-
zelve. „Kan ik daarom boos op hem zijn?
lucht en zonneschijn moeten derven, in den
vrijen tijd daarvan te doen genieten.
Zoo blijf ik, ondanks do bezwaren, die
er ook wel aan verbcn'dcn zullen zijn, mijn
denkbeeld met warmte aanbevelen.
En nu wensch ik bij wijze van contrast
nog over wat anders te schrijven. In eon
der velo almanakken, die in het begin van
dit jaar verschenen zijn, nl. in het Jaar
boekje van het Algemeen Nederlandsch
Werkliedenverbond, vond ik een stuKjc van
dón bij do ouderen in de werkliodenbewe-
ging welbekenden Thomas Postma, uit
Leeuwarden, dio deze week in zijn 81ste
jaar is overleden cn bij eon zijnor kinde
ren te Egmond aan Zee inwoonde. De
toen neg kranige grijsaard zou dezen win
ter nog eens in de plaats zijner inwoning
spreken, maar het bekwam hom heel slecht
en wel door de verderfelijke werking van
den tabaksrook.
„Het vergaderlokaaltjo van het eenige
volkskoffiehuis alhier", zoo verhaalde de
oude Postma zelf in genoemd Jaarboekje;
was laag van verdieping; het vertrek was
met tabakswalm van verschillenden geur
doortrokken en zoo was voor mij het ge
volg, dat ik na een kwartiertje spreken
naar den grond viel en do katheder op mij
kreeg. Na van dien bovenlast door bereid
willige handen verlost te rijn, werd ik op
last van een geroepen geneesheer in een
brancard thuis gebracht en van toen af
maakte ik kennis met smartelijk lijden.
Tot zoover het briefje van den ook mij
eons zoo bekenden en sympathieken man.
En het is mij, die ook uit den aard van
mijn werk dikwijls vergaderingen moet bij
wonen nu wel nooit zoo vergaan als hem,
maar ook ik ben dikwijls des avonds met
hoofdpijn thuis gekomen uit een bijeen
komst of vergadering, waar dapper werd
gerookfc
En dikwijls heb ik gezucht: „Ho© is heb
mogelijk, dat do menseden, of beter gezegd
de mannen, nog maar steeds doorgaan hot
heerlijkste on noodzakelijkste, dat wij voor
ons lichaam noodig hebben, ao lucht, dio
ons in een vergaderlokaal toch al niet te
ruim wordt toogemeten, daar nog met vui
le bruine of zwarte dampen te bezoedelen.
Geleerde vertoogen over nicotine-vergifti
ging behoeven wij niet te houden. Wat in
don tabaksrook het verderfelijke vormt, is
roet-zwartsel, onvolledig verbrande plant
aardige stof. Voor een walmena hout- of
turfvuur, voor een rookeudo kachel gaat
men op do vlucht, do tabaksrook is echter
even erg, prikkelt ook do oogen, vergiftigt
de slijmvliezen van neus en keel, veroor
zaakt hoofdpijn en onpasselijkheid; alleen
de tabaksrook riekt niet zoo onaangenaam
als do rook van brandend hout, er is bij
dien rouk iets aromatisch gevoegd, dat het
in veler reukorgaan een aangename ge
waarwording schijnt te veroorzaken. Nu,
als iemand zijn pijpjo rookt in de buiten
lucht, zal hij met dat genot niemand hin
deren, inaar als velen hot doen, in ver
gaderlokalen en kroegen, dan wordt hot
erger. Gezondheid, zoo Lazen wij
reeds in onze kinderleesboekjes, is do
grootste sohat. Dien schat bewaart
men het best en vindt men, zoo hij verlo
ren is, het spoedigst weer in de frisscho
lucht terug. En dien schat elkaar te ont-
rooven, langzamerhand, telkens weer een
beetje, door in plaatsen van samenkomst
de voor allen zoo noodige levenslucht mot
tabakswalm te vergiftigen, is een groot
misdrijf, dat niemand moest willen ple
gen Besturen van vereenigingen, woarvan
vergaderingen en bijeenkomsten uitgaan,
zou ik op hot hart willen drukken moer
nog dan tot dusverre geschiedt, hot rookon
te verbieden.
Wie beide gedeelten van mijn Brief ver
gelijkt, zal moeten bekennen, dat, hoe ver
schillend ze rijn en tot op zekere hoogte
een oontrast vormen, ze tocb wel verdien
den tegelijk te worden behandeld en daar
zou ik, als ik er een rede over hield, deze
willen eindigen met do woorden: Weg met
do tabak in vergaderingen en bijeenkom
sten, maar ook met eenLeve de frisscho
lucht.
Ik moest er trotscb op wezen en mij ver
heugd gevoelen, dat wij beiden sterk ge
noeg waren om onzen plicht te doen."
Langzaam kleedde zij zich aan, vermoeid
na de opgewondenheid van den vorigen
dag, en daarna begaf zij zich naar do ka
mer van mis3 Skipwith.
Deze ontving baar met een hartelijke be
groeting. Zij had thee voor haar gezet en
drong er op aan, dat Vixen een paar sneed-
jeo droog geroosterd brood zou eten, een
vorm van voedsel, dat de matige vrouw als
een soort van universeel geneesmiddel in
riekte scheen te beschouwen.
„Ik was gisteravond bepaald ongerust
over u," zeido rij; „gij waart zoo koorts
achtig en opgewonden. Gij hebt te veel ge
lezen voor den eersten dag."
„Dat vrees ik ook," beaamde Vixen, met
een flauwen glimlach; „en, wat het ergste
is, ik geloof, dat ik geen woord meer weet
van alles, wat ik gelezen hob."
„Het ontbreekt uw geest aan het noodi-
go evenwicht," zeide miss Skipwith. „Zoudt
gij niet liever eens een wandeling met uw
hond gaan doen? Juffrouw Doddery heeft
mij gezegd, dat die armo Argus do geheelo
week nog geen goeden loop heeft gehad."
,,Hoo slecht van mij J" riep Vixen. „Dat
arm© oude dierl Ik had bijna vergeten, dat
hij bestond. Ja, ik zou wel een fiksche
wandeling willen doen, als go het niet lui
van me vindt."
„Ge heLc gisteren te lang achtereen ge
studeerd, lieve. Het zal u goed doen den
boog te ontspannen. Non semper arcum
teudit Apollo 1"
„Ik zal mijn geliefkoosde wandeling naar
Mount Orgueil gaan dóen. Ik geloof niet,
dat het nu meer zal regenen. Neem me niet
Dé Duitscho grensboamb-
ten te Klein-Ringe, bij Neuenhaus, hebben
een wagen, waarin 11 varken3 uit ons land
over do grens werden gevoerd, aangehou
den. De bestuurders van den wagon namen
do vluoht. Paard, wagen en varkens wer
den in beslaggenomen.
Op de Engolsche kusten bob
ben in de laatste dagen hevigo stormen
gewoed en do reizigers, die het Kanaal
zijn overgestoken© o.a. Koningin Alexan
dra, hebben het zwaar te verduren gehad.
Een aantal scheepsrampen waren natuur
lijk het gevolg. De Duitsche viermaster
„Hcbe" van Hamburg naar Melbourne
■word gisteren in den loop van den dag dcor
de Dcensche stoomboot „Niobe" do haven
van Plymouth binnengesleept. Verleden
Donderdag had hij hovig te lijden gehad
van noodweer op do kust van Biscay©,
drie dagen en drio nachten was do beman
ning onafgebroken bezig om do neerge
slagen takelage en do stukgeslagen scheeps-
deelen op te ruimen. De voormast was go-
heel overgeslagen, heb touwwerk aan do
andero masten zwaar besohadigd en drie
van do bc'oten waren stukgeslagen.
Ook de Duiteche Btoomboot „Unterwe-
ser" werd te Plymouth binnengesleept
mot een zwaar bc.chadigdo machine. Het
was 'allclsbchalvo gemakkelijk haaq op
sleeptouw te nemen, want de zee ging zoo
hoog, dat men een reddingsboei aan een
lijn naar het Duitscho schip moest laten
drijven, alvorens het mogelijk was de eer
ste verbinding te krijgen.
Op do Andama n-e i 1 a n d e n, in
de BengaaJsche Zee, waar misdadigers heen
gezonden worden, is do vrcuw van den
warumem/mden gouverneur, dbor een ge
vangene Lord Mayo, don onderkoning van
Indië, vermoord.
Bij het Keulsoho vastenavond'-
feest is het dit jaar erg ruw toegegaan
Er zijn meer uitspattingen, 'mishandelin
gen en diefstallen aangegeven dan ooit te
voren. Een groot aantal menschen, die
messteken of schotwonden hadden opgeloo-
pen, zijn in de gasthuizen opgenomen. O.o.
zijn vermomde menschen des nachts een
huis binnengedrongen cn hebben aaar een
echtpaar zwaar gewond. Een opgeschoten
jongen stak de pruik van een gemaskerde
in brand, zoodat hij ernstige brandwonden
kreeg aan hoofd en rug. De politie heeft
besloten voor de uitspattingen voortaan
een stokje te zullen steken, door do eigen
lijke feestdagen to beperken.
Voor do sohepenrechtbank te
Hamburg is een zaak behandeld, die een
eigenaardig licht wierp op do toestanden
in de misdadigerswijk aldaar. Do eigenaar
van een logement stond terecht, omdat
hij zonder vergunning van do politie getapt
en nog lang na het sluitingsuur menschen
in do golagkamer gelaten had. Do waard
bokondo do feiten, m" r zeido, dat hij uit
noodzaak zoo bad gehandeld. Zijn gasten
dreigden hem met moord 011 doodslag,
wanneer bij hun niet tor wille was cn hij
was volkomen weerloos tegenover hen.
Als getuigen werden eenige agenten van
politio gehoord. Zij bevestigden, dat de
beklaagde, als zijn levon hem lief was,
moeilijk anders kon handelen. De man is
daarna zonder kosten vrijgesproken.
Do jacht op don m oord e n a a r
Hennig leidt eiken dag tot dezelfdo ver
gissingen. Wio een litteeken aan de keel
heeft, is vooral niet veilig to Berlijn. De
politie is deze week tweemaal gealarmeerd
omdat men iemand dien men voor Hennig
hield, een huis had zien binnengaan. Ge
leerd door de ondervinding, trok poli
tic ook een cordon op do daken van do na
burige huizen. Maar ofschoon men alles
van den zolder tot den kelder doorzocht,
^vas Hennig nergens te vinden.
Donderdag zijn er twee valsche Hcnnigs
opgebracht. Een er van was, nota bene,
een referendaris.
Om het publick de trekken van den
moordenaar beter in te prenten is zijn por
tret nu aangeplakt bij alle loketten van
tram- en spoorwegstations Het ö'agteekent
echter uit zijn jonge jaren, daar Hennig
later voorzichtigheidshalve alle fotografen
heeft vermeden.
Twintig jaar goledoa
verloofde rich een jong Hongaarsch edel
man, Rudolf von Milic, toen nog luitenant
bij de jagers, met een burgermeisje, Etol*
ka Muller. Daar hij onbemiddeld was,
kon hij den borgtocht niet stellen, dio of
ficieren noodig hebben om in het huwelijk
te treden, en moeatcn de trouwplanneD
worden verdaagd. Zoo is het 20 jaar long
ge-gaan; wel is de luitenant allengs tot
majoor opgeklommen, maar zonder dat
do financieele toestand verbeterd is. Daar
om heeft hij onlangs op een audiëntie Kei
zer Frans Jozef verzocht hem to vergun
nen zonder borgtocht te trouwen. Het ver
zoek werd ingewilligd en de vorigo week
is nu eindelijk het paar in den echt ver
bonden.
To Lagrange, eon stad in den
Noord-Aiucrikaanscheu staat Indiana, is
een dame, moj. K. Williams, tot prosi-
dento benoemd van de National© Bank al
daar.
B ij do Amorikaansohe m a r i
no is een nieuw model torpedo ingevoerd:
de turbine-torpedo Bli6s-Leawitt, die,
naar mon zogt, do Whitohead-torpedo in
allo oprichten overtreft. Het nieuwe wapen
zou tot op 3000 M. kunnen treffen, bij een
gemiddelde snelheid van 36 zeemijlen, wat
8 of 10 zeemijlen meer is dan do snelheid
der tot dusverre gebruikelijke torpedo's.
Do lading bestaat uit 132 pond nat schiet
katoen. Do turbine machine wordt gedre
ven door oververhitte lucht, en brengt 2-
tot 4-bladigo schroeven in werking; ze knn
130 1 PK. ontwikkelen. Zo is voorzien
van een gyroskoop, waardoor do torpedo
in haar richting gehouden wordt. Men
hoopt ook nog verschillendo verbeteringen
te kunnen aanbrengen. De prijs van óón
zoo'n vernielingsinstrument is ongeveer
13,000 gld. („N. R. Ct.")
John H o 0 h, de „blauwbaard
van Chicago", is Vrijdag door middel van
don strop tor dood gebracht. Door her
haalde handigheden gelukte hot zijn verde
diger de voltrekking van rijn doodvonnis
van maand tot maand uit to stellen. Zelfs
Vrijdagmorgen, toen Hoch reeds geboeid'
onder den galg stond, wist de onvermoeide
vo- dediger nog tot uitstel to bewegen, zoo
dat Hoch naar do gevangenis werd terugge
bracht. Tegen den raiddag gaf hij to ken
nen honger te hebben, en hem werd een
goed maal voorgezet, dat hij in den bes
ten luim allo eer bewees, in tegenwoordig
heid van den bewaarder, don beul cn den
assistent-beul. Een uur later kwam hot te
lefonisch bevel tot do executie over to
gaan. Do advocaat protesteerde weer, doch
thans werd hem aan het verstand gebracht,
dat dit protest onderzocht zou worden na
do voltrekking van het doodvonnis 1 Zeer
kalm liot Hoch zioh boeien en beklom mot
vasten tred het schavot.
inenting tegen fcubercnlose.
Prof. Behring heeft weor eenige nadere
mededcclingen gedaan omtrent do door bcm
ontdekte inentingsstof tegen tuberculose.
Hij noomt dio tuberculase en be
weert dat als kinderen daarmee ingeënt
worden, zij alleen do immunistorondo wer
king van de daarin vervatte bacil onder
vinden en niet do doodendo werking, daar
in de nieuwe stof do bacil wel voorkomt,
maar niet in levenden toestand.
In Mant8joorijo heeft een bot-
sing plaats gehad tussohen twee treinen
met militairen on goodoron, in do nabij
heid van het station Matsicf; do beide lo-
oomotieven zijn beschadigdeen stoker en
aoht kozakken gedood, vier gewond, bui
tendien nog 46 paarden gewond.
Eon zondorlingo dame. Té
Tiffin, in Ohio, is in hechtenis genomen
een zekere mevrouw Cora Carpenter, lid
van een goede familie cn zelve beschaafd*
Zij wordt beschuldigd op twee achtereen
volgende avonden een poging te hebben go-
daan sneltreinen van den Pennsylvania-
spoorweg to dc*on ontsporen met welk
oogmerk weet men niet.
Eenige uren vóór zijn brui-
loft heeft drijke 10-jarige prins Strongo-
li zich te Rome doodgeschoten.
kwalijk als ik niet vroeg gonoeg voor liet
middagmaal terug bon. Ik kan bij het thee
drinken wat koud vleesch of een ei gebrui
ken."
„Go moest liever een boterham meeno
men", zeide miss Skipwith, met bijzondere
zorgvuldigheid. „Ge hebt in don laatst 1
tijd bijna niets gegeten."
Vixen was niet op do boterham gesteld,
maar om haar gastvrouw genoegen te go-
ven, onderwierp zo zich er aan een net pa
pieren pakje, met omstreeks drie ons
brood er in, dat juffrouw Doddery voor
haar gereed had gemaakt, mede te nemen.
Nooit had het eiland in zijn zomerdos or
schooner uitgezien dan nu, na den regen
van dien ochtend. Dio regenbui was voor
Josrey even weldadig geweest als do slaap
voor Vixen Do lucht was zacht en koel
geworden; glinsterende druppels vielen als
diamanten van de bladeren der es3chen cn
olmen. Al het groen had een nieuwe, fris
scho kleur aangenomen als in den bloei
tijd der lente. Do kalme, helderblauwe zee
bespoclde het strand met kleine, kabbelen
de golven.
Wat was do wereld schoon, en hoe zondig
was het togen de beschikkingen van den
Schepper te morren De gelukkige hond
sprong om zjjn meesteres heen, do vogels
kweelden in het geboomte, de voorbijgaan
de karrovoerman, met zijn lading zeegras,
klapte vroolijk met zijn zweep, terwijl hij
zijn geduldig paard langs het smalle pari
tusschen de boomhagen voortdreef. Een
gezelschap pleiriorreizigers uit Londen
kwam, onder het zingen van een luidruch
tig refrein op het nieuwst© lied bij een
bocht van den weg Vixen voorbij, en wierp
een smot op de schoonheid van hot tooneel.
Ze gingen bij Lo Tac oesters eten en bier
drinken cn kegelen. Vixen was blijde, toen
hun schorre stemmen in do zomer! eiu
wegstierven.
„Waarom moot Jersey bij voorkeur door
feestgangers bezocht worden?" vroeg zij
bij zichzelve. ,,'t Is zulk een bokocrlijko
plaats, dat liet waarlijk wel een fatsoen
lijker bezoek verdient."
Er was een pad over het weiland, dat
den afstand tusschen Les Tourellcs en
Mount Orgueil bekortte. Vixen had juist
dien weg vcrlaton om do weido op to gaan,
toen Argus terugliep en vroolijk tegen een
voorbijrijdend rijtuig begon to blaffen.
Het was een vigilante uit St.-Holier, dio
met geweldige baast den kant opreed, van
wear Vixen gekomen was. In het rijtuig
zat, in een liggende houding achterover
leunende, een jonkman, met zijn hoed ovet
de oogen getrokken, cn een sigaar rooken-
dc Vixcn kon slechts oven een foreche ge
bruind© hand zien, die hij aan zijn sigaar
bracht. Het was ongetwijfeld niets anders
dan dwaze verbeelding, maar die forscho
bruine hand her)innondo haar aan Boric.
Argus liep het rijtuig na, om het nog ccn*
luidruchtig to begroeten. Hot armo dier
had een weck lang op een binnenplaats
vastgolegen cn was blijde, dat er iets was
waar hij logen blaffen kon.
Wordt vervolgd.)
