SB
Wekelijksciie Kalender.
Zondag.
Merk op de stem van uw gemoed,
Zij is der menschen hoogste goed.
Slaandag.
Die getrouw is in het kleine, die is ook
ui het groote getrouw.
Dinsdag;.
Diepe smarten in edele harten zijn als
zaden tot groote daden.
Woensdag.
iWilt ge dageiijk&ch geluk? Zoek het in
hetgeen ge bezit.
Sc
I>omdepdag.
Men ziet altijd door den bril, dien de
tijd ons heeft opgezet.,
r
Vrijdag.
Wanneer verliefden het sedert lang eens
aijn over hun gevoelens, dan fluisteren zij
'het elkander nog eens als een groot geheim
toe.
Zatordag.
De wijnstok uraagb drie verschillende
.vruchten: het genot, de dronkenschap en
'het berouw.
STOFGOUD.
Acht u te groot om door iedere kleinig-
,heid beleedigd te kunnen worden, want
id at getuigt van veel hoogmoed en weinig
verstand.
- Pope.
Nooit verlaad onsl de dwaling, maar
:toch trekt een hooge behoefte altijd den
streven den geest zachtkens naar het ware
weer heen.
Go eth e.
Niets is teerder dan de vriendschap.
Soms zijn er maanden, zelfs wel jaren
coe noodig ze te vormen en in één enkel
oogenblik wordt ze verbroken.
B-our daloue.
Het is hard'hen, db wij liefhebben, door
den dood te verliezen; maar oneindig har
der is het wanneer bet leven hen ons ont
neemt.
Eli6e Soer.
&)e Waarzeggerij in Cifaina.
De Chineezen raadplegen in alle belangrij
ke vragen den waarzegger, die allerlei kunst
jes verstaat om de toekomst to voorspel-
,'len. Zeer gebruikelijk is het, zich te doen
„voorlichten" door vogels en schildpad-
den, waarvan de laatsten vooral in aanzien
staan, omdat zij, zooals de Chine.zen ge-
i looven, do teekons van 28 sterrenbeelden
op den rug hebben en een bovennatuurlijk
verstand bezitten. Daarom vindt roen in
China, en vooral in de groote steden van
dat Rijk, een groot aantal waarzeggers;
'wier beroep van vader op zoon overgaat.
De oorsprong van dit beroep dateert uit
de 16de eeuw. Toen was er in drie provin
ciën een oproer uitgebroken, bij welke ge
legenheid een Tsjankeo met goed gevolg
too verformules aanwendde, om daaraan
paal en perk te stellen. Deze tooverformu-
les bestaan nog. Zij worden gevormd door
een verbinding van verschillende teekens
itot een onoplosbaar geheel. Wordt de op
lossing toch gevonden, dan is de kracht
van het toovermiddel verlamd. Verder
hebben de Chineezen de gewoonte, de on
geluksdagen van het jaar op ,hun kalenders
,aan te teekenen en do bezigheden vast te
stellen, die men slechts op dezen of genen
dag mag verrichten; Zoo zijn er bepaalde
dagen om to trouwen en andere om te be
graven. In één jaar komen niet minder
dan 150 van zulke gemerkte dagen voor*
RECEPT.
Piëmónteosche koek.
Ber.oodigdhedenAardappelmeel, 30 gram;
gesmolten boter, GO gram; suiker, 150 gram;
hazelnoten, 125 gram; eieren, 4; twee drop
pels bittere amandelolie.
Ontdoe de hazelnoten van bast «n bruine
schilletjes en maal of stamp ze fijn, doe er
dc geklutste eieren en de s'üker langzamer
hand bij. Roer allés tot het geheel schuimig
is; doe er do amandelolie of esser.ee bij
met de gesmolten boter en het meel. Men
roert steeds en zorgt, dat alles een gelijke
massa worde. Kneed er een flink deeg van
en rol het uit tot een cirkelvormigen koek-
Bestrooi dien met gehakte amandelen en
bak hem ia een warmen oven niet te gauw
gaar.
Pof-Cantate.
J. K. W. Kzn. geeft het volgende gedicht
in de „Middenstandsbond":
,,Zeg, juffertje, wou je poffen?
Och, pof dan niet bij mij 1"
Zoo sprak een winkeliertje.
En 't juffertje ging voorbij I
„Winkeliertje, wou je poffen?
Och, pof dan niet bij mij 1"
Zoo sprak er een grossiertje.
't Winkeliertje ging voorbij 1
„Grossiertje, wou je poffen?
Och, pof dan niet bij mij 1"
Zoo sprak cr een ban kiertje,
't Grossiertje ging voorbij 1
Maar toen ze niet meer poften:
Het juffertje, de winkelier,
Grossiertje en ban kiertje,
Toen hadden ze heel geen tier!
En daarom zijn zij allen
Maar weer aan 't poffen gegaan,
Al wenschen ze nog zoo vurig
Het poffen ook naar de maan 1
Eon Chineesclio vertelling.
De Chineesclio jaarboeken melden ons,
dat er voor vele eeuwen in China een
wijze leefde, met name Salvo, die de ge
woonte had zich over niets te bedroeven
of te verblijden.
Op zekeren dag had hij een prachtig
paard verloren, waarop hij bijzonder hoogen
prijs stelde. Zijn beste vriend kwam hem
bezoeken met de bedoeling hem over dit
verlies te troosten.
„Welk een ongeluk" zei de hij; „zulk
een schoon paard I Doch troost u, mijn
vriend."
„Ik ben niet bedroefd", antwoordde
Saïvo.
Eenige weken daarna werd het paard
teruggevonden, en diazelfde vriend liet
alles in den steek en haastte zich Salvo
te komen gelukwenschen.
„Verheug u", zeide hij hem.
„Ik verheug mij niet", antwoordde de
gevoellooss Chinees.
Korten tijd daarna bereed Saïvo's eenige
zoon dit verloren en weder teruggevonden
paard en deed een val, ten gevolge waarvan
hij voor altijd kreupel was.
De vriend poogde den vader te troosten;
dit kostte hem geen groote moeite, zoo on
verschillig loonde Saïvo zich over do ver
minking van zijn eenigen zoon.
Deze onverschilligheid ergerde eindelijk
den vriend.
„Het is goed", zeide hij, „wijsheid te be
zitten; maar te veel is te veel."
„Men kan nooit te veel wijsheid bezit
ten", antwoordde Saïvo bedaard.
Op denzelfden dag, dat deze stelling
van de lippen des wijzen vloeide, ver
scheen er een bevelschrift van den Keizer,
waarbij aan een naburige mogendheid de
oorlog verklaard werd en alle strijdbare
mannen van het Eemelsche Rijk onder de
1 wapenen geroepen werden.
De zoon van den vriend moest soldaat
worden en werd in het eerste gevecht ge
dood. De zoon van Saïvo werd als kreu
pel afgekeurd en bleef bij zijn vader,
wiens ouderdom hij ondersteunde en troost
te.
Men moet in alle zaken op het einde
letten.
Een geschenk:, dat zjjn doel miste.
Id de Italiaansche bladen circuleert het
volgend verhaaltje:
Korten tijd geleden ontmoette koningin
Elena van Italië een schoon, armelijk ge
kleed meisje en sprak haar aan. Toen de
Koningin vroeg, welken handarbeid z"j
verstond, zei het meisje, dat zij kousen kon
breien.
„Weet je, wie ik ben?" vroeg de Koning
in verder.
„Zeker", was het antwoord, „u bent de
Koningin, signoral"
„Nu, brei me dan eens een paar kousen
en breng ze me in het paleis 1"
Spoedig daarop ontving de Koningin de
bestelde kousen, en als dank liet zij aan de
breister een paar prachtige zijden kouseD
brengen, waarvan de eene met lekkers was
gevuld, terwijl zich in de andere geld be
vond. Den volgenden dag was de Koningin
niet weinig verbaasd, toen zij van haar
jeugdige vriendin een brief van deo vol
genden inhoud ontving: „Signora, uw ge
schenk heeft me heel wat tranen gekost:
Mijn vader heeft het geld, mijn grootere
broer het lekkere, en mijn moeder heeft de
kousen genomen."
Slager (tct zijn knecht)„Kom, -Piet.
vooruit een beetje l Hak de beenen van
mijnheer Peters door cn leg dan vast me
vrouw Lookers ribbestuk in de mand; we
"hebben een beelen boel te doen van mor
gen."
Knecht: „Ja, baas, dadelijk; ik moet
nog even mijnheer Wipstra's kalf spoot
doorzagen."
Aan tafeL Yader: „Zeg eens, Jan,
niet met je vingers eten; hoe dikwijls is
je dat al gezegd? Neem een vork."
Jan: „Maar pa, de vingers waren toch'
yroeger op de wereld dan de verken."
"Vader: „Jawel, maar niet jouw vingers."
Kinderlijke logica. „Maar,
moe, wat wordt u al grijs, hoe komt dat?"
Moeder: „Dat komt van het verdriet,
dat jullie mij aandoet."
Dochtertje: „O, moe, en die arme
grootmoe is al heelemaal wit; wat moet u
die als kind' verdriet hebben aangedaan."
Dorpsonderwijzer: „Hier zijn
twee eieren; als ik er nog twee bij leg,
Jan, hoeveel zijn er dan?"
J an lacht guitig en zegt: „TJ kunt geen
eieren leggen, meester."
Professor Stillman, een zeer bekend New.
Yorksch scheikundige, heeft dezer dagen in
het „Astor Hotel", aldaar, aan eenige
vrienden een diner gegeven, waarvan alle
voorgediende spijzen door hem in het labo
ratorium waren bereid. Heerlijke roomboter,,
maar niet van de koe, vleczen, worsteD,
sausen, enz. alle in retorten en op labo-
ratorium-fornuizen „gemaakt" werden"
don gasten voorgezet, voldeden uitmun
tend.
Tot zelfs Heerlijk aromatische koffie werd,
in porseleinen kelkjes rondgepresenteerd en
met smaak genoten.
Professor Stillman zeide, dal hij er voor,
instond', dat zijn gasten met niets waren,
gefopt, en dat alles, behalve smakelijk,
ook geheel onschadelijk was.
Natuurlijk komen dergelijke synthetische,
diners voorshands heel wat duurder dan
feestmalen van meer normale ingrediën
ten.
Oplossing van de Schaakopgave in het vorig
Zondagsblad
3. D c 4 d 3 1. K«6id6t
2. P d 4—e6 mat
