H\ 1T118
Vrijdag 2 Maart#
A0, 1906,
feze tgourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
»-
Eerste Blad.
Offieieele Kennisgeving.
Onder onze vroede Vaderen.
FEUILLETON.
Yixen en Rorie.
PRIJS DEZER COURANT t
Trol UUn p«i vnk 9 Oentti pai 8 m&asdes lil
Balui Lelden, per hopet ei wav (genten geTeitigd 1Q1
Trance per poet ...I....,;..;.
PRIJS DER ADVERTENTIENI
16 regelt /1.05. Iedere regol tneer 0.17$. Grootsre letten nsai
plaatsruimte. - Kleine adrortentiSo tan 30 woorden 40 Osut» oontantielk
tiental woorden meer 10 Oeuts.- Voor bet Inoaseeerön woidt/0.05 beiokendL
BURGEMEESTER en "WETHOUDERS van
BEIDEN;
Gezien artlköl 6, alinea 3, der Verordening
van 25 Januari 189-1, regelende do inwendige
inrichting der scholen, de toelating en het
ontslag der leerlingen Gemeenteblad No. 5),
gewijzigd by de verordeniug van den 14den
Mei 1903 Gemeenteblad N°. 24);
Brengen tor algemeene kennis, dat do
<Q8clirijTiüg van nieuwe leerlingen
voor «3e openbare scholen «Ier Jf«le
en 4de Mame zal plaats hebben van den
6don tot cn met den 17den Maart e. k.
in de schoollokalen op de JBinnonvestgrachl
aan het Plantsoen;in de Van-der- Werf-siraal
aan de Korte Mare; aan de Langebrugaan
den Maresingel; in de Paul-Kruger-straal;
in de Beerenslraat; in de Q or testraat en in de
Brandexoijnsteeg
dagelyks des voormiddaga van lialfnegen tot
negen uren en des namiddags van halftioeo
tot twee uren, behalve des Zaterdags en des
Zondags.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
DE RIDDER, Burgemeester.
VAN HEYST, Secretaris.
Leidon, 28 Februari 1906.
Het is gistermiddag een belangrijke
gemeenteraadszitting geweest. Er zijn een
paar besluiten gevallen van zeer verstrek
ken do beteckenis. Dat de vergadering be
langrijk was, bleek ook reeds uit do be
langstelling, die do burgerij weer eens
yoor een enkele maal toonde. Er was pu
bliek cn publiek is gewoonlijk eén goede
graadmeter voor het gewicnb concr Raads
zitting. Het was hoofdzakelijk te doen om
de olectrische centr-ale en enzo lezers zul
len het ons wel allesbehalve Kwalijk ne-
meD, dat wij voor heden de orde ook om-
keeren en met het laatste cn gewichtigste
punt beginnen.
Er zijn in de gemeento vóór- cn tegen
standers voor de oprichting ecner clectri-
citeits-fabriek. Dit hangt af veelal van
iemands wereld- en levensbeschouwing,
iemands inzichten over wat al of niet tot
do taak der gemeente behoort.
Niemand kan met zekerheid zeggen: ik
ben er vóór, omdat de gemeente er zóó
veel voordeel van zal hebben, on evenmin:
ik ben er tegen, omdat do exploitatie zóó-
yeel schade zal opleveren.
Dio strcomingen, in do gemeente merk
baar, zijn ook In den Raad vertegenwoor
digd, wat zeer too te juichen is natuur
lijk; wat zal men meer begeeren, dan dat
in den gemeenteraad zich het beeld van de
geheele burgerij weerspiegelt.
Het is nu gebleken, zoo goed als in een
zitting van 13 October 1904, toen reeds
met 18 tegen 10 stemmen In 'beginsel tot
'de oprichting der centrale werd besloten.
Dit Raadsbesluit heeft men gisteren te
weinig in acht genomen. Hot had eigen
lijk nu niet meer moeten loopen over do
vraag: Zullen wij db electrisclio centrale
hebben bf zullen wij haar niet hebben?
maar men had eenvoudig moeten spreken:
zullen we dit plao goedkeuren of willen
we een ander zooals terecht de beeren
Juta en do Voorzitter opmerkten, wat la
ter nog eens door den heer Aalberse werd
geaccentueerd'.
Nu was dit voor niouwe leden-tegenstan
ders, als hoedanig do heeren Rcimeringcr
en Zaalberg zich lieten kennen, wel zeer
moeilijk, doch in dit stadium in don
Raad nog tegen do zaak lo reageeren,
komt ons ook van nieuwe leden met voor
correct gehandeld.
De Voorzitter dacht er blijkbaar ook
zoo over, toen hij den heer Le Poole
die als minderheid in de Commissie der
Stedelijke Gasfabriek, de bezwaren tegen
den aanleg wilde aanvoeren en daarbij
wilde uitgaan van de exploitatie in Gro
ningen, die niet zoo rooskleurig was als
men had doen voorkomen, niet verder
wilde laten doorgaan. Dit leek ons correct
en toch heeft het debat in het vervolg
daarover bijna uitsluitend geloopen. En
wat de heer Reimeringer er tegen aan
voerde, die zich cn dit pleit vc'or onze
opmerking boven gemaakt daarbij liet
kennen als eon tegenstander van gemeen
te-bedrijven, was niets anders en de heer
Zaalberg sloeg met zijn zakelijk betoog
al weer op hetzelfde aanbeeld. En als do
heer Paul voor uitstel pleitte, kwam dit
onbewust misschien, ook voort uit een
heimelijk verlangen naar afstel, al erken
nen wij gaarne het bezwaar ook door de
heeren Vergouwen en Zwiers aangevoerd,
dat de 31 leden in den korten tijd, dat het
ter inzage heeft gelegen, het uitvoerig
plan van den heer Holleman niet vol
doende hebben kunnen bestudeeren. Zegt
men zooals de Voorzitter, dat hel hier
een zaak van techniek geldt, waarover
B. eu Ws. niet en do meeste Raadsledon
ook niet zelfstandig kunnen oerdeel en,
dan is er nog veel meer reden om ruime
gelegenheid tot bestudeering te geven.
Mon zou zich er dan misschien met
voorlichting van deskundigen nog kunnen
inwerken. Nu wilde de heer Vergouwen
dergelijke belangrijke rapporten doen
drukken en den leden thuis zenden. Het
beste middel zeker, doch uit zuinigheids
oogpunt minder goed aan te bevelen voor
ruim© toepassing.
Op de vraag een paar zittingen geleden
door den heer Fokker gedaan is toen door
den voorzitter geantwoord, dat men reeds
eenigen tijd met die plannen gereed .was,
maar dat do openbare behandeling wacht
te op beterschap van den heer Juta.
Waarom toen plannen en rapporten al
niet dadelijk voor do leden neergelegd?
Hoe het zij, het voorstel tot verdaging
van den heer Paul, die bij zijn toelichting
den secretaris voer diens inmenging in hot
debat een ietwat nijdigen snauw gaf, viel
met groote meerderheid, waaraan de be
strijding van den heer Juta een groot deel
had. Elke week uitstel kan de gemeento
bij de stijgende prijzen van ijzer en ko
per geld kosten, men heeft de leveranciers
tot dusverre aan hun toezeggingen kun
nen binden, maar het is zeer do vraag of
dit zal gelukken bij uitstel.
Wij zijn er ook van overtuigd, dat oen
volgende zitting het resultaat der overwe
gingen precies hetzelfde zou geweest zijn
en zagen daarom in uitstëel geen enkel
heil, ook niet voor do tegenstanders.
Do heer Juta, die als terugslag op hob-
gecn was aangevoerd,, ook nog wel op de
exploitatie van Groningen terugkomen
moest, droog kersvorsche cijfers aan, hom
nog pas door den secretaris dier gemeen
te verstrekt, waaruit o.a. bleek, dat de
stroomlevoring in 190ö met 30 pCt. was
toegenomen. Ook in Haarlem .was na de
prijsverlaging het stroomgebruik in 1905
zeer vermeerderd.
Tcgon do pessimistische beschouwingen
van aeD heer Zanlberj, omtrent den too-
stand dor kleinindustrie, stelde do voorzit
ter cenige blijmoedige cijfers, dio van
vooruitgang gotuigdon. In 1808 waren in
deze gemeente 150 stoomketels, in 1904
179, ccn vooruitgang dus. Maar in 1898
waren or 6lechfs 9 gasmotoren met 17
paardokrachton cn in, 1(90-195 met 649
paardekrachten, groote vooruitgang der
halve. Het is zeker wol goed, dat zulko
oijfers c'ok eens worden genoemd. Er wordt
in en buiten den Raad zoo dikwijls geje-
remieerd over arm Leiden, dat mon haast
zou golooven,, dat het waar was. En cr is
voor een individu, een zaak, een gemeente
of een geheel land niets noocQottiger dan
aan eigen onmacht to golooven.
Wij vreezen, dat men overigens in hot
debat van gisteren al to uitsluitend den
nadruk heeft gelegd' op het financieelo
gedeelte van het vraagstuk. Gestold eens,
dat do Elcctrische Centrale geen financioelo
baten oplevert voor dp gemeentekas, wil
dat dan ook zeggen, dat ook de indirecte
voordeden ontbreken? Electrioitoit is reeds
d o kracht in enzen tijd en zal het nog
meer en meer in de toekomst worden.
Moest Leiden daarvan verstoken blijven,
omdat men nu nog niet op de vingers kan
narekenen dat er over drie of vier jaren
eenigo duizenden winst uit te halen is?
Daarom, zooals de heer Roimoringer deed
als van een speculatieve onderneming to
spreken, gaat, dunkt ons, to ver.
Eindelijk toen men uitgepraat scheen cd
de veorzitter dan ook meende hot a'ebat te
kunnen sluiten, kwam do heer Zwiers nog
op do proppen met een technisch betoog,
dat hij 't allereerst on bij dè algemeene
beschouwingen had moeten houden. Hij
zette daarin do voordeeleD van gelijkstroom
tegenover draaistroom uiteen od prefereer
de, als wij het wel hebben, voor Leiden in
strijd met de door de gemeente geraad
pleegde deskundigen, gelijkstroom. Hot
naar het ons voorkomb zakelijk stuk van
den heer Zwiers verdiende meer aandacht,
dan het heeft erlangd', maar de spreker
heeft daaraan zelf schuld door hot tot aan
het ©inde in portefeuille te kouden. Be
keerd heeft hij zeker geen enkel lid'.
Zoo werd eindelijk hot plan aangenomen
en werden met slechts vier stommen tegen
de gelden er voor gevoteerd. Dc groote
meerderheid van onze vroedschap schijnt
alzoo vertrouwen te hebben in heb welsla
gen. Moge dit vertrouwen niot worden be
schaamd en worko ieder daartoe mede zoo
veel in zijD vermogen is.
Het tweede belangrijke besluit is ge
weest het voorstel om do leeraressen cn
leeraren van beide Hoogero Burgerscholen
en van do Kweekschool, voor zooverre zij
tot do Rijkspensioenregeling toetreden, in
de ten behoeve van eigen pensioen aan
het Rijk verschuldigde storting lo gemoet
te komen.
Zooals men weet, was na overleg mot de
betrokken ambtenaren door B. en Ws.
voorgesteld de bijdrago door deze ambte
naren aan het Rijk verschuldigd, d. i. go-
durende 4 jaar tolkcns 12j pCfc. van hel
salaris, door de gemoento to doen betalen,
terwijl q'o ambtenaren dan de tot nu toe
gestort© bijdrage aan do gemeente blijven
Btortcn (2£ pCt. of voor enkele ouderen
1 pCt.)
Prof- Van Geer heeft uitgerekend dat do
gemeento omgezet in contante waardo vooi
de ambtenaren heeft to betalen na aftrek
van hetgeen zij van hen ontvangt f 11,848.
Dat is royaal, zeide de voorzitter ter toe
lichting, maar toch ook weeT niet te royaal
als men bodenkt dat ac gemeento daarmede
is ontslagen van don pensioenlast.
Geen der raadsleden ging op dit vraag
stuk in. Men begreep tcre-chb dat, waar
B. en Ws. tot deze schikking waren geko
men op advies van dr. Van Geer, die daar
voor wiskundige gronden had aangevoerd,
en nu de ambtenaren er genoegen mee had
den genomen, wijziging de betrokken
ambtenaren zou kunnen deen besluiten in
het gemeentelijke fonds to blijven. Dit laat
ste was ook het voornaamst© argument,
waarmede do voorzitter het amendement
van den heer Vergouwen om do uitkeoring
niet meor to doen als een ambtenaar do
gemeente uitging, bestreed'.
Na vier jaren zou trouwens dezo bepaling
haar waarde geheel verloren hebben, want
dan heeft do gemeento roeds botaald wat
gestort moet wo^don en do ambtenaar
moot blijven storten in hot gemeentelijke
fonds. Het verwonderde ons dan ook dat
bet amendement nog 7 stemmen verkreeg.
Zonder hoofdelijke stemming ging hot
voorstel van B. en Ws. or nu door-
Wij noemden ook dit een belangi Ijk bo-
8luit al schijnt oppervlakkig bozien het niet
van zoo groot© beteckenis. Men bedenke
echter dat do gomeente hiordoor is ontsla
gen van don pensioenslast dezer ambtena
ren, dio als wij ons niet vergissen, een
waardo vertegenwoordigt van plm
125,000.
Tegelijkertijd zijn hiermedo ook do on
derwijzers voor zoover hot de weduwcD- en
weezenvorzekering betreft, overgegaan
naar hot Rijksfonds, en ook daarbij vaart
de gemeente wol, al is het bedrag op verro
na niet zoo groot Toch zal het gozamcnlijk
voordeel wel ruim anderhalf ton zijn. Wij
fcliciteeren onzo gemeento met dit meeval
lertje, dat wij aan de nieuwe Rijksregeling
hebben te danken.
Wat op de twee besproken onderwerpen
volgde geeft ons geen aanleiding er bij stil
te staan, van wat er aan voorafging diont
nog een ©o ander vermeld ovor het debat
naar aanleiding van het verzoek der
R.-K. WerkliedenverocDigng ,,St.-Antonius
van Padua", onzen lezers wel bekend.
De heer Van Tol nam liet niet op voor al
't gevraagdo in 't adres, maar meende dat
do loonregeling der stadswcrklieden in hot
algemeen wel herziening vereischte en dicu-
de dienaangaande een motie in.
Do Voorzitter wilde zich dezo motie van
het lijf schuiven. Zij behoorde niet bij dib
voorstel en kon later worden ingediend en
behandeld. De heeren Aalberse cn Sijtsma
kwamen daartegen iu verzet cu do heer
Pockcma Andrea© wees cr den Voorzitter
op, dat het niet aangaat op een motie voor
do behandeling een pracodviea te willen
uitbrengen. Do Raad heeft zich er over uit
te spreken als hij het wil. Do Voorzitter
zcido dat hij eerbied heeft voor dc rechtcu
van den Raad. Indien men iets anders van
hem denkt, dan achte hij zich verongelijkt#
Na, dat deed do heer Fockcma Andrea®
nan ook niet. Wij kunnen ons overigens
best voorstellen dat. de Voorzitter do motie,
die toch niet zoo -argent was, met het oog
op heb iele, dat. nog voor den boeg stond,
gaarne tot ccn volgc .do vergadoring ver
daagd zag. Do lieer Van Tol, door enkele
vrienden daartoe aangespoord, voorkwam
echter verdere bespreking door zelf uit-
sld van behandeling to vragen.
De heer Aalberse kwam niet ten onrech
te op tegen den schamperen toon in het
praeadvies, dien hij wel eens ©order had
bespeurd, wanneer het- stadswcrklieden
gold. Verder verdedigde hij enkele der ge
vraagde punten in hot advies, waarmede
u heer Sijtsma zich niet zoo goed kon vor-
cenigcn. Indien hij adviseur ware geweest
van de Vorccniging, zou het adres ander»
hebben geluid; hij hield echter B. cn Ws.
voor oegen wat zij in do zitting van 17
November 1981 inzake loonregeling dor
stadswcrklieden hadden beloofd met ccn
onkele herinnering aan het: eon man con
man, een woord ccn woord.
Do Wethouder van Fabricage verdedig
de het zakelijke van hot pracadvies, de
Voorzitter vorgoelijkto den toon er van
on zoo liep dit punt voor hoden af.
In do volgende vergadering kunnen de
heeren nog oens lang en breed redcnccreti
over do motie.
Eindigen wij met do medcdeeling, dat
do Raad de geheelo lange agenda heoft
afgehandeld en bovendien nog tijd had ora
over te gaan tot een zitting mot gesloten
deuren.
Leiden, 2 Maart.
Voor hot examen ln do nullige hand
werken zUn geslaagd de damos H. G. Donnor
en J. J. M. KruylhofF, van Leiden.
Bolden zyn loerlingen van mejuffrouw
C. M. Aewordonk.
In veiband mot achterstaande advertentie
vestigen wy de aandaoht op de lezing over
Rembrandt, dio de heer Brommer a. s. Maandag
In hot „Volkshuis" zal houden. In het jaar
dat Rombrandta 300-jarig geboortefeest govlerd
wordt, zullen zeer velen uit zyn geboortestad
do gologenheid aangrypon zyn beold voor hun
goest to vor8cborpen. Do ganscbe week is in
het „Volkshuis" bovendien een tentoonstelling
van photographieön naar schlldoryen van don
grootmeester onzer schilderkunst.
Aan het postkantoor LeidoD en do daar
onder rossorteeronde hulpkantoren werd ge
durende do maand Februari 1906 in de Ryks-
postspaarbank ingelegd f 68,100.02 eu torug-
betaald f 77,512.76.
Het laatste, door dat kantoor ultgegovoa
bookje draagt hot nummor 26,251.
Lijst van do brieven cn briefkaarten,
aan het postkantoor tiihier cn de daaron
der beboorendo hulpkantoren ter post bo-
zorgd in i tweede helft der maand Febr.
90,
Mevr. Winstanlcy hield haar op dc hoog
te van alles, wat er in Hampshire, cn zelfs
in Kensington, voorviel. Zij wist, dat Ro
dericks trouwdag op den eersten Augustus
,was bepaald. Was het niet maar beter, dat
zij ver af was, voor haar kleine wereld ver
borgen, terwijl do trouwklok door het
uonkere beukenboscli luidde?
Haar zelfopoffering was niet te vergeefs
geweest. Roderick was tot zijn plicht terug
gekeerd. Tusschen hen was geen wolkje aan
den hemel hunner liefdo geweest, geen
voorbijgaande stormvlaag had do goede
(verstandhouding der verloofden gestoord,
anders zou mevrouw Winstanlcy er wel al
les van geweten hebben. Haar brieven ge
tuigden slechts van harmonie cn gestadigen
Bonneschijn.
Vixen vouwde met een zucht een pas ont
vangen brief van haar moeder dicht. Zij
zat op haar geliefkoosd plekje in den ver
waarloosden tuin onder de breede bladeren
van den vijgeboom, waar zij het gezicht
had op de groene bergen en dalen, boom
gaarden, weiden cn boerenwoningen, in den
dunnen nevel van een zoelen zomerdag.
Dat. haar moeder over zwakko gezondheid
klaagde, maakte Violet niet bijzonder on
gerust. Zoolang haar heugde, was dit de
gewono jeremiade geweest-.
,,Die arme mama," zeide zij bij zichzelve,
giet meelijdende teederheid, „zij heeft er
altijd pleizier in gehad zich te verbeelden,
dat zij ziekelijk was; en toch beeft geen
dokter ooit kunnen ontdekken, dat haar
iets soheelde. Zij moest zich nu zeer geluk
kig gevoelen; zij heeft den man harer keus,
cn geen weerspannige dochter, dio haar hui
selijke atmosfeer stormachtig maakt.
En nu dwaalden Vixens gedachten af
naar Rorio en dc veranderingen, dio op
Briarwood gemaakt werden. Hij bereidde
zijn vrouw een aangename woning en zij
zouden te zamon zeer gelukkig zijn, en het
zou wezen alsof hij Violet nocit op zijn
pad had ontmoet.
„Maar verleden jaar zomer hield hij
toch veel van mij," dacht Violet tegen
de met mov bcgroeido hoogte, waarbij zij
zat achterover leunende, do bandon boven
het hoofd gevouwen en haar opengeslagen
boek ter zijde geworpen in het lange gras,
waar de madeliefjes en dandeleons in zoo
wilden overvloed groeiden. „Ja, toen hield
hij hartelijk veel van mij cn zou hij alles
ter wereld voor mij opgeofferd' hebben.
Kan hij die dagen vergeten, terwijl zij mij
gestadig voor den geest staan? Hij scheen
meer verliefd te zijn dan ik; en toch, een
klein jaar, en hij gaat trouwen
In deze laatste dagen van Juli had een
zonderlinge ongedurigheid zich van Violet
Tempest meester gemaakt. Die lange om
zwervingen over het eiland, naar woeste
steilten, die op kalme baaien uitzagen,
naar die begroeide heuvels, waarop zij geen
ander gezelschap had dan eenige schapen,
naar die niet zonder gevaar te beklimmen
rotsen, dio daardoor juist een zekere be
koorlijkheid voor do eenzame zwerfster
hadden; die omzwervingen, waarin zij tot
dusverre haar genoegen, haar troost had
gezocht, hadden oeDsklaps niets aange
naams meer voor haar. Zij drentelde in den
tuin of liep onrustig van den tuin naar
den boomgaard, van <len boomgaard Daar
do heuvelhelling, waar de cenigo koe van
miss Skipwitb, de laatste vertegenwoor
digster van een eenmaal talrijke kudde, ln
deftige eenzaamheid graasde. Dc dagen
gingen in verveling, en, o, zoo langzaam
om, en toch was er een koortsachtige ge
jaagdheid in Vixens bloed, waardoor hot
haar toescheen alsof do tijd in ademloozo
vaart voortspoedde.
„Overmorgen zal hij getrouwd zijn," zci
do zij bij zichzelvc, op don ochtend van
den dertigsten. „Overmorgen om dezen tijd
zet de bruid haar krans van oranjebloesems
op, is de kerk met bloemen versierd on zijn
al de dorpen in den omtrek in gespannen
verwachting." Ik ben zeker, dab alles vlot
gaat. Als cr een kink in dc kabel was, zou
mama mij or wel van geschreven hebben."
In ccn tijd van zulk een geheim verdriet
was miss Skipwitb ccn geschikt persoon
om bij te wonen. Zij was zoo geheel verdiept
in haar geliefkoosd werk, dat zij blind was
voor elk klein persoonlijk drama, dat vlak
voor haar neus gespeeld werd. De ingeval
len wangen cn holle oogen van Vixen trok
ken haar opmerkzaamheid niet, terwijl zij
in de schraal gemeubileerd© ontbijtkamer,
bij het heldere zomerlicht, tegenover elkan
der zaten.
Zij had Violet volkomen vrijheid gelaten,
en was te onverschillig om onvriendelijk te
zijn. Na h^ar uiterste best gedaan te heo-
bcn om het meisje belang te doen stollen
in haar grootsche plannen, cn nadat elke
poging, daartoe aangewend, totaal mislukt
was, had zij allo denkbeeld van gezelligen
omgang met Violet uit haar hoofd gezel
eri liaar aan beur lot overgelaten.
Dus liep Violet in dit warm© weder hot
huis iD cn uit, nam con boek op, alleen om
het weer neer t© leggen, ging naar do bin
nenplaats om Argus te streel en, of dien tol -
do den boomgaard in en leunde tegen den
ouden appelboom, en niemand lette op haar
doen en laten.
Haar leven was zoo eenzaam als het maar
zijn kon. Zelfs als ze eon blik in do too-
komst wierp, den tijd tegemoet zag, wan
neer zo meerderjarig en in hot bezit van
haar vermogen zou zijn en loven kon zooals
ze verkoos, kon zo nog geen ster van hoop
zien. Niemand was op haar gesteld. Ze
6tond geheel alleen te midden van eeo
vreemde, onvriendelijke wereld.
„Behalve dio goedo oude Mae Croke, ge
loof ik niet, dat er iemand is, die belaag
in mij stelt-, en zelfs haar liefde is flauw,"
zeide zij bij zichzelve.
Zij had met haar oaido gouvernante gere
geld briefwisseling gehoudeü sedert zij op
Jersey was en had miss Oroke het plan
vaD haar toekomstig© reizen opengelegd.
Dat plan was, namelijk, alles te zien wat
cr zeldzaams, merkwaardigs en schoons
op do wereld te zien was.
„Zoudt go cr tegen hebben naar Afrika
te gaan?" schreef zc, in een van haar
gullo meisjesbrie ven. „In Afrika is zeker
wel wat nieuws to zien. Dat zou eeri aar
dige afwijking van do oudo deur der toe
risten zijn, en zoo ontloopt men meteen de
verveling van do tables-d'hóte. Dan kun
nen wij Egypte bezoeken; en gij, die een
wandelende encyclopedie zijt, zult me aJles
vertellen van do pyramiden, en van do
Zuil van Pompei cn van den Nijl. Als wij
van Afrika genoeg hebben, kunnen wo naar
Indiö gaan. Wij zijn geheel vrij om to doen
wat wij willen. Ik weet, dat go tegen do
zee kunt, gij zijt niet zooals mama, die al
zeeziek wordt als zij het Kanaal over
steekt.
Het was een afleiding voor haar, zulko
brieven te schrijven, lioc dwaas ze ook zijn
mochten. Dat plan van verre omzwervin
gen met miss Mac Croko was do cenige
lichtstraal in de toekomst; wel geen sier
maar ten minste een lichtpunt. De gouver
nante antwoorddo haar op haar gewono
vriendelijke, practische wijze. Zo zou /.eer
gaanio mot haar lieve Violet op reis gaan.
Zulk ccn leven zou een hemel op unrdo
voor haar zijn na al haar tobben om do op
voeding van de jongedames Pontifex, die
dom en verwaand warcD, te voltooien.
Maar mis Mac Croko had bezwaren tegen
Afrika. Zulk oen reis zou een verschrikke
lijke onderneming zijn voor twee vrouwen
zonder bescherming. Algiers en Tunis, en
zelfs Cairo cn Alexandria te zien, zou uit
voerbaar zijn; maar alles w-at daarboven
ging vond miss Mac OroJco onbezonnen
en avontuurlijk. Had haar lieve -1 wol
gedacht over het klimaat cn dc ir !,jk-
heid van door dc zwarten gevangetig* no
men of door leeuwen verscheurd te v.or«
den
Wordt veivc'jd.)
