No. 14101.
LEIDSCH DAGBLAD, ZATERDAG (O FEBRUARI. - VIERDE BLAD,
Anno I9Ö(T
„1906."
Ingezonden.
FEUILLETON.
"Vixeai en lrS,oi»ie.
De ineenstorting van do oudo woreld.
(Slot).
In den avond van den 19den Maart ratel
den in alle telegraafbureelcn de sleutels
der morse toes tellen en op de smalle strook
wit papier sohreven zij Je gewichtige woor-
den: Oorlogsverklaring» mobilisatie.
In alle redactiebureelen werden met sid
derende pen do weinige woorden ncerge-
uchreven, die aan 60 milloen menschen de
tijding moesten brengen, dat de Keizer de
mobilisatie van land- en zeemacht bevolen
had. Met het vreedzaam leven van het volk
was het gedaan.
Ir iddels kwam het bericht, dat do En-
golsciie vloot voor Antwerpen was vei<-
6chenen en zonder slag of stoot die stad
had bezet. België was door Frankrijk
en Engeland voor vraag gesteld of het
.vrijwillig of gedwongen zijn grenzen wilde
opemjn voor de optrekkende troepen.
Nederland was daardoor in een
zeer moeilijke positie geraakt. Het hing
als het ware tnsschen de oorlogvoerende
partijen in de lucht. Na veel talmen sloot
het zich bij Duitsehland aan. Ihtusschen
waren de Engelschen reeds voor Vlissingen
verschenen en eenige kusbpantserschopen
worden vóór zij de Duitscho havens be
reikten, ter hoogte van Tessel door een
a-fdeeling der Engclscho vloot in den grond
geboord. Do -erdere Nederlandsche mari
neschepen werden in do havens eenvoudig
door de Engelschen vernietigd. In het be
gin van April verschenen eenige Engelsche
schepen voor Batavia. Het korte gevecht
op de reede eindigdo met do vernietiging
van de geringe Nederlandsche strijdkrach
ten. In Mei bestonden er geen Nederland
sche Koloniën meer en het kleine Moe
derland werd het tooneel van gevechten,
waaronder de vreedzame bewoners te lij
den hadden.
Allerlei verontrustende berichten deden
in Duitsehland de ronde. Gemeld werd o.a.
dat de Engelscho vloot reeds te Norderney
lag. Den 21sten Maart was op last van den
Keizer tob een algemeeno boete- en bede
dag bestemd. Nog éénmaal wilde men een
uur van ruBtig samenzijn hebben, eer de
storm losbarstte. De godsdienstoefening in
den Dom te Berlijn had 's morgens om tien
uren plaats en toen de eerste menschen
buiten kwamen in de stralende lentezon,
reikten duizend handen hen iets toe, waar
op zij met snellen blik lazen: ,»D o E n-
gelschen bombar cl oeron Cux-
haro n."
De eersto bliksemstraal was ingeslagen,
vernielend en verwoestend. Wanneer zou
de twec-do volgen!
Nauwelijks was men in Cuxhaven in de
kerken bijeen of het Engelscho bombarde
ment, gesteund nog door do Fransche vloot
begon. Geweldig was de eerste aanval, zoo
als dezo door Seestern wordt beschreven.
Hij were. echter met grootc verliezen af
geslagen.
Op dienzelfd "i 21sten Maart waren de
Fransch© troepen de Belgische grens over
getrokken.
Do Duit8che troepen brokken langs de
Ujn AkenLuik België eveueens binnen.
Langzaam kro-op de ijzeren slang over de
rails, aan beide zijden beschermd door ca-
valerio En toen de eerste Duitsche troepen
in den middag van den 22sten Ma-art de
voorstad van Luik binnenrukten, verliet de
laatste trein met een Fransch bataljon 't
fetation aan do andere zijde. De Belgische
troepen inkten met hun Franse' o kame
raden in Z.-W. richting op de Fransche
grens aan. Toen de Duitsche transporten
Charlerois naderden, stond het station in
lichterlaaie. Woedend over de houding der
Koninklijke familie, die bij heb aanruxken
der vreemde legers heil in do vlucht had
gezocht, was er een socialistische opstand
uitgebroken. Tooneelen van moord, brand
'e<n wreedheid kenmerkten het begin van
deze roode terreur.
Tussehen Laon en Chalons moest de be-
ölissing vallen. Do sberkto der Fransche
legers bedroeg ongeveer 600,000 man, die
van het eerste en tweede Duitscho leger
korps 400,000.
Uit het Zuiden in de nabijheid van Bel
fort, kwamen berichten over Fransche
overwinningen, terwijl aan do ItaliaanBche
grons Fransche en Italiaanse he legers el
kaar bezig hielden. Italië toch had do tijde
van Duitsehland gekozen.
De zeeslag bij Napels eindigde spoedig
met een geweldige nederlaag voor de Italia-
uen. Terzelfder tijd vertoonde de Fransche
vloot zich voor Sp^rria. Dank zij den min
der goeden toestand der Fransche vloot
was heb voordeel hier aan do zijde der Ita-
liaansche schepen. Beide zeeslagen wor
den met kleuren en geuren door Seestern
beschreven, waarbij zijn Fransche antipa*
thieën duidelijk aan het licht komen.
De positie der ander© mogendheden, die
natuurlijk zich riet buiten deze geweldige
worsteling konden houden, regelde zich
vanzelf. Met Italië sluit Oostenrijk-Hon-
garijo zich bij Duitsehland aan, Portugal
wordt bondgenoot van Engeland en Spanje
heeft nu geen keus meer.
En de Ycreenigde Staten? Hun houding
deed denken aan een deeling dio opging.
De klein© kosten van de Saomaansche
geschiedenis betaalde men van Washing
ton uit, met een betuiging van leedwezen.
Dit was d© inzet op do politieke roulette.
Men zette een dollar in en won millioenen,
doordat de handel van twee natiën geduren
de ©en jaar stil lag. Engeland meende mei
Amerika samen te gaan, doch het werd
door d© Vereenigde Staten voortgeduwd,
en kreeg nog een trap toe, toen het voor
den afgrond stond.
Ruslands houding werd geleid' door ver
standig 6verleg. De geheel© wereld had
met onverholen leedvermaak het verloop
van den oorlog met Japan gadegeslagen
en thans nu Europa in vlammen stond,
verkeerde Rusland in do gunstige posibio
bij dat vuur kalm de handen te warmen,
ïn Japan dacht men evenzoo. Geen Mou
gooi zal zich voor Engeland warm maken
en evenmin voor Frankrijk, dat zijn sche
pen uit Saigon verjaagd had.
De Skandinavischö koninkrijkc-i zonden
aan alle regeeringen neutralifceits-verkla-
ringen, maar deze konden niet beletten,
dat Engelsche kruisers herhaaldelijk de
Noorweegschc fjorden bezochten.
De sociaal-democraten hadden niets
meer te commandeoren. Na Bebels bedrei
ging in den Rijksdag had men gevreesd
voor de afkondiging van een al-
gemcene staking. Doch er gebeurde
niets. Do ziel des volks was met
to ernstige dingen vervuld, om zich warm
te maken voor het lot van enkele agitato
ren, die werden gearresteerd. Na verscliil-
lende veld- en zeeslagen ons met schrille
kleuren te hebben geschilderd, welke wij
om niet te uitvoerig te worden, niet eens
kunnen a-a-nstippen, naderen wij arun den
Millioenonslag.
van de 400,000 Duitschers tegen 600,000
Franschen en Engelschen.
Vier dagen had de strijd reeds geduurd,
aio hemel en aarde deed trillen door het
dondereu van het geschut. Aan beide zijden
begon men gebrek aan ammunitie te krij
gen.
Gedurende den nacht sliepen de man
schappen in de loopgraven en toen het bo-
gon te schemeren werd het vuren met fris-
sche kracht hervat en hagelde het kogels
uit de granaatkartetsen en do infanterie-
kogels joegen als zij den grond raakten
kbine stofwolken op. Te 3 uren schoot
over dit tooneel de eerste bliksemstraal
neder, voorbode van een vreeselijk onweder.
Len grijs gordijn van regen omgaf het
front, zoodat do tegenstanders elkaar uit
het oog verloren. Terwijl do bliksem onop
houdelijk vlamde en het rollen van
den donder, het rumoer van den slag over
stemde, stoof de Duitsche artillerie in ra-
zenden galop voorwaarts en schoof 1500 M.
vooruit.
Hoog boven do grijze dakon der huizen
zweefde in de luoht do kleine ballon, die
door olectriaohe gelei-dingen verl>ondectj
was met een loods, waarvoor do voertuigen
der draadlooze telegraaf af deeling stonden
Onophoudelijk werkten do toestellen en dc
beriohten, die binnenkwamen werden iuel
naar de groote tuinzaal van een landgoed
gebraoht, waar de reusachtige legerafdee-
lingen tegen den vijand werden gedirigee.-d
on waar oen groot aantal automobielen on
rijwielen stonden, gereed om ordonnansen
naar do vuurlinie t© brengen, naast do
paarden der rapportrijders, die in galop
door het veld gerend waren ©d nu op nieu
we bevelen van de troepenaf dodingen
wachtten.
Begeleid door een afdeeling huzaren reed
een équipage voor het landgoed. Een jonge
man in generaalsuniform stapte uit eu Uep
het vertrek van den opperbevelhebber bin
nen. Hier werd hij ontvangen met de blijde
mededeoling: Majesteit, de beslissing is
nabij I Over twee uren kan do beslissende
slag plaats hebben en eer de avond daalt
kunnen, hoop ik, onze muziekkorpsen het
koraal van Leuthen spelen."
En zoo was het. Nog eenmaal donderden
de kanonnon, trilde do aarde van hot ge
schutvuur en werd de lucht gevuld met
doodende projectielen. Toen vluchtten de
iranschen en Engelschen. Do slag was be
slist
Na een week kapituleerdo ook Rheima en
toen de herfst kwam was Antwerpen be
legerd, evenals Cherbourg en Havre cn al
had men afgezien van een eigenlijk beleg
van (Parijs, doch door in een wijden gordel
forten te bouwen do toegangswegen bezet
gehouden en daardoor de talrijke bezetting
van Parijs tot werkeloosheid gedoemd-
De 100ste verjaardag van den slag bij
Jena op don llden Ootober was gevierd
met een nieuwe botsing dor volkslegers op
het historische slagveld ten noorden van
Poitiers. Hij eindigde niet dan na een bijna
algemeene uitputting aan beide zijden,
waarna do Duitscho reservekolonnes de ver
overde stellingen binnen trokken.
O, die oorlog, verwoester van leven, wel
vaart en geluk, wanneer zou er nog een ein
de aan komen? Ja, wanneer 1
In diep gepeins verzonken stond de
Duitscho Keizer de zwaarmoedigo pracht
van den helderen herfstavond en do rus
tige schoonheid van het uitzicht op Frank-
rijks blauwe bergen gade to slaan.
Daar kwam snuivend een automobiel
aanrennen, stond naast den Keizer stil,
de Rijkskanselier stapte er uit en over
handigde don Keizer een telegram, dat
zichtbaar ontroering teweegbracht.
Wat het inhield?
Men zal het begrijpen als men later
leest, dat bijna de geheel© wereld van den
Islam in oproer is gekomen. Overal in
Afrika en Azië worden do Europeanen
vermoord.
Do machtige Sjah c-el Islam was geko
men van de oa^e Siwah cu Kaïro binnen
getrokken en zijn weg waa een triomftocht,
overal wierpen do dweepzieke Fclloohon
zich voor hem op den grond om door do hoe
ven van zijn paard te worden aangeraakt
en daardoor onkwetsbaar te zijn in den
heiligoD oorlog.
Het zwarte gevaar" dwong Europa
niet langer te wroeten in eigen ingewanden
maar krachtdadig front te maken tegen
don dreigenden vijand uit andere wereld-
deelen.
Voor Willemshaven donderden op 7
November opnieuw do kanonnen der En
gelschen niet om te vernielen cn te verdel
gen, maar om te begroetendon Vrede.
Men gevoelde zich weer vrij als een
gevangene, die zijn ketenen verbroken
aan zijn voeten ziet liggen.
Het was vrede I
Onophoudelijk daalden de witte vlokken
neder, een wit kleed dekte het land ais
wilde het al de ellende, al den jammer ver
bergen voor liet oog. .Slechts de zwarte
rouw kleederen in alle families gedragen,
herinnerden aan den tijd van leed en aan
onherstelbare verliezen.
De schrijver voert ons ten slotte in het
Engelsch Parlement. De vergaderv." van
het Lager Huis was stampvol. Er hing
iets in de lucht, alsof er oen crisis werd
verwacht. Het gedruisch hield op, toen
er een redenaar opstond. Deze begon met
nogmaals het geweldig drama van den
reuzenstrijd zijnen hoorders voorbij te
doen trekken en hij maakte daarna de ba
lans van deze gebeurtenissen op. Zij kwam
hierop neer:
De Vereenigde Staten, de
heerschappijop de zoo, Duitsoh-
land hoe ft don rang van groot
ste militaire mogendheid moe
ten afstaan aan Rusland.
Zoo berust het lot dor wereld niot meer
ir, handen van Engeland en Duitsehland
maar is te land toegewezen aan Rusland
en ter zee aan de Amerikaansche Unie.
Daarvoor zeide de Spr. ironisoh
hebben we negen maanden ge treden."
Toen deze spreker had geëindigd stond
de minister zelf op en las een diplomati
sche nota voor van dezen inhoud'*
Do regoering dor Vereonigde
Staten stelt aan de regoering
van G r o o t-B ritanniëon Ierland
den oisch, dat deze haar garni
zoenen zall terugtrekken uit
haar koloniale bezettingen in
W-I ndië uitJamaica van do Ba-
ham are ilanden uit Honduras
en Britse h-G u y a n a.
Hetzolfa'o verzoek werd ook gedaan aan
do regeeringen te Parijs, te Kopenhagen on
te 's-Gravenhage.
Het was doodstil in het Huis. Allen ge
voelden het: dit was do slag, dien men niet
kon afwenden.
De schrijver geeft geen moraal. Dezi
ligt echter in het verhaal opgesloten.
Wilt gij niet Westr Europa's geluk c-, wel
vaart en maoht vernietigd zien, zorg dan
dat Seesterns phantasi© geen werkclijkhei.l
worde 1
Gemeenteraad van ïtijiisbmg.
VegaderiDg van Vrijdagavond.
Voorzitter do burgemeester, de beer R.
van Ham. Aanwezig alle leden.
Ingekomen warenlo. Verslag der Com
missie tot Wering van Schoolverzuim. Dit
verslag wend voor de leden ter visie ge
legd.
2o. Begrooting der rustende schutterij
tot een totaal bedrag van 200.
Aan do orde was: Benoeming vau lo
den van het slembureel voor do vorkiozing
van leden der Kamer van Arbeid, geves
tigd te Saasenheim.
Na herhaalde stemmingen werd tot voor
zitter gekozen dr. A. J. van Y7alsem, tot
leden do heeren Anth. v. d. Eijkel Az. en
H. v. Egmond. Do overige raadsleden wer
den aangewezen als plaatsvervangers. Hot
vocrstel van het Dagelijksch Bestuur om
eonigo posten der begi*ooting af- en over te
schrijven, werd aaugenomen.
Besloten weid don Rijksveldwachter een
gratifioatio van 10 gulden toe to kennen,
den gemeente-beambten, die hebben mocgo-
werkt om een woning te ontsmetten, elk
2 gulden.
Door den voorzitter word nog modege-
deeld, dat door B. en Ws. kasopneming is
gedaan bij den gc aeente-ontvanger, waar
bij boeken en registers in orde werden be
vonden en de kas de som van f 4685,44^ in
hield.
Hiermede waren d© punten van de agen
da afgehandeld.
Bij de rondvraag wees de heer H. Hogo-
woning op den slechten toestand van do
wijzorborden op den toren. Ter verbetering
hiervan was echter reeds oen port op de
begrooting uitgetrokken.
Naar aanleiding van des voorzitters voor
stel om voor betere afwatering to zorgen
van do woning van bet hoofd der O. L
school, stolde de heer J. v. Iterson voor,
over to gaan tot het aanleggen van een
rioolstelsel voor do Kerkstraat, Koestraat
en Spinozalaan. Beraamde kosten voor het
geheel 1700, voor Kerkstraat alleen
f 500.
Deze kosten sohrikken bijna alle leden
af, waarom besloten werd, dit voorstel
tot nader in rijpe overweging to houden;
ook do beter© afwatering va» do woning
van het hoofd der O. L. school werd tot
nader ord© uitgesteld.
Op voorstel van dr. v. Walsem werd nog
besloten bij Ged. Stateu aan te dringen
om een salarisverhooging van 50 van
den gemeente-ontvanger goed t© keuren.
Hierna werd de vergadering door den
voorzitter gesloten.
Mijnheer do Redacteur.
Beleefd verzoek ik u do volgende regolon
in uw geëerd blad to willen opnemen,
waarmede u zeker mij en velen met mij
zcudt verplichten.
Het is, meen ilc, wol bekend, dat Kat
wijk aan don Rijn een dorp is, dat in
hoofdzaak bestaat van den landbouw, en
om genoemd vak met succes uit to voeren,
heeft men most noodig.
Nu is er langs don weg naar Valkenburg
een gemeente losplaats, genaamd „Land-
bouwlust", (juister zou gezegd kunnen
worden „Landbouw!ast"), die voor dao
abel bestemd is, hocwol hot in vele geval
len vrijwel onmogelijk gemaakt wordt om
er te lossen, cn zulks wel om twee redo-
aicn. Ton eerste, door onvoldoend ondoi-
houd van genoemde plaats, die is „altijd
slecht, maar in het bijzonder als het veel
regent, dan -is het een ware modderpoel,
cn do dieren, die do geladen wagons or
door moeten laaien, moeten afgeranseld
worden om zo or door to trekken.
De dierenbescherming zou naar mijn in
zien hier een goed werk kunnen verrichten,
hoowel het in dit goval het beste zou zJjn,
om proces verbaal op to maken teren do
ware schuldigen.
Ten twecdo, or wordt meer gelost dan
voor den landbouw noodig is; een paar
jaren geleden lag zij geregeld vol met
hout cn thans wordt zij gek-el in beslag
genomen door de Lcictscho Duinwater-
Maatschappij, die zelfs hier naast een loa*-
plaats heeft, cn rfoor de® aannemer van
den wog WassonaarPiet-Gij zen brug,
doordat het nu vol ligt met grind cn an
dere benoodigdhoden.
Jl. Donderdag was er een landbouwer,
die een schuit most moest lossenhij moest
eerst een pad scheppen door het grinu,
om mot den wngen bij do schuit te komen;
hot behoeft niet aangetoond t© worden hoe
bezwaarlijk het toen neg ging. Nu weet ik
wel, dat voor zulk een doel, ook een los
plaats moet zijn, en die is hier ook wol.
Vooral do Turfmarkt was daarvoor con
geschikto plaats, indien, wat er wordt go-
lost, spoedig word woggehaald, maar niet,
zooals op „Landbouwlust", waar heb
grinci, enz. dikwijlB dagen, weken, ja zelfs
jaren blijft liggen, en ik niet kan begrijpen,
dat bevoegdo autoriteiten hier niet eens op
lotton. Wij hebben in onzen Raad vier Ie-
den, in hot dorp Katwijk aan den Rijn
woonachtig, drio or va® zjjn landbouwers,
dio wel is waar juist vcinig gebruik behoó-
ven to makon van meergenoemde plaats,
doch dit hun volstrekt niot van hun ver
plichting oDslaat om hierop te wijzen, daar
zij dit als deskundigen het best kunnen
doen. Eén van hen, cn nog wol een invloed
rijk lid, woont er slechts één minuut af, on
bedoeldo heer ia cr al op gewezen, maar
trots dit alles schijnt het niet to helpen ort
daarom, Mijnheer do Redacteur, noem ik
tot dit schrijven do toevlucht.
Hot voorjaar is weer nabij, en dan
wordt door de landbouwers het meest ge
bruik gemaakt van deze plaats, maar oiT
het blijft, zooals hot thans is, wordt dit
vrijwel onmogelijk gemaakt T© Katwijk
aan Ze© is cc® goedo losplaats voor d© viü-
scherij-belangen, dat vind ik voor dezen
tak van bestaan in onze gemeente uitne
mend, maar laat dan ook to Katwijk aan
den Rijn een goedo losplaats voor do land
bouw-belangen niet worden gemijt.
U, Mijnheer do Redacteur, dankendo
voor do verleend© plaatsruimte cn betoonde*
welwillendheid, noem ik mij,
Een belanghebbende.
Katwijk aan don Rijn, 0 Februari 10Gj„
68)
Na verloop van het halfuur kwam zij de
breedc oude trap af, in een green rij
kleed, met een haneveer op het kleine
hoedje, ©en rijzweep in de haud, en haar
yoeten in nette pat en tied er en laarsjes ge-
stokeD, maar zonder sporen. Zij hield te
veel van haar paard om het bij do gering
staanleiding met scherpo punten in de
zijdo te steken.
Bates en do groom van lord Mallow hiel
den drio paaiden aan den teugelBull
finch, die zoo trotsch zag alsof hij pas een
prijs te Islington had gewonnen; Arion,
dio ongeduldig zijn fijngevormden kop
schudde on do ooren opstak bij elk geritsel
in het aangrenzende kreupelhout; kapitein
\v insbanley's gehard jachtpaard, Mos
strooper, die knikkend zijn langen hals op
on neer zwaaide, op een half booze, half
.verachtelijke wijze, alsof hij het niet eens
was met de maatschappij in het algemeen,
Vixen, die er aan het ontbijt had uitge
zien als het toonbeeld van verdriet, was
nu do vroolijkheid zelve. Haar bruine
oogen tintelden van solialkscho levendig
heid. Lord Mallow stond in do jjortiek, en
zag liaar de eikenhouten trap afkomen. Hij
vond, dat zij een zeer goeden indruk maak.
te, cn snelde vooruit om haar bij hot te-
paar d-s tij gon do helpende hand te bieden.
Maar de bravo oudo Bates was hem to
vlug at; en zij zag reeds uit den zadel
minzaam op lord Mallow neder voordat h;:
tijd had gehad om haar zijn diensten te
bewijzen.
Zij boog zich voorover om Bullfinch, op
de breedc borst to kloppen en sprak het
dier vriendelijko woordjes toe.
Toen dacht ze weer aan haar vader; haar
gelaat betrok en stilzwijgend reed ze langs
hot rijpad door het kreupelhout.
„Waar brengt gij ons heen?" vroeg do
kapitein, tóen zo buiten het hek van Ab
bey-Mouse waren gekomen, den rijweg had
den overgestoken en het eerste het beste
wagenspoor insloegen.
„Overal heen,'' antwoordde Vixen met
een ondeugenden laoh. „Ge hebt mij tot
uw gids gekozen en nu moet go mij maar
volgen."
Ze gaf Arion een tikje met haar rij.
zweep en draafde opgewekt langs het zacht
hellena' spoor naar een groene vlakte, die
in de ervaren oogen van kapitein Win Stan
ley veel overeenkomst met een moeras had.
„Houd links!1' riep hij lord Shallow on.
gerust toe.
Indien ©r al gevaar wa9, wist Vixen het
te vermijden; zij reed met een bocht langs
do verraderlijk© groene vlakte, cn verdween
op een ander wagenspoor tussehen zilver
kleurige stammen van eeuwenheugende beu
ken, hier en daar afgewisseld door een knoes-
tigen ouden eik, met mos begroeid eu ve
derachtige trossen varens in do holten tus
sehen zijn forsch© takken.
Dat was een ritLord Mallow kon er zich
zoo geen herinneren, on doze zou hem zijn
levon lang niet uit het geheugen gaan. Die
statige oude eiken, de als zilver blinkende
bast van do beuken; de honderderlei scha
keeringen van groen en bruin en purper; de
verschillende mossoorten; de geheimzinnig
wintorgroci van paddenstoelen, onkruid cn
bessen; die ontzagwekkende toon, dio in do
dichtere gedeelten van het bosch hccrschte,
alsof hot daar een soort van ondorwcreld
was, half schaduw en half droom, neen, dat
alles kon lord Mallow nooit vergeten; c.k
niet hoe die vliegende gedaante in het groen
hen langs poel cn moeras, over klei cn grint
voerde, over zooveel verscheidenheid van
grond alsof zij hun een practische les in do
geologie wildo geve-n; over slooteu, met slan
gen er in, cn waadbare plaatsen vol keien;
door bremstruiken cn kreupelhout; door al
les, wat ergerlijk kon zijn voor een welopge
voed paardon eindelijk, alvorens hun tijd
to laten oin adem te scheppen, liet zo hem
do kleiachtige helÜDg van een steilen hcuvol
oprijdon, op wolks top zij den teugel aan
trok en hun gebood het gezicht, dat men
van daar had, to bewonderen.
„Dit is Acres Down, en daar zijn de Need
les," zeido zij, met haar zweep naar don
blauwen gezichteinder wijzende. „Als het een
heldere dag was cn uw oogen ver genoeg
reikten, zoudt go Jersey, Guernsey, Alder-
ney on Sark zien. Maar vandaag zult ge n
met de Ncedleg moeten vergenoegen. Kuni
gij zo zien?" vroeg ze lord Mallow.
„Of ik zo zien kan!" riep de Ier uit. ,,Ik
kan er de omtrekken duidelijk van onder
scheiden."
„Nu hebt gij het eiland Wight gezien,
zeide Vixen. „Dat is heb voornaamste.
Het vurig verlangen van iedereen in heb
New-Forest is hot eiland Wight tc zien. Zij
beklimmen heuvels en kijken door ruimten
om maar een zweem van <'at kalkachtige
kleino eiland te ontwaren. Dat schijnt wel
hot voornaamste doel van ieders bestaan te
zijn.''
„Dan moeten zij er maar dadelijk goa»u
wonen, als zij cr zoo op gesteld zijn," raerx-
to lord Mallow hierop aan."
„Ja, en dan zouden zij hun oogen inspan
nen om de Great Horso dat is een groep
pijnboomen op doh top van een heuvel in
ons New-Forest tc zien. Dat vurig ver
langen om icis op een afstand tc beschou
wen schijnt een zwak van allo menschen to
zijn. Nu hebt gij do Needles gezien, dal
h een ernstige plicht volbracht, en uu kau
ik u ons bosch toonon,"
Vixen zotte haar paard aan cn draafde
wild een glibberig pad af, sprong ovor oen
breed© moddersloot heen en stortte zich in
het dichtst van het boscb, door Bulfinch
en Moststrooper gedweo gevolgd.
Nu reden zij langs allerlei kronkelpaden
door let hart van Bratdey Wood en M<.rh
Ash; door modder on mos en kuilen, waar
de paarden tot aan do knieën in do dorre
bladeren zakten; mot een omweg langs moe
rassen en barre heide; langs blinkende hul-
zonstruiken, die als gedenkzuilen boven hot
lagere kreupelhout uitsba«ten; door lanen,
waar do hoogo beukenstammen eon plechtig
aanzien hadden, als do kolommen van oen
reusachtigen tempel; daarna het plantsoen
van Schotschc donnen in, waar do luchl
balsemiek was als in don zomer en geen
tochtje van den Decemberwind door den
diohten bladcrenmuu.* heendrong; van
da-, uaar hooger grond, waar de winter
lucht zich weder scherp deed gevoelen, en
waar een zacht grasveld was, met cypres-
sen, sparren en andere immer-groene
boomen bezet; langg de met mos begroeide
muren van een verwaarloosden tuin, die iets
zonderling romantisch had, en zoo weder
in Ket hart van Mark Asli, maar nooit langs
denzelfden wog; daarna den heuvel op uaar
Vinny Ridge, met dc reigerenesten, woa*
kapitein Winstanlcy met de zweep klapte
ora de vogels te doen opschrikken en do vol',
doening smaakte, dat zijn eigen paard en
do beido andero cr schichtig van werden,
terwijl do roigcre hom van hun nes'-.n in
do toppen der boomen uitlachten cn geen
veer verroerden. Nu reden zij door een lang*
plantsoen naar een brecdo strook grasgrond,
waar Vixen haar metgezellen verzekerde,,
dat zij voor een mijl veilig waren en hun hob
voorbeeld gaf door Arion over den effen
grond in galop te zetten. Zij trokKo juist
bijtijds den teugel aan ora niet in oon moo-
rassigen kuil to vallen, waadden een paai:
stroomon door, plasten door voel slijk cn
kwamen aan Queen's Bower; vandaar roden
zo in hot eikenplantsoen van New-Pak;
toon ging het door Gretnam Wood, en eindo
lijk in een korten draf den weg op noafl
huis,
„Ik hoop, dat ik u niet to lang heb opge
houden?" zeide Vixen beloofd.
„We zijn maai' vijf uren uit geweest,"
antwoordde de kapitein vrij scherp; „maar
als Mallow niet vermoeid is, zal ik niet
klagen."
„Ik heb nog nooit zooveel genoegen go.
had," vorzokeroe lord Mallow.
Welnu morgen kunnen we op do fa«
zantonjachtgaan. Bat zal een verademing)
zijn na zoo'n rit.''
„Hot zal ons afvallen bij hot gonot vau'
vandaag," zeido do lor.
(Wor4i Vtr¥b!Q*)
