9' tie Keizer ran Marokko zóó overmoedig, dai hij ons meer dan eens den oorlog ver klaarde, schatting eischte en ééns zelfs dreigde een vloot naar Nederland to zul len zenden. Nederland leed toen wederom zeer groote verliezen, totdat eindelijk, door het krachtig optreden van bevel hebbers als Schrijver, Van Kinsbergen en anderen, een draaglijke vrede tot stand kwam. Thans is Marokko inwendig ver deeld en verzwakt. De Sultan is te modern en te Euro- peesch. Hij fotografeert en rijdt fiets, hij draagt Europeesche kleeding en heeft een automobiel. Hij gebruikt een telefoon, laat luchtballons op en wü spoorwegen aanleggen. Allemaal heel verkeerd in do oogen der oude, conservatieve, rechtgeloo vige Muzelmannen, en het feat, dat de Sultan ook het belastingstelsel is gaan modemiseeren en Europeaniseeren heeft, evenals de Tiende Penning In Nederland, den emmer doen overloopen. Thans heerscht er feitelijk anarchie, terwijl een Staatsbarkroet dreigt, zoodat fcusschon- komst van vreemde mogendheden volkomen natuurlijk zou zijn. De Sultan is niet bij machte rijn gezag le handhaven en zal dus bij anderen steun moeten zoeken. Het land zelf is uiterst vruchtbaar. Het zou de korenschuur van Europa kun nen worden, zooals het reeds in de oud heid de korenschuur van Rome was, maar ten gevolge van het wanbestuur is bet arm en slecht bevolkt. Ook de Marokkanen zeiven hebben er dus belang bij, dat andere mogendheden hen, tijdelijk ten minste, onder curateele zetten. President FaMsêères, zijn gezSn en 2Êjn parapSuie- Even eenvoudig, vriendelijk, beminne lijk als de nieuwe Fransche President zelf, ay,, de twee vrouwelijke leden van rijn ge zin, zijn vrouw en rijn dochter. Mademoi selle Fallières is een en dertig jaren oud, rij moet bijzonder vroom rijn, en zij heeft steeds geweigerd te trouwen. De zoon van den President, een man van dertig jaar, ia advocaat, en lijkt sprekend op zijn grootvader, die bekend stond als de groot ste eter van Mézin. Benalve deze dne menschen heeft de Pre. sident nog een voorwerp, dat hem buiten gewoon dierbaar is: zijn parapluio. Wat voor weer het ook is, Hij is gewoon rond te wandelen met een groote parap luie on der zijn arm. Dt President is kolossaal dik en omdat hij niet ieder jaar naar Karlsbad kon gaan om een leuur to doen, trachtte hij tegen rijö steeds grooter wordenden omvang van lijf to vechten door eiken dag een paar uur te loopen. Des morgens om zeven uren stond hij op, ontbeet en ging er op uit. En het moet ook al pijpestelen regenen, al* hij zijn dierbare parapluie onder zijn arm vandaan haalt en opsteekt. De bewoner van het Elysée zal wel niet kunnen missen, wat die van bet Luxem bourg gewopn was. De President van Frankrijk zal wel evenals die van den Se naat *8 morgens vroeg de deur uitstappen. Maar nu kan het niet meer incognito. En misschien wordt een van deze groote para. pluies later nog eens in een of ander mu seum tentoongesteld of door een verzame laar aangekocht. Waarde der Kleuren voor de Gezondheid. Men spreekt wel van weldadige of on aangename kleuren, maar men is tot nu toe niet zoo ver gegaan to spreken van een voor de gezondheid schadelijken en aan den anderen kant genezen den invloed van zekere kleuren, voor zoover het alleen de organische werking door het oog betreft. Toch is het niet onverschillig, in welko kleu ren een kamer uitgevoerd is, waarin een zieke vertoeft. Dat spreekt haast vanzelf i als de patiënt zenuwlijder is, want dan heeft elk onderscheid tusschen weldadige en beleedigende kleuren oen grootere hy giënische beteekenis. Zenuwachtige menschen moeten bij do keuze der kleuren in hun woonvertrekken nauwlettender toezien dan in den regel ge schiedt; zoo noodig moeten anderen het voor hen doen. De aangename, geruststel lende werking, die het interieur eener mooie kerk met oude glasvensters of een herfstlandschap met zijn vele, maar zachte kleuren op onze zenuwen uitoefent, berust ongetwijfeld op de harmonie der kleuren. Hot feit reeds, dat vele kleuren beschouwd worden als de uitdrukking van een stem ming oef gemoedsbeweging, men denk» slechts aan de gebruikelijke beteekenis van zwart, wit, rood, blauw, geel moest als bewijs voor een invloed der kleuren op den metnsch en zijn gezondheid voldoende rijn- Er rijn ook nog duidelijker bewijzen. Zou iemand ontkennen, dat in de meeste ge vallen een maaltijd in een met behaaglijke of feestelijke kleuren uitgevoerd vertrek hem beter smaakt dan in een kaal vertrek of in een, dat van donkere draperieën voor zien is? Uit deze en dergelijke voorbeelden kan de gevolgtrekking afgeleid worden, dat men niet slechts aan kleuren van openbare gebouwen en zalen, in kerken, schouwbur gen, scholen, enz. groote waarde moet hechten, maar nog meer aan de kleuren in onze woningen en vooral daar, waar het er op aankomt, een gestoord evenwicht in de ziel to herstellen. Saeeuwopruiming te Kicuw-York. Het schoonmaken van een groote stad in den winter heeft dikwijls heel wat voe ten in demodder 1 Het is vooral met de sneeuw, dat de reinigingsdiensten den mees ten last on dervinden want de sneeuw is een heeï apart artikel, dat zich juist om haar eigen aardige samenstelling heel langzaam laat verwerken. Sneeuw bezit een zeer gering specifiek gewicht'©n neemt dienteugevolgo een groote ruimte in, on heel veel bandon en tal van transport-materiaal is derhalve noodig om het te verwijderen. Om dit bezwaar van het verwerken p te heffen, heeft men in verschillende ste den reeds taJ van proeven genomen, cue echter tot dusver een slechts ten dccle bevredigend resultaat hadden. Een der bekendste proeven, de sneeuw met' pekel- water te laten wegsmelten, is om den vrec- selijken smeerboel, dio er het gevolg van was, maar niet verder toegepast dan tot de tramrails. Met meer belangstelling heeft men te letten op de proeven, die in den aanvang van dezen winter in New-York zijn geno men. Deze bestaan in het comprimeeren van sneeuw j door samendrukking en zoo het sneeuwvolume ter plaatse tot op een tiende deel te verkleinen. De sneeuw wordt te gelijk tot blokken gevormd, die zoo vast zijn als ijs en dus gemakkelijk over verre afstanden vervoerd kunnen worden. De machines, die bij proefnemingen ge bruikt werden, bestaan uit een grooten trechter, die de sneeuw opschept? en zoo. dra zij naar binnen is gebracht pakt een schroef zonder eind de sneeuw beet en wentelt haar naar een pers. Is er vol doende sneeuw en is de machine eenmaal flink aan den gang, dan levert ze het eene blok samengeperste sneeuw na het andere. Het toestel 6chijnfc, naar rijn beschrijving te oordeelen, wel een practische uitvin ding te zijn; en er blijven slechts de kos ten, waarvan echter de beschrijving, aan „Cosmos" ontleend, geen melding maakt. Dat New-Yor'; voor aneeuwopruiming wat meer kosten zal over hebben dan de groote steden van hot noordeb'jk vaste land, ligt voor de hand, omdat aan gene zijde van den Oceaan de natuurkrachten steeds met meer geweld dan hier optreden. Zeker ook de sneeuw, wijl we hier eindo Januari pas ons eerste pak kregen. Mechanisch applaus. Een zekere heer Zimmermann, te> Wee nen, heeft een vernuftig toestel uitge-» docht, dat de menschelijke c 1 a q u e over^ bodig maakt, omdat het resultaat van de» ze verrichting met do handen door hen^ mechanisch en automatisch te voorschijn geroepen wordt. De uitvinder beweert, daü twee leenen zakken, flink opgeblazen, te-j gen elkander gealagêa, het geluid vanj applaus zeer bedrieglijk nabootsen. Hij heeft ettelijke zakken ter beschikking ge-, steld van een theater te "Weenon. Zij wor-j den achter het tooaeel opgesteld en rijflj door clectricitcdt in de geweneebt® bewe-j ging te brengen. Drukt do regisseur, inj de coulissen, op een knopje, dan volgt een oorverdooVend applaus. De heer Zimmermann zegt, dat rijn, systeem al prachtig werkt in verschillende) schouwburgen te Berlijn en te Parijs. Wafcj deze laatste plaats betreft, zal hij wel) niet vrij te pieften zijn van snoeverij. Het! is toch algemeen bekend, dat bet groote} succes in de Parijscho schouwburgen nog door de handen-beweging geschiedt. Toch heeft de uitvinding van den ïïeeri Zimmermann stellig een mooie toekomst/ Want al is zij de dood voor een der oudste] instellingen, welke reeds van do Romeinenj dateert, wat ook den naam blijkt zij zal den steun hebben van theater-di-; recteuren, artisten en publiek. Yoor doj impresarii is dit toestel een enorme be zuiniging: geen vrij-kaartjes, zelfs geen vrijkaartjes-hcuder, die nog betaling moeq hebben En een zeker-werkend middel i^ deze uitvinding bovendien, daar zij dooC blijf voor tegen-manifestaties. Door haarj ligt het succes volkomen in de hand van; den regisseur. Kan hot ergens veiligcu zijn? De betalende toeschouwer zal met ple zier den ridder naast hem zien verdwijnen,j dio een oorverdoovend lawaai maakt met stok, armen en beenen. En do acteur behoeft niet bang te zijn, dat hij zijn deel niet krijgt in hot goed- geregelde applaus, als nij maar zorgt den regisseur te vriend te houden. Of elk ac teur moest het recht hebben ook baas te zijn over het geheimzinnige èn wonder- brengende knopje. En om het succes dan volkomen te maken, kan dit knopje aan gebracht worden op hot toon eel. Do be-' langhebbende kan er af en toe, na groote scènes, per ongeluk, eens op trappen. Wan neer clan een phonograaf zorgt voor de „bravoV' en andere mondelinge toejuichm. gen, ja, dan is elk acteur een genie. WAAROM? Waarom worden do spinnekoppen in buis, op erf en in stallen bestookt, hoewel ze honderden vliegen vangen, die het u en uw vee lastig maken? Waarom de koekoek met het geweer ver jaagd en gedood, wier beste voedsel bestaat uit langharige rupsen? Waarom met den voet den krekel getrapt, die in uw tuin loopt en daar oorlog voert tegen de vraatzuchtige rupsen, slakken en meikevers Waarom worden de aardige cn zeer nut tige pimpelmeezen gedood; ze zijn toch' zonder eenigen twijfel do grootste vijandeD der duizendpocten en wespen? Waarom nw hagel en kruit verschoten aan de spreeuwen, die hun leven lang de insecteneieren oppeuzelen, uw beesten van ongedierte zuiveren en in den broeitijd hon derden schadelijke rupsen verslinden? Waarom de meezen in strikken gevangen, hoewel elk van deze driemaal 'sjaars nes telt en een jonggehuwd paartje ongeveer 12,000 wormen en insecten A<m zijn jongen geeft? Waarom de zonnekevers gedood, die zich met boomluizen spijzigen? Waarom do pad vervolgd en dikwijls af schuwelijk vermoord, die zooveel slakken, mieren en keldermotten als een lekkernij gebruikt?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1906 | | pagina 11