So. IÏ036.
LEIDSCH DAGBLAD. VRIJDAG 24 KOVEfJSBER. TWEEDE BLAD.
Anno 1905
Ingezonden.
FEUILLETON,
Een Heldin.
POSTERIJEN.
!Do Directeur van het Postkantoor to
h o i cl e ii vestigt de aandacht van belang
hebbende® op de omstandigheid, dat het
zeer dikwijls voorkomt, dat brieven, waar
,van aantcekening wordt bedoeld, in de
brievenbussen worden geworpen.
Wanneer zo'odanige st)ukke?n ver
loren geraken, kunnen de afzendere g>o e n
aanspraak op schadevergoeding laten gel
den.
Indien zij, die door derden a. a n g e-
toekende stukken ter post laten
bezorgen, steeds naar hot bewijs vragen,
hetwelk door de Postadministratie wordt
.verstrekt, kan eventueele schade worden
vermeden.
De Directeur voornoemd,
H. EEKHOUT.
Leiden, 24 November 1905.
Brieven uit Katwijk.
in.
Ten einde do gemeente-begrooting spoe
dig te doorworstelen, en opdat- mijn be
schouwing daaromtrent niet ;aosterd na deu
maaitijd worde, wil ik, in alwijking van
mijn voornemen, reeds nu mijn derden
Brief den lezers voorleggen. Ik L»en gena-
derd tot het ode hoofdstuk der uitgaven:
Kosten van openbare werken, welke post
vraagt 8674 gulden; hieruit worden be
taald de gemeente-opzichter met de zeven
gemeentewerkers en de gemeenteverver.
Katwijk-aan-Zee heeft alleen zes ge
meentewerkers, waarvan één tevens is
de voerman en als zoodanig mede belast
met do voeding en verzorging der paarden
de gemeente-reinigingsdienst wordt door
de gemeente zelf uitgeoefend, en ik moet
zeggen, voor een plattelands-gemeente vrij
goed. Alleen na een storm is het personeel
wel wat klein in aantal, om met den meest
mogelijken spoed de straten te ontlasten
van het stuifzand, dat vooral dan in ruime
mate is opgezweept. Verder wordt uit ge
noemd hoofdstuk bekostigd het onderhoud
yan huizen, torens en dergelijke gebouwen
,voor den openbaren dienst bestemd. Gelijk
meer op het platteland wordt aangetroffen
is de toren te Katwijk aan den Rijn ge
meente-eigendom, niettegenstaande hij ver
bonden is aan het Kerkgebouw der Ned-
Herv. Gemeente aldaar on daarmede één
geheel vormt, ja zelfs het kerkorgel alleen
door den toren kan worden bereikt. Dat
zijn van die toestanden, die nog aan ver
ouderdo toestanden en gewoonten doen te
rugdenken, waardoor het kerkhof, of de
algemeen© begraafplaats, mede bij die Kerk
grenzende, eveneens wordt geëxploiteerd
en onderhouden door de burgerlijke ge
meente die aan 't Kerkgenootschap wegens
gemis van begraafrechten jaarlijks 100
heeft uit te keeren. Dan komt bovengemel
de 8674 ten goede het onderhoud van
straten en pleinen, van wegen en voetpa
den. en van wandelplaatsen en plantsoe
nen. Do straten en pleinen worden blijk
baar goed onderhouden, een heel verschil
met, laat ik zeggen, dertig jaren geleden;
ik herinner mij nog best den tijd, dat wij
"te Katwijk-aan-Zee nog slechts één bestra
ten weg bezaten: de Voorstraat; de weg
.was gemeente-eigendom; de bestnating in
onderhoud van de commissie, belast met
'de administratie en heb onderhoud van
den straatweg Schouw van Duivenvoorde
Katwijk-aan-Zee. Sedert enkele jaren
heeft echter de gemeente dit onderhoud
binnen de kommen der gemeente afgekocht,
en kregen wij fce Katwijk-aan-Zee een
gehcelo ni uwe bestrating met trottoirban
den, een stad waardig, waardoor de bad
plaats niet weinig werd gebaat, want ik
kon mo begrijpen, dat badgasten niets lie
ver zien dan dat alles wordt gedaan om
hun verblijf aan zeo zoo gemakkelijk en
aangenaam mogelijk wordt gemaakt.
Doch ik had het over dertig jaren ge
loden, toen wij alleen één bestraten weg
haddon, waaruit volgt, dat alle andere
wegen en sloppen, zooals wij die nauwere
straatjes «lier noemen, vooral bij regen
achtig weer in een waren modderpoel wor
den herschapen. Hoe wij het er toen medo
gedaan hebben, is haast onbegrijpelijk; een
mensch is nu zoo verwefad, dat bet niet
wel mogelijk is, zich die oude toestanden
weder eens voor den geest te halen, en
tooh, op een dorp beleeft men rare zaken t
dié mogelijkheid bestaat hier wel degelijk.
In het nieuwe bebouwde gedeelte, „in den
Noord" zeggen wij, Katwijkors, in den
Noord dan kan men zioh een kleine voor
stelling maken van het verleden, waardoor
ook weder het bekende spreekwoord van
het heden en het verleden tot zijn recht
komt. Veel, zeer veel is daar in de laat
ste jaren gebouwd en wel op gronden van
een particuliere onderneming, die eigena
resse is geworden van bijna al de domein
gronden tusschen de Noordzee, Rijnlands
uitwateringskanaal en den Sluisweg beslo
ten. Van gemeentewege moeten daar de
straten worden aangelegd, wat wel niet
overal gebeurt, maar tooh is te verdedigen.
De gronden zijn tamelijk duur en moet
nu de bestrating en rioleering door de bou
wers worden bekostigd, dan komt dit wel
wat duur uit en is do lust tot bouwen
daardoor niet groot. Ons gemeentebestuur
zorgt daarom zelf voor do straten en rio
len, welke uitgaven, daaraan besteed, weer
worden vergoed door de heffing van straat
belasting en de heffing van opcenten op
grond- en personeele belasting. De grond
voor straten-aanleg moet natuurlijk gratis
der gemeente worden aangebodenen waar
nu Keulen en Aken niet op één dag zijn
gebouwd, gebeurt het wel, dat de huizon
er éér zijn dan do bestrating; geleidelijk
echter wordt tot deze laatste overgegaan
en zoo komt het, dat wij dan in den
Noord wel eens aan het verleden worden
herinnerd.
Toch haalt de tegenwoordige toestand het
lang niet bij dien van vroeger, want in
htt nieuwere gedeelte, wellicht spreken wij
na een jaar of tien wel van in „nieuw
Katwijk," is het vervoer, het gerij en de
passage niet zoo druk als in „oud Katwijk",
bovendien ligt het veel hooger en is hot
een prachtige droge zandbodem, zooci
zelfs nh de hevigste regenbuien een mod
derpoel niet kan worden geschapen. Dan
zijn er ook in „nieuw Katwijk' nog stra
ten of slopjes, die van gemeentewege nim
mer een straatsteentje 6ohijnen te bekomen
cn waarover ik mij meermalen heb verwon
derd. Doch je meet, om overal een recht
vaardig oordeel over te kunnen vellen, ook
met alles op de hoogte zijn. Dit was ik
niet en daarom ging ik eens bij een der
Raadsleden op verkenning uit en wat bleek
mij nu, die straten zijn aangelegd in af
wijking van het stratenplan; men heeft
daar gebouwd, niet zonder vergunning van
Burgemeester cn Wethouders, want dat
gaat natuurlijk op het platteland evenmin
als in de steden. Maar men heeft gebouwd
bijwijze van hofje, een gedeelte grond werd
onbebouwd gelaten, ter weerszijden verro
zen woningen en over den particulieren,
onbebouwd en :_-ond komen de bewoners op
de Paul Krugerstraut, Mr. Dirk Donker
Curbiusstraat en E. A. Borgerstraat. Die
tweede straat herinnert aan een voor de
vissoherij niet onbelangrijk feit, waaraan
ik wellicht later nog wel eens een epistel
wijd.
Ik had het claar straks over een modder
poel cn dion hebben we waarlijk in Katwijk
ook nog, al is het dan niet in een der be
bouwde kommen. Wie echter dezer dagen
een wandeling onderneemt, of zich per
fiets begeeft naar Wassenaar, Noord wijk of
Rijnsburg, zal mij gelijk geven, wanneer ik
schrijf, dat de toestand dier grindwegen
vooral in den laatstcn tijd erbarmelijk is.
De<ze wegen zijn niet in onderhoud bij do
gemeente en toch weder wel, want mijn
begrooting zegt mij, dat de gemeente bij
draagt in het onderhoud van den Rijns-
burgschon grindweg f 120 en in dat van
den grindweg Wassenaar—Pict-Gijzenbrug
520. Gelukkig komt in laatstgenoemden
weg, naar ieder hoopt, blijvende verbete
ring; die geheelo weg, loopende door de ge
meenten Wassenaar, Katwijk, Noord wijk
en Noordwijkerhcut wordt eens flink on
der handen genomen, ik geloof, dat dit
welkje 'n kleine 15,000 zal kosteD'n be
kwaam deskundige is met het toezicht op
dit werk belast en juist hierin schijnt het
geheim te zitten.
Een grindweg kan op velerlei wijze
.worden onderhouden, maar ook op bijna
evenveel manieren worden bedorven en
.verknoeid. De een gebruikt bazaltslag, een
ander weder puin en een derde grind, en
bij al deze ingrediënten komt het in de
eerste plaats neer op kwaliteit. Eu nu be
driegt meermalen de zuinigheid de wijs
heid; een bekwaam deskundige is daarem
noodig, die de to verwerken verhardings
materialen aan een streng en oordeelkundig
onderzoek onderwerpt.
I>e toeabajod van den Rijnburgschen
grindweg ia wellicht niet zóó treurig; ver
betering daarvan kan toch zeker niet als
weelde worden gebrandmerkt. Kan dit niet
yan de jaarlijksche bijdrage, welnu dan
moet die maar worden verhoogdoen goede
rijweg, vooral met het oog op het drukko
verkeer, ia onmisbaar. Ook het onderhoud
dor wandelplaatsen en plantsoenen heb ik
genoemd als uit Hoofdstuk Y bestreden.
Veel plantsoen hebben wo niet en zijn daarin
dan ook niet verwend, en over .wat we
berit-ten wordt neg tweeledig geoordeeld.
Er zijn er, die moonen, dat het geld daar
aan besteed, nutteloos .wordt uitgegeven
en oogenschijnlijk hebben zij gelijk, want
voordeel, direct voordeel zal er natuurlijk
niet in zitteneer de opbrengst van hak
hout der moeite loonende is, zal er nog
heel wat water door den Rijn vloeien. Toch
zijn er wel indirecte voordeelen; "ik heb
het reeds in een vorigen brief gezegd, Kat-
wijk heeft weldra 10,000 inwoners en wordt
alzoo een niet onbelangrijke gemeente; do
badplaats wordt ook van jaar tot jaar
drukker bezocht cn begrijpelijk is het, dat
het Gemeente-bestuur zijnerzijds iets wil
doen ter bevordering van het Vreemdelin
genverkeer. Ik wandel nog al eens van
Katwijk aan Zee naar Katwijk aan don
Rijn of omgekeerd en dan doet 't jo welda
dig aan, wanneer je, bij den tol gekomen,
links en rechts .wordt omgevon door Doo
rnen, die nu reeds des zomers een heeriij*e
schaduwrijke wandeling bezorgen en dio
na ocnigo jaren ongetwijfeld nog meer ge
not zullen doon smaken hem, die oen open
oog heeft voor hot schoone, ook in do na
tuur. Al krijgen wo dan geen „Oude Sche
ven ingsche weg'of geen „Velper weg", als
wo daar maar bobben eon weg met flinke
boomen en opgaand boutgewas. Jammei,
dat de onverbiddelijke zeewinden dc groei
kracht niet weinig in den weg staan cn
wat olders in één jaar geschiedt, hier
minstens een 5- 10-tal jaren cischt. Ge
dachtig aan het sproekwoord „langzaam
gaat zeker" heb ik echter goeden moed.
Ook de rioleering of beter gezegd het
onderhoud daarvan wordt uit dezen post
bestreden; wat ik daar straks heb gezegd
over de bestrating, is ook van toepassing
op do rioleering, een geheel neb doorkruist
thans do gemoento; alleen stortbuien spe
len den rioolbuizen wel eens parten, maar
waar geschiedt dit niet, zelfs onze- Resi
dentie is daarvan niet uitgezonderd. Ik
heb echter gehoord, dat daarin ook weldra
verbetering kaD worden tegemoetgezien
bij het einde der rioleering door do Ha
venstraat in het Prins Hendrik-kanaal
zullen belangrijk wijdere bui n worden
gelegd, terwijl sommige straten, zoowel to
Katwijk aan Zee ook in deD Nooid
als te Katwijk aan den Rijn weder van de
noodigo rioolpotten zullen worden voor
zien. En dan zullen wo volgens deskundi
gen hebbon een rioleering, waarmede wo
gerust kunnen concurrooren. Wat een ver
schil bij vroeger, toen allo menr.ge-water
maar door den grond moest worden ver
zwolgen! of op bet strand uitliep, En nu
hebben wo nog bovendien duinwater, ter
wijl we toen ons konden vergasten met het
heerlijke vocht, dat die verontreinigde bo
dem voortbracht.
Eén post zou ik bijna verge -nopdat de
bewoners van Katwijk aan den Rijn weten
hoe laat het is, moet het torenuurwerk
eigendom der gemeente aldaar natuur
lijk worden onderhouden. Voor 1 per week
zijn ze daar klaar; jammer, dat het uur
werk, gelijk ook wel elders, meermalen
den kolder in het hoofd heeft en daardoor
verre van betrouwbaar is. Of het komt
van den .wind, van de koude of waaraan
het is toe te schrijven, ik weet heb niet,
maar een feit is, dat, wie op het torenuur
werk wil afgaan, meerm&len bedrogen aai
uitkomen. To Katwijk aan Zee hebben
wo ook zoo'n exemplaar, dat echter door
de kerk schijnt te worden onderhouden.
Plattelanders als we zijn, hebben we, wan
neer do uurwerken gaan, natuurlijk Am-
Bberdanischen tijd, terwijl onzo tramklok-
ken spoortijd wijzen, doch ook wij zijn
daaraan reeds gewoon. Van uit mijn kamer
heb ik het gezicht op den teren en .waar
lijk, ik geloof, dat het uurwerk weder
stilstaat, gelijk ook mijn pen tot eon vol
genden brief.
Armenzorg.
Nu de winter zijn intrede heeft gedaan
en ons weder met kille hand heeft gewaar
schuwd vcor hetgeen ons in to.c gure jaar
getijde te wachten staat, zal menig mee
warig hart eens denken aan die vele, door
het lot misdeelde schepselen, die, hetzij
door werkeloosheid, ziekte of ouderdom,
hetzij door eigen schuld, in armoede ge
dompeld', do helpende hand der gemeen
schap, de oponbaro liefdadigheid, moeteu
inroepen.
Doch wie onder die meewarigon, wier
goede gaven ton zeerste worden op prijs
gesteld, denkt wel eens vérder? Weten zij
wel, dab do administratie, inzameling,
uitdeeling en do zeer moeilijke taak, to
zorgen, dat de gift in goedo handen komt,
bijna geheel berust bij mannen, wier lief
dadighcid zich niet bepaalt bij giften,
•doch die belangeloos hun tijd en be
kwaamheden over hebben, om ten behoeve
van, óók uwen, behoeftigen mcdomcoscb,
vcor de inzameling cn yordeeling uwer
giften zorg to dragon?
Weet gij dat wel, inwoners van Leiden,
bewoners van Boms paleisachtige wonin
gen?
En indien gij dat weet, hoe komt het
dan, dat zoo menig lid der Diaconieën
van diverse richting, zich zoo bitter ge
griefd moet gevoelen, wanneer hij aan uw.
hu is dour mót schamele gift of bittor
woord wordt afgescheept, ja dikwijls niet
eens wordt opengedaan?
Die H.H, Diakenen, mannen van goeden
wil, bewijzen ook U eeD dienst, door, tij
dens do Openbare Schaalcollccto U in do
gelegenheid te 6tellcn, het uwe af te zon
'deren, tot- leniging van veel nood.
Logden zij dat schoone werk neder, het
was aan U om die schaal op te nemen cn
hun plaats to bezetten.
Of zou Staatszorg met verplichte beta
ling U beter lijken?
Eet is waar, zoovols collecten hebben
plaats, doch waar die, voor do Leidsche
armen zoo ruimschoots worden gepubli
ceerd, is onbekendheid grovo nalatigheid
en onbeschoft optrede® hoogst onrecht
vaardig, krenkend cn dom.
Doel van dit schrijven ia: te geraken tot
betero appreciatie van het zoo hoogst
lastig en zelfver!oochenevid liefdewerk, dat
door H.H. Diakenen der verschillende
Kerkgenootschappen wordt verricht.
Mocht bereikt wordcD, dat zoovele deu
ren, soms deftige, ja .wel eens hooggeleer
de deuren oiet meer minachtend wordon
dichtgeslagen, dan acht steller dezes zich
ruim beloond.
Een belangstellend opmerker.
Oemeonterond van Zwnmmerdam,
Voorzitter: de heer G. B, F »rtujra, bur
gemeester.
Aanwezig: alle (zeven) lo-J*i.
Do voorzitter opent do vergadering on
(Toet voorlezing van de notulen der vorige.
Worden ongewijzigd goedgekeurd cn getcc-
kend.
Ingekomen stukkenlo. Van Gedeputeer
de Staten een vijftal missives, waarbij goed
gekeurd teruggezonden worden oven zoo
veel genomen.
2o. Prooes-verbaal van kasopname van
dc-n gemeente-ontvanger, aanwijzende een
totaal van 1794.50. De voorzitter deelt
mede, dat do boeken zijn nagezien cn ia
ordo bevonden.
Agenda: 1. Reclame van P. Stcugio we
gens het betalen van schoolgeld.
De vorgadering gaat oyer in comité. Na
heropening deelt do voorzitter medo, dat,"
volgens advies van do Commissie voor do
reclames van i >a hoofdei ijken omslag ia
besloten, adressant niet te plaatsen op bob
kohier van schoolgelden.
2. Het suppletoir kohior der belasliug op
honden, diens. 1905, wordt vastgesteld op
8.50; het kohier van echoolgolclen over
October 1905 op 36.98.
3. Op voorstel van het Dagelijkseh Be
stuur wordt besloten 12-1.76 af to schrijven
op den post „Kosten van verpleging van
arme Krankzinnigen."
4. Op voorstel van hot Dagolijhsch Be
stuur wordt besloten de verordening op heb
lager onderwijs in dier voege to wijzigen,
dat tot dc openbare sohool zullen worden
toegelaten zij, dio op het tijdstip van too-
lating den leeftijd van zes jaren hebben
bereikt of clicn leeftijd in het jaar van too-
latiug zullen bereiken. Verder zal deze Iso
lating slechts éénmaal per jaar co wel op
l April geschieden.
5. Op voorstel van het Dagelijksoh Be
stuur wordt met algemceno stemmen be
sloten con wijziging te brengen in het school-
contract met do gemeenten Alfen on Aar-
landorvoen, en wel in dier voege, clat voor
kindoren, in dozo gemeenten woonachtig,
on do openbare sohool te Zvvammcrdaui
bozoekendo, door dio geineentcn aan do
gemeento Zwaamerdam zal worden be
taald f 17.60 per jaar of '1.375 per kwar
taal.
6. Tot afgevaardigde naar het Collego
van Gedep. Staten bij do belinndoling van
roclamcs togen den hoofdelijkon omslag
wordt aangewezen het lid 0. van Muis
winkel.
7. Naar aanleiding van een vraag van het
lid dr. Sohreudcr, wordt, na disoussio met
op één na dio van hot lid vorengenoemd
algemeen© stemmen beslot-en do verorde
ning tot verhuur van liet gemeentelokaal,
zoo op to vatbcn, dat Voreenigingon, die
voor oen bepaalden dag van do weok over
hot lokaal wensohon to beschikken, ook
gehouden zullen zijn do vergoeding daar
voor te betalen zij-do 40 of 50 cents por
dag bijaldien zij eens geen gebruik
maken van het lokaal. Ook veetigt het vo
rengenoemde lid do aandacht op de wen-
SC -. lijkloid bij gladhoid van den wog zand
to strooien in do Brugstraat.
Do voorzitter deelt medo, dat aan dozen
wensch gevolg zal worden gegeven.
Do vergadering wordt gesloten.
Reglement van orde voor den Ministerraad.
In do memorio van antwoord betreffen
de het Isto hoofdstuk der Btaatabogrooting
voor 1906 werd medegedeeld, dat bij Kon.
Boel. van 27 September jl. cnkclo wijzi
gingen gebracht zijn in het Reglement van
ordo voor den Ministerraad, cn dat, indien
do Kamer zulks mocht wcnschon, de minis
ters bereid zijn machtiging van dc Konin
gin to vragen om oen afschrift van het go-
wijzigdo reglement aan den voorzitter van
do Kamer lo zenden. Thans deelt dc com-
missio van rapporteurs in haar eindverslag
mede, dat hot haar aangenaam zou zijn,
indien do ministors kondon besluiten bc-
dooldo machtiging zoo spoedig to
vragen, dat dc wijzigingen van hot regle
ment vóór den aanvang van do openbars
behandeling van de Staa tab eg rooting tor
kennis van do Kamer kunnen worden go-
bracht.
LEIDERDORP. Onder trou wdJ. Dompoling,
25 j.. to 's-Gravenknge, on C. van Zwietoo, 25
alhier.
Gehuwd: J. van Opjjnen, 27 j,# alhier, en B.
Kuperus, 80 ite Zoeterwoude.
ZEGWAAltD. Go boren: llcndrika Johanna,
D. van Ph. vao der Wees en H. 1). van dor Tan.
Jacob. Z. van P. J. van dar Spek en J. Verbood.
Ondertrouwd: R. J. Kademaker jm. 26 j.
en L. Verkeii jd. '27 j, van Sckovoningen.
Gehuwd: W. Weening jm. 82 j. en M. J,
Dorst jd. 22 j.
ZOETERMEER. G e b o r e n: Jobaonn Maria,
D. van L. J. den Elzen en C. M. Onderwater.
Dirkje. D. van Th. Maaskant on V/. Versloot.
Gehuwd: J. Vink jm. 28 j. en A. Cb. v.
Reeuwjjk jd. 21 j.
47)
Ik trilde van toorn. „Als gij verrast zijt
geweest", antwoordde ik na een pauze van
eenigc seconden, „dan overtreft mijn ver
bazing do uwo in elk geval verre?'
„Hoe zoo?" Zijn oogen sohenen mij let
terlijk to willen verteren.
„Dot een man, die mij volkomen vreemd
is, het durft wagen, mij over mijn parti
culiere aangelegenheden uit te vragen 1"
Verschrikt, a-lsof hij een slag in hot ge
zicht had gehad, deinsde hij achteruit en
ik zag duidelijk, dat hij werkelijk verbluft
.was. Ik had mij in mijn vollo lengte opge
richt, een gevoel van meerderheid als blan
ke vervulde mij en verhief mij hove i mijn
omgeving en deze gluiperigen, donkerbrui
nen Perziër.
„Ik wensch naar d.e zaal terug to kee
ren", ging ik voort. „Verlaat mij nu, als 't
u blieft."
Daar hierdoor onze twist natuurlijk da
delijk bekend zou zijn geworden, voldeed
hij niet aan mijn verzoek, maar baande
.voor mij met een onderdanigheid, welke ge-
gewoonlijk slechts een gekroond hoofd ten
dee! valt, een weg door do menigte en ceni-
óógccbükken later bevond ik mij in do
nu bijna leege balzaal.
„Ik heb u beleedigd, zonder 'opzet diep
beloedigd. Ik veronderstelde valschelijk..."
Ik keek hem strak aan en het einde van
den zin ging in een onverstaanbaar ge
mompel verloren.
„Ik wenschto u immers slechts te be
schermen. Vergeef mij.'*
Hij boog belachelijk deemoedig. Ik
hoorde echter zijn verontschuldiging in
hoogmoedig stilzwijgen aan, zonder zijn
blik to ontwijken. Daarop begaf ik mij naar
do piano en begon te spelen.
Onmiddellijk vulde zich de zaaJ, wolken
6tof dwarrelden op en het gewemel begon
opnieuw. Ibrahim had zich bij den tegen-
overgestelden muur opgesteld en sprak le
vendig met Lola, waarbij hij mij gadeeloeg,
dat wil zeggen trachtte gado te slaan,
want hij kon sleohts een gedeelte van mijn
hoofd van tor zijde zien. Om twee uren
stond ia op met de bevredigende ovortui
ging, dat ik mijn deel tot het gelukken
van het „enkele dansje" had bijgedragen.
Met eenige moeite verzamelde ik mijn
kleine schaar, doch eindelijk zaten wij al
len weer opgepakt in onzen gharri, welke
omringd werd door do vereerders der meis
jes en in de eerste plaats van Eulalie, de
balkoningin. Een groote menigte verzamel
de zich bovendien in de veranda, t^n einde
ons te zien vertrekken, en het was aan geen
twijfel onderhevig, dat juffrouw Rosario'a
troepjo dien avond de andere gasten in do
schaduw had gestold. Ook mr. Ibrahim zag
ik ecnigszins ter zijdo van do andórón iü
de nabijheid van den wagen staan. Hij
wuifde ons bij het wegrijden nog met de
hand een afscheidsgroet toe.
Van het gekakel cn gebabbel echter, dat
211 in onzen gharri ontstond, kan men zich
geen begrip maken. Sen oCwrë vkëtélB £n
papegaaien ware niets vergeleken bij deze
vier meisjes, die allen tegelijk in do hoog'
ste tonen spraken.
o0, Pamela, gij zaagt er werkelijk vor
stelijk uit", zeido Eulalie-, „en uw spel ging
mij tot in het hart-. Ik heb mij nog nooit
zoo goed geamuseerd 1"
„Ik ook niet I" riep Lola- „Ik bob allo
dansen gedanst en iedereen vroeg mij van
waar gij kwaamt, Pamela-, en als ik zeido:
van Rosario, dan meenden ze, dat ik
schertste. En bij Ibrahim hebt gij Eulalio
dj loef afgestoken- Hij danste op het laatst
bijna niet meer, doch keek maar voortdu
rend naar u, en hij heeft mij een menigte
vragen gedaan, wanneer en van waar gij
gekomen waart, en of gij heoren kennissen
io Madras bezat. Fernandez zegt, dat hij
vreeselijk rijk is en dikwijls naar Londen
en Amsterdam reist."
„Wat mij betreft kan hij naar do maan
reizen", bracht Eulalie in hot midden. „Ik
vind hom onuitstaanbaar. O, wat ben ik
slaperig en toch wil ik nog niet slapen; ik
ben immers zoo gelukkig
Gwnoolino keerdo zich haastig om. „Ja,
dat wil ik gaarne gelooven. Ik heb wel op
gemerkt, dat gij telkens met Melville bobt
gedanst en daarna een eeuwigheid samen
in den tuin zijt gebleven. Eulalie, béken het
maar, hij heeft jo gekust 1"
„En ik zeg, dat gij een dommo gans rijt 1"
riep Eulalie, in een ietwat gemaakt lachen
7)Ik dat ik
mijn schoenen doorgedanst heb, en hier is
ook een koffievlek op mijn mooie japon.
Kijk eens, het begint reeds dag to worden."
Zij wees op een vage lichtstreep, welke
door do palmen heen schemerde. Ik zal nu
Wëï laat ppst-aan."
Wij hadden nauwelijks voor ónzen bunga
low stilgehouden en waren uit den gharri
gestapt, of Eulalie, die van louter geluk
niet had willen slapen, vloog ons vooruit
naar haar kamer.
Wat mij bctroffc, ik was wel niet geluk
kig, maar sliep toch spoedig vast en rustig-
XII.
Het moge vreemd schijnen, dat ik mij zoo
spoedig en bijna zonder strijd in deze nieu
we omgeving schikte, cm zoo to zeggoD
daarin onderging, alsof ik door een moeras
was verslonden. En toch hiold ik mij nog
altijd strijdlustig boven water; mijn eer
zucht was volstrekt niet dood, hij sluimer
de slechts. Maar wat kan een onbemiddeld,
alleenstaand jong meisje, dat te t-rotscb is
om ondersteuning te vrageD, in Indië be
ginnen? Zij i8 als oon gevangene, dio men
de handen heeft gebonden cn die tevergeefs
fegen alle hindernissen, welko zich aan haar
voordoen, strijdt.
Mijn tante was onverwachts gestorven,
aldus had Linda mij in een korten, vormo-
lijken brief geschreven, dien ik pas ont
ving, nadat hij naar Loliara vervolgens
terug naar mr. Evans in Engeland on voor
do tweede maal naar Indië was gezonden
to golijk met eeD hartelijk schrijven van
mr. Evans, en een begeleidend schitterend
getuigschrift. Mijn tante had mij vergeven,
zooals Linda verzekerde, doch ik gevoelde
uit agtijvó médcdeeling duidelijk, dat
Lina zich door do toegevendheid harer
moeder tot niets verplicht gevoelde. Deze
deur was dus voor altijd voor mij gfiS-loten
on dio dor Tregarh had ik door eigen tP©*
doen versperd.
Op den eersten brief van mr. Evans wae
spoedig een tweede gevolgd, waarin hij mij
dringend verzocht, hot huis in de Crundall-i
stiaat onmiddellijk te verlaten, daar hij eeD
afschuw van alle Eurasicrs had. Als ik uu
ochter werkelijk mijn goedhartige juffrouw
Rosario, dio mij het loon voor drio maan
den schuldig was, in deD steek li t, zoudea
mij deze zestig ropijon ook niet ver gebracht
hebben. Mr. Evans zoo mij immers ook wel
geld hebben geleend, maar ik kende zijn fi-
nancieelo omstandigheden te goed, dan dat
ik ccn beroep op zijn edel moedighei J wildo
doen.
Ik woonde reeds een halfjaar in Vcpery,
en deze tijd was niet zonder bijzondere ge
beurtenissen verstreken, al betroffen mij
die ook niet persoonlijk. Tante Gam, het
armo, oude schepsel, had men op ccn mor
gen dood in hod gevonden en haar daarna
met veel vertoon begraven. Gwendoline,
wier contract met do Dovetonschool bijna
afgoloopen was, had zich met een netten,
jongen koopman verloofd. Fitz Alan was
doodiolijk verliefd op do dochter van con
spoorwegbeambte, maar daar hij een we
derliefde vond, plaagde hij zijn omgeving
niet weinig door zijn slecht humeur. Lola
had, zooals te verwachten was, een mooi
examen afgelegd, cn John was, zooalé
eveneens v as to verwachten, met leege han
den on in een gedrukte stemming terugge
keerd, terwijl Eulalie nog altijd besluite
loos on^or de schaar van haar yercerdem
heen en weer fJaddcrdo.
(Wordt ï'rvohjd
