N°. 14027 Dinsdag 14 November. A". 1905. <§eze <§ourant wordt dagelijks, met uit zonde ring van <§on- en feestdagen, uitgegeven. FEUILLETON. Essi üejjdggi. PRIJS DEZER COURANT, Voot Leiden per week 8 Cents j per 8 maanden I I S I I f 1.10. Bulten Lelden, pei looper en waar agenten gevestigd sQn 'f 1.30, Pranco pei post j 5 L66. PRIJS DER ADYERTENTIENj Van 1—6 regels 71*05. Iedere regel meer /0.17A. Grootere letters naar plaatsruimte. Kloino advertentiën van 30 woorden 40 Oenta contantolk tiental woorden moer 10 Cents.-Voor het incasseeren wordt/0.05 borokend. Leiden, 14 Notfember. Do Vrijzinnig-Democratische Kieevor- feeniging „Vooruitgang" besloot in haar gisteravond gehouden ledenvergadering zich van elke aanbeveling van een candi- daat voor de verkiezing van lid van den ftaad voor de a.s. tusschentijdsche verkie zing te onthouden en do led.cn persoonlijk vrij te laten. Den lsten Augustus 1906 zal het vijf jaar geleden zijn, dat het muziekgezelschap -pheus" alhier werd opgericht. Reeds werd door de Algcmeeno ergadering in beginsel gesloten ter herdenking van dit jubileum, een groot nationaal ooncours voor Harmonie- en Fanfaregezelschappen, bestaande uit dilettanten," uit te schrijven. iUit den aard der zaak kan een vaste da tum voor het concours neg niet worden vastgesteld, doch in ieder geval zal het plaats hebben in de laatste helft van Juni 1906. Met het oog fdo te verwachten grooto deelneming zal het concours waar schijnlijk twee dagen duren. Ongeveer 900 Vereenigingen toch zullen tot deelneming ,worden uitgeuoodigd. Do jury za1 bestaan uit vijf bekende Ne- derlandschc toonkunstenaars. Men meldt uit Winterswijk: Heden werd door ccn commissie bestaande uit de leden van den Raad, Ned.-Horv. Gemeente, Kamer van Koophandel, Volksbond, Mij. tot Nut van het Algemeen en ingezetenen van "Winterswijk bij gelegenheid van het afscheid van den heer E. Haitsma Muilier als burgemeester een geschenk aangeboden, bestaande in een pendule met candelabers en een aquarel, gezicht ld Winterswijk, door den kunstschilder S. Moulijn te Laren. Bij dit geschenk was gevoegd een kunstig ge sneden album, door «den Hoflederciseleur Jos. Merckelbagh to Utrecht vervaar digd. Op den band zijn dc initialen E. H. M. omkranst door eikc- en lauwerbladen idoor een lint vastgehouden, waarop 1683 1905. Om dit milieu is con zeor fijn gsne- nen randornamont, dat in voreeniging met hot ontwerp 8 metalen hoekon draagt. "Van binnon zijn de schutbladen van moiré anti que met goudrand afgezet. Hot boek bestaat uit echt Japansch pa pier en is gebonden volgens de oude boek binderekunst. De bladen hebben ccn rand versiering. Op het cereto blad to het wapen van Winterswijk geschilderd; daaronder de volgende in goud en kleur gepenteekendo opdracht: „Album bchoorende bij het ge schenk aangeboden aan den heer F. Haits ma Mullier bij zijn vertrek uit de gemeen te Winterswijk, op 1 Oct. 1909 als blijk ,van waardeering voor hetgeen door hem gedurende 22 jaar in het belang der gemeen te is gedaan." Do achterzijde van act album is in over eenstemming met de voorzijde geciseleerd, doch in eenvoudiger bewerking, en doet den ontwerper,, en heer Merckelbagh, alle eer aan. Door den heor Haitsma Muiter Is ter plaatsing In do Raadszaal aangeboden een portret van do Koningin, uitgevoerd In heliogravure op kopor. Gisteravond om halfzeven heeft te Stuttgart een feestmaaltijd plaats gehad in het Residenticpaleis ter eere van Koningin iWilhelmina en Prins Hendrik. Na bet eten werd er een galavoorstelling ia het Hoftheater gegeven, waarbij ge lijk gemeld de opera „Carmen" is op gevoerd. Do Koningin cn Prins Hendrik woonden twee bedrijven der opera bij in do Koninklijke privaatlogo, terwijl het geyo1^ plaats genomen had in do hof loge. De voorstelling werd ook bijgewoou J door den erfprins en de erfprinses von Wied, alsmede door hertog Albrecht van Würtcin- berg in hun loges. Vanwege do VereenigiDg van arro\d:8 semenfs-schoolopziener3 is er een commissie benoemd, bestaande uit do heeren Tj. Kiel- utra, mr. H. Th. 's Jacob, mr. J. F. In- genhousz, mr. J. Lisman en jhr. mr. W. A- R. Engelen ,aan welke werd opgedragen een rapport samen te stellen over do wer king der Leerplichtwet, meer in het bijzon der der artt. 1822 dier wet cn zoo mogelijk voorstellen uit te werken, welke kunnen leiden tot de reeds dikwijls noodig gebleken verbetering en vereenvoudiging dier wet. Op enkele uitzonderingen na, blijken alle arrondissementsschoolopziencrs zich bij do Vcreeniging te hebben aangesloten. Het stoomschip „Admiral" (thuisreis) arriveerde 10 Nov. te Delagoabaai; de „Ameteldijk" arriveerde 13 Nov. van New port News te Amsterdam; de „Antenor", van Singapore naar London en Amsterdam, vertrok 11 Nov. van Portland; de „Bali" vertrok 13 November van Padang naar Amsterdam; de „Gedé", van Rotterdam naar Java, passeerde 12 November Kaap del Armi; de „Kediri", van Java naar Rot. f er dam, passeerde 12 Npv. Sagres; do „Ko ning Willem II" arriveerde 13 Nov. van Batavia te Amsterdam; de „König" (thuis reis) passeerde 13 Nov. Dover; de „Mark graf" (uitreis) arriveerde 11 Nov. te Ge nua; do „Noordam", van Rotterdam naar Nieuw-York, passeerdo 12 Nov. Lizard; do „Pcleus", van Singapore naar Amster dam, arriveerde 11 Nov. te Suez; de „Pre sident" (thuisreis) vertrok 11 Nov. van Ge nua; de „Prins der Nederlanden" arri- veerdo 13 Nov. van Suriname te Amster dam; do „Sandhurst" van Batavia naar Amsterdam, vertrok II Nov. van Genua; de „Ulysses" arriveerde 13 Nov. van Java to Amsterdam; do „Yang Tsze", van Ba tavia naar Amsterdam, arriveerde 13 Nov- to Suez; do „Sindoro", van Rotterdam naar, Java, arriveerde 12 Nov. te South ampton de „Sonneberg", vertrok 10 Nov. van Batavia naar Padang; de „Wilis", van Java naar Rotterdam, passeerdo 12 Nov. Gibraltar; do „Antenor" arriveerde 11 Nov. vau Singapore te Londen; de „Ixion", van Amsterdam naar Java, vertrok 11 Nov. var. Liverpool. Alkcmade. Dp besmettelijko ziekte ,,fe- bris-typhoïdea" ton huize van C. van der Meer to Roelofarendsveen B. No. 65 is geweken' verklaard. Door het ïtijk zijn tegen schadeloos stelling twee tuberoulouzo runderen van do landbouwers B. en v. d. H. tor slach ting overgenomen. Gouda* In 62-jarigen ouderdom is overleden de heer C. G. Fortuyn Droog lever, sedert 1884 notaris te dezer stede. De overledene was ook lid van den Ge meenteraad en van lal van commissiëD en besturen Hillegom. Door Burgemeester en Wet houders zijn verleend 4 bier-vorloven en 2 melk-verloven. Zee aaD vragen om bier verlof zijn geweigerd, op grond dat de lo kaliteiten niet voldoen aan de eischen, ge steld in art. 11 van het Koninklijk besluit van 1 April 1905, St--bl. No. 120. Door 14 lotelingen der nationale mi litie van de lichting 1906 is vrijstelling we gens brocderdionst gevraagd en door één lotoling wegens eigendienst. Ten nadcelo van den caféhouder J. Schr. zijn drie biljartballen ontvreemd, van welken diefstal bij de politie aangifte is gedaan. Tegen den bloemistknecht A. Kn. al hier is op klacht© van zekeren G. de G., wenende to Bennebroek, wegens mishan deling van diens 14-jarigen zoon, proces verbaal opgemaakt. Noordwtfkorhout. Een Schilder van onö dorp was op karwei, cn had zijn dagtaak volbracht. Hij borg verfstoffen en gereed- sohap en nam den korts ten weg naar huis. Die weg liep over een weide, en daarop graasde een stier, die echter waa vastgebonden. Daarom durfde onze schil der wel de weide opgaan. Maar ziet, dat behaagde heer Stier niet. En zoo kwam hij op den schilder met de witte jas af. Geen nood, dacht de schilder, dc stier kan me toch niet krijgen. Maar dat viel tegen. Do stier liep aan zoo'n lango lijn, dat hij den schilder in den rug zou aangovallen zijn. Deze nam een kloek besluit en tevens een flinkcn sprong om over een vrij breede scheidings- sloot te komen. Maar ongelukkig, dc sprong was te kort, cn onze sohilder kwam midden in de sloot terecht. Er uit komen was het werk van een oogenblik. Daarbij hield de stier den piassenden ongenooden gast in het oog. De vluchteling met het natte pak holt nu echter op buis aan. Hij had er honger van gekregen. Rljpwetorbltr* Toen Zondag j l. dc land- houwer Do Graaf alhier per tilbury naar Hcogmad© reed, ten einde aldaar dc kerk te bezoeken, kwam bet paard voor het rij tuig gespannen, to vallen, hetwelk na we der opgestaan te zijn, waarschijnlijk door don 8c>rik op hol sloeg en in een wildo vaart het dorp uit rencle. Wel merkwaardig: zoo zonder bestuurder kwam liet dier als instinctmatig juist op do aangewezen plaats nabij de kerk te Hoogmad© aan, al waar het door iemand^ die over dit rij tuig zonder pereonen zeer zeker verbaasd gestaan zal hebben, werd aangehouden. Sussciihoin). Dc afdeeling Sassenheim OR Omstreken van den R.-K. Volksbond heeft in do zaal van den heer Schipper tweemaal, Zondag en Maandag, een z. g. feeatvergadering gehouden. Beide avonden \vas de zaal vol belangstellenden, die volop hebben genoten van wat het goed verzorg de programma te lezen gaf. De tooneel- stukjes: „Ferdinand do Speler", „Heer on Knecht", „Het geraopsto gouden Tientje of Do triomf der wetenschap" werden, evenals de komische voordrachten: „Wit- kiol Staatsspoor No. 1" cn „De politieke Dorpskleermaker", uitstekend gespeeld cn vonden algemeenen bijval. Zondagavond werden de bezoekers bovendien nog vergast op enkele liederen van den heer O. Machen, tenor, begeleid door den heer O. A. Bon ten, uit Leiden. Valkenburg. Van den landbouwer H. Binnendijk Dz. is door het Rijk 'n 'rund over genomon, ais lijdende aaD tuberculose. Zwftmmordam. Op Woensdag lo Nov. zal er een vergadering geihoudou worden van don ring „Bodegraven" deel uitma kende von den Bond van Gereformeerde Jongelingsvereenigingen. Do vergadering wordt gebonden in ido Christelijk© School alhier. Op de agenda komcr onder meer voor: Hoe moeten we jaarfeest vie ren? Onz© ringvergaderingen. De Ohrist. Zangvcreeniging „Harp© Davidsi", onder leiding van den heer J. Vink, to Leiden, zal op Woensdag 15 Nov. a. s. des avonds te halfaeht, in de Ned.- Horv. Kerk alhier, een openbare uitvoo- ring geven met medewerking van mej. J. M., uit Leiden (solo), den heer S. uit Zwammordam (orgel) cn den heer J. V., uit Leiden (viool). Aan do openbare* school No. 2 in den Tempel (hoofd de heer R. Kooiman) nemen zes meisjes on vier jongens deel aan hot herhalingsonderwijs. TOONEEL. „II a a r terugkeer", tooneelspcl in drie bedrijven. Eveline Landry was na een droeve, eenzame jeugd in het huwelijk getreden met Etienne Landry, eon industrieel, een man met een hart vol liefdo, maar in ontwikkeling en fijnheid van govocl ver achtorstaando bij zijn vrouwtje, die boven dien uog wel 17 jaar in leeftijd mot hem verschilde. Iu die omgeving, bij al dio disharmonio ontmoet zij eon geniaal schrijver, Jacques Foucher. Tot hem voelt zij zich aangetrokken, voor hem voelt zij groot© Bympathic, ja, die Jacque3 is de eerste man, dio in haar hart gevoelen van liefde weet op to roopon. Do dood-nuchtcro Etienne, eou conflict vreezendo, ontzegt op zeer beleefden doch vasten toon dcu heer Foucher zijn huis. Hevige scóno tus- schen man cn vrouw. Zij verklaart hem nooit te hebben liefgehad on als Etienne volhardt in zijn besluit ten opzichte van haar vriend, verlaat zij man cn kind, om den amant te volgen. Het 2de bedrijf speelt vier jaren later. Eveline is gescheiden van haar man ou omdat in het proces Jacques' naam was vermeld, mocht zij volgons do wet niet met hem in het huwelijk treden. Zij leven dus in vrije liefdo. Doch ook nu is zij niet ge lukkig. Haar Jacques wag een man, die voor zijn positie wel veel uitging, haar thuis latende, maar niet werkte. Levende In kringen van artisten, brengt hij allerlei individuen in haar woning, waartegen zij zich niet verzetten kan. Als eindelijk de lichtzinnigo Louli het portret van haar kind be»ziet en wil medenemen, rukt zij het uit haar handen en verjaagt door haar optreden het gezelsohap. Groot© verwijten wederzijds en daar zij ziet, dat zij Jacques niet meer kan red- don, verlaat zij ook deze woning. Het derde bedrijf, do avond vóór Kerst dag, ccn kinderkamer met geschenken voor den kleine George Landry Nog altijd is Etienne ongohuwd cn denkt met smart aan Eveline. Deze, wederom zijn twee jaren vorloopen, heeft zich een positie aan hot tooneel verworven en wordt door heimwee naar haar kind gedreven, door de oude dienstbode in staat gesteld dat kind te omhelzen. Etienne komt binnen en wil haar verjagon, maar als zij smee.o om een „tfhuis", dan vindt zij dat nog in dat trouwo hart van dien ccnvoudigcn man. Ziehier weer een dier cohtschcidings- drama's, waaraan de Franscho literatuur zoo rijk is. Toch heeft dit stuk een morec- lo b£uüs en munt het uit door do juiste ■psychologische ontleding van Eve-line's karakter. Zij, een slachtoffer der verveling, zoekt overal het geluk cn ral het nooit vin don, omdat zij mist hot vermogen, om liet geluk in zich op to nemen. Zij zoekt hot, waar het niet te vinden is, en dat ruste- loozo, dat onbestemde drijft haar tot dat loven der zonde, waarvan zij de leegte ou het schandelijke maar al te zeer ouder- vindt. De liefdo tot haar kind is het-, dio hawr 'weejr ter/ugvoort in veilige haven cn haar brengt aan do voeten van den diep boleecligden echtgenoot, wiens liefde echter grootcr Is dan allo overwogingen, zoodat hij haar een vriendelijk tehuis be reidt cn ruste geeft aan de yormocido ziel. Dit stuk van Honry Berustein werd gis teravond door do „Rotterdammers" in on zen Schouwburg opgevoerd. Do hoofdrol werd vervuld door mevr. A. Tartaud Klein. Zelden zagen wij in don laatoten t.ijd zulk oen beschaafd on artistiek Bpel als dezen avond. Waardig en met passio vertolkte zij dien drang naar geluk, waar op zij als vrouw recht had en dio haar ten onrechlo onthouden word- Klonk het rcci- teeron dier Franscho verzen inden aanvang liefelijk, tee-dcr, dio stem zwol aan bij het oogenblik cn als geesolstriemen kwamou haar verwijten weder op het hoofd van den diep rampzaligen man. Welk een vor- ötelijko houding bij haar vertrek uit do echtelijke woning, welk een vastbarodon- hoid in don klank der stem bij het herhaal delijk „Neen" op het gebod van haar man. Later was hot geluid meer gevoileerd, haar houding lustcloozer en haar oogen gaven niet meer dien heerlijken glans Eindelijk in III het geklaag van het opge jaagd nergens rust vindende wild oE het geween vod een kind, dat troost cn be schutting zoekt voor tegen het) leed der worteld. Hot spel was In één woord su bliem. Krachtig word zij ter zijde gestaan door do heeren F. Tartaud, die met veel soberheid do rol van den beleedigdon echt genoot vervulde en wiens in snikken over gaande sarcastische lach getuigde van vol studie, en Nico do Jong, die ah Jao- ques Foucher eon losheid van beweging en een gemakkcLijkheid van zeggen openbaar de, tot nog toe van hem ongewoon De ovorigo mcdeepolenden vorvulden niet vool meer dan figurante rollen, maar deden dat dan ook uitnemend. Hot kind, George, sprak voel beter en natuurlijker dan gewoonlijk de toonecl- kinderen doen. De vertaling was vrij goed, men vormijde echter letterlijke overzetting van parisisracn. Vooreerst gaat het moeilijk en dan klinkt hot wol wat hard cn onbe schaafd, als iemand verklaart, dat zij ge vraagd is „om do lol.*' Do Schouwburg wtus goed bezet. 84) Zij stond op, doch keerde zich onmiddel lijk weer om. „Neen, ik heb mij bedacht: ik zal u honderd ropijeu meer geven, want gij hebt getoond werkelijk een juweel te zijn." Ik maakte haastig een ruwe berekening. Met deze som en de twintig pond, welke ik nog bezat, kon ik naar Madras reizen, daar .work van een betrekking maken en over een jaar van mjjn spaarpenningen den overtocht naar Engeland bestrijden. Ik had waarlijk meer dan genoeg van dit zwervend leven in Indie l „Goed, ik dank u zeer voor uw vriende lijkheid. Zoodra u het wenscht, zal ik ge reed zijn om te vertrekken.'' „Nu, vlieg dan en zeg het dienstperso neel den dienst op. iPak dan alles in het salon in, de fotografieën, snuisterijen en zijden kussens, ook moeten de tapijten op gerold worden, doch neem, blijf en schrijf eerst de brieven, of wacht, het is beter, dat het zilver eerst wordt ingepakt, opdat men het uaar de Bank kan brengen." Ik snelde haastig weg, om twee bedien- Öon te roepen mij te helpen, en toe® ik m&t het tellen, opschrijven en inpakken van het zilver uagenoeg gereed was, ver- schoen mrs. Dc Viilars in hoed en mantel. „Ik wil in allerijl naar mrs Black gaan, pm liaar te verzoeken op de vogels en hon den te passen, en ik vind het toch beter, hu ik er nog eens over heb nagedacht, dat Jfij de gasten yoor de lunch niet afschrij ven en dao moeten wij natuurlijk het zil ver gebruiken". De onaangenaamste eigenschap van mrs. Do Viilars was haar wankelmoedigheid en het voortdurend omverwerpen van haar oigen plannen. Dat dit tijdens deze paar dagen telkens voorviel en zij nog ruste- loozer en gejaagdoT was dan gewoonlijk, laat zich denken. Ik ging zelden vóór twee uren '8 nachts naar bed. „Ik geloof, dat ik mijn huis nog nooit in zulk een ordelijken toestand heb verla ten J" riep mrs. De Viilars don laatsteD avond, terwijl zij vergenoegd in haar han den wreef. En dat heb ik alleen aan u te danken. Gij zijt ©en ware schat 1 Maar zeg mij nuwat zijn uw plannen „Ik ben voornemens naar Madras te gaan, ten einde naar een betrekking om te zien. Later denk ik naar Engeland te rug te keeren om mij ergens als muziekon- derwijzeros te vestigen." „Bah, welk een vooruitzicht 1 Zoover zal het cohter nooit komen. Gij trouwt natuur lijk vóór dien tijd. Dat was mede een re den, waarom ik u niet vaker naar een par tijtje, enz. medenam; ik was namelijk bang u te verliezen. Als gij een aanbidder gevonden en u verloofd hadt, zou ik weer mooi in ongelegenheid geraakt zijn. Nu heeft zich evenwel, naar ik vrees, het te gendeel voorgedaanik laat u in ongele genheid zitten. Maar er is, helaas, aan do zaak niets te veranderen. Overal, waar gij u hebt vertoond, hebt gij opgang ge maakt, dat zeg ik u tot troost, en als ik nicb naar Japan ging, dan zou ik u het volgende jaar mede naar Marbleishwar go- nomen en u een goede partij verschaft heb ben." „Dat is wel heel vriendelijk,"' ik schoot in den lach „maar ik ben vol strekt niet „Stil, stilGij zult mij toch niet willen wijsmaken, dat gij van plan zijt een oude jonge juffrouw te worden? Gij hebt echter zeker ook nog veel voor u zelve te pakken en vergeet niet, dat wij morgen vroeg om zes uren van hier weg rijden." Van do Noordwestelijke cn Centraal-pro- viuciên, alsook van Dekhan, had ik reeds een vluchtigen indruk gekregen en nu stond ik op het punt mij naar den oudsten zetol der Regcering, naar de echte, aan palmen rijke tropen te begeven. Ik reisde mot een lateren trein dan mrs. De Viilars nadat wij op het perron te Punah, waar ik haar voor het eerst had gezien, ook weer van elkaar afscheid hadden genomen. Zij had slechts weinig bagage bij zioh en reisdo met een Portugeesche bediende, na~ tuurlijk eerste klasse, terwijl ik een kaart je tweede klasse had genomen en de zorg voor mijn bagage overliet aan den ouden Ahmed, een Indiaan, in wicn mrs. Do Vii lars groot vertrouwen stelde, maar uw mij van het begin af een grooten afkeer had ingeboezemd. Hij was echter zeer gedien stig, legde de kleine stukken van mijn ba gage in ccn leegen coupé en toonde zich in elk opzicht uiterst attent, zoodat ik wol kor. begrijpen, dat mrs. De Viilars hem, on danks zijn glad, vet gelaat en zijn sluwe oogen, zeer op prijs stelde. Ik was de eenige reizende in mijn afdee ling en plaatste mij voor het raampje, van waar ik Ahmeds diepe af scheidsbuiging be- antwoorddo. Ik tuurde daarop urenlang naar de aich voor mijn oog Ontrollende landschappen van liet oude Indië. Eerst kwam ik voorbij Kirkeo cn verscheidene andere bekende plaateen; daarop volgden begroeide bergen, versterkte steden, ros achtige bergketenen, groene weilanden on breodo rivieren. Eindelijk 6tond ik op om mijn bagage in orde te brengen en een mantel aan te trek ken, want do avond was koel- Doch toen ik mijn reistasch op zijde wilde zetten, kvara die mij zonderling vcrandcru voor e-i bij nader onderzoek ontdekte ik, dat do binnenzak, waarin ik mijn geld, mijn pa pieren en getuigschriften had bewaard, cr met een schaar uitgeknipt was I Ahmed had bijzonder veel zorg voor mijn reistasch ge dragen en nu schoot mjj ook weer den cigenaardigen glimlach te binnen, waarmee hij mijn vijf ropijen fooi had aangenomen en zijn diope, spotachtige buiging bij mijn vertrek. Er bleef mij niets over dan de vijf on zestig ropijen, dio men rajj bij hot nemen van een plaatskaartje had teruggegeven en dio ik gelukkig in den zak van mijn japon had gestoken. Wat moest cr nu van mij worden? Ik voelde mij zoo mismoedig, zoo nameloos ongelukkig, dat ik in krampachtig, wan hopig 6nikken uitbarstte. Scheen het niet of alles zidh togen mij saamgezworen had? Hoe lang ik zoo troosteloos had zitten schreien, ik weet het niet. maar ik merkte opeens, dat wij con groot station binncn- stoomden. Ik onderdrukte haastig mijn snikken en veegde mijn oogen af, maar toch moest een jonge conducteur mij in het voor bijgaan opgemerkt hebben, want hij bleef staan en keek door het portierraampje. „Wel, wat is er? Wilt gij niet uitstap pen en iets gebruiken?" Zoo ik eerste klasse had gereisd, zou hij mjj waarscnijnlijk niet aangesproken heb ben, maar armoede bezorgt iemand menig maal eigenaardige vrienden. „Neen, ik wil liever blijven." Waarom? Zijt gij ziek?" vroeg hij deel nemend. „Neon, dat niet juiest, ïraar ik ben daareven tot de ontdekking gekomen, dat mij a<l mijn geld is ontstolen. Ziet u maar eons, hoe het gebeurd is i" En ik toonde hom mijn mishandelde reistasch- „Dat b een brutale streek I" Hij deed nu haastig het portier open, ging tegenover mij zitten en beschouwde do reistasch nauwkeurig. „Hoeveel was het?" vroeg hij daarop, mjj met zijn grooto, blau ws oogen aankijkend. Onder een r'suwcn vlood van tranen zcid© ik hot hem. „Nu, schrei maar niet. Wel, wel, wat een ramp 1 En als gij geen vrienden, geen getuigschriften cn geen geld hebt „Ik hebt nog vijf en zestig ropijen over gehouden „Nu, daarnioo kunt gij u wel een poosje boven water houden." „Maar niet in een hotel to Madras." „Neen, maar ik zal u een goeden raad geven. In dc voorsteden Vopcry en Black- town zijn een menigte goedkoop© kosthui zen, waar men voor tachtig anna tot een ropij per dag een onderkomen vindt. Ik ken bijvoorbeeld een juffrouw Rosario, dio in dé Cnmdalstraat nummer 10 in Vcpery, Woont; bij die bedraagt do prijs voor koot on logies per dag een ropij. Zij is ccm zeer fatsoenlijke, oude vrouw, ofschoon bijna.' zoo zwart als een moor, en als gij haar zegt, dat Giles dat ben ik u zendt, dan zal zi] zeker goed voor a zorgen." (Wordi VfVoJgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 1