men nu door elkaar, en dat word met zoo
veel crust beweerd, dat oom Felber meende
haar to moeten verdedigen en zeide: „Ja,
gevoel moet ze nog krijgen, maar zij ia nog
jong."
Zoo sprak men steeds ovor kaar spel.
Charlotte stond cr bij, luisterde nauwelijks
,en gaf korto antwoorden. Op een stékeligo
opmerking mn eon dea* tantes of zo slecht
gemutst was, omdat ze een grootero bowon
dering gewoon was, antwoordde ze kort:
„Och, ik ben moe."
Dat word gretig door oom Felber en eeni-
go anderen, die bang waren nog meor te
zullen hooron, opgenomen. Lobje is moe,
de muziek spant to veel in. Zullen wij naar
huis gaan?" vroeg hij.
Toen ze weggingen, kwam Mas Lessen,
een jonge neef van Charlotte, naast haar
loopen. Max studeerde In do medicijnen dn
was een paar maanden thuis met vaoantie.
„Ik hob je vanavond bewonderd, nicht
je," zeide hij.
,,Yond je mijn spel mooi, dab doet mij
ploizier."
„Jouw spel? Och ja, maar oarlijk gezegd,
ik gevoel niets voor muziek. Maar ik heb je
bewonderd, dat jo jo zoo goed gehouden
Ihebt bij dat gezeur. Drommels, nichtje, dab
was wel een proeve van bekwaamheid sf-
jleggen."
I „Ik geloof, cLatjo gelijk hebt, Max. Ik
wil gaarne ;wor een koning of een keizer
i spelen, zond r sidderen en beven voor een
genie, voor den scherp sten criticus, zelf 9
iwanneer ik weet, dat zo mij zullen afkam-
,men, maar rooit weer in mijn geboorteplaats
voor mijn familie, die mijn opleiding heeft
betaald, dat verzeker ik jo. Dat is eenmaal,
maar nooit weer."
Het bestuur van Londen
en wat bet kost.
Over dit onderwerp deelde do Londensche
correspondent van „Het Nieuws van don
Dog" een en onder mede aan zijn blad. Wat
hij vertelde laten wij hier volgen, omdat
wij meen en, dat velen het mat belangstelling
lezen zullen.
Londen wordt bcstuuivd door oen Graaf-
sohapsraad of County-Council."
Die Raad komt in menig opzicht overeen
met wat wij een Gemeente raad zouden noe
men en ontleent zijn naam aan het feit, dat
het bestuur in karakter en vorm overeen
komt met dat van de Engelscfa® Graafschap
pen of provinciën.
Toen tijdens de instelling de Regeering
lmeer eenheid in de plaatselijke 'Regeering
wilde brongen, achtte zij dit niet mogelijk
zonder sommige grootero stedeü tot graaf
schappen te maken. Ze h set en dan ook ^ad
ministratieve graafschappén („adniinistïa.
tive counties.'
Toen hot Graaf sol Lap Londen in 18S9 door
ean conservatieve Regeering in het aanzijn
werd geroepen, nam het een schuld over van
17,563,262 pd. st. Die schuld was einde
Maart 1Ö05 gestegen tot 44,620,266 pd. st.
en niets is aangenamer aan een deel der
conservatieve pers in Engeland, dan te wij
zen op deze constante toeneming der schuld
en de daaruit voortvloeiende stijging van
belasting.
Do conservatieve Rogeering draagt den
Londensclien Graafschrpsroad geen goed
liart toe en heeft meermalen te kennen
gegeven, dat ;.'j spijt had van haar werk.
De Raad ontwikkeld© volgens haar to veel
nieuwe en kostbaro plannen en trachtte to
yolo hervormingen in to voeren.
Dat neemt niet weg, dat hem telkens wé
der nieuwe functies worden opgedragen.
Zoo moest hij in hot vorige jaar het werk
van den „London School Board" (of school
commissie) cn daarmede een schuldenlast
van niet minder dan 11,546,893 pd. st. over
nemen. De jaarlijksche uitgaven zijn dan
ook kolossaal en de berekening daarvan is
fzoo ingewikkeld, dat men dis slechts bij be
nadering kon opgeven, ook van t vooraf
gaande jnar, dat einde Haart J904 afsloot.
Toen was het bedrag ongeveer 19,250,000 pd.
•St., of 231 millioen gulden meer dan de
Ltaats-uitgaven van Nederland of van Sak
sen, Argentinië, Noorwegen en Zweden, en
Portugal, bijna zooveel als van België, dub
bel zooveel als van Roemenië en meer dan
vier malen zooveel als van Denemarken.
Daarbij moet echter rekening gehouden
worden niet heb feit, dat het een stad geldt
met G millioen inwoners, waarvan 'b bestuur
16 jaren geleden overnam wat vrijwel een
chaos was, allerlei hervormingen noodig ma
kend. Voor de openbare gezondheid, voor
tramwegen, voor parken en opon plaatsen,
gestichten, brandweer, onderwijs, enz. wordt
meer uitgegeven dan in menigen Staat het
geval is. Nieuwe werken zijn noodig, welke
nog zeer groot© uitgaven zullen noodig ma
ken, en deze zijn zóó belangrijk, dat de hu
ren in Londen welhaast door do belastin
gen met 50 pCt. vermeerderd zullen worden.
Hot is daartegen, dat menigeen in op
stand komt. Aan den Raad wordt verweten,
dat hij allerlei hervormingen onderneemt,
welke niet noodig zijn en waarvan vele bui-
ton do eigenlijke werkzaamheid van een
stadsbestuur vallen. In één opzicht is dut
juist. De Raad heeft het vorig jaar beslo
ten een stoombootdienst op de Theems iu te
voeden.
Die onderneming ia vrijwel mislukt. In de
eerste drie maanden verdiende deze 22 dui
zend pd .st., en dat waren do helderste cn
warmste maanden van het jaar, waarin hot
aantal personen, dat een reisjo op (le rivier
wil maken of op deze wijze hun r erk il
bereiken, natuurlijk het grootst is. 1 de
overige negen maanden des jaars zal dus
zoker veel minder ontvangen worden. De
ontvangsten zijn nu reeds gedaald tot min
der dan 450 pd- st. per week, op verre na
onvoldoende om zelfs do loonen te betalen.
De raming voor de kosten voor het laten
loopen der booten en haar onderhoud was
tussehen 90 en OS duizend pd. st per jaar;
de entvangsten zullen waarschijnlijk beuedeu
60 duizend blijven, zoodat er een belangrijk
verlies zal zijn. Geen wonder, dat er tal
van stemmen opgaan cm dezen kostbaren
dienst zoo spoedig mogelijk te staken.
Dat zal dan ook wal tpoedig geschieden,
vooral ook omdat er in den winter wel zoer
weinig behoefte aan zulk een dienst zal blij
ken te bee taan.
Deze dienst wordt nu door alle tegenstan
ders van den Graafschap s raad t« baat geno
men en gobruikt voor wat zij waard is. Maar
overigens is er weinig aanmerking op zijn
bestuur te maken.
Niemand ontkent zelfs de nuttigheid van
de nieuwe straten Kingsway cn Aldwych,
onlangs door den Koning geopend, die een
nieuwen verbindingsweg titaschon Strand
en Hol-born vormen. Maar waar het zulk»
groot© cijfers geldt, is het gemakkelijk hier
oa daar het een on ander op te nemen en
aanmerkingen daarover te maken.
Het verkeer in de stad is than9 reeds op
verschillendo punten zóó moeilijk geworden,
dat een Koninklijke commissie benoemd
werd om dienaangaande voorstellen te
doen.
Die commissie heefteen verslag uitgebracht
waarbij, onder meer, in overweging gegeven
wordt groote nieuwe verkeerswegen te
maken. Maar met het oog op de daaraan
verbonden zware kosten zullen deze voor
stellen wel langen tijd moeten blijven rus
ten.
Het ïs veel gemakkelijker een nieuwe stad
op ruime wijze aan te leggen, dan de be
staande Londensche straten te verbreeden
en stelselmatig uit te leggen. En men moet
er dus tevreden zijn met verbeteringen
stukje voor stukje tot stand to brengen.
Voor Londen t? doen wat Haussmann voor
Parijs deed, groote boulevards aan te leg
gen, welke de geheel© stad omringen, ware
thans onmogelijk.
Waarom blauw?
Te Gardiner in don staat Maine (Noord-
Amsrika) werd clcn 19den Januari 1872 een
zeer merkwaardige vergadering gehouden.
Zij bestand voor het meerendeel uit
dronkaards, die op een uitnoodiging vanmr.
J. K. Osgood waren samengekomen. In
levendige kleuren word hun daar het,
drankkwaad voorgcschildord. En aan het
einde van den avond teekendeai acht man
nen de belofte van geheelonthouding.
Het bleef echter niet bij die acht.
Spoedig volgden anderen.
Do verbodswat, in 184(3 in Maine inge
voerd, begunstigd© do beweging zeer.
Ook buiten Gardiner en buiten Maine
werden vergaderingen gehouden. De opge
richte vercenigingen, die met bijzonder
goeden uitslag werkten en waarvan sommi
ge zich ontzaglijk uitbreidden, kregen den
naam van „Reform Clubs".
Een van die Clubs werd te Bangor op
gericht door den geneesheer dr. H. A. Rey
nolds. Deze had zich tot dien tijd toe te
buiten gegaan aan drankmisbruik. Maar
gesteund door de plaatselijke afdeeling
vaD do Yrouwen-Onthoudings-Yoreeniging
(Vrouwenkruistocht sedert 1873), verbrak
hii zijn slavenboeien en werd een dapper
strijder voor do nuohtorheid. Bij do door
hem to Bangor opgericht© Club sloten zich
dadelijk hondorden leden aan. Zij koos als
zinspreuk: „Dare to do right" (Durf doen
wat recht is). De leden verbonden zich geen
alcoholhoudend.© dranken tc koopen, to
verkoopen of te gebruiken. En toen nu dr.
Reynolds ook buiten zijn woonplaats begon
te arbeiden en het hom gelukt was ver-
sohoideno andere Clubs t© stichten, gingen
zijn aanhangers ook een uiterlijk onder
schei dingstceken dragon, en wel een rood
lint.
Nu vond een ander drankbestrijder,
Francis Murphy, het noodig, aan de leden
van zijn „Reform Clubs" ook een ondcr-
scheidingsteeken te geven.
Francis Murphy waB eeret clandestien
drankverkooper geweest en had ten gevolge
van zijn wetsontduiking ook al met de ge
vangenis kennis gemaakt. Maar hij wus tos
inkeer gekomen cn had dit op goen botore
wijze weten te toonc-n dan door openlijk
op to treden ala vijand van clen dronk,
dion hij vroeger zoo goed gezind was. Dat
was in 1873. Hij reilde toen van de^ eamen
Staat naar d»n anderen, overal geheelont
houding predikende cn werd do stichter
van verscheidene „Reform Clubs".
Hij nu was hot, die het cerei zijn aan
hangers bracht tot het dragon va« het
blauwe lint.
Maar wat waê dan het onderocheid tué-
schen het Rood en het Blauw?
Zeer waarschijnlijk dit. clat in d« Blauwe-
lint-beweging het godsdienstig element
meer op jden voorgrond trad. Immers,
William Noble, die haar van Amerika naar
Europa overplantte, deed dit „getroffen
door de volkomener verbinding va. i gods-
dienstige oefeningen met onderricht in de
alcoholhwestie, die deze B1 au we-lin t- be we-
ging kenmerkte."
Allicht heeft Murphy bij het kiezen van
de blauwe kleur gedacht aan de zinnebeel
dige boteekenis er van.
Blauw is de kleur der hoop en der
trouw, de vast©, onveranderlijke hemelkleur,
'b Ts bijnaonmogelijk haar te kiezen als
ondorscheidingsteeken zonder daaraan te
denken.
Hoogstwaarschijnlijk gingen echter Mur
phy's gedachten nog een weinig verder.
Dat zou men ten minste vermoeden, al9
men zich hot beslist godsdienstig karakter
zijner Clubs voor oogen stolt.
Is niet het dragen van het blauwe lint
reeds tientallen van eeuwen oud, al dacht
men er daai niet bij aan wat toen onder Is
raël overbodig zou zijn geweest: Drankbe
strijding?
Men leze Num. 15: 3740.
Nog eeuwen later werd door de Israëlie
ten dit gebod opgevolgd. De bedoelde
kwasten met blauw snoer droegen in Jezus*
dagen de Farizeen, Matth. 23 (zoom
beteeken t kwast.) En Jezus zelf droeg ze
ook (Matth. 9: 20; 14: 36.)
Het is zeer waarschijnlijk, dat Murphy
aan dit Bijbelsch voorschrift heeft gedacht,
toen hij van het blauwe lint het herken,
ningsteeken zijn-r strijdmakkers maakte.
Thee-drinken.
Hoewel iedere aromatische drank, als
cacao, koffie en. thee, zijn bijzonder© gifti
ge bestanddeelen bevat, hangen de gevol
gen van hun gebruik toch voor een groot
deel af van de toebereiding en vooral bij
thee is dat het geval. De in thee aanwe
zige gifts bof, de theïne, lost in heet water
-iop en blijft bjj goede behandeling uv.r theo
en bij niet te druk gebruik tamelijk on
schadelijk. Het andere bedenkelijke be
standdeel der thee is de looistof (tannine),
die in deoi drank in grootore hoeveelheid
voorkomt, naarmate men de thee langer
laat trekken. Vijf minuten is d© uiterste
tijd, dien de thee met heet water in Vqt-
bindingtnoet blijven.
Dat theedrinkep overdreven kan worden
en dan zelfs bij de beste toebereiding na
deel voor de geizondheid kan ontstaan,
lijdt geen twijfel. In Engeland wordt, naar
het oordeel van de daar wonende hygiënis
ten, reeds algemeen te veel thee gedronken.
Ook op de soort komt liet aan. Niet
altijd bevat Chineesch© theo minder looistof
dan Indische, doch van do Chineesche
soorten zijn er althans eenige, die slechts
zeer weinig van dat onaangename goedje
bij zich hebben.
Dr. Tebb, te Londen, heeft voorgesteld
den verkoop van thee in het belang der
hygiëne volgens bepaalde voorschriften to
regelen. Zoo zou liet looistofgehalt© onge
veer na to gaan moeten zijn uit den prijs
en bovendien moest overeenkomstig dat
gehalte op de verpakking ook worden op
gegeven, hoeveel van de thee zonder nadeel
voor een bepaald aantal kopjes genomen
mag worden. Ongelukkigerwijze zullen deze
maatregelen moeilijk zijn door te voeren.
Tegen het eerste punt, wordt in de „Lan
cet" opgemerkt, dat de kwaliteit van de
thee evenmin alleen van de sterkte van
bet looistofgehalte afhangt, als die van
dd tabak van den graad van het nicotine
gehalte. En bovendien heeft do toevoeging
van melk aan de thee ten gevolge, dat de
slijmhuid van do maag beschermd wordt
tegen den nadeeligen invloed der looistof.
Er zou in hot algemeon weinig te zeggen
zijn togen do toaname van het thee-verbruik,
al« alle menechan maar zouden willen aan
nemen. dat de the© door lang trekken er
niet bater op wordt.
Het temmen van. Zebra's.
In sommige deelen van Mid den-Afrika
maakt men veel werk van het tam-maken
van olifanten en zebra's, die daar nog zeer
talrijk zijn. Yooral in den Congo Staat
noemt men daarmee proeven op groot©
schaal, niet enkel ven de zijde van ue
Belgisch© overheid, doch ook van die der
Katholieke Missionarissen. Wat do olifan
ten betreft, heeft men reods goedo uitkom
sten weten te verkrijgen, doch met de ze
bra's is men nog slechts weinig gevorderd.
Mcor dan anderen wellicht heeft zich
luitenant Nijs vee>l moeite gegeven, om ze
bra's tam to maken. Op last van het Con-
gobestuur was hij naar de provincie Katon.
ga gegaan, waar zeer talrijke kudden zebra's
voorkomen. In het begin had de luitenant
veel moeite, om van de inboorlingen hulp
te krijgen bij het vangen van zebra's, daar
cb negers in dio dieren volstrekt geen be
lang stellen, juist omdat zij zoo veelvuldig
aangetroffen worden. Ten laatste echter
staagde de luitenant ei* in, hun aan het
verstand te brengen, dat de zebra's zouden
worden afgericht, om pakken en lasten te
dragen, en dat de negers niet meer als
diagers behoefden gebruikt to worden,
dis men tamme zebra's had. Daar hadden
de zwartjes wel ooren naar cn zij ver
klaarden zich bereid, om met hem op jacht
te gaan en zebra's te vangen.
Nu werden er groote strooptochten geor
ganiseerd en in het gebied van het Kat on-
ga-gebied ontmoette Nijs zooveel en zulke
groot© kudden zebra's, dat hij hun aantal
op minstens honderd duizend schatte.
Ten einde een partij van die dieren te
kunnen vangen, liet do luitenant op ver
schillend© plaatsen, paalwerk van een meter
of twee hoogte in den grond slaan, en wel
in den vorm van een dubbel© spiraal mot
een zeer wijde opening. Een vijf honderd
tal inboorlingen hielpen hem, om do die
ren met troepjes m do openingen van die
•reuzenvallon te drijven. In het begin mis
lukten allo pogingen en het gevolg er van
was, dat do zebra's erg schuw werden en
reeds van verre voor de menschen weg
vluchtten. Toen besloot hij, drie maanden
lang alle drijfjachten te staken, om do
dieren weer meer vertrouwelijk te maken.
Dat gelukte en bij d© eerste nieuwe klop
jacht werd een kudde van 93 zebra's in do
yal gejaagd.
Thans begon echter ©en nieuwe moeilijk
heid: de gevangen dieren werden ver
schrikkelijk woest, toon zij geen uitweg
moer bemerkten en ongetwijfeld hadden zij
do anders toch sterke paliesaden-afeliuir
ting door het gewicht van hun gezamen
lijke drukking er togen doorgebroken, als
niet d© 500 drijvers, door nog veel anderen
geholpen, dag en nacht aan 'do versterking
der omheining hadden gewerkt en onder
woest geschreeuw do dieren tekens weer
van de bedreigde plekken teruggedreven
hadden. Het ergste van al was echter nog,
dat de opgesloten zebra's al het hun toege
worpen voer schenen te willen veremaden.
Eveneens weigerden zij alle drinkwater.
Nu werd opzettelijk dagen achtereen geen
voeder of drinkwater meer in de val ge
bracht. Dit scheen de juiste tactiek te
zijn, want toen later versch afgesneden
gras en .water in den doolhof gebracht
werden, vielen do gevangen zebra's met
graagte er op aan. Vervolgens werden
afzonderlijke stallen in het labyrint aan
gebracht en écn voor één werden de dieren
er in gejaagd. Doch ook nu weer ontston
den er nieuwe moeilijkheden: elk der zich
thans alleen bevindende zebra's begon van
angst en gejaagdheid tc hinniken, en ter
wijl enkele zoo geweldig te keer gingen,
dat zij ér van stierven, sloegen andere zich
do pooten tegen do omheining stuk. Het
was enkel aan de kalmte en het overleg
der negers te danken, dat de overige
zebra's na eenige 'dagen min of meer ver
trouwelijk werden en ten slotte bleven er
oen vijftigtal zebra's over, die na korten
tijd als gekalmeerd konden worden be
schouwd. Langzamerhand heeft men deze
dieren weten tam te maken, zoodat zij op
dit oogenblik ten volle goede paarden
kunnen vervangen, terwijl hun nakomelin
gen uitmuntende last- en trekdieren zul
len kunnen zijn.
Er zijn ook Teeds van andere 2ijde proe
ven met het temmen van zebra's genomen
en met betrekkelijk goed gevolg, doch
vo.crloopig hebben zwj geen financieel©
voordeden afgeworpen.
De NaBfles Ce ei tra Bes ie Parijs.
Onder do velo bezienswaardigheden van
Parijs verdienen ook genoemd te worden
de reusachtige Halles Centrales.
Het is inderdaad moeilijk in andere
landen de weerga te vinden van die reeksen
overdekte markten, die 88,000 vierkant©
meter beslaan en, met hun inhoud, van
Zola don metaforiseten naam van „Ventre
de Paris" gekregen hebben.
Ze zijn reeds 51 jaar oud en hun kelders
en do onteigening der perceelen hebben
aan de stad Parijs 50 millioen francs g©
kost. In de zeven afdeelingen of pavilions,
waaruit zo bestaan, zijn in het geheel eiken
dag 900 koopvrouwen te vinden: 100 in de
vleeschhal, 100 in die der varkensslachterij,
450 op do groenten- en fruitmarkt, 150 op
de vischmarkt, 35 bij den wildverkoop, 65
bij dien der eieren en boter.
Natuurlijk betalen di© allen haar staan
plaats, welke van 1.25 fr. tot 2.50 fr. be-
diaogt. De jaarlijksche omzet der „dames
do la Hallo" kan op ongeveer 7i millioen
francs geschat worden. Dit is geen bijzon-
de; hoog cijfer, doch men dient in aan
merking te nemen, dat de concurrentie der
winkels en groote kruideniers, waar men
alle mogelijk© voedingsmiddelen kan koo
pen, hoe langer hoe sterker wordt.
Het „vinken."
In do Belgische provincie Oost-Vlaan
deren vooral wordt tolken jaro om dezen
tijd een eigenaardig© tak van sport bo-
oefend. Wij hebben op het oog hot zooge
naamde „vinken", m, a. w. hot vangen
yan vinken.
Inzonderheid echter in October .wondt)
gevinkt, daar alsdan groote troepen vin
ken aan het zwerven zijn; zo schijnen zicK
dan, als men bevoegde vinkers gelooven'
mag, in groot© massa's naar meer zuide
lijk gelegen streken te verplaatsen, zich
hier en daar wat ophoudende, liefst itf
heggen en in het houtgewas langs dor
slootcn, die de akkers omringen,
Dc vinker kent hun manieren. Des mor-,
gens, als het pas dag is, trekt hij met zijn;
materiaal naar den akker, di© nogal door,
do vinkjes bezocht wordt.
Eer de campagne begint, doet hij nar.
tuurlijk eenige verkenningstochten.
Dat materiaal bestaat uit een draagbaar,,
primitief, dichtslaand huisje, een groot;
net, ettelijke kooitjes, waarin vinken en
wat voeder. Onder dio vinken zijn een
paar flinke zangers, die, vóór de vinken-
tijd begint, blind gemaakt zijn. De manier,'
waarop dit geschiedt, is wreed en onmen-
schelijk en veroorzaakt natuurlijk den
vinken naamloos lijden. Die operatie is
dan ook lij de wet verboden. Het schijnt
evenwel, dat aan die verbadsbepaling
niet streng de hand wordt gehouden, want
elke vinker is voorzien van óón, twee of.
moer blinde vinken.
Hij is in zijn jachtgebied gearriveerd.,
Het leggen dor netton is het voornaam
ste werk. Er wordt een ellipsvormig geul
tje in den grond gemaakt; langste middel
lijn c. a. 10, kortste ongeveer 4 M.; daarin
ligt een not, dat door lange, schuinstaan
de stokken in den grond wordt gehouden
en naar boven kan dichtslaan. Binnen die
ruimt© worden eenige, in een soort gar
reeltje aan een touwtje rondspringend©
vinken geplaatst? die druk aan het opzet
telijk daarin uitgestrooide vogeltjeszaad
pikken. Op een afstand doen de arm©,
blinde zangers hun lied hooren. De vog©
laar heeft zich in zijn opgesteld© schuil-
plaats teruggetrokken en wacht maar op
voor hem gunstige oogenblikken.
Ontwaart nu een, in het houtgewas
zich schuilhoudend, of overvliegend troep
je vinken, die lustig zingende en vroolijk
fladderenu© en pikkende kameraadjes, daa
gauw eens een kijkje genomen; ze strijken
neer en, flap I dfc> netten slaan dicht jen
do argelooz© beestjes zijn gevangen. Do
vinker komt uit zijn schuilplaats, doodt
do diertjes, door te drukken op het borst
been, onmiddellijk, legt de netten in den
vereischten 'stand en begeert zich weder
in zijn huisje om nog meer slachtoffers te
maken.
Het gebeurt wel, dat zoo'n vinker op één
'tocht een 200, soms 300 vinkjes buit
maakt; het komt evenwel ook voor, dat
hij platzak thuiskomt of zich met een 50,
60 stuks moet tevreden stellen. Dat wel
eenige muschjes en andere vogeltjes het
lot der vinkjes moeten deelen, spreekt
vanzelf.
Thuis gekomen, worden de vinken ge
pluimd en schoongemaakt en in deze be
zigheid spreidt de vinker ecu benijdens
waardige vlugheid en handigheid ten
toon.
Hij verzendt, voor zoover hij, wat slechts
bij uitzondering voorkomt, niet voor zijs*
pleizier vinkt, do vinkjes naar groote
plaatsen, waar hij zijn vaste afnemers
heeft, en verkoopt ze ook op de plaats
zijner inwoning.
De prijs por honderd stuks varieert van
4 tot 6 frazice. Gaat het vangen gemakke
lijk en is cr overvloed, dan daalt de markt;
is het een ongunstig jaar, zooals dit er
een is, om te vinken, dan stijgt ze.
Meestal heeft do vinker een herberg.
Gaat men bij hem aan huis een dozijntje
vinken voor zijn avondmaal gebruiken,
wat gewooaAJk des Zondagsavonds gebeurt
