Groote Uitverkoop wegens Opheffing
ABR. VAN DER HEIJDEN.
fa Jatfroow!
IPF* 15 November a. s. SEiUITINCI der Haak.
BV* Van af Donderdag 19 October a.s. Coupon-Opruiming.
El. M. SASSE,
Lists aan liamora,
Effecten, Coupons, Wissels en Assurantiën.
Zit- en Slaapkamer.
Alle nog voorhanden Artikelen Kostumes, Peignoirs, Kostuumrokken, Zijden en Wollen Blouses, Robes (voor
gelegenheid), Zijden, Moiré en Lustre Onderrokken, Pelterijen, enz., worden tegen uiterst lage prijzen verkocht.
LEIBEM.
11© Breestraat.
Commensalen
J. HENRI BERKELJ0N.
Lange Mare 40, LEIDEN.
61 Breestraat (naast het Rijnlandshuis.)
Conranten-Leesinrichtiog,
A. L. VERHOOG,
Een Heldin.
,,D© Leydsche Geregtigheid,"
Van de instellingen, die Leiden uifc vroo-
geien tijd nog bezit, is er weer een yerdwo-
ncn.
Do Gereformeerde Beurs „D e L e i d-
schc Goregtigheid" is dozer dagen
na een eerbiedwaardig bestaan van ruim.
19i jaar opgeheven. Er moeten er van
deze Beurzen in onze stad negen bestaan
hebben, waarvan slechte twee van de Gere
formeerde religie, nl. deze en de nog oudere
Gereformeerde gestreepte Baaiwerkers
beurs, dio een paar weken vroeger opgehe
ven werd en waarover wij een volgende ge
lcgenheid misschien een en ander vertellen.
Nu enkele bijzonderheden over de thans
ontbonden inrichting.
„Do Lcydsch© Geregtigheid" bedoelde
voornamelijk to zijn een begrafenisfonds. Zij
belde in het laatst echter maar 23 leden en
7 weduwen en nicuwo leden kwamen er aJ
lang niet meer bij, omdat de oude Bïurs
nooit de concurrentie had aangebonden mot
soortgelijke vereenigingen uit den rricuwe-
ren tijd. Zij leidde zoo'n vergeten leven,
dat men haar en haar bestuursleden in liet
Leidscho adresboek, tevergeefs zal zoeken.
Van do laatste bestuurders waren nog over
de heeren J. Fontein Pz. en J. Somenvd.
Ieder lid, waaronder overigens geen enkelo
behoeftige, kan bij deeling ontvangen een
bedrag van even 100 gulden, dat is veel
meer dan zijn erven bij overlijden meest
worden uitgekeerd. Onder de weduwen wa
ren er enkelo, wicn een kleine uitkeering
niet van onpas kwam. Dezen konden echter
oiot op zulk een hoog bedrag aanspraak
maken. Sommige leden en weduwesn hebben,
naar wij vernemen, het ontvangen geld op
do spaarbank geplaatst, opdat het voor hot
'doel, eenmaal daarvoor aangewezen, kan
bestemd blijven.
In 1848 werd de Ordonnantie voq do
Beurs (wij zouden nu zeggen het Regle
ment) herzien cn bij dispositie van Burge
meester en Wethouders der Stad Leiden, in
dato 26 Februari 1849, goedgekeurd.
Uit die Ordonnantie Llijkt, dat ,,de Leyd-
Bcho Goregtigheid" moc'.fc hebben bestaan
uit hoogstens vierhonderd en vijftig leden,
van allerlei handwerk, bedrijf of beroeps
bezigheid', bij de inschrijving niet ouder dan
vijf en dertig jaren, van den Hervormden
Godsdienst, ter goeder naam ©n faam be
kend en niet onderworpen aan eenig ac
cident of gebreke. Elk nieuw lid moest vijf
en twintig cents betalen voor de Beurs en
vijftien voor de knechts en verder wekelijks
contribueeren tien cents, wat bij ovorlijden
van een lid voor de weduwe op vijf cents
was bepaald.
Bij overlijden van ieder lid, zijn huis
vrouw of weduwo werd, volgens art. 7, uit
de Beurs genoten v ij f t i g gulden, ten
einde daaruit bepaaldelijk zou worden be
kostigd een behoorlijke burgerkist, een ge
plooid kleed, den lijkwagen en een noodigcr
ter begrafenis. Nog moest voor den dienst
van de knechts uit do bus één gulden wor
den betaald.
De bestuurders benoemden een boekhou
der, die jaarlijks uit de kas gencot drie
gulden per honderd loden en twee knechts
(boden), dier acht' gulden per 'honderd loden
en een noodhulp, die ƒ2.50 ontving.
Om do vier weken vergaderden de be
stuurders en mochten voor elke vergadering
1 gulden in rekening brengen. Die op deao
vergadering vloekte of Gods naam misbruik
te, verbeurde vijftien cents.
D© leden op do algemeen© vergadering,
die ieder jaar werd gehouden, kwamen er
niet zoo gemakkelijk af, als zij buiten de
ordonnantie gingen. „Die op deze vergade
ring niet compareert" aldus art. 7
„om zijn stem uit te brengen, verbeurt vijf
tien oents. Die vloekt of twist zoekt, ver
beurt één gul cl dn vijf cents, en dio
vecht of smijt, drie gulden."
Op deze vergadering werd aan ieder lid
een glad oujd bier uitgereikt en ook op
Kermis-Maandr.g ontvingen de leden een
kroes bier.
Do hoofdbestuurder genoot jaarlijks uit
de Beurs twee gulden vijftig cents per
honderd loden.
Ieder lid kreeg een looden penning met
de initialen der Beurs, waarmede hij het
lidmaatschap bewees.
De boeken en gelden werden bewaard in
een kist. Looden penningen en kist zijn nog
in het bezit van den Laatsten boekhouder,
den heer J. Somerwil, Hoogowcerd alhier.
Dat dc0e en andere Beul-zen dn eerbied-
waardigen ouderdom den strijd om het
bestaan tegenover maatschappijen en jon
gere vakvereenigingen niet hebben kunnen
volhouden, is niet to verwonderen.
Zij hebben echter indertijd hun nut ge
daan. Nu j'ongere, frisschero instellingen
er voor in do plaats zijn getreden konden
ze heengaan zonder al te zeer te worden
gemist.
Zoo gaat het in de wereld: alles heeft
zijn tijd. Menschen, die twee eeuwen na
ons loven,, zuljen dit wellicht ook'getuigen
van de dingen van heden, als deze het ten
minste zoo lang uithouden.
VALKENBURG. Ondertrouwd: Hondrikus
J. van der Ven jm. 28 j. alhier, en Mahgelina
op 't Hof jd. 22 i„ te Weraeldinge.
Gehuwd: Willem Poet jm. 26 j. en JobanDa
Catharina Möhlo jd. 28 j.
TER-AAR. Bo vallen: J. Snijders geb. v. d.
Leden Z.
Ovorlodon: Levenloos aangegeven D. van J.
Slof en C. Mol.
Jubileum Dp. Metzlar
te Sasaenheim.
Wat is er, met het oog op het slechte we
der der laatste dagen, dikwijls gezegd:
„als het nu Maandag maar een beetje
schap'pelijker ia 1" Eu de Maandag, de
eigenlijke feestdag voor den dokter, heeft
zich nogal goed gehouden.
AJ vroeg had het dorp, door de vlaggen,
die bijna van eik huia wapperden, een
feestelijk aanzien gekregen, ter.wijl voor
het huis van den jubilaris een mooie eere
poort was aangebracht. Ook de zaal van
den heer Schipper was aeurig versierd.
En, geen wonder 1 Hier toch moest de re
ceptie plaats hebben. Precies om 2 uren
verscheen de dokter. De zaal nad zich reeds
met belangstellenden gevuld.
Bij monde van den heer G. Vlasveld,
werd den jubilaris, na een korte i/. ©spraak,
namens de ingezetenen van Sassenheim,
een prachtig cadeau aangeboden.
Met een van aandoening bevende stem,
dankte do dokter allen, die hem dezen dag
tot een waren feestdag hebben gemaakt.
Hij riep in zijn gedachten terug den dag,
waarop hij hier, op nog jeugdigen leeftijd,
de zware taak van geneeslieer op zich
nam, maar wees er meteen op, hoe die
taak hem, door de welwillende houding
dör ïngezetónen aanmerkelijk 'was ver
licht. Ofschoon het niet aan hem was te
bcoordeelen, of zijn werk wordt gewaar
deerd, meende hij toch, uit de hulde hem
dezen dag bewezen, dit wel te mogen af
leiden.
Wij gelooven niet te boud te spreken,
met te beweren, dat ieder Sasscnheimer
dat volmondig zal bekennen. Uit de ge
houden receptie bleek ook ten duidelijkste,
hoe gezien dr. Metzlar is, niet alleen in
zijn eigen dorp, maar ook daar buiten, gé-
tuige de drukke opkomst van Voorhoud
en De Kaag. Ook van deze plaatsen waren
keurige cadeaus aanwezig.
Ofschoon de receptie, die door honder
den is bezocht, om 4 uren heette te zullerf
afloopen, werd den jubilaris om dien tijd
nog geen gelegenheid gegeven om uit té
rusten na den vermoeien den middag.
Om 7 uren begon het diner, w&araaö
door ruim veertig personen weid deelge
nomen. Terwijl de gasten aan tafel zaten,
werd de verlichting aangestoken. Eere
poort en huis maakten een prachtig effect,
waarnaar een talrijke schare was komen
kijken.
Inmiddels was de zangvereeniging „Oefe
ning kweekt Kunst" gekomen, om den dok
ter een paar nummers toe te zingen. Nar
dat dit was afgeloopen, klonken in de ver
te de vroolijko tonen van het fanfare
korps, dat in samenwerking met de „ver-
sicrings-commissie, den dokter ging hul
digen. Door den voorzitter der genoemde
Commissie, den heer Pb. BaLk r, werden'
versiering en verlichting den jubilaris aan
geboden. Hierna gaf het fanfaae-korps
nog enkele nummers ten beste.
Nog langen tijd bleef er, hoewel het'
weder er- niet beter op werd, een feestelijke
stemming heerschen, tot het late uur er
aan Herinnerde, dat het hoog tijd voor dp
meesten werd, om naar bed te gaan.
16 October 1905 zal bij velen langen tijd
in dankbare herinnering blijven.
Schiedam, 1G Oct. Noteering van de Beurs*
commissie: Moutwijn ƒ9.— per HL. Zonder fu9t
eo zonder belasting.
Spoeling f 1.80 per ketel.
NotoeriDg van do Makelaar»: Moutwijn f 10.
Jenever f 14.Amstcrd. proef f 15.60.
Noteering Distillateursbond: Moutwijn 9.60.
Jonever f 13 60. Amsterd. proef f 16
Door vertrek naar elders
van mijn Magazijn Breestraat 110.
Gedurende de eerste dagen der Coupon-Opruiming zal de Zaak gesloten zijn van 922 en van 6—7'/, uur.
369S 240
Er kunnen nette
8650 6
geplaatst worden bh
Wed. A. v. RIGTEREN,
Onde Singel ££8 (boven).
Leeraar voor Piano.
8625 5
VERHURING van Brandkastjes ter bewaring
van Geldswaarden.
Kon Heor vraagt voor direct:
eenvoudige 6
Brieven Bur. v/d. BI. No. 3691.
De Vereenlglng ,,Het Vader
land Getrouw", te Leidon, zal,
met goedkeuring van B. en We., een
Collecte houden, ten behoeve
van hun Weduwen- en Weezenka#,
op Woensdag 18, en Donder
dag 19 October a.s. 3704 10
Het Bestuur,
de Secretaris:
J. J. KA3TERMAN.
Tegen 23 Octobor vraagt een Lieer:
gemeubileerde Zit- en Slaap
kamer te Lolden. Pr(js ongeveer
f 15.— per maand.
Brieven onder No. 8705 aan het
Bureel van dit Blad. 0
Oude Rijn 93.
In lezing verkrijgbaarDe Nieuwe
Hotterd. Courant, De Tele
graaf, Algemeen Handels
blad, Nieuws van den Dag,
Het Vaderland, De nieuwe
Courant, De Tijd, De Stand
aard, De Amsterdammer,
Uilenspiegel, enz., ems. 3390 n
op BINNEN- en BUITENLAND.
Billijke Tarieven.
J. P. VERGOUWEN,
Pieterskerkstraat 4.
3156 8
ook die welke tot dusverro nergens
goneziDg vonden, vragen gratis Pros
pectus en betrouwbare attesten.
C. W. RGLLE,
S268 8 Altona—Bahrenfeld.
vraagt Les in het DnbS>el«
boekhouden. Brieven met opgaaf
van prijs, duur der lessen, benevens
den kortst mogelyken tfld die grondig
to leeren onder No. 3706 aan het
Bureel van dit Blad. 10
Timmerman en Bouwkundige,
Rapsnhrg 115 b/d. Vliet,
beveelt zich beleefd aan.
Telefoon Interc. 636.
337 7
FEUILLETON.
buljttl AfcJJ - UD jlH) CÜijCjOLl 'JJU 14
I.
Do storm was bedaard. De Golf van Bis
cay© lag zeker reeds een paar nonderd mij
len achter ons, toen ik met een mijner
reisgenooten ons nauw slaapappartement
yorliet om frissche lucht to .heppen.
Huiverend, in doeken gewikkeki, gingen
wij op dozen kouden Nl.iuwjaarsdnj in eou
hoek van het groot© salon zitten, van waar
wij drio smalle tafels cn eenige heen en weer
slingerende lampan konden overzien. Buiten
bruiste nog altijd, begeerig op buit, de
zee, dio tevergeefs beproefd had ons te ver
slinden.
Geen enkel zeil of rif, zelfs geen toren
zwaluw was te zien.
Onderzoekend keek ik mijn reisgenoot©
aan. Ofschoon wij reeds eenige dagen de
zelfde hut hadden bewoond, was het toch
voor het eerst, dat ik gelegenheid had haar
nader te boschouwen. Zij moest omstreeks
veertig jaar oud zijn: in de oogen van
iemand van een en twintig jaar een gevor
derde leeftijd. Ook scheen zij haar jaren
yolstrekt niet te willen verbergenten
minste haar wel nieuwe, maar Biecht zitten
de blauwe wollen japon en een leciijke
roodgele sjaal verrieden duidelijk, hoe wei
nig zij om haar kleoding gaf. Haar zwaar,
donker haar was uit het lage, Lreede voor-
Eoofd gekamd, waaronder diep liggende,
terstandige oogen schitterden. Doch juist
deze oogen gaven aan het allesbehalve
mooie, maar vastberaden gelaat met den
bepaald leelijken neus en den grooteu mond
een eigenaardige bekoorlijkheid cn spoedig
kwam ik tot do slotsom, dat mijn slaapge
noot©,.een vrouw ..was,-, voor wie ik genegen
heid zon kunnen opvatten.
Wij hadden elkaar op den avond, toen de
„Smyrna" de haven van Tilbury verliet met
het doel om naar Bombay t© gaan, voor het
eerst gezien, doch ten gevolge van het
sinds dien tij-u onstuimige weer, was onze
kennismaking nog zeer oppervlakkig geble
ven. Een kamer met vier bodaen en luikga
ten is niet zeer geschikt qpi een gezellig
praatje te maken.
Mijn bloedverwanten hadden mij aan de
hoede van mrs. Evans toevertrouwd. Zij was
de nicht van de vriendin van een onzer
konnissei inderdaad een zeeai wijdloopige
relatie mijn tant© had echter geenerloi
connectie met het Yerre Oosten en boven
dien zijn do menschen, die reeds in Indië
gewoond heben, er aan gewoon zelfs ver-
komen vreemden hulp te verleenen. Het
zou nu natuurlijk in den omgang moeten
blijken, of wij elkaar wedorkeerig begrepen
en bij elkaar pasten of niet.
Met starenden blik tuurde mijn „chape
ronne" naar do bruisende en schuimende
zee, haar gedachten schenen ver weg te
zijn. Plotseling slaakt© zij een diepen zucht,
schudde zacht haar hoofd en keek mij vra
gend aan.
„Ja, ja," bekende zij glimlachend, „ik
was in gedachten verzonken. Ik beredeneer
de bij mijzelve, hoe snel toch de jaren voor
bijvliegen, als men eens do dertig over
schreden heeft. Reeds weer hebben wij den
eersten Januari en toch is hot mij, alsof er
sinds den laatsten Nieuwjaarsdag nauwe
lijks een maand verstreken is."
„Dan moet de tijd u wel zeer spoedig
omgevlogen zijn. V©or mij zijn do laatste
twaalf maanden omgekropen alsof zij met
looden - gewichten waren bGzwaardA'
„Niets verstrijkt sneller dan de tijd,
waarin een retourbiljet BombayLonden
geldig i9. Ik was bij mijn spruiten in het
vaderland, nu keer ik naar mijn goeden
man terug. Ach, dit gescheiden familielo
ven is de vloek van IndiëHebben uw
gedachten op dezen Nieuwjaarsdag ook in
het verleden verwijld!"
Ik schuddo glimlachend het hoofd.
„Aha, nu begrijp ik het!" riep zij veel-
beteekenencL „Ik was met het verleden, gij
waart met de toekomst bozig. Bij mij lig
gen do mooiste jaren achter mij, terwijl de
uwe nog beginnen moetenMijn lief
kind", voegde zij er plotseling bij, terwijl
zij zich naar voren boog en mijn hanu greep,
„ik wensch u een zeer gelukkig nieuw
jaar 1"
„Dank u zeer. Ik wensch u van harte het
zelfde."
„Het is een gewichtig jaar, dat nu voor
u aanbreekt. Ik ben natuurlijk in alles in
gewijd. Maar gij ziet er eerdor ernstig en
treurig uit, mijn kind, dan stralend van ge
luk, zooals het toch zijn moest. Gij zijt een
en twintig, mooi, hebt geen neiging tot zee
ziekte on staat op het punt den man te krij
gen, dien gij liofhebt."
„D&t is het immers juist, dat ik niet ze
ker ben of ik hem werkelijk liefheb I" ant
woordde ik met een mijzelve onverklaarba
re oprechtheid.
Bijna tegen mijn zin waren deze laatste
jvoorden mijn lippen ontsnapt.. Waar het
hart vol van is, loopt de mond van over en
tijdens de laatste vier dagen, we—e ik, op
raad der moederlijk bezorgde hofmeesteres,
in bed had doorgebracht, had ik overvloe
dig tijd gehad mijn gevoelens te onderzoe
ken, over mijn toestand na te denken en
mijn handelingen te beoondeelen.
„En toch," ging ik voort, „is hij mijn
noodanker, de eenige mcnsch in de geheele
wereld, op wien ik mijn hc-op kan vestigen.
Maar waarom zou ik u met mijn aangele
genheden lastig vallen!"
„En waarom niet!" Zij richtte zich op en
zag mij met haar verstandige, donkere
oogen doordringend aan. „Ben ik niet uw
beschermster, uw mama, om zoo te zeggen,
tijdens de reis! Gij zijt neerslachtig en hebt
heimwee, wat bijna nog erger is dan zee
ziek te zijn. U ontbreekt een deelnemende,
liefderijke tante of andere bloedverwant.
Volgons mijn meening doet echter niets
een bekommerd gemoed zoo goed als eens
ronduit te spreken. Bij gebreke van eenige
bezigheid, hebt gij aan allerlei dwaze ge
dachten cn muizenissen toegegeven, want
bij het weer der laatst© dagen kondet gij
immers lezen noch schrijven, ja nauwelijks
een hand' voor oogen zien. Zeg mij, wat u
wedervaren is; gij zaagt cr zoo vroolijk en
gelukkig uit, toen gij aan boord kwaamt."
„U kan wel gelijk hebben, dat mijn onfc-
stemdheid een gevolg is van do dagen, wel
ke ik werkeloos in een donkere hut heb
doorgebracht," gaf ik met een zucht toe.
„Gij geeft dus ook aan bezigheid boven
droomen de voorkc-vj Wat mij betreft,, ik
geef mij gaarne eens ongestoord aan mijn
gedachten over en daarvoor bestaat geen
betene plaats dan op zee. Zulk e i groet©
stoomboot is als het ware een rustplaats in
het leven, waar geen brieven of telegram
men, geen maatschappelijke verplichtingen
of dagelijksche beroepsbezigheden do ge<
dachten afleiden. Gij kunt zoo lui zijn all
ge maar wilt, ge behoeft niet te spreken,
niet te onderhouden. Gij kunt zelfs uw ge
woon karakter afleggen en als een geheel
ander mensch verschijnen. Hier is u bijvoor
beeld niets anders dan nummer 801 Zooais
daar sri aks reeds zeide, lief kind, gij ziet
voorwaarts, ik achterwaarts. Kom, wij wil-
lon wederkeerig van gedachten wisselen-
Zal ik beginnen!"
„Ach, als 't u blieft," antwoordde ik tar
melijk moedeloos.
„Welnu, /Tooals gij weet, is mijn mad
ambtenaar bij 'de houtvesterij en wel in niet
al t© schitterende omstandigheden. Reeds
negentien jaren zijn wij getrouwd, gelukkig
getrouwd. Wij hebben dïie kinderen: Dick,
Milly en Aubrey. Mijn Milly, een mooi,
levendig, flink meisje, heb ik onder vreem
den moeten achterlaten. Dick is een juweel
va_i een jongen, ofsohooo wat al te over
moedig en onbezonnen, en de zevenjarige
Aubrey, mijn jongste, "die altijd om en bij
mij wasZij hield een oogenblik op, om
haar stem weer meer vastheid te geven, eni
ik zag, hoe haar oogen zie' met tranen vnl-
den.
(Wordi ten'olgd.)
