Reclame-Opruiming. Leqons d'italien F rima Versche Gs'asiioter E. 0. TEREURGH, Goedkoopst Sigarenmagazijn Union. LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAG 9 AUGUSTUS. TWEEDE BLAD. PERSOVERZICHT. Vervolg Advertentiên, Den Haag, Eïoorijeintie 52a. Wei J. STEENMÜER Zn., bekwame Boilenrooiers, FILIAAL LEiüEÜ s Depot: W. G. DS LA GOMT, V er&rijgbaar in alle buurten der stad. 8183 80 VIOMLBSTINS - VICHY HOPÏTAL - VICHY-GRMiDE-GRILLES PASTILLES, ZOUTEN, COMPRIN3ËS VICHY-ÉTAT VerfHsschehale Tochtjes Ts buur aangeboden, Het Langebriag, Nó. 13941". Anno 1905. Naar aanleiding van den bekenden brief van dr. De Yiaser en wat daarover is geschreven geeft ds» J. van Dijk Mzn. in. het jongste „Dootinchemsche We ek- blad" deze beschouwing: „Mij dunkt, de Synode der N.-H. Kerk zou een goed werk doen door zoo spoedig mogelijk to besluiten, dat het predikant, z ij n in de Ned -Herv. Kerk niet te gelijk vereenigbaar is met het lidmaatsohap van de Staten-Goneraal, zoo min in de Eerste als in do Tweede Kamer. De Synode zou daardoor handelen naar Josaja 62: 10, vooral naar de woorden „ruimt de steenen weg." Door zulk een besluit spreekt zij niet uit, dat een Herv. Predikant zich niet mag bemoeien met do politiek, hoezeer „geheelonthouding" ook hier het best;: is maar zij vraagt eenvou dig den gcheelen persoon voor de Gemeen te, aan wie hij zich vrijwillig en ook met zijn goheeien persoon verbonden hoeft: niets mee/, niets minder. Toen dr. De Visser vroege. PredikanbKamerlid cn die het nu nog is verklaarde, dat hij voor 7/8 besloton liad geen mandaat voor de Tweede Kamer to zullen aanvaarden, was er groot© blijdschap bij liet geloovig deel der Gcinecuto te Amsterdam, omdat men wënsciite, dat hij zijn schoone talenten geheel zou wijden aan de grootste Gemeen te der Herv. Kerk. Groot was dan ook de teleurstelling zeker ook bij „De Nieuw© Sprokke laar 1" en droefheid, dab ZEerwzich in do drie grootste;, steden van ons iahcl toch weer liet candidaat stellon voor lid dor Tweede Kamer. Een storm van ver ontwaardiging ward daardoor tevens opge wekt door dio wielewalcrij cn dat bij een Leera ar 1 Deze werd slechts getemperd door de pië teit en achting voor het Predikambt. Maar dat belette niet, dat het in alledrie plaat sen voor het meerendccl de Hervormden waren, die ZEerw.'s niet-herkiezing be werkten, in weerwil, dat hij omstuwd was door een staf van geacht© predikanten omdat raen niet kon dulden, dat het „7/8", zonder eenige redenen daarvoor op te geven, stilzwijgen werd teruggenomen. Hoe trouw dat was aan zijn Gemeente, laten wij anderen beoordeclen. Nu dr. De Visser in alle drie groote steden, waarin hij een Candidast-lidmaat- y^jf'ap voor de Tweede Kamer aangenomen Lad, is gevallen, moest dat voor hemzelvcn en zijn medestanders genoeg zijn, om er etil in te berusten. 1) Wij hebben inder tijd, maanden geleden, dr. De Visser ern st1^ gewaarschuwd met de opmerking, dab wie in twee wegen wandelt, gewoonlijk in den eencn valt. Dat is dan nu ook aan dr. De Visser bevestigd. Deze uitspraak van een zeer groot getal Hervormden moet voor de Synode aansporing genoeg zijn om een steen des r.:.iistoots weg te ruimen. Mij dunkt, al is er op dit moment sleohts één dienstdoend predikant-Kamerlid, dr. De Visser is dat ook nu nóg dan is dat ook één te veel cn het is goen waarborg, dat er niet binnen korten tijd meer zullen zijn, althans to oordeelen naar debegeerige blikken van predikanten, die er zich bij de laatste verkiezingen naar uitstrekten. Maar het geldt hier niet heb getal noch de personen, maar het beginsel. Do bekende predikant Spurgeon reed eens met een boer om ergens een spreek beurt te vervallen. Opeens hield do boer zijn paard in, hield stil, stapt© uit de til bury en ruimde een steen weg. Spurgeon vraagde aan den boer waarom hij dat deed, daar die steen hem geen nadeel berokkend' had. Dat is waar, zeido de boer, maar ©braks kan er iemand dezen weg langs 1) Dr. De Visser zal dat wellicht weer noomen een aantasten van hem in zijn „persoonlijke qualiteit." Dat verwijt laat ons koud, omdat het niet waar is. Al is Z,- Eerw. een weinig uit zijn humeur door dat drievoudig mislukken, dat moet hem des te meor dringen om de zaken juist en waar voor te stellen. Later zal hij wel erkennen, dat wij gelijk hadden komen, als het donker is en dkn zou diens paard over dien steen kunnen struikelen. Do tekst voor die spreekbeurt werd voor Spurgeon: „ruimt de steenen wegl" Zoo, hoop :k, zal de Synode ook doen. Do Synode gelooft natuurlijk, dat Jezus Christus is het Hoofd van zijn lichaam, dab 1b de Gemeente, en dat Hij door Zijn ze genend heengaan van deze aarde de waar heid van Zijn woord heeft bevestigd, dat Hij alle bronnen van zegeningen voor alle deelen des licha&ms geopend heeft, welken naam die Gemeenten ook dragen... „aan alle plaatsen, waar ik mijns naams gedach tenis stichten zal, zal ik tot u komen, cn zal u zegenen." Zie ook heb alles beslissend woord van hot Hoofd zelf. Matth. 18 1820! Als Hijzelf Johannes zendt en hem laat schrij ven aan do zeven Aziatische gemeenten, do hoogst ernstige vermaningen, dan is de in houd dai)Yi?n eenvoudig: „ruimt do stee nen weg Welnu, de Sjnodo doe desgelijks in alles cn zij zal diu i door met alle Hervormde Ge meente zich stellon onder de zegenende hoede van het Hoofd Jezus Christus, die gekomen is oplat allen het leven hebben en overvloed lubben." Indien enkelen ever deze haar besluiten niet tevreden mogen zijn dat zal bij elke andere regeling, van welken aard ook, nooit anders worden dat moge haar troosten. Steenen te laten liggen is, vooral bij schemerlicht of duisternis, en dus voor den tcgenwoordigen tijd Jcsaja 60 :2 gevaarlijk In een tweede artikel ovor „de predi kanten on de politiek" (van het eerste maakten wij reeds melding) schrijft „De Hervorming": „De vraag of de predikant, wordt hij als Kamerlid verkozen, zijn betrekking zal moeten nederleggen, is er een, wier beslis sing uitsluitend berust bij de kerkelijke ge meenschap, waartoe hij behoort en waarbij hij dienstbaar is. Evengoed als voor den predikant, geldt dit voor den „geestelijke", die in dienst der R.-K. Iïerk staat. Ver neemt men hier en daar, bij den weerzin, dien het optreden van vele predikanten cn geestelijken in politieke aangelegenheden den laat sten tijd heeft in 't leven geroepen, stemmen, die het betreuren, dat dc Grond wet, waaronder we thans leven, op dit punt aan het beginsel der „scheiding van Kerk en Staat" vollediger toepassing heeft ge geven, dan komen wij daartegen met volle kracht op. Van Staak ege hen, die eenig kerkelijk ambt bekleeden, weder van het Kamerlidmaatschap te willen uitsluiten, kan c.lleen betr kenen een terugkeer tot ver-ud-rde verhoudingen en ingegeven worden door een reactionairen geest. Wel verre van de hier gehuldigd© vrijheid te veroordeelen, wenschen wij met nadruk haar gehandhaafd te zien voor allen, die in kerkelijken dienst staan, ook voor den R.-K. „geestelijke", al vergeten wij niot, dat do verhouding, waarin deze tot zijn Kerk staat, van dien aai 1 is, dat er voor zijn uitsluiting van het Kamerlidmaat- sohap meer afdoende redenen kunnen aan gevoerd worden dan voor die van den pro- tostantschen bedienaar van den godsdienst. Deze rc_„aeu zijn gelegen in den eigenaar- digen band, die bestaat tusschon den R.-K. geestelijke en de kerkelijke organisatie, waartoe hij behoort, en die niet wordt ver broken, ook wanneer hij tijdelijk van zijn priestelijke functiën wordt ontheven. Op een on ander behoeven wij niet verder in te gaan, want wij vertrouwen, dat bij niemand van waarlijk „vrijzinnigen" huize het opzet oestaat om ons in dat opzicht tot vroegere toestanden ter g te voeren, D© „Nieuwe Rotterdamse ho Courant" heeft in zijn nummer van 21 Juli met eonigen weemoed do goedo dagen vanouds herdacht-, van een vijftig jaar gele den, toen men „zoo angstvallig het terrein der staatkunde wilde vrijhouden van kerke lijke invloeden". „Als de mannen van die dagen eens konden zien, hoe het daarmede tegenwoordig gesteld is", verzuohtte het blad. Het kan toch niet dan schijn zijn ge weest, dat het daarmede zou bedoeld hebben tot con verouderd standpunt terug te kee- ren. Het heeft willen te kennen gevenheb ben de mannen van voor vijftig jaar het bodorf van de politiek door do bemoeiing der geestelijke heeren" op hun wijze willen keeren, thans hebben de kiezers te waken, dai/ aai g .noemde bemoeiing in ons poli tieke leven paal ca perk gesteld worde. „Wordt het kwaad niet met kracht tegen gegaan, zoo eindigde het blad, dan zal ten slotte het leeken-element weinig meer in den St^t hebben in te, brengen en zullen predikanten en pastoors ons de wet voor schrijvers Het ging daar nu al mooi heen". Daar -Llinkt iets alarmeerends in een en ander. Iet© van den eeraten schrik, van overdrijving is het niet vrij. Maar wij er kennen, dat in de bemoeiing met de poli tiek van „geestelijken" on „bedienaren van den godsdienst", zooals wij dio in den laatsten tijd hebben aanschouwd, een ge vaar steekt, een gevaar voor het politieke leven, en heb is inderdaad van belang de kiezers omtrent dat gevaar in te lidhtenen hen er tegen to wapenen." Vervolgens resumeert hot blad het artikel van dr. Do Visser in „De N cd or 1 an der" en toekent daarbij aan „In wat hier de kosmologische gedachte of zijde van het Christendom heet, en wordt afgeleid van het eeuwige Koningschap van den Christus, zien wfj een oude bekende. In een theologisch tractaat zou over do hier gemaakte onderscheidingen en do hier gesteld© theorie heel wat te zeggen zijn, maar praetisch, en meer bepaald voor de politiek, komt, wat het terrein van het maatschappelijk en staatkundig leven aan gaat, een en ander neer op doortrekking van do lijn, die uit oud-Israël's Theocratie^ door de middelceuwscho kerkideo loopt door het regime bijv., dat Calvijn in Gfir nève in het leven riepen waaraan ook de Hervormde predikanten, dio hier te lande in do 17 de eeuw hun politieke rol speel den, zich verbonden voelden. Wij weten wel, dat dr, Kuyper, dat mr. Schokking, dat dr. De Visser, voor die kos mologische ideo van het Christendom, voor de huldiging van Christus' eeuwig koning schap verschillende toepassing vragen, en dat zij weer een andere toepassing ont vangt in de Roomsche Staatsleer, verschil lend naardat deze in verschillende landen of in onderscheiden omgeving optreedt. Maar in de practijk loopt deze theorie uit op de toekenning van een bijzonder gezag, ook in politicis, van een groep mannen, ze mogen dan samen de curie uitmaken of in consistories vereonigd zijn, die dat gezag nietonf",iconen aan ruimer blik, meo/der kennis, hooger zedelijkheid, dieper vroom heid, of wat gij overigens in den staats man u wenschelijlc denken moogt, doch aan hun kerkelijk ambt, aan do betrekking, die zij in hun kerkgemeenschap bekleeden. En dit brengt in de politiek een element, dat daaraan vreemd behoort te wezen, wat in strijd is met do moderne staatsidee en inder daad, ook ten onzent, het politieke leven bederft "Vandaar dat men, dat ook wij, niet al leen voor den godsdienst, golijk meermalen, ook onzerzijds, is betoogd, maar ook voor ons maatsohappelijk en staatkundig leven gevaren zien in het optreden van predikan ten en geestelijken, dio staat en maatschap pij van de „kosmologische" idee van het Christendom uit bezien. Hier is een tegen stelling, die wij zeker niet c-tkennen, noch op godsdienstig, noch op kerkelijk en oven- min op maatschappelijk en staatkundig ge bied. Er mag onder de.i tegenzin tegen het optreden van predikanten op politiek ter rein veel bekrompens en ouderwetsoh schuilen, veel zelfs van Jan Rap en zijn Maat, hij wordt óók in het leven geroepen, en onbewust dikwijls onderhouden door do herinnering aaD wat cl© geschiedenis ^au eeuwen op dit punt te leeren geeft, Maar terwijl hier inderdaad een gevaar dreig1:, bezworen wordt het niet door een Grond wetsartikel als tot '87 den toegang tot do Tweed© Kamer aan geestelijken cn bedie naren van den godsdienst ontzegde; ook niet door op grond daarvan van de ke/kau te ©ischen, dat zij hun, die kerkelijke amb ten bekleeden, verbieden het Kameriid- maatschap te aanvaarden. Het wordt alleen bezworen door aan het volk een godsdienst te brongen, die, ©ener zijds voldoening gevende aan onuitroeibare behoeften van het menschelijk gemoed, anderzijds, in verbinding met allerlei, wat in de stoffelijke en geestelijke nooden kan voorzien, heel het geestelijk levenspeil ver hoogt, om zóó, zij het dan indirect, ook het maatschappelijk en staatkundig leven ter. goede te komen." Zooals men weet, is in 1001 d. r. Kuy per door H. M. do Koningin tot perma. nent voorzitter van den minis fc.e r r a a d benoemd. Dat was een wijziging in den oud©n toe stand. Vroeger was er geen vaste voorzit ter. Bij toerbeurt waren alle ministers presi dent in den Raad, ten minste volgens het reglement. F i t 1 ij k was er een perma nente „tijdelijko" voorzitter, do kabinets formateur. In 1S01 heeft dus H. M, do Ko ningin, die in Haar verhouding ten opzich te Haror ministers absoluut onafhankelijk is, een wijziging aangebracht, welke niet anders is dan een sanctie van een toestand, welke ainds langen tijd bestond. D© „Nieuw© Rott. C t-." nu vindt, zcoals wij reeds zagen, dat bij het nieuw© Kabinet de vorige toestand maar weer moet terugkeeren, dat H. M. de Koningin op Haar besluit 'dient terug te komen, wat „De Standaard"' qualifïceerdo als een pressie, op de Kroon uitgeoefend. Vandaar twistgeschrijf. Aangaande dit punt lezen wij nu in do ,,N o'de r 1 a n d 8 c li o Stommen", het orgaan der Nationaal-Historischo Partij: „Eigenlijk is dit een kwestie, die ons niet aangaat en die, zooals „De Standaard" terecht heeft opgemerkt, indien zij in debat wordt gebracht, feitelijk nederkomt op een critiek van een daad van H. M. do Ko ningin, welke niet verder reikt dan baar verhouding tot haar ministers en tusscben dozen onderling. Waar nu de Grondwet, zooals wij reeds vroeger hebben aangetoond, sleohts in één, zeer zeldzaam voorkomend geval een mi nisterraad kent en overigens slechts indivi dueel© ministers optreden, wat voor belang heeft het dan toch, of een der acht minis ters werkelijk voorzitter is of dat diezelfde bewindsman, zooals gebruikelijk was, het z.g. „tijdelijke" voorzitterschap onafgebro ken waarneemt? In de practijk komt het precies op hetzelfde neder en het aandrin gen op een „hei-stel van den ouden toe stand" is een slaan in de lucht voor zoover het geen ongeoorloofde pressie bedoelt op de Kroon in een zaak, die Deze in vollo vrijheid kan en dus ook behoort te mogen regelen Waarom wij nu toch eenige woorden aan deze zaak wijden? Daarom, omdat dc „Nieuwe Rott. C t." in een artikel, waarin zij terugkeer „tot den ouden toestand" bepleit, het doet voorkomen alsof dc instelling van het vns to presidentschap een manoeuvre van dr. Kuyper is geweest om aan don voorzitter en dus in dc eerst© plaats aan hemzelf oen domineeronde stelling te geven. Nu geven wij toe, dat do toelichting, door Zijne Excellentie van de bewuste verandering in het Reglement voor den Ministerraad gegeven, tot zulk een verdenking aanleiding kan geven, omdat uitsluitend gewezen is op de doelmatigheid der nieuwe regeling. Wij meenen ovenwol, dat d© „nieuwo" regeling volstrekt niet een „novum" in het leven riep, maar een noodzakelijk gevolg was van een verandering in de verhouding van den raad van Ministers tot d; Kroon. Het kabinet heeft in 1901 de historisch© lijn, bewust of onbewust doet niet ter zake, gevolgd en eigenlijk niet anders gedaan dan hetgeen een liberaal kabinet, was men aan dien kant niet zoo „conservatief" ge weest, al vijftig jaar geledon had moeten uitlokken 1 Het tijdelijk voorzitterschap dagteekent van April 1842. Op denzclfden dag, dat rar. F. A. van Hall de portefeuille van justitio aanvaardde, verscheen het van diens con- tdaseign voorzien Koninklijk Besluit, waarbij de werking van den kabinetsraad aan nieuwe bepalingen werd onderworpen en o.a. de gemeenschappelijke overweging van allo wetten, enz. van algemeencn aard werd voorgeschreven. Van dien Kabinetsraad was do Koning do eigenlijke voorzitter en Willem II heeft dan ook inderdaad herhaalde malen gepre sideerd. Waar men nu telken male den Hoogon Voorzitter in den Kabinetsraad kon verwachten, was er geen aanleiding, naast hem iemand met oen blijvend prae- sodium to belasten en was het voldo.ude alleen daarvoor te zorgen, dat do onvermij delijke waarneming van bet voorzitters hap gorcgeld werd. In 185-1 veranderde Willem III bet maan delijksch voorzitterschap in oeu driemaan- delijksch, In den loop der jaren werd een zitting van den Kabinetsraad in pleno steeds zeldzamer en er groeide uit een permanent© Ministerraad, die evenwel o.a. door zijn tijdelijk voorzitterschap aan zijn oor sprong bleef herinneren. En vreemd genoeg, deze instelling, een voudig uit de historie te verklaren, werd allengs omgeven mot een thcoretischen nimbus. Heb voorzitterschap zoo bette heb en zoo heet het nog, moest immers aan geen bepaald persoon worden opgedragen, omdat daardoor te kort zou worden gedaan aan den collectieven invloed van de ministers op den gang van zaken. Wat feitelijk samen hing met liet al of niet persoonlijk optreden des IConings, werd door de liberale theore tici precies omgekeerd en voorgesteld als een uitvloeisel van de leer der ministerieel© verantwoordelijkheid. Getrouw aan hun stelsel, hebben do libe ralen de historische basis door een theo retische vervangen. In 1901 is tot het zuiver standpunt te ruggekeerd eu is werkelijk, zooal niet „een oude toestand hersteld", toch l.efc juiste, ook tegenover de Kroon correcte, denkbeeld gehuldigd, dat, waar bel Hare Majesteit niet meer behaagt den raad Harer ministers voor te zitten, Zij aanwijst, wie daarvan in Haar plaats dc beraadslagingen zal lei den. De reden van de tijdelijkheid van het voorzitterschap is vervallen en tevens ook dc reden om nu op de zaak terug te komon. Wij waren ook in dit opzicht, dank zij liberale vasthoudendheid en theoretisch© bespiegelingen, langen tijd de „Chineezen van Europa". En nu schijnt het op don weg der „vooruitstroving" tc liggon, weder eon lans breken voor een terugkeer tot een toestand, die iedcrcn redelijken grondslag mist©. Pure reactie, voor voorstanders van ont wikkeling op historischen grondslag onaan nemelijk I Wij willen vooruit, heeren liberalen en niet terug. Omtrent de plannen tot oprichting een er R.-K. Universiteit zegt ,,H o t Vaderland": „Thans eindelijk speelt men open kaart aan Roomsch-Katholieke zijde. Dc opzet om aan to sturen op een Roomsch-Katho lieke universiteit is thans openhaar ge maakt. Tot dusverre heette hetA dat de bijzon der© leerstoelen aan de openbare acado mies den Roomsch-Katholiekcn voldoende zouden zijn. En het zóó voor to stellen was zelfs heel tactisch. De autircvolutionnairo en christelijk-historische bondgenooten blo ven van Rome's ongevaarlijkheid op dezo wijze overtuigd. Toen echter do verkiezingen achter den rug waren, kon veilig gezegd worden waar het op stond. Zelfs aan het adres der Vrije Univorsi- teit te Amsterdam. Immers aan deze geeft „Do Tijd" onomwonden to verstaan, dat „ieder, dio van hooger onderwijs eenig begrip heeft, zal toegeven, dat drie hoogleeraren per fa culteit in onzen tijd te weinig moet worden geacht." De „Arnh. C't." zegt over plannen tot opriching eener R.-K. Universiteit: „Al zijn wij van de noodzakelijkheid of wenschelijkhoid zolfs eener bijzondere ka tholieke universiteit niot overtuigd, on betreuren wij dit nieuwe plan om de schei- VOOR U rine-Onclerzo ek, aje^esiSgei te 3iotteo*c9c9ma Open Kijstuin SO. Mee!. Doctor JUL J8. S. HE3Ï- IZERS. Te consultcuron voor Leiden en Omstreken Vrijdag van 10 tot 3 uren: Kaiserstraat 36. 0628 12 par un professeur italien. Berlitz School. 1160 10 fi 1.50 per K.G. Prima KEUKENBÖTER f!.40 per K.G. filanden^iakerssteeg 4 bij da Waag. Brima adres voor zuivere Natuurboter, Goudsche, L-eldscbe en echte Edammer Kaas. 1231 13 T© koop aangeboden 1 Zonnescherm, zoo goed als niouw, met Zijschermen. Lengte 4 Meter 20 Breedte 1 M. 70. Adres: SI. T. AliOFS, Modemagazijn „De VHjL", Noordeindo 14. Aan hetzelfde adres flink Dag meisje gevraagd. 1171 8 Gevraagd by 31. S30.7SAN ZONEN, Ryksdorp, Wassenaar, tegen hoog loon. Aangeboden aan het zelfde adres een party best HAYEK- STltOO. 1210 7 Haarlemmerstr. eo. 261. Telefoonn. 463. 4142 26 Oaezas'lraaS Ko. 43. esciEwaora v&M DEN FBAWSCHEW STAAT Goad den Naam aanduiden Men eische op al deze Produkten het Merk W8©HY~ÈTAT- Een uitstapje niet de „Carsjensbooteïi" over de cn HitASEHEK- 1JPJSRÏEN is thans heerlijk verfrissckend412 15 Dag. beh. Zondags van LEIDEN Ringtocht 1.45; Zaterdags 12.30, terug 5.30. Naar het XAGERMEEil tusscben nam. 6 on 8 uren. Dienstregelingen gratis. HART£STEE<£ 2. Per Liter. Likeuren f 0.45 Grenadine 0.50 Jenever 0.70 Brandewijn 0.72 Nieuw Kood„ 0.70 Punch 0.80 Cognac 0.90 Boerenjong.,, 0,90 Oude Boll p 1,— Per Flosch. Bessenwijn /"0.35 Meiwijn 0.45 Roode Wijn 0.50 Madera 0,50 lioode PorL s 0.55 Witte p 0.60 Malaga 0.80 Advocaat 0.80 Vermouth 0.80 1052 11 in een der buitenwykon te Lelden mooie Zitkamer met Tuintje, on 1 of 2 Slaapkamer», ruim en friach gelegen, by menscUen zonder kinderen, voor Hoer of Dame. Brieven Buroel van dit Blad No. 1211. 8 voor Schoolgaande Kinderen, is gedurende de Wacanïie geopend van tZ tot 8 uren. Panaielïa» Bongon (oud model) Sereno (Imitatie plan tears, CosDiopclite (Amerik. model) Vierkantje» Acertailo (Amerik. model) Galilh (recht model) Ainegos (knakiuodcl) Vaa ai deze merken zijn i te bekomen. «2 waarde t Ö.50 2.50 2.00 2.00 8.00 S.OÖ 1.60 1.25 a f 1.40 ï.40 3 1.30 1.25 1.20 O.OO p. GO ut. 1.05 IOO 0.75 IOO het magazljsi loss© proeven 146 86 Utoiilsea'Steeg AO, 3L<eiileai.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1905 | | pagina 5