No. 13923.
LEIDSCH DAGBLAD. ZATERDAG 15 JULI. - VIERDE BLAD.
Gemengd Nieuws.
Oitsiag der herstemming voor een Lid van den Gemeenteraad in het Derde Kiesdistrict
FEUILLEifÖNT
Bruao ©n Julia.
Anno 1905
ben to doen wel ee. een uitspanning toe
komt, op allerlei wijze trachten to verrui
men. Dan zullen ze zich ook afwenden van
het kerniisgewoel en verpoozing zoeken cn
vinden op een ander en beter terrein. Da
delijk de kermis aan de liefhebbers te ont
nemen en hun er niet wat anders cn wat
beters voor in do plaats geven, dat mo
gen wij niet.
Intusschen hoop ik wel, dat velen de ker
mis zullen ontvlieden en er voor in de
plaats een tochtje naar buiten maken en
anderen, die er nog niet van kunnen af
zien, zullen beseffen, dat een genieten, dat
beneden het menschelijko gaat, geen genot
meer is en ophoudt een ontspanning te
wezen, maar veeleer tot bittere naweeën
aanleiding geeft.
Mogen allen, die nog lust hebben om mee
kermis te houden, veel pleizier hebben en
voor naweeën bewaard blijven.
Te Zaandam ia gistermorgen
de houtwerker C. K. bij het zwemmen in de
zeehaven verdronken.
G i s t e r n a m i d d a g omstreeks
halfvijf ontplofte in een der gasgebouweu
van de Artillerie-In richtingen aan de Hem-
brug te Zaandam een trommel met gevulde
slaghoedjes, welke ontploffing nogal goed
is afgeloopen, daar er slecht-s twee man
licht gewond werden en eenige matcrieele
schade werd aangericht.
Een mop! Volgens het „N b 1.
van Sliedrecht en Omstreken" zou de laud-
bcuwer B. te Gijbeknd (Alblasseiva-rd)
een echt buitenkansje gehad hebben, door
het vinden van een aantal munten, ver
tegenwoordigende een waarde van 50,000.
Het „Hbld." nam op gezag van dat blad
dit bericht over en was zoedoende oorzaak,
dat een stadgenoof^penningkundige, die er
een reisje naar Gijbeland voor over had,
een verloren dag h_— Het bericht bleek on
waar te zijn.
Te N i e u w-P ekela is in den
ouderdom van bijna 102 jaren overleden
mej. A. MosbachSteinfeld.
Men meldt uit Harlingen aan
de „N. R. Ct":
Het visschersvaartuig HD 366, schipper
F. Bakker, is gistermiddag in de Blauwe
Slenk gezonken.
De noodseinen werden opgemerkt door
den blazer HA 2, schipper A. Kramer, en
het tjalkschip Nieuwe Zorg"t schipper
Feenstra, die de opvarenden, bestaande uit
den schipper en een jongen, redden.
Gisteravond is te Dodowaard
een elfjarige schoolknaap bij het baden ver
dronken.
Te Vaals heeft een vrouw, die
bij het aanmaken van een kachel daarbij
petroleum gebruikte, zulke hevige brand
wonden bekomen, dat zij na een paar uren
aan de gevolgen is overleden.
Men meldt uit Cornwcrd, d.<l.
12 Juli van de „Leeuw. Ct.":
Een vreemdsoortig geval met hoogst
treudigen afloop heeft zich bij een onzer
landbouwers voorgedaan. Terwijl de werk
lieden giste: morgen na bet ontbijt in het
hooiland bezig waren, gevoelde de een na
den ander zich onwel. Zoowel de boer zelf
als vijf der zes werklieden hadden last van
kramp, gevolgd door hevige en herhaalde
brakingen en diarrheo. Men was niet in
staat om zonder oponthoud een wagen te
laden en thuis te brengen of te ledigen. Een
hunner echter, Jorrit Roedema, een gehuwd
en oppassend werk nan, in de kracht zijns
levens, doch slechte spijsverteringsorganen
bezittende, kon slechts weinig braken, hoe
wel hij ineenkromp van pijn. Zich naar
zijn i;i de nabijheid staande woning bege
vende viel hij neer, zoodat do boer zich
genoodzaakt zag hem thuis tc brengen. Wel
werd terstond de hulp van dr. Dricndijk,
van Makkuin, ingeroepen, die spoedig ter
plaatse was, doch hier schoot menschon-
hulp te kort. Reeds denzelfden avond is de
andors gezonde en krachtige man bezwe
ken, eon weduwe, doch geen kinderen nala
tende.
De toestand der anderen is bevredigend,
hoewel zij zich des avonds nog zeer afgemat
gevoelden.
En nu de oorzaak Hieromtrent worden
slechts gissingen gemaakt. De meest aan
nemelijke is het gebruik van voedsel uit
voor de gezondheid schadelijk keukenge
reedschap. Den vorigen avond hadden allen
erwten genuttigd, dio gekookt cn bewaard
werden in een geëmailleerde pot, waaruit
het email grootondeels verdwenen was.
Hoewel ze ieder slechts ecnigc lepels veror
berd hadden, wijl de voorraad niet grooter
was, schijnt toch hier de oorzaak te schui
len, te meer omdat de zesde werkman, die
hiervan niet gegeten had, ook van al die
ellende verschoond bleef.
De Gezondheidsraad to Gi-
braltar heeft een quarantaine van tien da
gen voorgeschreven voor schepen, komende
uit Tanger, daar in deze stad ziektegeval
len geconstateerd zijn, welke doen denken
aan cholera.
Over de mijnramp in Rhond Ia
v alley deelde de heer Cochrane gisteren op
een desbetreffende vraag in het Lagerhuis
mede, dat er een telegram was ontvangen
van den mijn-inspecteur, waarin werd me
degedeeld, dat het aantal omgekomenen
hoogstwaarschijnlijk 119 zou bedragen
De socialisten te Warschau
hebben de huiseigenaren aldaar een voor
een opgezocht en dezen den cisch gesteld
om do huron met 20 pC't. te verminderen.
Enkelo huiseigenaren hadden den moed to
weigeren onder bedreiging hun „huurlin
gen"' een geschenk van een vijfde der huur
te maken. Zij werden uit hun woningen ge
haald, gebonden, in zakken gestopt en ver
volgens op do binnenplaats afgeranseld.
Den huurders dwong men stukken te tee
kenen, waarin zij zich vorbinden geen hoo-
gerc huren to betalen, dan wat de socia
listen als een behoorlijk bedrag zullen
vaststellen.
Bij het springen van een
stoompijp aan boord van hot Engclsche
slagsohip „Implacable" te Gibraltar, zijn 6
man omgekomen.
In oon te Essen gehouden ver-
gadoring van de mijnbouwraaatscliappij
„Eorussia" is besloten een fonds bijeen to
brengen voor de achtergeblevenen der
slachtoffers van het dezer dagen plaato ge
had hebbende ongeluk. De voorzitter deel
de mede, dat dc tantièmes, waarop het be
stuur recht heeft, voor dit. fonds zullen wor
den afgestaan. Do aandeelhouders stonden
80,000 Mark voor dit fonds toe.
De ,,B reslau acho Morgen zei
Lung" maakt weer eens melding van erger-
lijke soldatenmishandeling. Zekere Hoff
mann, sedert eenige weken met groot ver
lof, moest zich onder geneeskundige bo-
hondcling laten stollen, waarbij bleek, dat
twee soldaten late klassb zich amuseer
den met Hoffmann op allerlei wijze te
mishandelen. Voor do aardigheid hingen zij
hem op tot hij blauw werd, en brachten
hem daD bij door hem met don steel van
een zweep te bewerken; zij staken hem met
zijn hoofd in vuil water en haalden nog
ergerlijker dingeD mot hem uit Hoffmanns
vader heeft een klacht iDgesteld.
Nog pas eenige dagen geleden heeft een
militair misbruik van anderen aard voel
orgornis gewekt. Bij het 2de inf.-rog., to
Munchen in garnizoen, kwamen op oen van
de heetste dagen van de vorige weck ver
scheiden gevallen van zonnesteek voor:
eenige sojdaten verkeeren in levensgevaar.
Het regiment had in de braudonde liitto
parademarsch moeten maken, en toen do
afgetobde mannen zich daarbij niet
„stramrn" gcno?g hielden, liet dc lonel
den marsch overdoen. Daarbij vielen een
aantal manschappen voor dood neer. Do
„Frankf. Ztg." schreef daarop: Een bcvcl-
j hebber mag niet verder gaan dan hetgoen'
hij van de kracht van zijn manschappen
mag verwachten en de houding van do
manschappen op dien eersten marsch had
hem het bewijs moeten zijn, dat zij aan do
grens van hun krachten waren. Do gezond
heid van don soldaat komt hemzelf toe,
geen commandant mag daarover beschikken
Dc kwestie van oefening heeft daarmede
niet te maken, want of een soldaat, mot
pak en zak, bij -15 gr. Celsius zijn beonen
behoorlijk kan strekken, beslist niet over
do uitkomst van een gevecht. Hot is to
vreezen, dat deze commandant do noodigo
Hoedanigheden voor het hevelhebbor-rhnp
mist
Inderdaad zal do onvoorzichtige kolonel
zich misschien aan een pnar weken ves
tingarrest blootgesteld hebben, als teu
minste een of meer der getroffen man
schappen bezwijlCt, de zaak genoeg ge
rucht maakt.
UITLOTINGEN Loten Stad Antwer
pen van 1837 h fr. 100. Trekking van 10
Juli. Betaalbaar 1 Juli 1906.
Getrokkcn seriën: 1401 2381 3077 3549 4052
8371 8904 10730 13109 13211 15884 17426 18935
19068 19107 19350 19378 19880 20374 24045
¥1240 25279 2G5l5 27031 28195 29150 3002-1
:JS088 31355 32507 35067 36-144 „7280 378-14
33402 39473 40194 41293 41319 43918 46490
47834 48152 48314 49279 49563 49335 50070
50017 65461 56331 57199 58909 621B8 06314
6G410 67101 68783 71426 7l5l6 72823.
Premicn: s. 41319 n. 5 fr. 150,000; s. 71515
n. 16 fr. 2500; s. 57199 n. 16 fr. 1000; b.
30624 n. 25 on s. 49835 n. 23 olk fr. 500; s.
1461 n. 15, s. 4652 n. 10, b. 8371 ns. 4 on 21,
s. 17426 n. 11, s. 18935 n. 18, 8. 19378 na. 7
ei 10, s. 10880 n. 25, s. 27631 n. 10, s. 29150
n 16, s. 37280 ns. 4 en 23, b. 4019-1 na. 8 ca
21, s. 41319 n. 14, 8. 48152 n. 3, a. 41 ns.
14 en 20 en s. 67199 n. 13 elk fr. 160.
Do overige nummers betaalbaar met fr.
110.
ALFEN. Bevallen: M. Burgor gob. Bröker
D. 11. Kling gob. Jongenburger D. T.Voots
gob. Kwiikernnak D. H. Naglogaal geb. Voorb\j
D. M. M. Mojjer gob- Mnnrechalkorwoerd D. en Z.
0 v e r 1 o d e n B. M. van Engolon U. 2 m.
D. E van dor Ent Brnat D. 6 m.
BODEGRAVEN. Bevallen: T. Slujjk gob.
Van Hof Z. W. Kloosterziel gob. Dr(jvor D.
M. Jong en Eel gob. Koster Z M. Atteveld
gob Voest D. A. Torlouw geb. Kasius D.
B. II. IJdo geb. Van dor Plas Z E. Scheuldorman
geb. Baumlioör D.
0 vorledon: A. Bunnik jd. 2G j.
RIJNSBURG. Geboren: Samue), Z. van J.
v. Nieuwkoop on J. v. d. Mey. Gerritjo, D.
van T. v. d. Gnat en G. v. d. Haak. Neoltje,
D. van C. v. Egmond en C. do Moo(j. Adriana,
D. van G. v. d. Vnver on J. v. d. Sloot.
Ovorledon: Willem, 14 m., Z. van W. v.
Klavoron en G. do Aloojj, Wllhelmina, 8 jD.
van J. Zwaan od P. Wiosmeger.
Aaulal
Uitgebrachte
Van
Geldige
•Mr. L. BL J. H. Eerstens.
H. Panl
Kicïers.
stemmen.
onwaarde.
stembiljetten.
(r.-lc. en a.-r.)
(«IW
Stemdlstrict VI: School Van der-Werf-straat.
742
634
7
627
325
302
VII: Bewaarschool Groenesteog.
555
476
4
472
246
226
Totaal
1297
1110
11
1099
571
528
Gekozen, als hebbende de meeste stemmon, de Heer EERSTENS.
•Aftredend lid.
Brieven van een Leidenaar.
OIL
„Jongens, jongens, wat zal de mooie tijd
weer gauw voorbij zijn," zoo dacht» ik, toen
ik van morgen het blaadje van mijn
scheurkalender afhaalde en het grooto
zwarte cijfer 15 mij zei, dat ook Juli, de zo
mermaand bij uitnemendheid, al voor d©
helft ons is ontglipt. En gisteravond rrteen-
Üe ik het al te kunnen merken, dat do
avonden weer langer worden.
Ik geloof, dat het er mede vandaan komt.
dat het alle dagen even mooi is. Ik zou
mijn medcmenschcn wel willen toeroepen:
„Profiteer nu van het heerlijke zomer
weer Ik weet wel, dat er boe langer hoe
meer mcnschen van de buitenlucht willen
genieten, cn een korter of langer uitstapje
naar buiten maken, maar dit verlangen
moest nog veel sterker worden. Zooveel
mensóhen, vooral in de volksbuurten, zoe
ken hun vrijen tijd nog bij honk door te
brengen en dan komen zij nog te dikwijls
in een kroeg of café terecht, waar nu niet
te genieten valt, wat de natuur ons aan
biedt zonder er wat voor terug te vragen.
Daar ben ik echter weer van mijn chfv-
pitre af, ik had het immers cr over, dat
de zomor van 1905 zoo snel heenging. Voor
ons, Lcidenaars, zal daartoe ook meege
werkt hebbende veTo afwisseling, die voor
namelijk de maand Juni heeft opgeleverd.
FVVie denkt daarbij niet aan dc mooie Lus
trumfeesten, door de Leidsohe studenten
op hét gtftouw gezet cn eigenlijk dan ook
voor hen bestemd, maar waaraan toch heel
Leiden deelnam en vooral dezen keer, nu
er een Koninklijk bezoek aan verbonden
was. Èn dan de verkiezingen mot haar
voorbereiding en nasleep, waarvan wij
gisteren nog het laatste op een kooltje gezet
nootje ge-had hebben.
Gelukkig, dat zij weer voorbij zijn. Wij
willen hopen, dat, al is cr over en weer
wel eens iets gezegd en gedaan, dat aan
leiding kon geven tot bitterheid, dit dan
toch geen kwaad bloed zal zetten.
„Vergeten en vergeven" moet na een
verkiezingscampagne het wachtwoord zijn.
Ik sprak dezer dagen een geacht Leidsch
ingezetene, 'die zelfs een hoog ambt be
kleedt, en dio zei mij, dat hij alles, wat
hem in den verkiezingstijd door de ver
schillende partijbesturen werd toegezonden,
Ongelezen naar de snippermand verwees. Ik
zou dat nu niet graag ter navolging wil
len aanbevelen, maar wel raad ik aan,
thans, nu 'de stemmingen tot bet verleden
bchooren, al die paperassen weg te doen
en er niet meer aan te donken. Als er zich
^;een buitengewone omstandigheden voor
doen, z.ijn wij er ten minste tot 1907 af. Wij
hebben daarom al den tijd, om tot kalmte
to komen. Onzo gemeenteraad is weder
oomplcet. Daar komt heel wat nieuw en
daaronder ook nogal wat jong bloed in.
Twee leden, die beiden jaren zitting
hadden, gingen vrijwillig heen en hebben
dan ook reeds afscheid genomen. En twee
anderen, de beeren Pera en Verhey van
Wijk, zullen ook door anderen worden ver
vangen. De laatste scheen evenmin op
hernieuwing van zijn mandaat gesteld te
zijn. Hij bedankte althans voor een her
benoeming in district twee, waarvoor hij
zitting heeft, en waar zijn verkiezing zoo
goed als zeker kon worden beschouwd De
lieer Pera is in den slag gesneuveld en
laten wij er dadelijk bijvoegenmet eer.
Ik twijfel er niet aan of op eon andere
plaats zullen de verdiensten van dit
Raadslid, dat twaalf jaren zitting in onzen
gemeenteraad had, wel in het licht worden
gestel 1. Ik sohrijf geen Brieven om Raads
leden op of af te kammen, maar toch durf
ik wel zeggen, dat met Pera iemand onzo
vroedschap verlaat, die daar een positie
innam Hij behoort niet tot hen, die an
deren laten praten en zelf alleen stemmen;
heeft over do meeste zaken een meening
en spreekt deze meening uit. Die aan den
weg timmert heeft, veel bekijks en het is
voor Raadsleden in het bijzonder heel
moeilijk het elkeen naar den zin te maken
en zoo heb ik wel eens gehoord, dat dit
Raadslid het verwijt werd gedaan, dat hij
'te veel en over allerlei zaken sprak.
Slot)
•Plotseling hield zij op, snelde op een
prachtig eetzaalmeubilair toe, dat aan het
andere einde der afdeeling stond, cn kwam
een oogcnbl.Ic later weer bij Bruno on me
vrouw Ding-ley torvj-, om hun te toonen,
wat zoozeer haar aandacht getrokken had.
„Zijt gij mal, Julia?"
„O, ik ben niet van plan dit te koopen,
maar zoo iete moesten wij laten maken
yan eenvoudiger hout. Dat zou sierbjk
zijn en toch niet duur."
„Juist, nu zijt gij op den rechten weg,
Julia," verklaarde Bruno; „ik geloof, dat
gij ook nog wrl een goed vrouwtje zoudt
zijn voor iemand r..ct een beperkt inko-
mon. s de japon, die gij 'daar aan hebt,
•niet reeds i i bewijs, dat gij eenvoudiger
wordt?"
Julia heek naar haar zachtgroene japon
cn vroeg verbaasd:
„Wat bedoel je?"
„Wel, is die japon dan niot de goedkoop
ste, dio je in den laatsten tijd gedragen
hebt?"
De spottende lach, waarmee zij hem ant
woordde, zou ieder ander in de war ge-
blacht hebb.u, maar Bruno bleef volkomen
bedaard.
„Hoe"t. .1 va", doze japonnen denkt ge
mevrouw Robesou per jaar te kunnen koo
pen?" vroeg zo sckalki.
„Nu, allicht vier, zooals ik straks zei-
Be."
Doch ik zeg maar: waarom zal een Raads
lid van zijO hart een smoorkuil maken?
Als hem het gemoed tot spreken dwingt,
laat hem spreken, mits hij het doe zakelijk
en met waardeering voor anderen, die an
ders mochten denken en Bp reken dan hij.
En 't ligt niet aan den Leidschcn Brief
schrijver tt beoordeelcn of het thans afge
treden Raadslid daaraan al of niet vol
deed.
Maar wis en zeker kan ik als Leidsch
burger verklaren, dat wij Leidenaars, van
welke partij en richting ook, eenparig
hierin overeenstemmen, dat de heer Pera
als Raadslid trouw zijn plicht heeft ge
daan en zijn tijd en kracht aan de gemeente
heeft gegeven.
Gelukkig blijft er voor zulke mannen
buiten den Raad om genoeg voor do pu
blieke zaak te doen over. Wie zich wijden
wil aan do algemeene belangen, vindt in
onzen tijd overal werk.
Doch zoo heb ik mij voor dc tweede maal
laten verleiden ver van mijn uitgangspunt
af te dwalen.
Welnu, ik roep mij zelf tot de orde. Wij
hebben een drukken tijd achter ons en de
dagen vlogen 6nel heen, maar nu is het stil
geworden in onze stad.
Do studenten zijn weg, de professoren
volgen, de scholen zijn of worden eerst
daags voor een tijdlang gesloten, de leer
aars en onderwijzers en vele leerlingen
maken ook hun uitstapjes. Inderdaad stil
wordt het. Ik hoorde dezer dagen al die
uitvliegers gelukkig prijzen, omdat juist
in do maanden Juli en Augustus onze
grachten zulk ceu onaangename lucht ver
spreiden Telken jare komen daarover do
klachten terug.
Ik zal niet zeggen, dat er niets aan te
verandoren zou wezen, doch dan zouden on
ze grachten moeten worden gedempt en dat
zou wel weer veel geld kosten en bovendien
zou het karakter van onze stad er door
bedorven worden. Ik zou aan een beetje
minder frissoho lucht bijv. het mooie van
ons Rapenburg niet willen opofferen. La-
ten we, nu ja als do beurs het lijden kan,
daarvoor Leidpn eenige weken eens ontwij
ken, maar dat behoeft geen reden te zijn,
om onze stad voorgoed vaarwel te zeggen.
Hier laat men wat en elders vindt men
wat en mijn ervaring is, dat het in de war-
mo zomermaanden in andere steden ook
wel heel onfrisch kan wezen. Dat is nu een
maal een der schaduwzijden van het dicht
opeengepakte leven in een stad en in een
groote stad het meest.
Maar dan zou men er toch wel buiten
kunnen houden wat er niet hoort en wat
toch werkelijk tot de onfrischheid ook in
geestelijken zin medewerkt, werd mij deze
week nog gezegd, 'daarbij doelende op do
kermis.
Nu ben ik geen vriend van de kermis,
dat stel ik voorop, al leeft er ieder jaar als
de „kermisspullen" weer aangekomen zijn
en opgericht worden, iets op in mijn her
innering, dat ik als kind heel mooi en
aantrekkelijk vond, en al leert mij do er
varing, dat de jeugd van thans er nog zoo
over denkt
De kermissen hebben haar tijd gehad en
komen meer on meer to vervallen. De Leid-
schc kermis van 1905 zal ook niet veel, veel
minder dan hot vorige jaar tc beteekenen
hebben, naar ik er van gehoord heb.
En toch zou ik niot graag medewerken
tot onmiddellijke afschaffing. Niet uit doze
overweging alleen, dat een aantal nering
doenden er een goede week door hebben,
al mogen wij dat ook niet geringschatten,
niet, omdat de gemeente nog een zoet winst
je uit de staangelden slaat, al is dit niet
te versmaden, doch vooral hierom, dat een
deel van het Leidsche volk er zich nog aan
hecht. Een week van kermisuitspAnning,
missohien uitspatting, is nog hun ideaal.
Ontneem het hun plotseling, en er zal wrok
komen in hun hart, zich misschien uitend
in gewelddadig optreden tegenover het
gezag, dat het hun ontnam. Intusschen, het
kwijnend bestaan der kermis leert het ons,
dat dit getal steeds kleiner wordt en wij
mooten, voor zoover we wijzer zijn en de
dingen beter inzien, het uitzicht van onze
medemensahen, wien toch wezenlijk onder
den langen eentonigen arbeid, dien ze hob-
,,0, jou slim life rd l Ik ~al je vrouw aan
raden, altijd j u te laten koopen. Ge zoudt
eenvoudig bestellen, wat ze noodig heeft,
zonder naar den prijte vragenzoo zeker
meen je dure dingen van goedkoope te
kunnen onderscheiden. En als dan later
d; rekeningen komen, zou ik je gezioht wel
eens willen Lieu. Ge zou< o een maand lang
op water en brood moeten leven, om je fi
nanciën weer in orde to brengen. Neen
hoor, Bruno, ik zou geen geschikte vrouw
zijn voor een armen man. Maar," sprak
ze plotseling op geb.'J anderen toon, „het
buisje zal or bepaald allerliefst uitzien. Ik
kan bijna niet wachtern, tot het klaar is,
zco nieuwsgierig ben ik. Zeg, vertel me
eens, kan „zij" koken?"
„Waarschijnlijk is zo nu bezig het te
leeren," antwoordde hij ontwijkend. „Kunt
gij koken, Julia?"
„Na.uurlijk. Honnner je je dan niot,
dat ik je een tijdlang telkens andere scho-
telstjes voorzette, als je oij ons ontbeet?"
„Ja, maar hebt ge ook den meer gewo
nen pot leeren kok. -
„O, als mevrouw Robeson zoo goed soep
kan koken als ik, feliciteer ik je, mijn
jongen," lachte zij.
„Ik zal het haar zeggen," antwoordde
Bruno tot baar verbazing hoogst ernstig.
V.
Nog verscheidene malen moest het gczel-
sohap naar Boston. Ook hadden Julia en
de naaister veel te doen met gordijnen cn
kantwerk, cn Bruno met hameren en klop
pen, eer alles in orde was. Eindelijk ech
ter kwam do dag, dat het huis, kant en
klaar in ords, gósloteh zou wordeü, tot
Bruno zijn vrouw mcebraoht uit San-Fran
oisco.
„Ik wii alles nog één keer zien," zei Ju
lia tot mevrouw Dingley, die in eon hang
mat uitrustte en met vorlangen uitzag naar
het einde van al die drukte. Hoe goed zij
ook was, het werd haar langzamerhand te
zwaar.
Bruno was naar de stad en de beide
dames gingen er dus alleen op uit.
Julia doorliep nog eens alle kamers en
keek nauwkeurig, waar haar zorgende
hand nog iets te veranderen had. Het was
nu een lieve woning, dat moest zelfs de
verwende juffrouw Marcy toegeven.
Met fijnen smaak had zij de kamers net
jes weten in te richten en ofschoon zij
slechts over weinig middelen kon besohik-
ken, was het haar toch gelukt een harmo
nisch, schoon geheel te vormen.
Vreemd genoog betrpk Julia's gezioht,
terwijl ze het huis doorliep en overdacht,
hoe gelukkig Bruno hier zou zijn met zijn
jonge vrouw.
Ook do kleine keuken met haar frissche
kleuren en helder blinkende potten en pan
nen zag er aardig uit. Sneeuwwitte gordij
nen van 40 cents den Meter hingen
voor de breede ramen met hun kleine ruit
jes.
Toen het meisje eindelijk aan het kleine,
vriendelijke kamertje kwam, dat de vrouw
des huizes tot boudoir zou dienen, bleef
ze staan. Hieraan had ze de meeste zorg
besteed en gezelliger hoekje was or dan ook
in het buis niet te vinden. Eensklaps kwam
er een waas Voor haar oogen en een onder
drukte snik steeg op uit haar borat.
„Wat ben ik tooh dom geweest," dacht
zo bij zichzelf; on haar ontroering niet
meer meester, liep ze naar een dor blauw
witte voetkussens, liet zich op de knieën
vallen cn ontlastte haar l.odrukt gemoed in
een stroom van tranen.
VL
IntusschoD was Bruno teruggekeerd,
vond mevrouw Dingley ingeslapen en trad
het huis binnen.
Eerst hoorde hij boven schreden, daarna
werd het stiL Hij trad do huiskamer binnen
en wachtte daar. Zijn gezicht, dat gewoon
lijk een min of meer strenge uitdrukking
had, toonde dezen avond de sporen van he
vige innerlijke opgewondenheid. Hij keek
op zjjn horloge en zag, dat de trein over
anderhalf uur vertrok.
Na ecnigen tijd hoorde hij iemand op de
trap en een oogenblik later trad Julia bin
nen. Ze keken elkander aan, maar het
meisje sloeg terstond de oogen neer.
„Rust wat uit, Julia," sprak hij„jo
ziet bloek; zeker heb je je in de laatste
dagen te voel vermoeid. En hoe netjes is
alles in orde. Ik weet niet hoe je te dan
ken."
Het meisje bleef in den donkersten hoek
van het vertrek staan en sprak geen woord.
„Je vondt het werk hier nogal prettig,
nietwaar, Julia?"
„O ja."
Ze keerde hem den rag toe, als om nog
iets in de kast te veranderen. Zijn scherp
oor had ochter den ongewonen klank van
haar stem reeds bemerkt en hij begon
weer:
„Je hebt er toch geen spijt van?"
„Weineen."
Nu kan men uit twee zulke korte ant
woorden wel niet hooren, hoe iemand ge
stemd is, maar wanneer men een halfuur
geschreid heeft en ze., a dan nog tranen
met geweld moet inhouden, is het eenvou
dig onmogelijk, zelfs doze vier woordjes
op natuurlijken toon uit te spreken.
Bruno hoorde dan ook terstond, dat zo
geschreid had. En zonderling, een afraai
van vreugde verlichtte zijn gelaat.
„Kom eens bij mij zitten, Julia," sprak
hij.
„Laten wij liever naar buis gaan, Bruno.
Ik bon erg moe en heb hoofdpijn."
In tweo stappen was hij bij haar cn greep
haar hand.
„Kom eens hier, kind. Tante slaapt bui
ten en ik had graag bet huis nog eens met
je doorgeloopen, maar als Jo moe Ben, la
ten we dan hier maar con oogenblik pra
ten."
Zij kon dit verzoek niet afslaan. Hij leg
de de kussens goed, maakte een plaatsje,
waar het licht dor ondergaande zon op
haar viel, cn ging tegenover haar zitten.
Onbarmhartig staarde hij het meisje aan,
tot zij het hoofd afwendde en de kus
sens verborg.
„Heb je zulke erge hoofdpijn vroeg
hij* »»Jij» die anders nooit hoofdpijn hobt?
Ja, kind, jo badt ook niet zooveel moeten
doen voor je ouden vriend. En denk je nu,
dat mijn vrouw hier gelukkig zal zijn
Zou zij hot hier eenige ja»*en kunnen uit
houden, tot ik haar wat meer kan bicden?"
Zij durfde hem niet aanzien cn wist ook
overigens precies, hoe hij er uitzag, als hij
zoo sprak. Altijd had zij hem bewonderd
als den flinksten man, dien ze kende, en
ze waren ook sedert lang vrienden geweest.
Eerst sinds kort ëch'éën het Haar toe, alsof
