komsten, te wijten a-aji den oorlog, de
steeds erger wordende ellende, hebben Bo-
toem en Bakoe in een toestand gebracht
van wat men zou kunnen noemen: chroni
sche anarchie.
Sinds Februari zijn erge uitbarstingen
wel is waar niet voorgekomen, doch de
minste aanleiding kan daartoe voldoende
zijn .Die Februari-dagen waren vreeaelijk.
Op klaarliohten dag werden de huizen der
rijken in brand gestoken, terwijl het den
bewoners onmogelijk werd gemaakt, zich
te redden; gasthuizen werden geplunderd,
vrouwen mishandeld. De woede van het
volk ontlandde zich op alles, wat in den
weg kwam.
Sinds dien tijd is het tot nog toe schijn
baar kalm. Het werk op de kaden is her
vat en er zijn geen Kozakkenpatrouilles
meer te zien op do hoeken der straten.
Maar voor hoe lang?"
De trom inhetFransche leger.
Het besluit is gevallen, om de trom
in het Fransdie leger af te schaffen, om
dat het hoogst moeilijk schijnt bij den nu
be staan den tweejarigen diensttijd iemand
to; een goed trommelslager te vormen.
De trom beeft in Frankrijk een roemrijk
verleden. Vooral in de revolutie-oorlogen
ea die van het eerste keizerrijk hebben tal
van trommelslagera rich grooten roem ver
worven.
Een der beroemdste was-André Estaeone,
de kleine trommelslager van Axcole, die
in het Pantheonfries vr. David werd uit
gebeeld en in zijn geboortestadje Cadnjoet
een standbeeld kreeg. Hij heeft bij Arcole
in een zeer kritiek oogenblik een signaal
geslagen, dat tot de nederlaag der Ooe-
t.-rijkers leidde. Drie en dertig uren lang
reeds stond Bonaparte met 15,000 man te
genover 40,000 O vbernrijkers. Toen zag do
kleine trommelslager in do morgenscheme
ring, dat een dichte newel den vijand het
uitzicht belemmerde, ca hij zei tot zijn
sergeant:
,,Als wo nu eens van den overkant der
rivier aankwamen?"
,,Kan je zwemmen?" vroeg de sergeant.
Dat geloofde de kleine man wel, en met
den sergeant zwom hij naar den overkant,
- onderweg reeds, terwijl de trom, om haar
droog te houden, lag op den ransel van
den sergeant, trommelende.
'i Toen de Oostenrijkers het tromsignaal
hoorden, meenden zij, dat zij door een
Franscb leger werden omgetrokken, waarop
zij zóó snol den terugtocht aanvaardden,
dat zij zelfs hun kanonnen, die de bruggen
bestreden, in den steek lieten. De grena
diers ijlden hierop, met Bonaparte aan het
hoofd, den kleine trommelslager na en Ar
cole werd genomen.
Esticnne kreeg ivoren met goud inge
legde trommelstokken en het Legioen van
Eer.
AücohoB, suiker en thee.
Er bestaat een merkwaaruige tegenstel
ling in de opvatting over de kwestie of
het gebruik van alcohol de spieren tot meer
of minder arbeid in staat stelt.
Afgezien van de theorieën der geheel-
onthoudings-apostelen, beweren ook vele
physiologen, dat het alcohol-gebruik de
werkzame kracht der spieren vermindert.
Daartegenover staat de meening van vele
kalm oordeelende menscben, dat zij bij
groote lichamelijke inspanning, bij groote
marschen bijvoorbeeld, van alcohol een
duidelijk waarneembare vergrooting hun
ner krachten hebben ondervonden.
Om deze gewichtige, en voortdurend on
opgelost© kwestie uit te maken, heeft de
Skandinavische physioloog A. T. Hellsten
grondige onderzoekingen ingesteld. Hij be
vond, dat hier, zooals bij vele strijdpunten,
de waarheid in het midden ligt. Onmiddel
lijk aa het gebruik verhoogt de alcohol de
werkzame kracht Her spieren, maar deze
vergrootdng der kracht duurt maar van
twaalf tot hoogstens veertig minuten; dan
volgt een vermindering in kracht, die min
stens twee uren duurt, zoodat hw-t nadeel
veel grootor is dan het voordeel.
In aansluiting* hiermee onderzocht de
heer Hellsten ook de uitwerking van sui
ker, deze treedt wel is waar niet zoo snel
op als die van den alcohol, ze is eerst
na dertig minuten bemerkbaar maar
daarentegen is zij ook duurzamer en uit
sluitend in goede richting; nadeelige ge
volgen, dat wil zoggen een afneming der
krachten, grooter dan do aanvankelijke
toeneming, heeft niet plaats.
Ook de uitwerking van thee werd door
den heer Hellsten onderzocht. Deze drank
geeft slechts zeer weinig krachüsvergroo-
ting, en dan nog maar voor korten tijd.
JONGE GROENTEN.
Terwijl wij} eeaivoudigen, nog smullen
aan onze nieuwe aardappeltjes, smewjigjes
gewenteld in de boter, een sprankje peter
selie hier en daar er over gestrooid, komt
ons een rapport onder de oogen van den
Parijschen „marebé des primeurs".
Nieuwe aardappelen? Maar half Decem
ber at men ze reeds te Parijs, afkomstig uit
Algiers en betaald met 110 a 120 frs. voor
de beste soorten.
Doperwtjes? Wel, half Januari smulde
men er al van in de dure Parijsche restau
rants, die er op de markt 80 k 85 frs. per
100 kilo voor betaalden.
Eigenlijk eet men diuir, waar men lekker
eet in Parijs, den heelen winter door jonge
greenten, want Algiers en Spanje zenden
alles, wat mso verlangt.
Frankrijk zelf begint niet vóór half
Maart te concurreer en; komen de
eerste doperwtjes echter al van Hyères,
waarvoor men dan 200 h 250 frs. betaalt,
soms meer, scans minder, al naar de winter
streng was of zacht. De snijboontjes uit Var
volgen al gauw, met een noteering van 8
tot 10 frs. per-kilo. Dan komen de asperges
van V&uchise a 2D, 25 frs. per bos. In bet
begin van April zijn bet de nieuwe aard
appeltjes uit Cavaillon, een Eogelsche
soort, die men laat smoren in de boter en
cEe betaald worden met 50 of 60 frs. per
100 kilo.
Eenigo jaren lang heeft Parijs deze
fijne hapjes, zijn neus voorbij zien gaan;
de inkomende rechten waren zóó hoog, dat
de toevoer der jonge groenten, de primeurs
voor de Parijsche tafels, werkelijk begon te
verloopen. Het was toen voornamelijk Bel
gië, dat de groote leverancier was. Maar
sedert Algiers is gaan leveren, handhaaft
Parijs weer rijn oude reputatie, dat men
er het beede jaar door jonge groenten kan
smullen.
Een artikel, dat zoo gewild en zoo kost
baar is als jonge groente en versch fruit,
vraagt om een zeer zorgvuldig vervoer.
Zoo heeft men in de laatste jaren emde-
looze voorzorgen getroffen om in dit op
zicht de fijnproevers in Parijs zoo vlug en
zorgvuldig mogelijk te bedienen. De „Oomp.
Générale Transatlantique" heeft, den pri-
roeuristen ter wille, zelfs een geheel nieuw
systeem van ventilatie op haar schepen
doen aanbrengen, zoodat de bergruimten
waar de groenten en vruchten bewaard
worden, voortdurend frisch en op tempera
tuur blijvenmet vernuftig aangebrachte
dynamo's weet men bet er steeds koel en
zuiver te houden; 15,000 kub. M. lucht wor
den aldus per uur door deze ruimten ge
voerd.
Ook de verpakking is een voorwerp vaD
bijzondere zorg. De Franscho Regeering
werkt de proefnemingen op dit gebied zeer
in de hand en onder den vorigen minister
van landbouw Mougeot is een nieuwe soort
van fruit-emballage in gebruik genomen,
die de bewondering van alle belanghebben
den opwekt. In watten is de vorm van de
te verzenden vrucht afgedrukt, hetzij per
zik, kers, aardbei of abrikoos. In elk bedje
van watten wordt de daarin passende
vrucht gevlijd, een zacht dek wordt er
over heen gespreid, en zoo ingepakt kan
de teerste vrucht de moeilijkst© reis vol
brengen.
Een dure maaltijd.
Verleden Vrijdag is in het Savoy Hotel
te Londen een diner gegeven, dat de twij
felachtige eer geniet, van in de dagbladen
besproken te worden als ,,het duurste di
ner, ooit in Engeland gegeven".
De kosten bedroegen 83 pond sterling per
hoofd 1 of 24,000 gulden in het geheel.
De verkwistende gastheer waa de heer.
George A. Kessler, een man van zaken in
Nieuw-York, en hij had 24 gasten om- zich
heen.
De binnenplaats van de Savoy" was in
een meer van enkele voeten diep veranderd
ea op dat water dreef een groote, witte
gondel, op welks dek men dineerde.
Alles was gedaan om de gasten in den
waan te brengen, dat ze in Venetië waren,
al dineert men daar ook niet in gondels en
al zijn daar de gondels zwart en niet wit.
De muren van do binnenplaats waren be
schilderd door een I tali aan schen kunstenaar
ea stelden de Campanile en de Lagunen bij
maanlicht voor.
Op een anderen gondel waren beroemde
zangers en zangeressen bijeen, die, door
mandolines en guitaren begeleid, Itaiiaao-
sche liederen zongen.
„Heosche" zwanen en eenden zwommen
otn de gondels en ,,heuscbe" visschen.
Een reusachtige taart werd naar den
gondel gebracht op den rug van Jumbo Ju
nior, een kleinen oHfami, die door het wa
ter waadde, enz., enz., enz.
Dit alles schijnt meer barbaarsch dan
artistiek en het is zonde van al het geld.
Neen, dan is het beter wat Rockefeller,
da petroleum-koning en monopolist, met
eendge mil boenen van zijn overwinst 'doet.
Hij heeft 24 millioen gulden geschonken
als een fonds ,,tot bevordering van1 bet
hc-oger onderwijs."
In het geheel beeft hjj - nu 96 nnffioeo
geschonken tot bevordering van onderwijs,
15 millioen dollars gingen hiw Chicago-
Vangsvtoeren.
De zoogenaamde vangsnoeren", weüw
op vcde militaire uniformen worden gedra
gen, zijn, naar men verhaalt, op zonder
linge wijze in zwang gekomen en oorspron
kelijk eigenlijk hangsnoeren.
De Hertog van Al va beval namelijk in
dertijd, om zich te wreken over den afval
van een aanzienlijk korps Zuidhederland-
sche hulptroepen, dat ieder krijgsgevangen
man van dat korps, van welken raag ook,
opgehangen zou worden.
Do troepen lieten nu den Hertog weten,
dat zij, om het voltrekken van rijn bevel
gemakkelijk te maken, voortaan een koord
met een spijker om den hals zouden dra
gen.
Kort daarna onderscheidden die troepen
zich in een gevecht zeer eervol en zij wa
ren er nu op gesteld den strop als eere
teek en te dragen.
Daaruit zijn in verloop van tijd de sier
lijke vangsnoeren ontstaan.
KERSEN.
De Romemsche veldheer Lucullus
was het, die, na zijn zegepraal over
Mithridates, koning van Pontus, uit
het rijk van dien vorst den kerseboom naar
Rome overbracht, zoo verhaalt Plinius.
De kersen waren vóór dien tijd aan de
Rcmeinsche lekkerbekken bekend, maar
het is zeker, dat de acclimatisalio van den
boom in Italië eerst na de verovering van
Pontus plaats had.
Ruim een eeuw nadat de eerste boomen -
naar Italië worden overgebracht, worden
reeds een vrij groot aantal verscheidenhe
den vermeld. En de Romeinen legden in
alle landen, die zij doortrokken, waartoe
ook ons land behoorde, uitgestrekte ker
senboomgaarden aan.
Ons woord ,,kers'' is blijkbaar van het
Latijnscho ,,cerasus" afgeleid. Dc Germa
nen hebben den kerseboom dus waarschijn
lijk eerst door de Romeinen leeren kennen.
