No. 13887.
LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAG 31 MEI. - TWEEDE BLAD.
Anno 1905.
PERSOVERZICHT.
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON.
X>e lianneling.
Onder het opschrift „Waar het aan lig-
en moet" zei de „Nieuwe Rotter-
amsche Courant":
„De Standaard" wil op haar manier
isgaan, hoe het komt, dat ©r zoo wei-
iig is afgedaan van het vele, dat
n beloofd had te zullen afdoendat
ir van de tentoongestelde zaden (om het
lekende beeld van den heer Mees te be-
iigcn) zoo heel, heel weinig ontkiemd is.
Do minister Kuyper heeft indertijd in do
amer o.a, als verontschuldiging aange
roerd, dat hij al op jaren begint te komen
:n dat hij geen jurist is'; gezwegen dan
toog, dat hij en zijn ambtgenooten een taak
Lanvaard hadden, die hun vreemd was.
laarvan rept nu „Do Standaard" niet,
aar ze zoekt andere redenen van veronts
chuldiging.
Het ligt er niet aan, zegt ze, dat de
'wcede Kamer geen ijver genoeg had,
[want zij zat veel en hield druk vergaderin
gen. En het aantal vellen van de „Hande
lingen" nam toe: 1736 bladzijden méér dan
in de periode 18971901. „Van dien kant
alzoo geen klacht.'' Daarmede is dus weer
legd het beweren van sommige woordvoer
ders der „Christelijke" coalitie in de pro-
paganda-vergaderingen, als zou het aan de
Kamer gelegen hebben.
Neen, toch niet; bij al dezen ijver van de
Kamer moet er toch iets gehaperd bob
ben, want zegt het orgaan van den voor-
zittenden minister de uitkomst stelt
teleur- „Waar zoo ernstige belangen
dringend regeling vereisehen, en het Ka
binet zulk een ongemeen groot aantal ont
werpen bij do Staten-Generaal deed inko
men, vraagt men zich onwillekeurig af,
(waaraan het dan toch ligt, dat er niet meer
naar het „Staatsblad" ging"
Dat het op de een of andere wijze kon
gdegen hebbc-n aan het Kabinet, dit is
een gedachte, aie bij „Do S t a n d a a rd"
zelfs niet opkomt. Integendeel: „dat 'dit
niet aan het Kabinet, ziet ieder,"
zegt ze. Men mocht soms denken, dat het
hieraan lag, dat het Kabinet, of zijn
leider het hoofd tc vee] vervuld had
van gedachten aan partij wetten. Wel op
merkelijk toch, dat, terwijl nagenoeg al het
andere onafgedaan moest blijven liggen,
Kuypers hooger-onderwijs-wet en zijn
schoolwet-novell e er netjes doorgehaald
zijn. Do Vrijo Universiteit en de scholen
met den Bijbel cn die der congregaties ko
men er dan ook niets bij te kort. Alleen
maar zij, die om verzachting van sociale
nooden roepen, moeten de teleurstelliug
dragon.
Om aan te duiden, dat het Kabinet geen
schuld heeft, zegt „Do Standaard",
dat het werk tijdig genoeg aan den winkel
was. In dit verband noemt zij o.a. het
arbeidscontract. Maar stel al, „dat de
gansoke lading nieuw© wetsontwerpen, die
ov afdoening wacht, ó'n, twee jaar vroeger
aajj de Kamer ware afgeleverd, het zou
aan den stand van zaken niets veranderd
hebben. ,AUe beschikbare tijd is immers
bezet geweest. Er zou, al had alles reeds bij
het optredeD van het Kabinet gereed gele
gen, geen stuk meer tot afdoening zijn
gekomen.''
Hier heeft het blad blijkbaar gevoeld,
dat de teleurstelling minder groot zou
zijn, wanneer ©r een andere volgorde ware
gevolgd. Het is zoo, zegt het men
had de onderwijswetten laten voorgaan
maar zoo laat het volgen in die keuze
is de Kamer vrij en souverein in haar be
slissing. En dan komt d© vraag: „En wie
kan het aan de tegenwoordrige meerderheid
euvel duiden, dat zc de ontwerpen van
geestelijke beduidenis aan die van
6toffolijken aard liet voorafgaan?"
Inderdaad, dat was van den beginne af
de bedoeling: wij hebben hot nog dezer
dagen vermeld. De geestelijke belangen
voorop, naar den oisch van een „Christe
lijk" regeeringsbeleid. Alleen maar was
het toen niet do bedoeling (althans niet de
uitgesproken bedoeling), dat onder
die geestelijke belangen verstaan zouden
worden do belangen van KuyperB Vrije
Universiteit en die van de kassen, waaruit
de confessionneele scholen bekostigd wor
den. „D© Standaard" zelf sprak het
met duidelijke woorden uit, dat in de
eerste plaats moest gedacht worden aan
de Zondagswet en voorts aan krachtiger
beteugeling van speel- en drankzucht. En,
wat de Zondagswet betreft, heet het thanB
in datzelfde blad: „De nog minder gemoti
veerde klacht, dat ook de armenwet, de
Zondagswet en zooveel meer had moeten
zijn ingediend, is voor wie even nadenkt
dan ook weinig anders dan stembus-onba
zonnenheid, gevloeid uit de pen van der
zake onkundige of onnadenkende redac
teurs.''
„Stembus-onbezonnenheid"; werk van
der zake onkendigo of onnadenkende re
dacteurs." Hier hebben wij een echt, een
ouderwetsch brutaal stukje van „D o
Stan daard"! Alsof het niet het Ka-
binet-Kuyper en de Sta<ndaa|n d-Kuy
per waren geweest, die reeds in 1901 de
Zondagswet vooropstelden, de Zondags
wet, die na vier jaren nog zelfs niet in
ontwerp op bet bureau der Kamer ligt.
En wat de armenwet betreft, hebben wij
alleen de opmerking gemaakt, dat, wan
neer het om Christelijke barmhartigheid
te doen was, zooals dr. Kuyper het
voorstelde in de Kamer het Kabinet
zich in de allereerste plaats het lot dor
armen had behooren aan te trekken, voor
zoover de wetgever kon bijdragen tot ver
zachting van hun nood.
Moet dat stembus-onbezonnenheid hee-
ten? Moet men onkundig of onnadenkend
heeten, wanneer men zegt, dat de armen
meer aanspraak hebben op barmhartigheid
dan d© Vrijo Universiteit en de kerkelijke
scholen 1
Om vooral de gedachte te wekken, dat
de groote teleurstelling, die de uitkomsten
vna deze vierjarige period© van wetgeving
ba ion, niet mag geweten worden aan het
beleid van het Kabinet, maar aan allerlei
andere omstandigheden, gaat „D e
Standaard" na, wat er gedaan kan
worden om den parlementairen arbeid to
bespoedigen. Dit is echter nu niet aan de
orde; wij kunnen dat des laten rusten. Op
één punt echter moet©n wij, in verband
met hetgeen er omtrent het beloop van za
ke,n in deze vier jaren viel op te merken,
de aandacht vestigen.
Als een der hoofdoorzaken van „den ge
weldigen achterstand van zaken" noemt
het blad den gebruikelijke® vorm voor den
voorbereidenden parlementairen arbeid.
„Sectie-onderzoek is uitnemend; maar onze
voorloopige verslagen deugen niet." En
dan volgt h©t betoog, dat voorbereiding
door een speciale commissie beter is. Vra^
ge. hoe is bet dan geloopen met bet vac
cine-wetje, waarvoor niet een commissie
van rapporteurs, maar een commissie van
voorbereiding werd benoemd? Is dat niet,
ondanks d© toepassing der betere methode
van voorbereiding, om hals gebraoht?
Van den Laa-tsten der „Haagscho Brie
ven" in „Do Tijd" luidt hot slot:
ik zou u verder nog kunnen spreken van
do inwijding van weer een nieuwe katho
lieke 9chool, doch u hebt uw lezers daar
van alles reeds verteldvan de tram, waar
van de tweede lijn 'deze week in clcctrische
exploitatie zal worden genomenvan hot
plan-Eyckr -an, die nog adtojd rondloopt
met zijn illusie een internationale stad in
of naast Den llaag to stichten, doch ik
wil hiermode eindigen, om slechts nogev.n
•dankbaar to noteeren, dat het getal k a
politieke burgemeesters in
Z u i d-^ o 11 a n d weer met één is toegc-
n -men. Er was er één (Wateringen) bij
het optreden van het kabinet-Mackay.
D- 3 benoemde er drie bij: Lisse, Noord-
wijkerlioui.cn Alkemade, zoodat men kwam
op vier. Op dit cijfer is het gebleven on
der het ministerie-Tak en het ministerio-
Borgosius, terwijl er onder minister Kuy
per zijn bijgekomen Warmond en nu dezo
week Zoeterwoude. Zoo zijn er dan 0, wai
nog niet veel is.
De „Staatscourant" van Zaterdag
bevatte de wet van 22 Mei 1905 („Staats
blad" No- 41) „tot wijziging en aan
vulling der wet tot regeling van het
hooger onderwijs."
Do Eerste Kamer had op Zaterdag 20
Mei het ontwerp aangenomen on gelijk uit
de dagteekening der wet blijkt, heeft H.
M. de Koningin reeds op den tweeden dag
daarna 'de voordracht met Haar handtee-
kening bekrachtigd.
Er is wel spoed gemaakt 1 roept het
„Handelsblad" uit. Nauwolijks is er
de tijd geweest om na te gaan wat in de
E. Kamer ovei de regeling aangevoerd was.
Het officieel verslag der vergadering was
nog niet eens verschenenEn evenmin is er
tijd genomen om te overwegen of het niet
raadzaam en oorbaar was, met het oog op
de zoo nabij zijnde verkiezingen, de be
krachtiging te verdagen totdat de samen
stelling der nieuwe Tweede Kamer bekc: i
zou zijn.
Van dit doordrijven, dit ijlings binnen
halen van den oogst, dat van weinig ver
trouwen in don uitslag der verkiezingen
getuigt, rust de verantwoordelijkheid op
den minister Kuyper. Een zeer zware ver
antwoordelijkheid, want zij komt hierop
neder, dat hij van de volgzame meerder
heid in de Staten-Generaal heeft weten
te verkrijgen de schromelijke begunstiging
van zijn eigen schepping: do ten cenen-
male onvolledige on wegens dogmatische
banden onvrije, zoogenaamd „Vrije Univer
siteit."
Gemeenteraad van Voorhout.
Tegenwoordig de heer Van QrlethuyseD,
Burgemeester, en allo ledon.
De notulen worden gelezen en goedgekeurd.-
0. a. worden medegedeold do navolgende
ingekomen stukken, die voor kennisgeving
worden aangenomenhet verslag van het
Seminarie „Hageveld" over 1004; missive
van Ged. Stalen, dat do reclame van P. v. d.
Lans Lz. tegen z(Jn aanslag in den hoofde
iyken omslag ia afgewezen.
Van 0. Paardekooper, kofliehuishouder alhier,
la ingekomen een adres om aan H. M. de
Koningin te verzoeken de ontheffing, bedoold
by art. 43, 2e Jid der Drankwet. Hiertoe
wordt besloten.
De Bouw- en Woningverordening komt
weder ter lafel, daar God. Staten verzocht
hebben aan de opmerkingen van den Inspecteur
der Volksgezondheid betreffende artt. 22 en 48
te gemoot to komen. Wordt besloten hieraan
te voldoen, doch het verbod van Iooden buizen
niet op bestaande woningen toepasseiyk te
verklaren.
Vustgosteld worden eenige besluiten tot
af- en overschryving van de diensten 1904
en 1905 ten bedrage van reap, f 17, f 15.00
en f 16.
Hot door Burgemeester en Wethouders
opgemaakt kohier van den Hoofdolyken om
slag dienst 1905 wordt vastgesteld on hot
hefflngsperccntagö weder bepaald op 2°/0.
Volgens de door de gezondheidscommissie
te Alfen nevons de begrooting voor 1906 in
gezonden slaat van verdeeling, bedraagt het
aandeel dezer geinoonto In de kosten dior
commissie voor dat jaar f 65.68. Dit bedrag
zal op de gemeentebegrootlng dienst 1906
worden uitgoirokken.
Hot verzoek van de wed. A. W. Alkomado
te Noordwyk om eene doorgraving te mogen
maken in den 's Gravendamschen weg of
Piet GUzenlaan en daarover een brug te
leggen, wordt toegestaan onder voorwaarden
dat de brug mot op- en afzitten na oplevering
wordt overgodragon in olgendom aan de ge
meente, die bot onderhoud on instandhouding
op zich zal nemen, waar adressanto zal hebben
to storten eene som van f 3000, terwyi
tevens het opzlchtloon zal komen ten haren
laste.
In verband met hot in de vorige vergadoring
besprokene omtrent de voorzioning in school
ruimte voor de 0. L. School, is van het R.-K.
Kerkbestuur alhier ingekomen een aanbod
tot bouw voor hunne rekening van school
lokalen, die dan door de gemeente voor f 80
por lokaal kunnen worden gehuurd, gedurende
den tyd van 8 jaren.
Burg. en Weths. hebben hiorover het ge
voelen gevraagd van Ged. Staten, waarop ie
bericht, dat tegen bedoelden huur goen bezwaar
zal bestaan, mits het niet langor duren zal
dan 3 jaron en de benoodigde lokalen op 1
Januari 1906 bosohikbaar zullen zyn.
De Raad besluit derhalve dit voordeelig
aanbod van het R.-K. Kerkbestuur aan te
nemen, zullende ten bekwamen tyde een
doflnitlef besluit tot huur der lokalen worden
geuomen.
Ten slotte worden nog benoemd tot leden
dor commissie voor ouaerzoek der reclames
Hoofdeiyken Omslag voor dit jaar de heeron
Prins, Yan Ryzeu en Coiyn.
Hierna wordt de vergadering gesloten.
Ned.-Herv. Kerk.
Aan do Alg. Synode der Ned.-Hcrv. Kerk
wordt op initiatief van een aaatal predi
kanten in den lande het volgende adres
gezonden door verschillende kerkeraden:
„De generale kas in onze kerk trekt haar
inkomsten voor een aanmerkelijk deel uit
meer vrijzinnige gemeenten, terwijl van we-
ge de streng-orthodoxe kerkeraden en ge
meenteleden betrekkelijk weinig bijdragen
inkomen.
Nu zijn uit die kas gemeenten gesteund
(wij wijzen op Beilen, Briellc, 's-Gravenzan
de), die noodlijdende zijn geworden, omdat
haar besturen beslist onwillig waren om in
do behoeften van andersdenkenden te voor-
zion
Dit zal zoo kunnen voortgaan en licht
nog meer gebeuren.
In dit geval zullen gelden, voor geen ge
ring deel door meer-vrijzinnigen op allerlei
plaatsen bijeengebracht, dienen om mogelijk
te maken dat elders vrijzinnigen wordon
onderdrukt en beroofd van hun recht op
godsdienstprediking en onderwijs in over-
eenstemmi: j met hun behoeften, hetwelk
zij als leden der kerk bezitten.
Het springt in het oog, dat een en ander
aanleiding moet geven tot groote ontevre
denheid. Van de meer-vrijzinnigen kan niet
worden gevergd te dragen, dat de bijdragen,
welke zij geven uit liefde voor de kerk, zul
len strekken om te helpen personen, welke
door eigen schuld, immers door hun exclu
sivisme, in ongelegenheid zijn geraakt --
voor het meerendeel ook nog vrienden van
allerlei vijanden onzer kerk 1
Wij kunnen ons or niot bij neerleggen, dat
sommigen, tegen de ïoglernentaire bepalin
gen in, zelf weinig zullen bijdragen, maar
wel bewaard zullen worden voor do gevol
gen van hun onverdraagzaamheid en dat
door de giften van geestverwanten dergs
nen, tegen wie zij die aan den aug leggen.
Ook weer in hot vorig jaar heeft een
waarlijk niet onbescheiden, met het oog op
den bloei van het godsdienstig en kerkelijk
leven bij ons volk alleszins aanbevelens
waardig voorstel tot toevoeging aan het
AJg. Regiem, van een art. betroffende vor-
dceling dor grootere gemeenten in zelfstan
dige wijkgemccnten, in de Prov kerkbestu
ren niet de vereischte meerderheid kumien
verkrijgen, ten gevolgo van tegenwerking
door bedoelde streng-orthodoxen, die be
vreesd waren, dat daardoor op den langen
duur in grootero gemeenten ook minderhe
den eenigermatc zouden worden gebaat.
Met het oog op de boven gememoreerd©
feiten verzc.ken wij u ernstig en dringend
maatregelen te nemen, die or toe kunnen
leiden, dat na verloop van tijd aanhangers
van eenige exclusicvo richting in mindere
mate dan thans gelegenheid zullen hebben
om druk te oofenen op de minderheden,
door nogmaals aan ie nemen en opnieuw
aan het oordeel der kerk te onderwerpen
de invoeging in het Algemeen Reglement
van oen niouw art. 17*, als te voren is voor
gesteld, luidende in dezor voege:
„Grootere gemeenten kunnen in zelfstan
dige wijkgemeenten worden verdeeld, en
worden in dat geval op een eigene wijze be
stuurd, overeenkomstig de bepalingen van
het desbetreffend bijzonder reglement;
voorts het Reglement voor de generale
kas op zulk een wijzo aan te vullen, dat men
zich in hot vervolg niet meer si. iffeloos zal
kunnen onttrekken aan zijn verplichting om
voor haar bij to dragen".
In den Leidschen Straatweg
bij het voormalige Tolhuis is een overweg
gemaakt voor de spoorbaan van de Zuid-
Hollandscho Electrische 'Tram van Rotter
dam naar Schovcningen,
Reeds rijden er locomotieven met werk
treinen.
Yan het 1 i o h t eis o h i p „Marga-
retha", liggende in de Rijnhaven te dottor-
dam, is uit liet gangboord over boord ge
vallen en verdronken do 3-jarige B. E een
zoontje van den schipper. Een kwartier
later is het lijkje opgehaald.
De staking der motsol a ars en
opperliedon op het werk der firma v. Aal
burg en Van Dorsten in de Kerkstraat te
Hilversum is reeds geëindigd. Op de oude
voorwaarden is het werk hervat.
Een millioene n-e rfenis. Do
vorige week heeft, zooals we reeds meld
den, een vergadering plaats gehad van do
betrokkenen bij do veelbesproken erfenis-ge
schiedenis-Jacob van -icouwen. Niet minder
dan 99 personen waren te Geldcrmulscn op
gekomen.
De heer Haane uit Den Haag gaf te
kennen, dat het gewenscht zou zijn een co
mité te benoemen om do zaken cenigszina
te regelen, om later, na het houden van
een tweede vergadering, do zaak in handen
van een rechtsgeleerde te stellen.
Uit familiepapieren bleek verder, dat een
Jan van Leeuwen, geboren uit het huwelijk
van J. van Leeuwen en Helena Wittetol
in 1773 gehuwd, ter zeo is gegaan, waarna
niets meor van hem is vernomen. Mot do
zen persoon moet de erfenis in verband
staan. Voorloopig kon aan do vergadering
niets anders worden medegedeeld. Eerst na
onderzoek der bescheiden zal de te bewan
delen weg worden vastgesteld.
Een affront voor een comp li-
ment. Men schrijft uit Friesland aan
„De N. C.": Toen do Engelsche journalis
ten op hun reis door Friesland te Snoek
op een stoomboot hadden plaats genomen,
die hen naar Grouw zou voeren, had zich
op de Kade een groote menigt© volks ver
zameld, om de vreemde gasten uitgeleide
to doen. Een straatjongen wist daarbij zijn
ouden wrv. V tegen Engeland niot geheel to
onderdrukken en gaf daarvan uiring d or
op dat éénc, veelzeggende, op Friesch-Eh-
golsehe wijze, nijdig uitgesproken woord
„Chamberlain". Dit woord werd door do
Engelsche® onmiddellijk met gejuich be
groet en als belooning voor deze vorkoord
begrepen vriendelijkheid gooiden do Engel
sche gasten een menigt© dubbeltjes ondor
de lieve straatjeugd te grabbel.
Te 11 o il i g c i*l o o, gemeente
Schcemda, is gisternacht do nieuwe boo-
renbehuizing van Harm Toren afgebrand.
Dc bcLendende gebouwen werden met moei
te behouden.
Aan boord van hot to Ham-
burg aangekomen Engelsche stoomschip
„Nylas" zijn ratten gevonden m©t pest be
smet. De lossing van het schip 13 op laso
van de politie gestaakt.
Bij het procos, dat thans te
Weenen wordt gevoerd tegen een aantal
van hoogverraad cn aanslagen beschuldig
de Triëstcrs, is beproefd invloed te oefe
nen op de gezworenen door aan een der
juryleden een dreigbrief t© zenden, waar
in wordt gezegd, dat indien ecu der be
schuldigden zou worden veroordeeld, do
gezworene „een verloren man" zou zijn.
De brief was onderteekend: „Het comité
der Italiaanscho irredenta."
Naar aanleiding van dezen dreigbrief zal
liet publiek verder bij do verhandelingen
niet worden toegelaten. De verdedigers
trachtten uitstel van behandeling ver
krijgen, omdat het schrijven invloed zou
kunnen oefenen op hot oordeel der gezwo
renen, maar het openbaar ministerie be
streed uitstel, omdat men zich niet tot
speelbal kon maken van zulke boevenstre
ken, Een volgende jury immers zou, den
dreigbrief kennende, evengoed onder den
indruk hiervan kunnen zijn. Ten slotto
verklaarde do bedreigdo gezworene namen'
al zijn colvga's, dat hun oordeel volstrekt
niet door het incident zou wordon beïn
vloed en op deze verklaring trok de ver
dediging haar voorstel tot verdaging in.
Te Brugge is het eorato schip
een Engelsche boot do nieuwe haven
binnengekomen. Het schip werd met een
gecchutsalvo begroet en de aankomst werd
met redevoeringen en eerewijn gevierd.
84)
„Luister naar mij tot het einde toe, dan
ben ik ook aan het doei van mijn bezoek ge
komen."
„Pardon, gij denkt, dat ik wat zenuwach
tig ben," verontsclmk ïgde Koloff zich, we
der in de vensterbank plaats nemende. „De
gedachte, dat gij onder mijn naam als Nihi
list naar Siberië moest gaan, is mij echter
zoo onbegrijpelijk, dat het gehoorde mij als
een avontuurlijk sprookje toeschijnt. De
dwaling helderde zich echter op, natuurlijk,
anders zoudt gij immers niet hier zijn V'
„Neen, mijn geachte Gregor Dimitrije-
witsch, het verhaal is nog avontuurlijker."
En nu schilderde hij zijn vlucht tot aan zijn
aankomst to Londen, en de eindelijk© ont
moeting met zijn redder, die ten slotte bleek
een dame te zijn.
„Misschien vermoedt gij den naam dezer
dame, als ik eindelijk ook zeg, op wiens
aanklacht ik als Koloff werd gedeporteerd.
Vorst Murawin was het, uw voormalige chef,
die u dezen liefdedienst bewees, uit wraak 1"
„Ik begrijp het niet; zou het mogelijk
zijn? Yorst Murawin? Hij is verleden jaar
hij die ramp in het winterpaleis omgekomen.
Ik was ronduit gezegd er blijde over, toeD
ik het vernam, want daardoor werd zijn
vrouw verlost uit een jarenlang martelaars
schap."
„En ik uit mijn gevangenschap, want
nu was zijn weduwe in staat om de gevol
gen van zijn lage intrige, die zij geraden
had, te vernietigen; zij was het, die...
„Hoe, vorstin Olga Petrowna? Was zij
•dc dame, die
„Ja, ja, gij zijt haar veel dank verschul
digd, want voor u meende zij den Siberi-
echcn kerker te openen. Zij heeft voor dat
doel alles opgeofi 'd; zij heeft bovenmen-
schelijke dingen gedaan."
„Wolk een besdhikkLngl Welkeen be
schikking I" mompelde Koloff.
,,0 zool Begint u nu fcooh de grond
hier te heet te worden?" lachte Olfcrs, die
geloofde, dat Gregor Dimitrijcwitsch ein
delijk begreep, dat zijn veiligheid in Mos
kou govaar liep. „Nu, stel u gerust, ik ben
immers juist gekomen, om u hier vandaan
to halon, eer u een nieuw onheil over
komt! Verlaat de stad zoo spoedig moge
lijk. Een winstgevende betrokking schijnt
gij buitendien daardc.r niot op te of
feren."
„Wat, moet ik weg?"
„Wel, natuurlijk! Ziet gij dan niet in,
dat mijn vlucht uit Oost-Siberië de geheele
politiovan dien kant in beweging brengen
zal? En over de middelen om hier van
daan te komen, behoeft gij geen zorg te
hebben. Ik sta hier om het maar ronduit
te zeggen als 'de lasthebber van vorstin
Murawin."
„01" riep Koloff verlegen. „En ik was
eens zoo verblind aan deze edele vrouw
bet verwijt te doen, dat zij de vervolgingen
van den Yorst niet had weten te beletten."
„Ja, toen waart go wel zeer verblind.
Kunt gij u ook thans nog niet voorstellen
waarom Leo Nioolajewitsch u met zijn haat
en wraakzucht vervolgde?"
„Ik heb liet reeds lang opgegeven, daar
van 'dc oorzaak te zoeken."
„Nu, dan bon ik in staat voor u een
licht to doen opgaan. Bekijk eens dit blaad
je papier; dit moet de Staatsraad op uw
lessenaar onder de dienstakten ontdekt
hebben."
„O, nu begrijp ik hetl" fluisterde hij.
Da/delijk daarop wendde hij zich weer haas
tig tot Olfcrs. „En dit papier gaf u de
Vorstin? Zij weet dus alles? Heeft zij hot
in de nalatenschap van haar man gevon
den?"
„Zoo is Letl"
„De Hemel zij mij genadigl"
„Wat schee.o u toch? In sommige geval
len schaamt men zich wel eens, do beken
tenis van zijn liefde in het bezit te weten
van haar, die nimmer daarvan het minsto
vermoeden had mogen hebben, nietwaar?
Men is imm-rs bang, dit men zich belache
lijk maakt mot zulke jongelingsdroomen
Maar zijt gij niet gelukkig, dat een goed
vriend u do onverwachte tijding brengt,
dat deze poëtische ontboezeming door do
koningin van uw hart noch met toorn noch
met spot opgenomen is geworden Toen
vorst Murawin don verborgen hartstocht
yan zijn secretaris ontdekte, haatte hij hem
juist daarom zoozeer, omdat hij wist dat
deze liefde beantwoord werd. Wordt alle»
u niet duidelijk? Begrijpt gij nu, waarom
Leo Nioolajewitsch er naar dorstte, u zijn
wraak te doen gevoelen, aan u, den klei
nen onbeduidenden loonschrijver, die het
waagde, in zijn eigen vorstelijk huis zijn
gelukkige medeminnaar te zijn?"
Koloff staarde den man, die hem deze
tijoing bracht, gedurende eenige oogen-
blikken zonder spreken aan en viel toen
met een eigenaardig reutelend geluid ach
terover in een stoel Olfers was niet wei
nig verbaasd, toen hij bet govolg van zijn
mededeeling zag.
„Hoor een-, Gregor Dimitrijcwitsch, gij
maaikfc mij bevreesd. Het is waar, ook on-
verwaent geluk kan iemand tor ncderwer-
pen, maar gij zijt man en hebt genoeg in 't
loven ondervonden, om zulk een schok to
weerstaan Of moet ik misschien aan een
noodlottigen ommekeer gclooven, die deze
hartstochtelijke liefdesbetuigingen slechts
eenvoudige herinneringen doen zijn van
dwaze jongelingsdroomen?"
Koloff wenkte hem, als wilde hij cr niets
meor van hooren, en steunde moeilijk.
Olfers trad op hem toe. „Gij hebt mis
schien hier in Moskou nieuwe betrekkin
gen aangeknoopt, verplichtingen op u ge
nomen, die gij niet wilt cn niet kunt ver
breken I O, dat ik aan deze mogelijkheid
niet eer gedacht heb I Zijt gij misschien
ook getrouwd?"
„Neen", zeide Koloff kortaf, „niets van
dit alles."
„Dan, voor den drommel, zeg mij, wat
gij in mijn mededeelingen zoo verschrikke
lijk vindt! Is het overdreven eergevoel,
dat u terughoudt om de gevolgen te dra
gen van het feit, dat een vrouw uit den
hoogen stand om haar liefde haar rang
wil afleggen 1"
„Eergevoel, eergevoel 1" steunde Koloff
werktuiglijk.
„Olga Petrowna 'denkt er aan, voor al
tijd verre van haar vaderland tc blijven,
zij zoekt haar toekomstig geluk alleen in
een rein vc bond des harten; zij leeft al
leen in de hoop op dat geluk. Verstaat
gij, wat dat zeggen wil? Uw kleingeestige
mannentrots, ipdien dit de oorzaak van
uw onverklaarbare houding is, zou tegen
over deze grootma-digo vrouw 6lcchta
strafbar© ijjiclheid zijn. Ik zou slechts écu
noodzakelijke teweeg roden kunnen laten
gelden, om van haar af te zienhet be
wustzijn mclijk, out uw hart veranderd
is, cn gij Haar di - ge. .1 vurige liefde meer
zoudt kunnen toedragen."
Toen was li< alsof heb slanke lichaam
van den jongen man ineen kromp. Hij
sloeg do liand n voor liet gezicht cn brak
in een hart rscheurend sn'kken uit.
Olfers T- „rJ verlegen cn week terug vcor
zulk een onverwachten aanval. Een gerui-
m©n tijd zweeg hij stil.
„Zoo, zoo!" bra hb hij er teen uit, in
afgebroken zirncn,en liep heen en weer
in de nabijheid van den door smart gebro
ken man. „Ligt l.et dus werkelijk daaraan?
Arme vrouv* I Ik n 'do do oplossing van
het raadsel reeds gevonden te hebben,
waaraan w vrouwelijke beschroomdheid
moest wanhoj>cn, door namelijk iwco men-
seken te vorcenigcn tot een geluk, dat den
moeden strijder in dcio slechte wereld nog
aan verhovcaandoeningen zou doea gc
looven. xk. hoopfco aan Olga Petrowna voor
alles, wat ik aan haar te danken hob, een
nieuw en gelukkig -Jevon te verschaften."
„En gij, juist gij moet het zijn, die mij
het uitzicht n dit bo'.cnaardsch geiuk
voor oogou teli?" riep Koloff uit, naar
Olfers tocloopendo c hem bij den arm grij
pende. „Gij ïobt he' u in het hoofd gezet
mij gelukkig te willen maken 1 O, dat het
toeval in zulk een zotternij behagen schept 1
Gij, mijn weldoener, oiijn vriend? Argo-
looze vriend, gij weet niet, hoe mijn ka<ad
u wonden moet."-
Wordt vervolgd.)
