üoiictei'tlag
f 1.10.
1.30.
1.65.
feze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
TWEE Bladen.
Eerste Blad.
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
ZIJN NOVELLE.
(Wpféè tortolpl.)
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Lelden pei week 9 Oenta; per 3 maanden I
Buiten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd r}jn
Franco per post
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 10 regela ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.171. Grootere letters naar
plaatsruimte. - Kleine advertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woordon meer 10 Oents.-Voor het incaaseeren wordt/"0.05 berokond.
Leiden, 23 Februari.
Naar aanleiding van den Liederavond
öp Dinsdag 7 Maart van Julia Cuip met
medewerking van den bekenden cn begaaf-
den pianist Ooenraad Bos, maken wij met
genoegen melding van haar optreden als
soliste op de Matindo van het Residentie
orkest, den Zondag 19 Februari. ,,De
Nieuwe Courant" schrijft dat zij stellig wel
een der eersten, zoo niet de eerste van de
iNedcrlandscho altzangeressen is. Haar
stem is van prachtige klank cn grooten om-
yang, en daarbij is ze voJaomen meesteres
over haar orgaan, dank zij de goede school
die zij doorloopcn heeft.
Maar, wat deze zangeres zoo vóór heeft,
op b.v. Tilly Koenen, dat is haar warm
sentiment, haar zeer ontwikkeld uitdruk
kingsvermogen.
Zelden hoorden wij de aria uit „Orpheus"
van Glück zoo aangrijpend voordragen; het
yerwekt tot een oogenblik van hoog kunst
genot.
De begaafde kunstenares zong later nog
liederen van Brahms en Hugo Wolf, en
wist ook daarmee zeer te boeien, zoo zelfs
dat men een toegift verlangde cn verkreeg:
„Rubinsteins bekend lied „Es blinkt der
Thau".
Mot een zeer goed doel voor oogen
gaf de Leideche Christelijke zangvereeni-
ging „Zingt don Heer" gisteravond in de
kerk der Ev.-Luth. Gem. alhier een zang
uitvoering.
Dat loffelijk doel bestond hierin: de
netto-op bi engst dezer uitvoering ten goedo
to doen komen aan den arbeid onder armen
en kranken in do wijk van ds. S. H. J. do
Wolff.
Bemoedigend was het voor do leden van
liet koor en voor do dames cn heeren, die
hun welwillende medewerking hadden toe-
^gezegd om de uitvoering des te beter tc
doen slagen, to ontwaren, dat het gebouw
zoo flink bezet was, al zullen zij het met
de hoorders betreurd hebben, dat ds. De
Wolff, de ziel van den wijkarbcid, uit
gaande van het Wijkgebouw aan het Le
ven daal als centrum, met het oog op zijn
gezondheidstoestand, onmogelijk aanwezig
kon zijn. Om verschillende redenen was
dit dan ook inderdaad jammer.
Het samenzijn werd door den directeur
der Zangvcreeniging, den hcei A. J. de
Lange, geopend met een kort gebed, terwijl
daarop allen onder begeleiding van het
kerkorgel aanhieven het eerste en daarna
hot derde vore van Gezang 3.
Zcei bescheiden had do Zangvcreeniging
haar uitvoering aangekondigd door te
spreken van eenigc liederen, wclko zij
voornemens was ten gehooro to brengen,
zoodat men verwachten kon eenvoudige
oomposities en geen groot» toonwerken op
- het progiamma vermeld tc zullen zien. En
zoo was het ook. En juist die bescheiden
heid en het zich niet wagen aan iets, dat
boven haar krachten ging, behoedde haar
voor échec en bezorgdo haar succes cn te
vredenheid van do zijde der hoorders.
Reeds dadelijk maakten „Lentelied" van
J. W. Kalliwoda en „Zendingslied" (kwar
tet) van F. F. Flemming een goeden in
druk on deze werd, do uitvoerende krach
ten in aanmerking genomen, bevestigd
door „Herfstklanken" van mr. H. Graaf
van Hoogondorp, „Ode aan God", van J.
E. Schmitz, „Slaap zacht" (kwartet) van
F. Abt, en „Moigenhymne", van F. H.
HirnmeL
Vooral in de „Ode" werden, dank zij
den solo's, mooie passages te genieten go-
geven.
Het accompagnement op piano of orgel
(uit Bonders magazijn) was uitnemend.
De heer J. Th. van Leeuwen, organist
der Oosterkcrk, was zoo vriendelijk ton ge
hooro to biongcn „Fest^fantasie (intro
duction en fuga) van Tschirsch, „Melodie"
van Guilmont, on „Hymne céleste", van
von Grcy
Ter gepaste sluiting zongen alle aanwe
zigen, na met genoegen do uitvoering van
het met oordcel samengesteld© en niet
o vervulde programma gevolgd te hebben,
Gezang 96.
Wij zijn er van overtuigd te handelen in
dei; geest van zeer velen, wanneer wij al
len, die medewerkten tot het welslagen
van dezo uitvoering, uit naam van die
velen bedanken voor do moeite, dio zij zich
hebben getroost om een aangenamen
avond to verschaffen en voor het beschik
baar stellen van hun krachten en gaven
voor het doel, in den aanvang genoemd.
Het muziekgezelschap „Orphcus", af-
deeling der Leidschc Schcipschuttcrsver-
ceniging, gaf gisteravond in do „Graan-
bcurs" een uitvoering. De opkomst van
belangstellenden was zeer talrijk, want de
zaal, waar do banier naast het tooneel
prijkte, was geheel gevuld. Dc vooizittcr
van het gezelschap, de heer A. Mulder,
heette allen welkom en richtte een bijzon
der woord van dank tot do vertegenwoor
digers van do vier genoodigde zusterver-
cenigingen. Hij wees ei op, dat de intro
ductie eenigezins uitgebreider was dan
vroeger, om daardoor meer personen in de
gelegenheid te stollen kennis met het ge-
gezelschap te maken cn zoodoende als
kunstlievend Jid of als donateur toe te
treden, want dc kosten voor een verceni-
ging als dezo met haar muziek en instru
menten zijn niet gering Huldo bracht spr.
aan den heer J. Vink, die dc leden steeds
met ijver cn liefde vooi hun studie wist te
bezielen.
De gevolgen daarvan bleven niet uit,
zooals gisteravond werd getoond. In het
eerste gedeelte van het programma was
alleen do muziek aan de beurt, met mar-
schen, ouvertures, walsen en fantasieën,
terwijl er bovendien nog een toegift volg
de, na do herhaalde toejuichingen, welke
dan ook geenszins onverdiend waren. Im
mers, cr werd flink gespeeld, zuivor cn
met uitdrukking in mooicn toon. De direc
teur had eer van de vorderingen, welke
cr telkens weder vielen op tc merken.
Na do pauze vergastto de heer C J.
Helleman, voorzitter van Thalia", te
vens welkend lid van Orpheus", buiten
het programma om, de aanwezigen op een
drietal luimige voordiachten„De Sui
kertante", „De lotgevallen van een Ka
merlid" en „Papus in Rotterdam", van
Spconhoff, waarmede hij een groot succes
behaalde; terwijl daarna door enkele lo
den werd opgevoerd een blijspel in één
bediijf, „Twco dooven", dat, hoewel voor
dezen volstrekt niet nieuw, voor genen dit
misschien wei was, maar in ieder geval
toch veel genoegen verschafte.
Een bal besloot den genoeglijken avond.
Gisteren werd in het gebouw van den
R.-K. Volksbond alhier een vergadering
gehouden van de af deeling „Leiden en Om
streken" der Diosesaan-Vereeniging van
R.-K. Bijz. Ondcrw. in het bisdom van
Haarlem. Uit het jaarverslag van den so-
cietaris bleek, dat het aantal leden thans
57 bedraagt, w. o. 2 onderwijzeressen. Mot
bijna algemeene stommen werd besloten
oni lid te worden van de „Vereeniging tot
vereenvoudiging van onze schrijftaal". Als
subsidie voor de afdeelingsbibliotheek
werd 3 en als bijdrage voor de uitgave
van het Oudersnummor van den K. O. 1
uit de kas toegestaan. Voorts word nog be
sloten den heer W. H. O. Düncker, voor
zitter der afdeeling, candidaat te stellen
van Hazerswoude, voor lid van het Hoofd
bestuur.
Dc „Nederiandscho Vereeniging tot
Hulp aan Lupuslijdors" heeft zich per cir
culaire tot het publick gewend om steun.
De Vereeniging stelt zich ten doel: in
Nederland gevestigde Lupuslijdors behulp
zaam te zijn om door doelmatige behande
ling te trachten genezing van hun vreese-
lijke ziekte te verkrijgen.
Ter beroiking van dit doel, kan de Ver
eeniging Lupuslijders geldelijk tegemoet
kernen in de kosten hunner geneeskundige
behandeling met inbegrip der daarvoor
noodigo reiskosten, en in de kosten van
hun levensonderhoud en zoo noodig in dio
van bun gezin tijdens de geneeskundige be
handeling.
Verder kan zij subsidies verleencn aan
geneeskundige inrichtingen, waar lupuslij
ders worden behandeld, of geldelijken
steun geven aan iedere andere zaak tor
doelmatige bestrijding van den lupus.
Do lupus treft de onschuldige lijders op
zoo vreeselijko wijze, dat het werkelijk
een algemeen belang moet worden geacht,
om genezing, nu zij door do methodo van
Finscn mogelijk werd, aan te brengen waar
het kan.
Moge de oproep onzer landgenooten bij
allen, die voelen voor het lot van hun me-
demonsch, dus vinden oen gerwillig oor.
H. M. do Koningin vereonigde gisteren aan
tafel den heer Patyn, Commissaris dor Koningin,
en Mevr. Patyn; Baron Sweorts de Landas,
burgemeester der Residentie; Jhr. Van do Poll,
kamerbeer-coremonimeestor, en mevrouw;
Kolonol Smeding, Commandant van hot 8de
reg. huzaren in Don Haag; luitenant-kolonel
Vervooren, Directeur dor Normaal Schietschool,
en kapitein jhr. Sickinghe, ordonnanco officier,
en mevrouw.
H. M. de Koningin heeft benoemd tot
Kamerheer In buitengewonen dionst Jhr. mr.
J. W. G. Boreel van Hogelanden, burgemeester
van Haarlem.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins woonden gisteravond in den Haag-
sohen Schouwburg een gedeelte der voor
stolling bij van „Inèa Sandra", waarin
mevrouw Marazzi-Diligonti optrad-
De Minister vnn Binnonlandsohe Zo-
ken heeft goedgevonden, voor de verkie
zing van leden van dc Tweode Kamer dei
Staten-Generaal dc gemeente Haarlem
mermeer to verdeelen in tien stemdistrie
ten, met bepaling, dat in het vijfde stern-
district het hoofdstcmburoau zitting
heeft. („Stct.")
De gewone audiëntie van den minis
ter van binnenland8che zaken zal Zater
dag 25 dezer niet plaats hebbeu.
Rjjnsburg. Voor do vanwege do Ver
eeniging ter bevordering van den Bloem
bollenteelt van Rijnsburg en Omstreken
to houden groene veilingen zijn opgegeven
ruim 1200 Rijnl. roeden tulpen. Do vei-
lingrdagon zijn voorloopig vastgesteld op
3 en 10 Mei.
Tot directeuren werden gekozen dc
liecron A. de Mooy Jr. en A. van den Eykol
Johz., alhier; tot notaris de hcor Binnen
dijk te Noordwijk.
Wassenaar. Gisteravond word in do
Ned.-Herv. Kerk do uitvoering van ge
wijde muziek gegeven. Do Kerk was tame
lijk goed gevuld met toehoorders cn dozen
zullen zich den gang naar het koikgebouw
niet betreurd hebben. Zo bobben kunnen
genieten van een viertal nummers voor
orgel, afgewisseld met zang-solo's voor so-
piaan on alt en een paar duetten. Het
programma bood afwisseling genoeg on do
keus waa meestal gevallen op „de" mees
ters der toonkunst: Wagner, Handel, Mon-
dclssohn, Beethoven, e.a.
Dat moj. J. Weys een good sopraange
luid heeft, behoeft niet opnieuw gecon
stateerd to worden. Dat zo do gekozen lio-
deron zong met een goedo voordraoht was
hoofdzaak.
Mochten wo bij vroegere uitvoeringen
al mcormalon een gunstig oordcol verno
men over don zang van moj. Van Ingen,
het ligt voor do hand, dat dit oordeel
niet gewijzigd behoeft to worden, nu ze
meer speciaal voor solo-zang heeft gestu
deerd, onder leiding van moj. Woys. Ook
haar voordracht pleit van studie. Bij de
duetten ging het altgeluid soms schuil ach
ter hot machtig geluid van do sopraan.
Dat de organist der NecL-Herv. Kerk
thuis is op zijn instrument, valt natuurlijk
meermalen op te morkon. Na hot bijwonen
van deze uitvoering zal menigeon den
wenscb hebben uitgesproken, dat „Frau
Musica" nog meermalen in Wassenaar
haar intrede moge doon.
Vervolg der zitting van Woonsdagmid'dag.
H o o g o r-0 n d e r w ij a-W e t.
Bij artikel 107m (subsidie aan bijzondero
gymnasia) wijst de heer Gooman Bor-
gosiuo or op, dat nu ook subsidie zal
gegeven worden voor vakken van onder
wijs, dio niets met bet Hooger Onderwijs
te makon hebben. 8pr. meent, dat hieraan
tegemoetgekomen kan worden, wanneer
bopaald wordt, dat geen subsidie wordt
gegeven voor de 4 uren godedienstonder
wij 8, tenzij de minister hot geven van dat
onderwijs heeft goedgekeurd.
De Minister antwoordt, dat het niet
alleen de bedoeling is ook godsdienstonder
wijs op 'do bijzondero gymnasia toe te la
ten. Er kan ook behoefte bestaan om die
vier uren voor andere vakken te besteden,
bijv. voor een of andere taal, schoonheids
leer of iets dergelijks. Natuurlijk cal niet
toegelaten worden onderwijs in schokoa
{Gelach). Er zal voor gezorgd wordon, dat
die vier iu;n voor wetenschappelijk ondor-
wijs gebruikt worden.
De heer Bo r g o s i u s verzoekt hot arti
kel aan lo houden, omdat hij niet dadelijk
eon redactie gereed hooft om aan zijn bo-
zwaar tegemoet to komen.
Do Minister verklaart cr geen bo-
zwaar togen tc bobben lrot artikel aan to
houden tot heden.
Tot aanhouding wordt besloten.
Bij artikel 107 q.q. (tegemoetkoming ini
do kotten tor voorziening in ondorwijslo-,
kalon tot een maximum van 100,000 ovor
een tijdvak van 25 jaren) komt do heer
Van Ka r neb co k terug op rijn vrocgo-
ro bestrijding van dezo bepaling, dio niet
thuis hoort in dit ontwerp. Spr. herhaalt
liet vroeger door hem geleverd betoog ovor j
deze kwestie cn komt tot do conclusie, dab
dozo bopaling uit het ontwerp gelicht moot
worden.
De Minister kan daaraan geen go-
volg geven cn protcstcort er tegen dat do
voorstolling alsof do Minister als verbondon
aan de Vrije Universiteit aan do bijzondero
leerstoelen benijding zou toedragen. Do
voorstelling die de hcor v. Karnobcck gaf iw
niet juist. De bodooling is.allcon het open
baar hooger ondorwijs meer rccel to maken.
Er wordt hier niet anders govrnagd dan
4000 voor oollogc-l^kalen, oen kleinig
heid, in vergolijking mot hetgeen voor do
de oponbaro universiteiten wordt gogovcn,
waar do profotsoren desgevraagd zelfs
voor rijksrekening een sterrenwacht kunnen
krijgen als dat noodig is. Waarom sprcokb
de heer Van Karnebcek dan aanhoudend
van een ton? Gaat hij ook dadelijk ver
menigvuldigen als or geld voor hot open-
baar lager onderwijs gevraagd wordt? Er
is hier geen sprake van con douocur. Een
douceur geeft men aan zijn sohoenmakor.
Do heer Van Karnoocok herhaalt
zijn bezwaren, on vraagt stemming ovor
hot artikel.
De heer Lohmao zou wel mot den
heer Van Karnobeok meegaan om hot arti-
kol to schrappen, als or uitzicht bostond
op con geheelo herziening der Hoogor-
Ondorwija-wet. Er is bier geen kwestie van
een permanent subsidie, want na 25 jaren
hcudt het op. Het woord begunstiging
wordt hier zeker dezer dagon gebruikt met
hot oog op de naderende verkiezingen.
De heer Heemskerk sluit zich hiorbij
aan. Waar dc oppositie van do overzijdo
zoo hardnekkig is, vindt Spr. geen enkele
reden om nog concilianter to zijn en hij
begrijpt zich niet hoe do heer Van Karne
bcek nu, in dit stadium, nog stemming
kan vragen ovor con artikel, waarovor al
beslist is.
Do beer Van Karnebcek zegt, dab
do rechterzijde do discutsio nu op goheol
ar.dor terrein overbrengt. Zij maakt or nu
een kwestie was van loven en bieden, van
handelen. Wordt dit artikel aangenomen,
dan rust do vorantwoordeb'jkhcid daarvoor
op do rechterzijde.
Do heer Lohm an ontkent dat do
rechterzijde er een kwestie van loven en
bieden van maakt. Wel 'degelijk heeft do
rochterzijde rekening gohoudon met dc ge
voelens van andoren. Wat nu gedaan wordt
hebben do liboralen ook gedaan bij dc wet-
28)
Wildmay zag, 'dat zij een sterke, wond er -
flchoono ziel moest bezitten. Hij kendo haar
niet, hij had geen hoop haar ooit te leeren
kennen, on toch kende liij haar beter dan
.wie ook tor werold. Zij werd het onderwerp
van al zijn gedachten,xle heldin zijner dioo-
mon. Zij had een grooten invloed op zijn
leven."
De Duchessa was hem strak blijven aan
dien. Nu hij ophield, zag hij een oogenblik
voor zich, als in gedachten verloren, en
keek toen weer op.
„Het is heel vreemd," zeide zij, „het won
derlijkste, wat ik ooit hoordeliet ife'
VTeemd, interessant en romantisch. Maar,
maar... "En zij weifelde.
„O, de gansche geschiedenis is één gioot
„maar", zeide Peter lachend.
„Maar hoe kou hij zulk een toestand ver
dragen vroeg zij zonder op zijn gezegde
ie letten. „Hoe kon hij or kalm onder blij -
(Ven? Poogde hij niet opconigo wijze, deed
j ïiij niets geen moeite om haar op te zoekon,
Om to weten wio rij was, om aan haar voor
gesteld te worden Ik zou denken, dat hij
geen rust had moeten vinden, dat hij aar
de en hemel Ivwogen zou hebben".
„Wat kon hij doen? Zeg mij één ding,
wat. hij had kunnen doen," zeido Peter.
„In zoo iets is niet voorzien. Ge ziet ergens
©en dame, gij verlangt kennia met haar te
jjmaken ©o er is geen hinderpaal vpor; gij
zijt een man van 'de werold, zij is een dame,
en meer of minder behoort gij tot denzelf
den stand. En toch kunt go het niet, zoo
niet een gelukkig toeval u een woderzijd-
schen kennis op den jukten tijd te gemoet
voort. In het geval van Wildmay was er
zulk een gelukkig toeval niet. Al do malen
dat hij haar zag, was hij alleen. Hij kon
niemand vragen hem voor te stellen; aan
niemand kon hij inlichtingen vragen. Hij
kon toch nieit haar rijtuig door de straten
naloopen? Uu, wat dan?"
Do Duohessa speelde weer mot haar
waaier.
„Neon", zeide zij, „dan was heb hopeloos.
Maar het was hard voor den armen man."
„Dat dacht de arme man ook", zeido Pe
ter. „En hij maakte er zich heel boos en
ongelukkig over. Nu en dan zag hij haar
heel even verschijnen en dan verdween zij
weer in het onbekende. Om zich te troosten,
schreef hij toen dit boek. Hij schotste haar
zooals hij zich haar voortitelde in het ka
rakter van Pauline. Daardoor bracht hij
heerlijke uren met haar door in een onge
kende zielen-gemeenschap. Kij had nooit
haar stem gehoord, maar nu hoorde hij 'die
zoo dikwijl* als Paulino haar lippen open
de. Hij bezat haar, rij was voor hem, zij
woonde onder rijn dak, zij wachtte heen in
rijn studeerkamer. Zij schijnt u wezenlijk
toe? Zij was oneindig meer wezenlijk voor
hem. Hij zag haar. l .ndc haar, gevoelde
haar, wist iedere eigenaardigheid van haar
persoon, van haar geest, van haar ziel. Hij
kende haar wijze van spreken, de ringen
aan haar vingers, de plooien van haar
kleed, den geur van haar zakdoek".
De Duchessa dacht weder even na. Zij
opendo en sloot haar waaier en bekeek de
opalen er van.
„Ik bc*i- het van het standpunt vier
vrouw", zeide rij eindelijk. „Zulk een ipl
te hebben gespeeld in het leven, van een
man cn heb niet te wetenNooit geweten
te hebban, dat zulk een man bestond; want
het is zeer goed mogelijk, dat zij hom nooit
bemerkte. De heldin te zijn van zulk een
novel lo on het zelfs niet gedroomd te heb
ben Misschien heeft rij "den roman gelezen
zonder er in het minst aan te denkon, dat
er eenige gemeenschap tusschon Pauline en
haarzelf bestond I Of misschien wat nog
vreemder zou zijn heeft rij het boek niet
gelezen en er nooit van gehoord. Zulk
een boek, zulk een mooi book geïnspireerd to
hebben en zelf niet te weten, dat er zulk
een boek bestaat 1 01 Ik vind het, van het
standpunt der vrouw gezien, alles nog veel
vreemder. Hot is bepaald angstig, vind ik.
Zulk een invloed op het bestaan van iemand
tc hebben, waarvan men nooit hooide. Het
is een groote verantwoordelijkheid."
„Misschien was het ook wel een niet te
verontschuldigen vrijheid van den schrijver.
Wildmay maakte het zich niet lastig, moet
ik loggen. Om zoo maar te beschikken over
do persoonlijkheid van de vreemdelinge I
Maai artiston zijn lieden zonder gewone
principes. „Us prennent leur bien Iét oil
lis le trouvent".
„O, neen," zeide de Duchesaa, „het waa
eerlijk spel. Men kan ook al to beschroomd
rijn. Hij had toch recht op rijn „vinding",
want dat was het nietwaar? U hebt zelf
gezegd, hoe onmisbaar het oog van den
toeschouwer is. Ik vind, dat het gansche
boek ten gunste van mr. Wildmay spieekt-
Niet iedere man zou tot zulk oen ideale
liefde in staat zijn. Het verraadt zeker
een hoogstaande natuur. Hij kan onmo
gelijk een materialist zijn. Maar waarlijk,
ik vind het treurig, dat hij haar nooit ont
moette".
„Maar dat is jukt het vervolg der go-
sohiedonis," zeide Peter. „Hij ontmoette
haar ten laatetc."
„Ontmoette hij haar?" riep de Duchessa
opspringende, terwijl haar oogen glinstoi-
den. „Ontmoette hij haar? O, dat moot gij
mij vertellen".
En juist op dit kritiokc oogenblik beklom
do kardinaal met Emilia de trappen van
Het terras.
„Aohl" zeide de Duchessa zachtjes en tot
Poter; „het zal een andore maal moeten
zijn, als ik niet sterf van nieuwsgierigheid
vóór vlien tijd".
Toon men elkaar begroet had, verscheen
nog een oudachtig priester, een groot,
zwaar man, die aan Peter als monsignor
Langshowo werd voorgesteld. „Dit is wezen
lijk hun kapelaan", dacht Peter. Een
dierattmeisje bracht nu de thee.
„Dat was oen reusachtig toeval," zeide
Poter tot zichzelf, toen hij ln don zonne
schijn naar' huis wandelde; „in een volgend
oogenblik had ik mij verraden. En dan
was allee bedorven geweest".
En hij verblijdde zich als iemand, die uit
een groot gevaar is gered. Hij was bijzonder
opgewekt. Er was meer gebeurd dan hij
had durven hopen. Niet alleen, dat hij te
Yentirose alt' een vriend ontvangen was,
maar rij bad hem aangemoedigd om ten
minste een gedeelte der geschiedenis te ver
tollen, waardoor zijn leven en hot hare zoö
wonderlijk verbonden waren; cn bij was
het gevaar ontsnapt om to veel to vortol-
Iod. Nog was do dag niet daar, dat hij
kon zeggen: „Mutato nomine..." Zou dio
dog wel ooit komen? Maar intusschen
voelde hij toch, dat hij weer con grooten'
stap vooruit was gegaan door haar het be
gin dor geschiedenis te vertellen.
„Hot uur, waarnaar do eeuwen hebben
gesmacht, it' misschien niet zoo ver verwij
derd als ge denkt," zeide hij tot Maricttc.
„Nu is het 6chcrm opgehaald van hot'
dorde bedrijf. En ik meen, dat ik hcol
flauw het begin van het einde kan bcspeu-
XIX.
Den ganschen avond zag Peter voortdu*
rend in den geest het aardig gcarrangocr-
do hoekje van het terras te Ventirose met
allerlei kleine bijzonderheden, die hij niet
eens wist, dat hij had opgemerkt: hot wit
te zorncschorm tegen de blauwe lucht; het'
zonnige park in do vertede warmgetintö
tapijten op den marmeren vloer; do rieten
ftoelen met do helkleurige kussens; do ta
fel met boeken on bibelots, de Franschei
boeken met gele kaften, een papier mee mot
schildpadden handvat, een kristallen reuk-
flesch, een zilveren presso-papier, ccn vaas
met half verdorde klaprozen; on de mar
moren balustrade, met haar fijn netwerk
van bladeren en ranken, en den jasmijn*'
struik, die aan de pilaren groeide.
"-vH
