N*. 13771
A0. 1905.
(Deze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Vrijdag 13 Januari.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per week 0 Oentepor 3 raunden
Bniten Leiden, per looper en waar agenten govaetigd rijn
Franco per post
f 1.10.
1.30.
1.65.
TRIJS DER ADVERTENTIE*!
Van 16 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17Qrootere letters naar
plaatsruimte. Kleine adtertentiën van 30 woorden 40 Oents contantelk
tiental woorden meer 10 Oents. - Voor het incaaseeren wordt/'O.Oö berekend.
Heden is een aanvang gemaakt met het
uitreiken dor be»chrijving6biljeUGn voor de
Personeelo belasting, dion3!jaar 190D.
In hot belang eoner spoedige aanslagrogeling
i3 hot gowenscht, dat do biljetten, behoorlek
ingevuld, zoo spoedig mogelUk ten kantor© van
den ondorgateekende worden Ingeleverd.
3Jcn zij er evenwel op bedacht,
dat de bltjelteo gedateerd moeten
worden op ofi na 15 Juuuuri, daar
een vroegere dagteeïiculaig de aan*
gillc ©aageldig doet zijn.
De Univunger der Direclo belastingen
J. C. DEKKER.
Leiden, 9 Januari 1005.
Offieieele Kennisgeving.
LEERPLICHTWET.
MalsoHdertrijs.
Be Burgemeester van Leiden;
Herinnert ouders, voogaeu cn verzorgers
•van do in doze gemeen to woonachtige kin
deren, op wio dc Leerplichtwet van toepas
sing is;
dat zij, indien zij aan de cischen dier
wet voldoen, door aan dio kinderen huis
onderwijs to verstrekken of te doen ver
strekken, verplicht zijn aan hom bij een
door hen ondorteckende verklaring opgave
to doen van:
lo. do vakken, waarin dc kinderen huis
onderwijs genieten;
2o. a. do namen der kinderen, mot bij
voeging van do voornamen, dagtcekening
van geboorte en plaats van werkelijk ver
blijf, alsmede van de plaats, waar het on
derwijs wordt gegeven;
b. dc namen en voornamen van hen, door
wie het onderwijs wordt gegeven. Is op
laatstgenoemden artikel 7 of artikel 15, sub
a der wet tot regeling van het lager on
derwijs toepaeeelijk, zoo wordt zulks mede
vormei d;
1 dat deze verklaring, welke door hen, dio
het onderwijs geven, mede onder boeken '1
..moot worden, ieder jaar vóór 1 Februari
■^opnieuw moet worden ingediend; dat van
^verandering in de personen, door wio het
onderwijs wordt gegeven, binnen acht en
twintig dagen aan hem modedeeling moet
worden gedaan; on dat formulieren voor
do opgav.cn omtrent kindoren aan wio huis
onderwijs wordt verstrekt cn voor do op
gaven omtrent verandering in do personen,
die hot huisonderwijs geven, kosteloos ver
krijgbaar zijn ter gemeente-secretarie.
De Burgemeester van T eiden,
DE RIDDER.
Leiden, den 5den Januari 1905.
Een woord, dat aller ileun ver
dient in verband snel tiet roeke
loos spelen der jeugd op straal.
Het Dagelijksch Bestuur van den Alge-
meenen Nederlandsohen Wielrijdersbond
(Toeristenbond voor Nederland) hoeft zioh
per circulaire tot de hoofden van scholen
in Nederland gewend met het beleefd, doch
dringend verzoek om hun gewaardeerden
en veolvormogenden steun in zake hot ua-
- volgende.
Bijna overal in ons Vaderland fcohijnt de
Bchooljeugd er groot behagen in to schep
pen om bij nadering van rijwielen, en
vooral van motorrijwielen cn automobie
len, zioh tot het allerlaatste oogenblik
vóór het paapeeren dier voertuigen op den
weg te wagen. Somtijds blijven een of
meer kinderen bij wijze van grapje sarrend
op den weg staan dansen; zelfs komt het
dikwijls voor dat zij languit dwars over de
rijbaan gaan liggen, of en dit is wel
hot ergste van allee zich eerst behoor
lijk ter zijde van den weg scharen om dan
echter plotseling rakelings vóór het nade
rende voertuig heen, naar de overzijde te
rennen.
Het behoeft geen betoog, dat dezo hande
lingen der schooljeugd in de hoogste mate
afkeuring verdienen, omdat dc kinderen
zioh en andoren daardoor onnadenkend
aan de grootste gevaren blootstellen. Nood
zaakt het opzettelijk op den weg blijven
der kinderen de bestuurders der genoemde
voertuigen vaak tot overigens geheel on-
noodig stoppen, het blijft niettemin hoogst
gevaarlijk wanneer een buitengewoon bru
taio jongen hierop al te vast rokent, ter
wijl d© bestuurder denkt, dat hij nog wel
op zij zal gaan.
Do hebbelijkheid der kinderen echter om
op hot allerlaatste oogenblik nog over te
steken, vormt uit den aard der zaak hot
meest roekelooze spel, dat men zich met
mogelijkheid denken kan. Do bestuurder
toch, in dit geval den weg vrij ziende, rijdt
door om plotseling vlak voor zijn voertuig
een of meer kinderen op den weg te zien.
Gebeurt hierdoor een ongeluk, door vallen
Oa. ondeolbaar kleine misrekening, dan
krijgt vrijwel als regel de wielrijder en o.q.
zeer zeker de motor-wielrijder of automo
bilist, de schuld, terwijl het roekeloos apel
'der kinderen toch do eenigo oorzaak is.
Tegenover hen die zouden willen aanvoe
ren, dat genoemde bestuurders de mogelijk
heid dezer ongelukken kunnen vermijden
door zoo goed als geheel te stoppen, overal
waar zij kinderen in do nabijheid van den
weg ontwaren, zij opgemerkt, dab, of
schoon groote voorzichtigheid steeds door
de bestuurders moet worden betracht-, het
toch niet aangaat om het steeds in om
vang toenemend rijwiel- cn motorverkeer,
ter trillo van liet roekeloos spel van kin-
doron, dio den openbaren weg als speel
plaats gebruiken, een zóó groote belemme
ring te doen ondervinden.
Veeleer wordt het noodzakelijk geaoht
dezo gevaarlijko praktijken dor schooljeugd
kraohtig te koor te gaan, door den kinde
ren zooveel mogelijk het besef te doen in
prenten der ernstige gevolgen, welko daar
uit voor hen zeiven cn ook zij het soms
meer, indirect^ voor do bestuurders van
bovengenoemde voertuigen, zoo licht kun
nen voortvloeien.
Hiortoe is het dat een dringend beroep
gedaan wordt op de hoofden van scholen
in Nederland cn op d© in hun scholen
werkzame onderwijzers cn onderwijzeressen I
Wilt ten dezo medewerken door zooveel mo
gelijk togen te gaan dat do leerlingen zich,
bij wijze van spel, dagelijks blootstellen aan
hot govaar van verwond of verpletterd to
wordoo. Wilt hun ook mededeelen dat
wielrijders, motorwiel rij dors cn automobi
listen, afgescheiden van alle andera gevol
gen, het afschuwelijk vinden eon kind te
overrijden.
Hot valt niet to betwijfelen of een crn(-
stige vermaning, zoo noodig van tijd tot
tijd herhaald en ingekleed op do meest be
vattelijke en doeltreffende wijze, kan zeer
vool ten goede uitwerken.
Hot zijn niet do onderwijzers allóén, die
in dozo vcol nut kuntnen doen, ook do
ouders, de aangewezen opvoeders dor kin
deren in de eerste plaats, kunnen er be
langrijk toe medewerken, en wij vertrouwen
tiaar*jm dat bovenstaand beroep ook bij
hen een gunstige ontvangst moge vinden.
Leiden, 13 Januari.
In het departement Leiden der ,,Maat-
schappij tot Nut van 't Algemeen" trad
gisteravond voor de leden en hun dam et'
op, de bekende declamator, do heer A.
Vogel, uit Delft, met do voordracht van
Antigone", treurspel van Sophocles, naar
do vertaling van prof. Van Leeuwen.
Het is een zeldzaam voorrecht te mogen
en te kunnen genieten van de schoonheid
der oude klassieken. Do oorspronkelijke
„Antigone", te lezen en to verstaan, zoo
dat mon geheel inleeft in do denkbeelden
der ouden, diep voelende hun tragiek, hoe
weinigen verstaan die kunst. Dubbol dank
baar zijn wij daarom voor de in schoon
Hollandsch weergegeven vertaling, hier
boven reedt; vermeld.
Een geweldige taak ia het dan ook voor
den declamator, vooral zoo hij geen klas-
eieko opleiding heeft genoten, om zich
gansch daarin te werken, en do heer Vogel
verstaat deze kuntt voortreffelijk.
Mot telkens veranderdo intonatie droeg
spreker de koren voor, evenals do hoofd
personen Kreon, Antigone, Tiretias e.a.
De koren werden op gedragen toon ge
reciteerd, zoocat het motrum van Sopho
cles, door den vertaler oorrect weergege
ven, ook bij de voordracht duidelijk ver
neembaar was.
Zeer trof ons de lofzang op de groot
heid van den mensoh, op zijn kracht cn
genie, door den koorleider beantwoord met
te wijzen op ce bom dreigende gevaren,
maar dan ook die verheerlijking van
Eros, don onweorttaanbare, zoodat zelfs
ouders en kinderen vervreemden van elk
ander, als die machtige den mensoh op
roept tot zijn verheerlijking.
Do voorstelling van Kreon voldeed in
hooge mate. Do declamator deed uitkomen,
dat deze vorst niet uit wreedheid, maar
alleen krachtens rijn majesteit ate vorst
de zijnetn opoffert, want ook in z-ijn hart
ia bango 6trijd aanwezig en diep voelt hij
medo met het lcod van anderen, maar hij
kan niet anders, daar hij liet beeld is dor
menschclijko.zelfverblinding. Vol waardig
heid werd dezo vorst den hoorders ver
toond, terwijl vooral gewaakt word voor
hardhoid cm ruwheid in uitdrukking van
stem. Hoe smeokonc. te midden van al dio
hooghoid klonk die stem in do samen
spraak met Haimon, zijn zoon, overgaande
in verontwaardiging on eindelijk in bitic-
ron toorn. Hoe doordringend dat geweldi
ge alot, do weeklacht van Kreon orer zijn
zolfvorblinding on zijn rampzalig lot. Zoo
als de heer Vogol di© smart vertolkt©, bleef
het onder al die diepte van ellende toch,
monschelijk, mogelijk on waar. Groot is
dat talent van voordragon, vooral ala men
tegenover cezen har tb roken den jammcr-
toon stelt de rust en do kalmte, waar-
meo hij het koor liet bezingen of verheer
lijken de grootheid van Zeus, dio zioh go
lijk blijft, dio is en was cn zijn zal, tot in
eeuwigheid.
Juist dc wijze van voordragen deed zoo
schoon uitkomen de tegenstelling van de
wijsheid der goden, en ce zelfverblinding
van den mensch.
Nader in bijzonderheden te treden, ach
ten wij niet noodig. Alleen zij nog vermeld,
dat do heer Vogel bij de vertolking van
F-con e.a. meer de dramatiek deed uitko
men dan het metrum. Volgens Gommigen is
deze opvatting onjui&t, als zijnac niet in
den geest der klassieken. Wij voor ons, zoo
veel eeuwen later levend, zijn echter blijde,
dat de heer Vogel zijn opvatting heeft ge
handhaafd, daar het aanhoudend rbyth-
misch spreken zokcr uiterst vormociend
zou zijn geweest.
Do spreker werd door het niet talrijk
opgekomen ledental met warmte toege
juicht.
Voor do bezoekers der Volksbijeen
kemsten was het gisteren weer oon gezellige
avond; dat bewees reeds do groote op
komst. Immers, de benedenzaal der Stads-
zaal was bijna geheel bezet. De heer J. G.
van der Grijp, leeraar in spraak- cn decla
matiekunst te 's-Gravenhago, was hier trou
wens al van vroeger de goede bokendo.
Zijn komst was dus weder welkom cn met
bet doon van do ernstigo en humoristische
voordrachten handhaafde hij zijn gcvcstig-
den naam. Wij noemen van de eerste soort
stecht-s: „Do Zee", „Een nacht uit den oor
log van 1870", „De Werkstaking" en van de
laatste: „Jan" (van Laurillard), „Do Bank
breuk", „Do dupo der historie". Nieuw was,
zooals men ziet, alles volstrekt niet. Maar
zóo als de heer Van der Grijp de kunst van
voordragen verstaat, blijft het toch altijd
aangenaam zo te zien en to liooren. Toen
het uur van tienen er was, werd er dan ook
blijkbaar nog aan geen heengaan gedacht
Eerst moest hij nog iets toegeven. Hij had
met de soms van het lachen daverende zaal
een kolossaal succes.
Bij de jongste veranderiugen in het
personeel der Rijksveldwacht is dc briga
dier-titulair A. H. van Keulen verplaatst
van Leiden naar Rotterdam cn do Rijks
veldwachter L. Abelman van Rotterdam
naar Leiden.
Naai ,,Hct Vad." verneemt, is door
den Raad van Bencor van het sanatorium
„Oranje-Nasau's-Oord" te Itenkum be
noemd tot dircctrico movrouw do wed.
Graafland, to 's-GravenJiago, ter opvolging
van raej. li. Picbinga, die zich in het hu
welijk gaat begeven.
Naar aanleiding van cc mededeeling
in do dagbladen, dat aan het Hellendoorn-
fonds voor behoeftige longlijdore con ge
deelte zou zijn afgestaan van het subsidie,
door do Rogeoring verleend aan het No-
dorlandsch Centraal Comité tot bestrijding
der tuberculose, maakt hot bestuur van dit
Comité opmerkzaam, dat deze mededcohng
op een misverstand berust. Een 6uböicli-'
van Regeoringswcgo is aan het Neder-
landso'u Centraal Comité niet ton deel ge
vallen. Wol heeft dit Comité zich in den
loop van het vorig jaar tot Z. E. den
Minister van Binnenlandsdie Zaken ge
wend, met hot verzoek, in zijn werk té wor
den gesteund door toekenning van do Bub-
sidie of van een deel der tubsidic van
f 10,000 op do Staatsbcgrooting tot bestrij
ding der tuberculote uitgetrokken.
Oorspronkelijk is do Minister daarop
ingegaan, doch stelde voorwaarden, welk©
door het Centraal Comité niet konden
worden aanvaard.
Het Contraal Comité bracht zijn bezwa
ren onder do aandacht van Zijn Excellen
tie en daarbij is do zaak gebleven, totdat
do Minister aan het Centraal Comité ver
zocht, namens Zijn Excellentie eon bedrag
van f 3000 vAn bovengenoemd subtidie te
willen vordeolen en doen toekomen aan
„do suppletiefondscn voor behoeftige loug-
lijdora" to Hellendoorn cn to Oranje-Nas
sau's Oord, onder uitdrukkelijke verplich
ting, do aldus ontvangen 1500 te kapita-
liseeron cn alleen de renté voor tegemoet
koming in vorplccgkotten te besteden.
Aan dit verzoek heeft het Contraal Co
mité bereidwillig gevolg gegeven. Van
steun of subsidie aan het Centraal Comi
té was dus geen sprako moer.
In de Tweede Kamer heeft de Minister
van Binnenlandsoho Zaken blijkeus do
Handelingen vorklaard, dat naar aanlei
ding dor op do bc-grooting van Binnen-
landtcho Zaken uitgetrokken subsidie, of
liever „als gevolg daarvan bij de Verceni-
gingen, dio zioh reeds in den lande ge
vormd hadden, meer aotivitoit zich heeft
geopenbaard, met name bij dc tent raio
Yereeniging," enz.
Do activiteit van het Nederlaudsoh Cen
traal Comité stond echter met de uitge
trokken subsidie in gconerloi verband.
De cenigo meerdere activiteit was do
aanvrage van Zijne Exoellentio om voor
een deel der subsidie tc mogen in aanmer
king komen on dezo activiteit had voor hot
Contraal Comité alt zoodanig gcenerlol
gevolg.
Z. D. H, Mgr. A. J Gallier, Bisschop
van Haarlem, zal in April a-s. vergezeld
van een oer cerw. heoron secretarissen zijn
eerste bezoek ad limina naar Rorao afleg
gen.
Velen onzer lezers weten, dat dc Bis
schoppen verplicht zijn na drie of vijf jaar
Z H. don Paus to bezoeken om verslag to
geven van den tocttand van hun dioeeee.
De begrafonis van jhr. mr. J. B. J. N.
ridder Do van dor Schuorco, oud-Raads
heer in het Gerechtshof te 's-Gruvenhage,
zal plaats hebben morgen, Zaterdag, des
voonniddags te 10 uren, op de R.-K. be
graafplaats te Beek, bij Nijmegen.
Naar „Do N. Ct." thans mot zekerheid
verneemt, heeft do hcor D. van de Graft,
directeur van het Rijkstelegraafkantoor te
's-Gravonhago, legen 1 April a.s. eervol
ontslag uit 's Rijks dienst aangevraagd.
Voor hot boroop naar do Nod. -Ho rV*
Gem. te Zwollo is bedankt vioor ds. H. O*
Bmöt, te Koudum.
Do heer F. J. D. Thcysc, te Amster
dam, penningmeester van het Ghrittelijk-
nationaal Booren-Comité, heeft ten behoe
ve van al do Cliriitelijk-national© soli o lom
in Transoronjo (dus niet alleen voor do
korkscholon) van N. ontvangen dc som
van f 6000.
Commandant Lategan, do Kaaps oh©,
rebel, di© niet-naar de Kaapkolonie wildo
tcrugkcorcn zoolang hot gerecht cn gevan-
goniafetraf hom wachtten, en acdert het
oindo van don oorlog hier té land© beeft
gewoond, hooft nu bericht gok regen, dat
hij ongohindord in do Kaapkolonie kaa
terugkeoren.
Aan den meesterknecht W. F. Hon-
nink, van hot centraal magazijn van mil.
kleoding en uitrusting te Woorden, is do
FEUILLETON.
Hst Schilderstuk.
3)
Dc assessor wierp nu een blik op de
schilderij en zag met één oogopslag wat hij
hier vóór zich had. Een Madonna, bij de
krib gezeten, voedt den heiligen b a mbi-
n o, blijkbaar ten eersten male, want hot
schijnt do nacht van 'a Kindekens geboorte
te zijn. Dit wordt hierdoor te verstaan go-
goven, dat cr een opgesierde en met kaars
jes toegetakelde Kerstboom op den achter
grond prijkt, die met zijn vlammetjes hef
toonoel verlicht.
Een kerstboomen de Kerstnacht
en dat in Italië!
Nu, mijnheer de assessor Schnoidinger
was wel niet buitengowoon doorkneed in
do Italiaanscho kunstgeschiedenis, maar
dat kon toch onmogelijk van een Italiaan
wezen, die het gebruik van oen Kerstboom
in het gulieol niet kon hebben gekend.
En een meesterstuk van schilderkunst was
het óók niet; het zag er veeleer uit als een
proefstuk van een liefhebber, hoewel de
schikking van de figuren en van den boom
toch ook weder in het geheel niet kwaad
was. Misschien dus een kopio, een kopie
naar een Duitsch origineel? dacht de asses-
sor en verdiepte zich in de onderdeelcn
van den valschen Benotzo Gozzoli. Het
jonge mensch had inmiddels de vetkaars
Of een krommen spijker in den muur ge
stoken en lisjjelde nu aan de deur met eon
onziohtbaren persoon, eerst heel zachtjes
en dan al luider en luider, tot eindelijk
het tweetal zich naar buiten in de gang
begaf, om niet gehoord tc worden. Noch
tans kon de vreemdeling menigen volzin
opvangen, want kinderen van hot Zuiden
fluieteren wat luid, vooral wanneer Zij
verliefd, en inzonderheid, wanneer zij nog
bovendien jaloertch zijn.
„Ik heb in de kerk weder gebeden, cp-
dat luj het koope," zeide do óéne stem.
„Zou het wel genoeg zijn?" hernam de
ander. „Loop heen, gauw, en bid n<g
oen8 1 Hoe meer, hoe beter 1"
„Jawel, maar..."
„Wat, maar?"
„Ik geloof toch wezenlijk..."
„Nu, wat dan 1"
„Zou ik niet liever binnen komen cn eens
met hem praten t... Wat ik tegen hem zeg,
dat maakt toch zeker méór indruk op
hom..."
„O zoo? Jawel 1 In die half donkere La-
nier zou je met hem alléén willen zijn, kó^
En onderwijl zou ik naar de kerk moge i
loopen om to bidden?... Jawel I Dat geloof
ikl Dat zou jo wel willen!... Maar neen,
meisje, neen, neon 1 Liever zal mijn werk
ten eeuwigen dage onverkocht blijven
De strijd werd al levendiger, en daarom
haastte zich de asseesor er een eind aan te
maken, doordien hij luidkeels riep: „Pa-
oio, waar blijf je tocht"
D® enaak kwam terstond terug, wat ver
legen. Milord heeft mij herkend?" stot
terde hij. Milord heeft scherp© oogen
„Zeker 1 En met diezelfde oogen heb ik
deae eohilderij eens goed bekeken. Niet
kwaad, moet ik zeggen. Maar, vertel' mij
eens, wat is dat daar toch voor een
boom?" (Hij wee® op den Kerstboom).
„Zulke boomen komen hier in het heelc
land niet voor."
„Hier niet, maar in het Heilige Land,
Milord... ten minste, ooderboomen.U
weet toch wel, „cedro di Libanone 1"
„Zoo zoo 1 En wat zijn dat voor vlamme
tjes V'
„Vlammetjes?"
„Ja, daar aan die takken?"
„O, dat, Milord, daar aan dio takken?
Och, dat zijn misschien in het geheel geen
vlammetjes." tyHij legde zijn neus haast
tegen het paneel aan, om nog eens recht
goed te zien)... „Ja, eigenlijk weot ik het
zelf niet recht; maar ik donk, hot zal wel
een zwerm „lucciolo" wezen, u weet wel,
„vermi lucenti", Milord, „vermi luoenti."
„Aha! vuurvliegjes bedoel jo?"
„Juist, juist, Milord I Vuurvliegjes!...
Die licvo diertjes fladderen daar rond, cn
lichten do Santa Madonno bij, terwijl zij
den bambino voedt."
„Wel zoo?... Hoe zit dat dan toch? Het
Christus-kindje is toch met Kerstmie gebo
ren cn Kerstmie is midden in den winter
en de vuurvliegjes zwerven enkel in den
zomer."
Nu eindelijk stond Paolo om een ant
woord verlegen; zoo lang zijn garen reikte,
had hij gesponnen, maar nu kon hij niet
verder. Daarom kwam dan nu ook Gelso-
mina hem to hulp, want zoo deerlijk in het
nauw kon zij den deugniet toch niet laten.
Zij duwde liem dus een weinig ter zijde,
terwijl hij haar angBtig bij haar mouw te
rugtrok, en daarop zeido zij
„Weet u, eignor, in het Heilige Land Ls
het veel warmer dan bij ons; daar is het
altoos zomer, heb ik wel hooren zeggen, en
daar groeien ook de kaneel en de wierook
cn allerlei specerijen. En natuurlijk vlie
gen daar ook de „lucciolo" het ganscko
jaar door."
„Aha! ddt heldert dc zaak op I"
„Nietwaar V'
„Welzeker 1... En dus, dit schilderstuk is
van Benozzo Gozzoli, zuiver en echt, is hot
niet?"
„Ja ja!" riepen beiden tegelijk; „van
Benozzo Gozzoli! Daar willen wij op zwe
ren
„Het heele paese zou er op willen zwo
ren V' voegde Gelsomina er bij.
„Het is „pae6e", jawel 1" riep Paolo.
„En wat meer zegt: het is vast besloten dat
to doen 1" Inderdaad steeg er uit het nau
we straatje een eigenaardig rumoer om
hoog, een gemompel van vele stemmen,
alsof er 'n menigte mcnschen bijeen Btond.
Den assessor werd het een weinig benauwd
om het hart, toen hij zich in dit vreemde,
bouwvallige huis door de bevolking om zoo
te zeggen belegerd zag. Schuchter trad hij
naar het venster van de andere kamer cu
keek naar beneden. Daar zag hij werkelijk
dc straat vol menschen, dio allen naar het
raam omhoog keken en met elkander fluis
terden.
„Maar wat willen al die mcnschen t"
vroeg hij, terwijl bij snol in de donkere ka
mer tcrugdook.
„O, niets, niemendal, Milord!" verzeker
de Paolo. „Het zijn allemaal goede vrien
den 1"
„Goede vrienden? En daarom belegeren
zij ons zool"
„Belegeren? Weineen, Milord! O neonl
Zij wilden alleen maar gaarne weten, of..."
„Of?"
„Of u den tabernacolo koopea wil,
aignor,'" flapte Gelsomina or uit, cn kuok
hem daarbij recht en flink in de oogen.
„Koopen? Ik?"
„Ja, don Benozzo Gozzoli daar," hernam
zij, want nu had zij de leiding dor onder
handelingen op zich genomen. „Dio mcn
schen daar beneden willen allen, dat u den
tabernaco lo koopen zult, signorc."
„Willen?"
„Dat wil zeggen, duizendmaal vergiffe
nis, zij wenschon het, zij hopen, hcty;
signore, omdat..."
„Nu, omdat?"
„Omdat zij onze vrienden zijn on wij,
omdat dan... ik cn Paolo... met elkaar zou
den kunnen trouwen."
„Ha, zool"
„Voor duizend lire, signor..."
De assessor deinsde verschrikt terug on
kruiste zijn armen over zijn brioventasch.
Een licht ging voor hem op. Geheel Borgo
San-Micchcle wenschte blijkbaar dit arme
vrijende paartje getrouwd to zien, liefst op
kosten van den een of anderen dommen
Engclschman, die zich den nagemaa en
Bonozzo Gozzoli voor het bagatel van dui
zend lire wel zou willen laten aansmeren.
Geheel Borgo San-Micchelo had, naar heb
scheen, met dit doel een komplot gesmeed;1
elke bedelaar maalde den vreomdoling aan
de ooren met den tabernaoolo; waard
en waardin, cicerone en pakjesdrager, de
gansche burgerij had het daarof voorz-
ja zelfs do hooggeplaatste overheidsperso-
nen, de vaderen der gemeente, schenen op
dit stuk met Paolo en Gelsomina onder één
deken te liggen.
Slot volgt.)
