Beolame-Wol, Nieuw Dagblad voor Nederland. leesinrichting Firma C. KOOYKER, LEIDSCH DAGBLAD, DONDERDAG 29 DECEMBER. - TWEEDE BLAD. RDBRIEK VOOR DS JEÜfiD. Een groot verdriet. Een wonderbare bloem. Ieder zijn beurt. Het schpbaEr verlatesi strand* Anekdoten. Vervolg Advertentiên. S. H. C. SMITS, Wed.J.STEENHAÜEMEööN, Prima Uersclie Boter f 1.5Ö p. KI Belegen Grasboter f 1.30 p K.0. WINTERAVONDEN. ITOOll 4 eULBEl Het abonnement begint 1 Januari a. s. Verkrijgbaar in alle buurten der stad Firma H. C. MEERBÜB8 M.Pz., No. 13758. Anno 1904. Gistoien braclit ik een b:-oek aan. ccn mijner kennissen en, weende, dat zij geen bijzonder zwak voor dieren had en slechts een poes hield als vijandi i der muizen, was ik verbaasd een tweede kleine kat over het tapijt te zien rollen, overgelukkig met een klos gaien. Het twcetai zag er even •Welvarend als vroolijk uit. „Dus een dierenvriend in geworden?" vroeg ik lachend. Nog nieti maar ik bederf het nieuwe üingetje, dus moet ik het ook No. 1 doen. Gij moet de geschiedenis van dat grijsjo daar eens hooren. Een paar dagen geleden had. ik boodschappen in do stad tc vtcrj richten. Ik stapte in ce tram, want de weg van ons dorp daarheen was waarlijk al te vuil, en rondkijkende naar mijn me depassagiers, zag ik een klein meisje zit ten, dat onder haar mantel een poesje ver borg. Alleen het kopje van het dder kwam .te voorschijn. Mij dacht, dat het er heel ongelukkig uitzag. Maar zijn meesteresje scheen nog veel bedroefde:. Haar groote 'oogen vulden zich tclkena me& tranen cn haar lippen trilden zoo meelijwekkend, dat ik al spoedig geen weerstand kon bie den aan do verzoeking mijn plaats te ver ruilen voor een lodig hoekje naast haar en haar naar do oorzaak van zooveel bit tor verdriet te vragen. Zij keek mij aan met een blik zóó onder zoekend als wilde zij zioh eerst vergewissen wat er van mij te hopen of to vreezen viel, «ai antwoordde, toen met een door snikken afgebroken stem ,,Grisotte is stout geweest van morgen, heed, stout; zij heeft onzen kanarievogel idoocgcmaakt; maar zij kon het niet hel pen, mevrouw, heusch niet; want zij is nog zoo jong, dat zij niet wist, dat hot on deugend waa En nu komt het vreeselijk 8to nog. Ik was al lieci treurig om het vo geltje;; maar daar kwam papa thuis, en, toen hij zag, wat or gebeurd wwerd hij zoo boos op Grisette, dat hij zeide: „Het kan mij niet schelen wed. jelui met dat beest begint; maar dio akeligo wreedè kat moet vóór den nacht het huls uit zijn 1" En och, mevrouw, aJs papa icta zegt, dan moet het ook gebeuren; wij hebben geen moesjo me err, om nog eena voor ons t-o vragen, of hij or ook op terugkomen wil." Nu, gij weet, als meo een vrouw over moederlooze kinderen spreekt, is zij onder een hoedje te vangen; ik vroeg dus vol belangstelling en ontroering: „En breng je het diertje nu weg?" „Uit huis, ja mevrouw," en hier begon nen do tranen ongestoord over haar wan gen te rollen: „maar waarheen, dat weet ik niet. Ik kreeg met Sint-Nicolaas een beetje geld, en nu dacht ik: als ik daar voor miuir op on neer ga trammen mot Grisette, misschien ontmoet ik dan wol iemand, die medelijden met haar heeft." „Gij begrijpt de rest. .ni mijn boodschap pen werden in de steek gelaten; ik tramde terug mot het getrooste kind, «dat Grisette hior in huis kwam installeoren cn haar mag komen bezoeken, zooveel als zij wil." Ziedaar het verhaal, dat ik gisteren hoorde. Het heeft mij waarlijk goed ge daan. En u?" Welk een les gaf dat kleine meisje ons, door het offer, dat zij van haar Sint-Ni- colaas-duitjes bracht, om een zondaresje, nog zwakker dan zij, voor doodstraf te bo hoodenHoo vast moet haar wil zijn go 'weeet haar lieveling te redden, dat zij cr zoo schrander door werd cn een sohier on feilbaar middel daartoe bedacht! O, toewijding is tot wonderen in staat, omdat zij mensch en kind engclcnvlougelen aanbiedt en ver boven eigen onmacht en zwakheden doet zweven. Toen Richard 'Leeuwenhart spoorloos verdween on geen koningen hem weer konden vinden, was het een schildknaap, dio Engelands ingekcr- kerden vorst ontdekte; maar een schild knaap, die daartoe heel Europa doorge zworven had. Zwakheid, jeugd, armoede, hinderpalen, zij bcteekenen niets, waar toewijding aan het werk is. Liefelijk is ook het vertrouwen van dat moederlooze kind op het medelijden van het menschelijk hart. Zij wkt niet wie zij zou ontmoeten; maar zij geloofde dat men barmhartig zou zijn. En in dat vertrouwen reed zij op en neertelkenmale de kleino banneling aan het hart drukkende, maar toch haar vertrouwen niet verliezende, ook al bleek een eerste, een tweede tocht tever geefs. Iemand van ervaring had aanstonds kunnen voorspellen, cat zij dagen moest; want zoo cr iets is, dat onweerstaanbaar werkt op het hart der menschen dan is het goedheid. O! kweekt haar bij uzelven aan. Spotters hebben het spreekwoord in de wereld gebracht: „Bon et Bete!" Zij be wezen daardoor alleen zelf domooren te zijn; want al wie het leven bestudeerde, zal moe ten erkennen: „Goedheid is de hoogtte Wijsheic 1" In een botanische revue wordt vermeld, dat niet lang geleden, in hot museum van Egyptische oudheden te Cairo een verza meling planten is gedeponeerd, dio wol de oudste der wereld schijnt te zijn. Het is een collectie van eouwenoude gedroogde planten, die in de grafspelonken en heilig heden der Egyptische mummiën zijn ge vonden. Er zijn planten bij, die eens als gaven aan een doode daar zijn neergelegd cn die do merkwaardige eigenschap bezit ten, zoodra zij met ^.n weinig water be vochtigd worden, haar buigzaamheid en kleur herwinnen. Deze bloemen zijn geno men uit graven, welke vierhonderd jaar vóór onze tijdrekening gesloten werden. Hot zijn lichtblauwe lotussen, roode papa vers, Oosters cho Mal va, chrysanthemums, granaten, wilgebladeren, pepermunt- kruid en rozen. Onder do planton, die weer schijnen te horleven door water, is cr geen een, aan wolke doctor Deck, do be roemde reiziger, die haar in 1843 ontdekte, den naam schonk va® do „Bloem der Op standing". Deze plant gelijkt op geen der onü bekende gewassen; men kont noch baar familie, noch haar geboortegrond. Zij schijnt een op ziohzelfstaando type hier boneden, een eenzaam op aardo over geblevene, een vreemdelinge voor do ge leerden, zondor voorgeslacht of afstamme lingen. Als men van deze bloem hoort is het of men het gebied der gewone natuur geschiedenis verlaat on onder de betoove- ring van een droom of Oostersche legende geraakt, want zelfs de ontdekking er van gelijkt op een sprookje uit 'de Duizend en een Nacht. Omstreeks het jaar' 1848 onder nam de Duitsche natuuronderzoeker, doc tor Deck, een ontdekkingsreis door Opper- Egypte. waarbij hij de woestijn doortrok om to beproeven de rijko smaragdmïjnen weer te vinden, welk? in do oude tijden zeer beroemd waren. Tijdens dien tocht kwam hij in omstandigheden, waarbij hij een ouden arabier het levon redde. De grijoa.rd was 'doodarm, maar toch bewees hij zijn dankbaarheid door een geschenk, van grooter waarde dan gouri of edelge steenten. Het was een kleine gedroogde plant die bij het openen van een graf op de grenzen der woestijn op de borst ccncr priesteres was gevonden. Do Arabier Gprak met veel ophef van de waarde dezér wonderplant en haar zeldzame hoedanig heden. Toen Deck, na zijn hoogdravende be schrijving, een armzalig dood stengeltje met twree door 'de zoci verschroeide knop pen zag, glimlachte hij ongoloovig. Nu nam de oude man ccnige droppels water, besprenkelde daarmc. j do plant en doctor Deck aanschouwde een wonder. De plant sidderde cn trilde? 'de stengel richtte zich op, 'de knoppen zwollen en openden zich, do meeldraden ontrolden zich en vormden ccn lichten stralenkrans om een middel punt, alles op de sierlijkste wijze en in volle levensfrischheid. Kort na deze zegevierende herleving ech ter werd de plant weer stijf en zonk neer, de stengel was weer dor, de -meeldraden trokken weer langzaam in elkaar cn do geheclc plant verzonk opnieuw in haar doodsslaap. Vol verbazing nam doctor De Mc de plant in bezit en herhaalde de proef honderden malen steeds met hetzelfde r :ultaat. Bij zijn dood vermaakte hij haar aan zijn ge leerden vriend Lamos. Ook <1czl- herhaaldo 'de proof nog menigmaal. Do geleerdo wekte herhaaldelijk de grafbloem op voor de geheele aca'dcmi?, maar kon evenmin do oplossing van dit raadsel vinden en zei- do mot weemoed: „Wat weten wij toch weinig Wie zal het geheim doorgronden van deze bloem, 'die duizenden jaren oud, uit het graf opstaat cn uit dea doodsslaap ontwaakt door eenige droppels water, als wilde zij zeggen: „Zoo was ik in de dagen der Pharao's." 't Ia 25 minuten over vijveneen menigte reizigers staat voor het loket om met den trein van 5.30 naar Haarlem, Den Haag of Rotterdam te kunnen vertrekken. Hun aan tal groeit even snel aan als hun ongeduld, want een dikke, oudo vrouw met een tasch- jo aan den arm schijnt niet de minste haast to hebban en neemt volstrekt geen no titie van de ongeduldige uitroepen en het onwillekeurig opdringen der overigen. „Hoe laat gaat er een trein naar Haar lem, m'ncer?" vraagt ze met een hooge, neuzigo stem „Zoo dadelijk, 5.30", klinkt het van bin nen terug. „En gaat or gauw weer een na cicn, want 't is nou al bij halfzes, weet u „Niet vóór 6.40." „O, Gommes, neen, dat is me te laat, man, maar weeit u 't wel zeker? In me spoorwegboekje staat toch dat „Moet u een kaartje hebben of niet?" „Nou! dat 's wel mogelijk, maak maar zoo'n kouw bereddering niet; u fctaat hier toch voor het publiek, niet wrr? en ik be handel u )>eleefd, dus mag ik billijkerwijs van u ook hetzelfde dito weerom verwach ten." „Natuurlijk!" „maar wil u 'n kaartje of nict> cn welke klasse, late of 2do?" „O zool" „als uwes het maar begrijpt, ziet u, ik ben wel 'n burgermonsch, maar ik hoef niet ondor tc doen voor anderen, neen, Goddank!" „Welke klasse can?" „Geef me maar een tweede/' „Retour?" „Wat kost een retour?" „Negentig centa." „En wat kost een enkele reis?" „Zestig cents." „Twee maal zestig is vier en twintig stui vers. Humdan komt het toch beter uit als ik 'n retour neem." „Movrouw, Juffrouw, maak toch asje blieft voort, kijk eens even om, wij moeten allemaal nog mee en 't is al drie minuten voor halfzes", zegt een knorrig heer, dio achter haar staat. Nijdig kijkt de juffrouw om en antwoordt: ,,'t Zal nog wel later worden, als 't God blieft. Ieder z'n. beurt; die 't eerst komt, dio 't corst maalt; ik bc- steo hier net zoo goed mijn geld als uwes,"; het was immers negentig centen, zei u?" (zij haalt een beursje voor den dag). „Wacht, ik zal het u afpassen, hior: twee kwartjes, drie cubbeltjes, twee halvo stui ven, ooh, Hcere, nou kom ik rijf centen tekort. Het was anders zoo mooi gepast- Hier, alsjeblieft, liior zijn ze," roepen twee, drio stemmen tegelijk „Hier, pak aan, maar maak in Gods naam voort, het is nog maar twee minuten." „Wol ja. Ik ben daar om jelui vijf cen ten verlegen, een mooi ding, neen, ik bon wel een burgormensch, maar ik hoef, God dank, niemand naar de oogen to zien, Maar ik wou het m'neor makkelijk maken; ik heb geld zatter, hoor! Hior, assioblief: een bankje van 25, maar geef me niet al lemaal klein geld torug." „Hobt u het niet kleiner?" „Juffrouw, maak nou toch voort, atje- blief, het is om dol to worden", Toopen eenige stemmen. Kalm blijit do juffrouw in haar zak grabbelon, dan roept zo in eens: „Kijk, dat is oasuwcol, daar vinei ik nog 'n lossen gulden in mo zak; als u nou 'n dubbeltjo hebt, dan bennen wo ineens1 van mekaar af. Hior, heerejemel, zóó had ik hem nog in mijn hand en,., de juffrouw pakt achtereenvolgens uit haar zak de vol gende voorwerpen: een pepormuntdoosje, Een Puzzle, die Uw aandacht vraagt. Onze jonge lezers cn lezoreasen moeten hun best eens doen om op bovenstaand plaatje zooveel mogelijk gezichten te ont dokken. Hot beste «doet men, als mon een stuk vlooi over het plaatje legt cn. dan daarop met roodo inkt de verschillende gezichten nateokont, die men cp de afbeelding vindt. Daaronder zot men dan zijn naam, met vormelding van het ..antal ontdekte go- zichten en zendt 'die in aan mijn adres, Bu reau van liet Loidsch Dagblad. MARIE VAN AMSTEL. een flacon, een paar handschoenen, ooni naaldenkoker, een zakje mot gedroogde pruimen en een zakdoek; eindelijk vindt» ze een gulden en legt dien voor den be ambte nedor, terwijl ze, even omziendo, naar de allesbehalve aangenaam kijkendo mensohen achter haar, zegt: „Ziezoo, nou die volgt; icdor z'n beurt-, dat is eerlijk." (Iugez. door Pauline Ycore, to LciJon). Een boor komt met ziju vrouw bij don photograaf. „Mijnheer, do schilder," zegt hij, „ik wou mijn vrouw ,aton photografceron." „Ga zitten, vrouwtje, en zet een vrien delijk gezicht. Een, tweo, drie, u kunt hob portret dadelijk meenemen l" „Dat is niot noodig," zegt de boer. „U. kunt hot houden." „Maar waarom hebt u uw vrouw dan la- ton photografeeren „Wel, meneer, ik wou eens kijken, hoo zo or uitziet als zc een vriendelijk gezicht zet." (Ingez. door Christina Treur, te Lei den). KLoino Betsy, tot een soldaat, die op post staat, terwijl de andoren exoerceeren: „Zeg, soldaat, waarom speel jij niot mee?" (Ingez. door J. Smit, te Lei'don.) Eon kleine wonk. (brief van con student aan zijn oom.) Ik ben erj verheugd, beste oom, dat u mij Maandag wilt komen bozooken. Ik zal dan ook zorgen aan hr' station to zijn om u af te halen. Maar daar ik u in zoo'n lan gen tijd niet gezion heb cn ik u misschien niot zou horkennon, was het niet kwaad, als u iets, bijv. een portefeuille of een portomonnaio in uw ï.chterhand hield. (Ingoz. door Margot do Kcuning, to Leidon). Eon woord mot ij. Meester: „Jongens, noemt mo nu cona een woord met ij. Nu, Piet, jij dan." Piet: „Gehakt." M.„Maar, jongen, daar komt geen ij in." Piet: „Jawel meester, bij ons tkuia wel, want mijn moeder „heit oonto" cn dio 'doet or ccn ei in." Naar don overkant. „Zijn cr mooie wandelwegen aan do ovorzijdc, vriend?" „Neen." „Zijn cr dan merkwaardigheden to zien?" „Neon." „Waarvoor laten vlo mensohen zich hier dan overzetten?" „Voor een dubbeltje." (Ingez. door A. Hockx, te Leidon.) B ij n a. Man: „Vrouw, het Bchecldo weinig of ik had vandaag con paard cn rijtuig gokre- gon." Vrouw: Hoe-zoo'?" Man: „Wel, ik vroeg een boer, of ik zijn paard cn sjees kreeg; hij zei „neen", had hij „ja" gezegd, dan had ik het ge had." Oplossingen der Raadsels. i. Met een S. II. Assen. III. Lemmer Drachten Dcldon Loason— Gent. IV. Paddestoel. V. Handdoek. goedkoop en sterk, 27 Cents per» knot. 75 Gis. per 3 knotten. Uitsluitend to bekomen by 2119 13 boek Paardensleeg. Iedere knol is voorzien van étiquette en prijs ftlaiidsninaksrssleeg 4, bij de Waag. PRIMA ADRES VOOR Goudschs, Leidsche en Edammer Kaas. 12733 II HARTESTEEG 2. Per Litor. Likeuren 0.45 Grenadine 0.50 Janever 0.70 Brandewijn 0.72 Nieuw Rood„ 0.70 Punch 0.80 Cognac 0.90 Boerenjong.,, 0.90 Oude Klare 1.— Per Flesch. Bossenwyn ƒ0.35 Meiwyn 0.45 Roode Wijn 0.50 Madera 0.50 Roode Port 0.55 Witte g 0.60 Malaga B 0.80 Advocaat D 0.80 Yormoutli 0.80 12670 11 Nieuwe Rijn 16. onitiaitgi men ter lezing S maanden 2 maden per week, onderstaande Tijdschriften: EIGEN HAARD, ELSEVIER'S MAANDSCHRIFT, BOON'S MAGAZIJN, AARDE EN HARE VOLKEN ROL- LANDSCHE REVUE, GIDS, TIJDSPIEGEL, NIEUWE GIDS ONZE EEUW, WERELDKRONIEK, HUM. ALBUM, ILLU STRATION, LE RIRE, FLIGG. BLaTTER, UEBER LAND, ILL. ZEITUNG, DIE WOCHE, MEGGENDORFERBLaTTER, VELHAGEN U. KLASING'S HONATSHEFTE, JUGEND, GRAPHIC. 12458 48 8188 80 (Sreestraai 850, Leiden, koopt on yorkoopt Effecten, wis selt Coupons en vreemd geld, noemt gold h dóposlto, geeft gold op onderpand van Effecten, opent Rekening-Courant. Incasseert Wissels op Binnon- en Buitenland. 6750 12 1607 20 Land en Volk. Directeur-Hoofdredacteur M. VAN RAALTE. Directeur-Uitgever J. HOEKSTRA. Verschijnt 1 Januari 1905. OCHTEND- en AVONDBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Den Haag per drie maanden f2.— andere gemeenten in het Rijk 2.50 Afzonderlijke nummers 21 Cent. ADVERTENTIÊN: Van 1—6 regelsf 1.50 Elke regel meer0.25 Abonnementsvoorwaarden billijk. Men abonneert zich, wan heden af, bjj alle boekhandelaren, depothouders en bfj den Agent A. J. BINNENDIJK Jr., Botermarkt II, LEIDEN. m a

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 5