LEIDSCH DAGBLAD. DINSDAG I NOVEMBER. - TWEEDE BLAD.
mCa liCh °P
No. 13709.
Anno 1904.
Wet betreffende de verkiezing van
drie leden van de Eerste Hamer
der Slaten-Keneraal door de
Staten van «verlj9ei.
Memorie van Antwoord op het
voorloopig verslag der Tweede
Kamer.
(Vervolg van het vorig num-
m e r.)
De vraag, of, ook waar op het voorstel
van den Commissarii om op 25 Augustus
een tweede buitengewone vergadering van
de Staten van Ovorijsel saam te roepen,
niet werd ingegaan, administratief door
de regeering een andere maatregel zou wor
den genomen, ia daarop door dj regeering
in ontkennenden zin beantwoord Ook bij
dit antwoord was spoed niet vereischt. Van
een administratief to nomen naderenden
maatregel kon, bij het niet ingaan op het
voorstel van den Commissaris, in geen
geval sprake zijn dan na afloop van den
termijn van 40 dagen, d.i. na den 28sten
Augustus, en een dag daarna kwam de mi
nister hior terug, terwijl do tijd, die tus-
echen 28 Augustus en 20 September 6tond
to ver loop on overvloedig ruimte tot han
delen bood, bijalcion tot do conclusie ware
gekomen, dat art. 68 der Provinciale wet
kon en behoorde te worden toegepast. Op
de beslissing om hiertoe niet over to gaan,
maar zioh administratief van elko hande
ling to onthouden, iy de goedkeuring van
de Koningin gevraagd en verkiegen, en
terstond daarna is aan den Commissaris
3or Koningin in Cvcrijsel, en zulks zon
der opgave van redone n, geanfc-
wooid bij missive van 8 September, dat do
minister aan rijn voorstel van 3 Augustus
feen gevolg had kunnen geven. Het werd,
ij den loop, dien do zaak allengs nam, niet
voegzaam geoordeeld, om bij zoo gewichtige
aangelegenheid, waaromtrent toen reeds
te vermoeden viel, dat ze in de Staten-Ge-
neraal tot zeer uiteenloopcndo beschouwin
gen zou leidon, het door do regeering in
genomen of in te nemen standpunt in eon
Echrijven aan don Commissaris in ant
woord op een door hem gedaan voorstel
'tiiteen te zetten.
Eeirefc nadat aldus beslist way, dat de
regeering zich administratiof van
elke handeling zsu onthouden, kon de
vraag aan de orde komen, of hot al dan
niet op den weg der regeering lag reeds
nu op legislatief terrein de oplosring
der bettaande moeilijkheid te zoeken, dan
wel of men eerst den loop der zaken in de
Novemabervergadering der Staten, in ver-
land met heb daarop eventueel volgondo
.ouvoreino oordeel der Eerste Kamer,
zou afwachten.
Dat deze vraag tot langdurige onder
zoekingen en overwegingen aanleiding gaf,
kan bij het verschil van gevoelen, dat blij
kens het Voorloopig Verslag ook onder de
loden der Tweede Kamer ten deze aan
hot licht kwam, geen verwondering baren.
"Voorlichting over de aanhangige quaestie
was bij ge3ii onzer commentatoren of pu
blicisten te vindon. Over een geheel nieuw
-vraagstuk moest de regeer ing zich een zelf
standig oordeel vormen, en tevens do keuze
tusBchen een generaal en een speciaal
wettelijk voorschrift tot beslissing bren
gen. Toch is het onderzoek mot dcu
mees ten spoed voortgezet., en kon het wets
ontwerp reeds den 20sten Soptomber het
departement verlaten. Het moest toen nog
in den Raad van State ondorzocht wor
den, het advies van dien Raad moeri in een
nader rapport aan do Koningin worden
beantwoord, en al zoo kon hot voorstel van
wet eerst den 7den October don voorzitter
der Tweede Kamer bereiken.
De beschuldiging, alsof plicht den mi
nister van Binnenlanascho Zaken geboden
zou hebben ziin verlof af te b.'cxen en als
of do niet-aibreking van zijn verlof tcho-
do aan de zaak des landt zou hebben toe
gebracht, wordt dan ook met beslistheid
afgowezon. Tot een schuldtoerekening van
dien aard zou aanleiding bestaan hebben,
indien naar de overtuiging van den mi-
buister het vooretel van den Commissaris
aannemelijk ware goweett en hot door ver
zuim was blijven liggen, of ook indien de
minister het nemen van een anderen maat
regel vóór 28 Augustus geoorloofd had ge
acht. Nu noch het één noch het ander al-
zoo was, ontbreekt voor het verwijt van
plichtverzuim elke grond.
Hierop volgt een uitvoerig betoog ter
wederlegging van het gevoelen, dat art.
82 der Grondwet in verband met art. 60
der Provinciale wet en arts 117 der Kies
wet, aan de Kroon den plicht stelde, om
door nfceuwe machtiging een tweede bui
tengewone bijeenkomst der Staten van
Cverijeel tc bevorderen, en zulks wel ter
eer&tc instantie binnen do 40 dagen, maar
ook te tweeder instantie zoo spoedig mo
gelijk daarna.
Aan het slot der Memorio wordt or op
gewezen, dat bij vraagstukken als zioh hier
voordoen, een regeering naar eigen over
tuiging moet handelen cn spreken. Dit
geval doet zich telkens voor waar over de
uitlegging van bepalingen van Grondwet
of wot, twee óf meer gevoelens tegenover
elkander komen te staan. Een ieder, die
tot het nemen van een bcslitsing geroepen
is, moet dan naar ziju beste weten zioh
een overtuiging vormen cn van die over
tuiging heeft de rogeering, voor zooveel
haar aangaat-, in de Memorio van Toelich
ting en nader in deze Memorie rekenschap
gegeven. Zij vleit zich niet, daarmede allo
leden der Kamer, die een tegenovergestel
de uitlegging zijn toegedaan, voor haar
meen ing gewonnen tc hebben, maar ook
hior ligt in de poging do vanzelf aangowe-
zen grens.
Hierna volgt do beantwoording van do
Nota vAn den heer Roëll, wiens betoog
rust op do stelling, dat art. 73a, 2de lid
der Grondwet in het ontbindingsbesluit
geen anderen last des Konings toelaat dan
zulk een, die niet anders doet dan een
termijn van 40 dagen ontsluiten binnen
welken tot de keuze van een nieuwe Kamor
of van nieuwe Kamera door wie daartoe
bevoegd is, moet worden overgegaan.
Tegenover do vijf gronden, door den heer
Roèll aangevoerd, handhaaft de regeering
haar standpunt, dat do interpretatie van
art. 73 der Grondwet in het ontbindings-
betluit van 19 Juli aan art. 73 gegeven
niet alleen conform is aan do historische
interpretatie, die door mannen van '48
zelf er aan gegeven is, cn een halve eeuw
lang zonder critiek zelfs standhield, maar
ook dat redelijkcrwijzo geen andere
interpretatie aan art. 73 gegeven mag wor
den.
Buitenlandseh Overzicht.
De geruchten, dat keizer Wilhelm
reeds spoedig weder een reis naar de
Middellandscho Zee zal maken,
wat con sleoht teeken zou rijn voor den
stand zijner gezondheid, duiken weder van
verschillende zijden op. Thans in don vorm
van een bezoek van Wilhelm aan koning
Victor Emmanuel. Luidens het ecne be
licht zou it te Livorno, volgens een ander
te Genua plaats vinden. Volgens don Ro-
meiaschon correspondent vau do „Libertó"
zou de Duiteoho consul tc Milaan reeds of
ficieel bericht van de voorgenomen ont
moeting hebben ontvangen. Men herinnert
zich oohter, dat officieus is medegedeeld,
dat de Keizer niet vooi het a. 8. voorjaar
aan boord van de Hohenzollern" naar
hot Zuiden zal vertrekken.
Sommige bladen hadden beweerd, dat
koning George van Sakson, wiens
zuinigheid spreekwoordelijk was, behalve
c n aantal riddergoederen cn heerlijkheden
een vermogen van 120 miliiocn mk. had na-
gelaten. Officieus wordt dit in een bericht
uit Dresden te^c gesproken. Het door den
Koning nagolaten kapitaal, zoo verzekert
de „Dreedner Am iger", is niet grootor
dan „een aanzr ilijk burgervermogen."
Ook is hot niet waar, dat de Koning Rome
in zijn testament bedaoht heeft. De Room-
scho Kerk erft geen penning van hem.
De „Voes. Ztg.", het „Berl. Tagebl." en
de „T&gl. RundBohan" melden, dat de
Bondsraad besliste:
1. Dat het regentschap van graaf Le
opold van L ip p e-B i es ter f el d
rechtmatig is;
2. dat de overige geschilpunten beslist
Eullon worden dcor eoa soheidsgerecht, te
vormen uit leden van het „Roichsgericht"
onder voorzitterschap van een regeerend
vorst.
Volgens generaal von Trotha hebben ge
vangenen medegedeeld* dat do Hororo'a
al hun vee hebben verloren. De kapiteins
zijn naar Biitech Betsjoeanaland uitgewe
ken. Het volk begint, half verhongerd cn
versmacht van dorst, uit het Zancfveld in
westelijke richting terug te stroomen. Müh-
lenfela heeft gekregen, de streek met
behulp van patrouilles te zuiveren.
Van heb station Gibeon hebben do Wit-
boois 100 paarden weggehaald.
Een telegram uit Pies aan do „Tomps"
bericht: Do bisschop van Pisa heeft
zich, op bijzonder verlangen van den Paus,
naar de villa Sao Ross j begeven om een
bosoek to brengen aan do Italiaaneche ko-
ninklijko ramrlio.
Men begrijpt, dat het beeoek zeer de aan
dacht gotiokken heeft, vooral aan den voor
avond van de Kamor-vcrkiezingen.
Over het tumult, dat Zaterdagavond
in do Spaansohc Kamer is begonnen,
wordt nog nader gemeld:
De Regeering wilde met alle gewold een
stemming over het ïinmuniteitsdebat of een
permanente vergadering doorzetten. De
minderheden kwamen claartogen op, maar de
ondervoorzitter Figueira ontnam den spre
kers het woord. Een vnee6clijk kabaal volg
de. De ministerieel Navarro schreeuwde:
„Lafaards I" Da; kwam het hidalgo-bloed
aan den kant der oppositie tegen in op
stand. Do republikein Azcarate, het type
van een welgemanierd parlementariër, do
tachtigjango markies Vcga do Armijo,
graaf Romanonca en andoren stonden op,
om den beleediger met eigen handen to
tuohtigon. Het word eon onbeschrijflijke
janboel, holsca geschreeuw, een kruisvuur
van boleedigingen. Het voorzittorsgeetoelte
werd bestormd, een zilveren kruisbeeld
stuk-, inktkokers omgeslagen. Do tribune
mengdo zich in den strijd, tot do gondai-
roea zich vertoonden. De voorzitter gaf laat
do douron te sluiten en nu nam Navarro
zijn uitroep terug. Cm negen uren des
avonds kon do openbaro vergadering door
gaan.
Mon achtte gisteren to Madrid dc waar
schijnlijkste oplcrring van do crisis, dat,
aangezien nooh do Reg ering noch do op
positie wil toegeven in do kwestie van ge
rechtelijke vorvolging van afgevaardigden,
do minister-president een Koninklijk be
sluit zou voorlczon, waarbij de vergaderin
gen van do Kamer geschorst worden. Tege
lijkertijd zou Maura voornemens rijn, de
kwoetio van vertrouwen to stellen, en, zoo
hij do noodige machtiging krijgt, een ge
deeltelijke reorganisatie van het Kabinet
door to zotten, door enkele led n van naam
uit de minderheid cr a-n tot te voegen.
De pers eischt intusschen het aftrc-' n
van hot gcheelo ministerie, daar dit de
orisis zonder noodzaak heeft uitgelokt.
Volgens de jongste boriohten uit Madri
werd gistermorgen de Kamerzitting voort
gezet onder een onafgebroken rumoer. Een
aantal incidenten belemmerden den voort
gang van het debat.
Dc ministcr-president Maura deed den
Koning verslag van den parlementairen
toestand.
Do zitting werd gistermorgen to 9 uren
geschorst tot do; namiddags 4 uren, ten
einde den leiders der minderheden gelcgcn-
hoid te geven bijeen te komen on to be
raadslagen.
Voordat de zitting geschorst word, ver
klaarde de Kamec zicdi permanent, om over
de verzoeken tot machtiging voor de ver
volgingen te baraadaL gen, in overeenstem
ming met don wonsch der Regeering en der
meerderheid.
Koning Poter van Servië is to
Sofia aangekomen en ontvangen door
vorst Ferdinand, do ministers en do geeste
lijkheid. De Koning ontving het diploma
tieke korps, daarna was er godsdienstoefe
ning in de Loofdk&k, waarbij alle vreemde
vertegenwoordigers, op do Engelsohen na,
aanwezig weren. Dea avonds was er feest
maal ten paloizo cn een avondbijeenkomst
in do officierensociëteit. De Koning zou
nog de troepen schouwen en vervolgens
naar zijn land terugkeeron.
Het maakte een slechten indruk, dat de
Sofioaohö Macedoniers. Zaterdagavond aan
den Servischcn gezant een protest over
handigden t n Servies politiek ten aan
zien van Macedonië.
Presidont Roosevelt heeft mede
gedeeld, dat onderhandelingen gevoerd
worden ovor een Engelse li-A mori-
kaansch arbitrage-verdrag.
De gokkc Moll ah wint dagelijks in
macht en aanz.en. Uit Lasgorai is te
Aden bericht ontvangen, dat hij to Ador-
dero don staru dei Midzjortcena heeft ver
slagen. Hij doodde 800 hunner; slechts 300
ontkwamen.
Billa Sumatra, hun aanvoerder, word
gevangengenomen en onthoofd.
DE OORLOG.
Niet onopgemerkt mogen blijven do be
richten, die ingekomen zijn over hetgeen
or in den Taatsten tijd is voorgevallen voor
Por t-A r t h u r.
Uit Tsjifoe wordt van gisteren gemeld:
De algemceno aanval op Port-Arthur,
die mot don aanval van 24 October begon,
ontwikkelde zich gisteren tot een hevigen
slag, die den geheelen dag woedde- Vol
gons berichten uit een tot dusver vertrouw
baar gebleken bron, wierpen do Japanners
aanzionlijko strijdkrachten in het gevecht
tegen do vesting, bij do pogi g om een bo-
heerschende positie te veroveren. Hot resul
taat daarvan is onbekend.
Men gelooft, dat de Japanners niet ver
wachten do stad ditmaal in to nemen, dooh
slechts een verderen stap vooruit tc willen
doen. Er zullon wellicht nog twee nieuwo
aanvallen noodig rijn, voordat do afstand
tustchen de beide oorlogvoerenden kort ge
noeg is, ora een poging to doen do hoofd-
f or ton te bezetten cn aan hot beleg een
einde te maken.
Gok do Tsaar heeft bericht ontvangen
van genoraal Stoseel, van 17 dezer.
Daaruit blijkt dat de Japanners bom
men werpen van 1! o.M. doorsnede. Drie
projectielen komen neer in de versterkin
gen en in de vesting zelve. En ook het aan
leggen van loopgraven duurt voort. Maar
de Rusten zijn ook op hun post cn dwingen
don vijand door artillerievuur on uitvallen
zeer voorzichtig te zijn. Ondanks allo vor-
mooïenis en ontbering strijden do troepon
mot heldenmoed. Dat do Japanners veel
mensohen vorliezen, is niet tc v rwondcren.
Aan do S j o-ho.
Na vele dagen van runt begon in den
nacht van 30 October, zoo wordt uit Moek-
den gemold, in het Zuidoosten het gebul
der van het zware gctchut weder. Er had
een gevecht plaats tusechcn verkenningen.
Afdeolingen Japanners trokkon in het
Zuidootten de Sjorho over. Een groeten
slag wordt deze week verwacht.
Een gcheole rcorganisatio van het leger
is aan den gang. Generaal Kocropatkia
voert hot opperbevel.
Over hetgeen thans voorvalt in
M a n d s j o o r ij c
eeint Koeropatkin, dat opgemerkt wordt,
dat do vijand rijn strijdkrachten van het
westen naar het oosten verschuift. Naar be
richt wordt, krijgen do Japanners uit het
zuiden en uit Feng-wang- tsjong verster
kingen. Men kan op grond van deze berich
ten besluiten dat do Japanncry een einde
maken aan do opstelling van hun troepen
om tot den aanval over te gaan.
Overdag is het weder tamelijk warm,
's nachts echter bereikt do koude 6 graden
ondor hot vriespunt Do gezondheidstoo-
stand der troepon ia goed.
Het oot-telijko Russische leger van gene
raal Koeropatkin blijft nog onder diens
persoonlijk bevel staan tot de aankomst
van den nieuwen generaal, wanneer do on
middellijke operaties uit do hoofdstelling
een aanvang zullen nemen.
Do Japanners zonden op 14 dezer ander-
halvo divisie van Port-Aithur naar Liao-
jang om de troepen van Oyama te verster-
kon.
Do Ruisen zijn nu wat aantal betreft in
do minderheid.
Uit de Reohtzaal.
Voor den Hoogen Raad werd gitteren
behandeld do zaak van den industrieel to
's-Gravcnhago door het gerechtshof aldaar
veroordeeld tot 1 maand gevangen it straf
wegens het omkoopen der beido boden van
bet departement van koloniën, om hem
geheimen van het departenront over to
brengen omtrent personen, aan wie en
voorwerpen waaromtrent hot departement
prijsopgaaf verzocht-.
Mr. W. A. Heldors, advocaat te 'a-Gro-
venhage, voor den requirant optredende,
ontwikkelde één cassatiemiddel, volgens
hetwelk ten onrochto is uitgemaakt dat
een der beido boden, nl_ M van don re
quirant een gift heeft aongenoraon om iets
te doen wat in ttrijd is met rijn bedioning.
Immers do bode v. Z. is do ecnigo, die i n
zijn bedioning mododcelingen heeft
verstrekt in strijd mot zijn plicht. Hot
ambt moot don ambtenaar gelegenheid
bieden om iets te doen of te misdoen wil
hij gezegd wordon dat to verrichten i n
z ij n b e d io n i n g.
Door hot bekleodon van zijn ambt moet
zulks den ambtonaar mogelijk zijn (Nor-
zon, het Wetboek van Strafrecht lsto druk,
II, bid*. 220, No. 10). En nu wna v. Z. do
conigo, dio, als bodo bij den tecretaris-ge-
noraol, de portefeuilles kroeg, waaruit hij
do stukken kon nomen om do door den re
quirant verlangde inlichtingen te excor-
pcoron. De bode M. was niets meer dan de
tusschenpersoon, do brievenbesteller, dio
postiljonsdiensten deed voor don requi
rant, on do briofjes met inlichtingen ia
zijn bus wierp. Zijn l>odc-schap had daar
mede niets te maken. Men had dit over
brengen oven zeer kunnen opdragen aan cc a
kachclpootscr of schoonmaakster. Dit be
zorgen geschiedde dus in hot gclicel niet
in M.'è bediening als bodo.
Omgokoeht is alleen de bode v. Z., wiens
ambt hem do gelegenheid gaf, de registers
in tc kijken. Do betrekking, do maab-chap-
pelijko positie van M. had niets uit te
staan met hot overbrengen van de briefjos.
Juriuick juister wa-ro de zaak aldut go-
oonatrueerd: dc requirant lokt uit, M.
koopt om en v. Z. laat ziel» omkoopen.
Mitsdien was pi. van oordeel, dat art.
177 Strafrecht door 's hofs beslissing go-
schonden wat*. Conclusio O. M. 14 Novem
ber.
Voor den Hoogen Raad werd gisteren Ixv
handcld de zaak van U. W. v. d. S., ty
pograaf te 's-Gravenhage, bijgenaamd No-
lis dc Bels, door Rochtbank cn Gorcchtshof
aldaar veroordeeld tot 4 jaren gevangenis
straf, wegens liet, Nederlander zijnde, op
5 Februari 1903, to Brussel, uit een bestel
wagen van do Staatsspoor op den Boule
vard Bissohoffahoim wognemen van een 12-
tal gesloten cnvoloppen, inhoudende een
groot aantal effecten.
Adv.-gen. jhi. mr. Rcthaan Maoaró con
cludeerde tot verwerping.
Uitspraak 7 November.
UITLOTINGEN. Loten van Madrid 3-pCt. k
fr. 100 van 1868.
No. 166109 pea 20 000; No 812781 en 813014
elk pos. 1000; No. 15654 19598 286849 S63263 en
365446 elk pes. 500; No 46743 80846 118428
174152 234175 288684 3066-59 396315 407853 en
419064 elk pos. 250; No. 350 10827 19624 25805
37622 015? 68248 7288? 104281 167594 1698-15
2640S0 280277 288047 296825 304437 306731 319808
874059 376854 3888-12 en 399532 elk pes 150.
FEUILLETON.
De Diamantendiefstal.
61)
Diep ademhalend, met blozende wangen,
onttrok rij zich eindelijk aan zijn omar
ming. „Booswiaht!" zorde zij. „Wilt gij
Stina op Perdita ijverzuchtig maken1?"
„Als ik kan, ja", antwoordde hij. „Zio
lieve, ik ben aJs iemand, wien een zeer
groot geluk wenkt, en wien een goede fee
zegt, dat bij dit slechts kan verworven, als
hij van een anderen hartewensch afstand
doet en dan, als hij hot geluk verworven
heeft, werpt zij hom den anderen harte-
wen sch in den sohoot.Gij rijt nu dubbel do
mrjno, Stina, mijn lieve aanstaande vrouw I
Perdita, mijn onbereikbaar ideaal!"
Zoo zou hij nog verder gesproken hebben,
toen hom plotseling een andere gedachte in
bet hoofd kwam. „Zeg mij, om 'e Homels
wil, lieveling, wat heeft u bewogen deze
komedie tegenover mij te spelen? W-aar.wn
mocht ik niet weten, dat Perdita en Stiaa
dezelfde persoon zijn?"
„Ik had vader dc plechtige belofte gege
ven met mijn verleden geheel te breken, er
nooit van to gewagen en tegen iedereen oen
geheim daarvan te maken."
„Maar waarom?"
„Hij
was misschien bang, dat men mij
weder op het spoor zou kunnen komen,
mjj nom ontrukken kon. En nu waa hij
overdreven voorzichtig."
„En stelde uvr belofte hem gerust!"
„Volkomen. Hij moet het mij wel hebben
„Maar wiens dochter..." Hans elocg zit«.
mot do hand voor liet voorhoofd: „Dat ik
daaraan eerst thans denkl Ik weet wie uw
vader is. Hild ssem is het! Baron Sieg
fried von Hildesseml
Pc-rdita werd doodsbleek. „Ik zou nog
een vader hebbenO, is dat mogelijkEn
Hiidesaem! Dat klinkt als een naam, dien
ik eens in een droom gehoord heb. O, Hans,
Hans, leeft hij nog? Breng mij bij liem 1"
„Overmorgen reizen wij af. Geen mi
nuut Langer willen wij dralen."
Toen zij voor den nacht van olkaar schoi-
den, hing Perdita nog lang aan den hals
van den gelioi-c. „Eén ding moet ik jc
nog zoggen," fluisterde zij. „Morgen zoudt
gij alles vernomen hebben, en mijn goede
vader had mij daartoe verlof gegeven. Ik
wild© niet onder valecho vlag uw vrouw
worden. Wie weet, of gij niet naar een
ideale Perdita verlangd zoudt hebbc®, als
Stina u op een zekeren dag
Hans sloot haar den mond met een kus.
„Dat moogt gij niet zeggen, ook in scherts
niet. Gij waart voor mij bovendien reeds
met Perdita zóó vergroeid, dat ik u niet
uit elkander kon houden. Indien Perdita
niet in u ware opgestaan, leefde zij toen in
mij. Begrijpt gij dat?"
„Dat geloof ik wel," antwoordde Perdi
ta. „Het is als een achoone, tot werkelijk
heid geworden droom. Men begrijpt, hem
on wil' men hem grijpen dan verdwijnt
hij."
Beiden zwegen. Zij voelden, dat men
schoon e droom en niet omschrijven mag,
maar genieten moet.
XIX.
Moede naar den geest cn lichamelijk uit
geput, wa© Max Ingram op reis gegaan, om
dc verbroken draden van het verleden weder
aan te knoopen on de grooto klove tusschen
het toen en het Loden to vullen. Eenige
uren sporons brachten hem te Bergedorf,
de stille en slochts cp Zon- ©n feestdagen
lovendi hoofdplaat* van het vruchtbare
land. Tutschen Beigedorf cn Reinbeck
raoeet het kleino Landgood zijn, waar Olof
Consontius met rijn vrouw Anna woonde.
Aan het station zijn koffer achterlatend,
liep Max door groen© velden en Langs prach
tige oofttuinen naar zijn doel. Hij had
zich geen plan gemaakt voor rijn houd.-ig
bij het aanstaande wederzien, daar hij al
les van de ingeving van het oogenblik wilde
laten afhangen. Slechts éón ding had hij
zich voorgenomen: als Ann* hem niet her
kende, wildo hij cci&t eon anderen naam
noemen.
Na een halfuur gewandeld te hebben,
kwam hij aan een kruisweg, waaraan, vol
gens een beschrijving, hem door den poet-
bode gegevon, Consentius' goed mocet lig
gen. Een houten traliewerk liep hier langs
een stuk grond, dat in .rijn midden een net
huis met groene luiken had. Hier, aan de
straat, waron groentenbedden, erwten en
booncn, verder schenen aardbeien ©n agur-
ken te groeien; dicht voor het huis waren
bloemen zichtbaar, daaraohter stonden ker-
ae-, appel- en poreboomen, gedeeltelijk nog
in bloei.
De eenzame wandelaar stond dioomerïg
ttil; van do wereld afgescheiden en toch
weer niet scheon Anna haar leven te leven.
Was het ook in haar binnonsto zoo helder,
dat zij zonder smart van het schoono heden
kon genieten?
Nog langzamer dan straks zette Max zijn
weg voort, tot hij aan hot houten poortje
kwam, dat toegang gaf tot hot goed. Dra
lend maakte bij dit open en tiad binnen.
Er was geen mensoli t© zien. Niemand
scheen Max bespeurd te hebben; ook toen
hij in huis gegaan was, nam niemand, nooh
menscdi, noch dior, van zijn aanwezigheid
notitio. Allo kamerdeuren rechte en links
waren gesloten en gee>n „binnen" klonk op
zijn aankloppen; hij liep do korte gang
door en zag in do koukem, van waar uit
een openstaando deur naar buiten leidde.
Ruiten hoorde hij stemmen als van kindo
ren, daartusschon een vrouwolijko stem,
welke haj, ondanks de velo jaren, dat hij
ze niet gehoord had, daxlelijk herkende.
Diep ademhalend trad Ingram uit de deur
op een geplaveide plaats, waar cun pomp,
watertonnen cn huisgoreedsohap stonden;
daaraohter was eon bleekveld, waarop con
slanke vrouwengestalte bezig was do wach
op to hangen, waarbij twee meisjes in den
leeftijd van zes acht jaar behulpzaam wa
ren: een lioftaJlig, maar huisba&Jcen beeld,
dat op Ingaram's phantasio een onharmoni
sch© uitwerking had.
Een taks kwam knorrend nader en leid
de daardoor de aandaoht op den vreemde
ling. Anna wendde zioh om, waschte do han
den af aan do heldere aofaort en kwam met
een vragen don blik op hom af. Zij was niet
veal verouderd, alleen enkele lijnen waren
aan de mondhoeken en in het voorhoofd
gegraven; het figuur was bijna nog zoo
slank als vroeger, het haar nog zoo dicht,
enkel iets minder meisjesachtig geschikt.
Ingrarns hart klopt© sneller, toen hij deze
waarneming deed.
Hij moest wel zeer veranderd zijn, want
Anna herkende hem niet; zelfs niet, toen
hij begon te spreken en, den hoed afnemen
de, zeide: „Is mijnheer Con sent» us niet
thuis? Ik ben een oud vriend van hen» cn
wildo hom op do doorreis naar Hamburg
bezoeken."
„Mijn man is niet thuis, maar ik wacht
hem spoedig terug,'' antwoordde Anna
kalm. „Wilt u niet zijn terugkomst afwach
ten?"
Max streek met do hand door hot baar,
gelijk hij placht te doen, als hij snel ict«
wilde overleggen, cn deze oudo beweging
verried hom. Anna slaakt© een lichten
kreet on ging ccai schrodo achterwaarts.
„MaxMijnheer Ingram 1" stamelde zjj.
Do boido meisjes waren nader gekomen en
staarden met do vingors in den mond, do»
vreemdeling met wijd geopende oog en aan.
„Zoo, hebt gij mij toch herkend, Anna?"
vroeg Max.
Zonder ceai woord to spreken, reikte zij
hem de hand, welk© hij greep cn eerbiedig
aan zijn lippen bracht. Hij wa© niet in
staat een woord uit to brengen.
Intussohcaaj had Anna haar tegenwoor
digheid van geest herkregon.
„Breng een stoel, Liesje!" zeide z'j. „Do
doctor gaat daar in de schaduw zitten, tot
dat wij geceod rijn. U blijft natuurlijk
eten, on nietwaar, u excuseert mij, dat ik
eerst hot werk afmaak?"
„Laat u niet door con ouden bekend*
storen
(Wordi vtrvofgd.)
