IK 13610 Donderdag 7 Juli. A« 1904. §,62e (Qourant wordt dagelijks, met üitzondering van <§on- en feestdagen, uitgegeven. Dit nommer bestaat uit TWEE Bladen. Eerste Blad. FEUILLETON. De erfgename van Desmond, LEIDSCS DAGBLAD PRIJS DEZER COURANT Vooi Leiden pei week 8 Oent»| per 8 maanden f 1.10. Bniten Leiden, per looper en waar agenten gevestigd wijn 1.30. Pranco per post1.66. I PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 16 regels ƒ1.06. Iedere regel meei 0.17^. - Grootere letters oaar plaatsruimte. - Kleine advertentiSn run 30 woorden 40 Oents oontantelk tiental woorden meer 10 Oents.Voor het iüoaseearen wordt ƒ0.05 berokend. De verkiezing van den heer Paul. Op a.s. Dinsdag 12 Juli zal do Commissi uit de Provinciale Staten van Zuid-Hol- land voor do geloofsbrieven van den heer Paul (Leiden) overgaan tot een nieuwe op- neming der stembiljetten. LeEden, 7 Juli. Aan de Provinoiale Staten van Zuid- Holland is bet volgendo adres gericht: Geven eerbiedig te kennen: Dr. 01. Meuleman en mr. F. A. Barge, kiezers voor de Prov. Staten wonende te Heiden dat zij bij de herstemming te Ledden voor de Prov. Staten met den beer Willean 'Frederik Verhey van Wijk het bureau van stemopneming bobben uitgemaakt in het Ylde etemdistriob (Yan der Werfstraat). dat alle biljetten in dit stemdistriot uit do bus gekomen eenstemmig door het stembureau zijn van waarde of van on waarde verklaard; da/t zij daarom met groote verbazing heb ben vernomen, dat de heer W. F. Yerhey van Wijk voornoemd thans ah kiezer voor de Prov. Staten zioh tot Uwe Staten heeft gewond om te protesteeren tegen hot feit, dat door hem als voorzitter van het stembureau eenige biljetten zijn van waarde verklaard, waarvan hij thans be weert, dat dit ton onrechte is geschied; dat 2aj, hoewel zich eenigszins kun- iiende begrijpen, dat de beer Yerhey van Wijk voornoemd ietwat geprikkeld is door het feit, dat zijn medeleden van hot stem bureau liem tot driemaal er op attent moee ten maken, dat hij bij vergissing den naam Paul voorlas, waar zonder eenigen twijfel Bots was gestemd, toch van meening fcijn, dat hiermede niet gerechtvaardigd is jde wijze, waarop thans deze voorzitter taaoht op zijn medeleden de klad van par tijdigheid te werpen; dat dtt te meer klemt wanneer men na gaat de feiten, waarop de heer Yerhey •van Wijk zich meent te kunnen beroepen; dat toch wat betreft bet feit, ,,dat 'eenige biljetten, waarop behalve het vior- 4 kant voor den naam van den oandidaat Bots ook zwart was gemaakt de o in diens Uaam", zij zaoh slechts kunnen herinneren, <!at avor één biljet verschil van meening ontstond, waar behalve het hokje voor don naam Bote in den naam zelf nog oen pot- loodkrae was te zien, waarom dan ook de aersfce ondergeteekende bet van onwaarde grilde laten vorklaren, doch zulks op voor- stol van den voorzitter (den heer Verhey yan Wijk) niet geschiedde; dat de heer Yerhey van Wijk zioh vervol gens er op beroept, ,,dat een biljet is door gegaan waarop het vierkant voor den naam van genoemden candidaat Bots be hoorlijk was zwart gemaakt, doch d e kiezer tevens liet vierkant voor den naam van den candidaat Paul inet het potlood had geperforeerd;" dat ondergeteekenden niet aarzelen to verklaren, dat deze voorstelling geheel in strijd is met de waarheid; dat namelijk één biljet uit do bus is ge komen, waarin een scheur was, doch deoe scheur, ook volgens de meening van den voorzitter van het stombureau, den heer Yerhey van Wijk, klaarblijkelijk niet was aangebracht door een kiezer met het pot loodmaar door den agent van politie, die wanneer de bus wat vol was met een scherp gepunte ijzeren liniaal door de gleuf de stembiljetten een weinig naar beneden drukte, een wijze van doen, die ook aan andere stembureaus en ook bij vroegere verkiezingen herhaaldelijk het scheuren van stembiljetten ten gevolge had, zonder dat ooit eenig stembureau, zoover ons bekend, een dergelijk stembiljet meende van onwaar de te moeten verklaren. Bedenen waarom requestranten Uwe Staten verzoeken bij de hertelling der stem biljetten vooral' ook met deze laatste mede- deeling rekening te houden. (w. g.) Cl. MEULEMAN. F. A. BARGE. Zaterdag 9 Juu a.s. heeft hier ter ste de plaats de vergadering van den Ned. Oudheidkundigon Bond. Deze dag wordt in gewijd door een ontvangst ten stadhuizo door mr. De Ridder, burgemeost. r van Lei den. H.H. Curatoren der Rijksuniversiteit stonden bereidwillig het groot-auditorium af als vergaderzaal. Laat nu ook do Loidsche burgerij door het ontplooien der driekleur den straten eeu vroolijk aanzien geven voor do tal rij ko scha re uit gehcol Nederland, die dion dag de overblijfselen van Leidens groot vee leden komt bewonderen. Leden dor Yereeniging Oud-Leiden" worden er aan herinnerd, dat zij tot verga dering en alle feestelijkheden toegang heb ben, als leden eenor bij den Bond aangeslo ten Yereeniging. Behalve aan de gisteren genoemde da mes, ie het einddiploma van de Hoogoro Burgerschool voor meisjes alhier ook uit gereikt aan mej. A. Schim van der Loeff. Het bestuur van het Comité „Leiden cn Omstreken" dor Nc-dorlandscho Vereeni- ging van het Roode Kruis beeft van bet Hoofd comité een schrijven ontvangen, waarvan wij hier den hoofdinhoud mede- deelen „De medische adviseur bij dc arbeidsin spectie in Nederland heeft een beroep ge daan op de medewerking van onze Vereoni- ging tot hot zoo mogelijk openen van cur sussen ter onderrichting, meer speciaal van fabriekswerkl'ieden, in het verleeneD van eerste hulp bij fabrieksrampen. „In werkplaatsen en fabrieken moeten, volgen^ de voorschriften van de wetten op den arbeid en de veiligheid, steeds ver- band- en andere onmisbare hulpmiddelen voorhanden zijn om bij plotselinge bedrijfs ongevallen dc slachtoffers onmiddellijk te kunnen helpen en c. q. een eerste verband aan te leggen. „Om echter eenige zekerheid to waarbor gen, dat deze, voor het verdere verloop van een verwonding of verminking van zooveel betoekomis zijnde eerste hulp, niet slechts zonder verwijl, maar tevens naar den eisch worde verleend, ia het evenzeer noodig, dat er in de fabrieksgebouwen, eoms met hon derden arbeiders gevuld, behalve verband middelen enz., ook steeds enkele personen aanwezig zijn, voldoonde en handig genoeg geoefend in het gebruik en toepassen dier middelen bij eenige bedrijfsramp. „En om nu in zijn pogingen tor voorzie ning in de behoefte aan dergelijke helpers in fabrieken en werkplaatsen zooveel moge lijk te slagen, heeft de medische adviseur den, hoofdzakelijk moreolen, steun en, zoo mogelijk, verdere medewerking verzocht van hot Ned. „Roode Kruis". „Die steun geldt hier onbetwist een alge meen volksbelang, een werk van uitstekend nut niet slechts voor vredee-, maar ook voor oorlogstijd. Het gowensohte onderrioht toch is in hoofdzaak bestemd voor mannen, die, bij vredemanoeuvreg of mofoielverkla- ring van het leger, voor een groot deel onder do wapenen gekomen en praotisoh onderlegd in het eerste hulpverl'eenen bij ongelukken, in staat zullen zijn te velde aan gewonde kameraden, bij eventueel ge mis van onmiddellijke medische assistentie, oordeelakundig do helpende hand te reiken. „Zulks overwegende, richt het Hoofd comité zich tot de besturen van de plaatse lijke Comité's, met verzo k om aan het openen van dergelijke cursussen mede te werken en de voortzetting er van te helpen verzekeren." Het bestuur van het Leidsohe Comité heeft besloten aan dit verzoek to voldoen. Op zijn uitnoodiging hebben de heeren Doctoren Stoffelaar en Timmermans zioh bereid verklaard, zulke cursussen te geven, cn wel eiken cursus op nader te bepalen plaats en uur gedurendo zes weken, een maal 's weeks, telkens aan een tiental per sonen. Namens het Bestuur is thans tot fabrikanten de uitnoodiging gericht voor het bijwonen van den cursus een persoon uit hun inrichting aan te wijzen, liefst dongeno die ook thans reeds met hot be heer van de verbandkist belast is. Het bestuur wenscht echter dc verant woordelijkheid van den persoon, die mot het verleencn van de eerste hulp bij on gevallen in de inrichting, waar hij werk zaam is, belast is, allerminst uit te brei den. Spoedige doorzending van eiken eenigsziins ernstig verwonden naar genees heer of Academisch Ziekenhuis blijft, even als tot dusver, ook voortaan allernoodza kelijkst om den duur der behandeling tot het strikst noodigc te beperken. Tc 's-Gravcnhage werd gisteren gehou den de 14de algemeeno vergadering van onderwijzeressen en on der wij zore der Zon dagsscholen in vrijzinnigen geest. De heer H. Oost opende de bijeenkomst met een rede, waarin hij de taak van de on derwijzeressen en onderwijzers der Zondags scholen schetstehet nader brengen tot God van menschonzielen. Mej. A. Buisman, uit Delft, leidde ver volgens in hét onderwerp: „Gemis aan vroomheidszin bij het jonge geslacht", waar bij zij de volgende stollingen toelichtte: a. de oorzaak van hot gemis aan vroomheid bij het jonge geslacht is voor een groot deel te vinden in het steeds toenemend streven naar dc onafhankelijkheid op alle gebied b. Wij hebben aan te kweeken in het kind het gevoel van deemoed cn dienende liefde en daardoor het besef van afhankelijkheid van God. Spreekster wees er op, dat de vroomheids- zin bij het jonge geslacht is achteruitgegaan, meer bij het stadskind dan wel bij dat op het platteland, een gevolg van do verschil lende levensomstandigheden. Verbetering dient o.a. gezocht te worden door mceidere samenwerking tusschen leerkrachten on ouders; door huisbezoek en het bicngen van brochures cn godsdienstige geschriften in de gezinnen. Do voordracht werd zeer toegejuicht en lokte eenigo disoussio uit. De spreekbeurten werden afgewisseld door gezang. Vervolgens sprak mej. A. Sleyser, van Den Haag, over „huisbezoek" Waar het onder wijs op de Zondagsschool niet genoeg kan doen, achtte spr. huisbezoek plicht. De on derwijzeres) moot daarbij in staat zijn, ma te rieele hulp te bieden aan do gezinnen, die bezocht worden; een stelling, welke bij de discussie zoowol toejuiching als bestrijding vond. Daarna sprak mej. M. Buma van Den Haag, nog over „De Kerstverhalen op het Kerstfeest." Spr. wilde daarin de histori sche waarheid zien betracht. Mej. Muller deed eenige mededeelingen over bijeenkomsten om do 14 clagen te Haar lem gehouden mot ouders van do Zondags- schoolkinderen, waarin do voorganger via den Protestantenbond aldaar voorging, ge vende bijbelbeschouwingen en -oritieken. Spreekster was van oordeel, dat van deze bijeenkomsten groote kracht kan uitgaan, in het belang van do kindoren niet slecht-i, maar vooral ook in dat van de ouders, die daar iets kunnen loeren van bet hoogove, het ideëele leven. Voor volo ouders zouden zulke bijeenkomsten een uitstekende gelegen heid zijn om het liart te verfrisschen. Eens in de 14 dagen in den winter houde men zulke avondbijeenkomsten, govo daar geen preeken, maar een stuk literatuur met godsdienstige strekking, waarvoor ioleidster werken van eenige schrijvers en s- brij telers aangaf. Erkennende do moeilijkheid dezer zaak, geloofde spr. toch, dat er genoeg vrouwen in ons land zijn, die zich met voorlezingen op dergelijke avonden kunnen en wi:,cu belas- ton. Aan de voorlezing van zulk een litera risch stuk zou dan een godsdienstige be schouwing kunnen voorafgaan. Bij het debat bleek algemeen sympathio te bestaan voor het denkbeeld vaa io'eid- ster, die nog eenige wenken gaf. Mej. W. Snellen, uit Leiden, hield ton slotte een referaat over het onderwerp „Het is wenschelijk om bij het onderwijs op de Zondagsschool God to noemen hij Zijn naam en Christelijk-godsdienstige uitdruk kingen te gebruiken." Inloidster wees er op, dat m.m thans in dat opzicht te kort schiet. Er Instaat een zekcro vrees om Gods heiligen naam te noe men cn in het algemeen, Christelijk-gods dienstige uitdrukkingen te gebruiken. Dat noomde spr. verkeerd. Ter beuovdering vsd een vaste geloofsovertuiging ;s het noodig ten deze van zienswijze to veranderen. Door het verzwijgen van Gods i aam wordt God voor de kinderen iets onwezenlijks. Dat is bedenkelijk. Met verschillende voorbeelden trachtte spr. dit nader aan te toonen. Over dit referaat werden geen discussiën gevoerd. Bij de rondvraag werden nog eenige za ken van huishoudclijken aard besproken, waarna do vergadering werd gesloten. In de Dierentuinzaal vereenigden zioh te 5 uur velen van de 200 dnmee en heeren, dia do vergadering hadden bijgewoond, aan een gcmeenschappelijken maaltijd. Gistermiddag werd hot nieuwe Sehildo- rijenmuseum aan de Lindegracht te Dor drecht geopend in tegenwoordigheid van on- scheidono autoriteiten en genoodigdon. Go- lijk bekend is, werd hot Sckilderijonmuseum aan de Wijnstraal te klein cn daar hot, met bet oog op do geschonken collectie Am Sohoffer uitgebreid moest worden en dit niet wel mogelijk was, moest worden omge zien naar een aaide r ruimere looaliteit. Dio werd gevonden in bet voormalig gesticht van Krankzinnigen, natuurlijk na deu noo- digon verbouw. Het bestuur van het Muse um en het Gemeentebestuur vorkregen over eenstemming, ook wat betreft o\or do door ieder te betalen som en... de zaak was beklonken. Thans is do verbouw afgcloopen eu zijn de schilderijen overgebracht. Bij de plechtigheid van gistermiddag hiold do voorzitter van het Museumbestuur, mr. S. v. Gijn, de openingsrede. Het gebouw moge geen sieraad van bouwkunst zijn, z.cide spre ker, ook niet van praoht of weelde, in hooge mate voldoet het aan do eischon te stellen aan een museum. Do yereeniging „Dordrecht» Museum" is oen vereeniging, die reeds meer 'dan zestig jaren bestaat en het lijkt spr. niet ongepast te herinneren aan hen, aan wie het museum of in breeden zin, de vaderlandsehe kunst, zoo groote ver- pliohtingen heeft. Hierna sohetetc do hoer v. Gijn de geschiedenis van hot museum. De burgemeester, daarop het woord ne mende, zette meer in den brocdo dc voorge schiedenis dezer zaak uiteen. Na deze rede werd do eerewijn rondge diend. Dc heer H. W. Mesdag sprak ver volgens nog een woord van dank aamens de kunstenaars en toen begon de rondwan deling door het museum. Aan do Lindegracht is ceu eenvoudig, doch net hekwerk aangebracht, dat toegang geeft tot een goed aangelegd vrij ruim plantsoen. Door de hoofddeur komt men in de vestibule. In do vestibule geeft een trap toegang naar do bovenzalen. Beneden vindt men rechts drie zalen, die gevuld zijn mot kunstschatten uit do verzam» ling van don heer Hidde Nijland; links is een der Sckof- forzalen, gevuld met copiien of schilderijen van familieleden. Bovon links is de twee de Schcfferzaal, waar men niets andera vindt dan werken van Ary Schcffcr. In de overige zalen bovon vindt men natuurlijk hetgeen het museum reeds bezat en voort* een zaal gevuld uit do collectie van don hoer Yan Bi bierbeek en een gevuld uit die van den heer Iïiddo Nijland. Dat daar veel moois te zien ia, behoeft haast niet gezegd. J Trouwens, oudere en nieuwere school zijn 1 vertegenwoordigd en het is van algemeeno bekendheid, dat het Dorische museum veel schilderijen van groote kunstwaarde bezit. Verder zij opgemerkt, dat vloer en wanden^ j in eenvoudig bruin, in overeenstemmingJ zijn en dat hot licht uitstekend binnenvalt. Het geheel is een keurige collectie Hol-! landscho kunst. De bestuurskamer met haar! groene met goud afgewerkte lambrizccring j en haar oude sohil derstuk kon tot bchangsol, is eenig mooi. Generaal Yan Heutsz heeft den i waarn. burgemeester van Den Haag, web-; houder Simons, tclegraphisch bericht, do J uitnoodiging voor de ontvangst ten raad-: <6) Ten laatste, uitgeput door haar vruchte- j looze pogingen, begon zij do ladder weder af te dalen. Eerst nu dacht zij aan grootje. Het bevreemdde haar, dat zij niet meer het schijnsel dor lantaarn zag. Boven haar, be ileden en rondom haar, overal één ondoor dringbare duisternis. Toen zij weder grond cmder haar voeten had, zocht zij haar weg naar do vaten. „Grootje 1" riep zij in wan- hoop: „Grootje, hot luik is dichtgevallen. Hier ben ik weer terug Geen antwoord. Zij zocht tusschen de rondom liggende ba- Ion en kisten, maar vond niets. Zij ging, al Rockende en tastende, den geheelen kelder door, maar met geen beteren uitslag. Groot- jo Darke was weg 1 De lantaarn was weg. Nogmaals bevond zij zioh alleen in har,/ af schuwelijke gevangenis. Geheel verbijsterd zette Gypsy zich op e^n kist neder. Zij begreep er niets van. Waar was grootje gebleven"? Hoe was de oude Vrouw uit don kelder gekomen? Niemand was haar op de ladder voorbijgegaan. Zou i 0r nog een andere uitgang zijn behalve de trap Nogmaals ging zij tastende al de muren langs, zij onderzocht elke oneffenheid, maar Vond niets. Dit onoplosbaar> geheimzinnig raadsel vervulde haar met waanzinnige vrees. Wat was er van grootje geworden? Yerlatener en wanhopiger dan ooit ging zij weder zitten. Een onbeschrijflijke loom heid overviel haar. Gedurende de laatste vier en twintig uur had zij gegeten noch geslapen. Het voedsel, dat grootje Darke haar gebracht had, stond nog op den grond dicht bij haar Met moeite gebruikte zij een klein 9tukje brood en toen geheel en al uitgeput, leunde zij inet haar zoo fraai gevormd hoofdje togen den natten, vochtigen muur cn trachtte to slapen. Geen vijf minuten later sprong zij echter met een rauwen gil weer overeind. Een ge- schuivel onder haar voeten, gevolgd door een getrippel over haar schouders en armen, maakte haar liet rusten onmogelijk. De rat ten verzamelden zich rondom haar, ten oinde een feestmaaltijd te houden van liet voor haar medegebrachte voedsel. Links en reclita, van boven naar beneden en omgekeerd, lie- pe® zij in zwermen over haar heen. Hoe meer Gypsy er van zich afschudde, hoe meer er schenen te komen. Zij gilde en schreeuwde van angst, zij vlood van het eene eind van den kelder naar hot andere. De grond onder haar voeten scheen te leven. Yan alle kanten beklauterden zij haar. Dit was nog het vreeselijkste van al de vrccsolijkheden, die zij reeds ondervonden had. Instinctmatig zocht en vond zij haar weg naar do tegen den muur staande vaten en kisten. Al gillende beklom zij deze, zioh aan de vochtige, klamme stecnen vasthou dende. Overal was het beter dan op den kouden grond met dien vreeselijken, grie- zeligon zwerm beesten rondom haar. Boven op een groote kist zittende, be merkte zij, dat een van die walgelijke bees ten nog op haar rug zat. Zij trachtte tever geefs er zicli van te bevrijden. Het liet zich niet afschudden. Haar voet gleed uit, haar hand vond geen steun aan den slijkerigen muur, do kist kantelde om... zij viel midden in den zwerm ratten. Op dit oogenblik werd het valluik ten tweede male opgeheven. Een lichtstraal viel in het gewelf. Iemand daalde dc ladder af. Dc verschrikte ratten vlodon in allo richtingen weg. De voetstappen naderden, het licht werd sterker. Iemand trad op Gyp. sy toe cn nam het voor dood liggende meis je in zijn armen. Zij was slechts bewusteloos. Spoedig ging ex een rilling door haar leden, einde lijk openden zich dc groote, donkore oogon en koken doodclijk verschrikt in het gelaat, dat zich over haar hcenboog. Het was de slecht? boeventronie van Ste phen Darke. XVII. Coralie schoof het zware gordijn van voor het boogvenster der eetkamer weg en keek naar buiten. „O," zeide juffrouw Yann, op lijzigen, eentdmenteelen toon, „zie eens welk een heerlijke maneschijn, het is haast zoo licht als bij dag 1" Coralie bevond zich met haar gezelschaps juffrouw alleen: zij hadden tezamen hot middagmaal gebruikt. Kolonel Desmond was reeds des morgens vroeg uitgereden en waar Arthur zich bevond, wist niemand. Toen de jeugdige erfgename daar in dien helderen maneschijn naar buiten stond te kijken, was haar gezichtje marmerwit. Het door haar afgesproken uur naderde. Zou hij komen Zenuwachtig opgewonden trippelde zij door het huis heen en weer, terwijl zij juf- j frouw Yann niet meer aandacht schonk dan zij aan een paddenstoel zou gegeven hebben. Deze laatste stond eindelijk op en haar eeuwigdurend borduurwerk opvouwende, zeide zij „Ik bon ziek van hoofdpijn, het licht hindert mij aan dc oogen; ik hoop, dat freule Desmond het mij niet kwalijk zal ne men als ik rnij ter ruste begeef." Coralie kon van blijdschap niet spreken en gaf slechts knikkend haar toestemming. Juffrouw Vann verwijderde zich. „Goddank I" mompelde zij, toen do deur zich achter haar gezelschapsjuffrouw sloot. „Kolonel Desmond weg. Juffrouw Vann weg. Niemaud om mij to bespieden 1" Overgelukkig vloog zij do trappen op, het maanlicht viel in breede strepen naar bin nen. Zij had geen kaars bij zich; alleen door dat licht boschenen, begaf zij zich naar Eleonora's wandeling. Zonder angst of vrees zoo moedig maakt ons do liefde opende zij de deur en trad de lange, lage gang in. Nauwelijks had zijn den ingang weder ach ter zich gesloten, of een arm werd om haar heen geslagen en een door een zwaren knevel overschaduwde mond drukte zich op haar roode lippen. „Eindelijk 1" hoorde zij Raymond zeggen, „eindelijk hebt gij mij o.vs tot u geroepen! Ten laatste mag ik u dus bevrijden, Corar lie, cin maakt gij mij tot de gelukkigste al ler stervelingen Zij verborg het blonde kopje aan zijn schouder. „Ja, ik moest thans kiezen tus schen u en Arthur; langer uitst.l w.is thans onmogelijk „Goddank! En wilt gij thans met mij vluchten? Dezen nacht nog, lieveling! Nu dadelijk?" „Neen, zeker niet," a. woorddc zij cm-' stig. „Lieveling, mijn eigen lieveling, speel nu; niet met mijHeb ik niet geduldig op uur gewacht? Alles is gereed, allea is in or de. Waarom dan niet dezen nacht?" „Geef mc nog en kei o uren om mij voor, te bereiden, Raymond. Ik wist immers niet' zekerof gij vanavond komen zoudt! Ikj was er immers niet zeker van, dat gij mijn» brief ontvangen hadt? Ik li< h er waarlijk! niet aan gedacht, nu reeds tl 1 op steil on sprong, hot kasteel te veria ten. Daaren-, boven," vervolgdo zij, meteen kleinen zucht*' „Tressy moot mij vergezellen en zij is naar' het dorp en komt niet voor morgen terug*; Ik ka® Tressy onmogelijk achterlaten." „Lieveling, laat ons dan zeggen morgen-' nacht. Uw brief heeft mij doodclijk ver-! schrikt. Geloof mij, ieder uur, dat gij langer hier blijft, wordt het gevaar grooter." „Ik weet het! Ik weet hot!" antwoord de zij, zich nog dichter tegen hem aan nesto-j lende. „Raymond, zie mij aan en zeg mij, zog mij ni. eindelijk in wol!:; betrekking staat' gij tot Arthur en tot kolonel D rmond Hij trok haar met zich mede naar de bree de vensterbank. Nog nooit had de oude, ver vallen gang or zóó spookachtig uitgezien aljl juist heden. Alleen waar de maan door het. venster naar binnen viel, was het licht; ovo-' pigejia lag do lange, lage ruimte in do diei>. 8to duisternis verzonken Raymond haalde zijn fijn linnen zakdoekj te voorschijn e® veegde zorgvuldig het stol van de houten zitplaats. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 1