RECEPT. Stofgoud. Raadgeving. ALLERLEI. Raadsel. Komkommersaus. Men neemt: een kleine komkommer, 3 deciliter kalfsbouillon, li deciliter melk, 45 gram boter, 30 gram bloem, 1 kleine ui, 1 kleinen wortel, 1 laurierblad, peterselie, 12 poperkorrels, 3/4 deciliter geslagen room, zout, geraspte nootmuskaat. Bereiding: Schil do komkomnier zeer dun, snijd haar in plukjes en kook ze gaar in wa ter met zout. Wrijf de komkommer door een 'fijne zeef; laat deze puree met den bouillon een weinig inkoken. Fruit de ui, den wortel, het laurierblad, de peperkorrel en do peterselie met de bo ter; zorg, dat do massa niet bruin wordt, voeg er de bloem en de melk bij en laat alles 16 minuten koken. Doe daarna de saus door eon zeef. Vermeng deze saus met 'do komkom- merpurée, voeg er zout, peper cn nootmus kaat bij. De geslagen room mag er eerst op het laatste oogonblik bij gedaan en moet er goed doorgeklopt worden; daarna mag de saus niet meer koken, andeTs wordt zij olieachtig. Enkele druppels groene kleurstof maken deze saus veel mooier van kleur. Vrijheid ia een betrekkelijk begrip en moet hert) ook zijn, want zonder bestemming en dus zonder dwang is niets mogelijk, niets denk baar. Vrijheid duidt slechts de afwezigheid eener bepaalde bestemming aan. Zal het woord zin hebben, men gebruiko het slechts bij een betrekking, zonder welke het wezen niet kan bestaan. Beschouwt men de vrijheid in dat licht, dan valt or iets redelijks over te zeggen. Goethe. Reizen isnieuwe punten van vergelij king vinden, voor alles, wat wij gezien heb ben en zullen zien, genoten hebben en zul len genieten. Reizen is: leeren weten wat men heeft en niet heeft en ook niet hebben kan, wat men weten en niet weten moet, wat men leeren en af leeren moet. La va ter. Onverschillig te zijn voor vleierij kan het bewijs zijn van een hoogeren, maar ook van een lagen geest. Men kan boven de vleierij, men kan er ook beneden staan. Wie nie mand vertrouwt, gelooft ook 'den vleier niet Wie geen ware eer waardeert, stelt ook geen prijs op haar namaaksel. Macaulay. Behandeling van drenkelingen. In de „Daily Mail" wordt melding ge maakt van een middel, dat .prof. Schafer van de universiteit van Edinburg aanbeveelt om dronkolingen tot bewustzijn te brengen De manieren, die daartoe gewoonlijk wor den gevolgd, keurt hij af, omdat de dren keling daarbij op den rug gelegd wordt, waardoor de tong naar achteren dreigt tc glippen, en water, slijm en schuim niet licht uit keel en mond van den drenkeling ver wijderd kunnen worden. Bovendien wordt bij die manieren to groorte krachtsinspan ning geëischt. Prof. Schafer schrijft de volgende behan deling voor: Leg 'den drenkeli g, zoodra hij uit het water is, voorover op den grond, met een opgevouwen jas onder het benedendeel van de borst. Laat geen oogenblik verloren gaan. Als de ademhaling opgehouden heeft, kan het geringste tijdverlies noodlottig zijn. Kniel vervolgens over den drenkeling heen (op één of twee knieën), met het gedicht in dezelfde richting als zijn gezicht. Leg uw handen aan weerszijden van den bene denrug, op de laatste ribben. Laat vervol gens het gewicht van uw lichaam flink, maar niet heftig, op den drenkeling ruston, zoo dat gij lucht cn water uit zijn longen drijft. Dadelijk heft ge u daarna weer langzaam op, de handen steeds op zijn lichaam houdende. Deze beweging op en neer moet om de vier of vijf seconden herhaald worden. Gij moet m. a. w. uw lichaam langzaam voor- en achterwaarts bewegen, een keer of twaalf of vijftien in de minuut, zonder rust tusschen de bewegingen. Minstens een halfuur moet deze kunstbeweging voort gezet worden, tenzij de ademhaling vóór dien weer ingotreden is. Houdt de adem haling, zooals wel gebeurt-, daarna weer op, dan beginne mon weer met dc voorgeschre ven behandeling. Is cr gelegenheid toe, dan kunnen ande ren intusschen warm flanel op het lijf cn dc beonon en warme kruiken aan do voeten leggen. Dé natte klecren mogen echter niet uitgetrokken worden en er mag ook den drenkeling niets ingegeven worden, zoolang de natuurlijke ademhaling niet hersteld is. Prof. Schafer ziet een der voordooien van zijn behandeling hierin, dat er geen gevaar is voor beschadiging van een opgezette lever of eenig ander orgaan. Hot Postregloment. De brievengaarder van een der kleinste gemeenten in ons Land een plaatsje bij Kampen bezat een groot gevoel van zelf standigheid. Daarbij achtte hij zich ook in ontwikkeling verre boven de andere dor pelingen verhevenhij beschouwde hen als een minder soort wezens, die men behande- 1 i kon naar willekeur en die men in ledi ge oogenblikken kon gebruiken als doelwit voor spot. Onze brievengaarder amuseerde zich meermalen met do nuchtere vragen, door de eenvoudige boertjes en boerinnetjes gesteld, en dit bracht hem, die niet van humor ontbloot was, op een vervelenden Zondagmiddag er toe een lijst met orders en raadgevingen op to stellen, die den vol genden dag met belangstelling door de dorpsmenschen aangegaapt werd cn als een bewijs van des heereh „postdirecteurs" groot vernuft weldra van mond tot mond ging. Aan het publiek werd hot navolgende t?r kennis gebracht: Daar alle postbeambten taalkundigen zijn, mogen de adressen ook geschreven wor den in Chineesch of Sanskriet. Het is niet raadzaam fruitboomen per post te verzendon met de vruchten ©r aan Vóór het opplakken van postzegels moe ten deze steeds met de tong, aan de gom- zijde, bevochtigd worden Flesschen met inkt. moeten gekurkt ver zonden worden. Dynamiet en dergelijke stoffen blijven voor risico van den afzender. Indien het op het postkantoor ontploft, mag de post beambte niet aansprakelijk worden geacht. Briefkaarten met gold mogen niet worden verzonden. Bij de verzending van horloges en klokken moet dit op de buitenzijde van het pakket aangeteekend wordendo postbeambten zul len ct dan zorg voor dragen, dat ze op tijd opgewonden worden. Brieven zonder a'dres moeten door dege nen, voor wie zo bestemd zijn, aan het post kantoor in ontvangst worden genomen. Bijzonder Ttènteéken. Mijnheer de commissaris, mijn man is verdronken; ik verzoek u vriendelijk naar zijn lijk te laten zoeken „Had de overledene een bijzonder ken- beeken?" „Ja, hij was gtom." Ferdienstelijk. Gids„Hier, dames en heeren, ziet gij do ruïnen van een voor malig roofslot, hetwelk de keurvorst van Brandenburg in elkaar liet 9ohieten; hij liet ook den burcht daarboven afbranden, waar van gij nog eenige overblijfsels kunt zien... ja, die man heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt, voor wat het vreem'delingenverkeer in deze streken betreft." Kermisreiziger: „De reus, dien ik do eer zal hebben u voor te stellen, dames em hoe ren, is zóó groot, dat hij duizelig wordt als hij naar den grond kijkt." j Een colltga. ..Zeg eens, doktor Jansen is tot proiesor benoemd." „Wat? Dat is een schandaal!" »tJa, dat helpt je niks, als je hem ont moet, moet je tooli meneer de professor leggen." „Dat vertik ik. Tegen zoo n ezel zeg ik gewoon: collega Een candidaat, die niet bijzonder van den tongriem gesneden was en die op zijn beurt het woord moest voeren nadat zijn tegen partij een scliitterende speech had afgesto ken, bepaalde zich tot deze woorden: „Kiezers van deze stad. Alles wat hij ge zegd heeft, zal ik doen!" Klant: „Zoo, 16 dat de verbeterde type writer V' Bediende: „Ja, mijnheer; als er een woord is, dat u niet weet te spellen, dan drukt u ma<ar op dezen knop en er komt een vlek." Een verdedigingConducteur: „Maar mijnheer, dat meisje de toch ouder dan tien jaar; zij ban niet op een ksinderbiljet reizen." Reiziger: „Wat, denk je, dat ik de di rectie bedriegen wil?" Ik reis nu al twaalf jaar met dat kind op de spoor en nog nooit heeft iemand me zoo beleedigd." Dat nog niet. „Heden ten dage zie je vnn alles. Men schiet zonder rook, rijdt zonder paard, telegraplieert zonder draad, daar ontbreekt echter nog iets." „En dat is?" „Een bruidsschat zonder vtouw." Vorstelijke aardrijkskundige les. Gou verneur: „En hoe noemt men de vrucht bare plekken in de Sahara, Hoogheid?" Prins (geeuwt van verveling): „O ah Goivvemeur (haastig): „Heel juist, Hoog heid, oasen." Aan het loket. Postambtenaar: „Zoo kan ik heb pakket niet aannemen. Het adres is te onduidelijk: het woord Amster- sta-m" bijvoorbeeld kan ik volstrekt niet lazen." Onverstoorbaar. Reiziger: .,Zeg 'reis conduotour, ik heb je verzocht mij te wekken als ik er uit moest, en nu ben ik wed een uur vorder dan de plaats va-n mijn bestem ming." Conducteur: „U moet het mij niet kwa lijk nemen, meneer. Ik heb herhaaldelijk gewaarschuwd en u heen en weer geschud, maar alles wat u zei was: „Goed, Marie, help de kinderen maar vast. voort met het ontbijt. Ik ben in een minuut beneden." Troef. De advocaat van den beklaagde had den getuige een uur lang met strikvra gen vermoeid. Eindelijk vroeg hij: „Is het waar, dat er van uw familieleden enkelen minder vlugge hersens bezitten?" „Heel waarschijnlijk," antwoordde de getuige. „Mijn grootvader, die voor predi kant studeerde, heeft het opgegeven en is advocaat geworden." Antwoord op de Opgave in hel vorig Zondagsblad M e E n 1 Y m p n E- r a E R B EER a B a n t t E e n n E y R Noem mij recht en ik ben kleurloos. Noem mij omgekeerd en ik ben zwart. Wie ben ik? [Oplossing in het volgend ZondagsbladJ.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 14