Brigven m eon Loidanaan.
PERSOVERZICHT.
Gemengd Nieuws.
LY.
Mijnheer neem het cms niet kwalijk dab
wij zoo vrij zijn naar u te schrijven want
wij hebben gohoor-d dat u wel eens schrijf
in dc krant brieven van een Leiden aar, nu
rouden wij willen dab gij voor on3 difc ook
eens deed
Zoo was de aanhef van een langen brief,
die mij in het laatst van deze week werd
toegezonden, blijkbaar namens eenigc
vrouwen en moeders.
Op het einde werd er in geschreven:
Q,Mijnheer mocht het soms weeen dat het
een beetje grof gesteld is verbeter 't dan maar
asjeblieft". Nu, do brief was in krass© be
woordingen gesteld, zooals een werkmans
vrouw zich dunkt mij moet uitdrukken,
ais zij een man heeft, die een deel van zijn
weekgeld naar de kroeg brengt, terwijl z ij
moet tobben om met heb overige deel van
bet loon rond te komen.
Want do heel© brief loopt over kroegen,
kroeghouders en kroegenbezoekers.
Daarin wordt dan gezegd, om hora kort
en ontdaan van de cigonaardigo Leidscho
krachtsbermen weer te geven:
lo. dat er onder do werklieden echtge
noot© n en vadt:'3 zijn, die dagelijks de kroeg
bezoeken, cr sterken drank drinken en
daarna er eieren gebruiken;
2o. dab er kroeghouders zijn, dio de gc-
hecle week aan de bezoekers borgen en zcjlb
in stilte jenever meegeven aan de mannen
om deze in de fabriek of de werkplaats
te gebruiken;
3o. dat dc kroeghouders een lui, gemak-,
kclijfc en lekker leven leiden ten koste van
het geluk en don vrede van arbeidersgezin
nen;
om eindelijk er cp aan te dringen,, dat
dan ten minste des Zondags do kroegen ge-
aioten blijven.
,,Het is een geluk, Mijnheer, die er geen
last van heeft", zoo sluit do schrijfster,
„wanfc daar gaat een mensoh onder gebukt,
nis knap po vrouw zijnde."
Ik vond hot schrijven bitter en hard je
gens do mannen, dio drinken, on die kroeg
houders, die schenken, doch kon heb begrij
pen cn vergeven, want waarlijk een knappe
vrouw moot cr onder gebukt gaan, dat
haar man van zijn niet reeds groot week
loon een gulden of drie naar de kroeg
brengt, ook al zat daaraan geen ander leed
en ellende vast, dan die, welke voortkomt
tiit het gemis van dat geld. En ik meende
mijn schrijfster onrecht aan te doen, indien
ik van haar schrijven niet eonigc notitie
nam.
Daarom wil ik voor deze weck mijn
brief or aan wijden.
En dan moet ik al dadelijk zeggen, dat
ik met haar het dagelijkseh kroegbezoek
van do mannen afkeur cn het allerlafst
vind, dab men, na eerst een roes gedron
ken to hebben, zich in diezelfde kroeg
tracht to ontnuchteren door middel van
eieren of ander versterkend voedsel.
Zulke mannen begrijpen hun taak, die zo
als eohtgonoot en vader op zich hebben ge
nomen, al heel slecht.
Het loon, dat zo verdienen, komt liet ge
heel© gezin too, Ivan er een versnapering
af, schiet er na het dringend nooclige nog
iets over voor een uitstapje, dan behoort
dit niet aan den man alleen, maar mede
aan vrouw cn kind.
,,Ik moet er voor werken, ik 'kan dus cok
naar goeddunken over mijn loon beschik
ken", een woord, dat men vaak hoort en
waarnaar men soms een werkman han
delen ziet, is een drogreden.
Do vrouw, waarmede hij het huwelijksle
ven deelt* do kinderen, die hun beiden fcoc-
behooren, hebben mede recht op zijn loon.
Samen vormen zo een eenheid en heb is
neg zeer de vraag, wio het meest voor de
in-stand-houding van het gezin doet: de
man, die zes dagen arbeid verricht, of de
vrouw, dio zeven dagen do huishouding be
stiert en voor do opvoeding der kinderen
zorgt. „Als knappe vrouw zijnde", stond er
in den brïof, cn werkelijk, daar komt het
mede op aan.
Yele kroegen zijn niet gezellig, vaak zeef
ongezellig. Daartegen kar* een arbeiders-
woonkamer, die er een beetje knap uitziet,
wel uit.
Maar daar zijn er ook arbeidersvrouw-
tjes, dio er geen slag vau hebben heb tehuis
gezellig to maken.
Wij zouden onbillijk worden, als we do
schuld alleen aan don man gaven. Er zijn
ook slordige huisvrouwen cn dezulken ja
gen do mannen do deur uit naar do kroeg.
Wij leeren voor allerlei werk, maar echt
genoot en moeder kan wordon iedoro vrouw,
dio een levensgezel op haar weg vindt, dio
het wagon durft met haar do levensreis te
aanvaarden.
Do gang naar do kroeg in de werkrnons-
kringen zou stellig minder groot wezen,
indien allo werkmansvrouwen voor haar
taak waren berekend.
Ik wil daarmee niet to kennen geven dat
ld it ecnig huisvader, dio 's weeks 3 of zelf
maar een of een halven guklen naar de-
kroeg brengt, verontschuldigen kan, doch
wil alleen maar zogigen dat er kroegloop cn
is dab zijn verklaring vindt in het ongozol-
lig, onvriendelijk soma verwaarloosd eigen
thuis.
Dat do vrouwen zich schrap zotten tegen
hot. kroegloopen der mannen vind ik uit
stekend, doch laten zo het mooiste middel
daartegen een vriendelijk thuis daar
bij niet veronachtzamen.
Mijn briefschrijfster necsnt het vooral
den kroeghouders kwalijk dat zij do mannen
poffen".
Do man behoeft niet eiken keer zijn vijf
centen voor een borrel neer te leggen, uc
tappoT zet na oik glaosjo eon sbreepjo en
aan 't eind der week telt hij die streepjes
op ende werkman beeft van zijn pas
ontvangen loon af te dokkon één, twee,
soms drie gulden, helaas! Natuurlijk ver
gemakkelijkt dezo wijze van doon het bor
rel ge»bruik en al heeft, do tapper daarmede
eenige rdsioo doordat het kan gebeuren dat
iemand bij hem in het krijt blijft., de ma
ndor blijkt toch voor hem voordeelig.
Bovendien, geeft hij niet op „de pof",
dan doet zijn collega het en hij raakt den
klant kwijt, want ook in het tappersbcclriji
hierscht concurrentie.
Het tappen moge nu eenmaal niet een
mooi bedrijf zijn, wie hetzij vrijwillig
of noodgedrongen hebben gekozen en do
niet weinige lasten er voor betalen, willen
liefst zooveel mogelijk verkoopen.
Ik heb nogal eens een vergadering bijge
woond, waar vergunninghouders bijeen wa
ren en daar heb ik dikwijls gehoord dat
de meesben het land hebben aan dronkaards
en dozen liet liefst niet schenken.
Hot wil mij dus voorkomen dat men ver
standig doet den persoon van de zaak te
scheiden en onze vrouwen niet do tapper
er do schuld van moeten géven dat de man
nen in de kroeg komen, tenzij hij er hen
heen lokt en op alle manieren lekker maakt.
Als zij oordeelt dat dc kroeghouder een
lui en lekker leven leidt op koeten van den
werkman, dan moet zo vooral de mannen
doen doordringen van hot verkeerde van
drinken, opdat zij het inzien cn het nala
ten.
Do kroog voorbij te gaan uit jaloezie
van den kroeghouder is beter dan cr in te
komen, maar de kroeg voorbij te gaan in
het betef dat de mensoh te hoog staat om
zich te bedrinken, dat is het ware.
Haat en nijd zaaien tegen den tapper is
niet do ware propaganda voor de drankbe
strijding.
Men moot bedenken, dat een tapper zijn
bedrijf ook al niet voor pleizior, soms niet
grooten tegenzin, doet. Wie weet hoevelen
een ander middel -van bestaan begeerden
als zo het maar konden krijgen.
Daar zullen onder de tappers wel slechte
mensche-n zijn natuurlijk, die zijn er in alle
betrekkingen, maar ook wel goede. De
drankstrijd mag niet worden een personen
strijd.
Eindelijk spreekt mijn briefschrijfster
den wonsch uit, dat des Zondags de kroegen
gesloten mochten zijn.
Ik geloof ook dat daarmee al heel wat
gowonnon zou wozon, maar dan zou men ook
moeten sluiten grootero drankgclegenheden
en daaronder zou weer hot publiek verkeer
lijden.
Wc moeten ruim genoeg van blik zijn,
deze dingen niet alleen uit hot oog van een
gohcel-onthoudor tc bozion.
Het bepalen van sluitingsuren en zooveel
meer is een zaak van den wetgever en wij
zien in do laatst© dagen hoe moeilijk het
der Regeering valt om dezo zaken to regelen.
Zoo ooit dan geldt het hier: zooveel hoof
den, zooveel zinnen.
Dat er door ons volk en ook in de werk-
raanskringen nog zooveel gedronken wordt,
is een bedroevend feit; doch daar zijn moed'*
gevende tcekens, die op beterschap wijzen.
Eén daarvan is, dat do arbeiders zelf den
strijd tegen den drank hebben aangevat.
Dat een werkmansvrouw er de courage
voor heeft om, op haar wijzo en met een
overtuiging, die haar ongeletterde pen be
dreven maakt, te trachten een protest de
wereld in io krijgen tegen kroegloop on on
voelt dat des tappers betrekkelijke wel
vaart verband houdt met haar armoo is
een teclcen, waarop gewezen mag wordon.
Zij zal haar man er van weton af t© hou
den, c zoo zo dat nog niot vermag, althans
haar kinderen tegenzin weten in tc boezo
men voor de kroeg.
Dien weg moeten we op.
Van do wet verwacht ik weinig, van een
matigheids- of onthouderspreek van boven
af tot het volk niet bijzonder veel't meest
verwacht ik van het meer eai moer ook in do
werkmanskringen doordringend besef, dat
de drank is een vijand, die het lichaam
kwaad doet, die 't huisgezin verarmt, die den
huiselijkon vrede verstoort en het levensge
luk kan verwoesten.
Mot die begrippen omtrent den alcohol,
die meer en meer post vatten ook in do
hoofden van het bost© deel onzer arbcids-
bovolking, wensoh ik do maatschappij geluk.
De Nieuwe Courant merkt op, dat het
Eerst© Kamer-verslag over hot wetsont
werp op hot hooger onderwijs
grond geeft om aan de juistheid van het
gerucht t© gelooven, dat do meerderheid
van dat lichaam sterk naar verwerping
overhelt.
„Het Verslag ia niet", schrijft hot blad,
„één doorloopend, geserreerd betoog, waar
van clo slotsom tob verwerping luidt. Er
blijkt zeer duidelijk uit, dat do oppositie
tegen het ontwerp zioh niet heeft georgani
seerd; wol is de aanval op hetzelfde punt
gericht, maar elke groep van tegenstanders
trekt cr naar eigen plan op los. Boette liet
Verslag daardoor wellicht aan uiterlijke
kvaahfc iets in, de beteekonis van het verzet
is or stellig niet minder om. Bijna allo sclia-
keeringen van clou tegenstand, dien het ont
werp in dc Tweede Kamer ontmoette en
dio door tot een eenparig tegenstemmen
van d© linkerzijde leidde, vindt men in liet
Verslag dor Eerste Ka-mor terug. Nieuwo
gezichtspunten opent hot niet, evenmin als
het hot overvloedigo strijdmateriaal, elders
in mondei ing debat on pers bijoen gebracht,
tot één verplette rend wapen samensmeedde.
Niet door één geweldigen houw, maar on
der de veelheid der slagen zal het ontwerp
van dl*. Kuyper vallen."
Na do critifik van verschillenden aard, eic
zioh in alle afdeel ingen rictobto tegen do
toekenning aan bijzondere universiteiten
van het recht tot het uitreiken van diplo
ma's cum offectu civili, to hebben nage
gaan, zegt liet blad, dat het met bijzondere
instemming de stommen heeft vernomen,
dio voor toenemende verdeeldheid on schei
ding dor zonen van hetzelfdo volk waar
schuwden.
,,Dit is inderdaad een vermaan, hetwelk,
meer dan conig liohaam in het land, do Se
naat, de Rand van Oudoren, moest laten
lioqron. Do velo loden, die mede op dezen
grond het ontwerp onaannemelijk verklaar
den, hebben getoond die breedheid van blik
te bezitten, welke een deel der Rogoorings-
pers met zoo dringende onbescheidenheid
dor Eerste Kamer voortdurend meent te
moeten aanbevelen."
Wat in het Verslag ovor dc wensclielijk-
heicl van staatsexamens gezegd wordt-, gaat
De Nieuwe Courant thans voorbij, met uit
zondering van hetgeen „een lid, overigens
fcehooremde tot do tegenstanders van het
ontwerp", in hot midden bracht, met heb
blijkbare doel, aldus merkt het blad op, om
aan de Regeer ing een hand tob verzoening
toa t© steken. Hij meende, „dat de Minister
alsnog zoo spoedig mogelijk een ontwerp
van wet zon kunnen indienen tot ontne
ming van don offectus civilis aan do uni
versitaire graden ©n tot instelling van
staatsexamens, of althans omtrent dio in
diening een bindende belofte zou kunnen
afleggen." Voor dat geval behield hij zioh
zijn stem voor.
„De poging", zegt het blad, „verdient
waardeer ing, zelfs in een stadium van het
proces, waarin zij niet de minste kans meer
biedt op slagen. De Minister heeft deze
zaak uitdrukkelijk „niet rijp" verklaard en
zou trouwens, indien hij thans va/n mcening
voranderde en do verlangde indiening on-
verwijld toezegde, moeten beginnen mot hot
aanhangige ontwerp in t© trekken, aan ge
zien do handhaving daarvan geen zin zou
hebben, indien hij voor de nakoming zijner
toezegging meende t© kunnen instaan.
En kan hij dat niet, dan heeft de toezeg
ging zoo ongeveer dezolfdo waarde als die
do Minister aan dr. Sohokking deed betref
fende het herstel van de „echte" theologi
sohe faculteit-.
Verder schrijft' De Nieuwe Courant
„Overwegingen van act-ueelo politiek
heeft d© Eerst© Kamer geiheol buiten den
kring van haar onderzoek gesloten. De
vraag: Wat zal er gebeuren, indien wij de
web verworpen? werd in de afdeelingen
niet tor sprake gebracht. Uit doze zelfbe
perking spreekt een besef van waardig
heid, dat to waardeeren is. Hot ontwerp
is geoordeeld naar zijn „verdiensten."
Mot do wijze, waarop de Tweede Kamer
hot aannam, heeft de Senaat zioh niet be
ziggehouden. Hij heeft schijnbaar geen acht
geslagen <yp do stammen van buiten, die
vóór of tegen riepen. Misschien ten deelo
ook wel, omdat daaronder tot op den hul
digen dag die ééne stem ontbrak, die had
kunnen getuigen met macht cn met gezag,
de stem der eersten van de wetenschap in
ons land, het koor de-r Senaten van onze
openbare universiteiten Waarom zwegen
zij? Vreesden zij zich te bezoedelen aan „po
litiek"? Vrees voor erger kwaad had bete
ren grond gehad.
Hoo dit zij, do Eerste Kamer stolde haar
voorloopig oordeel over het hooger onder-
wijs-ontwerp t© boek in isolement. Dit
maakt haar stelling tegenover hot ont
werp, nu het in streng afkeurenden zin ge
schreven Verslag verschenen is, voorwaar
niot zwakker. Slecht© dient in het open-bare
debat nog eens uitdrukkelijk te worden ge
handhaafd, wat in de pers op allerlei on
houdbare gronden is betwist: het volle con-
stitubioneeJe cn rnoreele recht der Eerste
Kamer om dit ontwerp niet slechts wegens
strekking en inhoud, maar ook wegens zijn
geschiedenis In do Tweede Kamer en wegens
de rechtmatige verontrusting, die het wek
te in zeer onderscheiden kringen van de na
tie, tc wijzen van de hand."
De Nieuwe Courant voegt aan haar be
schouwingen ten slotte nog dit toe:
Ironie der omstandighedenDen dag na
dat het Verslag verscheen, komt een oogen-
sohijnlijk officieus bericht ons konde doen,
dat het doRegeoring is, die, wegens de
drukte der dagen, haar antwoord zóó long
zal uitstellen, dat do openbare behande
ling in de Eerst Kamer niot dan na afloop
der Statenverkiezingen kan worden ver
wacht. Mogen wij De Standaard vragen,
die eertijds in ons bescheiden advie6 tot
zoodanig uitstel gehoorzaamheid aan een
geheimzinnig mot d'ordre zag, of soms
Hf ij metselaarainvloed zich inmiddels een
toegang tot de hooge Rogeeringskringen
heeft weten te hanen 1 Die in/vlood staat
voor Diets; maar toch, dat hij de coalitie
bereiken zou
Zolfs de heer Van den Biesen, die een
nota van 35 bladzijden vol officieel© god-
looehonarij uit do redevoeringen der open
bare professoren wist bijeen tc grabbelen,
zal nu niot meer gelooven, dat duistere
machten aan het werk geweest zijn om zijn
li her aio medeleden tegen het ontwerp van
dr. Kuyper op te zetten
Heb Handelsblad zegt, dat bet verslag
van het onderzoek in de afdeelingen der
Eerste Kamer althans een kijk geeft op de
meeningen, welke in dat hooge staatscolle
ge omtrent het ontwerp tot wijziging en
aanvulling der wet op het hoog or on
derwijs worden gekoesterd; dat het. Oor
deel van dc meerderheid er niet uit valt
op tc maken, maar dat men wel den indruk
krijgt, dat de aanvallers talrijker z;ju dan
de verdedigers, al blijkt dit nergens uit
een uitdrukkelijke verklaring.
Het blad vindt* dat het verslag can bij
zonder duidelijke uiteenzetting der tegen
over elkander slaande gevoelens bevat, en
door de beknoptere samenvatting de we
derzij dscho argumenten helderder uitkomen
dan in het lijvige verslag der Tweodc Ka
mer.
Zij wijst in dc eerste plaat-s op het betoog
omtrent „de noodzakelijkheid van do vrije
ontwikkeling van het hooger onderwijs."
En ©ven bondig als afdoende acht zij voorts
do redenen uiteengezet, waarom de leden,
die aan bijzondere universiteiten niet ab
soluut do bij het ontwerp verleende be
voegdheden wensohten te onthouden, toch
onoverkomelijke bezwaren hebben te-gen do
wijze, waarop dit in het voorstel der Rcgee-
ring geschiedt.
Het Handelsblad merkt verder op, dat
dc voorstanders van het ontwerp zich in de
eerste plaat© beroepen op den eisch der
„vrijheid", dio ook aan hefc hooger ©n ler-
wijs door do Grondwet wordt gewaar
borgd, maar niet tot baar vecht komt zoo
lang de „rechtsgelijkheid" in dat opzicht
niet is verwezenlijkt.
„Deze bewering", zoo schrijft, het blad,
„is ten eenenmale onjuist. De grondwettige
„vrijheid" van hooger onderwijs wordt im
mers reed» thans ten volle geëerbiedigd. De
wet van 1876 verleent aan een ieder, ook
aan verecnigingen, het recht een bijzonde
re school van hooger onderwijs te openen,
zonder daarvoor eenigen anderen eisch te
stellen dan de mededeel ing van statuten en
indiening van een jaarverslag. Op „rechts
gelijkheid", d.i. op het verkrijgen van de
zelfde rechten, welke de wet aan de open
bare universiteiten heeft toegekend, kan
men echter geen aanspraak doen gelden,
tenzij men voldoet aan dezelfde hooge
eisohen, die de wet voor de Staatsinstel
lingen heeft noodig geacht. Alleen bij het
voldoen aan deze hooge eischen is dan ook
In 1876 aan de gemeente Amsterdam de be
voegdheid verleend haar Athenaeum te ver
vormen tot een Universiteit, met gelijke
rechten als die van het Rijk. Kan men het
dan anders dan een ongeoorloofde bevoor
rechting noemen, wanneer thans het minis
terie en zijn aanhang wil doordrijven, dat
aan een bijzondere Universiteit met slechts
drie faculteiten elk met slechte drie hoog
leeraren, dus zonder gelijke plichten, toch
gelijke rechten worden toegekend? Dit ware
juist het tegendeel van de „rechtsgelijk
heid" .waarop zioh de voorstanders van het
ontwerp beroepen.
Zij verlangen voorts, dat de wetenschap
worde onderwezen naar do „positief Chris
telijke levensbeschouwing", die „de open
baring wil erkend hebben", welke „moet
gesteld worden buiten het bereik van dc
mensohelijko rede." Zij willen, dat „het
Christelijk beginsel ook tot zijn recht- kome
aan de Universiteit", dat „bij het onder
wijs in de wetenschap worde rekening ge
houden met de Christelijke belijdenis."
Dergelijk Christelijk hooger onderwijs te
geven staat hun, die er prijs op stellen, nu
reeds vrij: het bestaan der Vrije Universi
teit is er een bewijs van. Maar zulk een
hoogst gebrekkige instelling, dio nog
hoogst gebrekkig zal blijven, wanneer zij
aan de lage voorwaarden van het ontwerp
voldoet, staat hoe „Christelijk" zij ook
zijn moge verre beneden het peil der
wetenschappelijke eischen, die in
onzen tijd aan een Universiteit gesteld moe
ten worden. En het gemis van deze waar
borgen is d© af doer de reden, waarom do
rechten, die het ontwerp wil verleenen,
niot mogen worden toegekend.
Zoo het nu blijke.n mocht, dat in dat
wetsontwerp niet voldoende waarborgen
zijn gesteld voor do verkrijging van goede
bijzondere universiteiten, dan vuile mca
die voorwaarden aan", zoo gaveö de voor
standers nog te kennen. Alsof het uiterst,
onvoldoend© der waarborgen nog behoeft to
„blijken": dat staat vast voor ieder onpar
tijdige, die aan do drie faculteiten, elk
slechts met drie hoogleeraren denkt een
carioabuur van een hedendaogsehe univer
siteit! Alsof dit „onvoldoende" niet bo
venal is gebleken uit de ongelooflijke en
tooh geschiede aanvulling van liet ontwerp
met deze bepaling, dat do vierde faculteit
binnen 25 jaren en de vijfde na nogmaals
een kwart-eeuw moet zijn toegevoegd.
Hieruit volgt zonneklaar hefc geheel on
voldoende der thans gestelde waarborgen.
Do Eerste Kamer mist echter hefc recht
van amendement cn kan het ontwerp niefc
aanvullen met een bepaling, als in 1876
voor de universiteit van Amsterdam is
vastgesteld. Daarom blijft haren leden, die
do in het ontwerp gestelde waarborgen ten
eenenmale onvoldoende achten, niet anders
over dan tegen het ontwerp te stemmen."
Wielernieuws. Voor den
Bondstocht door Zuid-Beieren, Tyrol en
Salskammergut naar Weenen en Budo-
pe6th, georganiseerd door den „A. N. W.-
B." onder leiding van den hoofdconsul,
den heer D. Fockema, op 28 Mei a. s., heb
ben zich 17 deelnemers, onder wie ook een
gehuwd paar, aangemeld.
Het bestuur van don „A. N. W.-B." heeft
dit jaar weder een subsidie van f 300 ge
geven aan de commissi© van heb Vondel
park, te Amsterdam, als blijk van waar
deering, dat het heerlijke park voor wiel
rijders geopend blijft.
Over het op Tweeden Pinkster
dag te Utrecht te houden, niet voor het pu
bliek toegankelijke congres voor dienstwei
gering deelt het blad „Vrede mede, 'dat
Herbert Plokker zal inleiden: Militaire
dienstweigering van bijbelsch standpunt be
schouwd, en Bodewijk van MioropWezen
lijk anti-militarisme, als ontstaan uit het
beginsel van geweldloosheid. Punt 3 Protest
tegen do gevangenhouding van Jan Terwey
en Adrianus Ris. Punt 4 Anti-militaristi
sche propaganda- Punt 5Hoe fce steunen het
Internationaal anti-mil. congres (in Juni
te Amsterdam te houden.)
T ij dons het korte, maar hevige
onweder, dat gistermorgen boven Leeuwar
den cn de omstreken woedde, sloeg do blik
sem in een berghok op het land van 'den gar
denier D. L. Dijkstra aan het Jelsumerbin-
nenpad even voorbij den Vievhuisterweg.
Het brandde geheel afook de gereedschap
pen- voor zoover niet in gebruik, werden een
prooi van hefc vuur, terwijl alleen de scha
de, veroorzaakt door vernietiging der aan
wezige zaden, op pl.ro. t 30 wordt geschat.
Niets was verzekerd.
Tweo arbeiders, die in de nabijheid op de
akkers werkten, hadden in het bok een
schuilplaats gezocht tegen den hefc onweder
vorzcllcndcn regen. Zij werden uit het hok
gelokt doordat een koe van het grasla t
door het hek op den akker kwam Juist ter
wijl ze bezig waren het dier terug te drijven,
sloeg de bliksem in, waardoor ze, zegt de
„Leeuw. Ct.," waarschijnlijk aan een groot
gevaar zijn ontsnapt.
Men scli rij ft aan do „N. R. C.":
Jan Visser, te» Westernieland, vernam giste
ren, dat een zeedier strandde aan do La-u-
wers on hij bracht hot aan land. Hefc ge
wicht van het dier bedraagt ongeveer zee-
honclord pond. de lengte tien voet. De om
vang van het lichaam is zoo groot als van
een paard. De donkere kleur van liet boven
lijf komt overeen met die van den bruin-
VLseli, hefc onderlijf is echter lichter ge
kleurd, als het ware grijswit. Op de bo
venkaak bij den neus is een witt© streep
van een paar vingers breed. Kiezen ont
breken, maar het aantal tanden is boven
2 maal 23 en beneden ook.
In het bosoh van Heinaulfc, g ©-
legen in het gebied van den Londcnschon
graafschapsraad, huist sedert 21 jaar een
zonderling, dr. William Bell. Hij is nu ze
ventig jaar. In 't dichte van hetbosch, waar
de wandelaars hem niefc vinden, lioudt hij
verblijf. Hij voedt zich meest niet groente,
die hij daar teelt, 's Winters maakt hij zich
ee»n tent van zakken, die hij over lago tak
ken uitspreidt. Maar zomers leeft hij geheel
in de open luohfc. Onlangs zei hij aan een
verslaggever, die hem in zijn schuilhoek ont
dekt had, dat hij 83 jaar zou worden en in
zijn bosch sterven. Maar hot zal zoo niet
mogen zijn. De graafschapsraad wilde den
kluizenaar uit het b isch hebben en de rechfc-
fcer heeft hem bevolen heen te gaan. En hij
had don graufscbapstaad ook nog een shil
ling te betalen als vergoeding voor schade
aan land on boomen. Dr. William Bell moet
nu naar de beschaving terug. (N. R. C.)
Te Keulen is gisteren voor een
gezelschap van genoodigden, onder wie ver
tegenwoordiger© van de Norddcutecho
Lloyd waren, de tolomobilo&ioop, een uit
vinding van den ingenieur Hülsineyer te
Dussoldorp, vertoond. De uitvinding be
rust, naar de „Köln. Zfcg." mededeelt, op
hefc beginsel van de draodl'ooze telegraphic
en heeft ten doel, „schepen on andere me
talen voorwerpen" op zee te ontdekken.
Het verschil tusschon de reeds be&fcaando
toepassingen van de draadlooze telegra
phic on deze uitvinding bestaat alleen hier
in, dat, terwijl men bij de draadlooze te
legraphic seingever en -ontvanger op ver
schillende schepen afzonderlijk gebruikt,
men bij de telemobiloscoop seingever en
seinen fcvanger op een en hetzelfde scliip
heeft. De door den seingever uitgezonden
elecfcrisaho golven kunnen den scinont-
vanger op datzelfde schip niet rechtstreeks
bereiken, maar moeten door een metalen
voorwerp op zee (dus door een stoomboot)
teruggekaatst worden en zoo langs een ge
broken lijn op den ontvanger komen. Het
groote voordeel, dat de uitvinding biedt,
schuilt vooral hierin, dat schepen,, die met
seingever en -ontvanger volgens dit stel
sel zijn voorzien, elk onder ©chip zonder
zulk een toestel kunnen ontdekken. Aan
den kapitein op de commando-brug wordt
zelfs op 3 tot 5 K.M. afstand de richting
gameid, waarin zich het hem tegemoet va
rende schip bevindt, zoodat hij, zelfs als
lioht- en mistsignalen geen dienst kunnen
doen, nog tijd genoeg heeft oin zijn vaar
tuig den j ui sten koers tc geven en zoodoen
de rechtbijdig een ongeluk te verhoeden.
Do proefnemingen te Keulen met de
kleine toestellen, dié slechts op kleine af
standen berekend waren, slaagden volko
men. De uitvinding zal door een naam-
looze vennootschap geëxploiteerd worden.
(N. R. C.)
Lu book is, fcijdenseon zwaar on-
weer, geteisterd door een windhoos, die
allerwegen schade aanrichtte. Verscheide
ne fabriekssohoorsteenen en talrijke groote
boomen werden omvergeworpen en ook vele
huizen van hun dak beroofd.
De anarchist Turner wordfcvan
Nieuw-York naar Engeland teruggezonden.
Hot Hooggerechtshof besliste, dat de anar
chisten-paragraaf niet in strijd is met de
grondwet. Turner had zelf bekend, dat liij
anarchist is. Daarom was zijn uitzetting ge
rechtvaardigd.
Een uitgestrekt deel van het
Reichswald te Kleef, dicht bij do Neder-
landsche grens, is door brand vernield.
Te Trier is weder een onder of
ficier wegens mishandeling van onderge
schikten veroordeeld. De man, die in niefc
minder dan 500 bewezen gevallen zich aan
mishandeling had schuldig gemaakt, werd
tot 1 jaar en negen maanden gevangenis
straf.
Opmerkelijk met hot oog op in andere
gevallen wel eens gebleken opvattingen.
was de rede van der auditeur, die o. a. zei-
de: De beschuldigde moet een flink onder
officier geweest zijn, flinker en beter dan
zijn bezadigder en kalmer kameraden
ik dank echter voor dio flinkheid. De be
schuldigde kweekte verbittering en onder
mijnde dé discipline.
Volgons een bericht uit New-
York aan do „Frkr. Ztg." zijn, gelijk reeds
gemeld werd, de „Boerengeneraal" Pearson
en do „Nedorla-ndsch© journalist" Van der
Hoeft wegens poging tot oplichting ten
nadeele van den gewezen onderstaatssecre
taris Webster Davis, in hechtenis geno
men. Zij beschnldigdon dezen een som van
200,000 dollars aan Bóeren-gelden niet
te hebben verantwoord.
De heer Davis zou kort na zijn reis naar
Zuid-Afrika in het begin van den oorlog
aanzienlijke aankoopen van grond hebben
gedaan
Duidelijk ia dit lerioht allerminst. De
beer Webster Davis, dit is genoegzaam be
kend, vervulde ,toen de Boerenoorlog be
gon, een ondergeschikte plaats in d«^
Amerikaanscho regeering.* Hij werd met een-
opdracht naar Transvaal gezonden en keer
de na een igo maanden, van geestdrift voor
d© Boe ren zaak vervuld, naar zijn vadcr-J
land terug. Als protect tegeD de politiek
van non-interventie van Amerika nam hij
hierop ontslag uit zijn ambt. Wat of be
doeld wordt met do „Boerengelden", welke
hij niefc zou hebben verantwoord, is niefc
duidelijk. Zijn het gelden, voor de Bot*
ren bijeengebracht-, of gelden, hem wellicht
door de vroegere Transvaal ache regee-ring
toevertrouwd en welke hij beschuldigd werd
te hebben verduisterd?
Generaal Pearson is volsfcre&t geen gene
raal, maar iemand, die zich tijdens den
oorlog nog al moeite heeft gegeven voor do
Boerenzaak dooi- het- indienen van pretes
ten tegen de schending der neutraliteit,
door het inzamelen van gelden zonder daar-,
toe eenige officicele opdracht te bezitten.
