De kiceihvoedc onzer dagen. TM MA!EN. 9 pond amandelen, 32 pond rozijnen, 46 pond koffie, en zoo ging heit verder. Hoofdschuddend trad hij zijn huis bin- »en ©n riep: Vrouwtje, kom eens even hierl J© laat me daar ineens 115 pond suiker. 21 pond amandelen en ik weet niet wat al meer komen. Zeg eens, voor hoeveel jaar wil je proviand opdoen? We zijn hier toch niet in Port-Arthur?" Mevrouw wierp een blik op het door haar gedicteerde lijstje en werd vuurrood. „Och", zei ze zeer verlegen, ,,dat is een [•vergissing. Dat moet zijneerstens 15 pond [suiker, tweedens 1 pond amandelen, enz. f Ikikinderhaast is de punt na het eerste getal vergeten.'' De echtgenoot zag zijn vrouw scherp aan ©n zei: „Vrouwtje, ge hebt die lijst niet geschre ven ze is niet van jouw hand." „Och, neen," antwoordde do jongo vrouw i beschaamd, en toen zij de waarheid beken de, glimlachte mijnheer, terwijl zijn echt genoot© begon te schreien. Het waren de eerste tranen, welke zij in haar huwelijk vergoot, maar zij oefenden een heilzame werking op naar verder leven uit. In een veelgelezen Londensch blad doet miss Braddon een waarschuw ing hooien te gen de steeds stijgende toiletweel dc der Engelsohe dames: „Ook al wenscht men niet, dat plotseling een Savonarola zijn stem verheft en het vroolijke gezelschap er toe brengen zou, haar sieraden, kleederen, pelzen, hoeden en juweelen tot een grooton brandstapel bijeen te brengen, het is toch een verblijdend teeken te hooren, dat in Londen meerdere vastenpredikers de ver kwistende mode onzer dagen hebben aange klaagd, waarin de lichtzinnigheid zegeviert over verstand en smaak." Nooit voorzeker waren die waarschuwin gen meer noodig dan nu, men moet zich wenden tot het verstand en den goeden, smaak der vrouwen, die zich tot poppen hebben laten maken. Gaat men met zijn ge dachten terug, dan ziet men een voortdu rende stijging der damestoiletten in de laa/tste dertig jaren. Langzaam, maar zeker is de buitensporigheid toegenomen, en het is het hoofddoel van den modernen klee- dingkunstenaar iedere nieuwe mode duur der te maken dan de voorgaande. Zoc wordt kant op chiffon gemaakt, de kant met juweelen bezet, goudweefsels op satijn, ge borduurd gaas op crêpe de chine en dat weer gewerkt op satijn. Het ergste daarbij is, dat, terwijl' zulke dure zaken alleen voor de rijken te verkrijgen zijn, do middelstand niet in staat is ze te dragen en toch met beperkte middelen die pracht wil nabij ko men. Text u. Musik v, R.wintzeR tJun wie-der al - les -blühtundgrüntin Wie - se,Wald und Hain, £s zicht elnSeh-nen mich hinaus in wald-umgrenz-te Flut, und je-desBlu-;nm- wo je-dem We-9en Da wan-delt sich der V/in - terschmerz in. Wo so - viel Lust und Licht und Ueb' im blatt, er-glanzt im Früh-Ungsson-nen-schein winkt das Glück in lieb - U - cher Na - tur und jauthrend klin-get Ju - bel nur aus glück - gescbwell-ter da bleibt einjdiU Ler Wunschmir nur: La»t wan- dein midi zu

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 10