Grieven van een Leidenaar.
PERSOVERZICHT.
Finaneiëele mededeelingen.
XLVII.
Ik ben in een blijde stemming, waar ik
mij neerzet om een en ander op het pa
pier te stellen wat thans voor mijn lezers
in de courant afgedrukt zal worden. Want
ik lic'o wat goeds xiiede te doelen. Men
zal zich heri.meren, dat ik voor een paar
weken aan het „Tehuis voor schoolgaande
Kinderen" een brief gewijd heb. Ik had in
het gebouw eens een kijkje genomen en daar
alles goed ingericht bevonden maar 'daarbij
zoo do opmerking gemaakt dat een mu
ziekinstrument nog ontbrak. Ik begreep
wel, dat do aanschaffing van een orgel of
piano een te grooten greep uit de kas
der jonge verceniging zou doen en daarom
waagde ik in do courant te vragen: is er
niet iemand, 'die zoo'n instrument heeft
etaan, er weinig of geen gebruik van
maakt en het daarom voor dit goede doel
zou willen afstaan?
En waarlijk daar wordt mij zooevon door
het bestuur medegedeeld, dat hun een pia
no cadeau is gedaan.
Ik wil niet zeggen, dat dit in antwoord
is op mijn vra3g, en dat doet hierbij ook
niet ter zake, maar wat ik alleen zeggen
wil is dat mij dit pleizicr doet. De vereeni-
ging is er mee geholpen, de arme jongens
en meisjes, dio al zóó jrcinig in hun jong le
ven hebben dat een groot deel van den dag
'do reeds zoo benepen woning zelfs voor
hen gesloten is, kunnen eens worden opgc-
vroolljkt en gestemd door de tonen der mu
ziek, die op het gemoed van de meeste men-
schen en vooral op het kindergemoed zoo'n
wcldadigen invloed kan uitoefenen. Wié
weet of daarvan nog geen tonen nakiinken
in do zielen dor halfverweecden als de deu
ren van het vriendelijk „Tehuis" zich ach
ter hen hebben gesloten.
Wie de gever of geefster van hot stuk is,
is mij niet medegedeeld,dank er voor zal
hem of haar wel worden gebracht door de
ijverige commissie zolve ik wil hier alleen
den wensch uitspreken, dat den armen
knaapjes en meisjes er veel genoegen mee
gedaan zal worden, dab zal dunkt mij ook
voor den schenker of do schenkster de groot
ste voldoening zijn.
Om nu eens van het ecno uiterste in het
andere te vervallen en na een menBchenhart
van de mooiste zijde te hebben laten zien,
ook eens op den schaduwkant te wijzen,
moet ik nog over wat anderB vertellen. Ge
lukkig behoeft geen Leióenaar, zelfs geen
Hollander heb zich aan to trekken.
Niet lang geleden werden hier bij een
groot aantal ingezetenen per post een pakje
'drukwerk besteld, uit Parijs afkomstig.
Een zich noemende firma Reinhard Bec
ker en Go. bood daarbij aan allen maar
voor gunst en recommandatie in het ver
volg aan elk, die haar een portret zond,
daarnaar gratis to leveren een vergrooto
crayon-teekoning, die een handelswaarde
vertegenwoordigt van 24.
Niet onwaaraohiji lijk hebben velen van
dit aanlokkelijk aanbod gebruik gemaakt
of willen zo het nog doen, al is reeds in dit
blad in een correspondentie over deze en
dergelijke aanbiedingen wantrouwen te ken
nen gegeven.
Ook een kennis van mij zond er een por
tret heen van een zijner ouders. Hij zou
daarvan graag een groote afbeelding aan
den wand hebben, doch deze te laten maken,
dat kon bruintje niet trekken.
De gelegenheid, door de' firma Keinhard
uit Parijs aangeboden, was echter te mooi
om haar te laten voorbijgaan. Een groot
portret voor niemendalkon hot mooier 1
Het portret werd ingepakt, een briefje er
bij ingedaan, dat, als het portret vergroot
terugkwam, stellig de levering van een lijst
8ou kunnen volgen, mijn kennis wilde niet
Alles bogeeren voor niets, en dat meende
hij ook. Hij plakte op het couvert een post
zegel van 12Ï oent, om verder af te wach
ten wat er van r.ou komen.
Ik voorspelde hem al niet veel 6ucoes; hij
had echter goed vertrouwen en zag in do
laatste dagen reeds met spanning een mooie
crayonteekening terug.
Nu kwam hij vanmiddag bij mij aanloo-
pcu met een brief uit Parijs, die hem al
bitter teleurgesteld had.
De firma, dio in goed Holllandsch cor
respondeert, begint met te zeggen, dat de
vergrooting reeds is vervaardigd. De toe
ken ing is heel mooi uitgevallen en werke
lijk een meesterstuk.
Vermoedende, dat mijn kennis het por
tret liefst in een fraaie lijst wil terugheb
ben, deelt do firma mede, dat deze zijn te
krijgen van 28,50, 2L, 14,50, 13,50,
11,50 en 9, in dit speciale geval de
firma is wel goed nog met 20 pCt. kor
ting en fran~ thuis. Een catalogus zat in
den brief; na daaruit keuze te hebben ge
daan, kan mijn kennis een postwissel over
maken en hij krijgt een mooie schilderij
met een vergroot portret terug.
In geval hij echter niet tot den aankoop
eenor lijst mocht besluiten, zoo verzoeken
de heeren Reinhard de naam duidt
reeds aan, dat zij het goed meenen hun
per postwissel een bedrag van /4,50 toe te
zenden tot dekking der expeditickosten,
zorgvuldige verpakking, vracht, douanen-
geld, enz., welke altijd ten last© van den
ontvanger komen.
Het valt mijn kennis en vooral zijn vrouw
wel zwaar hot portret van hun overleden
vader, waarvan ze er geen andere meer heb
ben. te moeten nazien, doch om /4,50 te
stu, ii voor iets, waarvan ze niet weten
hoo het er uitziet, dat is hun wel wat te
veel geavontuurd.
Zoo zullen ze hun portret, waarop ze een
ewak hadden, wel nooit weer terugkrijgen,
evenmin als al de anderen, die zoo goedge-
loovig waren er een naar Parijs te zenden
in hot vertrouwen vandaar geheel voor niets
een kostbaro vergrooting terug te ontvan
gen.
Voor hen, die nog tot de verzending moch
ten willen overgaan, meende ik in de eersto
plaats dit even te moeten vertellen en ver
der tot een waarschuwing aan allen, om ook
voor het vervolg niet lichtvaardig ojn ver
trouwen to schonken aan allerlei mooie aan
biedingen uit den vreemde. Is het dan toch
waar, dat de wereld bedrogen wil zijn en
in dat opzicht nooit leert?
Wij kunnen jegens ones raedemenschcD,
die om ons heen wonen en waarmede wij da
gelijks omgaan, soms zoo wantrouwend wezen
©n daarmede elkander zooveel leed doen en
schade berokkenen en jegens anderen, die
ver af wonen, die wij niet en die ons niet
kennen en waarvan we dus ook niet kun
nen verwachten, dat ze ons een dienst zullen
bewijzen, zijn wij vaak gocdgoloovig, tot
het domme toe.
Komen we daarmede dan bedrogen uit,
dan zijn w© wederom geneigd ons wantrou
wen ook uit te strekken over onzen naaste,
die dit niet verdieait.
Wat ik hier boven tot staving van dit be
weron en, naar ik wil hopen, tot kering van
velen meedeelde, is nog maar een kleinig
heid, maar hetzelfde openbaart zich ook Ln
groote zaken.
't Is 'bekend, dat in de laatste tijden mil-
lioonen guldons verloren zijn met specula
ties in Amerikaansche Spcoiwegwaardon.
Onz© geldmannen, groot en klein, hebben
daaraan geofferd en velen zijn er door
geruïneerd.
En voor ondernemingen in edgen land is
dikwijls gee® geld t© krijgen.
Deze week was ik in de gelegenheid door
een deskundigs bij uitnemendheid de droog
legging der Zfuider-zee te hoo ren bespreken.
Zoo ale de heer Beekman van 's-Gravcnhage
hot uitlegde, is op de vingers na te rekenen,
dat dit reuzenwerk, een nationale zaak bij
uitstek, voor one laad ca volk groot© eco
nomische en finanoiool© voordeden zou op
leveren. Hoelang is daar reeds over g®spro
ken en geeckreven, doch daaraan gooft men
ons Nederlandach geld niet, dat men roe
keloos waagt en daarna verliest in den
vreemde.
Mijn kennis, die het portret van zijn va
der met leed© oogon naziet, zei roe dat hij
nooit weer door mooie voorspiegelingen uit
Parijs of waar vandaan zich zou laten
paaien, maar dat bij als een vergroot por
tret in mooi© lijst aan den wand zou wil
len bobben, ziek bij een Hollandschen por-
trsttour en lijstenmaker zou vervoegen.
Laat ons hopen dat allen, wien het aan
gaat, groot en klein, mensohon met veel
en met weinig gold, or ook zoo over mogen
denken.
Dan zal het niet zoo dikwijls meer plaats
hebben, dat een klein© man, dio om zijn
zaak staando te houden of uit te breiden,
tevergeefs aanklopt bij d© mannen van hot
kapitaal, maar men zal zich geroepen ge
voelen allereerst met zijn geld bleinero en
groot© ondernemingen in eigen omgeving
en eigen land vooruit te helps® on te steu
nen.
Men hoont in do laatste dagen weer heel
wat over protectie of bescherming van do
binnen 1 andadie nijverheid, voor zulk een
protectie zal wel iedereen wezen, ook do
groot© voorstander van vrijhandel.
De „Kroniek" der Stemmen voor Waar
heid en Vrede klaagt, dat do nieuwe wet
op heb Hooger Onderwijs een ge
slacht zal kwcckon van huichelaars of dwe
pers, van marionetten en automaten; en
zegt verder:
„Ik heb den indruk gekregen, dat men in
d© Tweede Kamer niet krachtig genoeg op
dit gevaar heeft gewezen. Ik breng all© hul
de aan den parlementairen vonn, waarin
het debat is gevoerd maar een man als
dr. Kuypor, die reeds zooveel afbreuk heeft
gedaan aan het protestantisme in ons va
derland, moet niet met glacé-handschoenen,
doch met een ijzeren vuist worden aangegre
pen.
Zeker, do liberalen hebben zich aange
steld alsof zij alleen heorsohen mochten op
de erve der wetenschap, en alsof onz© hoo-
gesoholen hun particulier domein waren.
Zonder twijfel is het onderwijs van menig
hoogleeraar doortrokken van een geest van
materialism© en vijandschap bogen elk posi
tief geloof. Een man als prof. Holwerda,
op wion dr. Kuypor zich met welgevallen
beriep, deed or echter geen goed aan door
uit dit feit d© conclusie te trekken, dat on
ze Hoo gescholen moeten hervormd worden.
Het agnosticisme van vele Lcidech© heeren
speelt op bedroevende wijze in de kaart
van dr. Kuypor. Het zal den heeren later
genoeg berouwen, als zij ook in den hoek
geduwd worden van de „rationalisten."
Ik had, bij allo waardeering van het ge
sprokene, een fierder, een mannelijker pro
test verwacht togen den aanslag van dr
Kuypor; den redenaar (of rhetor) huldi
gend, had men don man, die onze geeoten
knechten wil, geen kwartier moeten geven.
In bijzondorheden zullen wij niet treden.
De heer dr. Do Visser heeft velen vorblijd
door zijn kloek optreden, en wij hopen, dat
de heer Schokking hem zal bijspringen.
De houding van den heer Do Savornin
Lobman k©mt ons onverklaarbaar voor.
Zijn aanval op d© Vrije Universiteit, die
van Liberale zijd© had moeten komen, en
verp lette rond waa, kenmerkte zich door al
don gloed der overtuiging. Zij was logisch
en welsprekend. Maar toon de heer Lohman
ging bewijzen, dat hij toch die inrichting
zou helpen aan den „offectus civilis", werd
do man van overtuiging eon sofist, en ve
len hebben het uitgesproken: daar zit iete
achter.
Het smart ons to moeten zeggen, dat de
heer Lohman, door dit zijn optreden, in ve
ler achting is gedaald."
In De Maasbode lezen wij onder het
hoofd: De Staatsloterij:
Er is „aan de leden" der Tweede Kamer
niet aan do Kamer zolve. schijnt het. Oök
„lichtschuw" 11 een adres gezonden ten
gunste van het behoud der Staatsloterij.
Dit adres gaat uit van belanghebbenden:
debitanten en employés van collecteurs,
vreemde titels, gelijk men ziet, om gegadig
den eonor Nodorlandsoho staatsinstelling
aan te duiden. Dat bet stuk d© vermeld©
strekking heeft, is alzoo waarlijk geen won
der. Een ieder keert voor eigen deur,
Intussehen heeft het wel wat voor, als be
langhebbenden van hun gevoelen doen blij
ken. Wij zijn het bijv. geenszins eens met
hen, die allo adressen van tappers en kof
fiehuishouders tegen de Drankwet over het
hoofd willen zien, omdat deze personen gel
delijk beilang bij die quaestde hebben. Zoo ook
hier met het adres der loterij-mannen. Lie
den, die hun leven midden in de praoti-
scho ervaring-ter-zake doorbrengen, zijn
waard gehoord te worden. Met het getuige
nis der debitanten bijv., dat ©r bijna niet
grof gegpe»ld wordt in de Staatsloterij, mag
rekening gehouden worden.
Hun bezwaar eohter: Wat moet er gebeu
ren met de gezinnen, die van de Staatslote
rij loven verzwakt ietwat hun betoog. Daar
gelaten nog. dat het ontwerp tot geleide
lijke afschaffing dier loterij rekening houdt
met deze belangen, moeten persoonlijke over
wogingen er nooit toe leiden om iets te be
houden, wanneer eenmaal zou uitgemaakt
zijn, dat dit behoud niet goed ware. De be
langen van petroleumventers kunnen toch
ook niet als reden golden om do olieverlich-
ting t© behouden tegenover gas en electri-
citeit; do belangen van koetsoersgezinnen
niet om de automobiel te weren I
D© vraag op aichzelv© zal door onze Sta
ten-Gone raai onder het oog gezien moeten
worden: Is het wenschelijk de Staatsloterij
te handhaven?
Nu kan roen van gevoelen over deze quaos-
tie verschillen. Wij, zooals meD weet, zijn
vooratanders van een vervanging der Staats
loterij door eon binnonlandsohe Staate-pre-
mieleening, in don geest der Amsterdam-
sclio en Rotterdamsohe, Brussolsoh© en Ant-
worpsdve loterij-lee-ningen, dook met kleine
re stukken. Door invoering van zulk een
stolssl, het moge nog eens herhaald worden,
ondervangt men het bezwaar, dat het pu
bliek zich andera bij afschaffing van de
Staatsloterij op buitenlandse!}© bedenkolijke
loterijen zal werpen; do Staat behoudt een
jaarlijkjöok voordeel, doordien de lage rente
plus de promion nog altoos beneden het in-
toresbbedreg naar gewonen rente-voet zal
blijvon; ©n het volk leert, in plaats van gald-
vermorson, kapitaal-beleggen.
Een botweg opheffen van de Staatsloterij
echter, zonder or iets andere voor in de
plaats te govon, zou ons dit zijn we met
d© tegenstanders der afschaffing eens van
den regen kunnen voeren in den drup.
Het Utrcchtsch Dagblad betoogt ,dat,
wat ons thans als een „gewijzigd" motor-
wetsontwerp wordt aangeboden door
den Minister, feitelijk een fonkelnieuw ont-
w«a"p is. Het vroegere concept werd als een
handschoen omgekeerd.
Maar het blad vindt geon reden zich daar
over to bedroeven. Haar opmerkingen, ge
steund o.a. door De Nieuwe Courant en ta
melijk volledig overgenomen in het Voor
loop ig Verslag van 6 Juli 1003, zijn door
den Minister ter harte genomen. Met groo
te liberaliteit lieeft Z. E. aan de geopperde
bedenkingen het oor geleend. Toch kan het
Utrcclitsch Dagblad do vraag niet weer
houden door wat voor ambtenaren is de-z©
Minister dan toch bijgestaan, cat de fei
ten, dio tot deze thans aangeboden waar
lijk vrijgevig© regeling hebben geleid, aan
Z. Exo. eerst tusschen Verslag en Memorie
van Antwoord zijn voorgedragen?
In bet algemeen zegt het blad, dat do
veranderingen stuk voor stuk nagaat
straalt in het thans helder en klaar geredi
geerde wetsontwerp duidelijker dan te vo
ren het streven door, om eene-rzijds de vrij
heid en ontwikkoling van een oeconomiech zoo
hoogst belangrijk nieuw middel van klein
verkeer to bevorderen, anderzijds echter d©
vrijheid en de veiligheid van het bestaan
de verkeer tegen mogelijke uitspattingen
van het nieuwe verkeersmiddel te verzeke
ren.
Wij gelooven niet, da-t de Tweede Kamer
thans bij amendement in dit Ontwerp nog
veel wijzigingen zal kunnen brengen, die
metterdaad verbetering zullen blijken te
zijn.
DE OORLOG.
Het Japansche lloode Kruit.
Door do Russische gift van eenige duizen
den yen aan heb Japansch© Rood© Kruis,
geschonken met het oog op de goede ver
pleging, die Russische gewonde matrozen
in Japansche hospitalen hcbb?n genoten,
wordt d© aandacht gevestigd op het Ja
pansche Rood© Kruis.
Er is geen land in Europa, waar deze in
stelling zich sneller ontwikkeld heeft dan
in Japan. In 1887 gesticht, telde het Japan
sche Rood© Kruis vier jaar geleden reeds
000,000 ledon op 45 millioen bewoners, dat
wil dus zeggen 1 op 75elk der leden be-
taaldo een jaarlijksche contributie van min
stens drie yen, cL i. ongeveer 3.50. Sedert
moet het ledental nog aanzienlijk geklom
men zijn.
In Japan hebben de oprichters hetRoode
Kruis dadelijk meer voorgesteld al8 een va
derlandslievende dan als een humanitairo
instelling, zooals blijkt uit het devies van
een dor stichters: „Schuld aan het vader
land on hulp aaa do soldaten." En profes
sor Nagao Ariga, schrijver van het werk
„De Chineesch-Japansche oorlog, beschouwd
van het standpunt van het internationaal
recht", schrijft: ,De quaestie te weten of
de arbeid der vereenigingen van het Roo-
de Kruis humanitair is of niet, bestaat
zelfs niet, want zij hebben geen vrijheid
van keus. Het eenig practisch doel voor
haar is do hulp effectief te maken, welke zij
verlcenen aan den gezondheidsdienst van
het leger van hun eigen land: dat is va
derlandsliefde.
Indien deze hulp afdoende is, zal de ge
zondheidsdienst van het leger zich nog meer
kunnen toeleggen en nog meer kunnen werk
zaam zijn ten bate der gewonde vijandcr
dat is humaniteit! Wij vinden dus op
nieuw de beginselen terug van vaderlands
liefde en humaniteit, die zich vercenigen
en somen opgaan in het werk van hetRoo
de Kruis. Het is dus deze aanvaarding zon
der aarzeling van het idee van Schuld aan
het Vaderland en Hulp aan den Soldaat,
welke aan onze vereeniging van Let Roode
Kruis zijn individueel en speciaal karakter
verleent en die haar in staat stelt, zich te
kunnen ontwikkelen met zulk een i onder-
baarlijko snelheid, als waarvan men voor
het verst verwijderde land van de christe
lijke beschaving nog nooit zulk een prece
dent heeft aanschouwd".
Feitelijk bestond het Japansche Roode
Kruis reeds vóór 1887; het was ontstaan in
den burgeroorlog. In 1877, gedurende den
opstand van Kagoshima, keerde gTaaf Sa-
no terug van een Europeeeche studiereis
over dit ontwerp, en besloot de Japanschd
regeering dadelijk zulk een Roode Kruis
op te richten, met het doel zieken en gewon
den te verplegen, „zelfs indien het opstan
delingen waren." De Mikado schreef voor
1000 yen in en prins Komatsoc werd tot
eerevoorzitter benoemd; do naam luidde
„Hakoeaisha."
Na den opstand nam men de inrichting
van dezen dienst krachtig ter handbaron
Sjibata, baron Hashimoto en do minister
van oorlog Ayama werden achtereenvolgeP3
naar Europa gezonden om de studies van
graaf Sano tj voltooien, en in 1S86 trad het
Japansche Keizerrijk tot dc Conventies van
Genève bij en werd do „Hakoeaisha" gere
organiseerd, en herdoopt tot „Vereeniging
van het Japansche Rcodo Kruis Op han
dige en practischo wijze wisten de hoofd
mannen daarop het dool en dc werking van
de vereeniging te populariseeren zoodat het
geheelo volk er belang in begon te stellen.
De beste propaganda was echter de Rus
sisch-Japansche oorlog; in 1894 teldo do
vereeniging toch 100,000 leden en in Mei
1892 na het einde van dezen oorlog waren
er 160,000 leden; dit kwam, doordat men
zeer getroffen was door do kostbare dien
sten, dio het Roode Kruis in dezen oorlog
bewezen hr l.
Het merkwaardige van de Japansche in
stelling is wel da practische indeeling en de
centralisatie van het korp.; de vereeniging
is gevestigd te Tokio, waar zij haar eigen
gebouw heeft, benevens een ungestrekt ter
rein, haar door den Mikado geschonken.
Het bestuur bestaat uit een permanenten
raad en een uitvoerenden raadde eerste
wordt gekozen door de to Tokio wonende
leden en heeft te beslissen in alle belangrij
ke zakendo tweede wordt benoemd door
den permanenten raad, met goedkeuring
van den Keizer, uit de leden.
Het Japansche Roode Kruis-hoepitaal
werd gestioht door haron Hashimoto, alge
meen goneeeheer-inspectcur en in 1886 door
den Keizer ingewijd. Het hospitaal is ver
deeld in drie deelen: lo. opvoeding dor
geneesheeren2o. opvoeding van verplegers;
en 3o. opvoeding van verpleegsters. Behal
ve deze gewone diensten vervult het hospi
taal nog twee buitengewone functies: lo.
in tijd van vrc le het uitzenden van perso
neel en latorieel om dadelijk hulp te bie
den bij publieke rampen; 2o. in tijd van
oorlog het afstaan van zijn hospitaal als
reserve-hospitaal van het leger en het zen
den van personeel om 'den gezondheids
dienst van het leger te velde te versterken.
Evenals in Europa is aan do inrichting
verbonden een vereeniging van dames, dio
zich in den verplegingsdienst geoefend heb
ben.
Het reglement voor tijden van oorlog, in
1898 door den minister van oorlog vastge
steld, verdeelt den dienst als volgt: lo. hulp
afdeel ingen, die tot taak hebben de mili
taire hospitalen en de ziekentransporten te
helpen2o. de transportcolonnes, die ten
doel hebben don legergczondheidsdienst te
helpen bij het vervoer te land van zick- n
en gewonden; 3o. 'de transportscliependienst
die hetzolfde doel heeft voor het vervoer
ter zee; 4o. landingsstations voor zieken
en gewonden langs den vervoerweg; 5o. de
pots voor materieel.
Do scheepsdienst is hierbij de voornaam
ste afdeeling; Japan als eiland weet steeds
dat zijn zieken- en gewonden-transporten
over zee zullen moeten gaan. Wat dus üe
sanitaire treinen in landoorlogen beteeke-
nen, zijn deze Roode-Kruis-schepen voor Ja-
p.anacho oorlogen, omdat dit l jna alle
zeeoorlogen zijn of oorlogen, waarbij zee
transporten te pas komen. En zoo heeft
Japan van de Vredesconferentie d© onzijdig
heid van zijn hospitaalschepen weten t© ver
krijgen, di© over zee zieken en gewonden
van het landleger hebben te vervoeren.
De Japanners en hun verslagen vijanden.
Omtrent do plechtige tor-aarde-bestelling
der beid© uit het wrak van don „Warjag"
te voorschijn gehaalde Russische matrozen,
verneemt men nog eenige bijzonderheden,
die een zeer gunstige getuigenis afleggen
voor do wijze, waarop do Japanners hun
verslagen vijanden bejegenen. Een plechti
ge stoet werd opgesteld, aan welks spits
twintig Japanscho matrozen gingen, dra
gende do Japansche vlag met rouwfloc.s
omstrikt, daarachter tweo matrozen, dra
gend© bloemen. Over do kisten, uio op af
fuiten geplaatst waren, was de Russisch©
vlag gespreid; de affuiten werden getrok
ken door Japansche soldaten. Een eerc-
wacht, 8amengr ;ld uit do bemanning van
hot Franscho en Amorikaanscho voor Tsje-
moelpo liggend© schip, volgde den stoet.
Boven het graf losten d© Japanners drie
eolvo'B, waarop rov. Bridle don lijkdienst
leidde. Opmerkelijk was ook de houding
van de Japansche bewoners van Tsjemoelp -,
dio zich allen naar het kerkhof hadden be
geven en het hoofd ontblootten, tocu dc
stoet voorbijtrok.
Twaalf millioen gulden per week.
De Japansche regeering rekent-, dat de
oorlog dit jaar ruim tien millioen yen per
week zal kosten (omstr. f 12,00,000),
Do Zuidafrikaanscho oorlog kostte den
Engolschen 1,250,000 pd. st. per week.
De financieel© toestand is nu als volgt:
Aan de volksvertegenwoordiging zal eea
krediet gevraagd worden van f 696,000,000
voor oorlogsuitgaven, waarvan f 552,000,000
te verkrijgen uit leeningen en 84,000,000
uit vermeerderde belastingen.
Daar het twijfelachtig is of de Regeering
een buitenlandscho leening wil sluiten en
niet minder of zulk een leaking te plaatsen
zou zijn, begrijpt men, dat het Japansche
volk den laat van den oorlog geducht zal
beginnen te voelen.
De Regeering zal aan de Kamer voorstel
len, het tabakBmouopolie uit te breiden toö
de tabaksfabricage en een zoutmonopolie t©
dichten. Voor den aankoop van fabrieken,
onz., en den afkoop der belanghebbenden
zullen aanzienlijk© bedragen vereischt wor-
deD, doch in de gegeven omstandigheden
acht do Regeering die wel besteed.
Een vorhooging zal worden voorgesteld
van de grond- en inkomstenbelasting, van1
do belasting op den handel in wijn, soja en
suiker on op beurs-operatiën, alsook van de
zegelbeda^ing. Nieuw, belastingen zullen
worden ingesteld op zijde, stukgoederen,
kerosine en wollen stoffen Men rekent
daaruit 68,000,000 yen 81,600,000) te zul
len verkrijgen.
Zij, die met zoo groot© belangstelling den
loop van dezen zoogen aamden oorlog vol
gen, zijn geneigd te vragen, waartoe dit
geld dan eigenlijk tooh wol dient. Er wor
den geon veldslagen geleverd en met de zee
gevechten staat het ook zeer treurig. Er
komt waarlijk de klad inl Toch worden d©
oorlogsuitgaven van bet begio der vijande
lij Jdiedc® tot het eind van Maart op niet
minder dan 156,000,000 yen (bijna 200 mil
lioen) geschat, waarvan ongeveer twee der
den voor het leger. Daarin is echter de be
taling van de nieuwe kruisers „Nisjin" en
„Kasooga" begrepen.
De oorlogsuitgaven van April tot en met
December worden berekend op 380,000,000
yen of 456,000,000 gulden.
Een tilling ln de Tweede Kamer.
Het „Hbl." ontving het volgend schrij-
ven van den predikant dr. Q. J. Vos Aza*
te Amsterdam:
Aan de Redactie.
Niet weinig werd ik getroffen door dez©
woorden uit het verslag van de Kamerzit
ting in uw geacht blad van Woensdag
avond: „De beer Troelstra... constateert,
dat dr. Kuyper eveneens eon „bewuste of
onbewust© huichelaar" genoemd is door dr.,
Vos te Amsterdam in diens werk over do
troebelen met de Nieuwe Kerk." Waarom 1
Omdat ik mij niet herinneren kon ooit zulk
een uitdrukking omtrent eenigen mensch
gebruikt te hebben. Dus nagaande, boe mr.,
Troelstra, aangenomen dat uw verslagge
ver diens Wuorden juist heeft weergegeven,;
tot zulk een uitspraak gekomen kan zijn,;
vond ik op bladzijde 24 van het bedoelde
boek („Het keerpunt in do jongst© geschie
denis van Kerk en Staat") do volgende'
zinsneden:
„En mij nu voorts tot die stichting zelve
bepalende, stel ik op den voorgrond, dat
er een onderscheid bestaat tusschcn welbe
wuste en onbewuste valschheid. De laat
st© bedoel ik, als ik spreek van valschheid
in de houding, in het woord, in het werk
van dr. Kuyper. Zoolang mogelijk neem ik
aan, dat hij zich van zijn geveinsdheid niet
bewust iB, en wij behoeven slechts Luc. 12 s
112 goed te ontleden, hoever naar 'e Hei-
lands leer de geveinsdheid zich zelfs onder
Zijne kudde kan uitstrekken."
Ik heb, Mijnheer de Redacteur, zelfs nu
deze gebeurtenissen van 1885/80 reeds 18 ja
ren achter ons liggen, aan die woorden
n i o t s te veranderen. Maar zij zeggen in
mijn schatting volstrekt niet wat mr. Troel
stra mij heeft laten zeggen. Ook heb ik
nooit zoo icte bedoeld aangaande den
persoon in quaestie.
Wees zoo goed deze verklaring in uw blad
op t© nemen. Mijnerzijds acht ik daarmed©
het zaakje afgedaan.
Alkmaar, 18 Maart. Kaas. Anngev. 88 partijen,
wegende 49,788 KG. Prijs voor kleine f 30.
commissie f 28.middelbare f 29.—. Handel stug.
Zn olie, 18 Maart. Boter. Aangevoerd 668 4 en
178 8 v. en 1100 stukken, wegende samen 13,690
KG. Prijs pea- Vt vat fl 1.— a 2».—per KG-
f 1.05 a f 1.20.
Vee. Aangevoerd: 606 RnndereD, waarvan ep
de stallen 100, 168 Kalveren, 36 Schapen, 38
Varkens en 478 Biggen. Men besteedde voor vet
vee per KG., Runderen 62 a 71 o., Kalveren 74 a
96 c., Sokapen 10 a 28 a. Varkens 37 a 41 o.
Neurende eü kalvende Koelen gingen vlag van
de hand. Vette dito en goede soorten hooger in Dr{ja,
Londen, 16 Maart Wol. Be veiling had bjj
toenemende animo ook heden weder een vast
verloop. Aangeboden werden 13,067 balen, waarbij
een groote hoeveelheid vette en gezuiverde Merinos
van superieure qualiteit, gesohikt voor het Conti
nent en Amerika, waarheen dan ook veel verkooht
werd tot de beate pTjjzeu dezer serie. Croesbrodc
waren zeer ruim vertegenwoordigd, van de fijnste
tot de minete soorten, en giDgen zooals gewoonlijk
grif van de hand tot vollo prjjxen, waarbij Yorkshire
koopers zioh woder het meest deden gelden. De
Kaapwol bestond in hooldzaak uit farmer's vette
en middelbare gezuiverde, welke over het algemeen
verkooht werden tot eerder betere prjjzen, voor*
namelijk san Dnitsohe huizen.
Telgen* het W©©kblad wan d© Oommlfslc*
bank te Amrtordam sfin in de week, geeintll(4
16 Maart, door luMcbeukomst dier Bank rerhendeli
4o navolgende ralndor courant© fondaoa:
▲end. Eonto 0>m.„..290 p0t>
t Yereonlfd Bedt Tan Indische Pondjon U>
Rotisrdim...JJ w
a BouwgTond-lt»»UehappU Bo»chpold«r106% t
Ooltour-UaaudiAppi) M»ron48 a
Orcwaud. Salkortttbrliit Poorsrokerto met
Bewl)cen Deelcer«chtifhol<L~..M
▲and. Eonlnktyi* Mutsch. de Sd»ld« 8ohcop»-
boav ca Werk tul te TU*.
-78
d-pCt, Obllf. JUderUnd»eh* UkrUk raa W«rk-
tal|*n *n S^oor-»«g-Mn«rt»d99
▲and. Leidjcb» D«k»tii*briek._.~.30
▲m.Wl Hypotheekbank 0* f**- 1B
fUtaafaob* Hypotheekbank (1© pOt. (««tort; 127% f
HollAnd»ob» Rypolh«ek.b*rik (TOpCk 165 v
Prof. Moil. OoiUrïïh* Vjpothoohbiat78
▲•tod. Hjpothookbnnk {10 pO». f*-
Itort)102%
DedemiruJtMkt Sloomtrma-UutkehoppD 103
Groninger WtterUldlns-XftMcfcnppQ.183%
Opr. t»nd. HoUudKkt Hjpotb*«kb*nk..._F 210
Opr. UQd. MnuoheppSJ tot «plbUntW m de
SnlkerChSrUk tAllbagx>rGS
Dev. T. üeelgorwkti#beéd NedarUadoeke Imwt-
ketnfrike e»oinTb»x*-lU*Uak»pp<j..». f 76~ft
