Jiitritia", Korenbnigsteeg l
HASSELDAN PANDER,
De Jong's Cacao
lü de KolMaal
FIJNE DEUTSCHE TAFELBDTER 78 Cts.
PRIMA ROOMBOTER65
CREOIETEN
P.v. d. lost van Spijk.
Technicum Jlmenau
Stoomboo. Maatschappij „De Volharding".
LEIDSCH DAGBLAD, WOENSDAG 16 MAART. - DERDE BLAD.
PERSOVERZICHT.
Vervolg Advertentiên.
jSluoiuvaart-Jiaatscliuppü
„NEDERLAND".
ROLLANBET&C0.,
zuivere Preanger-Koffie,
r. 7NS DES WAALS.
Leiden, Hoogewoerd 115.
Ameublementen in
EETKAMER- l
SLAAPKAMER- aSie s*sJlef ®n
SERRE- grootste
GAÜ3G- verscheideruheiil.
Uitgebreidste keuze Tapijten, Gordijnstoffen,
Linoleums, in de nieuwste dessins. 2510 b6
Zeer lage Prijsnoieering.
Haarlemmerstraat H2.
Delftsche Boter
LeldscSie Boter
Gruyère Kaas
Prima Leidsclie, Ooudsche
en Edammer Kaas.
Redwateren °"™éHSkc
Vertrekuren vla Alfen.
So. 13517
Anno 1904.
Herinnerd aan het opstel van jhr. mr.
D. J. de Geer in Onze Eeuió van Februari,
waarvan de slotsom was, „dat de beste tra
dities van ons volk op den duur het vei
ligst zijn onder leiding van die partijen,
die zich met bewustheid plaatsen op Chris
tel ijk-nationalen grondslag," meent de
Nieuwe Rotterdamsche Courant allesbehal
ve de gerustheid in den lande waar te ne
men, die daarvan het gevolg zou moeten
zijn. Integendeel acht zij het opmerkelijk,
hoe onder hen, die niet blindelings dr.
Kuyper volgen, de o ngerustheid toeneemt.
„In niemands handen zouden onze beste
tradities veiliger zijn?" Het blad denkt
daarover heel andeTs en zegt:
„De stemming, die met den dag veld wint,
vooral sedert de debatten over de wet op
het Hooger Onderwijs een aanvang hebben
genomen, is veeleer, dat zij in niemands
i handen ernstiger gevaar loopen. En dat
is niet alleen de stemming onder beslist li
beraal gezinden. Wij duchten geen tegen
spraak, wanneer wij verzekeren, dat de in
trekking der genoemde wetsvoordracht,
zooals zij daar ligt, een ware verademing
zou geven bij zeer velen in den lande, die
een andere richting zijn toegedaan, vermoe-
idelijk zelfs bij verscheidene leden der rcch-
I terzijde in ons Parlement.
Van meer dan één kant hoort men vra
gen: Waar gaan wij heen? Talrijk zijn de
uitingen, getuigende van zorg omtrent de
tóekomst van ons land. En zij zijn nog tal
rijker en ernstiger geworden, toen dezer
dagen het ontwerp der Tariefwet is
verschenen: een ontwerp, waarin niets
minder wordt voorgesteld dan de voor
naamste invoerrechten te verdubbelen, ten
deele zelfe nog meer dan te verdubbelen."
Over dat tariefwet-ontwerp Ln verband
met onze volkstradities heeft de Nieuwe
Rotterdamschs Courant hot nu verder in
dit artikel. Alleropmerkelijkst noemt zij de
wijze, waarop in do Memorie van Toelich
ting dit voorstel wordt ingeleid. Waar de
Minister van Financiën liet als de natuur
lijkste zaak ter wereld schijnt te beschou
wen, dat, nu er geld noodig is, het tarief
;van invoerrechten wordt aangewezen om al
dat gold te leveren, vraagt de Nieuwe Rot-
I terdamschó Courant
,Is het dan niet bij hem opgekomen, dat
I daardoor ons goheele fiscale stelsel wordt
ontwricht; dat gebroken wordt met een tra
i ditie, die, van de dagen van Gogel af, ster-
kor en sterker is geworden in ons volksbe
wustzijn en steeds vollediger uitdrukking
heeft gevonden in onze wetgeving; de tra
ditie, volgens wolko bewaring van een ze-
kor evenwicht tusschen de verschillende
soorten van belastingen beoogd moet wor
den? Men mag niet onderstellen, dat den
Minister dat gewichtig punt zou ontgaan
1 zijn. Natuurlijk heeft de heer Harte van
Tocklenburg zich weken achtereen gewijd
aan een nauwgezette studie van ons belas
tingwezen; het onderling verband tusschen
'do dcclon daarvan zal hij zorgvuldig heb-
bon nagegaan. Eerst na lange overpeinzin
gen natuurlijk, is hij tot de slotsom geko
men, dio nu den volko bekend word. Maar
mocht den volke niets worden bekend ge
maakt van do beweegredenon, die den Mi
nister tot zijn slotsom hebben geleid? Ge
broken wordt met een onzer boste tradities
op financieel gebied; hadden wij geen recht
te verwachten, dat de gronden voor dien
revolutionnairen stap ons in alle bijzonder
heden zouden worden bloot gelogd? De Mi
nister heeft daarover anders geoordeeld. De
Memorie van Toelichting zegt eenvoudig:
èr is veel gold noodigatqui orgo, zwa
re tariefsverhooging moet al dat geld ver
schaffen.
Zelfs do 9,000,000, die de Regeering ver
langt, worden niet verklaard. Hoe komt de
Minister tot dat cijfer? De jongste millioe-
nernrede, als men in aanmerking neemt wat
gewoonlijk onuitgegeven blijft, brengt ons
niet tot de helft van dat bedrag. In een
blad, dat de Regeering pleegt te steunon,
is gezegd, dat zij, die bezwaren hebben te
gen de tariefsverhooging, moeten aangeven
door welke andere middelen wij het geld
vinden. Maar zoover zijn wij nog lang niet-,
idat deze cisch zou kunnen gesteld worden.
De Minister moet beginnen met duidelijk
te maken, waarom hij f 9,000,000 verlangt
juist die som en niet meer of minder. Ook
is het in de eerste plaats zijn taak, aan
te toonen, dat hij recht had al den last te
brengen op dien eenen kant. Wie een wet
voordraagt, moet haar verdedigen. Het
gaat niet aan te zeggen: bewijs, dat zij niet
deugt; bewezen moet worden, dat zij wél
deugt; dan inzonderheid, wanneer zij een
sterke afwijking is van een richting, die
sedert jaren en jaren is gevolgd."
„Waar gaan wij heen" zoo vraagt de
N. Rott. Ct. ook nu „hoever wil de Re
geering ons brengen? Wat is deze tariefs
verhooging: een eerste stap op een weg,
waarop nog vele andere stappen zullen vol
gen? Beteekent zij, dat wij van nu af koers
zetten in de richting van het protectio
nisme?"
En weer moet het blad constateeren
„De Memorie van Toelichting bewaart
daarover het stilzwijgen; maar juist dat
vervult ons met zorg. De vaan van het pro
tectionisme wordt wel niet ontplooid, doch
het geheelo ontwerp getuigt van protectio
nistische gezindheden, ^ij openbaren zich in
allerlei details, en bovenal hierin, dat zulk
een sterke tariefsverhooging wordt voorge
steld, zonder dat de Minister in zijn toe
lichting een woord heeft geschreven, waar
uit blijkt, dat het hem moeite heeft gekost
daartoe te besluiten. Elke waarborg ont
breekt, dat, wanneer straks andermaal geld
noodig is, de Minister niet wederom do
spade zal zetten in datgene, wat do heer
Mees, bij de algemeen© beschouwingen over
de Staatsbegrooting van 1904, ironisch hot
„goudveld" noemde. Het zal wol de bedoe
ling zijn, zoo te handeion en achtereenvol
gens de verschillende deelen van het veld
in exploitatie te nomen."
„Neen," roept de N. Rott. Ctuit, „wij
mogen ons geen illusiën maken. Geen tegen
stander van bescherming zou er ooit aan
gedacht hebben, zulk een wetsvoorstel aan
de Kroon ter indiening voor to leggen. Het
is wol degelijk een eerste stap in een nieuwe
richting."
En reeds daarom, afgescheiden van den
inhoud dezer onaannemelijke voordracht zel
ve, acht do N. Rott. Ct. voor allen, die
onze beste traditicn op het punt van han
delspolitiek niet willen prijsgeven, tegen
over dit wetsontwerp slechts één houding
mogelijk: die van zeer beslisten tegenstand.
„Wij moeten pal staan voor de handhaving
van hetgeen ons dierbaar ia geworden, om
dat de goede werking daarvan op het dui
delijkst gebleken is. Nederland is sedert
langen tijd het land der handelsvrijheid en
moet dit blijven."
Het blad wil voortaan gespaard blijven
voor dat stoffen op de christelijk-nationalo
beginselen van de rechterzijde.
„In dit ontwerp is niets christelijks, niets
nationaals. Niets ohristelijks, omdat de las
ten het moest worden gelegd op hen, die 7.0
het minst dragon kunnen. Niets christelijks
ook, omdat dit ontwerp een ellendigea
geest zal kweeken onder onze industrieelen;
velon van hen zullen ontstemd zijn, omdat
hun niet alleen geen voordcelen worden ver
sohaft., maar voordeelen, aan anderen toe
gekend, hun tot nadeel zullen strekken. De
belangen grijpen zoodanig in elkander, dat
men nooit door verhooging van invoerrech
ten een tak van nijverheid tot grootcr bloei
kan brengen, of men doet aan andere be
drijven kwaad. Er zal ook ontstemming in
de landbouwkringen zijn. Tal van zaken zul
len hun meer geld kosten dan vroeger, maar
voor hun eigen voortbrengselen zullen zij
geen betere prijzen maken. Niets nationaals
is er bovendien in dit ontwerp, om de rode-
nen, die zooeven zijn aangegeven."
De HaagscTie Courant schrijft over het
Tarief o. a.:
Wie in 1901 meende, dat de vrijzinnige
Ministers bem plukten, wordt nu door den
protectionist-conservatiefgeschoren.
Want deze eisoht nu niet 1 per 1000 van
effecten, enz., d. i. zoowat 1/40 van do
rente, maareen rijksdaalder van de
naaister, die voor f 50 een naaimachine
moet koopen voor haar armzalig levenson
derhoud, 3 centen van een kilo aardappel
meel, 15 centen op een paar schoenen van
3 gulden, 6 centen meer op eiken gulden
voor naaigaren, 5 centen op den gulden
band, 7 pCt. prijsverhooging op oonfeotie-
kleeren en 7 pCt. op gewone glaswaren, 5
centen op het kilo koffie, enz.
Inderdaad, nietwaar? Het doet denkon
aan Lafontaine's fabel van de kikvorschen,
die een koning verlangden?
De Maasbode merkt op, dat, wanneer de
Minister zich bepaald had tot ©en eenvou
dig herzien en bijwerken van Piorson's ont
werp, hij liet zichzelven heel wat gemakke
lijker zou hebben gemaakt; „doch hij zou
het land een ontwerp hebben geschonken,
dat, werd het wet, door zijn verhoogde per
centages de onevenredige en 6oms onbillijke
werking ook in verhoogde mate zou hebben
doen gevoelen."
Het nieuwe ontwerp acht het blad blijk
baar om deze reden op een nieuwen grond
slag gebaseerd; en het zegt dit slechts te
kunnen waardeeren als een ernstig, logisch
stuk werk.
„Wil dit uu zeggen", vraagt De Maasbo
de „dat we in alle onderdeelen met dit ont
werp meegaan? Dat ware een conclusie
trekken, die niet in het voorafgaande be
sloten ligt."
Het blad zou liever een ontwerp gezien
hebben, dat meer den naam van „protec
tionistisch" dan van „fiscaal" verdiende;
en het kan zioh niet al te wel hot inzicht
van De Nieuwe Courant verklaren, die in
de lex-Harte nu eigenlijk de wel slim-ver-
holen, maar voor De Nieuufe Courant toch
niet onnaspeurlijke pit en kern van het
protectionisme ziet. De Maasbode zou hier
tegenover kunnen stellen do teleurstelling,
die zich in enkele protectionistische krin
gen heeft geopenbaard bij het doorlezen van
het wetsontwerp.
„Maar we moeten practisch zijn. Indien
de wet noch den leerlingen van Bahlmann
nóoh dien van d'Aulnis een idcaalwct lijkon
zal, de zaak is dat onze schatkist geld
noodig heeft. Daaraan valt nu eenmaal
niet te ontsnappen. Dat geld moet cr ko
men. Indien nu èn protectionisten èn
freetraders elk wat water in hun wijn doen
en hot omtrent do "voorgestelde regeling
eens trachten te worden, zullen zij meer ten
welzijn van het land bereiken, dan wanneer
ze ieder op hun stokpaardje blijven zitten
en elkaar weer met de honderdmaal ge
bruikte en sinds lang verroeste wapens te
lijf gaan.
Zal er hier on daar uit deze fiscale maat
regelen voortvloeien, dat de inlandschc ar
beid worde bevorderd, hetgeen nog heel
iets anders is dan het eigenlijke protec
tionisme welnu, moet dit een nadeel wor
den geacht?
Vergete men ginds niet, dat sinds do da
gen van Pierson on Chamberlain geen en
kel zuiver vrijhandelsland meer in Europa
bestaat.
En houden do onzen in het oog, dat wat
voor groote industrie-landen als Amerika
en Duitschland goed kan zijn, daarom nog
niet tot model moet strekken aan een klein
transito-land als hot onze."
Het Volk zegt, dat cr in vrooger jaren on
dor de kringen, die de Regeer ingsmeerder-
hieid kozen, andere en grootere verwachtin
gen opgewekt zijn dan nu worden bevredigd;
dat er heel wat boeren en grondeigenaars
zijn, dio op graanrechten hebben gerekend,
en industrieelen, dio voor een extra-winst
grover bescherming hadden gehoopt dan
hun nu te beurt valt. Er zal dus, zoo be
toogt het blad, een gebrek aan bevrediging
in eigen kring zijn, dat volkomen opweegt
tegen wat hot maat houden van den Minis
ter anderen ontnam aan oppositiekracht.
Als het een week of wat verder is, zal dat,
denkt rij, ook in de Regeeringspers wel
gaan blijken.
„Wo hebben hier te doen," schrijft het
blad, „met een verhooging der verbruiksbe
lastingen met negen millioen. Maar daar
mee houdt bet kiezen trokken niet op. Want
de artikelen, die ook hier te lande worden
gemaakt, stijgen in prijs, zoodat de prijsver
hooging niet alleen moet worden betaald
voor do ingevoerde artikelen, maar ook voor
het inlandsche fabrikaat. Dit laatste deel
der bolasting, niet in artikelen der wet op
genomen, wordt geheven om de onderne
merswinst ten koste van den verbruiker te
verhoogen. Wo kunnen dus bij de negen mil
lioen nog wel onkele millioenen bijtellen
Er is geld noodig, zegt de Minister. En
hij denkt niet aan verhooging der successie
belasting, aan verhooging en p regressief -
making der beide inkomstenbelastingen.
Nog minder denkt hij er aan wat toch het
meest voor de hand ligt, om de militaire
uitgaven met een millioen of tien te ver
minderen.
Neen, hij legt liever een indirecte belas
ting op het gansche volk: 9 millioen in de
staatskas en nog een millioen of wat aan
particuliere ondernemers."
Bij deze belasting is, zegt Het Volk vor
der, een verdeeling naar de draagkracht on
mogelijk. De Minister zegt wel, dat hij bij
voorkeur artikelen van weelde belast, maar
hij heeft een bijzonder begrip van weelde;
hij vindt heit eenvoudigste stuk koek, dat op
do boterham wordt gegeten, al weoldo. Hij
haalt het meeste geld uit artikelen van al
gemeen gebruik, on zijn belasting is bodoeld
om vrij zwaar ook op de arbeiders te druk
ken.
He»t blad noemt vervolgens eenige artike
len met de oijfers van do vermeerderde op
brengst, en betoogt dan, dat daaraan, onge
veer do helft van de negen millioen, arboi-
dor en kleine burger duchtig zullen mee be
talen.
„Een der grootste posten, die van de pe
troleum, drukt bijna uitsluitend op den
kleinen man. De prijsverhoogingon van lo-
der, schoenen, kleoderen, manufacturen rv
ken zijn dagelijksche behoeften. Ook in de
andere posten deelt hij min of meer, in som
mige vrij sterk. We moeten dus do verzeke
ring van den Minister, dat hij vooral de
voorwerpen van weelde heeft gezocht, niot
ernstig opnemen.
Hot verhoogd of nieuw ingevoerd recht op
do meeste van deze artikelen is protectio
nistisch. Niot in zoo bijzonder hooge mate,
het kankertje wordt zachtkens ingeënt, cn
we zullen cr nog wel meer van lusten.
De Minister maakt zioh bij enkele artike
len wijs, dat de verhoogde rechten geen
prijsverhooging zullen ten gevolge hebben,
en dat dus do producent of de invoerende
handelaar het recht zal betalen. Hij maakt
het zichzelven wijs niet ons.
Bismarck zoi hot indertijd meer algemeen:
het buitenland betaalt de invoerrechten.
Maar Bismarck was ook grooter.
De uitwerking van do wet is, dat er
duurder zal geleefd worden, of slechter, al3
hot niet lijden kan om meer uit te geven.
Voor eiken gulden zal men mindor kunnen
koopen dan vroeger. Do Minister vraagt
het geld, dat hij meent noodig tc hebben,
niet aan de rijken, maar in grooto mate
aan do arbeiders. Deze worden alvast belast
met een goed deel van wat hun pensioen
aan den Staat zal kosten, eer er nog een
ontwerp van wet voor de pensionneering
is. En blijft dit ontworp uit, dan ligt het
geld er toch, on dan koopen wij cr oorlogs
schepen on kanonnen voor."
Aan het slot van haar artikel zegt het
blad:
„Dit tariefontwerp doot een aanval op
den levensstandaard der arbeiders, het be
vorderd de ondernemerswinst door protec
tie, half verscholen achter een fisknal mas
ker; het huldigt een belastingtheoric, die
lijnrecht ingaat tegen hot beginsel, dat, wie
het meeste heeft ook het meeste missen kan;
het geeft ruim geld aan een militaristische
regeering.
In al zijn vertoon van gematigdheid is het
met zijn negen millioen verbruiksbelastin
gen en met de bedreiging, die ligt in den
eersten stap op dezen weg, theoretisch cn
practisch van zoo reactionnairen aard, dat
het volkomen ligt in de lijn van dozo Regee
ring cn met niet mindor volkomen zeker
heid kan redenen op onze straffe oppositie.''
Men herinnert zich de poging, eenigo dag
gen geleden door den heor Do Savornin Leh
man bij do behandeling van de Hooger-On-
dorwijs-wet beproefd om gediplomeerden
van de H. B.-S. met 5-jarigen cursus voor
de faculteiten der geneeskunde cn der
wis- en natuurkundo zonder verdere
examens tot de universiteit toe te laten. De
heor Lohman zag echter van do indiening
van een amendement af, na de verklaring
van den Minister, dat dit punt eerst bij dc
I algeheel© herziening onzer onderwijs-wetten
aan de orde kon komen.
„Zoo is dus" zegt de redactie van hot
Tijdschrift voor Geneeskunde do verwe
zenlijking van een algemeen door de genee6-
heoren gakoosterden wonsch, voorloopig on
mogelijk geworden. Het in die Kamerzitting
gesprokene is echter bolangrijko leotuur
voor do modioi en in elk geval is er duidelijk
uit gebleken, dat men het hierover eens is,
dat de opleiding dor geneeskundigen in eou
onhoudbaren toestand verkeert, zoodat elko
Regeering de verplichting hooft zoo spoedig
mogelijk daarin verandering to brengen.
Gemengd Nieuws.
Demoord te Frankfort. In za
ke den moord te Frankfort heeft de politie
thans vermoedelijk een goedo vangst ge
daan. Te Hamburg is een stalknecht, Staf
forst gchecten, in hechtenis genomen, die
in het bezit was van een gouden horlogeket
ting, welke aan don vermoorden pianofa
brikant Lichtenstein moet hebben behoord
De man werd te Frankfort veel in gezel
schap van den tegenwoordig zich in heek
tenis bevindenden Bruno Gross gezien,
doch vertrok uit dio stad op 26 Februari,
den dag van den moord. Hij ontkent, en bc-
wcort Gross nooit gezien tc hebben, doch
kan zijn alibi van 26 Februari niot bewijzen.
Do spanning van hot- publiek to Frank
fort is zeer hoog gestegen, en Zaterdagmid
dag ontstond in de buurt van hot station
een grooto oploop van lieden, dio hoopten
Stafforst van het stationsgebouw naar het
Huis van Bewaring te zullen zien overbren
gen. Daar de verhooren to Hamburg langer
duurden dan vermoed werd, kwam Staf
forst niot. Bovendion wordt hij uit den
trein langs een ondoraardscho gang naar
het postkantoor bij hot station ovorgc-
bracht, waar op een binnonplaats do gevan
genwagen gereed staat om den man op to
nomen.
Het vermoeden, dat Gross cn Stafforst
te zamen den pianofabrikant Lichtonstoln
hebben vermoord, berust op zeer ernstige
gronden. In de eersto plaats op hot feit,
dat Lichtcnsteins horlogeketting op Staf-
forsts persoon werd aangetroffen; dan op
do onnoozclc, on niet vol to houdon bewe
ring van Stafforst, 'dat hij Gross niot kent.
Hot tegendeel van dit laatste staat vast.
Ycrder draagt de gedetineerde andere klec-
ren dan op den dag van don moord cn v
bij niet z?ggen, waar cn wanneer bij di
kleeren heeft gekocht
Wat Bruno Gross, do van den beginne al
aan vordachtc kruier, betreft, zoo is het be
wezen, dat d i kort na den moord vlok-
konwator heeft gekocht in den drogisten
winkel van zekeren Van der Hoeven.
Gross en Stafforst waren in Frankrijk
onafscheidelijk; men zag hon altijd samen.
Zeer geregeld kwamen zij iederon dag in
het café van zekere juffrouw Borstel ccn
uurtjo zitten praten Zij trokken daar zcor
do aandacht door hun gefluister en ook
door hun gewoonte zich niet met de andere
gasten in to latoD. Op den dag van don
moord, 26 Februari, kwamen zij niet, wa'
opviel.
Bij het schouwen van het lijk van den ver
moorden piano-fabrikant werd ook een
manchetknoop gevonden. Achteraf wordt
nu aangenomen, dat deze knoop aan Staf-
forat heeft toebehoord; het is n.l. ccn hoef
ijzer-knoop van een soort, die bij dc koet
siers cn stalknechts ?cer in trek is.
Nog wordt gemeld, dat dc verdachto in
zijn cel to Hamburg herhaaldelijk in tranen
uitbarstte cn dat hij ten slotte geweigerd
heeft nog iets te zeggen.
To Marseille, opdon boulevard
do la Madeleine, is ccn zevenjarig jongetje
door do ©lcctrisohc tram overreden cn ib
tweeën gesneden. Zijn moeder zag het ongc
luk gebeuren.
To London is in het politiehof
in Bow-etreet weer de zaak voor geweest
van Leon Mculomeister, wiens uitlevering
door de Nodorlandscho Regeering gevraagd
was wegens val scheid in geschrifte. De poli
tierechter zoide, dat do stukken, uit Neder
land tor zake ingediend, hom geen voldoen
den grond gaven om dc uitlevering tc gelas
ten, weshalve hij den beklaagde zou ont
slaan.
Passagebesprekiug naar
IIVDSE.
Soederenverzeniling. Zeeassurantiên.
1490 11 Nieuw© Rijn 3.
TcleDhoonuuuuucr 435.
brandt men dagelijks op
Duitsche wijze 389 12
uitmunter.de door geur en smaak.
Pi-ijs per 5 oiis 52^ Geut.
VE11K0U VV&STOK lil) YZliN,
MECWE HIJST 47.
Greene Vloersirooken,
«V,X5, in diverse lengten, zoo
goed als nieuw.
AdresMagazijn van Afbraak.
HOOGEN RIJNDIJK.
ZOETERWOUDE.
II
2551 20
van 500 Gulden en hooger,
voor handelaar», landbouwers,
industrieelen en particulieren,
op korten on langen termen, worden
bezorgd door 1376 10
J. P. VERGOUWEN,
Eaugebrng 3-1.
fl.50 per* K.G.
f 1.30 per K.G.
f 1.40 per K.G.
2641 20
gewaarborgd. Prospectus, getuigenis
sen, enz. kosteloos door HERM.
MARBURG, Frankfurt a. M. Aller-
heiligenstr. 76. 1606 6
Tliurlugscli
Hooge technische koorschool voor
Machinebouw en Electrotechniek
afdeelingen v. Ingenieurs, Technici i
on Werkmeesters. Grooto fabriekswerkplaatsen voor practlscho oplei
ding van Volontairs. Door den staat gewaarborgde Examinatoren Bul-
iciilandcrs worden toegelaten. Prospectus gratis. 450 18
Naar Gouda Zondags vm. 7. nm. 4.45. 1263 22
workdagen vm. 5.30, 9.30, 12. nm. 1.(Zat.) 1.80 (Vr(Jd.) 4.46.
Naar Amsterdam vm. 5.— (Maand. 1.30), nm. 2.
Zondags alléén nm. 2.—,
Naar Nieuwveen vm. 5.— (Maand. 1.80), 9.80 (Zaterd. niet) nm. 2.
6.15. Zondags alléén nm. 2.
ln vierkante bussen
a 1 K.G2.80
K.G1.2©
ll, K.G0.03
7,o K.GO SO
In deze bussen
bevinden zioh de 8tereoscoop-fo.o's.
