Raadgeving. RECEPT. Stofgoud. ALLERLEI. Raadsel. Schoenmaken Ba minute. Eezi snuggere Parijzenaar is op een lu mineus idee gekomen. Hij bedacht, dat het voor vele menschen zeer gerieflijk zou zijn, «Is zij op de herstelling van hun schoenen konden blijven wachten, evenals men dit op het wegnemen van haar en baard Dij den barbier kam doen. In verschillende dee- len der stad vestigde hij dergelijke repa rat ie-inrichtingen en deze hebben zóóveel succes, dat hij er over denkt ook in ande- 're landen dergelijke ateliers op te richtco Ir deze werkplaatsen gaan de schoenen, welker eigenaars op hun herstelling wach ten, voor, terwijl de andere, want die wor den ook aangenomen, blijven liggen tot de stille oogenblikken, als er geen klanten te bedienen zijn Een van de grootste inrichtingen vindt men nabij de centrale markt te Parijs. Hier aijn een twaalftal schoenmakers dagelijks bezig nieuwe zolen to zetten of andere nood zakelijke herstellingen aan te brengen. Een klant komt met zijn hulpbehoevende voetbe kleedsels binnen en na korten tijd verlaat hij het huis met. zijn herstelde schoenen. Dit huis is geheel ingericht voor het be drijf. Er is een werkkamer en een salon, waar 'de klanten wacliten, terwijl Iran schoe nen gemaakt worden. Allen krijgen een paar pantoffels, om tijdelijk aan te trek ken, en in dc wachtkamer vinden zij kran ten on tijdschriften om z.ch mede bezig te houden. En dit is nog niet alles. Als iemand een brief wenscht te schrijven, heeft hij maar te vragen naar pen, papier en inkt-, om aanstonds aan het noodige geholpen te worden; papier en enveloppen krijgt hij gratis. Zoo kan hij daar op zijn gemak [zitten en lezen of schrijven, of zijn sigaret j rooken, terwijl hij zijn biertje of koffie ge bruikt, dat, op zijn vraag, gaarne uit een naburig café gehaald wordt. Op 'die wijze verliest hij geen tijd eu behoeft hij zich niet te vervelen. Een beroemde klok. Een der belangrijkste bezienswaardighe den van het München onzer dagen is wel de grootte klok van den schoonen toren der oude St.-Pieterskerk. Men zegt, dat deze klok do grootste der wereld is. Plat op den grond staande, zouden een vijftig men- i schen een plaatsje tegen haar wanden kun- nen vinden. De klokketoren der St.-Pietèr is de hoog ste uit de stad, en hij trekt dan ook overal de aandacht. Het onderste gedeelte van het gebouw werd opgetrokken in don vorm van een Romeinsche basilica in de dertiende j eeuw. In de zestiende eeuw werd het, na getroffen te zijn door den bliksem, her bouwd in GothLschon stijl. Het gebouw staat aan den openbaren weg en het volk is er niet weinig trotsch op. Onlangs moest de groote klok schoonge maakt worden. Daartoe was het noodig een enorm steigerwerfc rondom den toren te bou wen voor de werklieden. Het hout, dat daarvoor noodig was, kostte 12,000 gulden. Alle toeristen, die München bezoeken, be klimmen natuurlijk den toren, van waar men een prachig gezicht beeft op de Al pen. Om den reizigers n vergcefschen en vermoeionden tocht te besparen, heeft men een zeer modernen waarnemingsdienst in gericht, die bij mist of ongunstig weder een rood licht uithangt, waardoor te ken- nen wordt gegeven, dat het vergezicht op ivdat oogenblik niet bewonderd kan worden. Voor vermoeide oogen. Een Franscli schrijver van naam heeft •op onverwachte wijze een middel ontdekt om aan vermoeide oogen de zoo noodige helderheid te hergeven Het middel wordt als uitstekend geprezen, is zeer eenvoudig en verdient dus althans een proef. Op een avond, toen de schrijver bezig was aan een artikel, werden zijn oogen zóó vermoeid, dat hij genoodzaakt was de pen neer te leggen, vóórdat het artikel geëin digd was. Hij stond op en meteen viel ziia blik op een paar snippers gekleurde zijde, die zijn vrouw voor een handwerkje ge bruikt had. Deze vroolijkc en heldere kleu ren hadden een bijzondere aantrekkelijk heid voor zijn dof geworden oogen. Zijn werk weer voortzettend, nadat hij eenigen tijd op de kleuren gekeken had, bemerkte hij, dat zijn oogen geheel verfrischt waren. Na verscheidene maJen hetzelfde gepro beerd te hebben, steeds met den gewensch- ten uitslag, zorgde hij er voor, dat in den omtrek vaD zijn inktkoker steeds een paar strookjes schitterend gekleurde zijde la gen, in den vorm van een of ander hand werkje, waarop zijn oogen konden rusten telkens, wanneer hij zijn pen in den inkt koker doopte. Dit bracht hem blijvende verbetering. Gevolde kool. Neem wötte kool. Snijd de zwaarste rib ben wat uit de bladen, ook den stronk. Kook de kool a>f. Maak gehakt klaar, dno ons rundor- en drie ons varkensgehakt. Neem een geëmailleerd schoteltje, waarin de kool gediend kan worden. Beboter het en be- atrooi het met- beschuit Men legt een laag kool onderin on dan een laag gehakt, een laag kool, een laag gebakt, en bovenop een laag kool. (Men laat de bladen heel A Men maakt een saus. Een lepel tarwemeel wordt gefruit in boter. Het koolnat wordt hierbij gegoten tot het een dikke, moo-ic saus is Mcd doet er wat zout, wat pcpei, wat noot muskaat bij en klutst een ei, dat er, nadat dc saus wat bekoeld is, wordt doorgeroerd Doe de saus over de kool. Strooi er he- soliuifckruïimels over en verdeel cr een paar lepels boter over. Zet het an een goed ver warmden oven en laat het een goed uur er in Is men bang voor bet schiften van het ei, dan kan men een paar hardgekookte dooi ers fijn maken en er door roeren. Niemand onzer weet wat de toekomst ba ren zal. Slechts wapent zich dc wijze met goeden moed en wenscht niet naar vermeer dering alleen .van schatten, maar ook en al lermeest van geloof Busken Huet. Gelijk zon en maan grooter invloed heb ben op de aarde dan alle sterren, zoo heb ben Adam en Christus grooter beteekenis voor de monsohhoid dan alle personeD der wereldgeschiedenis. M allot De geliefkoosde krijgslist onzer haits tochten is, dat ze den aftocht veinzen te blazen en ons eensklaps aanvallen op het oogenblik, dat we ons verzekerd achtten van de overwinning. George Eliot. Talentlooze menschen beelden zicb veel meer in op hun beetje aanleg of wat daar op gelijkt, dan zij, die, juist dóór hun eigen gaven, te beter zien kunnen wat er blijft ontbreken aan hun werk. Annade Savornin Lohman. Hot verstand schijnt eerst terug te kec-ren ais de dwaze daad bedreven is. Vosmaer. Op zyn plaats gezet. ,,Zoo, hm,'' zeide een criticus, die door een sobilder was uitgenood Lgd om diens laatste meesterwerk te bewonderen. ,,Dus je wilt bepaald mijn meening weten?" Stellig, mijn waaide", antwoordde de artist. .,Nu dan, om je de waarheid te zeggen, ik vind. dat het vrij slecht geschilderd is." ,,Hé, werkelijk?" zei de schilder, wel wat uit de wolken gevallen. „Ik veronderstel, dat je jezelf als een bevoegd criticus be schouwt," ging hij na een oogenblik voort, mot een glimlachje op het gelaat. „Zeker," zei zijn vriend. ,.En toch heb je nooit van je leven een schilde rij gemaakt. ,,Dat is waar," zeide de criticus. ,,Haar hoe kun je dan veronderstellen., dat je weet wat een goed of een slecht stuk is?" riep de schilder uit. ,,Dat is een vreemde vraag," antwoord de dc ander. „Ik heb nog nooit van mijn le ven een ei gelegd, en toch lean ik heel goed zeggen wat een goed en wat een slecht ei is.'" Stijl. De rijke dalbewoners keken met verachting op dc airme bergbewoners neer. Merkwaardig. Professor (een nieuw kussen met het opschrift* „Rust zacht" op de sofa ziende): „Te drommel, hoe komt nu deze grafsteen op de sofa?" Op de hoogte. „Speelt uw dochter Mozart?" vroeg de jonge man. „Ik denk van wel. Maar ik geloof, dat ze meer van pandoeren houdt-" Het beste middel. „Wat is het beste middel tegen koude voeten V' Antwoord* „Gloeikousjes'" Zij: „Niet, mannetje, *t os je aan mijn zij de of je in het paradijs waart?" Mij: „Word er in het paradijs ook zoo slecht gekookt?" Uit een roman: „De graaf liet zich twee zacht-gekookte eieren brengen, en verzonk daarop in diep gepeins..." Nog erger gemaakt „Maar, Marie, boe komen dde servetten nu toch weer zoo gauw vuil?" „Ik denk, mijnheer, omdat de klanten, die haar 's middags komen eten, er eerst vorken en lepels mee afvegen I" Schoonmama: „Mijn schoonzoon bedeeddgt mij met het vriendelijkste gezicht van de wereld. Weet u wat hij onlangs deed, toen hij mij naar den trein bracht? O, het is vreeselijk, schandelijk! Denk eens, ik sta voor het raampje en wil hem nog eens met mijn zakdoek goeden dag wuiven, daar zie ik hem heel in de verte, terwijl hij de loco motief aait..." CORRESPONDENTIE. - Den inzen der van een schets in drie bedrijven voor het Zondagsblad wordt verzocht zijn naam op te geven. Oplossing van de Scbaakopgave in hel vorig Zondagsblad R b 7 a 6 P b 5 d 6 t R a 6 d 3 mat. D a8 08 R a 6 d 3 mat. 3 1 2 3 1 2 P b 5 c 3 t 3 D a 8 h8 mat. 1 2 D a8xd5f 3 D d 5 e 6 L 2 D a 8 f8 3 D f8 f6 mat. 1 R c 6 x a 8 2 K f 5 x g 6 1 R c 6 x b 5 2 R b 5 x e 8 1 K f 5 e 4 2 K e 4 x d 4 1 R c 6 x d 5 2 K f5x g 6 1 K f5 xg6 2 R c 6 x d 5 Antwoord op de Vraag in hel vorig Zondagshlad: In een narreslee. Op mijn eerste rijdt men. In mijn tweede bergt men iets. Uit mijn geheel maakt men allerlei dingen TToe is mijn naam? [Antwoord in het volgend Zondagsblad].

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1904 | | pagina 16