H o. 13441
LEÏDSCH DAGBLAD, WOENSDAG 16 DECEMBER. - TWEEDE BLAD.
Anno 1903
PERSOVERZICHT.
FEUILLETON.
Hst Hsis dsr Yrsaze.
sel der Gemeentewet, maar het is de vraag
of de sedert 1851 zoo ingrijpend gewijzigde
toestanden, hoofdzakelijk wat do gemeente
lijke bedrijven betreft, zich gevoeglijk in
dat stelsel laten wringen. Bij die poging
wordt o. niet voldoende rekening gehou-
don met de samenstelling van het College
van Dagelijksch Bestuur volgens de voor
schriften der Gemeentewet. Met uitzonde
ring van den burgemeester is de keuze van
de leden van dit college beperkt tot do le
den van den Raad, en dan nog wel uit den
veel beperkter kring van die raadsleden,
wier ambt of maatschappelijke betrekking
wettelijk niet onvereenigbaar is met de
waarneming van hot wethouderschap en die
daarvoor den vereischten tijd beschikbaar
hebben, en nu heeft de ervaring, dunkt
ons, voldoende geleerd, hoe uiterst moeilijk
het vaak is in dit zeer beperkte kringetje
een stel wethouders te vinden, ten volle be
rekend voor de taak, hun door dit ambt
opgelegd. De gemeente mag zich al bijzon
der gelukkig prijzen, die in dit kringetje
iemand bezit, met de noodigo technische
kennis toegerust om het beheer van een
aantal zeer uiteenloopende bedrijven te
overzien en daaromtrent 't niot-deskundig
College van Dag. Bestuur in alle opzich
ten voor te lichten. De vervulling dezer
taak eischt den geheelen persoon en al is or
nu ook onder de Raadsleden iemand aan te
wijzen, aan wien die taak ten volle zou zijn
toevertrouwd, dan nog zal deze bij hooge
uitzondering bereid gevonden worden daar
aan zijn maatschappelijke betrekking ten
offer te brengen, waar om de zes jaren een
gril der stembus hem, met het lidmaatschap
van den Raad, het wethouderschap kan
doen verliezen."
Het zal niet kunnen uitblijven, meent het
blad, of hier en daar zal het toezicht op
het beheer van industrieels en commercicelo
bedrijven wel opgedragen moeten worden
aan een raadslid, wien met het ambt ook do
vcreischte kennis moet aanwaaien. Naar
het haar voorkomt, behoort de wet niet lo
verhinderen, dat bovenal in grootere ge
meenten 't beheer van omvangrijke bedrij
ven geheel wordt toevertrouwd aan deskun
dige ambtenaren, die rekenplichtig zijn aan
en verantwoordelijk tegenover B en Ws.
of den gemeenteraad, en aan wie de be
voegdheid moet worden toegekend hun
voorstellen in 't College van Dagelijksch Be
stuur en in den gemeenteraad voor te dro-
gen en te verdedigen. Zij stelt zich hun
werkzaamheid voor analoog aan die van di
recteuren van naamlooze vennootschappen
onder voortdurend toezicht van commissa
rissen, als hoedanig een commissie uit den
Raad, desnoods aangevuld met in do détails
van het bedrijf deskundige ingezetenen,
zou kunnen worden aangewezen.
,,'t Is niet te ontkennen'", zegt hot blad,
,,of do toepassing dezer denkbeelden zou
een geheele omwenteling in de gemeente-
huishouding ten gevolge hebben, maar nu
algomcen erkend wordt, dat de in 1851 go
stelde regelen voor het gemeentelijk huis
houden wijziging behoeven, zou 't dan niet
de voorkeur verdienen die regelen geheel in
overeenstemming te brengen met do veran
derde omstandigheden, in stede van te be
proeven die omstandigheden in het oude
keurslijf te wringen en bij het algemeen er
kend noodzakelijk hervormen meer den blik
naar de toekomst, dan naar het verleden te
wenden?
Ons schijnt het juiste antwoord op dezo
vragen niet twijfelachtig. Maar wel vree-
zen wij, een bevestigende beantwoording
van deze Regeering en van deze volksverte
genwoordiging niet te mogen verwachten, on
bedriegen wij ons hierin niet, dan zou toch
in elk geval aan den Raad do bevoegdheid
behooren gegeven to worden, een commissie
van bijstand voor de verschillende bedrijven,
in 't leven te roepen, evenzeer als volgens
het ontwerp der Regeering de Raad be
voegd verklaard wordt te bepalen (art.
231 O.), ,,welk deel van het dagolijksch en
technisch beheer door burgemeesters en wet
houders kan (zal?) worden overgedragen
aan een commissie, als in art. 54 2de lid be
doeld, en aan den technischon leider van
het bedrijf." Bij de algemeen menschclijke
neiging van gezagvoerende personen tot
machtsuitbreiding, zou 't niet verstandig
wezen het alleen van het College van Da
gelijksch Bestuur te laten afhangen, of al
Ifan niet een raadscommissie het in het be
heer van gemeentebedrijven zal bijstaan."
Wat d© regeling van 't comptabel beheer be
treft, de Arnhemsche Courant spreekt haar
instemming uit met de voorgestelde ont
lasting van den gemeeaite-ontvanger, door
naast hem rekenplichtige ambtenaren in
het leven te roepen voor speciale onder
deden der gemeentelijke huishouding. Naar
het haar voorkomt, heeft do Regeering in
haar wijzigingsontwerp ten deze op bevre
digende wij zo de wet in overeenstemming
gebracht met de eischen van de practijk.
Voorts stipt zij met groote ingenomen
heid aan, dat do invoeging wordt voorge
steld van een nieuw artikel in de Gemeen
tewet (art. 14öbis), waarbij den Raad do
plicht wordt opgelegd bij vorordening een
dienstreglement of arbeidscontract vast te
stellon voor allen, die in dienst der gemeen
te zijn, voor zoover dit niet bij de wet is
geschied of aan anderen opgedragen is, ter
wijl ,,een scheidsgerecht voor do eindbeslis
sing over disciplinaire straffen" verplicht
gesteld is voor 't personeel van een gemeen
telijk bedrijf, waarbij meer dan vijf perso
nen in dienst zijn.
De Nieuwe Arnhemsche Courant be
spreekt het door de Regeering ingediende
wetsontwerp tot gedeeltelijke hor
ziening en aanvulling dor bepalin
gen omtrent de porsoneele belas
ting. Zij juicht toe hot voorstel tot het
doen vervallen van den grondslag haardste
den.
„Met recht", zegt hot blad, „mag de Mi
nister do haardsteden een impopulairen
grondslag noemen. Bestemd om nauwer
verband to brongen tusschen de aanslagen
in de belasting en de draagkracht der belas
tingplichtigen, gaat die strekking steeds
meer verloren door het gebruik van onbe
laste kook- en verwarmingstoestellen en het
toepassen van centrale verwarming. Inder
daad bestaat er steeds minder verband
tuaschen gegoedheid en het gebruikmaken
van haardsteden, en naarmate het gebruik
van petroleum- en gaskooktoeetellen en ka
chels toeneemt, en de groote moderne huizen
voorzien worden van centrale verwarming,
zal er, insfcedc van verhaald, veeleer teleur
stelling ontstaan."
Vorder merkt zij op, dat tevens een ein
de zal worden gemaakt aan do talloozo ont
duikingen.
Minder gunstig denkt het blad over het
voorstel om het nadeel der eohatkiab door
deze afschaffing berokkend, ten bedrage van
f 1,012,072 bruto, te dekken door een vor-
hoogmg van den derden grondslag, het mo
bilair, mot- 50 pCt. De Minister, nveentzij.
is waarlijk bewonderenswaardig slim; hij
voorziet, dat de grondslag haardstedon
gaandeweg steeds minder zal opleveren on
neemt bijtijds zijn draai, torwïjl hij daarbij
nog de mooie rol weet to spelen, on het
voorstelt als ware het verschil voor den be
lastingschuldige niet noemenswaard. Maar
het blad geeft ce>n voorbeeld, waaruit blijkt,
dat dit verschil inderdaad niet zóó onbe-
teekenend is als do Minister het \ooretelt:
de afschaffing van den grondslag haardste
den zal den belastingschuldige van haar
voorbeeld op f 11.30 komen to staan.
„Dit ongunstig verschil", schrijft hot
blad, „wordt natuurlijk grooter naarmate
or hoogero provinciale en gemeentelijke op-
oenten geheven worden, bijv. Groningen 40,
Friesland 28, Zeeland en Drente 21, Amster
dam 120 opoenten of naarmate do waarde
van het mobilair stijgt. En juist die klas
se van belastingschuldigen zal hot meest ge
troffen worden door do voorgestelde wijzi
ging, voor wie do afschaffing van den
grondslag haardsteden de geringste betecke-
nis heeft, omdat juist zij het meest gebruik
maakt van onbelarto kook- en verwarmings
toestellen, de middenklasse."
De Nieuwe Arnhemsche Courant geeft
ccn berekening, welke naar haar meening
voldoende aantoont, dat de druk, als gevolg
van do voorgestel do wijziging, hoofdzake
lijk zal komen ten last© van de middenklas
se. En dit ia, zegt zij, to meer te betreuren,
In De Wekker, sociaal-demooratisoh
weekblad voor Haarlem, Leidon en Omstre
ken, lezen wij onder het hoofd: Een
plioht van den Leidachen Ge
meente raad het volgende:
In het Leidsch Dagblad verscheen verle
den week een ingezonden stuk van dominee
Kutsoh Lojenga over de hier bestaande ver-
eeniging „Schoolkindervoeding." Hij be
veelt de kas van deze Vereeniging bij de ge
goeden aan en somt het nut er van op
„Driemaal per weck wordt een portie
warm eten verstrekt." „D it werk der
barmhartigheid ondervindt den
steun van vele aanzienlijken, in Den Haag
ook van de Koningin-Moeder."
Hoort gij het, arbeiders, dat is nou je
ware liefdadigheid van onze burgermanne
tjes en vrouwtjesZe strijken over der goeie
hart en zeggen met een zucht en liefst een er
bij: „Ooh, och, wat een sneeuw on een hagel
en een gevries, misschien gauwen wat een
workeloosheid en jammer en ellende. Wat
eou het nou toch 'ns een goed werk der
barmhartigheid zijn, als wc die arme, ma
gere, hongerige, koude schepseltjes van be
hoeftige oppassende en nict-oppassende
ouders eens gingen goeddoen Ze lijden een
becle lange week kommor en gebrek, zij
zijn den geheel en hangen winter in lompen
gehuld: Wij zullen zc driemaal per
weck met een warme portie spijzigen en la
ven.
Arbeiders, d r i emaal por week, de andere
4 dagen honger lijden en 1 dagen por week
moeten zo haveloos gekleed blijven.
Wat een lapmiddeltjes van onze dikke,
good gokleede en warm behuisde leuterende
burgermannetjes! Want, wat ze doen? De
©Hemde lenigen? Opheffen? Neon, rekken 1
Want als er geen ellende meer was, dan
konden ze niet meer louteren over barmhar
tigheid. Bah.
En wat voor afdoend middel hiertegen?
Dc Gemeenteraad stelle de Bom, die er
poodig is, om onvoldoende gekleede en gevoe-
do kinderen voldoende to kleeden en te voe
den beschikbaar, en niet alleen voor den
winter. Net of er dan alléén gebrok ge
leden wordt.
Dat zal veel kosten? Zekor, maar al zou
bet nog 2 maal zooveel kosten, toch moet
bot gebeuren. Ongelukkige kindertjes met
koude en hongor kastijden, mag eenvoudig
niet langer gebeuren. En hot geld zou ct
wezenlijk wel kunnen zijn. Dat leeren ons
andere gemeenten in Nederland en in het
buitenland, ja, in het buitonland vooral.
Wanneer dit werk aan particuliere er-
ecnigingen blijft opgedragen, dan blijft het
tobben, sukkelen. Nooit zullen onze goeie
burgermannetjes geven om den nood geheel
te lenigen. Dat is al zoo dikwijls gebleken,
dat blijkt weer hier, on dat zal helaas nog
zoo dikwijls blijken.
Maar arbeiders verwacht in deze
voor uw ongolukkige schapen van kinderen
niets van dezen Leidscbên Gemeenteraad.
Ik weet hot niet, maar het zou me verba-
Bond verwonderen, als ze ccn subsidie gaven
aan „Schoolkindervoeding", lioowcl dat
eigenlijk toch geen laars helpt. Neen, onze
gereformeerde en roomschc on liberale ge
meenteraadsleden willen dat niet van ge
meentewege. Zij trekken zich mot
vrome, goeie goziohten niets
van dezo ellende aan.
En daarom moeten alle leden, die niet
voor gemeentelijke schoolvoeding cm klec-
ding zijn, den Raad uit.
Ik wil hierbij een paar cijfers voegen om
de Loidsch© iijzighoid mee te vergelijken.
Groningen trok uit voor het arme eohool-
kindf 2000,—
Opsterland j baid#o nou-veae i n 1100,
Wes!-Stellingwerf j pcVmee"e!' f 500,—
Arnhem 600,
Leeuwarden 450,
Hengeloo 375,—
Rijsel in Noord-Frankrijk 130000,
Ronbaix 82500,
Tculon 2500,
Mannheim 12000,
Brussel 6000,—
Kopenhagen 12000,
Nu ton slotte nog een paar opmerkingen,
ontleend aan deskundigen: 't Zwiteersch
bureau voor statistiek constateert, dat van
de 3791 scholen aan 2406 een inrichting was
verbonden, waar middageten werd ver
strek t. Op 992 soholcn werd voor kleeding
gezorgd. Klcoding èn voedsel werden ver
strekt in 1008 gemeenten, terwijl alleen de
stad Zurich den post voor ondersteuning
van behoeftige kinderen verlioogdo met
t 17000.
Sir William Antou zegt, dat het geld, dat
de natie geoft voor de geestelijke ontwik
keling van dc 60000 g ob r o k-lijdende Lon
dcnsche kinderen eenvoudig wegge
gooid is, daar zij bij hun lichame
lijk c n toestand geen nut hebben
van h et o n d e r w ij s.
Uit hot rapport der Schoolhoofden-Com
missie, wat betreft de b ij zonde re scho-
1 o n to Amsterdam:
lie. Wegens het veelvuldig schoolverzuim,
voor gebrek aan klecren of schoeisel, „zal
genoemd bestuur dankbrar zijn, als tenge
volge van het milde besluit van art. 35 der
leerplichtwet (waarbij den gevn -raad be
voegdheid wordt verleend om óf zelf voed
sel en kleeding te verschaffen óf een par
ticuliere vereeniging met dit doel te sub-
sidieeren) aan een tiental der armste leer
lingen ondersteuning verstrekt zal worden."
Den Haag heeft f 5000 subsidie toegestaan
aan een particuliere rereentging.
De Arnhemsche Caurant zegt ia ren slot
artikel. dat <fc wijze, waarop de regeling
van hot behoor der gemeontcbcd r .j-
ven wordt voorgesteld, haar niet gelukkig
dunkt.
,,'t. Is ontegenzeglijk niet te loochenen",
schrijft zij, „dnf deze regeling voor zooveel
slechts mogelijk zich aansluit aan het stol
Slot.)
Nu ik wist, dat ik niet voor een ontmooting
met Consuolo bevreesd behoefde te zfjn, Hot
ik Marland gaan, wiens laatste woorden lot
mU waren, dat miss Traill verdwenen was
en baar dierbaren raaki had achtergelaten Zy
was dus, alles wel beschouwd, niet van
plan terug te komen, toen zU don dag te
voren was vertrokken. En zy had zoker haar
lievellDg achtergelaten, om verdenking aan-
gaando haar plannen af to loiden. Zy was
blykbaar te weten gekomen of bad vermoed,
dat er iets broeide ten opziohte van de vrouw
in het grys, en had hot verkioseiyker ge
vonden afwezig te zyn als do 6lag mocht
vallen.
(Ik voeg bierby, dat geen van ons allen
haar ooit heeft weergezien, en dat, toen ik
do politie attent had gemaakt op de misdaden
In de Spider Farm, de hoeve Yorlaten werd
gevonden, en nooit eenig spoor van do
vreemde bewoners of van den heer Niemand
van Nergenshuizen werd ontdekt).
Toen Marland was vertrokken, ging ik naar
boven, om aan de oproeping, welke my was
geworden, te voldoen
De deur van oom Wilfrids kamer stond op
een kier en met een tikje daarop, opende ik
die, doch week verschrikt achteruit, toen ik
Con6uelo naast Gordon by het ledikant zag
staan. Ik wilde zacht weer wegsluipen, maar
myn oora riep my en ik moest het onver-
mydoiyke onder de oogen zien.
„Kom hierheen, Terry, en hoor my dit zoo
zeer verongelukte meisje vergeving vragen
voor het onrecht, dat ik haar heb aangedaan,"
zeide by. ,Zy was wakker en nu heeft men
haar bU my gebracht En gU komt juist by tyds
om my rayzelven to hooren vernederen."
„Ach, spreek zoo niet," zoido zy zacht,
zonder my, naar het scheen to zien. „Ik heb
niets te vergeven, maar er is veel, veel, waar
voor gU my vergiffenis moet acbenkon, beste
sir Wilfrid."
Zy liet zich op haar knieën naast het ledi
kant neervallen on de zon weefde een stralen
krans om haar hoofd. HU legde zyn magere
hand daarop en zy ging op zachten toon
voort:
„Ofschoon ik als een leugen in uw huls
heb gewoond, hoop ik, dat g(j zelfs dat zult
vergeven, ofschoon ik oigenlyk geen vergeving
verdien, als ik u alles vertel, wat ik heb to
vertellen. Do tyd is nu gekomen om to spro
ken, nu gy weot, dat ik onschuldig ben. Ik
deed eon gelofte, dat gy anders nooit do
waarheid zoudt vernemen. Ik deed oen ge
lofte, dat ik nooit, voordat myn naam in uw
oogon was gezuiverd, een kleur zou dragen,
welke andere, gelukkiger vrouwon mogen
dragen. Ik wilde oen vrouw in het grys zyn
totdat myn goede naam weer zou gevestigd
wezen en ik het recht zou hebben op oen naam,
welken ik nooit heb gedragen.
Eens verliet een bedroefde vrouw met haar
klein meisje een echtgenoot, in wiens liefde
zy niet geloofde. Zy ging naar Amorika, en
toon het gerucht de ronde deed, dat z(j in
een vreeseiyken brand met haar kind was
omgekomen, besloot zy dood voor de wereld
te blUven. Toen nam een voormalige dienst
bode van haar familie, die ryk was gowordon
en het oude huis had gekocht, moeder en
dochter by zich in, zo verbergend, totdat de
wijl juist deze klasse voor een zeeï- groot
deel reeds onbillijk zwaar gedrukt wordt
door den aanslag wegens de huurwaarde.
In De Hollandsche Lelie staat onder een
ingezonden stuk over de quaestic of alle ge
trouwde vrouwen „mevrouw" behooren
genoemd te worden, de volgende noot tod
freule De Sa vorm n Lobman:
„M.i. moest do Fr&nsoho gewoonte, van
elke gehuwde vrouw, onverschillig tot wel
ke maatschappelijke klaas© rij behoort: Ma
dame (Mevrouw) te noemen, te onzent veel
meer ingang vinden dan tot hiertoe nog hot
geval is. De grens, die veel „dames" geheel
willekeurig trekken in het „juffrouw-" of
,,mevTouw-"zeggen tegon een g o h u w d o
vrouw, komt mij altijd stuitend voor En
speciaal hindert het mij, wanneer ongehuw
de „dames" hun „voornaamheid" luchten
zooals dat in steden nog dikwijls geschiedt,
door in winkels hooghartig „juffrouw" te
zeggen tegen veel oudere gehuwde vrouwen,
deftige matrones soms, door wie zij worden
bediend. Wat mij betreft, ik zeg princi
pieel het liefst tegen elke gehuwde vrouw:
irevrouw. Omgekeerd cohtor vind ik
dc idee al lerbel achelijkst, dat on
gehuwde vrouwen tegenwoordig naar het
oordeel van sommigo „vooruit-strevenden"
onder hen behooren te heeten: Mevrouw,
zoo good ale de gehuwde. Want grooter
bow ij s, dat dozo arme schepsels
zich wanhopig 9ohamon(ll!) geen
man te hebben opgedaan, kunnen zij, duDkt
mij, van ziohzelven moeilijk geven, dan door
zulk kinderachtig pogen dóór te gaan voor
wat zij niet zijn: door hot zichzelvcn opsie
ren mot den gestolen Mevrouw-titol.
Onlangs trad op in een openbare vergade
ring, waarvoor mij een kaart werd toege
zonden, zulk een wou ld-bo-„ me vrouw", die
in do werkelijkheid echter is een eerzame
oude maagd. Zoo iemand maakt, den indruk,
roet haar kaarten, waarop zij zich „Me
vrouw" betitelt, dat zij zich haar ongehuw-
den staat wanhopig-sch aam t, on liever
dan die „schande" t>e bekennen pronkt mot
geleende vcoren van „mevrouwschap
't Is zoo in-grappig, dat hot juist dit
soort „vrije-vrouwen" en man-vijnndinnen
is, die op zoo onnoozole manier soms ver
raadt wAAr dc schoen bij haar wringt"
In ce»n kruiskopj© V roc ro d o v on n i s-
soo zegt Dc Maasbode:
In 't algemeen genomen, is oritiek op
roohtorlijko vonnissen niet raadzaam.
Maar wanneer, ook blijkens uitingen op
ju risten oongreeecn en in do Kamer veel
juridisch beleid aan bedenkelijk moderne
theorieën onderhevig wordt., dient, niet go-
zwagon.
Voor het landsbelang behoort hot „intan-
gibile" der magistratuur te wijken.
Er werdon dw.er dagen drie vonnissen ge
wezen, wier samonval ons trof.
Te 's-Gra^ ©nhago Ls con Noordwijksehe
vbwöhor, dio een andor zoodanig mishan
delde, dat do dood er op volgde, veroordeeld
tot een jaar gevangenisstraf
To Rotterdam is een jonkman, die zijn be
mind o met ccn ine» ornstig verwondde cm
daardoor, zij liet indirect, on onbedoeld,
kindermoord pleegde, tot ©on half jaar
gevangenisstraf veroordeeld.
En denzolfden dag word voor laatstge
noemde rechtbank con man, die ccn ander
van 20 mark hnd boroofd, veroordeeld
totdrie jaar gevangenisstraf.
Nu mogo men ecncTzijds zooveel verzach
tende, anderzijds zooveel verzwarende om
standigheden pleiten, als men verkiest,
dc tegenstelling is Al to schril.
Dergelijke vonnissen spelen den revolu
tionairen in de kaart, dio op hun meetings
berokoningon maken als deze: Voor het ver
storen van een kinderleven krijgt men 8
maanden, voor het stelen van f 12 drie
jaar; geschatte waarde alzoo van een kin
derleven f 2.
Zulk betoog is volkomen valschzeker
't Th sofisme van dc kwaadste soort.
Maar toch valt niet te ontkennen, dab
dergelijke vonnissen in elk geval bij het
volk licht dezen indruk wekken moeten: te
genwoordig 6chijnon vergrijpen tegen den
ongolukkigo darno stierf. Dozo dienstbodo
voeJdo hot meisje als haar eigen bloedver
wante op, maar hoeft toch nooit werkeiyk
van het kind gohouden. Pas toon het meisje
achttien jaron was, heeft de oude vrouw haar
de waarheid vertold; en Iri denzolfden nacbt-
dat zy baar die had meegodeeld, word zy ver,
moord. BogrUpt gU do toedracht, bosto vader
Weet ge, dat hot evonrain Florence Haynos
als Consuolo Hope Is, die uw vergiffenis en uw
liefde vraagt, maar Floria Amory, dio don-
zelfden naam draagt als haar overlodon moeder?"
Er hoorschto langon tUJ stilte in do kamer,
terwyi do oude man en do mooie vrouw in
eikaars armen lagen.
Ik had nooit van zulk een openbaring als
deze gedroomd on tocb, nu dio was gekomen,
was ik evenmin verbaasd als gofroffon. ZU
bad gosproken als iemand, die oen „veclit"
had op don schat in do geheime kamer, en
dat recht op my en oom Wilfrid overdroeg.
Nu vatte ik, wat zU had bedoold; want, zooals
ik roods lang goloden heb gezegd, was oom
Wilfrid met zUn nicht getrouwd, oon Amory
van den Lorn-Abbey tak, en door haar, als de
laatste van den stam, zou Consuelo inderdaad
het recht hebben om te houdon of weg te
gevon wat voronderstold werd tot de Amory'a
van Lorn Abboy to behooren. Zy had do
kaart govonden en die leeren begrepen, en
uit liefde voor my wilde zU my nog oen
anderen schat gegeven hebben, behalve dien
van baar onschatbare liofdo.
Ik had nu den eenigen workoiyken schat
verloren Po ander was als uitschot Toor my.
Oom Wilfrid gaf ten laatste aan zijn ont
roerd gemoed luoht, iu zulke woorden van
toederheid, als ik nooit te voren van deze
gesloten lippen had gehoord.
„Nu kende hij dc oorzaak vaa de won-
oigendom zwaarder te worden geacht dan
vergrijpen tegen het leven.
En dit kan niet anders dan noodlottig
werken.
Tentoonstelling In hel Volkshuis.
Na de oude, nieuws drukken. Hot grootste
deel dor tentooDgestsldo booken zUn van
Engel6cbo persen. Natuuriyk: 't was een
Engelechman, William Morris, die het edele
boekdrukkersvak bervormdo en gedurende
zoven jaar op de Kelmscottpers boeken drukt*
naar zyn eigen Inzicht. H|j sneed zUn oigon
letters, maakte zyn eigen Inkt, schopte zyn
eigen papier, luisterde zyn drukken op met
houtsneden van hemzolven, van Sir Eduard
Burn-Jones, van Walter Crane en drukte op
handpersen. Zyn voorbeeldon zocht hy in de
middeleeuwen, die heui in bunno edele, pure
kunst een levende bron van bezieling schon
ken. Zyn invloed ls vér strekkend gewoost, In
zUn eigen land en ook olders. De bewUzon
daarvan levert deze zeer byzondoro tentoon
stelling. Mon vindt er oen veertigtal drukken
van de Kelmscottpers, ovon zooveel van de
Ballantyne-pers, een tiental van de Roycroftors,
(Amerika), prachtwerk van de Chiswlck-, de
Doves-, do Essex-house do Eragny-pore. Mooio
nieuwo drukken van Holton, (üeriyn), van
Plantyn, van Enschedé.
Om do Chaucer alleen reeds, door Burno-
Jones geïllustreerd, zou men er heen gaan,
en om het Prayerbook van Eduaid don
zevenden, en om Villon, Ronsord, Flaubert,
van de Eragnypers, door Pizarro geïllustreerd.
Eu er is eon deel van G. Allen's eerste uit
gaven van Ruskin, mot diens eigen toekoningon.
Voor konDora van de Engelsche literatuur
vooral is het oon groot genot oude bokendon
in zoo waardig kloed te zien.
Een tweetal portretten van William Morris,
waarvan het óóno naar de schilderU van
Watts, werkon moe om doze kleine tentoon
stelling te maken tot oen bekooriyk geheel.
Daar de boeken alle uit particuliere voizame
lingen tyn, biedt de oxpositie een zeldzamo
gelegonhetd om het „oeuvre" van Morris en
de zyiieu te zion.Zy Is doze week lederen avond
geopend van 7 lot 10 uron on Vrydagmiddag
tevens van 2 tot 5 uren.
lioeltc-opMliuid in Assailiaii.
Mon deelt aan „Do Tel." medo, dat blij
kens betrouwbare berichten ccn heftige koc-
lio-opstond heeft plaats gehad op dc bezit
tingen dor Nieuwo Ass&han Tabnkmaal-
schappij to Kisaran, op Sumatra's Oost
kust. Do woning van 'den waarnomend ad
ministrateur tor plaatse word door do koe
lies bedreigd, zoodat do tusschcnkorast dor
politic-oppassers noodzakelijk bleek.
Do oor/.aaJt blcok to zijn, dnt do koelies
meenden te kort gedaan te zijn bij do af
rekening hunner voorschotten. Door tua-
schenkomst van den hoofdadministrateur,
den hoer D. J. Stronck, die onmiddellijk
van do hacholijko positie onderricht werd,
ovonzoo door het tactvol optreden van don
assistent-resident werd erger voorkomen.
Nadat dc koolics van do Maatschappij hot
hun toekomend loon ontvingen, had ccn
verzoening plaats.
r O L I T I li.
Govonden voorwerpen.
Eenigo huissleutels. Een paar nieuwo
gokleurdo kindorhandeohoenen. Een wit
linnen kinderkraagjo. Een kip. Een
notirio-boekjo. Een wit kindorechortjo
Een partij nieuwe mandjes. Een It.-K,
Gebedenboek. Een zilveren oorknopje.
Een gouden kinderoorbelletj© met roodo
steentjes. Een heorenhandschoen. Een
gouden medaillon in een doosjo. Een hoc-
denspeld. Eon bruin portomonnaitje.
Een sportkar. Twee vaarboomen. Twee
linnen boordon. Een handsohccn. Een
glas van een automobiel-lantaarn in kope
ren rand. Een stuk karpet.
Inlichtingen zyn eiken werkdag timschen
12 011 1 uur to bekomen aan het Bureel van
Politie alhier.
derbaro gelijkenis met zijn verdwenen
vrouw", hoorde Lk bern zeggen; en terwijl
hij aldus sprak, kwain ik het geheim te we-
ten, dat hij mij nooit had verteld, het ge
heim van do vreemde aantrekkingskracht,
den vreemden invloed van dc schop ne, ge
heimzinnige Conauelo Hope
„Gij hebt mij gezegd, Terry", zeide hij
ten laatste, toon hij zich mijner had herin
nerd, „dat gij en dit dierbare meisje niets
voor elkaar waren; maar..."
„Zij zullen alios voor elkaar zijn l"
riep Tom's stem, scherp van smart, uit. „Ik
was hot, die ze van elkaar hield gescheiden.
Ik meende in het eerst bet te kunnen
volhouden, maar ik kan het niet. Ik liet
hem zweren, dat hij zich zoo zou gr-dragen,
dat zij hem haten moest, indien ik haar on
schuld aan hot licht wilde brengen. Het
gebeurdo alios tor wlllo van haar, on ik zal
hem nu toonon. dat ik evenveol voor haar
kan doon als hy Noem haar, Darkmoro. Gy
verdient haar en zy Is do uwo
Zy kwam naar ray too met oon gelaat.
6tralond van liofdo, verrassing en vorrukklng.
WU vergaten alios voor eon oogonblik en
toen wy 'tot bezinning kwamen, was Gordon*
heengogaan.
Oom Wilfrid on ik waren alloen gelaton
met haar, dio voorlaan de holdero, voorlich
tende ster van ons loven zou zyn, met do
vrouw In hot grys.
