Over dc methoden der Morpliologie.
Ingezonden.
Vooreerst, dat er aan den onmogclijken
'toestand, die in ons land heerscht, een ein
de komo. Toen de Hieuwe Rotterdamscke
Courant bet ingediende vaccinewetje van
minister Kuypcr besprak, noemde rij dit
een moddorwetjc. De bedoeling was duide
lijk. Edoch, do redactie bewees ons een
dienst. Want zij deed ons zien, hoo eigen
lijk art. 17 van de wet van 1872 een modder-
iwet is. En aangezien men naar oud-Hol-
'!andsch gebruik geen vlag op een modder
schuit zet, handelde min. K. good door aan
<eon modderw e t een moddorw e t j e te ver
binden, ten einde voorloopig aan sommige
ouders verlichting to geven. Art. 17 der wet
van 1872 is ook niets anders dan een rnod-
derwot. Wanf is het niet dwaas om aan ou-
doru den toegang voor hun kinderen tot de
school to ontzeggen, indien zij niet een pok
kenbriefje kunnen toonem? Ja, is 't niet ge-
iniepig om op die wijze de mensehen te dwin
gen tot iets, waarvan men anders zou ver-
wachten, dat zij het niet zouden doen 7 Nog
altijd is het mij een raadsel. d».t leden van
een volksverteo-enwoordisring zulk een voor-
stol hebben gedaan. Mij docht, dat men
daar in dubbelen zin K o n i n k 1 ij k o wet
ten uitvaardigde, maar niet zich tevreden
zou stellen met langs een achterdeurtje to
krijgen, waarvoor men de voordeur geslo-
;ten vond. Het ,,op een accoordje gooien"
vindt in de burgermaatschappij wel toepas
sing, maar in 'b lands Raadzaal mag m.i.
die regel niet in praotijk gebracht worden.
Die toestand is onmogelijk geworden, se
dert de leerplicht is ingevoerd. Men
moge nu wel zeggen: aan den feitclijkon
toestand is niets veranderdceD ieder, dio
nadenkt, weet wel beter en houdt zich niet
mot juridische spitsvondigheden op. De toe
stand is wel veranderd. Vóór de leerplicht
wet bestond cr een zedelijke plicht der
oudors hun kindoren school te laten gaan.
Nu echter is die omgezet door den leer
plicht in een wettelijke verplichting.
En wanneer do overheid mij zulk een ver
pliehting oplegt, mag rij geen hinderpalen
in mijn weg leggen om daaraan te vol
doen."
Ten slotte zegt P.
,,Allo voorstan rlers der vaccine stem mem
too, dat de noodige voorzorgsmaatregelen
moptem genomem worden en men dringt op
wettelijke regeling daarvan aan. Vreemd,
dat dit nu pas in ons lam! gebeurt, honderd
jaar na do invoering der vaccine. Jonner
vond dit niet noodig. Gelukkig, dat men
ten minste in dit opzicht erkent gedwaald
te hehl>e.n. Maar juist daarom vragen wc af
schaffing van den c1 amg. Want volkomen
onderschrijven wij dit woord van de leden
dor Engelsche minderheidscommissio in
par. 294 van hun rapport:
.Een operatie, dio zal zo veilig geschie
dt11 eon volmaakte hygiëne (sanitation)
vrr»>ischt met zorg en bedrevenheid aan de
riide van iedere- moeder, is toch waarlijk
n Kt heel geschikt om daartoe een ieder to
dwingen."
Do opvolger van wijlen prof. dr. T
Zaayor als hooglcoraar in de ontleedkunde
aan do universiteit alhier, dr. J. W. Lange-
laan, aanvaardde hedonnamiddag het ambt
mot hot uitsproken eonor rede: ,,Over de
methoden dor morphologic" (gedaanteleer.)
Een zeer bol an gs bollend gohoor van cura
toren, hoogleeraren, studenten' meclioi cn
anderen volgde des hoogleoraars zeer we
tenschappelijk betoog.
Spr. bogon met do opmerking, dat de
door Laplace gedachte menschongeest, die
op een bepaald oogenblik alle krachten der
natuur in de plaats dor wezens cn dingen,
welke hom samenstellen, zou kennen, ni?t
bestaat. Het is ons sloohts gegeven met
waarschijnlijkheid te woten. Do ervaring
leerde ons echter, dat vermoedelijk alles
volgons enkele eenvoudige wetten geschiedt.
Achter hot zintuiglijk waarneembare moet
mem echter veel vermoeden, dat het voor
ons waarneembare aanvult tot óén groot ge
heel. Uit do voorstolling omtrent den aard
der warmte toonde spr. aan, dat deze over
tuiging op het gebied der natuurkunde
vaste vormen heeft aangenomen. N-ast
verborgen bewegingen der zichtbare mas
sa's ia de natuurkunde gekomen tot de
voorstelling van verborgen massa's, wier
bewogingen voor ons waarneembaar rijn,
waarmede het oude standpunt van Descar
tes is opgegeven.
Het nieuwo standpunt eisoht aan tc ne
men, dat de beelden, welke de geest zich
van do buitenwereld maakt, zich verhouden
tot die buitenwereld, als con model tot het
voorwerp, waarvan het model is.
Twee hoofdrichtingen spreken zioh rn het
wetonsohappelijk onderzoek uit. Dc ccne
richting, aanvaardende do beperktheid
van het zintuiglijk waarneembare zonder
meer, slaat eon statiefcischen weg in; de an
dere sohept zioh beelden van het zintuiglijr
niet waarneembare en vult daarmede het
zintuiglijk waarneembare aan tot éón ge
heel.
Voor spr. kan onze kennis dor natuur
slechts symbolisch rijn. Omdat daardoor
tusschcn het beeld, dat onze geest van de na
tuur ontwerpt, en de natuur zelve, geen an
der verband bestaat als tusschon model en
object, is hot. noodig enkele eigenschappen
dc.r modellen to noemen. Als de meest ge
wichtige noemt spr. dio der wederkeerig-
heid.
Tot het morphologisoh onderzoek geko
men, zoide spr., dat dit streeft den vorm
dor loven do organismen te kennen. Om tot
dat doel te geraken, doodt zij hot organisme
en beschrijft don doodon vorm. De ontle
ding van den dooden vorm leerde zeer
nauwkeurig den uitwendige® vorm dor
beenderen kennen, do onderzoekingen van
Zaayor deden do structuur er van zien.
Minder nauwkeurig was de kennis der ge
wiekte vlakten en nog minder die van den
vorm der spieren. Door middel van elcctri-
oiteit ontdekte Dachenno de mogelijkheid
de levende spieren ieder afzonderlijk op ge
heel willekeurige wijze tot samentrekking
te brengen.
Na dit nader ontwikkeld te hebben, deed
spreker uitkomen, hoo deze kennis den oor
sprong gaf tot nieuwe modellen. Groote
vorderingen maakte do kennis van den vorm
van het bewegingsapparaat door het pho-
bographeeren der lenende organismen in op
volgende phasen van beweging naar het
denkbeeld van Maroy. Het waren echter
steeds uitwendige veranderingen van den
vorm, die tot do inwendige veranderingen
deden besluiten. Door de toepassing der
Röntgen-stralen word de directe studie van
don vorm der gewrichten en gewrichtsvlak
ten aan ler/ende organismen mogelijk.
Na achtereenvolgens do eenvoudige mo
dellen, geconstrueerd door Quinkc en
Yervora, en het op hetzelfde begin
sel berustend meer samengesteld model van
Bafesohli te hebben besproken, deelde spr.
mede, dat de door hen gevormde beelden
zich laten rangschikken om drie hoofd
typen.
De eerste groesp Van onderzoekers be
schouwt de grondstof, waaruit het levend
organisme is opgebouwd, als te bestaan uit
vezels, in welker knooppunten steeds klei
nere korrels optreden. De tweede groep acht
deze korrels het eigenlijk vormelement van
do levende grondstof. Een derde groep
6chuimvormigen bouw toe, en het is naar
spris meening deze, dio het meest overeen
komt met hetgïcen de waarneming geleerd
heeft.
Aan do hand van wat Reinke aan zeewie-
Tf waarnam en door Martin Haidenhain
aan haarcellen der cucurbitaceac beschre
ven is, werd een cn ander nader uiteenge
zet en verklaard.
Naast korrels bevinden zich ook staaf-
of draadvormige elementen in de wanden
der lamellen, waaruit do levende grondstof
opgebouwd schijnt, kern lissen genaamd.
Een nadere uiteenzetting, in welk verband
ook prof. Hugo do Vries werd genoemd,
bracht spr. tot de grens van hetgeen op
dit oogenblik microscopisch waarneem
baar is. Veel is nog onzeker gebleven en
veel wat thans zeker schijnt., zal nog onze
ker blijken.
Uit de grondstof opgebouwd zijn anato
mische eenheden van hooger orde, ook wel
organen der cel genoemd, waarvan de
voornaamste de celkern is. Daarnaast
moet een klein korrelvormig orgaan, hot
centrasoma of microcontrum, worden ge
noemd. Om de centrasomen treden stralen-
figuren in do cel op, aan welke stralenfi-
guren de beido hoofdmeeningen over 't me
chanisme der celafdeeling zich aanknoo-
pen.
Een kleine groep van onderzoekers ziet
in deze stralen een rangschikking van hete
rogene deelen onder invloed eener richten
de kracht Een grootero groep beschouwt
zo als elastische strengen, waarin span
ningen huizen Daardoor is het mogelijk
een mechanische verklaring van enkele
der vormveranderingen to geven.
De modellen van zichtbare vormen, door
spr tot dusverre behandeld, zijn niet vol
doende ter gehcele bepaling der verrich
ting. Daarom 6laat het physiologisch on
derzoek een anderen weg in, waarbij in
plaats van den vorm, de aard der verrich
ting op den voorgrond treedt.
Herinnerend aan do modellen, gemaakt
ter verklaring der zenuwfunctiën, de be
kende „kernleider" van Hermann, sprak
de hoogleeraar als rijn overtuiging uit,
dat de modellen van den vorm der levendo
organismen, 6lechts naïve afbeeldsels van
het levende object zijn.
Het is alleen aan de jongste methode in
het morphologisoh onderzoek gelukt enkele
verborgen relaties van den inwendigon sa
menhang der levende organismen aan hot
licht te brengenmaar op dit gebied staan
wij ternauwernood aan het begin. Doch
het morphologisch onderzoek heeft zich bij
deze onkunde niet neergelegd. De meest
onmiddelijke weg om deD dieperen samen
hang der deelen te leeren kennen, wordt
door de ontwikkeling van het individu go-
geven. Hier ziet men als het ware de ont
plooiing van den vorm onder de oogen.
Minder onmiddellijk, doch misschien ge
wichtiger noemde spr. de oudere vergelij
kende methode, die steunt op de voorstol
ling, dat alles wat op aarde leeft, bloed
verwant is en dat deze bloedverwantschap
rich in vormverwantschap doet kennon.
Het meest merkwaardige resultaat dezer
methode is do voorstelling, dat het li
chaam der hoogero dieren uit nagenoeg
gelijkwaardige deelon segmenten is
opgebouwd. Groote verdienste heeft zich
op het eerste gebied Van Wijke en op het
tweede Bolk verworven. Doch ook op dat
gebied zoeken wij naar het onveranderlijke
en vinden slechts hetgeon veranderlijk is.
De oorzaak hiervan is voor spr. gelegen
in de beperktheid van het menschelijk vor
stand. Deze beperktheid behoeft echter
niomand te ontmoedigen, want wie naar
kennis om haars zelfB wille alleen vraagt,
vindt niet wat hij zoekt. Waar wij naar
zoeken, is het geluk en slechts hieraan
dienstbaar kan spr. de wetenschap ver
staan. Haar roeping schijnt hem toe om
uit do ervaringen in het verleden, erva
ringen in de toekomst te voorzeggen, om
ons op dezo wijze minder onbeschermd te
genover dio toekomst te plaatsen.
Met do gebruikelijke toespraken aan cu
ratoren, aan hoogleeraren en studenten
eindigde spr. rijn doorwrochte rede.
Neutrals of Christelijke Vakbeweging?
Het kan zyn nut hebben, de arbeiders in
deze dagen te wyzen op do vakbeweging.
VakvereenigLngon zyn noodzakelijk, om elkan
der te leeren kennen en daardoor te beletten,
dat het een of ander ambacht wordt uitge
oefend door personen, die in het vak niet
opgeleid zyn. Goen grootere sohade kan het
ambacht worden toegebracht, dan door die
peraonon, die zich voor vakmannen uitgeven,
terwtJl het niot *yn. Toch is dit in onzen
tyd geen zeldzaam feit. Deze personen ver
anderen dikwerf van betrekking. In het voor
jaar vindt men hen als stukadoors, later als
schilder, terwijl het najaar hen weer als
werkman in een ander ambacht ziet optreden.
Met dat al nemen deze lieden de plaats ln
van een vakman en kan deze, die zyn jaren
besteed heeft aan het vergaren van de noodige
knnde on bokwaamheld, zyn brood niet ver
dienen.
Op dat soort van werklieden nu, die zich
in de plaats van anderen Indringen, kunnen
de vakvereenigingen contiéle uitoefenen. Zy
kunnen de patroons inlichten en y veren opdat
haar leden vooral de werkzaamheden verrich
ten, waarvoor zy opleiding en ondei richt
ontvangen hebben. De patroons echter hebben
in de vakvereenigingen der werklioden een
adres, waaraan zy zich vervoegen kunnen,
om arbeidskrachten te ontbieden. Deden de
patroons dit, dan zouden de vakvereenigingen
een groote aansporing vinden, om haar leden
meer en meer te bekwamen, en ziedaar een
arbeid, die de vakvereenigingen vooral ter
harte moeten nemen. Onmiddeliyk moeten
echter de vakvereenigingen meer doen voor
de ontwikkeling harer leden. Neen, het is niet
voldoende, om te kunnen zeggenwy vormen
eene vereenlging, wier bestuur bestaat uit
president, secretaris, penningmeester, plus een
paar commissarissen. Wy komen nu on dan
samen, om huishoudelyko zaken te regelen
wy hebben een vaandel en een insigne op de
borst. Wanneer hierin het nut en het doel
der vakvereenigingen ligt opgesloten, dan is
iedere vereenlging voldoende en behoeft men
geen vakvereenlging.
Een vakvoreeniglng moet haar leden vormen,
opdat zy hun vak tot sieraad biyven. Daar
moet byv. gesproken worden over de uitvin
dingen, verbeteringen en proeven, die genomen
zyn. De leden moeten opmerkzaam gemaakt
worden op nieuwe wyzen van arbeiden en
fabriceeren, wanneer deze ln zwang komen.
De ondervinding, die men opgedaan heeft,
moet men mededeelen aan anderen. Mon moet
raad inwinnen voor byzondere gevallen. Vraag
stukken ln de vakbladen moeten getoetst
worden aan kennis en ondervinding. In één
woord, de vak&rbeid moot een der meest
besproken zaken zyn, en dan alleen werpt
oene vereeniging voordeel af voor het vak
on zyu beoefenaars. Zoo Immers wordt eene
vakvereeniging eene school, waar leder lid
beurtelings leoraar en leerling is. Zoo Is er
altyd een rijke stof ter bespreking aanwezig
on zyn de vergaderingen, die dikwyis zoo
slecht bezet zyn, vruchtbaar voor de leden.
Nu ryst do vraag: zyn de vakvereenigingen
aldus Ingericht? Neen, Diet weinigen scharen
zich onder het roode vaandel, worden geleid
door personen, die andere belangen zoeken
dan die van hot ambacht, en juist daardoor
handelen zy niet altyd ln het voordeel van
de algemeene wolvaart en den bloei der maat-
8chappy. Loon on. arbeidsduur enz. zyn niet
zelden slechts eene leuze, die gebruikt wordt,
om een ander doel te bereiken. Men zweept
de vereenigingen op, men stort er oen geest
van ontevredenheid in, om zoo een revolutie
voor to bereiden, die de rampzaligste gevolgen
moet voortbrengen. De aooi&Usten IJveren, om
ln do zoogenaamd© neutrale vereenigingen
zioh op den voorgrond te plaatsen en op te
klimmen tot ln het bestuur, om dan hun
goest en doel over to planten in de werklieden,
opdat deze werktuigen zouden zyn ln hun hand.
Zoo wordt niet het ambacht, maar de party
het voorwerp der meeste zorgen en trekken
de socialisten het meest voordeel uit do
organisatie. Dat is dan ook do roden, waarom
men de neutrale vereenigingen zoo dikwyis
verzeild ziet ln socialistisch vaarwater, met
andero woorden, de socialisten bederven de
vakbeweging.
Neutraliteit is een hellend vlak en hy, die
or zich op waagt, blyft zelden staan, maar
giydt langzamerhand af naar den afgrond van
hot socialisme. Men heeft het kunnen rion
by de April-staking, toen van neutrale zyde
eenparig Instemming werd getoond aan het
Comité van Verweer. Dat begrepen de socia
listen reeds lang, daarom yverden zy voor
neutrale vakvereenigingen en beschimpten de
vereenigingen, die op een godsdienstJgon
grondslag stonden. Onder neutrale vlag werd
onbemerkt de lading binnengesleept, die anders
ware afgewezen, en de leden werden hoe
langer hoo meer doordrongen van de begin
selen, waaruit volgens socialistische opvat
ting het heil oer maatschappy moet voort
komen. Juist omdat die verschillende neutrale
vereenigingen door denzelfden geest geleid
worden, ziet men ze telkens met en voor
elkander optreden en zoo een kracht vormen,
die verwoestend om zich heen grypt en
zoowel het ambacht als der maatschappy
groote schade berokkent. Geen vergadering
kan van roode zyde worden uitgeschreven of
mon vindt in de Instemmende vereenigingen,
vakvereenigingen en vak(?) bladen de predikers
van het socialisme. Overal dringen de bekende
woordvoerders on leiders dor socialisten zich
ln den werkkring der vakvereenigingen. En
waarom? Hot hoogste Ideaal dier mannen is
ontevredenheid te plaatsen In het hart der
werklieden, agiteeren en nogmaals agiteeren,
om ln het troebel water van wanorde te
visschen, want dan ls het hun getydo. Zou het
vermetel oordeel zyu te meenen, dat men zoo
de algemeene revolutie, die men verlangt, door
al die agitatie zoekt voor te bereiden?Geven
al dio werkstakingen niet den indruk, of men
de verschillende bataljons formeert en do
soldaten monstert en inspocteort, die 'onder
het roode vaandel den stryd zullen voeren
tegen allen, die de ketenen van het socialisme
niet willen dragen en instemming weigeren
aan zyn beginselen? Hieruit volgt dus voor
de Ohristeiyke arbeiders, zoo antirevolutionair
als katholiek, de strenge plicht, om zich in
vakvereenigingen te organiseeren als een
macht, die onder het vaandel der waarheid
en gerechtigheid den heilloozen invloed der
socialistische en socialistisch gekleurde ver
eenigingen moet tegengaan, en de beginselen van
orde, gezag en godsdienst verdedigen. Zy
hebben de toestanden te doorzien, de belaDgen
van werknemer en werkgever beiden te over
wegen en te behartigen en wanneer verbete
ring gevraagd wordt, de middelen aan te
wyzen, om doze te verkrygen. De groote
vraag b. v. over het loon en over den arbeids
duur, die byna alom en overal een dor eerste
punten van behandeling is in de vakvereeni
gingen, most in overleg met de daarby be
trokken personen besproken worden. Men
moet oen open oog hebben zoowel voor do
voor- als voor de nadeolon. De vraag of de
opvoering dor loonen geen minder werk kan
geven en misschien schadeiyk werken in het
algemeen, moet tot klaarheid komen in de
besprekingen, die gehouden worden, wanneer
de zaken van alle zyden beschouwd worden.
Maar moet dan de Chriateiyko vakbeweging
alleen den stryd voeren? Volstrekt niet. Het ls
duldeiyk, dat samenwerking dlkworf nood
zakeiyk 1b. Zonder aamonworking zou men
nooit iets kunnen verrichten, wanneer alge
meene belangen verzekerd mooten worden.
Het is echter noodig, dat de Chrlsteiyko
vakvereenigingon eerst in eigen kring de ge
stelde elschen wegen en bespreken, aan recht
en biliykhoid toetsen on onderzooken, wat
zy volgens geloof en geweten te doen of te
laten hebben. Ook over de middelen, die aan
gewend mooton worden, mag een ernstig
onderzoek niet ontbreken. "Wanneer met de
meest mogeiyke zorgvuldigheid dezo twee
zakeD, n.L het dool en de middelen, beoor
deeld zyn en do leden bun gevoelen hebben
getoetst aan de Chrlsteiyke beginselen, dan
kan men ter verkryglng van oen doldelyk
bepaald en omschreven verlangen zich met
andere partyen verstaan, onder voorbehoud,
dat geen andere vraagstukken worden inge
legd en de weg der rechtvaardigheid en orde
niet verlaten worde. Dat is de juiste weg voor
de samenwerking met anderen. Nooit mogen
zy dulden, dat op hun vaandel een smet
geworpen wordt en dat op zyn naam oen
niet aangegeven waarde wordt ingeamokkeld;
ODbesmst en vry van smaad blyve de leuze,
waaronder zy ten etryde gaan. Zy moeten
zorg dragen er niet ln te loopen. Wlo den
weg der orde liefheeft en bewandelt, begrypt
ook, dat vooral by de tegenwoordige toe
standen overleg tusschen patroon en werk
lioden noodzakeiyk ls. De Chrlsteiyke vak
beweging moet voeling houden met de patroons
en evenzeer letten op hunne belangen als op
die der leden. Het ls nuttig en noodzakeiyk
by dreigende stormen en orkanen met elkander
in overleg te treden. Men moot vooral by de
socialistische bewegingen en agitaties op
elkander kunnen rekenen, zoodat onrecht
vaardige eischen nooit door de vakvereeni
gingen gesteund worden, maar ook de loden
der ordelievende vereeniging niet door ver
krachting van het recht van arbeid werkeloos
en broodeloos staan. Niot de vyandschap, maar
de goede verhouding tusschen patroon en
werkman te bevorderen, moet het streven
zyn der Christoiyke vakbeweging. Ieders
rechten eerbiedigen en voor eigen rechten
eerbied vragen, is een plicht den leden der
Christoiyke vakbeweging opgolegd.
Het zou een dwaasheid wezen, dat men
met alle bestaande toestanden vrede moet
hebben. Veel, zeer veel kan en moot er nog
veranderd worden op fabrieken. Maar er ls
een groot vorsohfl van opvatting over de
vraag, wolken weg men moet inslaan om
verbetering te vorkrygeo- Werkstaking b.v.
kan, wanneer alle biliyke eischen in het oog
worden gehouden, als uiterst middel wor
den aangewend, maar zy la niet het eerste
middel, zooals dikwyis gebeart, den werkman
tot verbetering van zyn tosstand ln handen
gegeven. Vruchtbaarder en meer biyvend ln
hare gevolgen is de samenwerking van patroons
en werklieden. Ziedaar het verschil tusschen
neutrale en Christeiyke vakbeweging. Het ls een
waarschuwing voor de Christeiyke arbeiders,
nu ln deze dagen de socialisten zich van de
vakbeweging willen meester maken. H.
Aeademienieuws.
Ut echt. Naar het „Utr. Dbl.' ver
neemt, is namens heeren theol. studenten
door een commissie uit hun midden prof-
Bal jon, bij golegenheid van het bedanken
voor het ZHGel. aangeboden professoraat
to Leiden, als blijk van ingenomenheid met
het genomen besluit, overhandigd een
prachtige draaiende boekenstandaard, gele
verd door de firma Fuyt, vergezeld van
een album met 117 namen der deelnemers
aan het geschenk.
Groningen. Op een proefschrift
„Over aromatische fluoorverbindingen"
is bevorderd tot doctor in de scheikunde,,
de heer J. W. Beekman, geboren te Wilder-
vank.
Burgerlijke Stand.
HILLEGOM. Ondertrouwd: J. van de*
Schrior en L. Imanse.
Bevallen: J. van Maria geb. Zandvliet Z.
E. Lommorse geb. Stassen D. S. van der WerfT
geb. Conradi D.
Overleden: M. Damen 72 j. B. Griek-
spoor 2 m.
LLSSE. Gehuwd: Cornelia van Drongelen en
Beeligje van der Wolf.
Ondertrouwd: Jacobus van Went jm- en
Maria van der Vlngt jd.
Geboren: Anna Maria, D. van M. C. Sngden
en W. W. van Rijn. Hermanns, Z. van EL
Smit en Th. de Heas. Sjjke Hendrik. D. van
G. Horsman en A. de Vries. Maria Hendrika,
D. van N. v. d. Eist en M. Groenendijk. y
Overleden: Levenl. D. van L. Spaargaren
en M. Boer.
NOORDWUK. Geboren: Gerritja, D. vaa
K. P. Barn hoorn en G. de Graal Engelmnndai,
Z. van W. Vink en C. Warmeoboveu. Bijtje,
D. van A. Duindam en E. Spaanderman.
Getrouwd: Adrianna Ni col aas Wilhelmus
Vermin 24 i. en Theodora Jacobs Dobbe 21 j.
O v e rieden: Petrus Waasdorp 22 j. Ggsberta
Petronella Steenvoorden 5 j., D. van_G. Steen
voorden en M. Brederode. Apolonia Helena
Roe ra de 10 m., D. van H. P. Roe rade en P. Deters.
NOORD W IJ KERHOUT. B e v a 11 e nM. Pareni
geb. Van DeDsen Z. H. v. d. Ploeg geb. Smit
D. - M. Meeawenoord geb. Boelhouwer 2 Z.
KPN' e boren: Pieter, Z. van P,
van Zwaan. Dirk, Z. van P. óef
Ru\ .1 Wit. Bregtje, D. van D.
Schone.ii. v. d. EjjkeL Teunns, Z. van'
T. Siarkenburg en C. Slijkhuis. Leendert, Z.
van N. Paaaw en P. P> auw.
Overleden: M. Glasbergen 68 j., wed. va»
M. Kagenaar.
SASSENHEIM. Geboren: Adrianua Hen'
driens, Z. van C. Kuipers en M. Hulaboech.
Appolonia, D. van H. J. v. <L Berk en P. Alkemadu.
Ondertrouwd: G. Hoogervorst jm. 28 j. sa
A. Maorit8 jd. 23 i.
Overleden: C. Ch. Berkbout D. 5 j.
Marktberichten.
Purmerend, 3 Nov. Aangevoerd 136 stapels
Kaas, 22 a ƒ28.60 de 60 KG., 1137 KG. Boter
ƒ1.40 a ƒ1.60 het KG. Vee. 668 Runderen, vet
vee ƒ0.62 a ƒ0.66 het KG.; 22 Paarden133 vette
Kalveren 0.60 a ƒ0.80 per KG., 144 nuchter»
id. 13 a ƒ24 per stuk; 467 vette Varkeae ƒ0.36
a 0.40 per KG. 67 magere id. ƒ11 a /'14 per
stuk; 366 Biggen ƒ3 a fl per stuk; 2224 Schapen
en Lammeren. Eieren ƒ7.a 7.50 per 100 staks.
SHeek, 3 Nov. Boter. Aanvoer f6 4 eo 6/8 v.
Prijs 1ste keur ƒ61.—. Bij de vereeniging 1st»
keur f 61.a 2de keur 60.— a
3de keur 48.— a 4d© keur 46 a
Fabrieksboter: Aanvoer 40/3 en 20/6 vn. Prjja
ƒ52.— a f——-
Kaaa. Nagel-. Aanvoer 498 KG. 42.
Vee. Aangevoerd 647 koeien, 313 kalveren, 436-
schapen, 754 lammeren, 2tf2 varkens, 18 biggen^
Prijzen van vet vee per KG.: runderen a aj
kalveren a o., varkens 16 a 18 e., voo»
export a c., Biggen Londeo 16 a 164 o.
Melke- en Kalvekoeieo. Kalveren en Schapen
gewild; Varkens en Biggen stadig; vette Koeierf
en Lammeren prijshoudend.
Weosp, 3 Nov. Kaas. Aan de weekmark^
waren neden aangevoerd 16 wagens Gondech#
Kaas, waarvan aan de Waag gewogen lOwagen^
wegende 2257 KG. Aanvoer totaal 336 kazen;
prijs 1ste soort 26-a 28.2de soort 22 a f 24
De zesjarige graaf Kwilecki, naar het leven geteekend, bedoeld ih het
monsterproces voor de jury van het eerste Berljjnsche Landgericht.
