Voor Amateur-Photoqrafen.
Een welopgevoede aap.
«n gezanten, terwijl op «chteagrond ds
stoelen voor de keizerlijke prinsen en prin
sessen stonden.
Het todet der Keizerin was volgens
Europeeache mode. Ze droeg een staatsie
kleed met langen sleep en zal verb rokaatver-
siering, voorstellende feniksveoren, welke
alleen de leden van het vorstenhuis mogen
dragen. De Keizerin, die klein en tenger is,
moest er als een poppenfee hebben uitgezien,
waartoe de schitterende kroon met diaman
ten niet weinig bijdroeg.
Na de receptie volgde het banket, waar
aan 800 personen deelnamen. De hoofdta
fel, waar de Keizer voorzat, wees 200 cou
verts aan en in de aangrenzende zalen tra
den de prinsen als plaatsvervangers van
den Mikado op. De Keizer en de Keizerin
zaten in het midden van de hoefijzervormi
ge tafel naast elkaar. Achter het paar was
een palnienversiering aangebracht, waar*
tusschen de schoonste bloemen prijkten.
Tusochen dit bloemenbed zaten twee kleine,
zeldzame hout-figuurtjes: een overoud
man en een even oude vrouw. Deze twee
beeldjes stelden het boeren paar voor, dat
tijdens zijn lang leven steeds ijverig gewerkt
en nooit met elkaar gekibbeld heeft. Deze
fabelachtige figuren zijn bij ieder brui-
loftsfeest aanwezig, zoowel in de armste hut
als in het grootste poleis.
Op tafel stonden kolossale, vier voet hoo-
ge zilveren kraanvogels, waarachter een
zilveren vijgeboom met een zilveren schild
pad aan den voet, alles omgeven door bloe
men, kristal en zijden draperieën. Dit was
het geschenk van de familieleden aan bet
keizerlijk echtpaar. Naast het couvert van
ieder gast stond een keurig bewerkte zilve
ren bonbonnière, ook voorstellende een
kraanvogel en een schildpad. Dit waren de
cadeaux, die de Keizer deen gasten aanbood.
De kraanvogel beteekent een lang leven, de
vijgeboom gel-uk, en de schildpad rijkdom.
Het diner was echt Japansch.
De gebakjes waren meesterwerken op dit
gebied. Ieder stukje stelde een bloem voor
en muntte uit door natuurgetrouwe weder
gave.
Na het diner werd een Japansch bal geor
ganiseerd. Achthonderd jaar berust bij de
zelfde familie de betrekking van keizerlijk
hofdanser. In tegenwoordigheid van den
Keizer mogen alleen mannen dansm, een
voorschrift, dat ook alweer een symbolische
beteekenis heeft. Een oud wijsje, driehon
derd jaar geleden gecomponeerd, begeleidt
de bewegingen en gebaren der dansers, die
niet- alleen gescliiedkundige tafereelen, maar
ook plannen en voorspellingen voorstellen.
Dat dansen duurde een uur. De Keizer,
de Keizerin en het gebeele Hof keken met
een ware voldoening en tevredenheid de
dansen aan. Hierna klonk muziek, de trom
petben schetterden, groote schermen kwa
men naar beneden en onttrokken het keizer
lijk paar aan de oogen der gasten: het
feest was afgeloopeu.
(Medegedeeld door J. Janssen, firmant der
firma Janssen Co., Photo Artikelen, Leiden).
Nu het mooie weer gaat komen, en daar
mee ook de meest geschikte tijd voor het
photographeeren, is het voor hen, dde zich
dit seizoen een camera willen aanschaffen,
misschien niet ondienstig nog eens een en
ander over de diverse soorten camera's mee
te deelen.
Wij kunnen de verschillende constructies
verdeelon m drie soorten, namelijk: hand-
camera's (vaste vorm) Fig. 1, klap-camera's
*Fig. 2 en statief-camera's Fig. 3.
De meest gemakkelijke in de behandeling
is absoluut die volgens Fig. 1. Aan de betere
soorten bevinden zich twee zoekers, een voor
koog-opnamen en een voor dwars-opnamen,
waarin men het op te nemen beeld kan be
schouwen. Men heeft dan slechts op een
knop te drukken of in een bal te knijpen,
om don sluiter te doen werken.
In de camera bevindt zich een wisselma
gazijn voor twaalf platen. Door een enkele
handbeweging kan men de opgenomen plaat
verwisselen en daarna is het toestel weder
direct gereed voor de volgende opname. Het
nadeel is, dat rij nogal groot en ook, gevuld
met twaalf platen, nogal zwaar rijn.
De tweede soort handcamera's (klap-
systeem) zijn uiterst licht en compact ge-
Fig. 1.
boowd. Vooral het exemplaar, dat wij hier
afbeelden, is een zeer gewilde klap-camera.
Om het op te nemen beeld te beschouwen,
heeft men ook hier een zoeker; men kan
echter ook instellen, d. w. z. men kan het
beeld vóór de opname zien, zooals het later
op de gevoelige plaat zal komen, op de in
stel ruit, welke zich achter in de camera
bevindt.
Dit is geen gering voordeel en komt vooral
te pas bij het photographeeren van onder
werpen, op korten afstand, bijv. bij het ma
ke.1. van portretten. Bij de vaste-vorm-hand-
Fig. 2.
camera kan men niet instellen en moet in bet
laatste geval den afstand meten en de lens
volgens de schaal op den juisten afstand
plaatsen. Bij klapcamera's gebruikt men los
se cassetten of plaathouders, waarin 't licht
gevoelig materiaal wordt geplaatst. Voor
een opname wordt de matruit uit de camera
genomen en in plaats daarvan de cassette in
geschoven. De inrichting van den moment-
Fig. 3.
sluiter komt op hetzelfde neer of liever al
is de constructie niet dezelfde als bij vaste-
v^rm-camera's, liet doen werken geschiedt
toch ook door drukken op een knop. Bij
de betere soorten klap-camera's heeft men
een zoog en aamden brand vlaksluiter. Deze
kuiter bestaat uit een gordijn van licht
dichte stof, waarin zich een spleet bevindt.
T lens de opname glijdt 'eze spicht zeer
snel lang*, de plaat. De constructie heeft het
voordel, dat zij alle goed:- eigenschappen
v a het i gebruiken objectief tot haar recht
brengt en niets van de lichtsterkte van de
lens verloren gaat. Door het vernauwen van
spleet kan men opnamen van 1/500 tot
1/1000 sec. maken. Het behoeft geen betoog,
dat men v >r dit werk echter een prima ob-
-'.lef meet hebben.
In plaat3 van losse cassetten kan men ook
aan deze klapcamera's een afneembaar wis
selmagazijn voor twaalf platen krijgen. Het
verwisselen gaat dan ook vrij snel. Wanneer
men niet op het geld behoeft te z;°n. is
c ii dergelijke camera het aangewezen toestel
.voor den amateur. Klapcamera's van deze
soort zijn echter nogal geldig en niet ieders
beui*s is daarop berekend.
In den prijs van ongeveer 25 kan men
tegenwoordig echter ook uitstekende klapca
mera's bekomen. In dezen prijs brengt een
Amerikaansche fabriek een keurige klap-ca-
mera in den handel onder den naam van
Pocket Poco"'. Voor het platenformaat
9 maal 12 geeft dit to-stel keurige resulta
ten. Daarbij is het zoo klein, dat het gemak
kelijk in den jaszak geborgen kan wordtin.
Ieder, die zich een toestel wil aanschaffen,
make eens kennis hiermede. Een volgende
maal iets over statief-camera's.
(Op vragen, onder deze rubriek vallende^
rullen inlichtingen gegeven worden, als bijv.
over toestellen, ontwikkelaars, enz. Vragen
en antwoorden zullen worden opgenomen).
't Is al een paar jaar geleden en ik zelf
heb er niets van gezien dan de photogra-
phieën, maar toen was ©r dan in Amerika
een oerangoetan, die bijzonder veel opgang
maakte. Hij heette Joe en duizenden en nog
eens duizenden Amerikaansche schoolkinde
ren zijn naar zijn voorstellingen gaan kijken.
Joe deed ongeveor alles, wat een mensch
doet, behalve spreken, en er waren er, die
vonden dat dit laatste nog in het voordeel
van den aap kwam.
Joe sliep op een bed precies als van een
mensch en droomde dan van de dagen, toen
hij bontgekleurden. papegaaien staartveereoJ
uit kon trekken. Hij kon op zijn rug slapen
en op zijn zijde. Als hij gewekt werd, geeuw
de hij, rekte zich uit en wou dan nog „even
blijven liggen", zooals met menscben ook wel
het geval ia Eindelijk stond hij op en nam
zijn ochtendbad. Dit alles doet hij alleen;
van hulp wil hij niet weten. En al die
kunstjes beeft hij geleerd, eenvoudig door
nabootsing.
Eens gaf hij een voorstelling voor profes
sor William James van de Harvard-hooge-
echool. Die heeren namen toen een proef
met een electrische bel. Joe zat op een
tafeltje en de schel stond er onder, zoo
dat hij haar niet kon zienmaar het
knopje was op de tafel aangebracht.
Iemand drukte er op, de schel ging
over en dadelijk was Joe's belangstelling ge
wekt. Hij luisterde naar het geluid, bekeek
het knopje met ernstige nieuwsgierigheid,
maar hij kon zoo gauw het verband niet vat
ten. Na eenige voorstellingen begon Joe toch
te snappen, dat dat witte knopje iets te
maken had met het geïuid. Hij probeerde nu
het knopje er uit te trekken, draaide het
om en om en eindelijk drukte hij er op. De
schel klonk en Joe viel bijna van de tafel,
zoo'n haast had hij om naar het geluid er
onder te gaan kijken.
Als Joe rich gewassohen heeft, trekt hij
's ochtends een broek aan, een flanellen
hemd en een jas; dan trekt hij roet een ge
leerd gezicht zijn laarzen aan, waarvan hij
de veters vastmaakt, en Joe is gereed om
voor het publiek te verschijnen. Maar het
duurt lang. Joe heeft den tijd en onder hot
aankleeden kan hij niet nalaten zichzelf
voortdurend te bewonderen, en zijn Jileeding-
stukken telkens van onder tot boven na te
pluizen. Dan gaat hij ontbijten, netjes aan
een gedekte tafel en met een servet voor.
Maar het grappigste is, als hij gaat
schrijven.
„Schrijf eens een brief." zegt de oppasser
en Joe gaat ijverig aan den arbeid. Hot re
sultaat is eon verzameling van apenhiero-
glyphen, die misschien in de bosschen van
Borneo ontcijferd kunnen worden, maar niet
in Amerika. Als de brief klaar is, zegt de
oppasser, dat Joe zijn naam moet zetten
en dan komen er oen paar flinke inktvegen
op het papier. „Nu nog do punten op de
i s," zegt de oppasser en Joe gooit een
dikke inktmop op het. beech reven blad. on
met een verb'cht hart staat hij op. Hè, dafc
was een zwaar werkje
Joe kan ook rooken, een rigaar of een pijp;
