De dieiistbodennood te Nieow-York
Overdreven liefde voor de dieren.
In de Mei.
wonderen, dat de verdedigers der openbare
gezondheid, die zich ongerust maken over
;het uitkloppen van kleeden op straat, over
bet spuwen op don grond, onz., nog zoo
weinig aandacht hebben geschonken aan dit
gevaar.
Het genoemde Raadslid heeft thans een
•ontwerp ingediend, volgens hetwelk de au
toriteiten der verschillende Parijsche ar
rondissementen gehouden zouden zijn hy
giënische wassche rijen op te richten of wel
overeenkomsten te sluiten met bestaande
waschinrichtingen, waardoor gewaarborgd
zou zijn, dat de behandeling van het wasch-
goed antiseptisch zou geschieden en het
goed, afkomstig van besmettelijke zieken of
van hun huisgenooten, ontsmet zou worden
bij het in-de-week-zetten en bij de eerste af
wrijving.
In de publieke wasebbuizen zouden de
vrouwen op vertoon van een schriftelijk be
wijs van hun dokter deze ontsmettende be
handeling gratis verkrijgen, zóó, dat zij al
leen voor haar eigen rekening zouden hou
den de latere bewerkingen: het eigenlijke
wasschen, het spoelen en het drogen.
Het toezicht op dezen belangrijken open
baren dienst zou gehouden worden door de
officieel aangestelde geneesheeren der lief-
dadigheddsbureanx, der kinderbefwaarplaat
sen, der scholen en door de daartoe bevoeg
de regeringsambtenaren.
Het is duidelijk, dat deze voorgestelde
maatregel aandacht en navolging verdient.
Nooit wordt thans de wagen van den wasch-
baas ontsmet: het schoon© goed wordt ver
voerd in dezelfde ruimte ari het vuile, en
soms bevinden zich bedde in dezelfde ruimte
te zomen. Bovendien blijft de vuile wasch
soms dagen lang liggen in de werkplaat
sen onder den adem der waschvrouwen
die, vermoeid en slecht, gevoed, meer nog
dan anderen ontvankelijk zijn voor ziekte
kiemen. In de openbare wasohhuizen, waar
al het goed eerst te zamen in een grooten
bak gaat, waarvan het water maar zelden
vernieuwd wordt, is de toestand nog min
der gunstig. Om ernstig alle gevaar te kee
pen zou men in dichte, ondoordringbare
zakken het goed van alle besmettelijke lij
ders moeten vervoeren en zouden er in alle
waschinriohtmgen aparte wasahbakken
moeten zijn, uitsluitend dienend voor dit
soort van gevaar verbergend linnen.
Tot dusver echteer wijdde niemand eenige
gedachte aan dit onderwerp, en in onze
eeuw van dikwijls overdreven bacillen-
vrees, ademt men rustig op do sloop,
brengt het servet aan den mond, houdt den
zakdoek voor het gezicht, welke misschien
zoo juist in de gevaarlijkste nabijheid heb
ben gelegen. Paul Brousse heeft een 'goed
werk verricht door te wijzen op de wasch-
huizen als kweekplaatsen van besmetting,
die door hun aard juist aangewezen zijn, om
te zuiveren van besmetting.
en m andere Ameri kaansche steden is zulk
een acuut stadium ingetreden, dat hij reeds
een omvangrijke wijziging in de levensge
woonte van tal van welgestelde bewoners
ten gevolge heeft gehad. Dienstmeisjes wor
den met den dag zeldzamer en een huis
moeder moet dikwijls wekenlang op een
nieuw meisje wachten, dat dan gewoon
lijk. ofschoon bekwame dienstboden gemak
kelijk 50 a 70 gulden per maand kunnen ver
dienen, den noodzakèlijksten huiselijken ar
beid (van wasschen is zelfs niet eens spra
ke) met verontwaardig]ng van de hand
wijst Cn zich het Liefst zou zien gebruikt als
sieraad voor de kamer.
De toevloed van dienstmeisjes uit den
vreemde, van wie de beste in groote troepeu
uit Ierland, Schotland cn Scandinavië kwa
men. is geweldig afgenomen, evenals de
aanvoer van vertrouwbare meisjes kleur
lingen, uit de zuidelijke staten der Unie, en
het gestadig toenemen in aantal van de
groote winkels geeft velen meisjes aanlei
ding, liever het slechteT betaalde baantje
van winkeljuffrouw te kiezen, omdat zij
dan ten minste 's avonds, na sluitingstijd,
baas over haar eigen doen zijn.
Komt er een versoh transport dienst
meisjes uit den vreemde aan, dan loopen
eigenaars van verhuurkantoren en huis
vrouwen be hoop en eon dienstmeisje heeft
dikwijls reeds vóór zij de stad nog gezien
heeft, een half dozijn betrekkingen aange
nomen, van welke verplichtingen zij er
meestal geen enkele nakomt.
Op dezelfde wijze is het gesteld met de
diensten in andere betrekkingen, en de
daaruit voortvloeiende onaangename, soms
ondraaglijke toestanden hebben vele rijke
familiën te Nieuw-York er toe doen beslui
ten haar gemakkelijke woningen te ver
laten en haar intrek te nemen in een
hotel, waar zij verlost zijn van alle zorgen
omtrent dienstbaren van allo soort: keu
kenmeiden, loop meisjes, wasch vrouwen,
huishoudsters, strijksters, kameniers, koet
siers. lakeien, staljongens, portiers en an
deren.
Tan de zijde der dolle dierenvrienden ge
niet de kat evenveel sympathie als de hond.
Te Weenen werd voor eenige jaren een dak-
looze vrouw van middelbaren leeftijd door de
politie aangehouden en in bewaring genomen,
toen zy des nachts op straat een geschikt
plaatsje zocht, om te slapen. Zy beweerde
en kon het ook bewyzen, dat niemand haar
in huis wilde nemen, omdat zy niet minder
dan twaalf levende en vyf doode katten by
zich had, waarvan zy niet scheiden kon. De
doode katten werden in beslag genomen,
omdat ze een niet te schilderen odeur afga
ven, maar toen werd de vrouw als razend en
men moest haar vastbinden.
De Engelsche gezant te Parys, lord Dof-
ferin, hield een dozyn witte katten, die steeds
in zyn werkkamer speelden en hem door het
geheele huis volgden. Deze dieren vertegen
woordigen een vermogen van 15,000 gulden
en ze hebben reeds ruim het dubbele van
die som opgebracht aan pryzen, die ze op
tentoonstellingen door hun zeldzame schoon
heid verwierven.
De hertogin van Bedford heeft twee blauwe
katten, voor welke haar reeds tot 8000 gulden
geboden werd. Ze neemt echter het bod niet
aan, omdat ze er niet aan denkt, zich van
haar lievelingen te scheiden.
Een der grootste katten vriendinnen in Enge
land is lady Marcus Beresford. Zy heeft niet
minder dan 150 katten. Iedere kat heeft haar
eigen naam en de dame kent ze alle zonder
onderscheid nit elkander. Dea namiddags
worden de katton in do huiskamer ontvangen
en alle zitten dan in een kring rondom haar
meesteres. Roept lady Marcus er een by haar
naam, dan komt het dier naar haar toe, of
het komt niet, wat ook wel gebeurt, want
ook katten hebben kuren, vooral als ze zoo
verwend en vertroeteld worden, als hier het
geval is. Elk dezer inderdasd zeer schoone
langharige katten heeft een gemiddelde waarde
van 2400 gulden, zoodat de geheele veestapel
een sommetje van 860,000 gulden vertegen
woordigt.
De duurste kat der wereld is Xenophon,
de reuzenkat van mr. Sam Woodiwisz, die
25 pond weegt en waarvoor men den eigenaar
meermalen 30,000 gulden heeft geboden.
Lady Nevill heeft vegetarische katten, dus
zulke, die geen vleesch, geen visch, geen
vogel, ja, zelfs geen muis zullen aanroeren.
Ton slotte moeten we nog den overleden
Schach van Perziö als een groot vereerder
van katten noemen. Zyn kattenverzameling
moet een zoölogische merkwaardigheid ge
weest zyn, die hem millioenen had gekost.
'fcTs Meimaand, 'tis Bloeimaand 1
Nu do Sleutelstad ontvlucht,
Naar buiten; daar fluiten
De vogels in de lucht.
Daar galmt het lied van 't vogelenkoor
In zoet akkoord de velden door.
Op, naar het donzig groene veldl
I ar heenDaar heen gesneld 1
Vlij u vrij neder op het gras,
Of aan den kant van den waterplas,
Waar 'tvischje po ar telt in den vliet,
Het eendje kwaakt in 't wuivend riet
De veldhoen klokt, de merel fluit,
't Insectenkoor zich gonzend uit;
De leeuwerik opstijgt blij te moe,
Zingend, tot de wolken toe.
't Is Lente, vol van bloemenpracht.
Haar, haar een jubelgroet gebracht.
Do luchtstroom, nu zoo donzig zacht,
Geeft aan het leven nieuwe kracht.
Op Jongeliên, gaat hand in hand
In breede schaar naar 't bloemenlaud.
Zingt dansend in een bonte rij:
„Eij was in do Mei zoo blij 1"
Gelijk toch aan de schoone Mei,
Gaat 't jeugdig leven ras voorbij.
W-t bange dagen vóór de Mei
Maar, God rij dank, zij zijn voorbij I
Do nagalm is een droef geschrei,
d'On rijpe vrucht der stakerij,
Wekt in ons hart veel medelij.
Och, dat do gunst der Maatschappij
Voor velen weer een zegen zij,
Dat wenschen, en dit vragen wij,
Zoo 't kan, maak dan weer allen blij.
In 't weldoen toch schuilt Poërij-
J. J. van Mazijk Huyssb va» Ruknxk.
Leiden, Bloeimaand.
Waft is een Baby?
Op deze vraag rijn do volgende antwoor
den gegeven:
Een lichte veder uit den vleugel dor lief
de, neergedwarreld in den gezegendon staat
van het moederschap.
De schrik van den jongen man, de schat
der moeder, de despotische tiran van do
meest republikeinscho huishouding.
Des morgens een wekker, des middags oen
kruiper, des nachts een schreeuwer.
De laatste uitgave der menschhead, waar
van elk paar meent hot mooü'j exemplaar
ontvang n te hebben.
Een inboorling van alle landen, die de
mands taal spreekt.
Een ding, waarvan men verwacht, dat wij
hot zullen kussen en zullen aanzien, alsof
wij or van houden.
Een kleine vreemdeling met een vrijgeilei-,
do tot do beste gevoelens des harten.
Een, die maakt: het huis gelukkiger, do
liefde sterker, het geduld grooter, de han
den rapper, de nachten langer, de dagen
korter, de beurzen lichter, do klceren meer
versleten, het verleden vergeten, do too-
kruTHrt helderder.
WAAROM?
Waarom worden do spinnekoppen in huis,
op erf en in stallen bestookt, hoewel ze hon
derden vliegen vangen, die het u en uw vee
lastig maken?
Waarom de koekoek met het geweer ver
jaagd en gedood, wiens beste voedsel be
staat uit langharige rupsen?
Waarom met den voet den krekel getrapt,
die in uw tuin loopt en daar oorlog voert
tegen de vraatzuchtige rupsen, slakken en
meikevers
Waarom worden de aardige en zeer nut
tige pimpelmees n gedood; ze rijn toch zon
der eenigen twijfel de grootste rij an den der
duizendpooten cn wespen?
Waarom uw hagel ©n kruit verschoten aan
de spreeuwen, die hun loven lang de insec
ten-eieren oppeuzelen, uw beesten van onge
dierte zuiveren en in den broeitijd honder
den schadelijke rupsen verslinden?
Waarom de meezon in strikken gevangen,
hoewel elk van deze driemaal 's jaars nee-
t 't en elk jonggehuwd paartje ongeveer
12,000 wormen em insecten aan zijn jongen
I geeft?
Waarom zonnekevers gedood, die rich met
boomluizen spijzigen?
Waarom de pad vervolgd en dikwijls ver
moord, die zooveel slakken, mieren en kel
dermotten als een lekkernij gebruikt?
Waarom do vledermuizen niet gespaard,
die toch leven van aardwormen?
Waarom.omdat de meeste menschen
niet verder kijken dan hun neus lang is, dik
wijls niet op de hoogte rijn van het leven
van genoemde dieren en het ^daarom" niet
