C.C. BENDER.
Kerkelijke Verkiezing.
Attentie s. v. p.
KRUIDENIERSZAAK
ZOMERZORG.
s»l. J. KORT,g 1
ffsi J. Muur Zü„
maandkaimT
is en Tuin
ÖPE^BAtüi VERGADERING
MEESTERKNECHT,
„NEDERLAND".
Gevraagd,
TAMS.
S. DE BOER Az.,
Gemengd Koor „Melosophia".
GELD
BOELHUIS
Verhuisd s
5 HOOFDKAAS, g
1 Vpouwesteeg 5,
Pianino's
en Vleugels.
mnsaifflUMHi
"PRIJSVERLAGING.
Allerfijnste Keukenboter
Dr. D. A. DE J0JI8, Veearts,
Maresingel,
TE HUUR:
Openbare Verkooping
FEUILLETON.
De opgeheven staking.
„Het Volksdagblad" schrijft de misluk
king der algemeen© staking aan verraad
toe. Het blad laat zich volgenderrwijB uit:
„Er ie een reusachtig, een ongelooflijk
verraad gepleegd, een vooraf beraamd, wel
overlegde misdaad, en wel van een zijde
waarvan wij dat altijd verwacht hebben en
waartegen wij van af liet eerste oogenblik
gewaarschuwd hebben. Het Landelijk Co
mité vao Verweer is stelselmatig door par_
}eme®taire knoeiers in de verschillende ste
den bedrogen.
Het werd door he® valech ingelicht, te
gengewerkt op de gemeenste wijze on ton
#lotte openlijk verraden.
Hier volgen do overtuigende bewijzen.
Op initiatief en onder de pressie van
een i ge hoofdbestuursleden dor vroegere
iNod. Vereeniging van Spoor- en Tramweg
personeel, waaronder do heeren Kuncken
en Van dor Linden, die nu door de Mij. tot
Exploitatie van Staatsspoorwegen „eer
vol" 1) zijn ontslagen,is buiten medeweten
van het Landelijk Comité het verderfelijke
schrijven gezonden aan de spoorwegdirec
ties, waarin feitelijk werd aangeboden een
allerschandelijkste capitulatie: hervatting
van den arbeid op do oude voorwaarden.
Dit was de eerste aanval in den rug van
do gelederen der georganiseerde arbeiders.
En toon die nog niet voldoende bleek, ging
men over tot het laagste wat men had kun
nen doen.
Donderdag seinde Oudegceefc uit Rotter
dam, dat hij daar moest blijven, omdat de
toestand daar hachelijk was.
En in den nacht van Donderdag op Vrij
dag kwamen boden uit Utrecht en Haar
lem bij het in hot gebouw van den A. N.
D.-B. vergaderde Landelijk Comité met de
jobstijding, dat de zaak van het spoorweg
personeel in die plaatsen verloren was.
Door deze slechte berichten in den waan
gebracht., dat de spoorwegstaking onhoud
baar was geworden, besloot het Landelijk
Comité de aJgemectne staking op te heffen.
Wat blijkt nu echter achteraf?
Dat te Rotterdam de toestand in tegen
stelling met het bericht van Oudegeest, zeer
gunstig was en op het oogenblik nog, waar
op wij dit schreven, werd voortgezet.
Dat te' Haarlem en te Utrecht op het
oogehblik dat de ongeluksboden kwamen,
het. spoorwegpersoneel er nog niet aan
dacht de staking op te geven.
Dat overal, zoowel hier ter stede (Am
sterdam) als in de provincie, het bericht
van de opheffing der staking de arbeiders
zóó als een donderslag trof, dat zij het ner
gens gelooven wilden ep Vrijdag overal
vandaan to Amsterdam kwamen informec-
ren, of het bericht van de opheffing juist
was.
Dat de verontwaardiging der arbeiders
zóó groot was, dat sommigen do ruiten der
winkels wilden inslaan, waar de bulletins
van „Telegraaf" ein „Volk" hingen, en dat
door het gamsche land door do mcesten be
sloten werd, ondamka het besluit van het
Landelijk Comité, door te blijven staken.
Wat vooral ten zeerste afkeuring ver
dient, i6 de misdadige wijze, waarop „Het
Volk" do opheffing dor algemeen© werksta
king publiceerde.
Door eenvoudig te melden, dat de algc-
meene werkstaking was opgeheven, stichtte
men een schromelijke verwarring, dreigde
gToot gevaar voor een vreeselijke paniek,
een sauve qui pont (vlucht op groot©
schaal), waardoor de vakorganisatie geheel
verpletterd had kunnen worden.
En het tweede bulletin van,,Het Volk"
waa misschien nog schandelijker dan het
eerste, omdat daarin uog eens nadrukkelijk
werd bevestigd, dat de spoorwegstaking be
slist was opgeheven.
Wij vragen: hoe kan men de geweten loos
heid zoo ver drijven, dat men een staking
durft opheffen, zonder ten minste gezorgd
te hebben, dat er geen slachtoffers vallen?
Gelukkig behielden de georganiseerde ar
beiders bij alles hun tegenwoordigheid van
gee6t, zoodat ten minste de grootste ramp
werd voorkomen, die de vakorganisat:kon
treffen.
,,Het Volk" schrijft:
„Een woord tot u, arbeiders. Een ernstig
woord, u in uw belang toegevoegd Of het
u allen aangenaam zal zijn? Dat misschien
niet. Maar naar-den-mond-praters hebt gij
genoeg. Weinigen van hen, die als uw voor-
gangera optreden, hebben den moed, u te
weerstaan, als gij gevaar loopt, domme din
gen te doen. Toch moet gij in zulke tijden
uw vrienden leoren kennen. En al weten
wij, dat men tegenwoordig weer druk bezig
is, u met allerlei dwaze en leugenachtige
praatjes tegen „de politiekers" op te zetten,
dit zal ons niet weerhouden, in den chaos
van verwarring, waarin do beweging thans
verkeert, onze waarschuwende stem te laten
hooren.
Wij hebben in do Kamer de nedcrlaAg ge
leden. De dwangwetten zijn aangenomen.
De Koningin is er voor naar Den Haag ge
komen.
Die nederlaag verwondert ons niet. Wij
hebben haar voorspeld. Wij hebben u tijdig
gewaarschuwd, dat de bourgeoisie nog
steeds sterker is dan gij. Wij hebben aange
toond, dat het bij een politieke werkstaking
de vraag is, of de arbeiders al dan niet baas
zullen zijn in den Staat. „Neen," zegt de be
zittende klasse, „wij zijn en blijven baas."
Die wetten wil ze er door hebbenmaar
baas blijven wil ze nog meer. En omdat eer»
groot deel der arbeiders nog te bang en te
dom is, om met ons als mannen tegen do
machthebbers op te komen, kunnen deze nog
steunen op bajonetten en kanonnen, op on
derkruipers en verraders en aldus hun wil
doordrijven.
Al was deze nederlaag," zoo zegt het blad
verder, „dus te voorzien, tocb behoeft de
Nederlandsche arbeidersklasse zich niet te
beklagen, dat zij haar uiterst middel van
verweer heeft gebruikt. Een proletariaat,
dat zich zonder verweer zijn rechten laat
ontnemen, loopt gevaar ze alle te verliezen.
Elke Regeering zal zich na deze gebeurte
nissen wel tweemaal bedenken, voordat zij
het waagt, weer een aanval op de rechten
der arbeiders te doen.
Eén reden is er tot treuren: de slacht
offers. Zij moeten geholpen worden. Maar
men late zich door het groot aantal slacht
offers niet ontmoedigen. Het. is," meent
„Het Volk", „vrij zeker, dat de Bpoorweg-
directiën velen zullen terugnemen, zoodra
de werkstaking voorgoed 16 geëindigd.
Overigens weet men vooraf, dat in eiken
grooten strijd slachtoffers moeten vallen,
en. zoo ooit, kunnen zij thans de zekerheid
hebben, niet in den steek te zullen worden
gelaten.
Dat alles is dus nog het ergste niet.
Het ergste zou zijn, nis de arbeiders, in
plaats van ('oor dezen strijd nauwer aaneen
gesmeed te zijn, nu elkaar de schuld er van
gingen geven, zich door visschors in troebel
water lieten ophitsen Legen elkaar, na door
den wolf der bourgeoisie te zijn gehavend,
óók nog de tanden in elkanders vleeech
gingen zetten.
En als zij gaan luisteren naar de stem-'
men, die op de Paleismeeting van Vrijdag
spraken van „verraad" als zij zich door
de anarchisten laten meeeleepen, om de
schuld van de geleden nederlaag, in plaat*
van op hun eigen zwakheid, te werpen op
do spoorwegarbeiders of op „de politie
kers" dan zullen xij daardoor hun eigen
lijke nederlaag zelf bewerken I
Hiervoor waarschuwen wij u dus, arbei
ders! Hit besluit tot opheffing der alge
meen© werkstaking is door het Comité van
Verweer genomen met algemeene stemmen,
terwijl slechte één sociaal-democraat daarin
aanwezig was, n.l. Vliegen. Oudegeest was
op dit oogenblik op last van het Comité in
Rotterdam, om daar den boel bij elkaar te
houden.
En thans komt de tweede raad, dien wij
u moeten geven. Hij is deze: houdt op met
de werkstaking. Houdt u aan do beslissing
van het Comité van Verweer. Die beslissing
was noodig om twee redenen. De eerste ist
een algemeene werkstaking over het gansch©
land is onmogelijk gebleken, daar slechts in
een enkel vak in enkele groote steden aan
den oproep is voldaan. De tweede en voor
naamst© is: een algemeene werkstaking'
heeft geen dool meer, daar de dwangwofc
ook door de Eerste Kamer aangenomen ia."-
op VKlJD tC! 17 APRIbn.s.,
'b avonds te lialfnegen,
In de groote zahl van het Volkshuis.
SprekerProf. Dr. L. KNAPPERT.
Gelegenheid tot discussie.
Namens de Vtrkiezings- Commissie
van tcegc de Veremiging van
Vrijzinnig Hervormden:
B. D. KERDMANS, Voorzitter.
J. RAMAKER, Secretaris.
3665 18
Op eene groote Drukkerij te
*e Gravenhage wordt gevraagd: een
reeds als zoodanig workzaam geweest.
Zonder goede getuigen, onnoodi'g zich
aan te bieden.
Br. onder No. 3052 aan het Bureel
van dit Blad met opgave van ver
langd salaris. 10
Stoomvftiirt-JIiiatscliappü
Passagebespreking naar
1ND1E.
Goederenverzending. Zeeassurantiën.
ROLLAlUDET C°..
149011 Nieuwe Rijn 3.
Telephoonniiinmev 433.
Een beschaafde jonge Weduwe zou
gaarne een beschaafde Dame in Pen
sion hebben, die eenlgszins behulp
zaam wilde zyn in 't huishouden en
tot gezelschap. Billijke conditiën.
8647 9 Brccslraat No. 144.
onmiddellijk voor één of meer weken
Bergplaats voor Meubels,
liefst gelegen aau vaarwater. Bn&ven
met conditiën Bureel van dit Blad
onder No. 3656. 7
Merk „De Betuwe", Tielde beste de goedkoopste.
Steeds In alle verpakkingen verkrijgbaar in de Comestïblee-Magazljnen van
3645 16 Doezastraat 14 en Korte Mare 14.
Naamlooze Vennootschap.
Maatschappij lot Exploitatie van Zuivel-
inrichtingen „Neerlandiz".
gevestigd te 's-Gravenlinge.
Gewone jaarlljkache algemeene
vergadering van aandeelhouders op
Woensdag den 20sten April
1003, des namiddag te liall vier,
in het Zuid-Hollandsch Koffiehuis te
's-Gravenhage. 3640 25
De by art. 15 der statuten be
doelde stukken liggen van af den
22sten April ter inzage ten kantore
der vennootschap Zeestraat 67 's-Gra-
venhage, dagoiyks van twee tot
vier uren. Op dezelfde dagen en uren
is aan genoemd kantoor gelegenheid
voor de aandeelhouders, die de ver
gadering wenschen by te wonen, om
hun aandeelen te deponeeren.
De Dlrectour:
J. RINKES BORGER.
Generale Repetitie
op Donderdag 10 April, te
7 uren, in de Stadszaal, ingang
Aalmarkt. 8638 9
GETROUWE OPKOMST VERZOCHT.
Voor lilkdoorns
of Eeltgezwel zyn
KRAAL's PLEISTERS
de Beste.
Beste. o
Beste. 2
Beste. h
BcHle. 01
By lederen Drogist
te bekomen 35 Cis.
per doos. En grosWILLEM
KRAAL Jr., to Kampen.
Te Deiden byREIJST KRAK,
J. H. DIJKHUIS enD.F. KRUISING A
Ter overneming aangebo
den: een
en aanverwante Artikelen.
Goed beklant en voor uitbreiding vat
baar, voor de som van f500.
Alvorens te beslissen la men geneigd
gedurende acht dagen ernstige reflec
tanten in den Winkel te nemen ten
einde zich te overtuigen van den omzet.
Brieven Bureel van dit Blad onder
No. 8601. 14
verkrygbaar in groote en kleine
sommen. Biliyko rente en voorwaar
den. Brieven onder No. 9481 aan het
Bureel van dit Blad. 6
op de Bouwmanswoning bewoond door
K. DE JONG, Bouwman te Ter-Aar,
aan het Jaagpad by Kattenbrug, op
Woeosdag'23 April 1003, 's mor
gens negen uur, ten overstaan van
Notaris 0. KORTEWEG, te Hazers-
woude, van26 Melkkoeien, afgekalfd
of aan de unng, 5 PinkeD, 11 Kal
veren, 2 Paarden, 1 vosmerrle oud 5
jaar, mak en vertrouwd by den weg,
en 1 vosruin oud 2 jaar, 4 Overloo-
pers (Varkens), Tentwagen, Dogcart,
Kaasbrik met toebebooren, drlewielde
Kar, Boerenwagen, Arreslede, Krui
wagens, 1 Rybok met Kar en Tuig,
1 Vletschouw, Hekken, Vlonders,
Tuigen, Ladders, Mestplanken, Kui-
kenrennen en eenige Bouwery- en
MelkgereedechappenalsKuipen,
Kaaspers, Pekelbakken, staren, Melk
emmers, Boterrioten, Melkteslen, 2
Wringtobben etc.
Alles te bezichtigen twee uur vóór
de verkooping.
Nadere inlichtingen geeft voor
noemde Notaris. 3658 28
By vonnis van de Arrondissements-
Rechtbank te 's-Gravenhage, van den
14den April 1903, is P. N. VAN
ROSSEN, Kok en Pensionhouder,
Rapenburg 78, te Lelden, verklaard
in «iaat van Faillissement,
met benoeming van Jbr Mr. R, 0.
VAN HOLTHE TOT ECHTEN, Rech
ter in de Rechtbank, tot Rechter
commissaris en van ondergeteekende
tot Curator.
De Curator,
8648 14 Mr. P. A. BARGE.
Kantoor: Witte Singel 85.
By genoegzame deelneming zullen
in het a. e. Zomerseizoen in den
Tuin van „Zomerzorg," evenals het
vorig jaar, 13 Harmonie-Con
certen worden gegeven door het
Stafmuziekkorps van het 4de Regi
ment Infanterie, Directeur do Heer
W. VAN ERP. 8057 16
van No. 8 naar den nieuw luge-
rl elite u Fruitwinkel No. 5,
waar verkrygbaar zyn Groenten
en Soepen uit de fabriek van H00GEN-
STRAATEN. Aanbevelend,
A. v. d. PUTTEN,
Hooglandsche Kerkkoorsteeg, b. d_ Hooigracht
3196 10 Telef. 518.
9 f'J Vleeschhouwer,
q ï/(L Haarlemmerstr., is
LEIDEN.
w
HOOFDKAAS.
10314 17
Onze sorteering is de meest j
volledige in leder genre.
AGENTUREN:
C. BEC8STEIN,
RUD. iBACH Sohn,
CARL KOMISCH,
RICH. LIPP SOHN.
UcBcL LECHLEITER.
THORNIER, enz, enz.
Billijke prijzen.
Garantie.
Lelden en Amsterdam,
1381 28 (DAMRAK 74).
Allerfijnste Tafelboter
f 1.40 per kilo.
f 1.30 per kilo.
Manitencaterssl. 4, bij de Waag.
Prima adres voor zuivere
Natuurboter, Goudsche, Loldsche
en echte Edammer Kaas. 8642 18
PLANTAGE,
is verhuisd naar den
b/h. Abattoir. 3655 8
TE HUUR
tegen biliyke conditiën, op mooie stand,
Breeatraat 144. 8640 0
twee HEERENHUIZEN met
aangelegde Tuinen, staande Dwars
straat 13 en 16 (Vreewyk) A 300 Gld,
per jaar. Te zienDinsdags en Don
derdags van 34 uren. Te bevragen
by de GE BR. J. on J. N. BOTER.
MANS en Woninggids, Boom-
markt 11. 266' 10
VAN BEN
TfcJ SASBEM1EM.
Op Dinsdag 6 Mei 1903 by opkod
en op Dinsdag 12 Mei 1903 by af.
Hing, telkens des middags 12 ur<p,
in het Hotel „Het Bruine Paar Af
te SaNHeuhcim, zal door den Nota
ris D. J. VAN STOCKUM, te Llsse,
in het openbaar worden verkocht
Een modern duhbcl Jleeron*
huls te Saseenheirn, aan de Hoofd
straat en Tramjyn, zeer logeabel Ingo-
I richt, bevattende beneden 3 Kamera
(waarvan 2 en suite mst Varanda),
Provisiekamer, Gang, Keuken on
Kelder; boven: 5 Kamers, Badkamer,
ruimen Zolder met 2 Dienstboden
kamers, Schuur en Erf en wolaange»
legden Tuin en Moestuin, kad. Sectif
A. No 1289, groot 9 aren, 88 centiaren.
Te aanvaarden 1 Juni 1903.
Te beziobtigen itxleron werkdag
van 2 4 uren.
Inmiddels nit de hand to
koop. 8649 3%
Inlichtingen ts bokomon ten kan
tore van voorn. Notaris.
loader Mosder.
38)
„Ik zei het je al, Everard," fluisterde
de jonge man tot zyn schoonbroeder, „ik
begreep direct, dat by zich die preek trachtte
te herinneren over de Openbaring, die
wy dien Zondag hebben gehoord, toen ik hier
over was."
„Maar u zegt het my niet, weet u het
dan ook al niet meer?" schreide Humphrey.
„Ik zal het je dadeiyk zeggen, myn jon
gen; maar dan moet ik eerst myn bybel uit
myn kofier gaan halen, want ik ken de
woorden niet zoo uit myn hoofd,"
„Moet u werkelyk er voor weggaan?"
vroeg Humphrey mot steeds verzwakkende
stom, want de ontroering was veel te hevig
geweest, en had hem meer uitgeput dan ooit;
8o, ga toch niet, oom Charlie, u zult weg
gaan, juist als daarnet, en misschien nooit
meer terugkomen."
Oom Charlie stelde hem nog eens gerust,
en maakte zich zachtjes los uit de zwakke
armen van het stervende kind.
„Vlug, vlug 1" lispelde Humphrey, en
toen begaf zyn stem hem van afmatting. Sir
Everard trachtte hem te sussen, en hoopte
hem nu tot kalmte te zullen krygen. Maar
oom Charlie had nauwelyks de kamer ver
laten, of de vader bemerkte duideiyk, dat
Hutüpbrey iets trachtte uit te brengen, voor
dat zyn oom zou z'yn teruggekomen, en er
niet meer toe in staat was. Zyn opgewonden
angst en zyn volslagen afmatting maakten
de klanken, die hy uitstiet onsamenhangender
dan ooit; na tweemaal den naam van oom
Charlie gelispeld te hebben, kon by geen
woord meer uitbrengen, en hoewel de witte
lippen zich bewogen, gaven ze geen geluid
meer.
Hevig was de angst en ontroering van sir
Everard; zyn kind zag hem met een zóó
smeekenden blik aan, en blykbaar was het
geen hjj zeggen wilde van zóó groot gewicht,
en den vader kon het niet meer bereiken.
Deze 8paude elke zenuw in, om de woorden
op te vangen,'maar tevergeefs.
Toen Humphrey zyn oom boorde terug
komen, gaf de angst, hem een laatste kracht,
hy knelde de hand zyns vaders siuipachtlg
vast, en bracht byna onhoorbaar, met uiterste
inspanning, het woord uit: Beloof 1"
„Ja, ik beloof het je, myn dierbaar kind,"
antwoordde de vader, dankbaar, dat hy ten
minste nog een enkel woord had mogen
verstaan.
Niemand heeft ooit geweten, dat de laatste
bede van Humphrey is ge.weest, dat oom
Charlie nimmer zou weten, dat diens ge
schiedenis hem op het denkbeeld had gebracht
om op den noodlottigen tak te klauteren, die
hing over den vyver, waarin de waterlelies
bloeiden.
Geheel krachteloos zonk hy nu in de kus
sens terug, en wachtte met de oogen ge
sloten, totdat zyn oom met trillende handen
het boek opende-, en den onderstreepten tekst
vond. Zyn welluidende stem beefde, toen
hy las:
„En ik heb een stem gehoord van den
hemel, als een stemme van vele wateren
en de harpzangers heb ik hooren spelen op
hun harpen. En zy zongen een nieuw gezang
voor den troonen geen menschenkind
vermocht dat gezang te zingen, dan de hon
derd vier en veertig duizend, die van de aarde
zyn vrygekocht."
Geen rusteloos woelen meer in dat afge
tobde brein, geen troosteloos zoeken naar
wat in het verleden was voorgevallen. Hum
phrey sprak niet, hy antwoordde ook niet, toen
zyn vader hom diep ontroerd vroeg, of dat
het nu was geweest, waar hy zoo lang naar
had gezocht, en hy lag zoo roerloos stil, dat
de omstanders een oogenblik dachten, dat hy
kalm heengegaan was, zonder de woorden te
hebben vernomenwaarnaar ty zoo had ver
langd. Maar de droevige, onvoldane uitdruk
king was van het doorschynend bleeke ge
zichtje verdwenenzyn vader zag, dat hy
thans tot rust was gekomen. Hy ademde
regelmatig als in een diepen sfaap.
Dat waB al, wat de vader en oom Charlie
zagen. En het kind zelf? Zullen wy trach
ten het In de vluchtige verbeeldingen van
zyn dolenden geest te volgen?
Vaag keeren de gedachten terug, die hem
op dien zomerschen Zondagmorgen in de gryze
oude kerk bezighielden, toen hy daar zat
in zyn hoekje in-de groote bank. Heerlyke
visioenen zweven voor zyn geest, zy zyn dien
dag opgewekt door de machttaai der Sehrift;
het zyn stoffelyke gedachten, die het kind
zich van den schoonen hemel droomtzonnige
weilanden, dan weer schaduwryke toover-
boaschen, en overal- goddeiyk schoone engelen,
die heeriyk zachte muziek aan hun harpen
ontlokken. Een vaag begrip van duizenden
en nog eens duizenden, die rondzweven in
lange witte gewaden door het gouden Jeru
zalem. Die schare engelen trekt zyn aan
dacht niet; maar schooner dan alle anderen
ontwaart hy daar zyn moeder, zooals zy staat
op de schilderyzoo ziet zy met een zoeten
glimlach op hom neer. Voot hem is de
gansche hemel vol van haar beeld; hy heeft
immers geen ander bogrip van al wat schoon
is en heilig.
Wat maakt hy zich nog moe om dat zingen
en kloppen in zyn pynlyk hoofd: het rui-
schen van vole wateron? Is het hem thans
niet alles duideiyk? Het zyn de stommen
van vele wateren, de stemmen van de ontel
bare scharen, die een wondervol lied zingen,
hun alleen bekend. Do gee3leiyke was dien
Zondag niet tevergeefs in gloeiende geest
drift geraakt; de lieoriyko bewoordingen,
waarin hy do gevoelens, die hem op dat
oogenblik bezielden, op zoo gloedvolle wyze
had uitgedrukt, hadden zyn kloinen toehoorder
meegesleept; hoewel de kracht dier woorden
gedurende de volgende weken had gesluimerd,
In het jeugdige gemoed was zy thans weer
ontwaakt om hem te zegonen en zyn doods
8tryd te verzachten.
Droef te moede is dikwyis de prediker, als
de geloovigen de kerk uitstroomen; hy vreest,
dat zyn woorden slechts kort zullen weer
klinken in de geesten zyner hoorders, om
spoedig weg te sterven, zooals het gelaid
wegsterft tusschen de eerbiedwaardige bogen
des tempels; dat de klank zyner woorden in
hun gemoederen aanstond reeds verdoofd zal
worden door de ontelbare aardsche belangen,
die bon wachten reeds aan de deur van de
kerk.
En toch, toch is het mogeiyk, al weet hy
het niet, dat het door hem uitgestrooide zaad
wortel zal schieten en overvloedige vruchten
voortbrengen juist op die akkers, waarop hy
dat het minst zou verwachten
Diepe stilte heerschte in do kamer, toen
de mannen den knaap zoo aanschouwden.
Lang duurde het, voordat hy weder begon
te spreken; hel was toen duldeiyk, dat h$
niet meer by konnis was.
„Het begint erg donker te worden," lis
pelde hy tot bittore teleurstelling van den
vader, want de gloeionde avondstralen gluurden'
juist naar binnen en spreiddon een vreemden^
rossen gloed door hot vertrek en op he{i
doodsbleeke gozichtje „het begint donker'
to worden, we moeten naar bed. Waar It
Miles?"
Eenige oogenblikken hoeft het ruischen in
zyn hoofd opgehouden, de hemelsche stemmen
zwygen, het vizioen is verdwenen.
Sir Everard verliet de kamer om den kleine©
jongen te halen; toen hy in de kinderkamer
kwam, lag hot kind op de knietjes voor
Virginio zyn avondgebedje te doen. De vader
nam het ventje haastig in zyu armen en
droeg het naar beneden.
„Maai papa," zeide Miles op de trap, „ifc
was nog niet beelemaal klaar; ik bad het
versje nog niet opgezegd."
„Dat is niets, myn lieveling, dadeiyk ma©
jo hot by Humphrey opzeggen."
Hy droeg hem zachtkens tot in de zieke-
kamer en zette hem neer op de breede sofa
naast zyn stervend broertje.
Miles werd blykbaar angstig door de dlepfy
stilte, on drong zich vaster tegen Humphrey op.
„Humphrey, Humphrey, word wakker, geef
my je hand."
„Hoof niet bang te zyn, Miles," lispeldf
Humphrey, „kom maar dicht by me; ik zal
wel zorgen, dat ze je niets doen."
(Slot volgt.fi