C.C. BENDER. Kerkelijke Verkiezing. Attentie s. v. p. KRUIDENIERSZAAK ZOMERZORG. s»l. J. KORT,g 1 ffsi J. Muur Zü„ maandkaimT is en Tuin ÖPE^BAtüi VERGADERING MEESTERKNECHT, „NEDERLAND". Gevraagd, TAMS. S. DE BOER Az., Gemengd Koor „Melosophia". GELD BOELHUIS Verhuisd s 5 HOOFDKAAS, g 1 Vpouwesteeg 5, Pianino's en Vleugels. mnsaifflUMHi "PRIJSVERLAGING. Allerfijnste Keukenboter Dr. D. A. DE J0JI8, Veearts, Maresingel, TE HUUR: Openbare Verkooping FEUILLETON. De opgeheven staking. „Het Volksdagblad" schrijft de misluk king der algemeen© staking aan verraad toe. Het blad laat zich volgenderrwijB uit: „Er ie een reusachtig, een ongelooflijk verraad gepleegd, een vooraf beraamd, wel overlegde misdaad, en wel van een zijde waarvan wij dat altijd verwacht hebben en waartegen wij van af liet eerste oogenblik gewaarschuwd hebben. Het Landelijk Co mité vao Verweer is stelselmatig door par_ }eme®taire knoeiers in de verschillende ste den bedrogen. Het werd door he® valech ingelicht, te gengewerkt op de gemeenste wijze on ton #lotte openlijk verraden. Hier volgen do overtuigende bewijzen. Op initiatief en onder de pressie van een i ge hoofdbestuursleden dor vroegere iNod. Vereeniging van Spoor- en Tramweg personeel, waaronder do heeren Kuncken en Van dor Linden, die nu door de Mij. tot Exploitatie van Staatsspoorwegen „eer vol" 1) zijn ontslagen,is buiten medeweten van het Landelijk Comité het verderfelijke schrijven gezonden aan de spoorwegdirec ties, waarin feitelijk werd aangeboden een allerschandelijkste capitulatie: hervatting van den arbeid op do oude voorwaarden. Dit was de eerste aanval in den rug van do gelederen der georganiseerde arbeiders. En toon die nog niet voldoende bleek, ging men over tot het laagste wat men had kun nen doen. Donderdag seinde Oudegceefc uit Rotter dam, dat hij daar moest blijven, omdat de toestand daar hachelijk was. En in den nacht van Donderdag op Vrij dag kwamen boden uit Utrecht en Haar lem bij het in hot gebouw van den A. N. D.-B. vergaderde Landelijk Comité met de jobstijding, dat de zaak van het spoorweg personeel in die plaatsen verloren was. Door deze slechte berichten in den waan gebracht., dat de spoorwegstaking onhoud baar was geworden, besloot het Landelijk Comité de aJgemectne staking op te heffen. Wat blijkt nu echter achteraf? Dat te Rotterdam de toestand in tegen stelling met het bericht van Oudegeest, zeer gunstig was en op het oogenblik nog, waar op wij dit schreven, werd voortgezet. Dat te' Haarlem en te Utrecht op het oogehblik dat de ongeluksboden kwamen, het. spoorwegpersoneel er nog niet aan dacht de staking op te geven. Dat overal, zoowel hier ter stede (Am sterdam) als in de provincie, het bericht van de opheffing der staking de arbeiders zóó als een donderslag trof, dat zij het ner gens gelooven wilden ep Vrijdag overal vandaan to Amsterdam kwamen informec- ren, of het bericht van de opheffing juist was. Dat de verontwaardiging der arbeiders zóó groot was, dat sommigen do ruiten der winkels wilden inslaan, waar de bulletins van „Telegraaf" ein „Volk" hingen, en dat door het gamsche land door do mcesten be sloten werd, ondamka het besluit van het Landelijk Comité, door te blijven staken. Wat vooral ten zeerste afkeuring ver dient, i6 de misdadige wijze, waarop „Het Volk" do opheffing dor algemeen© werksta king publiceerde. Door eenvoudig te melden, dat de algc- meene werkstaking was opgeheven, stichtte men een schromelijke verwarring, dreigde gToot gevaar voor een vreeselijke paniek, een sauve qui pont (vlucht op groot© schaal), waardoor de vakorganisatie geheel verpletterd had kunnen worden. En het tweede bulletin van,,Het Volk" waa misschien nog schandelijker dan het eerste, omdat daarin uog eens nadrukkelijk werd bevestigd, dat de spoorwegstaking be slist was opgeheven. Wij vragen: hoe kan men de geweten loos heid zoo ver drijven, dat men een staking durft opheffen, zonder ten minste gezorgd te hebben, dat er geen slachtoffers vallen? Gelukkig behielden de georganiseerde ar beiders bij alles hun tegenwoordigheid van gee6t, zoodat ten minste de grootste ramp werd voorkomen, die de vakorganisat:kon treffen. ,,Het Volk" schrijft: „Een woord tot u, arbeiders. Een ernstig woord, u in uw belang toegevoegd Of het u allen aangenaam zal zijn? Dat misschien niet. Maar naar-den-mond-praters hebt gij genoeg. Weinigen van hen, die als uw voor- gangera optreden, hebben den moed, u te weerstaan, als gij gevaar loopt, domme din gen te doen. Toch moet gij in zulke tijden uw vrienden leoren kennen. En al weten wij, dat men tegenwoordig weer druk bezig is, u met allerlei dwaze en leugenachtige praatjes tegen „de politiekers" op te zetten, dit zal ons niet weerhouden, in den chaos van verwarring, waarin do beweging thans verkeert, onze waarschuwende stem te laten hooren. Wij hebben in do Kamer de nedcrlaAg ge leden. De dwangwetten zijn aangenomen. De Koningin is er voor naar Den Haag ge komen. Die nederlaag verwondert ons niet. Wij hebben haar voorspeld. Wij hebben u tijdig gewaarschuwd, dat de bourgeoisie nog steeds sterker is dan gij. Wij hebben aange toond, dat het bij een politieke werkstaking de vraag is, of de arbeiders al dan niet baas zullen zijn in den Staat. „Neen," zegt de be zittende klasse, „wij zijn en blijven baas." Die wetten wil ze er door hebbenmaar baas blijven wil ze nog meer. En omdat eer» groot deel der arbeiders nog te bang en te dom is, om met ons als mannen tegen do machthebbers op te komen, kunnen deze nog steunen op bajonetten en kanonnen, op on derkruipers en verraders en aldus hun wil doordrijven. Al was deze nederlaag," zoo zegt het blad verder, „dus te voorzien, tocb behoeft de Nederlandsche arbeidersklasse zich niet te beklagen, dat zij haar uiterst middel van verweer heeft gebruikt. Een proletariaat, dat zich zonder verweer zijn rechten laat ontnemen, loopt gevaar ze alle te verliezen. Elke Regeering zal zich na deze gebeurte nissen wel tweemaal bedenken, voordat zij het waagt, weer een aanval op de rechten der arbeiders te doen. Eén reden is er tot treuren: de slacht offers. Zij moeten geholpen worden. Maar men late zich door het groot aantal slacht offers niet ontmoedigen. Het. is," meent „Het Volk", „vrij zeker, dat de Bpoorweg- directiën velen zullen terugnemen, zoodra de werkstaking voorgoed 16 geëindigd. Overigens weet men vooraf, dat in eiken grooten strijd slachtoffers moeten vallen, en. zoo ooit, kunnen zij thans de zekerheid hebben, niet in den steek te zullen worden gelaten. Dat alles is dus nog het ergste niet. Het ergste zou zijn, nis de arbeiders, in plaats van ('oor dezen strijd nauwer aaneen gesmeed te zijn, nu elkaar de schuld er van gingen geven, zich door visschors in troebel water lieten ophitsen Legen elkaar, na door den wolf der bourgeoisie te zijn gehavend, óók nog de tanden in elkanders vleeech gingen zetten. En als zij gaan luisteren naar de stem-' men, die op de Paleismeeting van Vrijdag spraken van „verraad" als zij zich door de anarchisten laten meeeleepen, om de schuld van de geleden nederlaag, in plaat* van op hun eigen zwakheid, te werpen op do spoorwegarbeiders of op „de politie kers" dan zullen xij daardoor hun eigen lijke nederlaag zelf bewerken I Hiervoor waarschuwen wij u dus, arbei ders! Hit besluit tot opheffing der alge meen© werkstaking is door het Comité van Verweer genomen met algemeene stemmen, terwijl slechte één sociaal-democraat daarin aanwezig was, n.l. Vliegen. Oudegeest was op dit oogenblik op last van het Comité in Rotterdam, om daar den boel bij elkaar te houden. En thans komt de tweede raad, dien wij u moeten geven. Hij is deze: houdt op met de werkstaking. Houdt u aan do beslissing van het Comité van Verweer. Die beslissing was noodig om twee redenen. De eerste ist een algemeene werkstaking over het gansch© land is onmogelijk gebleken, daar slechts in een enkel vak in enkele groote steden aan den oproep is voldaan. De tweede en voor naamst© is: een algemeene werkstaking' heeft geen dool meer, daar de dwangwofc ook door de Eerste Kamer aangenomen ia."- op VKlJD tC! 17 APRIbn.s., 'b avonds te lialfnegen, In de groote zahl van het Volkshuis. SprekerProf. Dr. L. KNAPPERT. Gelegenheid tot discussie. Namens de Vtrkiezings- Commissie van tcegc de Veremiging van Vrijzinnig Hervormden: B. D. KERDMANS, Voorzitter. J. RAMAKER, Secretaris. 3665 18 Op eene groote Drukkerij te *e Gravenhage wordt gevraagd: een reeds als zoodanig workzaam geweest. Zonder goede getuigen, onnoodi'g zich aan te bieden. Br. onder No. 3052 aan het Bureel van dit Blad met opgave van ver langd salaris. 10 Stoomvftiirt-JIiiatscliappü Passagebespreking naar 1ND1E. Goederenverzending. Zeeassurantiën. ROLLAlUDET C°.. 149011 Nieuwe Rijn 3. Telephoonniiinmev 433. Een beschaafde jonge Weduwe zou gaarne een beschaafde Dame in Pen sion hebben, die eenlgszins behulp zaam wilde zyn in 't huishouden en tot gezelschap. Billijke conditiën. 8647 9 Brccslraat No. 144. onmiddellijk voor één of meer weken Bergplaats voor Meubels, liefst gelegen aau vaarwater. Bn&ven met conditiën Bureel van dit Blad onder No. 3656. 7 Merk „De Betuwe", Tielde beste de goedkoopste. Steeds In alle verpakkingen verkrijgbaar in de Comestïblee-Magazljnen van 3645 16 Doezastraat 14 en Korte Mare 14. Naamlooze Vennootschap. Maatschappij lot Exploitatie van Zuivel- inrichtingen „Neerlandiz". gevestigd te 's-Gravenlinge. Gewone jaarlljkache algemeene vergadering van aandeelhouders op Woensdag den 20sten April 1003, des namiddag te liall vier, in het Zuid-Hollandsch Koffiehuis te 's-Gravenhage. 3640 25 De by art. 15 der statuten be doelde stukken liggen van af den 22sten April ter inzage ten kantore der vennootschap Zeestraat 67 's-Gra- venhage, dagoiyks van twee tot vier uren. Op dezelfde dagen en uren is aan genoemd kantoor gelegenheid voor de aandeelhouders, die de ver gadering wenschen by te wonen, om hun aandeelen te deponeeren. De Dlrectour: J. RINKES BORGER. Generale Repetitie op Donderdag 10 April, te 7 uren, in de Stadszaal, ingang Aalmarkt. 8638 9 GETROUWE OPKOMST VERZOCHT. Voor lilkdoorns of Eeltgezwel zyn KRAAL's PLEISTERS de Beste. Beste. o Beste. 2 Beste. h BcHle. 01 By lederen Drogist te bekomen 35 Cis. per doos. En grosWILLEM KRAAL Jr., to Kampen. Te Deiden byREIJST KRAK, J. H. DIJKHUIS enD.F. KRUISING A Ter overneming aangebo den: een en aanverwante Artikelen. Goed beklant en voor uitbreiding vat baar, voor de som van f500. Alvorens te beslissen la men geneigd gedurende acht dagen ernstige reflec tanten in den Winkel te nemen ten einde zich te overtuigen van den omzet. Brieven Bureel van dit Blad onder No. 8601. 14 verkrygbaar in groote en kleine sommen. Biliyko rente en voorwaar den. Brieven onder No. 9481 aan het Bureel van dit Blad. 6 op de Bouwmanswoning bewoond door K. DE JONG, Bouwman te Ter-Aar, aan het Jaagpad by Kattenbrug, op Woeosdag'23 April 1003, 's mor gens negen uur, ten overstaan van Notaris 0. KORTEWEG, te Hazers- woude, van26 Melkkoeien, afgekalfd of aan de unng, 5 PinkeD, 11 Kal veren, 2 Paarden, 1 vosmerrle oud 5 jaar, mak en vertrouwd by den weg, en 1 vosruin oud 2 jaar, 4 Overloo- pers (Varkens), Tentwagen, Dogcart, Kaasbrik met toebebooren, drlewielde Kar, Boerenwagen, Arreslede, Krui wagens, 1 Rybok met Kar en Tuig, 1 Vletschouw, Hekken, Vlonders, Tuigen, Ladders, Mestplanken, Kui- kenrennen en eenige Bouwery- en MelkgereedechappenalsKuipen, Kaaspers, Pekelbakken, staren, Melk emmers, Boterrioten, Melkteslen, 2 Wringtobben etc. Alles te bezichtigen twee uur vóór de verkooping. Nadere inlichtingen geeft voor noemde Notaris. 3658 28 By vonnis van de Arrondissements- Rechtbank te 's-Gravenhage, van den 14den April 1903, is P. N. VAN ROSSEN, Kok en Pensionhouder, Rapenburg 78, te Lelden, verklaard in «iaat van Faillissement, met benoeming van Jbr Mr. R, 0. VAN HOLTHE TOT ECHTEN, Rech ter in de Rechtbank, tot Rechter commissaris en van ondergeteekende tot Curator. De Curator, 8648 14 Mr. P. A. BARGE. Kantoor: Witte Singel 85. By genoegzame deelneming zullen in het a. e. Zomerseizoen in den Tuin van „Zomerzorg," evenals het vorig jaar, 13 Harmonie-Con certen worden gegeven door het Stafmuziekkorps van het 4de Regi ment Infanterie, Directeur do Heer W. VAN ERP. 8057 16 van No. 8 naar den nieuw luge- rl elite u Fruitwinkel No. 5, waar verkrygbaar zyn Groenten en Soepen uit de fabriek van H00GEN- STRAATEN. Aanbevelend, A. v. d. PUTTEN, Hooglandsche Kerkkoorsteeg, b. d_ Hooigracht 3196 10 Telef. 518. 9 f'J Vleeschhouwer, q ï/(L Haarlemmerstr., is LEIDEN. w HOOFDKAAS. 10314 17 Onze sorteering is de meest j volledige in leder genre. AGENTUREN: C. BEC8STEIN, RUD. iBACH Sohn, CARL KOMISCH, RICH. LIPP SOHN. UcBcL LECHLEITER. THORNIER, enz, enz. Billijke prijzen. Garantie. Lelden en Amsterdam, 1381 28 (DAMRAK 74). Allerfijnste Tafelboter f 1.40 per kilo. f 1.30 per kilo. Manitencaterssl. 4, bij de Waag. Prima adres voor zuivere Natuurboter, Goudsche, Loldsche en echte Edammer Kaas. 8642 18 PLANTAGE, is verhuisd naar den b/h. Abattoir. 3655 8 TE HUUR tegen biliyke conditiën, op mooie stand, Breeatraat 144. 8640 0 twee HEERENHUIZEN met aangelegde Tuinen, staande Dwars straat 13 en 16 (Vreewyk) A 300 Gld, per jaar. Te zienDinsdags en Don derdags van 34 uren. Te bevragen by de GE BR. J. on J. N. BOTER. MANS en Woninggids, Boom- markt 11. 266' 10 VAN BEN TfcJ SASBEM1EM. Op Dinsdag 6 Mei 1903 by opkod en op Dinsdag 12 Mei 1903 by af. Hing, telkens des middags 12 ur<p, in het Hotel „Het Bruine Paar Af te SaNHeuhcim, zal door den Nota ris D. J. VAN STOCKUM, te Llsse, in het openbaar worden verkocht Een modern duhbcl Jleeron* huls te Saseenheirn, aan de Hoofd straat en Tramjyn, zeer logeabel Ingo- I richt, bevattende beneden 3 Kamera (waarvan 2 en suite mst Varanda), Provisiekamer, Gang, Keuken on Kelder; boven: 5 Kamers, Badkamer, ruimen Zolder met 2 Dienstboden kamers, Schuur en Erf en wolaange» legden Tuin en Moestuin, kad. Sectif A. No 1289, groot 9 aren, 88 centiaren. Te aanvaarden 1 Juni 1903. Te beziobtigen itxleron werkdag van 2 4 uren. Inmiddels nit de hand to koop. 8649 3% Inlichtingen ts bokomon ten kan tore van voorn. Notaris. loader Mosder. 38) „Ik zei het je al, Everard," fluisterde de jonge man tot zyn schoonbroeder, „ik begreep direct, dat by zich die preek trachtte te herinneren over de Openbaring, die wy dien Zondag hebben gehoord, toen ik hier over was." „Maar u zegt het my niet, weet u het dan ook al niet meer?" schreide Humphrey. „Ik zal het je dadeiyk zeggen, myn jon gen; maar dan moet ik eerst myn bybel uit myn kofier gaan halen, want ik ken de woorden niet zoo uit myn hoofd," „Moet u werkelyk er voor weggaan?" vroeg Humphrey mot steeds verzwakkende stom, want de ontroering was veel te hevig geweest, en had hem meer uitgeput dan ooit; 8o, ga toch niet, oom Charlie, u zult weg gaan, juist als daarnet, en misschien nooit meer terugkomen." Oom Charlie stelde hem nog eens gerust, en maakte zich zachtjes los uit de zwakke armen van het stervende kind. „Vlug, vlug 1" lispelde Humphrey, en toen begaf zyn stem hem van afmatting. Sir Everard trachtte hem te sussen, en hoopte hem nu tot kalmte te zullen krygen. Maar oom Charlie had nauwelyks de kamer ver laten, of de vader bemerkte duideiyk, dat Hutüpbrey iets trachtte uit te brengen, voor dat zyn oom zou z'yn teruggekomen, en er niet meer toe in staat was. Zyn opgewonden angst en zyn volslagen afmatting maakten de klanken, die hy uitstiet onsamenhangender dan ooit; na tweemaal den naam van oom Charlie gelispeld te hebben, kon by geen woord meer uitbrengen, en hoewel de witte lippen zich bewogen, gaven ze geen geluid meer. Hevig was de angst en ontroering van sir Everard; zyn kind zag hem met een zóó smeekenden blik aan, en blykbaar was het geen hjj zeggen wilde van zóó groot gewicht, en den vader kon het niet meer bereiken. Deze 8paude elke zenuw in, om de woorden op te vangen,'maar tevergeefs. Toen Humphrey zyn oom boorde terug komen, gaf de angst, hem een laatste kracht, hy knelde de hand zyns vaders siuipachtlg vast, en bracht byna onhoorbaar, met uiterste inspanning, het woord uit: Beloof 1" „Ja, ik beloof het je, myn dierbaar kind," antwoordde de vader, dankbaar, dat hy ten minste nog een enkel woord had mogen verstaan. Niemand heeft ooit geweten, dat de laatste bede van Humphrey is ge.weest, dat oom Charlie nimmer zou weten, dat diens ge schiedenis hem op het denkbeeld had gebracht om op den noodlottigen tak te klauteren, die hing over den vyver, waarin de waterlelies bloeiden. Geheel krachteloos zonk hy nu in de kus sens terug, en wachtte met de oogen ge sloten, totdat zyn oom met trillende handen het boek opende-, en den onderstreepten tekst vond. Zyn welluidende stem beefde, toen hy las: „En ik heb een stem gehoord van den hemel, als een stemme van vele wateren en de harpzangers heb ik hooren spelen op hun harpen. En zy zongen een nieuw gezang voor den troonen geen menschenkind vermocht dat gezang te zingen, dan de hon derd vier en veertig duizend, die van de aarde zyn vrygekocht." Geen rusteloos woelen meer in dat afge tobde brein, geen troosteloos zoeken naar wat in het verleden was voorgevallen. Hum phrey sprak niet, hy antwoordde ook niet, toen zyn vader hom diep ontroerd vroeg, of dat het nu was geweest, waar hy zoo lang naar had gezocht, en hy lag zoo roerloos stil, dat de omstanders een oogenblik dachten, dat hy kalm heengegaan was, zonder de woorden te hebben vernomenwaarnaar ty zoo had ver langd. Maar de droevige, onvoldane uitdruk king was van het doorschynend bleeke ge zichtje verdwenenzyn vader zag, dat hy thans tot rust was gekomen. Hy ademde regelmatig als in een diepen sfaap. Dat waB al, wat de vader en oom Charlie zagen. En het kind zelf? Zullen wy trach ten het In de vluchtige verbeeldingen van zyn dolenden geest te volgen? Vaag keeren de gedachten terug, die hem op dien zomerschen Zondagmorgen in de gryze oude kerk bezighielden, toen hy daar zat in zyn hoekje in-de groote bank. Heerlyke visioenen zweven voor zyn geest, zy zyn dien dag opgewekt door de machttaai der Sehrift; het zyn stoffelyke gedachten, die het kind zich van den schoonen hemel droomtzonnige weilanden, dan weer schaduwryke toover- boaschen, en overal- goddeiyk schoone engelen, die heeriyk zachte muziek aan hun harpen ontlokken. Een vaag begrip van duizenden en nog eens duizenden, die rondzweven in lange witte gewaden door het gouden Jeru zalem. Die schare engelen trekt zyn aan dacht niet; maar schooner dan alle anderen ontwaart hy daar zyn moeder, zooals zy staat op de schilderyzoo ziet zy met een zoeten glimlach op hom neer. Voot hem is de gansche hemel vol van haar beeld; hy heeft immers geen ander bogrip van al wat schoon is en heilig. Wat maakt hy zich nog moe om dat zingen en kloppen in zyn pynlyk hoofd: het rui- schen van vole wateron? Is het hem thans niet alles duideiyk? Het zyn de stommen van vele wateren, de stemmen van de ontel bare scharen, die een wondervol lied zingen, hun alleen bekend. Do gee3leiyke was dien Zondag niet tevergeefs in gloeiende geest drift geraakt; de lieoriyko bewoordingen, waarin hy do gevoelens, die hem op dat oogenblik bezielden, op zoo gloedvolle wyze had uitgedrukt, hadden zyn kloinen toehoorder meegesleept; hoewel de kracht dier woorden gedurende de volgende weken had gesluimerd, In het jeugdige gemoed was zy thans weer ontwaakt om hem te zegonen en zyn doods 8tryd te verzachten. Droef te moede is dikwyis de prediker, als de geloovigen de kerk uitstroomen; hy vreest, dat zyn woorden slechts kort zullen weer klinken in de geesten zyner hoorders, om spoedig weg te sterven, zooals het gelaid wegsterft tusschen de eerbiedwaardige bogen des tempels; dat de klank zyner woorden in hun gemoederen aanstond reeds verdoofd zal worden door de ontelbare aardsche belangen, die bon wachten reeds aan de deur van de kerk. En toch, toch is het mogeiyk, al weet hy het niet, dat het door hem uitgestrooide zaad wortel zal schieten en overvloedige vruchten voortbrengen juist op die akkers, waarop hy dat het minst zou verwachten Diepe stilte heerschte in do kamer, toen de mannen den knaap zoo aanschouwden. Lang duurde het, voordat hy weder begon te spreken; hel was toen duldeiyk, dat h$ niet meer by konnis was. „Het begint erg donker te worden," lis pelde hy tot bittore teleurstelling van den vader, want de gloeionde avondstralen gluurden' juist naar binnen en spreiddon een vreemden^ rossen gloed door hot vertrek en op he{i doodsbleeke gozichtje „het begint donker' to worden, we moeten naar bed. Waar It Miles?" Eenige oogenblikken hoeft het ruischen in zyn hoofd opgehouden, de hemelsche stemmen zwygen, het vizioen is verdwenen. Sir Everard verliet de kamer om den kleine© jongen te halen; toen hy in de kinderkamer kwam, lag hot kind op de knietjes voor Virginio zyn avondgebedje te doen. De vader nam het ventje haastig in zyu armen en droeg het naar beneden. „Maai papa," zeide Miles op de trap, „ifc was nog niet beelemaal klaar; ik bad het versje nog niet opgezegd." „Dat is niets, myn lieveling, dadeiyk ma© jo hot by Humphrey opzeggen." Hy droeg hem zachtkens tot in de zieke- kamer en zette hem neer op de breede sofa naast zyn stervend broertje. Miles werd blykbaar angstig door de dlepfy stilte, on drong zich vaster tegen Humphrey op. „Humphrey, Humphrey, word wakker, geef my je hand." „Hoof niet bang te zyn, Miles," lispeldf Humphrey, „kom maar dicht by me; ik zal wel zorgen, dat ze je niets doen." (Slot volgt.fi

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1903 | | pagina 7