No. 13220
Tweede Kamer.
FEUILLETON.
loader Mods*.
Gemengd Nieuws.
- VIERDE 3LAD.
Anno 1903
Suppletoire begrooting van Binnenland-
sche Zaken voor 1903.
Van verschillende zijden werd, bij het on
derzoek in de afdeeiingen ben aanzien van
de bij het wetsontwerp ter verhooging voor
gedragen posten, geklaagd over het aanzien
lijk verschil tusschcn de werkelijk uitgege
ven en bij de begrooting toegestane sommen.
Op nauwkeuriger raming bij het samenstel
len der begrooting werd. in het belang van
het budgetrecht der Volksvertegenwoordi
ging, andermaal met klem aangedrongen.
Opnieuw werd de billijkheid betoogd van
verhooging van het Rijkssubsidie aan do ge
meenten voor de verpiegingskoafce® van be
hoeftige krankzinnigen.
Sommige leden verklaarden niet overtuigd
te zijn van de noodzakelijkheid der benoe
ming van een groot aantal buitengewone le
den van den oentralen gezondheidsraad,
vooral mot het oog op de hoogere uitgaven
roor reis- en verblijfkosten en vacatiegelden,
die er het gevolg van zijn.
Do meening werd uitgesproken, dat op de
uitgaven voor reis- en verblijfkosten der in
specteurs van de volksgezondheid aanmerke
lijk zou kunnen worden bespaard, wanneer
met den nu gevolgden regel om de inspec
teurs, die gezamenlijk onder oen hoofdin
specteur werkzaam zijn, allen in de gemeen
te, waar hun dief is gevestigd, te doen ver
blijf houden, werd gebroken en aan die amb
tenaren voor de uitoefening van hun werk
kring gunstiger gelegen plaatsen van vesti
ging werden aangewezen.
Men bleef Zwolle, als verblijfplaats voor
allo inspecteurs voor do noordelijke provin
ciën, geen gelukkige keuze achten.
Gevraagd werd naar de plannen der Re
geering ten aanzien van de opriohting van
een ontemettingsoven.
Gewezen werd op de voortdurende stij
ging in de kosten van de eindexamens der
Polytechnische Schooi, in die der examens
voor de akten van bekwaamheid voor het
Middelbaar onderwijs en in die der eindexa
mens voor lager-onderwijs-akten. Men ver
moedde dat de stijging ook voor een groot
deel te wijten is aan de gestadige vermeer
dering van het aantal examinatoren en aan
het rekken van den duur der examens. Men
drong bij de Regeering op een nauwkeurig
onderzoek aan.
Aangedrongen werd op spoedige indiening
dor toegezegde wijziging van art.* 58 der
wet M. O. strekkende om voor de hoogleer-
aren bij de Polytechnische School, ais leden
der oommissic voor do eindexamens dier in
richting, te doen vervallen het gene van va
catiegelden, dat aan dio hoogleeraren, ook
Da hun gelijkstelling in jaarlijkscke b' zoldi-
ging met hun ambtgenooten aan de Univer
siteiten nog steeds ton deel valt.
'Decentralisatie van het bestuur in Nrder-
l" ndich-I ti di3.
Bij het afdeelingsonderzoek der Tweede
Kamer over dit wetsontwerp verklaarde
men vrij algemeen overtuigd te zijn dat het
gewichtig vraagstuk der decentralisatie van
het bestuur in Ned.-Indiö, hetwelk reeds
zoovele jaren aan de orde is, eindelijk tot
een oplossing behoort te komen. Met inge
nomenheid had men daaiom de indiening
van dit wetsontwerp door 's Ministers be
treurden ambtsvoorganger bogroet en go-
waardeord dat deze Minister gei; eend heeft
het voorstel te kunnen handhaven.
Betoogd werd, dat de verwachtingen van
tte gunstige werking en gevolg dor in te
voeren decentralisatie van het bestuur, niet
fco hoog moeten worden gespannen. Zoo be
twijfelden. vele leden of de voorgeatoldo be-
stuurs-reorganisatie zou kunnen leiden, tob
bezuiniging <">f tot vermindeling der lasten,
die thans op do ingezetenen drukken en of
rij niet veeleer verzwaring van druk voor
do bevolking ten gevolge zouden hebben, het
geen met bet oog op den minder gunstigen
finamcieelen toestand, waarin Indië thans
yerkeert, inderdaad bedenkelijk zou zijn te
achten. Men beriep zich op de meeningen
va® wijlen den heer Fransen vaD de Putte
©n van den heer F. Fokkens omtrent decen
tralisatie. Yerder waren verscheidene leden
15)
Hy was by slot 7an rekening nog zeer
tevredeu met de uitwerking zijner strafpre
dikatie, want Humphrey scheen bijzonder
nadenkend. „Om dienstboden zal die jongen
niet malen," dacht lil); Bdaar is niets, dat
zoo krachtig werkt als het ouderlijk gezag."
Maar eensklaps staakte Humphrey zijn
overweging.
„Papa."
„"Wel, mjjn jongen vroeg do baronet,
'de krant, die hy intusschen had opgenomen,
.weer nederleggend, went lij] verwachtte een
poort rouwmoedige schuldbelijdenis.
„Als u nog liadt geleefd In den tyd van
•den oorlog der Witte en Roode roos, welke
party badt u dan gekozen?"
Sir Evorard was zeer teleurgesteld. Nu
wist by zeker, dat hy niet den minsten Indruk
'had gemaakt op het gemoed vao zijn zoontje;
maar bovendien bracht die vraag hem in
groote verlegenheid, want zjjn kennis van dit
'gedeelte dor geschiedenis was niet zoobyster
groot meer, zoodat hy zoo onmiddeliyk daarop
geen antwoord kon geven. Evenwel wilde
hy zyn onwetendheid in dat opzicht niet doen
blyken, en zoo dalen in de achting van
Humphrey.
„De oorlog van de Roode en Witto roos?"
herhaalde hy, om tyd te winnen, „heb je
daarvan veel goleerd in den laatstee tyd?"
„Ja," zelde Humphrey, „Virginia schynfc
daar by zonder veel van te houden. (Virgin ie,
dio nog steeds aanwezig was, bloosde). Is
van oordeel, dat de taak van het centraal
gezag door de invoering der deoentralisatie
niet zoo worden verlicht, maar eer ver
zwaard. Toch zouden deee leden gaarne deae
hervormingen tot stand zien komen.
Andere leden verklaarden dat huns in
ziens decentralisatie v.\a het bestuur op den
duur niet behoeft te leiden tot zwaardere
lasten voor de ingezetenen.
Van verschillende zijden uitte men den
wensoh, dat na de tot-stand-koming van hot
wetsontwerp, do Staten-Generaal door de
Regeering ten aanzien van de invoering der
bcstuursdecentralisatde, voortdurend en vol-
lodig zonden worden ingelicht.
Verscheidene leden spraken er hun leed-
wozen over uit dat 's Ministers ambtsvoor
ganger het door hem met zorg overwogen
denkbeeld, om al dadelijk uitsluitend plaat
selijke administration in het loven te roe
pen, om redenen van practische® aard, voor
verwezenlijking niet vatbaar heeft geacht.
Waar in de Mem. van Toel. erkend is, dat
de voordeden, welke gewestelijke decentrali
satie kan oplevonen, in nog groofcer mate mo
gen worden verwacht van de invoering van
plaatselijk© decontrol isatio, ware het beter,
meenden zij en ook meer begrijpelijk, dat
deze laatste dan ook op den voorgrond werd
gesteld en tot de eerste slechts dilAr werd
overgegaan, waar bleek, dat zij boven de
plaatselijke onbetwistbare voordcelen zou
bieden.
Het denkbeeld om algemeen e® overal de
afdeeiingen, die met do regentschappen in
de meoete gevallen samen vallen tot de
eigenlijke bestuursce® beden te maken, vond
instemming, maar meende men een al-
gemcene regel in dezen zin mag in de wet
niet worden gesteld.
De practische bezwaren, welke in de Mom.
van Tool. tegen de plaatselijke decentralisa
tie werden aangevoerd, wegen, meende men,
overigens niet zwaar.
Volgens het thans aanhangige wetsont
werp zou de financieele deoentralisatie wor
den mogelijk gemaakt ook in gowe6ten of ge
deelten van gewesten, waar do toeebanden
niet zouden veroorloven tot do oprichting
van raden over te gaan, on waar dus van
zelfbestuur in den zin van medewerking
der ingezetene tot behartiging en vervulling
der bestuurstaak voorshands geen sprake
zoude zijn. Over de vraag of dit wenschelijk
zou moeten worden gsaclit, bleken de gevoe
lens zeer uiteen te loopen.
Meer algemeen zag men in de invoering
van financieele decentralisatie, waar zij met
do invoering van zelfbestuur nog niet ge
paard zou kunnen gaan, eon maatregel die
geen aanbeveling verdient.
an verschillende zijdon, word bezwaar ge
maakt tegen hot zeer vage cn weinig bin
dende karakter van de voorschriften van
het ontwerp. De wetgever moet zekerheid
hebben en men mag niot al lea overlaten aan
de wisselende inzichten van opvolgende mi
nistère, aldus word betoogd. Gevraagd werd
hoe de Indische Regcoring over bet aan-
L»nglg© voorstel denkt.
Verscheidene leden waren van oordeel,
dat. onder-de voorschriften, door de Indische
Regeering bij het leggen der grondslagen
voor locaal zelfbestuur in acht to nemen,
ccn bepaling behoorde te worden opgeno
men, die duidelijk deed uitkomen, dat de
wetgever als einddoel rich voorstelde de
aanwijzing van de l«le® dor op to richten
rad*® door de ingezetenen bij verkiezing
te doen pkoie vindon.
Nog kwam tor sprake het denkbeeld, dat
aan do Regcoring in overweging werd go-
gevon n.l. om do flonwaibteliing der radon
te dosn pi-aata vinden niet door verkiezin
gen, maar op ala het ware orgvmiacko wijze,
door t» bepalen, dat in de raden zouden
moeten worden opgonoroaai vertegecwoordi-
gers van den koophandel ,de industrie, den
landbouw, den waterstaat, de kerkgenoot
schappen; kortom van alle in do Indisch©
maatschappij een eeadgsrinfi belangrijke
plaats innwnendo bedrijven en instellingen.
Van verschillende rijden werd dit denk
beeld bestreden.
Verscheidene leden achtten 'net noodzake
lijk, dat in de wet een bepaling zou worden
opgenomen, dat de radon bohooron te wor
den samengesteld uit Europeanen en inlan
ders, benevens vreemd© Oosterlingen, waar
het waar, dat ik nooit lid van bet Parlement
zal kunnen worden, als ik niet alle veldslagen
yan dien oorlog ken? Virginie zegt dat."
„Zoo, zegt Virginie dat?" vroeg sir Everard
benauwd.
„Ja. Ze zegt, dat al de leden van het
Parlement dien oorlog op hun duimpje kennen,
en al de jaartallen achter elkaar kunnen
opzeggen; en welke de Yorka en welke de
Lancasters hebben gewonnen."
Sir Everard stelde daarin natuuriyk ver
bazend veel belang, en hoopte alleen maar,
dat zyn zoon hem niet zou ontmaskeren en
zoo zyn zetel In het Parlement in gevaar
stellen. IJdele hoop.
„Ga nu maar gauw met Miles spelen,
kleine wijsneus, en maak maar, dat je het
zelf goed leert."
De schimmen der Yorks en Lancasters
zweefden in een oogenblik uit Humphrey's
hoofd, en hy huppelde de kamer uit. Toen
hy weg was, haastte air Everard zich naar
zyn bibliotheek en zocht daar een Engelsch
geschiedenisboek op, dat by na eonige moeite
eindeiyk onder een dikke laag stof vond, en
voor allo zekerheid stolde hy zich volkomen
op de hoogte van den bewusten oorlog en
al wat daarmede in verband staat.
Na de lunch vroeg sir Everard aan Hum
phrey, of hy zin had mot hem eon wandel-
ritje te makeD, welk voorstel natuuriyk met
de grootste vreugde werd bogroet.
Kleine Milos keek heel verdrietig, toen het
rypaard van den baronet en het vlugge hitje
van Humphrey opgetuigd voor do deur werden
geleld, en hot vooruitzicht van een vervelenden
achtermiddag zonder Humphrey stemde hem
niet prettig; hy Bcheen echter wat opgevroolykt
te zyn door een lang gesprek met zyn broer,
dat duisterend werd gevoerd.
doze in eenigaau» belangrijk getal op duur
zame wijze geveGrifjd zijn.
Enkele leden waren van oordeel dat de
vreemde Oosterling» uit de raden behoo-
rem te worden geweerd, en daartegen werd
wear aangevoerd doè dit strijden zou met
de erischon der baDijVueid,
Sommige leden achtten bet- noodig in
wet te bepalen dat de leden van d© raden
voor een bepaalde» tijd zouden worden ge
kozen. Aanvulling ran bet ontwerp om
trent de keuze vsn voorzitters word door
sommige lede® nooddg geacht. Zij \y©nsciïten
dat een vorm iglsrid zo® worde® voorgeschre
ven.
Sommige lede® hoopten dat de Indische
Regeoring aan de reden niet al te gemak
kelijk toestemming sou verlecnc® om ge
bruik t«} maken van de hu® toe te kennen
bevoegdheid tot i®ro©riag van nieuwe hef
fingen in hun gewer*.
Ook ten aanzie® vaa de bevoegdheden der
raden ia, naar h«*t oordeel van sommige le
den, ontwerp veel te sober en te vaag
Het leerSangwezen.
Hoofdstuk II va® Dr. Kuypcr's Arbeids
wet regelt het leerlingwezen. Het bovat bo-
vondien een- paar bepalingen voor jongens
en meisjes (jeugdige personen beneden 17
jaar), die geen leerlingovercenkomst heb
ben gesloten, en wd de volgendo:
Aan jongens en meisjes, die een inrich
ting van vakonderwijs wenschen te bezoe
ken, moet na 5 uur des namiddags de daar
voor noodige tijd beschikbaar worden ge
laten. (Art. 63).
Verplichtend is het bezoek, wanneer:
In die inrichiing onderwijs Wwdfc gege
ven in het bedmf, waarin de jongen of het
meisje werkzaam is;
in de gemeente een of meer inrichtingen
bestaan, die aan de bij algemeenen i atro-
gol van bestuur te stellen eisohon voldoen
en
waar de jongen of het meisje plaatsing
kan verklagen. (Art. 64.)
Bij dezen maatregel van bestuur kan wor
den bepaald, hoe lang het bezote verplich
tend ia (Art. 72).
En nu do leerlingen. Op ben zijn de ge
noemde bepalingen niet van toepassing
Bij algemeenen maatregel van bestuur
kan worden bepaald welke werkzaamheden
of welke soorten van werkzaamheden in
daarbij aan to wijzen ondernemingen niot
door een jongen of een meisje mogen wor
den verricht, tenzij
a. ala leerling, of
b. na een diploma als gezel te hebben
verkregen. (Art. 18).
In zulk een ondernewr' "T mag een leerling
de bedoelde werkzaamheden niet verrich
ten, tenzij hij een leerlingovercenkomst
heeft gesloten. (Art. 20). Daarin moet o. o.
worden bepaald:
de duur der leerovereenkomst;
of cn zoo ja, welke vergoeding aan den
ondernemer zal worden uitgekeerd
het loon, dat aan den leerling zal worden
uitgekeerd
de duur van den proeftijd, gedurende
welken elk der partijen schriftelijk aan do
wederpartij do overeenkomst kan opzeggen
(uiterlijk 3 maanden);
ingeval de leerling bij den ondernemer zal
inwonen eD hij voor huiselijke diensten mag
worden gebezigd, de uren, wolke per dag aan
opleiding moeten worden besteed. (Art. 22).
Voor een gemeente of voor een bepaald
gedeelte van een gemeente of voor meerdere
gemeenten stellen Gedep. Staten commissies
in, die elk leeroontrect moeten goedkeuren.
Zij kunnen op verzeek van den leerling,
den persoon, die l.cm in rechte vertegen
woordigt, of den ondernemer, het contract
ontbinden, en kunnen, indien de onderne
mer geen goede opleiding geeft aan ee® of
weer der leerlingen, of indien hij als persoon
geen gonoegzame® waarborg oplevert tegen
gevaar voor de zedelijke ontwikkeling van
een of moer leerlingen, dezen de bevoegd
heid om leerlinge® te hebben, ontnemen.
(Art. 42, 60, 59).
De ondernemer ia n.l. verplicht, zooveel
in rijn vermogen is, don leerling in het over
eengekomen vak te onderri» hten j maar moot
ook op bet zedelijk gedrag van den leerling
toezicht houden. (Art. 32). {Volk.)
Om drie uren stegen sir Everard en Hum
phrey in den zadel en vertrokken In een
gestrekten draf. Toon zy op don grooten weg
waren gekomen, vroeg de jongen:
„Rydt u tot de stad, papa? Ik heb een
boodschap te doen in een winkel
„Eon boodschap in een winkel? Wat moot
jy koopen?"
„0, dat is een heel groot geheim; ik ge
loof niet, dat ik u het kan vertellen. Maar
misschien kunt u een gehoim bewaren?"
„Ja, ik denk, dat dat nog wel zal lukken."
„Nu, dan zal ik het u vertellen. Het is
voor een verjaringscadeau voor u. Maar wat
soudt u nu wel graag willen bobben? Maar
u mag het aan niemand vertellen."
„Geen mensch zal er achter komen; maar
my dunkt, ik zou liever hebben, dat jy kiest;
wat jy mooi vlDdt, dat rind ik ook mooi."
„Ha, hal dat zal wel nietI Ziet u, ik
zou een klapper-pistool willen hebben, of een
katapult, of een kegelspel. Maar, dat is toch
allemaal niets voor u, is het wol?"
Sir Everard was genoopt toe te geven, dat
hy voor die dingen wel een beetje te oud
was geworden.
„Dat zou ik ook denkenl" antwoordde
Humphrey, opgetogen over het juiste door
zicht, dat hy gotoond had te bezitten, „en
dat maakt het juist zoo moeiiyk. U hobt
al lang een horloge en een thermometer, en
alle andere dingen, die heeren alt(jd hebben;
daarom is het zoo lastig."
„Maar myn beste jongen, dat is allemaal
heel duur, dat kost veel meer dan jy mot je
armoedig beetje geld kunt betalen. Zeg eens
hoeveel zit er nog in je spaarpot?"
„Dat is waar, dat is ook een moeiiyke
geschiedenis; ik heb niets meer, heelemaal
niets. Maar ik weet er wat opl Misschien
Te Haarlem is 'gisteren inge» j
broke® in d© nioohinofabriek va® de® heer i
Jacobs, i® don Vee®polder. De inbrekers
rijn onder eon privaat door i® de fabriek
gokomen, e® hebben daarna in bet kantoor
allee overhoop gehaald. Ook was getracht
de brandkast te forceeron, doch dit lukte
niot. Eonige sleutels Lieten rij op de brand
kast liirge®.
Bij oen der kleodermakersfir-
ma's te Amsterdam meldden zich gisteion
eenige grond.workers aan. Zij waren geko
men omdat in een dor blade® ee® adverten
tie voorkwam met bet hoofdje ,,Grondwor-
kora gevraagd". Mc® vroeg het hoofd van
de firma opheldering en -.*mo verklaarde
geon grondwerkers, maar grootwer
kers noodig te kobbe®.
Do zotter dor advertentie was blijkbaar
zoo onder de® indruk dor staking geweest.
Nuar „Het N. v d. D." mededeelt
is de Nederlandsche Bank to Amsterdam do
dupe geworden van e»n h&ndigeu oplichter,
Matlhyreen genaamd, die wissels gedisconteerd
heelt tot een gezuuieniyk bedrag van ƒ12,000,
waxrmee hy waarschyniyk naar bet buiten
land ls vertrokken.' De justitie doet alle
moeite tot de opsporing, maar de vorvalsching
moet zoo handig zyn geweest, dat men nu
eerst tot do ontdekking er van is gekomen.
De 28-jarige gokuwdo leer-
looierakncckt B. v. K., te BarneveJd, is bij
ongeluk door ee® 6-ja«rig kind vn® zijn pa
troon zoodanig met ee® sohorp liout onder
het rechteroog gestoken, dat de hersenen
beleedü#! werdo® on de ongelukkige, na ccn
kort maar horig lijdon, aan de gevolgen
overleden is.
In oen bock te Lonneker is in
vergevorderde® staat van ontbinding, ge
vonden bot Lijk van L. B., con 60-jarige®
landbouwer uit die gmconto, on sinds eoni
ge weke® vermist.
Toen zekere D. P., te O v oral ag, vo o r
zyn woning kachelhout stond te kappen, ver
maakten zich eenigo uit de school huiswaarts
keerende kinderen te zynen koste. P. maakte
zich daarorer zóó kwaad, dat by een hamer
greep en dien naar de spottors wiorp, met
hot ongelukkige gevolg, dat een knaapje zoo
danig ouder het oog werd getroffen, dat
geneeskundige hulp moest wordon Ingeroepen.
Bevreesd voor de gevolgen, is P. Bolgiö ingo-
trokken, zyn gezin achterlatende.
Als oen weerkundige byzonder-
hoid deelt mon aan bet „tl.Dgd." mode, dat
Woensdag 25 Maart hot tomperatuurrocoid
van de laatste 52 jaren geslagen is De
temperatuur beroikto toon in den namiddag
in de schaduw 21 gr. 1 C., terwyi do hoogste
temperatuur, welke In ons land (in do maand
Maart) sedert 184S voorkwam, lots muider,
nl. 20 gr. 8 0, bedroeg (in 1871).
Verleden jaar, don 24ston April, bereikte
de temperatuur precies dezelfde boogto als
gisteren, doch eerst in de laatste dagen van
Mol kwam zulk warro zomerweer voor. de
tweede maal voor
In de laatste dagen was liet in ons lund
4 k gr. C. warmer dan in Nice.
De zaakHumbort. Het hotel,
dat do familie liumbort op de Avonuo de la
Grande Armóe te Parys bowoondo, Is voor
822,000 franken door den advocaat Allaire
gekocht. Dezo trad als tusschonporsoon op,
doch weigerde den naam van zynon lastgevor
te noemon.
Uit Montreal komen berichten
omtrent ovorstroomingen in de® omtrek
dor stad. Verreobillemde plaat oen aan de
&t.-Daure®8 staan onder water cn vele ge
bouwen langs do rivier zijn voraidd. Het
verkeer buite® de huizon heeft per bootjo
plaote. Montreal zelf wordt begon ovor-
atroomingon benrariiigd door ee® steeoc®
darn.
Govonden zaken. Merkwaar-
dag ia het aantal koobtbaarhoden, dat rich
aan hot politde-buncel dor govonde® voor
werpen te Berlijn bevindt, vele reeda ge
ruime® tijd zonder dat rechthebbenden zich
hebben aangemeld. Men vindt daaronder
vermeld ee® doekspeld met briljanten, con
ring mot briljant en cLagteeJrerringonge
veer 200 gouden en zilveren damcshorl^geo,
even zoovele hooren-korloges e® gouden rin
gen met lottere en chachetten, 1200 poite-
raommaios, te® dccle met rijken inh .ud, enz.
wilt u my wel wat govon, het is toch om
voor u een verjaringe-cadoau te koopen."
Sir Everard lachte. „Eon dure manier
om aan verjarings cadeaux to komen, vindt
je ook niot?"
„Toch niet zoo heel erg duur, papa," vond
de immer practische Humphrey, „want het
ligt er precies maar aan, wat ik voor u
koopen wil. Maar laat ons stoppen, papa,
hier is de winkel. Ho pèrdl"
Zy bleven staan voor eon klein snuisteryen-
winkeltje, zooals elke provinciestad er in over
vloed bezit.
„Pas nu op," waarschuwde Humphrey,
die van zyn pony was gesprongen, „pas
nu op, dat u niet door do ramon gluurt, want
dan zoudt u misschien zien, wat ik voor u
koopen ga
Hy bleef staan, totdat by zyn vader dien
aangaande een plechtige belofte had afgeperst
en vloog den winkel in.
„Ik moet iets hebben voor een grooten
mynheer," zeido by, toen een dikke juffrouw
naar voren kwam. Deze liet Humphrey nu
alles zien, wat zy in dat genre in haar winkel
voorradig had, maar Humphrey was in het
geheel niet voldaaD. Rusteloos dwaalde zyn
blik rond; hy vond niets naar zyn gading.
„Heeft u niet iets, wat een meneer in zyn
zak kan dragon?"
De juffrouw kreeg plotseling een ingeving,
en liep naar de uitstalkast.
„Pas dan toch opl" riep Humphrey ver
schrikt, tot groote verbazing van de juffrouw,
die intusschen een en andor uit de uitstalling
te voorschyn haalde.
„Noen, daar heb ik niets meer aan," ver
volgde Humphrey apytlg, terwyi zy hem eon
porlemonnaie en een kompas toonde, „papa
staat buiten; hy zal het gezien hebben, en
Do poli bi© h©oft nu in do blad©® nog eens
herinnerd dof or zulk een bureel bestaat,
waar de vinders verplicht rijn hot gevon
dene in bewaring te geve®, willen rij na
verloop va® den bepaalden rijd hun recht
op het gevondene dat niet is opgevraagd,
behouden. Hb'.
Een groot gedeelte van de bos-
schen. die Aken omringen, staan in brand.
Door afdeeiingen militairen wordt getracht
den brand in zijn omvang te beperken ;do
sohade is tot dusver reeds aanzienlijk.
In het Zwitserscho krank zin-
nigengesticht Burghölzli schijnt zich eon
zeer ernstig geval van mishandeling door
oppassers te hebben voorgedaan. Een ge
wezen leora-ar, 36 jaar oud, die nan horeon-
vcrweeking leed,werd den lSden V iT in
het bad gebracht cn is geen -n
later aan zeer ernstige bran lo
den. Hot badwater was n t r ge-
wciot, maar tweo oppasser.», ij ,-ru in
hechtenis genomen moe' t b-v „om
eens eon grap uit te halen", e< n - er met
kokend water over het lijf hebbon gegooid.
Ouden van dagen. Het over
lijden van den heor Ernest Logouvó in
den ouderdom van meer dan 90 jaar hooft
ccn statisticus t© Parijs aanleiding gegeven
er op te wijzen, dat in de hoofdstad van
Frankrijk zulk ccn hooge leeftijd geen zeld
zaamheid is. Parijs telt thans 10Gi\i lieden,
die van 80—90 jaar oud zijn, of 10 op do
10,000 inwoners, 530 van 90 U>i. i(v jaar,
of 2 op de 10,000 on bovendien I rcods
100 jaren voorbij hebbou zien g
Vólgens de volkstelling in on- land op
31 Dcc, 1899 gehouden, waren er 33350 Ne
derlandsche ingezetenen van 80—90 jaar of
65 op 10,000 inwoners, cn 1075 van 90 '00
jaar of 3.3 op do 10,000, dus nrtg belangrijk
moor naar verhouding dan te Parijs Hot
aantal porsoncn van 100 jaar cn ouder
w™ 8. (A. II.)
Ernstige vulkanische ver-
seJiijnoolcn doen zich weer gelden in de An
tillen. Zondagmiddag was het op Barbados
stikdonker. Een zware stofregen viel Hot-
zelfdo word waargenomen op Sink Vincent
Zand cn steen en vielen in Georgetown cn
Ch&toau-BcJ-Air. De vulkan® op dit eiland
toont eon toenemende werkzaamheid.
Op Dominion werden herige ondomard-
selie geluide® gehoord on stofwolken waai
den over het cd land.
Ook In Engeland zyn nanlscliokkon waar
genomen
In Matlock on Bath (Derbyshire) worden
Dinsdagmiddag drio aardschokken gevoeld,
wolke dertiv seconden dunt Jen. O -«r de
bevolking ontstond oen vi.i'.k uko ver
schijnselen boangetij van Leek
(Btaffordshlro) en A:,' 1;ü In .leze
laatste plants wa U - :»n '«Ifa zóó
hevig, dat schoore- - ,r de tele-
phoonvorblnding v rl;roken
D L on d on se t,maakt
ziah sterk, dat zij da liaad gelogd op
don onvindbare® Jack tli* Ripper. Dezo
vrcoeeüjko vrouwenmoordenaar, van wions
vrouwe®moorden in Wkitochapel de lvcele
worold coaigo jarc® gelode® vol U gowc.st,
zou dezelfde persoon zijn als Klosownki,
alias Ohapman, cc® modorne Blauwbaard,
die der&r dagen ter dood is veroordeeld we
gens vergiftiging van drio vrouwen.
D© politie vestigt haar vermoed©© op
deze feiten: Klooowski kwam in Januari
1888 in Engeland ca vestigde riah in Whi-
boehapd; d© boruohtcto mooixten vim den
onbekende® Jack the Ripper wordon brei ro
ven in April en November va® hcbzidfde
jaar. Volgons do sahoarscho aanduidingen
vn® enkele van rijn overleden al ach tef fors
droeg do moordenaar eon bijzonder soort
pet, dio ook door Klosowski word godra
gen. Onder do vermoord© vrouwon kemt or
oen voor, dio Chapmo® hcotte; dat is do-
zolfdo naam, dien Kloswocda rerns aannazu.
In 1889 haddon in Amerika, in Now-Yor-
soy, ee® reota moorden plaats, dio volgons
h©t stelsel van Jack the Rappor ware® be
dreven, o® juist bevond Klosowski zich in
dfion tijd in de Ver. Stat/Mn, in New-Yerscy,
mot eon vrouw, dio van hein vluchtte,, om
dat, hij haar wilde vermoorde®.
Mon aal do terechtzitting van Klosowtdd
wollicht nog wat uitstellen, om achter hot
groot© geheim te komen (A. 17.)
bogrypen, dat hot een verrassing Is voor zUn
verjaring."
De Juffrouw verzocht hom nederig om
excuus, niaar het was nu te laat, en Humphrey
wilde beurs noch kompas koopen. „U habt
het hoolomaal bedorven," zeido hy, „papa
moet het gezien hebben."
Ontevreden bleef hy togon do toonbank
staan en zag lang niot vriondeiyk naar don
steeds grooienden stapel artikelen, dio do
geduldige juffrouw uit allo hookon van haar
winkel samonscharrelde, om ze aan zyn
inspectie to ondorworpon.
„U hebt toch zokor wel eon man?" vroeg
Humphrey plotseling ongeduldig.
Maar lot Humphrey's ontsteltenis bracht de
winkeljuffrouw haar boezelaar voor de oogon
en begon te schreier.. Humphrey word zoer
verlogen eri wist niet wat hy moest zeggen.
Eindeiyk sprak hy: „0, het spUt m(| erg,
juffrouw, dat ik u «aan liet huilen heb go-
maakt; ik had het heusch niet zoo bedoeld,
heuscli niet. Wat bon ik toch dom geweest,
dat ik niot op uw zwarte japon heb golet,
die draagt u natuuriyk, omdatIk vind
het zoo jammer, dat hy dood ia, misschien
had hy my wol kunnen zoggen, wal con
groote menoer gebruiken kun. Ik vind hot
natuuriyk ook jammer, omdat u er zoo be
droefd om ber.t Misschien weet u nog wol,"
ging hy voort, terwyi hy voorzichtig do
weduwo gadesloog, om te zien, boe vor by
gaan kon zonder oen nieuwo uitbarsting van
verdriet to veroorzaken, „misschien weet u
nog wel, w by altyd graag bad *oor z.yn
verjaardag?'
(Wordt vervolgd.
