Kabinetskoeriers.
relde hij haar. Vervolgens maakte hij met
rijn strijkstok een opening in het riet.
„Men zal gelooven, dat ik van den von-
;der gevallen ben, dat ik dronken was. Mélie
sal er geon verdriet van hebben."
Het was een heldere nacht.
Nog eenmaal aloeg hij een bl.'s. over het
landschap, als om daaraan een laatst vaar-
wel toe te roepen. Die' bij hem lag het
kerkhof, waar het volle maanlicht op het
1 met bloemen versierde kruis viel, dat op het
l graf van Jacquot was geplant.
Toen was het hem alsof de stem van zijn
broertje hem toefluisterde:
„Bastion, Bastiende goede God wil
niet, dat men zich het leven beneemt."
„Daaraan dacht ik niet", zei de de wanho
pige. „Jacquot heeft als kind geleden, ik
moet lijden als man."
Hij bereikte zijn hut, pakte zijn weinige
bezittingen in een bundeltje bijeen, hing het
aan zijn wandelstok en begaf zich weder op
weg.
Nimmer heeft men in het kanton Bastien
den speelman wedergezien.
Omtrent deze hof- en diplomatieke „brie
venbestellers" komt in „Die Woche" een
aardig artikel voor, dat hier vertaald
volgt:
Niettegenstaande de wereldpost haar taak
op voortreffelijke wijze vervult, vertrouwt
de diplomatie van een aantal landen toch
aktenstukken, instructies voor de gezanten
en andere politieke documenten niet aan
het postverkeer toe, maar laat zulke go-
wichtige stukken, do particuliere corres
pondentie van vorsten en de onderschei
dingsteekenen der verschillende ridderor-
den, enz. door bijzonder aan te wijzen per
sonen bezorgen, die in zoo weinig mogelijk
1 opvallende kleeding daartoe van den trein
of een stoomschip gebruik maken.
In Duitschland wordt in dezen dienst
voorzien door de officieren van het Pruisi
sche veldjagerskorps, dat in 1740 door Fre-
derik den Grooten werd opgericht. De
Pruisische veldjagers zijn allen officieren
en tegelijkertijd maken zij de opperhoutves-
torscamère door, zoodat zij, wanneer zij den
dienst verlaten, steeds ergens als koninklijk
opperhoutvester worden aangesteld. Ter
wijl twintig van deze officieren de houtves
tersacademie bezoeken, verrichten twaalf
anderen don koeriersdienst; zij reizen weke
lijks één- of tweemaal als passagier 1ste
klasse in burgerkleeding van Berlijn naar
de Europe che hoofdsteden, om belangrijke
stukken naar de verschillende gezanten te
brengen.
Enkele dezer hceren zijn in de vreemde
hoofdsteden gestationneerd en reizen van
daar tot de Duitsche grenzen, waar zij hun
documenten voor de verdere bezorging af
geven.
De Russische Kabinetskoeriers zijn op do-
zelfde wijze georganiseerd als de Duitsche.
Zij worden evenals deze „veldjagers" ge
noemd en worden ongeveer op dezelfde wijze
opgeleid als de leden van het Pruisische rij
dende veldjagerskorps.
De Kabinetskoerierdienst voor het Mi
nisterie van Buitcnlandsche Zaken in En
geland is op zeer weelderigen voet inge-
rioht, voornamelijk ook omdat Engeland
door zijn uitgebreide koloniale bezittingen
met de geheele wereld betrekkingen onder
houdt. In Engeland worden de Kabinets
koeriers gekozen uit de hoogere ambtenaren
en uit de beste officieren. Gewoonlijk zijn
er tien of twaalf in dienst, en in tijden van
politieke beweging worden meer personen,
die reeds te voren daarvoor waren aange
wezen en al eens meer buitcnlandsche mis
siën hebben vervuld, in dienst genomen.
Deze ambtenaren van Buitcnlandsche i aken
dragen den cigenaardigen naam van „zil
verwindhonden". en wel daarom, omdat zij
gedurende mn diensttijd een medaille moe
ten dragen, waaraan c&n kleine zilveren
windhond is bevestigd. De medaille wordt
om den hals gehangen en dient eventueel ter
legitimatie. Natuurlijk is zij voor gewone
stervelingen niet zichtbaar, want ook En
geland tracht er voor te zorgen, dat de man
nen, die den Kabinetskoerierdienst verrich
ten, dat zoo geheim mogelijk doen. Vóór
alles moeten zij zich onthouden van alles,
wat iemand,, die ook maar een klein beetje
begrip heeft van de eigenaardigheid of de
geheimen van dezen dienst, deze mensehen
zou doen herkennen. De zilveren windhond
van de medaille beteekent de trouw, de snel
heid en de gehoorzaamheid van dit dier, en
deze goede eigenschappen moet ook de Ka
binetskoerier bezitten.
Ter legitimatie Ln dringende gevallen be
zit de Engelsche koerier ook nog een pas,
door den Staatssecretaris van Buitcnland
sche Zaken zelf onderteekend en met zijn
particulier zegel gesloten. Telegrammen of
hooge ordeteekenen zijD in een kleine lede
ren tasch gesloten, ook met het stempel van
Buitcnlandsche Zaken voorzien. De tasch
wordt met n leeren band dichtgetrokken,
de band eenige malen om den kop van den
zak gewonden en dan onderaan verzegeld.
Van deze tasch mag do Engelsche Kabinets
koerier zich in geen geval scheiden. Hem
wordt zelfs voorgeschreven, dat hij gedu
rende zijn geheele reis niet mag slapen I
Hoe hij het met het nakomen van dit voor
schrift klaarspeelt, als hij bijv. van Londen
naar China reist, is zijn zaak. In elk geval
staat het vast, dat deze Engelsche koeriers
een buitengewoon groot vertrouwen genie
ten en rdienen.
In normaio tijden gaat gewoonlijk een
maal per week zulk een koerier van Londen
naar Parijs, Berlijn, Brussel, St-Peters-
burg en KonstantinopeL Alle tien dagen
wordt een koerier naar r.ome en Madrid
gezondentweemaal iD do maand gaat een
Engclscb koerier naar Ween en en eenmaal
per maand naar Teheran. In oorlogstijd,
bijv. gedurende den Zuidafrikaanschen oor
log of tijdens de expeditie naar China, gaan
dikwijls met tusschenruimten van slechts
enkele dagen een groot aantal koeriers naar
de desbetreffende deelen der aarde, om den
daar vertoevenden Engelschen vertegen
woordigers voortdurend nieuwe instructies
te brengen.
Het salaris van de „zdlverwindhonden" is
niet bijzonder hoog: ongeveer vierhonderd
pond per jaar. Daarbij komt een pond per
dag voor eigen onderhoud en natuurlijk
vergoeding van reiskosten.
Zijn er belangrijke zaken te behartigen,
dan mag de koerier geen uitgaven ontzien
om op tijd aan de plaats van bestemming
te komen. Hij heeft bijvoorbeeld het recht
een oxtra-trein te nemen, mag, als het moet,
een stoomschip laten gereedmaken, alles
om maar op tijd met zijn depeohes ter
plaatse van bestemming te zijn. Zijn leven
is natuurlijk ongeregeld, vaak ongeriefelijk
en niet altijd zonder gevaar. Schipbreuken
en spoorwegongevallen op de dikwijls pri
mitieve spoorlijnen, waarvan hij soms ge
bruik moet maken, zijn dingen, waaraan
de Engelsche koerier zich niet mag storen.
Daar, waar een Engelsche scl. pvaart-
lijn het verkeer met het buitenland of een
ander werelddeel onderhoudt, worden ook
de kapiteins barer schepen belast met de be
zorging van de depeohes. Ook zij moeten
bijzonder vertrouwde personen zijn, die
dooT het Ministerie van Buitenlandsche Za
ken worden bezoldigd. Gewoonlijk weet nie
mand van degenen, die op bet schip zijn,
zelfs zijn officieren nic'. en nog veel min
der de passagiers, dat de kapitein meteen
Kabinetskoerier is, en in de brandkast in
zijn kajuit ook gewichtige Regeeringsstuk-
ken bewaart. Bij het bereiken van de plaats
der bestemining geeft de kapitein onmid
dellijk de stukken aan het gezantschap af
of aan den Engelschen consul ter plaatse,
die dan voor de verdere bezorging verant
woordelijk is.
Buiten deze koeriers heeft het Engelsche
Ministerie van Buitenlandsche Zaken ook
nog een aantal detectives in dienst. Deze
detectives zijn op de volgende wijze in dienst
van het departement gekomen.
In vroeger tijden, vooral toen men nog
met postwagens of reiskoetsen de reis
moest maken, werden eiken Engelschen
koerier twee pootige lui meegegeven, die
voor zijn persoonlijke veiligheid zorg moes-
j beu dragen. Ook na de komst der spoorwe-
1 gen gaf men den koerier twee zulke man
nen mee. Zij hielden zich steeds in zijn na
bijheid op, waren even weinig opvallend
gekleed en bemoeiden zich oogcnectujnlijk
heel em aal niet met hem. Maar als de
nood aan den man kwam, stonden zij on
middellijk klaar. Uit deze begeleiders zijn
de detectives van het Ministerie van Buitcn-
landscho Zaken ontstaan, die in geval van
nood eveneens voor den koerierdienst wor
den gebruikt. Voor allee hebben zij discrete
zaken voor'de Regeering en de koninkli.ke
familie in het buitenland te behartigen, en
men zal wel niet ver van de waarheid rijn,
wanneer men aanneemt, dat deze heeren nu
en dan ook wel eens worden gebruikt om in
het buitenland belangrijke mededeelingen
machtig be worden, waarmede het depar-
ternent van Buitenlandsche Zaken zajn voor
deel kan doen. Ook wanneer er intrigee te
gen Engelsche autoriteiten in het buiten
land worden gesmeed, worden dikwijls met
den meesten spoed van Londen uit zeer ze-
slepen detectives naar de bedreigde plaaoe
gezonden, om de intriges, als bet zijn moet,
door tegen-intriges onschadelijk te maken.
Ongetwijfeld is de Engelsche buitenland
sche dienst het royaalst ingericht en wel
niet het minst hierdoor, dat Engeland,
evenals overal, ook hierbij het ruimste van
geld gebruik kan maken en dan ook niet te
gen het aanwenden van geld opziet.
In Frankrijk wordt voor het bezorgen
van gewichtige stukken naar het buiten
land bijna uitsluitend van de diensten van
zeer vertrouwde, uitnemende politie-ambte-
naren gebruik gemaakt. De „politieke po
litie" heeft in Frankrijk steeds een gewich
tige rol gespeeld. Sedert haar bewonderens
waardige organisatie door Napoleon I
heeft de geheime politie altijd in dienst ge
staan van de binnen- en buitenlandsche po
litiek. Zoo beschikt ook thans nog het Mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken over een
talrijk korps uitstekende agenten, die, zoo
wel tot bet inwinnen van belangrijke be
richten als tot het bezorgen van gewichtige
tijdingen, hun diensten verleenen. Sedert
de regeering van Napoleon III is het ge-
woonte geworden dezen nonnen schitterende
honoraria te verleenen, waardoor de Regee
ring niet alleen over vertrouwde, maar ook
intelligente krachten kan besohikken, te
meer, waar deze menschen ook nog uit de
geheime fondsen der Regeering dikwijls een
buitengewone belooning ontvangen.
Zulke geheime agenten van het Ministerie
van Buitenlandsche Zaken vindt men ook
in andere Staten van Europa, die een gere
geld en druk verkeer met hun gezanten
onderhouden. De werkzaamheden van zulk
een geheim agent laten zich moeilijk met
een paar woorden aangeven. Hij is eigen
lijk alles in één persoonhij is politiek
agent, hij is koerier, ij is detective, hij is
ten slotte dikwijls hof- en reismaarschalk,
want gewoonlijk worden de staatshoofden,
hetzij het monarchen of presidenten zijn, op
hun reizen door deze geheime agenten van
het departement van Buitenlandsohe Zaken
vergezeld, die ook verder, in overleg met de
politie van den te bezoeken Staat, zich op
houden op de plaats, waar bet hoofd van
den Staat vertoeft, om alle maatregelen,
die voor diens veiligheid zijn getroffen, nog
eens nauwkeurig te onderzoeken. Men ver
telt, dat deze geheime agenten in dienst van
den koning van Engeland voor diens wel
zijn en veiligheid hebben zorg te dragen op
ee>n wijze, die wellicht nergens haar weder
gade vindt. Zoo moet een hunner er op
letten, dat er voor gezorgd wordt, dat de
koning nergens oponthoud neer t, waar hij
op den tocht staat of zit, omdat Ed ard VII
zeer gevoelig is voor kouvatten, dus bij
groote diners in het binnen- of buitenland,
bij officieele ontvangsten, inwijdingen, ju
bilea, enz.
Iedere Staat bedekt natuurlijk zooveel
mogelijk c'e handelingen dezer agenten met
den sluier der geheimzinnigheid, en de hee
ren zijn zeiven ook wel zoo wijs om in hun
eigen belang bun identiteit zooveel moge
lijk te verbergen.
In boeverre vrouwen bij den Kabinetskoe
rierdienst werkz am z'jn. laat zich moeilijk
vaststellen. Want dan zijn deze vrouwen
ook geheime agentessen, die niet met een of-
