Ingezonden. Burgerlijke Stand. Oe Tristansage. Gisteravond hield prof. dr. A. G. van Hamel, )oogleeraar te Groningen, voor liet stw 'enten- gezelschap „Doctrina" In eon der salen van „Minerva" een lezing over „DeoudeFrausobe gedichten over Tristan." De opkomst was, zeker ten gevolge der uitvoering van ,Toon- kunst," zeer klein. Die weinigen v«_rmden echter een dankbaar gehoor en zullen het stellig: niet hebben botreurd naar den spreker te hebben geluisterd. Na te hebben herinnerd aan het muzikale drama van Ricbard Wagners „Tristan und Isolde", de moderne incarnatie van de Tristan- sage, en den hoofdinhoud er van te bobbon medegedeeld, ging spr. met zyn gehoor 7 a 8 eeuwen terug naar Frankryk, voornameiyk naar Bretagne, om de naïeve veitellingen uit dien tyd na te gaan, geborduurd op de sage, die "Wagner slof loverde voor eon zyner meester stukken. Deze sago luidt in hoofdtrekken aldus: Trislan (volgens sommigen iemand, die nooit gelachon heeft) en Isolde gaan op reis, drinken een minnedrank, door de moeder van Isolde beroid. Wol wordt Isolde gemalin van Marke, maar zy biyft onafscheideiyk aan Tristan verbonden. Marko ontdokt deze verstandhou ding en vervolgt belde gelieven. In den stryd gevaariyk gewond, zendt Tristan om l aar, zy sterft op zyn JUk. Na kort to hebben stilgestaan by den ver- moedeiyken oorsprong dezer sago, een lied van liefde en wraak, zooals spreker haar noemde, ontvouwde hy in den brode de letterkundige beteekenia van do verschillende Tristan verhalen uit de middeleeuwen, er op wyzende hoe nu op dezen, straks op een anderen trek uit de sage de nadruk is gelegd. Do naïeve toon der oude verhalen werd ten slotte vergeleken met de moderno opvatting van Wagner. Do Bprokor wist van het begin tot h*t einde zyn hoorders te boeien; óén ding is slochts te betreuren: dat niet meerderen van de schoone voordracht van den hoogleeraar heb ben genoten. Na de staking. jDe lieg tering en de Slaking. In do deze weck verschenen Febr.-afh vering der Stemmen voor Waarheid en Vrede" be tuigt dr. A. W. Bronsveld (in zijn gewone Kroniek") zijn verwondering, dat do Ro geering tegenover de spoorwegstaking niets heeft gedaan en do Spoorweg-Maatschap pijen aan zichzelven, d. w. z. aan do wille keur van haar dienstbaar personeel heeft overgelaten" en do schrijver ziet daarin op nieuw con bewijs, dat dr. Kuyper, „wrik een bokwaam demagoog hij moge zijn", geen man is, „die een volk in omstandigheden, als waarin wij nu verkceren, leiden en helpen kan." Dr. Bronsveld ontkent niet, dat menige arbeider niet het loon ontvangt, waarop hij billijkerwijs aanspraak mag maken; maar bij dezo spoorwegstaking stond niet do loon- quaestio op den voorgrond, doch de vraag: ,/W io is de sterkste, wie heeft als het er op aankomt do macht in handen?" Het ant woord dat bij deze staking op dio vraag gegeven is, doet dr. Bronsveld denk n aan „een schrikbewind" en dat (zegt bij) kan toch niet bestendigd worden. Nu de Regee- ring mets deed, steekt do sociaal-democra tie met nieuwen overmoed het hoofd om hoog. „Zij plukt" zoo vorvolgt dr. Bronsveld „de vruchten van het zaad der ontevre denheid, dat van verschillende zijden ia uitgestrooid. De wijze, waarop „Standaard" en „Heraut" gestreden hebben tegen „we- reldlijko on kerkelijke besturen"; de gee-st, waarin vole onderwijzers (ook op „christe lijke" scholen) zioh over de „kapitalisten" hebben uitgelatende gchcclo of gedeelte lijke goedkeuring van het geweld, d. i. van werkstakingen, door „christelijke", en niet christelijko democraten uitgesy roken, dat alles brengt nu zijn oogst voort. En nog zijn wij niet aan het einde. „Deze Regeering is er op uit, ons volk te maken tot agglomeraat van richtingen cn partijen, met gelijke rechten ook voor den sociaal-democraat, en met eon ongekende mate van vrees voor do Roornsch-Katholieke kerk. Wat de cene van dezo twee machten niet verderft., zal de andere verwoest :n. En over een natio, welker verleden geloochend, eu welker Protestantsche tradities prijs ge geven worden, zal in dikke nevelen het ge- sfcarnte ondergaan van dr. A. Kuyper." Dr. Bronsveld echter kon, toen hij het bo venstaande schreef, nog geen kennis dragen yan het ook door ons overgenomen bericht flit „Het Vaderland", dat na de conlirentie van 31 Januari tusschen den minister van waterstaat en de dircctio dor H. IJ.-S.-M. ten door de Rogeering betreurd misverstand reos. .,Het plotseling toegeven van de di rection der beide maatschappijen aan de ïischen der werklieden moet volgens hot genoemde blad der Rogeering zeer on verwacht zijn gekomen, daar zij in de over tuiging verkeerde in een dergelijk 'belang rijk besluit vooraf tc zullen worden gokend." Do „N. Rott. Ct." weet niet zeker of dat een communiqué der Regeering is, maar aannemende dat het direct of i idirect wit den koker dor Regeering komt, moet lij verklaren, dat het op haar geen aonge- lamen indruk heeft gemaakt. „Volgens al wat wij tot nog toe woVn" mo vervolgt zij „heoft de Regeering do fiircctiën in de uiterst moeiclijko omstan digheden, waarin zij verkeerden, aan hun lot overgelaten. „Wat wil nu dit schijnbare oommu- i q u zeggen „Moet men daaruit opmaken, dat de Ro- «eering, als zij maar geweten had, dat do flircctiën voornemens waren te oapitulee- ron, nog wel een middel wist om hen daar van torug te houden Maar waarom dan in de ernstige omstandigheden, waarin de di rection verkeerden, dezen vooraf niet da^ mede in konnis gesteld? „De Regeering zoo heet het verkeer de in do overtuiging, dat zij in dergelijk be langrijk besluit vooraf zou worden gekend. Maar waarom dan niet uitdrukkelijk, zon der dat misverstand mogelijk was, aan de directiën verzocht, dat dezen, alvorens zij dit belangrijke besluit namen, met de Re geering in bespreking zouden treden? „Door de medcdeeling van „Het Vader land" zal inderdaad aangenomen dat zij juist is het aantal vragen, waarvan de be antwoording van de Regeering mag worden verlangd, m:t de door ons genoemde moe ten worden vermeerderd." Aan de „Zutph. Ct." ontlokt dit schijn bare communiqué den uitroep: Hot wordt hoe langer hoe gekker 1 Want „eerst worden do spoorwegdirecties naar huis ge stuurd met de boodschap, dat zij van de Re- georing niets te wachten hebben, aangezien zij de spoorwegstaking, waarbij de belan gen van het geheele land betrokken waren, als een „particuliere" aangelegenheid be schouwt. En later toont diezelfde Regcoring zich op hare tecnen getrapt, omdat do spoorwegdirecties do zaak verder buiten haar om hebben behand<dd Het zal evenwel nog moeten blijken, of het bericht van „Het Vaderland" inderdaad van officieusen oorsprong is en voor het overige is dezer dagen reeds zoo veel ver schil van gevoelen aan den dag gekomen over de houding der Regecring, alsmede ovor do wen schel ijkheid om daarover voor alsnog geen oordeel uit to spreken, dat het niet zal verwonderen de meeste bladen tot dusver over dit incident te zien zwijgen De verhouding der sociaal democratic tot de staking en haar taal. „Do Niouwe Ct." schrijft: „Misschien te weinig er was meer te doen werd in de onrustige dagen die achter ons liggen, do aandacht van het land gevestigd op de houding van de leiders der sociaal-democratiseho partij en van hun or gaan „Het Volk" ter gelegenheid van de staking. „Toen de overwinning der spoorwegsta- kers een voldongen feit was geworden, ver wachtten velen dat do ooren van het publiek aan het tuiten zouden geraken door de ze gekreten van „Het Volk". Dit was niet het geval. Het blad hield zich voor zijn doen uiterst bedaard. Het prees, het bewonderde, het voorspelde; maar in zijn artikelen werd maar één lettersoort gebruikt; met uitroep- teekens werd niet buitensporig gowerkt en over 't geheel ging de redactie, gedurende eenigo dagen na de staking, Do Vries cn Te Winkel niet al te zeer te buiten. „Voor wie bedenkt, dat nooit een sociaal democratisch candidaat bij de stembus do nederlaag lijdt, zonder dat het blad ovcrwin- mngsgcschrccuw aanheft en den tegenstan der verguist, een opmerkelijk teeken. „Ja, het scheen wel, alsof de sociaal-de mocratische partij als zoodanig zich min of meer van do Bpoorwegstakiug wilde losma ken. Op een verwijt van „De Standaard" werd geantwoord, dat, naar men toch wel wist-, Troelstra zich met do voorbereiding en do leiding dezer staking zoo goed als niet had bemoeid. Geen moeito werd gespaard om aan te tooncn, dat generaal Hugcnholtz die ons bij zijn bezetting en dictatuur over het station Haarlem onweerstaanbaar aan een Zuidamorikaansclien krijgsoverste heeft doen denken in zijn woonplaats volstrekt niet was opgetreden in hoedanig heid van socialistenleider of van Kamerlid, maar enkel cn alleen „ambtelijk", als secre taris van liet plaatselijk arbeiderssecre tariaat. „Voelde men in het hoofdkwartier der partij hoe losjos do „schitterende organisa tie" eigenlijk maar in elkaar zat en hoe vooral daarom haar machtsoefening op de burgerij zulk een verbijsterenden indruk heeft kunnen maken, omdat men haar, door aanstonds de vlecht te nemen, geen tijd go- laten heeft om in machteloosheid te ver loop en „Duchtte do partij to zullen dcclen in den wrok, door do drieste contractbreuk bij zeer velen ook van do „sympatkisccrende theore tici", ook van de „salon-socialisten" in het land gewekt? „Of verdroot het haarj dat do leiding haar ontsnapt wae; dat do bevelen uitgin gen van Utrecht cn niet van Amsterd-sau; dat het Comité du salub publio bij üo par lementariërs niet kwam aankloppen? Hoe het zij, de eero der beweging werd wel opgeëischb voor do sociaal-democratiemaar het verband tusschen haar en deze staking (was) slechts zeer indirect en van moreeden aard. „Tegen het einde der vorige week werden echter op onverklaarbare wijze de bordjes verhangen. Do ta#d van „Het Volk" werd zoo opruiend en zoo verregaand gemeen, dat wij ons afvroegen of wellicht wederom mr. Troelstra tijdelijk zijn rcdactioneelen stoel voor den heer Vliegen had ontruimd, dio zooals men zich uit do geschiedenis met het als „veilste beursorgaan" geken schetste „Handelsblad" bij de verkiezing van Amsterdam IX herinnert to gepaster tijd verontschuldigd zou kunnen worden met de mededeeling, dat hij van minder gedi6r- tingeerden komaf is dan de hoofdredacteur cn dus zijn woorden minder nauwgezet kiest." jRevolutie. In enkele artikelen heeft „De Nederlan der" zijn gevoelen over de daad van de groote werkstaking uitgesproken; zonder iemand te bcleedigcn, zonder gebruik te maken van groote woorden of partijbena mingen, en telkens met opgave van rede nen voor zijn gevoelen. Hij klaagt nn niet over uitvallen als in de laatste dagen werden vernomen. „Het wezen van elke revolutie is geweld, cn onwaarheid spreken, verdacht maken be hoort evengoed tot do maatregelen van go- weid, als het bezigen van vuist of wapens," Eedsmiskenning. „Het Centrum" schrijft: „In een te Rotterdam gehouden vergade ring van spoorwegpersoneel werd door een der hoofdbestuurder® van de Vereeniging van spoor- en tramwegpersoneel oen rede gehouden, waarin hij, volgens het uitvoerig verslag der „N. Rott. Ct." o. m. de op merking maakte, dat de oed van trouw, aan do organisatie gezworen, bij hem hoo- gor staat dan dio, gezworen aan de directie van de H. IJ.-S.-M., om trouw en eerlijk zijn plicht te vervullen. Een dergelijke verklaring teekent den man, die ze uitsprak, teekent het hoofdbe stuur van den bond, waarin hij zitting heeft, terwijl zij ook voor het karakter van dien bond-zolven kenschetsend mag heeten. Het zal wel overbodig zijn, do ongerijmd heid aan to toonen, om maar geen ander woord te bezigen, van de voorstelling, alsof men een eed van trouw, aan zijn superieu ren gezworen, geheel naar willekeur zou kunnen vervangen door een anderen eed, alsof men twee eeden zou kunnen afleggen, dio met elkander in strijd zijn. Ook hier wordt de waarheid bevestigd van bet wóórd, dat men geen twee heeren die nen kan. Men vervult zijn plicht jegens de Maat schappij, met wie men uit vrijen wil en op geheel wettige wijze een overeenkomst heeft aangegaan, of men vorvult dien plicht niet. Een middenweg is onmogelijk. Het feit, dat een hoofdbestuurder van de Vereeniging voor spoorweg-personeel niet schroomde, in 't openbaar zijn eed aan do dircctio der Maatschappij ondergeschikt te maken aan zijn verbintenis tegenover de or ganisatie, dio bij mede-bestuurt, moet als een zeer ernstig verschijnsel worden aange merkt, dat revolutionair is in zijn diepstcn grond. "Wat blijft er aldus over van de heiligheid, do onverbreekbaarheid van den eed, wat van bet vertrouwen, dat do Maatschappij en het publick op de ambtenaren van een zoo ge- wichtigcn tak van dienst moeten stellen? Geen christelijk en van do revolutie afkee- rig arbeider mag zich aan do leiding onder werpen van mannen, die zóó durven spre ken, noch met hen in hetzelfde gelid gaan staan." De sociaal-democraten en de staking van spoorwegarbeiders. In „Het Volk" komt het volgende inge zonden stuk voor: Naar aanleiding A an do voortdurende een- zijdigo voorstelling van het ontstaan en de leiding der laatste spoorwegstaking in „Het Volk", vooral in den „Uitkijk" en het meest onwaar in die van 10 Febr., neem ik do vrijheid u betere en meer ware inlichtingen te verschaffen, hopende dat hiervoor een plaatsje zal worden ingeruimd. In den „Uitkijk" van 10 Febr. getiteld Breekijzers staat woordelijk: „Terwijl de Nedcrl. Vereeniging van Spoorwegpersoneel, die de algemecne spoor- Avegstaking tot stand bracht, door sociaal democraten is gemaakt tot wat zij is cn haar staking door soc.-dem. is geleid, heet zij thans het werk der anarchisten". Dit nu is geheel onwaar. De Ncd. Ver heeft met het ontstaan dier staking niets te maken; ze is ontstaan onder leden der Fo- dcratio van Bpoorwcg-organisatics en door hen is het besluit dier staking genomen. Do leiding berustte in den beginne geheel al leen bij do bestuurders der categorische ver1 cenigingcn, welke leiding later door dc Ned. Ver. is aangeuld. Wat de leiding der soc.-dcm. in deze sta king betreft, ware het wonschelijk dat de schrijver van den „Uitkijk" eens ging infor- meoren naar het beginsel dier leiders, dan zou hij misschien van sohrik wegloopen en als hij dan eens het aantal soc.-dem. verge leek bij de andersgezindon, zou hij begrij pen niet het recht te hebben om te spreken van soc.-dem. leiding. Zeer zeker hebben de soc.-dem. ons go- steund, doch niets meer en niets minder dan andoren. De leiding berustte bij de gecom bineerde besturen, waarbij de voorzitter der Federatie, geen soc.-dom., als voorzittor van het stakings-comité fungeerde. De staking was een schoone krachtsui ing van spoorwegarbeiders van elke richting cn het gaat niet aan deze beweging een anar- chistischen of sociaal-democrat.ischen schijn te geven. Geen van beiden hehben daartoe het recht zich do leiding toe te eigenen, welke öerustte in de baodew van elke gezindte, en ia ontstaan, in het loven is gerocpeD en in den beginne is geleid door spoorwegarbei ders, die wars zijn van elke politiek in de vakorganisatie. Achtend, F. H. PETTER, Voorz. Feder. van Spoorwe.garb. Do redactie van „Het Volk" teckent bij dit stuk het volgende aan „Dat do Ned. Vereeniging met haar 6000 leden de hoofdrol heeft gespeeld bij de spoorwegstaking, ligt o. i. voor de hand. Dat haar bestuur uit sociaal democraten be staat, is bekend. Dat dezen de vereeniging gemaakt hebben tot wat zij is, houden wij vol. Over deze dingen zouden wij niet zoo schrijven, als nu do anarchisten niet de lougen trachtten to vorspreiden, als zouden de soc.-dcm. niets van werkstaking enz. willen weten en alleen in „verkiezingen" opgaan. „Dat vele andere arbeiders met onzo par- tijgenooten aan deze beweging medewerkten o a Petter en Van den Berg, die beiden geen soo.-dem. zijn wordt natuurlijk ook door ons dankbaar erkend". Een Wet op Stakingen. „Hot Volk" betoogt dat het geroep om een wet, die „den spoorwegarbeiders de be schikking over hun eigen arbeidskracht" zou ontnemen, „volkomen ongerechtvaar digd" is en wel op de volgende gronden: „De hanteering van dit wettig wapen van zelfverdediging behoort men aan het ver antwoordelijkheidsgevoel der arbeiders over te laten. „Men kan dit ook gerust doen: lo. om dat juist bij massabewegingen (die men im mers wil vermijden) dwangmiddelen niet baten en 2ö. omdat het ten slotte toch in het belang der arbeidersorganisation zeiven is, dat zij geen onredelijke dingen doen. „Men vergete niet, dat de arbeider niet alleen produoent, maar ook consument is; niet alleen brood bakt, maar ook eet; niet al1 een anderen doet re;zen, maar ook zelf reist; niet alleen de vruchten moet zaaien, wieden en oogsten, maar ze ook moet ver teren. „Ziehier de natuurlijke rem tegen al die stappen, waarbij do arbeider door het ver dedigen van zijn belang als producent bot economisch loven van het volk een knoei zou geven. De houding der Arr.sterdamsche gas- werkers en waterleidingarbeiders bewijst, hoe sterk deze economische rem werkt. „Gaat een organisatie deze natuurlijke perken te buiten, dan jaagt zij de arbeiders zeiven tegen zich in 't harnas en breekt zij zichzelve den nek," Dat betoog komt voor in een repliek van „Het Volk" op een verweer der „Nieuwe Ct.", maar aangezien die repliek het ver weer der „N. Ct." onjuist weergeeft, slaat zij daarop niet. RECLAMES, k 40 Cents per regel. Een klein ongeval kan groote gevolgen na zich sleepen. Hoe dikwijls gobeurt het niet dat ons het een of ander klein ongeluk overkomt, waar van wy op het eorste oogenbJik volstrekt geen nota nemen, doch dat dikwyis ernstige gevolgen hebben kan. Wy geven hier een treffend voorbeeld van den Heer G. J. de Vaal, die in de Vooratraat te Woerden vroont en de eigenaar la van een bloelende hoeden- en pettenzaak. Het was ons ter oore gekomen, dat ook hem voor ongeveer vier jaren een klein ongeluk was overkomen, waarop hy in den beginne geen acht gegeven had, zooals het gewooniyk in een dergeiyk guval gaat, Hy was n.l. op zekeren dag gevallen en van lieverlede begon hy pynen in rug en lendenen te gevoelen. Die pynen werden van dag tot dag erger en bovendien had hy nog pyn ln de zyde. Hy verklaarde aan onzen verslaggever, dat hy don meesten tyd voor zyn zaken op weg was en hy gedwongen werd door bovengenoemde pynen te huis te blyven en dientengevolge leed do gang van zaken er door. Op aan raden had hy baden genomen, masseeringen ondergaan, maar alles bleef zonder eenig resultaat. Gelukkigerwya vernam hy door het lezen van dagbladou dat zoo vele andere personen, die een ongehoopte genezing bekomen hadden, tot de Pink Pillen van Dr. Williams hun toevlucht genomen h-.dden. Dat moedigde hem aan, hy begon ze op geregelde wyze te gebruiken eu van lieverlede bekwam hU zyn krachten terug en de rugge- pyn verdween. Ik had zeker beter gedaan, zoo ging hy tot onzen verslaggever voort, nog eenigen tyd met het gebruik voort te gaan, want zooi nu en dan bekom ik nog wel eens een kleine aanmaning; ik wil hot dus nog eenigen tyd voortzetten om den wortel dor ziekte geheel en al uit te roeien; maar dat kan ik U verzekeren, dat de Pink- Pilleo oen heïlzatnen invloed op myn gestel hebben uitgeoefend en ik zal ze een ieder ten zoerste aanbevolen. Wy kunnen er echter niet genoeg op aan dringen, dat men wel achtgeve do echte Pink-pillen van Dr. Williams te bekomen, want geiyk allo goede producten worden ook do Pink Pillen reeds op een grove manier na gemaakt, zelfs zoodanig dat zy uiterlijk den echyn hebben van de echte te zyn, doch de heilzame en genezende bestanddeelen bezitten ze in geenen deele. Koopt ze slecht by de depothouders die onder de attesten zyn aan gegeven of zoo gy maar eenigen twyfel mocht hebben, laat ze rechtstreeks van den Hoofd- depothouder komen, den heer Soabilié. Pry8 f 1.75 de doos; f 9.— per li doozen. Verkrygbaar by J. H. i. Snadïlié, Steiger 27, Rotterdam, hoofddepothoudor voor Nederland, en in de apothekeu. Franco toezending tegeD postwissel. Ook echt verkrygbaar voor Leiden en Om streken by Rkyst Krak, Drogisten, Bees tenmarkt Wyk B No. 41, en J. H. Dijkhuis, Drogist, Hoogstraat No. 6. 1477 69 Opbrengst der middelen ever Januari 1903. De „Staatscourant" bevat een overzicht van de opbrengst der middelen over Jan. 1903. 's Rijks middelen hebben gedurende die maand opgebracht 10,231,872.19 1/2, tegen 9,332,811.151/2 in dezelfde maand van 1902. Het 1/12 der raming bedraagt 11,666,809.64. Het gewone verschijnsel, dat Januari in het totaal eenigszins achterblijft bij de ra ming doet zich ook dit jaar weer voor, of schoon niet in zoo sterke mate als in 1902. Het geraamde 1/12 toch geeft aan 111/2 mfllioen, terwijl de opbrengst slechts be draagt 101/4 millioen, echter tegenover ruim 9 1/4 millioen in 1902. Het sterkst komt het tekort uit bij do grondbelasting; waar de raming aangeeft ruim 1 millioen, is do opbrengst ruim 1 ton, dus iets meer dan 10 pCt. Waar do directe belastingen in totaal geraamd zijn op ruim 3 millioen, brachten zij er nog niet 1 op. Beter is het gesteld met do rechten op den invoer; daar is do raming met eenïge duizenden guldens overtroffen. Ook bij de accijnzen is dat het geval, eveneens bij de in directe belastingen. Het geheele tekort op do raming komt dan c >k bijna, zooals ge zegd, voort uit de grondbelasting. Reden tot ongerustheid zal dit echter, vooral daar wij sedert 1902 vooruitgingen, niet geven. Mijnheer de RedacteurI Veel is er een paar weken geleden gespro ken cn geschreven over de Prinsenstraat, voorheen Prinsenlaan. De verbetërin, daar aangebracht, werd in waarheid niet als overdreven den lezers van uw blad ter kennis gebracht, en zoowel eige naars als bewoners der aan. die straat zioh bevindende woningen prezen ala om strijd de genomen maatregelen van het D&gel. Bestuur, en, als nu nog de brug over d«. sloot gemaakt is, dan zou mes zeggen, is de toestand A die buurt volmaakt Toch niet, M. de R., zoolang do bewuste Yernisstokerij daar haar plaats blijft be houden, is al het ten koste gelegde van nul en geener waarde, want mag het *1 waai zijn, dat nauwe lanen of straten ongezond zijn voor de bewoners, ongezonder en on aangenamer zal er wel niet zijn, dan de benauwende ondraaglijke lucht, die deze in richting verspreidt en dan te moeien dul den dat zulk een inrichting zachtjes aan in de bebouwde kom der gemeente komt te staan. Enfin, al Taeermalen is over deze nu&estie geschreven en geklaagd; ook is ten vorige jarc een adres aan B. en We. ingezonden, geteckend door zeventig a tachtig bewoners dier buurt, hetwelk, als ik mij nie*. vergis, nooit in behandeling is genomen, dooh wij blijven er mede opgescheept ook na de ver betering, die hot Dag. Bestuur getraoht heeft aan deze inrichting te brengen. Noch heb een noch het ander helpJ, alleen afdoend zou zijn algeheele verplaatsing, zoo ver mogelijk verwijderd. Mocht dit schrijven onder de aandacht ko men vooral van gezondheidscommissies dan bereiken wij allicht in dozen ons doel. Dank voor de plaatsing. Hoogachtend, namens zeer vele belang hebbenden, Uw. dw. Dienatir. J. VAN DER TAS. Aan Afrikaners of Hollanders dis in Zuid-Afrika gewoond hebben, daaruit ver dreven zijn of die uit krijgsgevangenschap hter te lande zyn weergekeerd. Onlangs te Parijs vertoevende kreeg ik er inzage van een contract, waarin de CLileen.- sclio Regecring behalve andere zeer vrijgevi ge voorwaarden ook aan elk van bovenge noemde Transvalere of Hollanders, die in Zuid-Afrika geweest rjjn, dio zich met. hun huisgezin in Chili willen vestigen en er 6 achtereenvolgende jaren verblijven, vrijen overtocht daarheen en een groote uitge strektheid zeer vruchtharen grond gratis aanbiedt. Alvorens ik mij gerechtigd achtte de in Nederland of elders vertoevende Transva lere of Hollanders die in Zuid-Afrika ge weest zijn opmerkzaam to maken op de zeld zaam vrijgevige voorwaarden van dit con tract, achtte ik het mijn plicht eerst vol- doendo en deugdelijke inlichtingen omtrent een en ander in te winnen. Na persoonlijk onderzoek en verkregen volkomen betrouwbare informatiën vermeen ik den Transvalere of Hollanders die in Zuid-Afrika geweest zijn geen ondienst te doen door hen in de gelegenheid te 6te!len te mijnent, Prins Hendrikstraat 10, 's-Gra- vonhage, inzage te kunnen nemen van ge noemd Chileensch contract. Informatiën van Transvalere of Hollr i- ders, die in Zuid-Afrika geweest zijn en tl niet te 's-Hage verblijf houden, zullen kos teloos verstrekt worden. Movr. de wed. L. HOGEWONTNG— RUITEN BAC'H, Oud-correspoDdente van „Het Vader land" voor Zuid-Afrika. Andore Nederlandsche bladeD worden zeer beleefd vorzocht dit stukje over te villen nemen. ALFEN. Bevallen: W. Terraenlen geb. Houdijk Z. N. M. de Bruin gob. Verdoold o. A. van Ettinger geb. Van Dpk D. K. van den Elahont geb. Vro*q«d*tein D. A. Cs van Wijn gaarden geb. Hoogendijk Z. - C. Ram geb. Stapper L). N. C&mmenga geb. Soer D. J. van Velde geb. Van Keeken D. Overleden: A A. Bona D. 5 m. J. Koek- hoven jm. 73 j. M. J. D. Snb#rv j<. 56 NOORD WIJK. G e b o r n: Ja* »b, J. ran J. Duindam en KL d. Luyt. tiendriea Geer- truida, D. van J. ran Eeden en A. H. V erdegaal. Johanna Maria. Z. van J. Krat en Al. 11. A. Bekkering. Adrianua Hmbert. Z. van H. van KeBteren en C. Hoogednin. Peti >nef)a, D. van H- van Beelen en AL van Beelen. Getrouwd: Johannes Janion 89 j. en Johanna Apolonia Tan der Peet 45 j. Overleden: H. Heemskerk, 79 j., weduwn. van Jannetje Overbeek. Nico Jacobns Duindam 11 m Mana Rietmeyer, 77 j., weduwe van C. Alkemade. LISSE. Geboren: Garrit, Z. van G. v. d. Bent en F. Baartse. AI da Antonia, D. ran C. Gerven en C. Witteman. Trgntie Ad erica, D. van P. Scheepmaker en D. van Esmond. Adrianue, Z. van VV. Duia&veld en C. v. d Klugt. Maria, D van A. de Brujn en J. van Elk. Overleden: Henrietta Johacoua Franciaous Antonius W ansink, geaoh. eobtg. ran A. W. Haaxman, 33 j. RIJNSBURG. Geboren: Leendert, Z. van D. Noort en G. van Egmond Jan, Z. van P. Brussee en M A. de Kinyver. Willy Suzanna, D. van A. J. Vooys en W. Zandbergen. Overleden: C. Timmer* 68 j. S. van Duyvenbode 73 i., weduwe van W. Hogervorst. J. Krult im. 19 j. SASSENUEIAL Geboren: Cornelia Maria, D. van J. Bouwmeester eo G. M. Ciggaar. Jacobs Quirina, 'D. v«o J. P. Rotteveel en M. J. Nebs. Nelly Jacobs, D. van C. J. Waasdorp en J. M. van Hoekelen. VALKENBURG. Ondertrouwd: Klaa» Haasnoot jm. 21 j. en Geertmida van Leeuwen jd. 24 j. Hendrik Ouweraloot jm. 24 j. en JaDSjo Mina Noppen jd. 24 j. UITLOTINGEN. 2 pCt. Genteche lo ten van 1896 k 100 fr. Trekking van 10 Febr. 1903. Betaalbaar 1 Juli 1903. Getrokken aerieèn: 309 2513 4390 6700 11641 i3706 17169 18868 21116 22526 26248 26511. Premiën: s. 17150 n. 9 fr. 60,003, a 11641 n. H fr. 2500, a 309 n. 17 fr. 1000, a 11641 a. 18 cn a. 21116 n. 21 elk fr. 600, e. 309 n. 16, s. 4390 n. 2, a 4390 n, 3, a 6760 n. 1, b. 6760 n. 7, a 13706 n. 6, a 13701' n. 13, a 13706 n. 18, s. 13706 n. 24, s. 17159 a S, 1 18858 n. 15, s 21116 u. 6, a 21116 n. 22, 22526 n. 12 s. 26246 n. 4, a 26246 n. 10, a 26511 n. 4, a 96511 n. 8, s. 26511 a. 10, a 26511 n. 22 ieder fr. 150. Al de andere nummers, in bovenstaande sorieëm vervat, rijn betaalbaar met RL fr.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1903 | | pagina 16