Waaneer zal ik tronwen?
De zindelijkheid der Ghineezen.
Eon zeer gewichtige rol speelde do tand
heelkunde bij de ontdekking van den moor
denaar van dr. Georg Parkraann, te Bob&on,
een algemeen geacht geneesheer, die boven
den als een groot vriend der armen bekend
r^jad. Do l_ttste mat dat ma den dok-^*
had gezien, was op den middag, dat mj
naar do collegezaal voor de heelkunde van
de Haward-universiteit was gegaan in ge
zelschap van dr. John Webstar, hoogleeraar
in de chemie aan die universiteit. Hoe men
ook zocht, elk spoor om den verdwenen ge
neesheer te vir bleef verborgen, tot men
begon te fluisteren, dat de muren der uni
versiteit een geheim verborgen hielden, en
inderdaad vonden de met hot onderzoek be
laste beambten in oen tot het laboratorium
Van dr. Webster behoorend gewelf deel en
Van een menscLolijk lichaam en zakdoeken,
waarop de initialen J. W. (John Webstor).
Verdere nasporingen leidden tot de ontdek
king van een menschel ij ken romp in een thee
kist. Buitendien vond men in een fornuis
Btukken van menschenbeen deren. Geen onkel
«tuk evenwel werd dubbel aangetroffen, en
«daaruit kon worden v,i reeteld, dat do ge
vonden doelen allo i"t één en hetzelfde
toeuscbolijke lichaam btLoordon. Men kon
evenwel niet bewijzen, dat rij van dr. Park-
mann's lijk afkomstig waren, omdat het
hoofd, de armen, de beide voeten en boenen
ontbraken en de vondst in een geneeskun
dige inrichting was gedaan, waar dagelijks
anatomische proeven werden genomen.
In de asch van de kachel vond men even
wel 174 gram goud en een menschelijken tand,
die een uitholling had en oogenschijnlijk
gevuld was geweest; verder drie zenuwen
uit taadvlecsch met de crampons, maar zon
der hert; gouden plaatje, waaraan doze waren
bevestigd geweest; en een groot aantal over
blijfselen van beenderen, tot den schedel be
hoorend. Eenigo stukjes van de onderkaak
waren onder de laatste vooral bijzonder
duidelijk te herkennen.
Een tandarts, dr. Keep, die do familie
'Parkraann gedurende jaren had bediend,
onderzocht de met goud bewerkte tanden en
barkende ze als die, welke hij drie jaren ge
leden voor dr. Parkraann had in orde ge
maakt. De in de kachel go vond en st tkk-n
,ran de onderkaak werden bijeengevoegd on
toon kon worden geconstateerd, dat zij
nauwkonrig pasten bij bet model, dat dr.
'Keep indertijd van de kaak van dr. Park-
znaan had gemaakt, toen hij aan diens ge
bit werkte. De kaak had een zeer in het oog
V&llenden vorm em de overeenkomst daar
van met bet model was zóó in het oog sprin
gend, dat men ongetwijfeld met de kaak van
dr. Parkmann to doen had. Dt. Keep maak
te zich sterk, naar hij verklaarde, dat, waar
hij het gebit ook had teruggevonden, al was
het aan do andore zijde van den Oceaan,
hij onmiddellijk zou hebben gezworen, dot
het van dr. Parkmann was geweest; boven
dien waren diens kaken zeer eigenaardig
gevormd, zoodat. zij uit duizenden andere
te herkennen waren.
De assistent van dr. Keep bevestigde deze
mededêelingen en ran tweo andore tandart
sen te Baston verklaarde de een, dot aan bet
gebit van dr. P ar km mm zulke eigenaardige
bijzonderheden waren op te merken, dat
iedere tandarts, die er aan had gewerkt, het
evengoed zou herkennen als een beeld
houwer een door hem vervaardigde buste of
een koopman rijn handtoekening. De andere
deelde volkomen deze meening.
Ten gevolge van deze verklaringen spra*
de jury ovxsr den wegens moord op dr.
Parkmann aangeklaagden dr. Webster bet
schuldig" uit en toen het gerechtshof daar
op het doodvonnis velde, legde de moorde
naar vóór hij zijn straf onderging eon vol
ledige bekentenis af. Hij had dr. Parkraann
om ci<* ouden wrok vermoord en getracht
op do r wijze elk spoor van zijn misdaad te
do. n 'dwijnen donder k onderzoek der
tanden,. )ra wei. omstandigheid hA niet
had gedacht, zou ham dit waarschijnlijk ook
zijn gelukt.
In 1886 werd in Frankrijk een merkwaar
dig proces gevoerd Een zekere juffrouw
Mé nét ret werd door haar bejaarde dienst
bode vermoord en haar lijk verbrand, waar
op de moordenares de beenderen en knoken
in den tuin van het landgoed YiUemomble
begroef. Om do aandacht van het geheim
zinnig verdwijnen barer meesteres af te
leiden, vertelde de dienstbode aan de buren,
dat deze zich in een klooster had terugge
trokken. Do politie vertrouwde evenwel de
xaak niet, stelde ra stilte een nauwkeurig
oinxerzoek L- en vond "le beend~*"cn in dr*4
tuin, zwart en verkoold. De rechter van in
structie kwam daarop op de gelukkige ge
dachte, do kaken en de overbUjfselcn van
de tanden te laten onderzoeken en wel door
den opvolger van den tandarts, die mejuf
frouw Mónétret indertijd had behandeld.
Deze vond in do boeken va zijn voorganger
de volgende notitie:
Geleverd aan Mile Mónétret een goud-
vulling voor de benedenste eerste rechter-
kies, en een cemcntv ulling der tweede aan
denzelfden kant".
De rechter van instructie gaf daarop de
overblijfselen der kaak en do tanden aan
dr. Goldeostein (dit was do na-am vaja den
tandarts), die de verschillende doelen in
elkaar zette en den tand met de goudvulling
terugvond. Een en ander bracht de dienst
bode tot heken tenia barer misdaad.
Hoi de temden van eten moordenaar
hern kunnen vorraden, daarvan vinden wij
nog een merkwaardig otealtje in het. werk
var» professor Amoëdo. Eon Petereburgor
bankier was ia zijn werkkamer vermoord.
In de nabijheid van bet lijk vond men een
gebroken meerschuimen sigarenpijpje, welks
barnsteenen mondstuk je evenwel heel was
gebleven. Men had eerst gedacht, dat het
aan den bankier zeiven behoorde, te meer
omdat er nog een stukje van een fijne si
gaar in zak De rechter van instructie con
stateerde intusschen, dat er in het barnsteen
twee duidelijk te onderscheiden gaatjes wa
ren, door de tanden van den rooker teweeg
gebracht. Het eene was dieper dan het an
dere. Do tanden van den vermoorde pasten
er niet in. Het sigarenpijpje, dat waar
schijnlijk tijdens do worsteling was stukge
trapt, behoorde dus aan een ander, wellicht
aan den moordenaar.
Tijdens den verderen loop van het onder
zoek hoorde men, dat de bankier kort voor
den moord bezoek had gehad van een neef.
Toen dezo was uitgenood igd om te komen
vertollen wat hij van de levensomstandig
heden van ckm bankier wist, bemerkte de
rechter van instructio, dat rijn linke r-bo-
vensnijtand korter was dan de rechter-, en
verzocht hem daarop het barnsteentje in
don mond te steken. De getuige verbleekte
en weigerde, waarop de rechter rijn gevan
genneming gelastte, en toen werd hem met
geweld het steentje in den mond gestopt.
Do tandon pasten precies in de openingen
en het dnurde dan ook niet lang of de moor
denaar, overbluft door zulk oen bewijs, be
kende.
Ter beantwoording van deze zeer ge
wichtige vraag is er volgens het volksbijge
loof onder de bewoners van Op per-Honga
rije een menigte van middelen. Deze midde
len zijn oven wel slechts op twee dagen van
kracht, en wel op 8t.-J*nsdag (24 Juni) en
op Kerstmis.
Op St.-Jmisdag werpen do jonge meis
jes haar schorten op het dak; het getal der
dakpannen op de rij, waar de schort han
gen blijft, godeoid door een vooTaf bepaald
g«tal, geeft aan, in hoeveel jaren bet meisje
huwen zaL Op dental fden dag werpen de
meisjes uit veldbloemen gevlochten kransen
in het water; zij, wier krans vooraan drijft,
zal bot eerst trouwen. Op den avond van
St.-Jansdag leggen nieuwsgiorige meisjes
zich ook wel in een veld niet hennepricht
zich de hennep, waarop het meisje gelegen
heeft, vóór den volgenden morgen weer op,
dan zal zij in hetzelfde jaar een ruan krij
gen.
Op den avond vóór Kerstmis kloppen do
meisjes vóór den avondmaaltijd driemaal op
de deur van den zwijnenstal; zooveel maal
het gestoorde zwijn knort, zooveel jaar zal
het duren, vóór bet meisje trouwt. Terwijl
do godsdienstoefening op dien avond aan
den gang La, nemen de meisjes ook wel een
bundel houtspaanders, en tellen het aantal
daarvan. Is er een even getal spaan dei-s,
dan huwt het meisje zeker vóór het eerstvol
gend Kerstfeest. Ook plegen de meisjes op
dien avond bet vuilnis in haar kamer op te
vegen en op een hoopje buiten het dorp ne-
dc- te leggen; is den volgenden morgen het
vullis nog daar, dan huwt het betrokken
meisje niet wo spoed.is het /rdwenei
dan komt het gauw aan den man.
Ook op de vraag, boe hot zal staan met
het toekomstig echtelijk geluk weet het volks
bijgeloof vooruit antwoord te geven. Zoo
krijgt bijvoorbeeld bet meisje, wier schort
of rok bij het wasschen aan de waschtobbe
erg nat wordt, een dronkaard tot man. Het
jonge paar, dat bruiloft viert, terwijl op
het kerkhof een graf gedolven is, zsl niet
lang leven. Wie bij mooi weer bruiloft heeft,
wordt gelukkig; wie bij regenachtig weer
trouwt, zal veel tranen vergieten. Om te
weten hoe bet met de financiën van den
toekomstigen echtgenoot staat, plegen de
bloedverwanten van het meisje in den Kerst
nacht drie twijgen onder haar matras te
leggen, en wel een afgeschilde, een niet af
geschilde en een half geschilde. Den volgen
den morgen trekt het mcisjo een twijg or
uit; is het de ongeschilde, dsn krijgt ze een
rijken man; is het dc geschilde dan een
armen man en is het de- half geschilde, dan
een, die noch arm, noch rijk is.
Over het algemeen worden de Chineezen
niet voor erg zindelijk gehouden, maar de
Fransche militaire arts dr. Coulland, die
lang in China verblijf hield, tracht zoo goed
mogelijk Ln cle Ann ales d'Hygiène Publi-
que" de Chineezen ,,sohoon te wasschen."
Volgens hem is een der opvallendste be
wijzen van hygiënisch inzicht bij de Zonen
des Hemels de pijnlijke behandeling van
mond en ooren. De vrouwen van mandarij
nen, burgers, kooplieden en zelfs van boe
ren, dragen dikwijls aan den eersten knoop
van baar gewaad eenige kleine instrument
jes, bestaande uit een zilveren tandenstoker,
en een zilveren oorlepeltje, dikwijls zijn nog
meer werktuigen tot verwijdering van de
overblijfselen van spijzen uit bet gebit, tot
het verzorgen der nagels, enz. aanwezig,
lederen morgen en na eiken maaltijd spoe
len zich dc Chineezen met gekookt water of
thee den mond.
Zij bezitten voor dat doel twee over elkaar
staande steenen kommen, waarvan de eene
als drink- en de andere als spuwbakje dienst
doet. Een oud gebruik vordert, dat bij lang
durige maaltijden de aanzittenden zich het
gelaat met een in warm water gedoopten
doek afwassohen. Daarbij gaót het echter
niet zoo bijzonder zindelijk toe, want de doek
wordt gewoonlijk door al de gasten één voor
één gebruikt Nadat de een zich daarmee
gereinigd heeft, waarbij soms de neus ook
niet te kort komt, reikt hij den doek aan
zijn buurman over, die voor het gebruik zich
enkel do moeite geeft om den doek opnieuw
met water vochtig te maken.
Dat is zeker niet erg hygiënisch, maar
daartegenover staat dat iedere stad in
Noord-China een badhuis heeft waar de
bezoekers tegen een zeer lagen prijs een
badkuip met warm water en een handdoek
kunnen verkrijgon. Zeep wordt bij het ba
den niet gebruikt Aan ieder badhuis is een
kapper en een voeten verzorger verbonden.
Dezo vootdokters oefenen hun beroep ook
in het openbaar uit en zijn vooral sterk in
bet nogal- en eksteroogen-snijdenzij kon
digen op straat hun komst door khajtpesen
aan.
Zeer veel zorg besteden de Chineezen aan
hun hoofd. De deftige Chineezen late.: zich
om de twee dagen het hoofd scheren en den
staart uitkammen. De Bonzen dragen het
goheele hoofd kaal. Ook den kinderen wordt
het hoofd kaal geschoren, slechts laat men.
Hier on daar naar den smaal' van den va
der een haarbosje staan. Bij groote feesten,
in bet bijzonder met Nieuwjaar, laten alle
Chineezen zich bijzonder netjes scheren. De
barbiers hebben het dan verbazend druk.
Echter moet na den dood van den keizer
iedere Chinees zijn haar honderd dagen lang
loten groeien, hetgeen gewoonlijk verschrik
kelijk don klad brengt in bet kapperp^k.
