LEIDSCH DAGBLAD.
WOENSDAG 21 JANUARI. - TWEEDE BLAD.
Anno 1903.
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
PERSOVERZICHT.
No.ïsies
De Burgemeester en Wethouders van Lei
den doen te weten, dat door den Baad dier
gemeente in zijne vergadering van den 23sten
October 1902, is vastgesteld de volgende ver
ordening:
VERORDENING
regelende de heffing van begrnfenisrochten
op dc algemeene begraafplaats te Leiden,
Art. 1.
Voor het gebruik dar algeuieene begraaf
plaats te Leiden wordt een belasting gehe-
von volgens onderstaand tarief.
Art. 2.
De belasting voor het voortdurend gebruik
bedraagt:
In lste klasse.
Voor een grafkelder, gemetseld voor reke
ning der gemeente 100.
Voor dubbele grafkelders, op gelijke wij
ze gemetseld 120.
In de 2de klasse.
Voor een enkele grafruimte CO.
Voor een dubbele grafruimte fW.
In dc Sic klasse.
Voor een enkele grafruimte f 50.
Voor een dubbele grafruimte f 70.
Art. 3.
Voor do begraving van een lijk van een
persoon van 12 jaren of daarboven is ver
schuldigd:
In de lste klasse.
In een graf in voortdurend gebruik 25.
In dc 2de klasse.
In' een graf in voortdurend gebruik f 15.
In een graf in tijdelijk gebruik f 20.
In de. 3de klasse.
In een graf in voortdurend gebruik 10.
In een graf in tijdelijk gebruik ƒ20.
In de J,dc klasse.
In een graf in tijdelijk gebruik 5.
In de 0de klasse.
Voor onvermogonden, in eon graf in lijde
lijk gebruik Nihil.
Voor lijken van kinderen, ouder dan één
cn jonger dan twaalf jaren, is slechts de
helft, voor lijken van kinderen boncden het
jaar en voor doodgeboren kinderen een vier
de dezer belasting verschuldigd.
Voor doodgeboren of binnen één maand
na de geboorte overleden tweelingen, mits
tegelijkertijd wordende begraven, is de be
lasting slechts éénmaal verschuldigd, ter
wijl zij niet verschuldigd is voor kinderon
die, doodgeboren of beneden den leeftijd van
één maand overleden, gelijktijdig met- hun
moedor worden begraven.
Art. 4
Voor het vervangen van een. gebroken zerk
door een nieuwe, is met inbegrip van het-
leggen verschuldigd f GO.
Voor een dubbele 100.
Art. 5.
Voor het overboeken van graven in voort
durend gebruik, is verschuldigd voor elk
nummer 1.
Art. G,
Vooits is verschuldigd voor het gesloten
bondon van een graf:
o. gedurende een bepaalden tijd, voor elk
jaar boven do tien jaren, een twintigste van
den betaalden prijs van het graf;
b. gedurende een onbopa-alden tijd of voor
altijd, een som op het Grootboek der Na-
tionale Schuld, to stellen op een afzonder
lijk hoofd ten name der gemeente, tob zoo
danig bedrag, dat- uit de daarvan te ver
krijgen jaarlijksche rente do kosten van pe
riodieke overboeking on die van onderhoud
kunnen gevonden wordendeze wor
den berekend gelijk te staan met een jaar
lijksche uitkeering van niet inindor dan een
twintigste van den prijs van het graf, in
gaande met den dag der ter aardebestelling
van den persoon, wiens graf voor altijd ge
sloten wordt.
Art. 7.
Voor het lichten cn overbrengen van een
lijk uit het eeno in het andere grai op de
algemeene begraafplaats, of uit een grai al
daar naar een andere begraafplaats, is aan
do gemeente verschuldigd:
In dc lste klasse.
Voor een persoon van 12 jaren of daar bo-
Ven f 1.
Voor kinderen ouder dan -1 en jonger dan
12 jaren f 2.
53)
Intusscbon verstreek er week op week
zonder een levensteekon van Serlowood-park.
De bilto, de stof en het weinig uitlokkende
eten worktop, op Peggy's humour. Ook in liet
magazijn lieerschte in den komkommertijd een
mismoedige stemming. Na den uitverkoop
hadden velon hun ontslag gekregen, de meisjes
waren ontstomd en prikkelbaar on voor Poggy
waron daarenboven do attenties van den hoer
Sharpies zeer pijnlijk. HIJ vertoefde altijd in
de bloemenafdeeling, zo:de haar luid on zacht
complimenten en slechts do angst, d t zjj
haar betrekking zou vo:liezen, weerhield h .ar.
om den ~al machtigen oens bohoorlUk op zijn
plaats te zetten. Do linoleumjongoling had
haar schriftelijk hart on hand aangebeden on
haar weigerend antwoord met waardige be
rusting ont rangen.
Eindelijk, in hel laatst von Augustus, kwam
er een briefje uit .Serlewood
Lieve Peggy 1" schreef freule Serie. ,,Ik
had gehoopt, u veel eerder bij mij te zien,
maar Piüsiforis helper werd ernstig ziek en
het was moeilijk con gesclnkten opvolger
voor hom te vinden. Toen wij eindelijk een
zeer gélukkige keuze haddon gedaan, kreeg
Pulsifor zelf een aanval van jicht; nu is
hij echter weer op ck> been en ofschoon Dar
ling over pijn in de borst klaagt-, vorzook ik
n dringend, nu bij mij uw verloftijd door
te brengen en den volgenden Woensdag te
komen. Zoo noodig, wil ik Grey en Laven
der zelve om verlof voor u rr&goa. Ik hoop
Voor kinderen van 1 jaar of daar beno
den L
In de 2de klasse.
Voor een persoon van 12 jaren of daar
bovon ƒ2.
Voor kinderen ouder dan 1 en jonger dan
12 jaren 1.
Voor kinderen van 1 jaar of daar bene
den 0.50.
In de Sde klasse.
Voor een persoon van 12 jaren of daar
boven 1.
Voor kinderen ouder dan 1 en jonger dan
12 jaren 0.50,
Voor kinderen van 1 jaar of daar be
neden 0.25.
Art. 8.
Voor het ruimen van een graf in voortdu
rend gebruik en het zamelen der beenderen
is verschuldigd:
Van iedere kist dio gesloopt wordt 1.25.
Van iedere kist die verplaatst wordt 2.
Voor lijken van personen ouder dan twaalf
jaren wordt dit tarief tot de helft, voor die
van personen onder het jaar tot een vierde
verminderd
Art. 9.
Voor het oprichten van grafteekons, krui
sen enz., is niets verschuldigd.
Art. 10.
Deze verordening treedt in werking op don
lsten Januari 1903.
Gedaan te Leiden, ter openbare Raads
vergadering van den 23ston October 1902.
Do Burgemeester,
H. C. JUTA, Wefchr. loco-Burgemeester.
Dc Secretaris,
Van HEYST,
Zijnde de heffing dezer belasting goedge
keurd bij Koninklijk besluit van 3 Deoember
1902, No. 12, waarbij tevens is aangehaald
de verordening, regelende de invordering
dier belasting van den 23sten October 1902.
En is hiervan afkondiging geschied waar
het behoort, den 17den Januari 1903.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
H. O. JUTA, Wetlir. loco-Burgemeester.
P. J. M. AALBERSE, Wethr. loco-Secr.
Dc Burgemeester en Wethouders van Lei
den doen tc weten, dat door den Raad dier
gemeente in zijne vergadering van den
23ston October 1902 is vastgesteld de volgen
de verordening
VERORDENING
regelende de invorderiing van begrafenis-
rechben op de algemeene begraafplaats tc
Leidon.
Art. 1.
De belasting verschuldigd voor heb go*
bruik van de algemeene begraafplaats in do
gemeente Leiden, wordt ingevorderd door
den gemeente-ontvanger.
Art. 2.
De betaling geschiedt op het oogenblik dat
door den belanghebbende of namens hein
verklaard wordt-, dat van een of meer der
bepalingen van de verordening op do alge
meen.j begraafplaats, waarvoor recht ver
schuldigd is, gebruik zal worden gemaakt,
ten ware door bijzondere omstandigheden do
voldoening van liet verschuldigde niofc op dit
oogenblik mocht kunnen geschieden, in welk
geval de ter aarde bestelling mot schrif
telijke toestemming van Burgemeester cn
Wethouders kan plaats hebben.
Art. 3.
Deze verordening treodt in werking op den
lsten Januari 1903.
Gedaan te Leiden, ter openbare Raadsver
gadering van den 23sten October 1902.
De Burgemeester,
H. C. JUTA, Wethr. loco-Burgemeester.
Do Secretaris,
VAN HEYST.
Zijnde deze verordening aangehaald bij
Koninklijk besluit van don 3den Deoember
1902, no. 12.
En is hiervan afkondiging geschied waar
het behoort, den I7den Januari 1903.
Burgemeester cn Wethouders voornoemd,
H. C. JUTA, Wethr. loco-Burgemeester.
P. J. M. AALBERSE, Wethr. loco-Secr.
Wij lezen in De Nederlander:
„Wanneer de schatkist van deze zonde pro
fiteert, is het niet omdat ze haar aanmoo-
vam harte, dat gij Woensdag komt, want
Donderdag zal ons jaarlijksoh schoolfeest in
het park plaats hebben. Ik zal tegen den
brein van twee uur bij het station zijn.
„Gaarne uw Sep hie Ainalia Serie."
Sharpies stak zijn hand naar den brief
uit en las dien met groote opmerkzaamheid.
„U kan natuurlijk gaan", besliste hij.
„Do dame noemt u immers bij uw voor
naam U heeft haar hart veroverd'fc Zou
mij niet verwonderen, als zij van plan was,
u als baar kind aan to nemen 1"
„Mij! Zij heeft immers familie!"
„Nu, dan krijgt gij in elk geval een mooi
legaat 1 Ik hoop, dat gij niet al te overmoe
dig wordt... Na uw terugkomst zou ik
gaarne een gesprek met u onder vier oogen
hebben", voegde hij er mot een verterend on
blik bij.
Poggy werd bleek en greep haastig naar
een in do buurt staande doos. Dit vooruit
zicht maakte do gedachte aan den terug
keer uiterst pijnlijk.
Drie-©n-dortigste Hoofdstuk.
Ja, de oude, gele koets cn het lieve ge
richt onder den afgedragen hoi wachtten
Peggy aan hot station te Yoxby op. Freule
Serie heette haar hartelijk wolkom on was
ovor het „cadeau" van twee geïllustreerde
tijdschriften zoo gelukkig als eon kind van
zes jaar. Onderweg vernam Peggy, dat dc
vijgen rijp en tamelijk talrijk ware dat
do nieuwe door Pulsifor opgedoken knecht
oen juweel was, maar zoo groot en zoo breed
van schouders, dat men een nieuwe liverei
voor hem bad moeten laten maken.
In al don glans van het kanariegeel vest
en do blauwe jas met blauwe kuitebroek
digt en sanctionneort; maar omdat zo baar
tegenwerkt cn belemmert. Aan zulk geld
kleeft geen smet."
Aldus schreven wij onlangs.
Dc Stichtsche Courant zegt, dat zo met
ons ééns is, dat „aan het geld, dat in de
schatkist vloeit ten gevolge van het tegen
werken en belemmeren van het drank
misbruik, geen smet kleeft", maar deae
rerhooging is te gering om de belommering
van het drankmisbruik gevolg te doen zijn.
Die belemmering ka» dus ook geen doel ge
weest zijn.
Mogen wij do redactie opmerken, dat on
ze uitspraak, zooals ze boven herhaald staat,
op den dronk accijns; in het algemeen slaat,
niet juist op deze v^rhooging? Wij bespra
ken het argument „jjdd slaan uit een volks
zonde", wat natuurlijk het principe van
den drankaccijns raakt, on toonden aan,
dat die uitdrukking, welke steeds in ongun-
st-igen zin gebruikt wordt, hier alle toepas
selijkheid mist.
De aanhangige verhooging moge nu groot
of te klein zijn, de Stichtsche Courant zal
niet kunnen ontkennen, dat de „tendenz" 1)
van den drankaccijns is belemmering van
het drankverbruik. Zoo is het in den bo-
sbaandon toestand. Zoo zou het zijn. wan
neer do accijns verdriedubbeld word. En wij
zien niet in, waarom die tendenz veranderen
zou bij een geringe verhooging.
Wanneer aan het geld, dat dc accijns thans
opbrengt, geen smet kleeft, on dit laatsto
cok niet het geval zou zijn bij een ingrijpen
de opvoering, kan die smet er natuurlijk
niet aan komen bij een gefingo verhooging.
Uit het botoog van de Stichtsche Courant
zon slechts volgen: hoe hoogor hoe beter. En
wij geloovcn dat zelfs do schatkist daar op
den duur niet slecht bij zou varen. Ook do
Min. erkent in zijn Memorie van Toelich
ting, dat een verminderd verbruik aan do
algemeene welvaart en hiermee aan den fis
cus ten goede zou komen.
Maar gelooft de Stichtsche Courant, dat
zulk een ingrijpende verhooging gemakkelijk
te verkrijgen zou rijn? De redactie bedenke
toch, dat de bestrijding van deze accijnsvcr-
hooging in tweo gelicol tegenovergestelde
motieven haar oorsprong vindt. Do verhoo
ging wordt, om het nu kort uit tc drukken,
zoowol bestreden on dor do leus: „Weg mot
den drank 1" als onder do leus: „Arme drin
kebroers'!"
Beido leuzen hoort men nu vaak uit één
mond, maar wij vreezen, dat als een verhoo
ging word voorgesteld in den geest der
Stichtsche Courantde laatste, natuurlijk
wolluidendor geformuleerd, in kracht zou
winnen.
27et Volk verklaart zich zeer sterk tegen
de verhooging van den drankac
cijns. lTct gehcele artikel bestaat slechts
uit een historisch overzicht van do verschil
lende aceijnsverhoogingcn, om aan te too-
ren, dat dezo niet zonder tegenstand wer
den verkregen, cn dan dit:
„En Öiuns na- al dezo ervaringen
komt een lid van het ministerio-Kuypcr, als
ware het om den hoon, door dozen „man dor
kleine luydcn" wegens zijn beginselverza
king verdiend, zoo kras, zoo grotesk moge
lijk duidelijk te makeneen voorstel in
dienen tot verbooging van dezen accijns mot
zeven gulden, zonder toevoeging van wijn-
accijns, clio ook do rijken drukt, alleen met
de vage toezegging, dat hij later ook nog en
kele tonnen (tegenover do ƒ2,800,000, die hij
op de jenever wil stapelen!) meer van de
vermogensbelasting wil zien te halen.
„Wicn do goden willen verdorven dien
maken zo eerst blind," zegt liet Latijnscho
spreekwoord.
Als dr. Kuypcr en do zijnen bij hun erg
ste vijanden raad hadden gehaald, hoe zij
liet eerst cn het best alle geloof in hun volks-
licvendheid kunnen ondermijnen, hadden zij
geen ander advies kunnen krijgen, dan het
welk zij zich ditmaal zelf hebben gegeven!"
Het Utrcchtsch Dagblad is onvoorwaarde
lijk voor do accijnsverkooging.
Na een inleiding over het alcoholvraag
stuk, waarin de redactie te kennen geeft,
1) Neiging, richting, waarin iets econo
misch werkt.
matig-gebruikstor te zijn, erkent rij aan den
anderen kant de juistheid van do qualifi-
cptie van jenever als vergif cn de oorzaak
van allerlei ellende en misdaad. Hiervan
uitgaande, komt zij tot deze redeneering:
„Welnu, wie wil dan beweren, dat arbei
ders en anderen het noodig hebben zich li
chaam en ziel mot dat gif te verwoesten
Wie dwingt hen er toe?
Waarom kunnen niet alle arboidors go-
heel-onthouderB worden, ovenalB de sociaal
democraten?
Maar wie toch jenever drinken wil, laat
die or dan ook voor betalen.
Welke hardheid of onbillijkheid daarin ge
legen zou zijn, zien wij niet in.
Wat kan men aan den accijns ontsnap
pen, door geen jenever te gebruiken.
Wie niet wil, behoeft geen cent in dezo
belasting te storten.
De aocijns zal van 63 op 70 worden ge
bracht, zoo is het voomemon. Op eon borrel
maakt dit een onderscheid van een halven
cent, welk onderscheid echter ook gevonden
kan worden door hot glaasje iets kleiner te
maken, of door de jenever met iets meer
water te verdunnen.
Verwekt dat bij sommigen zooveel emotie?
Kon men den prijs van een borrel verdub
belen, wij zouden het toejuichen, omdat wei
nig middelen beter dan dat het drankmis
bruik zouden tegengaan."
In een artikel over b ij zonder hoogcr
onderwijs herinnert Dc Nederlander
vooraf aan het standpunt der Roomsch-Ka-
tholieken. Slechts dr. Van Gorkom (arts)
en do heer Jos. Cuypers pleiten voor aan
vulling der Rijks lioogescholen terwijl
di*. Schaopman op dc groote bezwaren wijst
om con eigen universiteit op te richten cn
to onderhouden. Maar de hoeren Hoffman,
arts, het Kamerlid mr. Van den Bieson en
dr. Henri Nuyens pleiten voor con eigen
universiteit. Herhaaldelijk wordt daarbij
oen beroep gedaan op do oprichting der
Vrije Universiteit en op betoogen van dr.
Kuyper.
Het is zeer merkwaardig merkt De Ne
derlander vervolgens op dat do redacf ic
dor Maasbode, die zich ook op hem beroept,
erkent, dat deze, van zijn standpunt, incon
sequent ia Indien dit zoo is, dan spreekt
het vanzelf, dat wij, die nu eenmaal op Pro-
testantsch standpunt staan, niet zoo geheel
ongelijk hebben, indien wij hol in deze niet
met dr. K. eens zijn-
Er is aandacht op gevestigd, zegt De
Nederlander dat mr. Lobman van gevoe
len veranderd is; en men heeft gevraagd,
aan wicn zich nu to houden: aan den Lob
man van 1895 of aan dien van 1901
In antwoord op die vraag brengt zij in
herinnering, dat do heer Lobman van do
verandering van zijn gevoelen rokensohap
heeft gegeven in Dc Heraut van 5 Nov. 1899.
„Gesteld nu, zegt zij, dat de toen opgegeven
redenen niet ongegrond zijn, dan kan men
uit dien omkeer ook deze gevolgtrekking ma-
kon, dat zoo iemand moor nog dan eon
andor verdient gehoord lo worden. Want
aanvankelijk stond hij op het standpunt
der Maasbode, doch de ervaring heeft
hem bekeerd. Hij was dus hot tegendeel van
vooringenomen.
Dc Nederlander wil thans niet meer on
derzoeken wat beter is: Eigen universiteit
óf aanvulling? Dat is nu do quaestic niet.
Wat thans to onderzoeken is, heet: Wat heeft
dc Staat in dezo te doen?
Dc openbare universiteiten, zegt mon, \ol-
dicn niet aan de oischcn eoner Christelijke
wetenschap. Dc neutrale Staat kan daaraan
ook niets veranderen. Hij kan niet doen ge
ven Christelijk hoogcr ondorwija Maar hij
moet toch dio Rijksscholen handhaven.
Particulieren of Korkcn moeten daarnaast
Christelijko hoogescholcn oprichten. Maar
hun verdeeldheid eisoht meer dan ccn Chris
telijke universiteit. Minstens moet cr zijn:
lo. een R.-Katholiek; 2o. een Gereformeerd;
3o. een Lutherech, of, meont men, dat er
daarvoor hier te lande te weinig Luthcr-
eclien wonen, dan toch een „ethische."
Moolifc men hier van overdrijving willen
spreken, dan zullen wij uit de geschriften
zei von van dr. K. aantoonen, dat in zijn r.og
althans deze schifting onvermijdelijk ie.
Al deze universiteiten nu zullen als volle
dige universiteiten moeten worden ingericht,
op Staatskosten. Want hot geldt hier, al
tijd nnar beweerd wordt, opleiding, en daar
bij moeten evenals bij het lager -onderwijs
aUo burgers gelijk gerechtigd zijn.
Als nu al dezo universiteiten er rija, dan
zullen ook zij, die er gestudeerd hebben, ook
in bet maatschappelijk leren worden onder
scheiden naar do universiteiten. Bij benoe
mingen zal daarop mooten worden gelet.
Geen regeering zal zich daaraan kunnen
onttrekkenal zegt do wet ook dat dien ge
lijkelijk benoembaar zijn, onverschillig welke
hun godsdienst ia Atheïsten. Gereformeer
den. Rooinsch-Katholiekon, ethischcn zullen
worden voorgetrokken, naarmate hot J\ abi-
nct tot do eeno of andere groep behoort.
Hot is do vraag of wij dien weg op willen.
De quaestic waar het om gaat is geen theo
retische, maar een van buitengewoon p r ac
tie cli belang.
Het Handelsblad vervolgde zijn beschou
wingen over rechts cn links in de
T woede K amor.
Aan do beurt is do 1 i n k o r z ij d o, die,
zooals bet blad zegt, verdeeld is in vier groe
pen, onderling zonder eenigen oonoreton
band:
Van dio vior neemt do sooioal-democrati
sche fractie zeker dc aangenaamste stelling
in. Zij weet, dat zij, althans in den eersten
tijd, niet tot vertegenwoordiging in een mi
nisterie zal worden geroep on daarmee
vervalt voor haar een groot, deel van o par
lementaire verantwoordelijkheid. Zij is iu
deze allermerkwaardigste positie, dat rij, in
zekoren zin, alleen verantwoordelijk is tc-
■genovev haar kiezers, niet tegenover ricli-
zolvo. Zij heeft zich alleen maar af te vra
gen, bij al haar uitingen: Is het in overeen
stemming met do partijbesluiton Niet:
Kan ik het voor mijzelf vo rant woorden als
goed staatsbeleid? Kwade gevolgen van wat
zij doet kan zij slechts duchten in den vorm
van part ij beslui ten, moties van afkeuring
op bijeenkomsten van pnrtijgenooten, inge
zonden stuken in hot partijorgaan. Nooit
hoeft zij bang to zijn, dal; ben gevolgo van
een stemming, waaraan zij deel neemt, de
Regeering, aftredend, haar stelt voor con
andoro, lioogerc verantwoordelijkheid: zelf
beter te doen wat men in anderen afkeurt.
Althans, wij herhalen het, niet in den ccr
sten tijd.
Een Ncdorlandscbo Milleruud is zeker
nog niet zoo dadelijk op komst, te minder,
daar het optreden van den Franschman in
een burger-ministerie door do Nederland
Bolie soeiaal-dcmooratio is afgekeurd.
Zoo zitten dan do sociaal-democratische
leden in do Tweede Kamer vrijwel gelijk wij
journalisten op do perstribune, als critici
zonder parlomontairo verantwoordelijkheid
Als eenzijdige critici bovendien, zit
ten do socialisten in do Kamer. Zeker had
de lie or Trooletra gelijk, toen hij, bij do al
gemeene beschouwingen over oorlog, den
lieer Yiun dor Zwoag dcod opmorkon dat
laatstgenoemde uitsluitend negofciovo, af
brekende eritiek levert, terwijl de aooiaal-
domocvatisolio fractie ook kraohtig meedoe^
aan posritiovo oritiek, door amendementen
enz. Maar dio critdok gaat steeds één wog:
van den arbeddor naar don arbeider. Met
anderen bomooit de sociaal-d nocratischo
fractie rich niet, mag zij rich niet b-moei on.
Wordt dat door een onervaro nieuweling
in d« fraotio vergeben, don krijgt bij onmid
dellijk namens do fractie te hoorem (de Ivcor
Ter Laan moest hot ondervinden:) dit is
niet in overeenstemming mot do partij; gij
zult geen andoro goden voor uw r ->grriaht
hebben dan do partij.
Als men in do stelling van Bodloau: „Riem
n'est beau quo lo vrai; lo vrai soul a.i ma-
blo", do woorden „lo vrai" vervangt door
,,1'ouvrior", dan heeft men oen rogel, di»
als proeve van Fransche versificatie onvol
maakt is, maar dio vrijwel volmaakt de hou
ding van do sooiaal-democraten zoo in als
buiten do Kamer aangooft. Do sociaal -de
mocratische Kamorledcn zitten in de Ka
mer uitsluitend rij komen er trouwens
rond voor uit aks vertegenwoordigers
van „de arbeidere". Maar zij rijn bovendien
geheel onzolfstandigo vertogeaiwoord;-
gors van die arbeiders, die hen hebben
afgovaardigd. Zij ri ccn daar als wil-
Als zij wakker wordt?"
„In het ergste geval moet men haar den
hals omdraaien, maar dat morton wij
altijd zeer stil bewerkstelligen."
„Goed," zoido Robert, Peggy zijn gelaat
toekccrend. „Dus: elf uur. Ik laat u beiden
door do achterdeur binnen; „lieve bloedver
wanten" ingeval iemand vraagt. Nu moet ik
weg. thee binnen brengen. Hoe voor den dui
vel komt men uit dezo wildernis?"
Peggy was op het punt van te stikken.
Hoe, als beiden dwars door de struiken heen-
braken en haar ontdekten? Neen, zij slopen
in dc tegenovergestelde richting weg. Nu
sprong zij op. Wat moest cr gedaan worden
Het was bijna acht uur, de roover bevond
zich midden onder do zwakke, hulploozo we
zens. Maar er moest iets gebeuren, cn het
was haar plicht dit huis te beschermen on te
verdedigen, in haar band bevonden zich dezo
mcnsch^nlevens. Zij moest haar onstuimig
hart tot kalmte dwingen cn helder denken.
Naar de portierswoning loopen en iemand
nnar do politie te Gooeegreem zeu'V-n?
Maar naar de parkpoort was nog een kwar
tier gaans; men zou haar missen cn Robert
kon verdenking koesteren.
In de portierswoning waren ook slechts
oudo menschen, maar gelukkig had zij ten
minste een jongen in huis gezien, den
schoenpoetser, die kon naar Goosegreen loo
pen I Maar dat was ook drie mijlen en de
paarden daar liepen in elk geval langzamer
dan een gezond mensoh. Hot was nu nxar
de vraag, hoe den jongen machtig te wor
den 1
Wordt vervolgd.)
vlocdig on Peggy nam aan al de spelen met
de opgewektheid cn de zaakkennis van een
tandmoisjo deel. Do pastoor betuigde freule
Sorle zijn erkentelijkheid voor do hulp van
haar logé. Des Zondags ging do oudo freule
met Peggy naar de kerk, zij zaten eendrach
tig in den vermolmden, ouden korkstosl cn
hechtten zich met elkon dag meer aan el
kaar. Pcggy zrtto het door, dat o - mi ouwe
boeken cn tijdsohriften in huis kwamen,
dat freule Serie een voor haar oogen ge-
schikten bril kreog, verlaadde naar weldoen
ster bloemen af te snijden, die in balloozo,
oudo porseleinen schalen en vaasjes de ka
mer versierden, leerde haar aardige spelen,
vervaardigde kanten mutsjes, en frischto
den geliefden, ouden hoed wat op, kortom,
zij maakte zich geheel onbewust met eiken
dag onontbecrlijker.
Haar avondwandeling in dén tuin. na
tuurlijk in de onmirbaro overschoenen, hield
Peggy trouw vol, maar zij ontstelde op een
stillen, rnooien zomerdag niet weinig, toen
zij. aan volkomen eenzaamheid daar gewoon,
dicht naast zich stemmen hoorde. Zij keek
om zich heen, maar kon niemand zien. Toen
zij echter een dicht laurierboschjo voorzich
tig uiteenboog, ontdekte rij twee mannen,
„En een goedo zaak worden 1 Zooveel ik
weet, is het zilver op zes duizend pond ge
taxeerd en familiediamantcn bezit hot oudje
ook. Prachtig, dat gij jo hier ingenesteld
hebt!"
„Ja. men moet op de plaats zelve zijn 1 Ik
heb alle sleutels. Bill, ik laat jou en Dandy
Joo binnen cn dan zal ik jullio een souper
geven, dat zich kan laten zien. Zalm cn
champagne, hm?"
..Ik heb liever jenever. Het rijtuig zal om
elf uur hier zijn. Gij denkt immers, dat men
alles daarop kan wogbrengen 1"
„Natuurlijk, de meubels laten wij immers
staanmaar dat vorvloekt waardige porse
lein, dat moesten wij echter ook kunnen mee
nemen. Er is echter een logée in huis een
verduiveld knappe meid Pcggy dook on
willekeurig ineen „zij slaapt in de kamer
van het oudje cn als dio leven maakt, zal
zij dadelijk bij de hand zijn. Wat doon wij
in dat geval?"
„Als zij zich niet rustig houdt, worden er
korte metten gemaakt. Wegens een balsturi
ge vrouw laat men zich geen tien duizend
pond ontglippen 1"
„Het oudje heeft den sleutel van de kast
met kostbaarheden onder haar hoofdkussen.
hielp de nieuwe reus de dames dan ook bij
het uitstappen van het rijtuig. Hij scheen
een voorbeeldig gedresseerd© knecht te rijn,
doch Peggy had hot gevoel, dat haar bord
alsof het een gunst was, ja met tegenzin
word verwisseld, ofschoon Pulsifor haar dit
maal welwillend toelachte; wellicht dat do
fijne heer van haar betrekking afwist en
van meening was, dat zij aan do tafel der
dienstboden had behoord 1
Het schoolfeest liop uitstekend af. Het
was mood weer, het onthaal goed en over
dio haar den rug toekeerden cn in druk go-
sprek waren.
„Om tien uur gaan ze naar bed, dus kun
nen wij spoedig klaar zijn." Dat was im
mers de stem van Roberts, van den nieuwen
knecht 1
„Ja, en heb wordt donker, de maan komt
laat 1"
„Die mag doen, zooals zij 'twil, zij zijn
immers allen doof cn blind; niemand bene
den de tachtig in 'tslot. 'tZal glad van sta-
