Voor Amateur-Photografen.
Oude Gebruiken.
Iets over dea ïistlstae.
Te acht uur stelde de heele school rich op,
om naar de eetzaal te marcheeren, onder
toezicht van den bovenmeester, ten einde op
het ontbijt aan te vallen. In ongeveer twin
tig minuten wae dit nummer van het pro
gramma afgewerkt en nauwelijks was het
dankgebed uitgesproken, of de jongens
stormden naar de speelplaats, waar ik ge
noodzaakt was de wacht te houden, totdat
xij in school teruggeroepen werden to kwart
over negenen- Ik had daarna een paar uur
voor mijzelf.
Kwart over elven -begon mijn wiakunde-
klasse. Te twaalf uur Vwreischten de jon
gens dan weer vrij het toezicht van
twee onzer tot het middagmaal en na het
middagmaal tot twee uur.
De namiddag werd geheel ingenomen door
een opeenvolging van verschillende lessen,
vooral schrijven. Dan, om halfvijf, waren
de jongens vrij tot theetijd en daarna waren
ze weer onder mijn hoede tot zeven uur, als
allen weor in school moesten zijn gedurende
anderhalf uur, die besteed werden aan meet
kunde en algemeene gesohiedenis, maar, met
mooi weer, dikwijls ook aan een wandeling
of een of ander spel in de open lucht.
Halfnegen ging de bel voor het avond
eten, dat onmiddellijk gevolgd werd door
gebed, en te negen uur marcheerde ieder
van ons af om de verschiHondo secties naar
bed te brengen. Dat was geen gemakkelijke
taak. Kussens en peluwen waren zeer in de
mode in die dagen ais projectielen; en als
in hot donker een paar honderd stevige
knapen in hun naohthemdeu met die dingen
aan het gooien waren en door on over
elkander rolden, dan was het nagenoeg on
mogelijk de orde te horstellen of de belha
mels uit te vinden. Vijftig malen wel heb
ik, een uur achter elkaar, aan een of ander
voeteneind gezeten, doodstil wachtend; en
vaak, als ik, misleid dan door hun snorken,
heenging, allen in Morpheus' armen wa
nend, was ik genoodzaakt terug té keeren
met lichten en alle hulp, die ik maar bijeen
kon krijgen, om een of ander vreeselijk op
roer te dempen, dnt het huis tot op zijn
grondvesten trillen deed."
Medegedeeld door J. Janssenfirmant der
firma Janssen Co., Photo Artikelen, Leiden).
Groothoek-Storeoscoopcamera,
Systeem „Van Albada".
Iets nieuws op de photographische markt
in den vorm van een zeer compacte en ele
gante StereosooopcameraDe camera is in
gericht voor tijd- en moment-opnemingen.
Een gordijnsluiter loopt vlak langs de plaat
met een opening, welke zoo groot is als de
plaat breed. De sluiter is te roeien door
het spannen der veer. De spleet is niet ver
ste 1 baar. De camera is zeer compact; de af
metingen zijn 16 1/297 cM. De plaat-
grootte is 613 cM.
Het plankje, waarop de objectieven be
vestigd zijn, kan men na het gebruik omkee-
ren, zoodat de objectieven dan in de camera
komen. De achterlenzen worden tegen be
schadiging behoed door een dekplankje,
waarmede ze worden afgesloten. Bij het
toestel worden geloverd metalen enkelvoudi
ge chassis, verder een lederen tasch en een
losse kijker. De camera zelf kan ook als kij
ker dienst doen, echter alleen voor diaposi
tieven. Voor het gebruik van den lossen kij
ker worden de objectieven met bet plankje
uit de camera genomen en in den kijker ge
plaatst. De voorste deelem der lenzen, waar
in de diafragma's zijn, worden er dan af-
genomen.
De voordeelen dezer Stereoscoopcamera
zijn de volgende:
Zij hoeft een zeer ruim gezichtsveld, dat
ongevec-r tweemaal zoo groot is als-dat der
gebruikelijke Stereoscoopcamera's. Zij geeft
de werkelijkheid volkomen in haar natuur
lijke grootte weer, doordat de opneming-ob
jectieven ook voor het beschouwen der ste-
rooscoopplaten worden gebruikt. Hierdoor
heeft men ook absoluut geen verteokening in I
den stereoscoop. die men bij de gewone kij-
kers meestal wel heeft.
De kleine brandpuntsafstand c.r objectie
ven maakt het mogelijk zelfs bij momentop
nemingen gelijktijdig zeer nabij en verafgele
gen voorwerpen scherp weer te geven, wat in
verband met het groote gezichtsveld en de
nauwkeurige instelling van het stereos-
coopplaatje het stereoscopisch effect veel
sterker en natuurlijker doet uitkomen, ter
wijl iedereen met normale oogen, en zelfs
ook vèrzienden, zonder vermoeienis de
plaatjes kunnen beschouwen.
De voorlens van elk objectief is zeer ge
schikt tot het vergrooten der stereoscoop-
opnemingen, terwijl voor- en achterlens af
zonderlijk tevens zeer goed bruikbaar zijn
voor groothoekige opnemingen 9/12 en 13/1S
cM.
Ten slotte is elk objectief afzonderlijk uit
stekend te gebruiken voor sterke vergroo
tingen of zoogenaamde microphoto- ïphi-
•che opnemingen.
(Op vragen, onder deze rubriek vallende,
zullen inlichtingen gegeven worden, als bijv.
over toestellen, ontwikkelaars, enz. Vragen
en antwoorden zullen worden opgenomen).
Vrijage in Lapland.
In Lapland wordt een man, die een
meisje tegen den zin harer ouders huwt,
zwaar gestraft, weinig minder dan een
moordenaar. Maar het gebeurt er nooit, dat
een meisje wordt gedwongen te trouwen mot
een man, die haar niet bevalt.
Als eon jonkman aanzoek komt doen bij
do ouders van het meisje en hij bevalt hun,
dan zeggen zij: „Als die man onze dochter
aanstaat, zullen wij hem tot schoonzoon
aannemen. Het moet beslist worden als op
den dag, toon Lulea van het dal zich bij
het loopan omwendde en het hoofd voor
Lapp-Al ten boog."
Dan wordt aan het meisje medegedeeld,
dat een jonkman haar hand heeft gevraagd.
Soms kent zij hem, maar dikwijls is hij een
vreemde voor haar. Er wordt nu een maal
aangericht, waarbij de jongelieden tegen
over elkander zitten en met elkaar mogen
6p reken.
Na dien maaltijd gaan allen naar een
open plek, en dan begint de jacht op do
bruid.
Er wordt een baan van duizend mijlen af
gepaald voor den wedloop, en men geeft het
meisje driehonderd meter voor.
Zoo kan zij, wanneer zij niet bijzonder
slecht ter been is, zeer gevd den vrijer, die
haar niet aanstaat, ontloopen; want als zij
vóór hem aan den eindpaal is, blijft zij vrij
en de jonkman mag haar niet meer lastig
vallen.
Maar bevalt de jonkman haar, of is hij
reeds ainds lang haar dierbare vriend, dan
behoeft zij zich niet in to spannen on zij zal
spoedig genoeg door haar minnaar zijn in
gehaald.
Er zijn van -die oude, vrome gebruiken,
welke de eeuwen troteeeren; die, ofschoon
nu en dan onder verschillende invloeden
minder duidelijk voor den dag komende,
nimmer opgehouden hebben voort te bestaan
en zich dan ook, onder gunstige omstandig
heden, onmiddellijk weder laten gelden.
Yan die gebruiken vol kinderlijken eenvoud,
maar tevens vol poëzie.
Niet echter geheel onveranderd, niet vol
komen in denzelfden vorm en met gelijke
uitingen zijn zij allo tot ons gekomenook
op vele hebben de tijden hun invloed doen
gelden, maar in grondtoon zijn zij gebleven
wat zij waren.
Het zal niet noodig zijn, te zeggen, waar
voor dit aanloopje moet dienen. Wij vierden
het Kerstfeest on bij die viering wordt een
eeuwenoud gebruik nog steeds toegepast.
Die plastische afbeelding van den stal te
Bethlehem, die men in deze dagen in de ka
tholieke kerken aantreft, is geen uitvinding
onzer dagenzij dagteekent van eeuwen her,
doch in de 16de eeuw, en mogelijk reeds
vroeger, was nog een ander gebruik in
zwang. Op het hoofdaltaar namelijk werd
een wiegje met een kinderbeeldje er in ge
plaatst en dan voerden de moeders haar kin
deren, elk van een dergelijk wiegje en een
schelletje voorzien, tor kerke, on wanneer
dan de priester onder de Mis, bij het aan
heffen van een Kerstlied, dat Kindje op het
altaar begon te wiegen, dan volgden allo
kinderen, in hot heiligdom aanwezig, dat
voorbeeld onder het zingen van hetzelfde
liedje en het klinken der belletjes.
Welk liedeke daarbij gezongen werd, en of
bet steeds hetzelfdo was, weten wij niet^i
slechts beginwoorden vinden wij aangete©-
kend, en deze luiden eenvoudig genoeg.,
Doch die eenvoud doet ons een hoogerea
ouderdom dan de 16de eeuw vermoeden en
wij gelooven, dat, zoo wij den goheelea
tekst van dat Kerstlied voor ons hadden, 1
wij een dier lieve ongekunstelde godichfcjea
zouden lezen, waaraan do middel-Nedar-
landsche letterkunde zoo rijk is.
Hoe eenvoudig-poëtisch is het Kerstlied,
waarvan de eerste strophe luidt:
„Ons ghenaket die avontst&r,
„Die ons verlichtet also ciaor:
„Wol was haor doe.
„Susa ninna susa no©,
„Jesus minne sprac Marien toe."
En dan hoe innig meewarig klinkt da
klacht des dichters over de armoede, waar
in de Verlosser van het 1©.
venslicht zag:
„Dat huis dat hadde so menich gat,
„Dacr Christus in gheboren was."
En hoe wordt dan in de volgende strophen
hot geluk, de moederweelde van Maria ge-
sc hotst in enkele woorden, als hij voor beeld
deze:
„Si setto dat hint op haren schoot.
„Si cussedet voor syn mondekyn root;
„Het was so soet."
af:
„Si sefcbe dat kint op haren accrm,
„Mit groter vrouden sach syt aan."
Een hooge vlucht nam 's dichters geest
niet en later tij don leverdon menig lied van
veel greoter kunstwaarde, maar niet altijd
vac even vroom kinderlijk gevoel.
Een der schoonste Kerstliederen is het al
gemeen bekende lied uit Vondels Gijsbrecht
van Amstel, dat op het eind van het derde
bedrijf door de roi van Klorissen wordt
aangeheven
„O Kerstnacht, schooner dan de dagenl
„Hoe kan Herodes 't licht verdragen,
„Dat in uw duistornisse blinkt,
„En wordt gevierd en aangebeden, f Ant
Het is dan ook een oud Amster
damseh gebruik geworden, waaraan op enk*-
le uitzonderingen na steeds de hand gehou
den werd om in Januari in do hoofdstad
de ..Gijsbrecht" ten toonoele te voeren. Dat
gebruik vindt zijn ontstaan in de inwijding
van den schouwburg op de Keizersgracht,
het gebouw, waarin zich thans hot R.-K.
Onde-Armen-kantoor bevindt, die den 3don
Januari 1638 plaats vond en bij welke gele
genheid Vondels nieuwste tooneolstuk voor
het eerst werd opgevoerd. En nu mogen too
neel-critici zeggen, dat do werken onzer 17de
eeuwsche-dichters niet geschikt meer zijn
voor het hcdondaagsch tooneel en alleen ge
noten kunnen worden in de stilte en rust van
het studeervertrek, een blik in don schouw
burg bij zulk een Gijsbreoht-opvoering logen
straft echter die bewering, want men vindt
alsdan, vooral de lagere rangen, dicht bezet,
hetgeen wel een bewijs is, dat het Amster-
damsche volk nog oog en oor voor dat stuk
heeft. En gelukkig geeft men het in de laat
ste jaren weder on verknoeid ten gehoor©.
Toon de Kersttijd naderde, zagen we
in enkele étalages tal vam takken hangen,
die den naam dragen van Mistletoe. Vaak
hoort men vragen: Wat is dat toch voor een
plant? Van waar komt zij? En ten slotte:
Het is zeker Lets nieuws?
Deze plant heet Viscum Album (Vogel
lijm) en wordt ook wel Marentak genoemd;
