It*. f3078
Zaterdag 11 October
Ao. 1902.
feze ijCourant wordt dagelijksmet uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit
VIER Bladen.
Eerste Blad.
Lisse.
H. EIGENBROOD,
Offieieele Kennisgeving.
FEUILLETON.
IEIDSCH
DAGBLAD
PRIJS DEZER COTJRANT:
Voor Loidon por 8 maandon i~~ S U I l f 1.10.'
£Boïton Leidon, per looper on waar agonton gorestlgd iön 1*30
*1 Franco por post i 1.66*
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 1—6 regels f 1.05. Iedere rogol moer 0.171. Grootere
letters naar plaatsruimte Voor het incassooren buiten de stad
wordt f 0.05 borokend.
Tot agont in bovengenoemde gemeente ls
aangesteld
wonende aan den Broekweg.
Abonnó3, dio Vrijdag en Zaterdag geen
Blad hebben ontvangen, wordt beleéfd ver-
eocht daarvan aan bovenstaand adres kennis
te gevon.
De Burgemoester en Wethouder» van Leiden
doen te weten, dat door den Raad dier gemeente
in zijn vergadering van den 18den September 1902
is vastgesteld do volgende verordening:
VEROUDERING
krachtens artikel 4, sub 3° dor Hinderwet, be
treffende bet oprichten, hebben of gebruiken van
slachterijen of vilderijon van veo, penserijen of
darmwasaclierijen.
Art. 1.
Voor het uitoefenen der bedrijven, waartoe ver-
«ischt worden slachterijen of vilderyen van vee,
peueerjjen of darmwasscherijen, waarin afval van
vee wordt venvorkt, wordt nangewezon het Open
baar Slachthuis, gelegen aan dec Maresingel en
de Pasteurstraat.
Art. 2.
Het is verboden, behoudens hot bepaalde in
artikel 1, oen slachterij of een vilderij van vee,
of oen pensorij of darmwasscherij. waarin afval
van veo wordt verwerkt, op te richten, te hebben
of te gebruiken.
Art. 3.
In doze verordening wordt onder vee verstaan:
runderen, schapen, bokken, geilen, varkens, paar
den, ezels, muildieren en muilezels.
Art. 4.
Deze vorordening treedt in werking op den dag
der opening van liet Openbaar Slachthuis en is
geldig voor den tjjd van20;jaar.
De uitoefening der in'aft' l genoemdè bédryven
blijft ovonwel gedurende eene maand na de opening
geoorloofd in inrichtingen waartoe vóór hot in
werkiüg treden der verordening vergunning is
verleend.
Vastgesteld door den Gemeenteraad van Leiden
in zijn 'openbare vergadering van den Ib'den Sep
tember 1902. De Burgemeester
H. C. JUTA, Wetli., loco-Burg.
VAN UEYST, Secretaris.
Zijnde deze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van Zuid Holland volgens hun bericht van
den 29sten Sept./l Oct 1902 B No. 826 (2de afd.)
G. S. No. 44 in afschrift medogedeold.
En is hiervan alkondiging geschied, waar het
behoort, den Ilden Ootober 1902.
Burgemeester en Wethouders voornoorhd:
H. C. JOTA, Weth., loco-Burg.
VAN LLEYST, Secretaris.
„Zal by nu nog nicl komen?"
Ik zag eens dovolgcpde voorstelling in
beeld.'gebracht. Een jonge vrouw met smach-
tenden blik uitziende. Uoog en vér iets zwe-
vends in de lucht. Dc gedaante dalend neemt
de gestalte van een mensch aan. Deze be
treedt het oppervlak der aarde, nadert en
al blijkt hij in werkelijkheid niet zoo schoon
als 't'beeld harer phantasio, toch zul zij hém
gaarno aan haar hart drukken. Daar blijft
liij op korten afstand stokstijf staan Zij
zuchtend: „Zal hij nu nog niet komen?"
Die penteekening kwam mij voor den geest,
toen ik aan het op 26 Juli jl. door den Raad
genomen besluit tot het leggen van oen brug
over de Zooterwoudsche-Singel-gracht na
dacht.
.„Vóór-de annexatie was men algemeen over
tuigd wij citeeren uit een-adres van be
langhebbenden aan den Zoeterwoudschen
Singel dab een dor eerste gevolgen van
die annexatie zou zijn betere verbinding van
de oude stad met de buitenwijken en allea
scheen er op te wijzen dat de Zoeterwoudscho
SiDgel het allereerst daarvoor in aanmer
king zou komen." 't Zat in do lucht, de idee
van een brug dus. De Heerensingel, De Wifc-
tesingel zag de idee vcrwczcnlijl de Zoe-
terwoud8che-singelbewoner en grondbezit
ter mocht blijven staren ins Blaue h i-
ne i n.
14 Mei 1901 richtten bestuurderen van het.
Centraal Israelietisch Weeshuis aan den
"Raad. een verzoek om een betere verbinding
daar ter plaatse te verkrijgen;.Hun weeshuis
is te klein,'zij hebben bouwgrond aan den
Singel, doch vóór ze bouwen moet er een
brug zijn. De heer Leutner. en 20 anderen
komen 29 Juni d. a. v. met een soortgelijk
verzoek tot den Raad. De adressen worden
in handen van B. en Ws. gesteld, die weten
de, dat haastige"spoed zelden goed is, eerst
den 4den November met een voorstel tot den
Raad komen, zeer gemotiveerd wel is waar,
maar ook zeer kostbaar. De brug zal moeten
kosten f -10,000. Daarover moesten de Raads
leden zich nog eens beslapen. De behande
ling van 't voorstel werd tot een volgende
vergadering verdaagd. Den 5dcn Dec. werd
liet nog eens uitgesteld. Hot jaar 1901 daaldo
ten grave ennog geen brug. Intnsschen
had do burgerij, die wel weet dat zij ten
slotte voor de kosten komt te staan, tijd
haar oordeel uit te spreken en dat luidde
niet bijzonder gunstig. Een tegenadres uit
den boezem der burgerij bereikte den Raad.
In dc vergadering van 18 Januari 1902
werd ampel over 't yoórstel gedebatteerd,
een motio om de belanghebbende eigenaren
van huizen en gronden mee te laten betalen
werd met slechts één stem meerderheid ver
worpen en na een zeer wetgeleerde discussie,
werd met 21 tegen 8 stemmen besloten; dat or
een verbinding zal komen, 't Vage beeld
was uit de wolken op aarde neergedaald. Nu
kon men over de vraag: welke brug debct-
tccrcn. Burg. en Weths. hielden Vast aan do
mooie groote van, 40,000, andèren wilden een
voetbrug, toen Rijnlands ingenieur-dr. Van
Dissel een plnn ontvouwde, dat de harten
onzer vroede vaderen met één slag won. Men
kent hot planaan weerskanten een flinken
dam, deze overspannen met een kleine brug.
't Geheel zal een goed effect maken cn
niet meer dan 15,000 kosten.
Do gestalte had een vasten vorm aange
nomen. Toch kon do Raad nog niet tot een
besluit komen. De heer Drucker wilde gaar
ne zien uitgemaakt of men niet art. 240 j van
de Gemeentewet kon toepassen en rzoo de
eigenaren in de kosten doen bijdragen.
Vandaar nieuw uitstel
Don 5den Juni was het punt opnieuw op
de agenda, maar kwam niet in behandeling;
de heer Van Dissel was, toen het voorstel
aan de orde kwam, niet meer aanwezig.
Den 26r:on Juni d. a. v. kwam voor dc zo.>
veclste, dooh nu voor do laatste maal ,,d?
beslissing omtrent de wijze, waarop de ver
binding tusschen hot Plantsoen en den Zoo
terwoudsohen Singel zal worden tot stand
gebracht", aan de orde. De heer A. J. van
Hoeken poogde het- plan we>der te deponee-
ren „in de luoht", hetgeen' niet gelukte, en
nu zagen de belanghebbenden, als het meisje
op mijn prent haar levensgezel, de brug ein
delijk heel dioht bij zich.
Er zijn echter na dien tijd amper 4 maan
don verloopen on wij hoorden reeds herhaal
delijk do vraag tot ons gericht: „Zal hij nu
nog niet komen?"
Wat zullon wij er op antwoorden? Van.
voorbereidende plannon vernamen ook wij
nog niets en op do bogroofcing van 1903 za
gen we geen bedrag voor dit dool uitgetrok
ken. We hebben echter een te goed vortrou-
wen op den ijver en de voortvarendheid van
Burg. en Weths. om zelfs maar te kunnerr
twij felon dat zij niet mot bekwamen spoed
zullen willen uitvoeren, wat hun door den
Raad is opgedragen en wjvt zij-gaarne heb
ben aanvaard.
Men zal- in ieder geval verstandig hande
len alsnog geen geloof te hechten aan het
geen wordt gemompeld dat hot plan-Van
Dissel bij nadere uitwerking zou blijken
veel meer geld te moeten kosten of op
teohnisoho bezwaren zou moeten afstuiten.
Dr. Van Dissel is niet voor niet deskun
dige en een door en' door voorziohtig man.
Belanghobbondcn, die reeds zoolang hebben
gowaoht, zullen wel doen nog een beetje
geduld te oefenen.
Als olk naar een levensgezel verlangend
moisjoahart en hier keer ik mijn verge
lijking om zoo spoedig kans had op een
.man als dc Singelbewoncrs op de brug, zou
ik ze allen willen felioiteéron.
LEIDEN, II October.
In do week van 6 10 October had aan
„M. S. O." het eindexamen plaats voor
olectriech monteur en vpor electr. leerling-
monteur. Voor volledig monteur had zich
aangemeld óón candldaat P. de Beer, van
Haarlem, die na een uitstekend oxamon
zoowel ecbrilteiyk. als mondeling, het diploma
met lof verwierf.
Voor het leerling-monteursexamen hadden
zich aangemeld12 camiidaten, van wie 10
slaagden, nl.tL Benes, C.K. Biegman,
H. J. Sips, 0. H. Stuivenborg, A. II. van dor
Steur, C. van Venetiön, W. Zimmerman, J.
A. M. Looi8en, P» J. F. van Oeffel en H. Woud,
van wio twee met lof. Tweo werden afge
wezen.
In het midden van do volgondo weok
opent do Vereonlging „de Laocken-Hallov haar
tentoonstellingen met een zeer kort (slechts
enkelo dagen) durende kunstbeschouwing
van oquarollon en teekeningen van heden-
daagscbe meesters.
Het zal voldoende z(]n om de namen to
noemon vanBakker Korff, W. Maris, J.
Marls, Do Bock, Jos. Israels, Van do Sando
Bakhuyzen, De Zwart, die, ondor meer (do
geheelo verzameling bestaat uit ongeveer 50
stuks) hier vertegenwoordigd zullon zfln, om
orlze stadgenooten op te wekkon, deze ten
toonstelling te gaan zien.
Don 22eten Oclobor a. a. zal do by do
Kweekschool vaox Zeevaart alhier gedeta-
choorde matroos der lsto klasso L. de Jong,
wegens langdurigen dienst ondor toekenning
a i pensioen, Hr. Ms. zeedienst verlaten.
BU Konlnktyk Besluit is tot en mot den
dag waarop do hoogleeraar mr. P. A. Tichelaar,
wlen wegens ongesteldheid vorlof is verleend,
z\jn lessen zal hebben horvat, buiten bezwaar
van RUks schatkist, benoemd tot lector in
dö faculteit der rechtsgeleerdheid aan de rijks
universiteit te Lolden, om onderwijs to govon
in het Romeinscho rooht en zUn geschiedenis,
H. van Goudoever, doctorandus in de rechts
wetenschap te 's Qravenhage.
Voor de vervulling van de betrekking
van bibliothecaris der gemeente Haarlem wor
den door B. en Ws. aanbevolen: de heeron
lo. Mr. A. de Stoppelaar Fz., wetenschappe
lijk assistent aan de Koninklijke bibliotheek
te 's Gravenhage; 2o. J D. Rutgers van dor
Loeff, doctorandus in de Nederlandsche letteren
te Lolden, en 3o. H. van Hall, wetenschappe
lijk-assistent aan de Universiteila bibliotbeok
to Amsterdam.
De benoeming geschiedt voonlooplg voor
den tyd van éón jaar, op een aanvangswedde
van f 1600. (0. H. C.)
Bij do uitgevers Vinocnt Loosje.i, to
Haarlem, cn E. J. Brill, te Leiden, is ver
schenen „Het Gulden Vrouwenboek," waar
van do eerste afl. voor ons ligt.
Dit boek is door don heer A. Gorter, arts,
voor Nederland bewerkt naar" het Duitsche
„Das Grolden Frauenbuch" van do bekende
doctor mevr. Anna Fischer-Dückelmann.
Het is een zeer mooi werk, dat in Duitsch-
land grooten opgang heeft gemaakt, en bet
verwondert daarom niet, dat de hecren Loos-
jes en Brill het vertalingsrecht van dit werk
bij den Duitschcn uitgever aankochten om
het ook ons Nederlanders onder do oogen te
brengen. Zij wisten dat mevr. Fischer-Düc
kelmann voor Nederland geen onbekende was
cn dat, nu er een standaardwerk van haar
hand verscheen, dit ook in Nedeiland veel
aftrek zoude vinden.
In het boek: „De gezondheid in huis", uit
gegeven door den heer Hilarius, waarvan de
naam der schrijfster geheim gehouden wordt,
komen, wat de eerste aflevering betreft, prc-
oies dezelfde clichés voor als in „Hot Gulden
Vrouwenboek", door de heeren Brillen Loos-
jes uitgegeven Met dAt verschil, dat de re
productie bij laatstgenoemde uitgave hoogcr
staat cn dat o. m. de groote plaat van do
ademhalingsorganen in afl. I door do heeren
Brill en Loosjes in kleurendruk evenals
in het oorspronkelijke bock van mevr.
Fischer Dückelmann dooh door den heer
Hilarius in één tint, licht paars, werd uit
gegeven.
Aldus precies dezelfde clichés; dezelfde
nummering der onderdeden van het gerepro
duceerde lichamelijke gedeelte, dczelido let
ters in 't eene werk door dr. Gorter bewerkt
naar het bekende boek van mevr. Fischcr-
Dückclmann (Brill en Loosjes) on... in het
andere boek van een ongenoemde, bewerkt
„onder toezicht" van dr. Lingbeek (Hila
rius) I
Wij laten deze zonderlinge overeenstem
ming wat het illustratief gedeelte dezer
werken betreft voor wat zij is en willen zelfs
niot aannomon dat de uitgever van „De
gezondheid in huis" de illustraties uit „Das
Golden Frauenbudh" heeft" laten reprodu-
ceeren om zioh aldus de clichó's tc verschaf
ten, die aan de heeren Loosjes en Brill door
den Duitsohen uitgever werden afgestaan.
Dit tooh zou unfair zijn en daarvoor
staat de naam van dr. Lingbcok ons borg.
Maar... welko verklaring moet er gege
ven, welke uibvluohb bedacht worden voor
hot feit, dat do tekst van Van Lingbeeks
werk bij oogen blikken zoo sterk óp hét werk
van dr. Anna Fisoher-Dückelmann gelijkt?
Zou dan toch bij slot van rekening „Dc Ge
zondheid in huis" een bewerking zijn van
„Das Golden Frauenbuch", waarvan dr.
Gorter ons de bewerking voorzot en waar
van hot vertaling* recht voor Nederland
door Brill en Loosjea werd aongeteokend
Zon dan werkelijk dr. Van Lingbeek zijn
medewerking bobben verleend tot het ver
talen van een beroemd boek on don naam
der schrijfster hebben weggemoffeld door do
vage aanduiding, dot zijn boek „naar do
boste bronnen" word bewerkt on onder zijn
toezicht? Worden dus hot Nederlandsoh pu
bliek; twee zelfde werken voorgezet, waar
van het eène. ronduit verklaart bewerkt te
zijn naar „Das Golden Frauonbuoh" van dr.
Fisoher-Düokelmann, terwijl het andere een
bewerking is van hotzelfdo boek, waarvan
de uitgovcr, dc heer Hilarius, te Almeloo,
de soli rijf ster niot kan noemen?
Indien dit zoo is, dan spreekt het wel van
zelf dat alleen do uitgave, do eerlijke uit
gave.van de hccren Loosjes en Brill ons
cn hot puciiok- mag bezighouden. Deze tóch
'zegt wat zij ia en waaraan zij hadirect
bestaan te danken heeft; do andere hult
zich in het waas dor geheimzinnigheid.
Gedurondo het 3do kwartaal 1902 werd
hot Koninklijk Kabinet van Schilderijen te
's Gravenhago bezocht door 33.C33, hot Museum
Meermanno Wes rGjnianum to 's-Gravonliago
door 07 bet Koninklijk Penningkabinet to
's-Gravenliage door 193; hot Ryks-Musoum
to Amsterdam door 75,340; het Ryks-Musoum
van Oudbeden te Leidon door 2996het Ryks-
Ethnographiach Museum to Loiden door 775;
hot Ryks-Musonm van Natuuriyko Historie té
Leiden door 3647hel Ryks-Kabinet van Pren
ten te Leidon door 47; do historische zaal in het
Prinsonhof to Dolft door 5079; do Gevangen
poort te 's Gravonhage door 22,240; het Muider-
slot door 1897do Ruino vr.n Broderode door
726S en hot Monument te Heiligorloo door
1541 personen. Sls.-Ct
Door den minister van oorlog ia ter
kennis gebracht, dat ondoroffleieren van do
2de categoilo van het roservokador d. z.
gepasportoordo ondorolficieren, die tot het
vaste kader van liet legor hobbon behoord on
zlcli togen hot genot van een jauriykscho
toelage by het roaei vskador hebben .verbon
den dio als militair instructeur by het voor
bereidend militair ondorricht worden workzuam
gestold, hiervoor oon beloor.Jng zullen genieten
van ten minste f 0.30 on teil hoogste f 0.50,
voor elk uur, dat zy ondorwys govon.
Mot ingang van 15 October a. s. wordt
hot detachement lor bewaking van het fort
Wlerickerschans, In de nabijheid van Bodo-
graven gelogen, lngetrokkon. Sinds etteiyko
jaren wordt dit detachement versterkt door
hot 6de bataljon van bot 4do regiment infan
terie te Gouda.
Gisteren overloed te Bonn mevrouw
Mathilde Krousler, lectike van Haro Majesteit
do Koningin Moeder.
Hare Majesteit verliest In de overledene, die
met Hoogstdozelvo in Nederland kwam, oen
harer gotrouwste dienaien, aan wie Hare
Majestoit bijzonder gehecht was.
Door den architect W. B. van Liefland
to 'a-Gravenliage werd heden aanbesteed
lo. A. het met do voreischto zorg afbreken
van dc bestaande Kurhausbar te Schevcnin-
gen en
B, Het wedcropbouwen dor Kurhausbar
met de daarbij geprojecteerde uitbreiding,
enz.
Minsto ihschrijver J. v. d. Elsnout Gr
te Scheven in gen, vöor 42,750
2o. Het opbreken cn vervoeren van kléi-
glooiingen, trappen, bestrat'ngcn, hekwor-
O raaf Alex.
Slot.)
Een paar maal scheen het alsof de dood
zich reeds van zijn prooi had meester ge
maakt, ep .alsof icdoro volgende minuut de
laatste zou zijn; maar tegen den morgen
nam dc koorts af en werd do zieke rustiger.
Lena, uitgeput van angst en opgewonden
heid, viel nu ook in slaap; langzamerhand
klaarde haar gelaat op en een glimlach
speelde om haar lippen.
„Zij schijnt een schoonen droom te heb
ben," zeide Elvire; „zij heeft toch een benij
denswaardig temperament, dat zij in do
treurigste omstandigheden toch nog altijd
een lichtstraaltje weet te vinden."
Moede cn afgetobd liet zij het hoofd zin
ken, on haar oogen werden vochtig. Dade
lijk was Lassow bij haar, en boog zich over
haar heen.
„Elvire, mijn lieve, zoete kindje," zeide
liij zacht en teodcr, terwijl hij haar hand
nam. Daar sprak weer do oude Lex, en nu
legde Elvire haar hoofd tegen zijn borst en
weende stil voor zich heen. Do dolle graai
legde zijn hand op haar blonde lokken en
zag met vochtige oogen op haar neer.
Met den eersten trein kwam de pleeg
zuster uit Kiel. Graaf Lassow ontving haar
en gaf haar do noodige inlichtingen.
„Juffrouw Krocker heeft dringend rust
noodig," waren bijna zijn eerste woorden;
„wees zoo goed er voor te zorgen, zuster,
dat zij zich niet te vccl inspant: zij heeft een
xeer tecdcr gestel, en
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer dc
graafmaar ben ik niet geroepen om een
gravin Rastetten te verplegen?"
„Ja, zeker. Mijn tante heeft typhus, maar
mijn nichtje heeft, juist door haar op tc
passen, tc veel van haar krachten gevergd;
zij heeft twee nachten achter elkander ge
waakt, en do geheele. verantwoordelijkheid
kwram op haar neer." Graaf Lassow kwam
liier telkens.weer op terug en de pleegzuster
beloofde, zooveel mogelijk voor juffrouw
IC rocker te zorgen. Toen nam zij haar plaats
aan het ziekbed in, en Lassow besloot naar
Dom berg terug tc keeren.
„Dank, duizendmaal dank, dat gij geko
men zijt," zeide Elvire bij het afscheid; „wat
zouden wij zonder jou begonnen hebben?"
Hij hield haar handen vast. „Elvi, zeg mij
slechts dit éónc nog, hoe zijt ge er toe ge
komen-, juist mij te laten roepen?"
Toen zag zij hem aan met een stralenden
blik vol liefde en vertrouwen.
„Tot wicn zou ik mij wenden in geval van
nood. zoo niet tot jou, Lex Lassow?"
„Elvi!"
Een oogenblik scheen het wel, alsof hij
haar in zijn armen wilde sluiten, maar toen
boog hij zich slechts dieper over haar hand,
en drukte er zijn lippen op.
XXXIII.
Nog volgden er bange dagen. Lassow
kwam bijna dagelijks uit Dombcrg te Wald-
mühlen, en zoowel de dokter als de verpleeg
ster waren er reeds aan gewend, zich met
alle vragen tot hem te wenden. Maar einde
lijk was er toch bepaalde beterschap te be
speuren dc Krockcrs, die reeds op hun te
rugreis waren, om zoo spoedig mogelijk het
ziokbed der gravin te bereiken, kregen tij
ding, dat hun overkomst niet meer noodig
was.
Ilsingon kwam dikwijls mee met den
ouden dokter Peters, wanneer deze de gra
vin bezocht, en het toeval wilde, dat Lassow
er dan ook meestal was,
„Die man is nu ook altijd en ecuwig
hief," zeide do graaf eens bij zulk een gele
genheid tot Elvire, terwijl hij zijn wenk
brauwen dreigend samentrok. Er vloog een
gelukkig, schalksch lachje over haar gelaat,
zooals hij sedert zijn terugkomst uit Dene
marken nog niet had gezien. „Er is zeker
iets, dat hem hierheen trekt, anders zou hij
toch niet zoo dikwijls komen," zei ze.
„Denkt ge?"
Zij hield het hoofd wat op zij en zag hem
aan met een vriendelijk lachje, zooals in den
goeden ouden tijd toen verliet zij hem. Ein
delijk was do gravin in zoover hersteld, dat
zij in een gemakkelijken stoel in den tuin
mocht zitten, en nu was Ilsingon er bijna
altijdzijn bloemen stonden op de tafel, hij
bezorgd» de zieke lectuur cn gaf haar don
arm als zij weer naar huis wilde gaan. Las
sow begon zich in dezen kring geheel over
bodig te voelen en staakte zijn bezoeken.
Greta en Lina waren nog altijd te Domberg,
omdat de gravin nog de meest mogelijke rust
moest hebben, en do twee jonge dames ver
klaarden, in de grootste verrukking, dat zij
er nooit vandaan wilden gaan.
Eindelijk echter kwam het uur van schei
den. Lassow kreeg een briefje \an de gravin
zelf. nog met bevende hand geschreven.
„Lieve Lex," zoo luidde het. „Ik verlang
zoo naar dc kinderen, cn dokter Peters
vindt het goed, dat zij nu terugkomen. Doe
mij het genoegen en breng hen zelf; ik heb je
in zoo lang niet gezien, en vindt, dat ge uw
oudo tante wel wat veronachtzaamt. Dat
moet ge niot doen, mijn jongenals men
ziek is, wordt men zoo aantrekkelijk. Ik ver
heug mij op uw komster wacht u ceïi heer
lijke verrassing.
Uw oudo tante Louise Rastetten."
Nog dienzelfden namiddag hield dc groote
landauer uit Domberg stil voor de villa te
Waldmühlen.
„Hoe gaat het mevrouw de gravin?"
vroeg juffrouw Maaa aan hot dienstmeisje,
dat-naar buiten kwam, om te helpen bij liet
afladen van het goed.
De goede Augusta lachte geheimzinnig.
„O, heel goedwij vieren vandaag een ver
lovingsfeest."
„Verlovingsfeest!" riepen Lassow cn juf
frouw Maas als uit één mond, on de graaf,
die zichtbaar verbleekte, voegde er bij„Ze
ker met mijnheer von Usingcn?"
Augusta knikte, greep een taschje waar
mee zij het huis in liep, en riep: „Ik mag
eigenlijk niets zeggen; het moet een verras
sing zijn."
Juffrouw Maas lachte en ging met de kin
deren naar binnen; Lex Lassow bleef beslui
teloos bij den wagen staan. Zou hij ook naar
binnen gaan en getuige rijn van dit geluk?
Hij voelde, dat hij wellicht niet de kracht
zou hebben, Elvire aan dc zijde van een an
der tc zien, Elvire zijn ElviNeen het
was onmogelijkMaar zou hij zoo laf zijn
terug te deinzen, hij, de dolle graaf?
Hij wierp het hoofd in den nek en klemde
de tanden op elkander. Eens moest hel er
toch toe komen; waarom dan niet dadelijk?
Hoe eer hoe beterHij behoefde niet lang te
blijven; dio paar minuten gingen ook nog
wel voorbij, en dan weg ver weg, om haar
nimmer weer te zien, Elvi mot de blonde
lokken en do blauwe oogon, die eens vol
liefde voor hein gestraald hadden, cn dio nu
voor een ander zouden schitteren.
Opeens woldo een gevoel van bitterheid te
gen haar in hom op. Kon zij werkelijk in
zulk een korten tijd zoo gchcol vergeten
hebben, wat zij eens voor olkaar geweest wa
renvoelde zij dan niet, dat zij beiden, do
dolle graaf on Elvire Krocker, bij elkaar be
hoorden, dat de een niet loven kon zonder
don andor?
Hij ging de stoep op cn keek naar binnen.
Aan don kapstok hingon dc helm cn de sabel
van Usingcn. naast den heed en de parasol
van Elvire; in een hoek lag een stuk vloei
papier, dat waarschijnlijk om een bouquet
had gezeten, cn Augusta zeide met een ge
wichtig gelaat: ,,Er zijn al veel gasten om te
felicitccron."
Neen, hij kon niet na^r binnen gaan, nog
niet; eerst moest dc storm, dio in hem
woedde, wat bedaren In zijn geest zag hij
zichzelf weer in het salon van dc barones
von Melognitz, om Irma tc feliciteercn. Zou
Elvire ook mot hem willen klinken op haai
geluk?
Uit het salon van dc gravin klonk lachen
cn sprekenecnnuoal herkende hij zelfs dui
delijk do stem van Usingcn. Haastig keerde
hij zich om cn liep den tuin in.
Vroolijk scheen dc zon op boomen cn strui-
kende bloemen geurdendc kevers vlogen
rond. Do beek scheen heden veel langzamer
i te stroomen dan anders, en zacht te rnur-
melen. En daar op het pad, in den schitte
renden gloed dor zon, riond een witte ge
daante, hoog opgericht, met- dc bandon ach
ter net hoofd geslagen Elvire. Waa zij
hierheen, gevlucht, om alleen te zijn met
