Rebus.
Eenige belangrijke uitvindingen.
Voor Amateur-Photografen.
Stofgoud.
Wekelyksche Kalender.
Raadgevingen.
ALLERLEI.
Do laatste li ad juist verteld, dat hjj 300
cieron aan Let broeden was (natuurlijk met
een broedmachine), toen de conversatie be
gon over melk en kaas.
„Ik wed met je oca een tientje, dat je me
niet kunt noemen, waar men de meeste melk
vindt ©n de grootste kaas," zeiue de heer.
Op dit oogenblik werd ik wit van spijt,
dat ik geen dichter was. Ik had dan onmid
dellijk eon vers gemaakt op de c derga-ande
zon, want stof hiortoe Ier 'e mij het gezicht
van den boer.
Was ik dan ten minste maar schilder ge
weest, want hij vuurrood en ik krijtwit, zie
dat was een prachtige klcurschakeering.
In die gedachten werd ik echter gestoord
door iets, dat mij deed denken aan het in
wendig rommelen cn stommelen van een vul
kaan, en geen wonder 1 Want toen ik weer
naast, mij keek, zag ik de groote, roode lip
pen van den boer in beweging als de scha
ren van een kreeft.
Het slot was, dat de weddenschap ging
om een sigaar.
De boeT raadde een half nur van: in Wee-
ncn, in Portugal cn Italië, te Parijs, enz.
„Zoo ver behoeft n die kaaj niet te zoe
ken," hernam de heer, „want t zit er op."
Ik weet niet, of d© boer dezelfde gedachten
had als ik; ik zag alleen maar, dat hij op
het punt was den heer eens krachtig te aaien
in zijn gezicht, terwijl ik mijn parapluïe als
degen gebruikende, gelukkig den stoot af
weerde.
„Wacht oven, laat mijnheer uitspreken,"
zei ik.
„Het is niet m ij n opinie," zeide de heer,
„maar een Deensdie Sage zegt..."
„Ik zal dien Deen wurgen," bromde de
boeT.
„Goed! MaaT een Sage is een boek,"
loog ik.
„Dan verbrand ik dat boek," mokte hij
weer.
„De Deenech© Sage zegt," vervolgde de
heer kalm, „dot de melkweg werkelijk uit
molk bestaat en een deel tot kaas is verdikt
en dit de aardo ie. De aarde is dus de groot
ste kaas, waarop u heoren zoo goed als ik
zit. Do sigaar s. v. p., ik heb gewonnen."
De boer keek mij aan met een blik, waarin
ik duidelijk las: „Die korel is gek" en talm
de geen minuut met zijn sigaar tc geven.
Zelfs bood hij hem er nog meermalen een
aan onderweg, want ons gesprek over de be
namingen van den melkweg, als: „Pad der
geesten", „Weg der Goden naar den burcht
van Jupiter", „De straat der schimmen",
enz., konden niet anders dan hem in dien
waan versterken. Dn het is beteT dat men in
een trein goede vrienden blijft mot zoo'n
„krankzinnige", dio de aarde eon kaas
noemt.
Misverstand. D© volgende advertentie
werd in do courant geplaatst door een heer,
die wenschte te dineeron:
A. B. 6.
Een ongehuwd heer verlangt „ecm goede
tafel"; liefst in hot centrum dor stad. Adres
sen onder bovenstaande letters verzocht.
Hierop kwam het volgende sohrijvon in:
A. B. 5.
Een zéér goede tafel kan u bekomen bij
ondergeteekende; zij is met grijs wasdoek
ovort.rokken en heeft sterke, gedraaide poo-
tcn. HOBBELMAN,
Meubelmaker.
Somber kmrelijksaanzock. Jeanne:
„Dus mijnheer Treurig beeft jo workelijk
om je hand gevraagdV'
Betsy: ,,Ja, op onze wandeling over het
kerkhof kwamen we ook bij zijn familiegraf
en hij vroeg mij, hoe het mij rx>u aanstaan
om daar Cens begraven te worden m©t zijn
naam op den steen boven mij."
Zij waren pas twee maanden getrouwd en
hadden olkaar nog van harte liof. Op ze
keren morgen was hij in den achtertuin
bezig zqn schoenen tc poetsen.
„Charles 1" riep zij zoo hard rij kan.
Charles, kom hier, ring!"
Hij begreep dcxLiijk, dat rij in gevaar
was. Hij greep een stok on rende twee trap
pen te gelijk op om haar te hulp te komen, i
Hij trad ademloos do kamer binnen en zag
haar nit het venster shaan kijken.
„Zio eens," pp rek rij, „dat soort hoed aril
ik mij aanschaffen."
Ongelooflijk. Dit jaar werd op bot exa
men tor verkrijging van ós hoofdakte o. a.
aan een candidaat deze vraag gedaan bij de
afdeel ing paedagogiek en fcidkrrade:
„Hoe komt het, dat een uap niet met aan-
daoht zijn staart in het tout steekt?"
Rijmpjes van Vader Cats.
Een blij gemoed,
Een matig goed,
Is wonder soet.
Vriend, hebt gij brood.
Een duimpje groot,
Gij hebt geen. nood
Nog voor den dood.
Wilt gij bemind en eerlijk leven?
Ik wil n des een regel geven.
Vier dingen dient gij wel te weten:
Geleden onrecht haast vergeten,
Ontvangen weldaad lang gedenken,
Geen mensch door achterklap te krenken;
En hebt gij lust, uw Jeed te wreken,
Zoo ga en beter uw gebreken
Want een, die betert rijnen staat,
Doet leed dengene, die hem haat.
Weet iemand zijn geschenk met wc-orden op
[te pronken,
AI is do gave klein, neg schijnt er veel ge
[schonken;
Maar een, die wat hij schenkt, met sfcure
[wangen geeft,
Is ook in mildheid vrek, in hcuschheid onbe-
[leefd.
'fc Is wèl, naar mijn begrip, in ouden tijd
[gezeid:
't Is beter dat het kind, dan dat de moeder
[schreit.
RECEPT.
Macaroni op Amerikaanschp wjjre.
Men name: 250 gTfcjn macaroni, 30 gram
boter, 30 gram bloem, 21/2 deciliter torna.,
tensaus, pepor, zout, eon beotjo suiker.
Kook dc macaroni in kokend water met.
zout. Plaats ze op een vergiet, zoodra ze
gaar is. Smelt de boter, voeg daarbij de
bloom en do tomatensaus, laat dit koken tot
de bloem gaar is. Doo or ook de kruiden bij
en 6tort de saus ovor de macaroni.
Dit gerecht moot zeer warm gepresenteerd
worden. Men kan er ook crofttons van ge
fruit brood bij geven.
OPLOSSING VAN DE SCHAAKOPGA.
VE DER VORIGE WEEK.
1 T d5c5 ïbGxcfi
2 R g8 x c4 2 K f 4 x e5
3 R d 8g 5 3 naaa' verkiezïng,,
4 R mat.
De oplossing dor andere opgave in het
nummer der vorige week is: Kermisvenna»
kelijkhoden.
Ailes
B
[Oplossing in het nummer der volgende
week].
heden eencr groote stad gezondigd. „Zoo
lang kindoren 's avonds worden meegenomen
naar eethuizen (gelijk in Berlijn en andore
Duitsche steden gebruikelijk ie) en daar tot
laat 's avonds blijven; zoolang vele kinderen
hun ouders naar openbare vermakelijkheden
vergezellen en kunstmatig vroe- rijp worden
'gemaakt; zoolang men kinderbals geeft en
kinderen, die geen aanleg voor muziek heb
ben, thuis urenlang met piano-spelen en der
gelijke zou uwrn oorden de bezigheden plaagt,
zoolang moet men heel voorzichtig zijn met
klachten over de schooL"
Brandewijn werd het eerst gemaakt in
1310 in Frankrijk.
De paardentram jyërd het eerst gebruikt
in 1828.
Loodcn waterpijpen werden het eerst ge
maakt in 1269.
De enveloppe kwam in gebruik in 1849.
Steenkool werd in 1350 het eerst als brand-
etof gebruikt.
Do eerste verrekijker werd gemaakt in
1590.
De torpedo werd uitgevonden in 1777.
Geweren met vuursteenen werden in het
Franscho leger gebruikt in 1630.
Do revolver werd uitgevonden in 1836.
Do eerste advertenties in couranten ver
schenen in 1C52.
Do eerste telegraaflijn werd in Zwitser
land gelegd in 1782.
Chloroform werd in 1831 ontdekt en het
eerst bij operaties gebruikt in 1846.
Het damspel was reeds bij dc oude Egyp-
;tonaren bekend en een 4000 jaar oude tce-
kening stelt een twist voor over een damspel.
Tabak weTd in het begin der zestiende
eeuw door de Spanjaarden in Europa ge
bracht.
Tapijten werden in Europa het eerst in
Frankrijk gemaakt in 1664, naar het model
yan oudere Turusche.
Het buskruit kenden dc Chincezcn reeds
£000 jaar vóór onze tijdrekening. In Europa
word het waarschijnlijk uitgevonden in 1281.
JSlectrisch licht werd het eerst gemaakt in
1846.
Het vergrootglas was waarschijnlijk reeds
bij do ouden bekend; in 1282 kwam het op
nieuw in gebruik.
Koperen spelden werden het eerst gemaakt
door de Saraccnen in Spanje, in 800.
Dc eerste courant verscheen in Venetië in
1636.
IJzerdraad werd het eerst vervaardigd in
Neurenberg in 1531.
Alcohol werd ontdekt in de dertiende
eeuw.
Dc thermometer werd in 1596 door Galileï
oitgevonden.
Zoogenaamde remontoir-horloges werden
in 1851 uitgevonden.
De vélocipède werd in 1817 uitgevonden.
De piano word uitgevonden in 1711.
Do barometer werd uitgevonden in 1643
door den Italiaan Torricelli.
Bommen werden het eerst in Holland ge
maakt in 1495.
Dc eerste ijsmachine werd vervaardigd in
1860.
Do eerste stalen naalden in 1545.
Speelkaarten werden bedacht, om den
krankzinnigen koning van Fmnkrijk Karei
VII te vermaken, in 1380.
Kerkklokken werden omstreeks 400 door
den ïtaliaanschen bisschop Paulinus in ge
bruik gesteld, om boo ze geesten tc verdrijven.
Het kanon werd uitgevonden in 1330 cn
heb eerst gebruikt door dc Txirkon in 1453,
tegen Adrianopel.
Ganzcveeren werden het eerst als pen ge
bruikt in 553.
Stalen pennen worden in 1805 uitgevonden.
Papier van lompen werd het eerst gemaakt
Pmstrcoks 1000, van stroo in 1800.
Zakuurwerken werden het eerst in Neu
renberg gemaakt in 1477.
,,'t Is waarlijk te hopen, dat het zal over
gaan," zuchtto Martin.
Maar op het denkbeeld, dat dit eens niet
roo zou kunnen zijn, ging hem een rilling
door do leden en vorbleekte hij onder zijn
blanketsel.
Toon hij thuiskwam, stond er, als naar
gewoonte, voor twee personen gedekt, maar
de moeder lag te bed cn scheen erger gewor
den te zijnzij wilde echter met hem lachen,
om haar jongen niet ongerust te maken,
vroeg naar alles, wat er dien avond gebeurd
was, sprak over den vorigen en opgewonden
door die heerlijke herinneringen, voelde zij
de brandende pijn niet, die in haar borst
woelde; maar een droge, schorre hoest deed
haar zwijgen, zonder iets af tc doen aan het
goede humeur van het lieve oude vrouwtje.
Den volgenden morgen kwam de dokter en
vertelde hem, dat zij een longontsteking had.
'Acht dagen daarna kwam Martin uit de cou
lissen en zag een buurvrouw zijner moeder
staaninstinctmatig, zonder dat hij zich re
kenschap kon geven waarom, voer hem een
rilling door dc leden.
„Kom spoedig, meneer Karei, uw moedor
is hard ziek cn verlangt naar u."
Maar hij hoorde haar niet eens; hij holdo
voort-, liep tegen de voorbijgangers aan, die
hij omver geworpen, ja gedood zou hebben,
zoo ze hem den doorgang hadden belet; wat
kon het hem schelen 1
In con oogwenk was hjj de trap op, maar
Medkgcdetld door J. Janssen, Fhoto-
Artikelen, Leiden.)
Uet instellen.
Het zoeken en scherp instellen van heb
op te nemen voorwerp op de instelruit ge
schiedt bet best onder een zwarten doek,
welke het hoofd en het achterste gedeelte
der camera omhult. Voor bet opwaaien is
Let raadzaam in de hoeken een stukje lood
te naaien.
Men kan bet beeld het best beschouwen op
tweo handbreedten afstands van de instel
ruit. Voordat men begint in tc stellen, ver
dient het aanbeveling de lens met een wol
len goed schoon te vegen.
Het instellen van bet beeld moet steeds
geschieden zonder diafragma. De scherpte
moet in het midden van de instelruit het
grootst zijn. Om de scherpte van het beeld
aan de randen behoeft men zich daarbij niet
te bekommeren.
Indien men in een 13 bij 18 camera
kleinere foTmaten als 9 bij 12 en 6 bij 9
gebruikt, is het goed om die afmetingen met
potloodlijnen duidelijk op de matruit af te
teekenen.
Hoe meer men met het objectief een voor
werp nadert, zooveel te grooter wordt bij
het scherp instellen de afstand van het ob
jectief tot de instelruit en omgekeerd.
Wil men opnamen op natuurlijke grootte
maken, dan is do afstand aan het obj actief
tot do instelruit goljjk aan den duubelnn
brandpuntsafstand van het gebruikte objec
tief.
Bij portretten (busten) stelt men scherp
in op het oog, dat het dichtst bij het toestel
is. Bij gehcclo figuren op het midden van
het lichaam.
Bij portretten in groot formaat is een ge
ringe onscherpte eer voor- dan nadeelig. Zij
geeft zachtheid aan de lijnen en werkt na
tuurlijker dan haarfijne scherpte.
Groote groepen stelt men op in een hal
ven cirkel, dc holle zijde naar de camera
gericht, en stelt in op het midden.
Bij landschappen, gebouwen cn interieurs
stelt men scherp op den voorgrond of op het
hoofdfiguur, dat het dichtst bij het toestel is.
Bjj opnamen van portretten en bij mo
ment-opnamen moet men zeer weinig dia-
fragmeeren (de lens dus wijd open laten),
ten einde den belichtingsduur zoo kort moge
lijk te kunnen maken.
Groepen, landschappen cn vooral inte
rieurs vereischen kleiner diafragma.
Bij opnamen van technischcn aard, bij re
producties, in het kort Lij het photographee-
ren van levenloozc voorwerpen kan men zeer
sterk diafragmeeren, ten einde de plaat tot
do randen scherp te krijgen. De belichtings
duur is daardoor natuurlijk veel langer.
Hoe sterker het hemellicht is en hoe krach
tiger een voorwerp verlicht is, zooveel te
kleiner diafragma kan men gebruiken.
Bij de keuze van een diafragma geldt als
grondregel dit niet kleiner tc nemen dan
noodig is voor dc voor het beeld vereischto
scherpte. Overdreven kleine diafragma's ge
ven veel verlies van uitdrukking bij por
tretten.
In twijfelachtige gevallen gebrnike men
liever groote dan kleino diafragma's.
(Op vragen, onder deze rubriek vallende,
rullen inlichtingen gegeven worden, als bijv.
over toestellen, ontwikkelaars, enz. Vragen
on antwoorden zullen worden opgenomen).
Niemand en niets wordt meer bedrogen
dan het geweten.
Jean Paul.
De tranen, dio gij droogt-,
En vreugd daardoor bereidt,
Zijn beter dan de traan,
Dien gij zelf dikwijls schreit.
E. G e r d c a
op het portaal gekomen, bleef hij ademloos
staan, hijgend, versuft, verslagen. Een be
vende stem wekte hem uit die verdooving.
„Zijt gij daar, Kareltje?"
„Daar ben ik, moeder," zei hij, zachtjes,
want hij durfde bijna niet spreken, om niet
In snikken uit te barsten.
Moeder Martin, als was zoo wit, ging over
eind zittengreop met beide handen het
hoofd van haar zoon, kuste hem op het- voor
hoofd, en kon, want zij was reeds stervende,
niet moor uitbrengen dan: „Mijn Kareltje,
mijn Kareltje, mijn arme jongen."
En alsof ze, door de kracht van haar wil,
nog was blijven leven tot aan den terugkeer
van haar kind, zoo viel nu haar hoofd ach
terover op het kussen en was rij heengegaan
onder het stamelen van: „Mijn arme jongen."
Stilzwijgend, in zichzelven gekeerd, met
starenden blik, de koorts op do leden, zonder
een traan te storten, had Martin zijn moeder
naar haar laatste rustplaats op het korkhof
van Saint-Ouen gebrachtmaar toen de kist
in het graf daalde, dachten de omstandors,
dat hij er zich in zou worpenHij deed oen
pas vooruit, maar bleef staan, met de oogen
op don kuil gericht, klemde de vuisten samen,
drukte de nagels in zijn vleesch uit zenuw
achtigheid on toen liet hij zich, steeds zon
der een woord te sproken, door de vrienden
ovorhalen met hem mode te gaan, want zij
wilden bij hem blijven tot bij weer moest op-
Wij hebben een godsdienst noodig, waarin
verstand, geweten cn gemoed gelijkelijk tot
hun recht komen.
Theod. Païker.
Nieuwe denkbeelden zijn als vreemde
muntstukken, welker waarde door het groote
publiek niet kan geschat worden.
A. D. ^oman.
Een trouwe handdruk is voor den arme
soms zoeter dan een rijke aalmoes.
D r. A. K u y p o r.
Wat hebben we aan alle eenzijdig verstan
delijk leoren? Drie vierde zoo niet zeven
achtste van het leven komt neer op ge
drag.
Mathcw Arnold.
Zondag.
Do kalme berusting om het goede oogen
blik af te wachten vr<uigt meer inspanning
dan de moed om handelend op te treden.
Maandag.
De liefde is een nukkig vogeltje, dat zingt
als het hem behaagt en zijn nestje bouwt op
den boom, die hem goeddunkt.
Diusdas.
De muis, die nog maar één gaatje weet,
kan met overleg den kater nog ontspringen.
Woensdag.
Niets verergert ons kwaad humeur zoo
zeer als het gevoel, dat wij ongelijk hebben.
Donderdag.
Ach, wanneer het harte ledig is, dan
schijnt de weg zoo lang.
Vrtydag.
Zonder vallen leert niemand loopen.
Zaterdag.
Een gerust geweten en een goed gevulde
beurs geven den meest bedeesden man een
ongelooflijk vertrouwen in zichzelf.
Witto handen.
Om do handen wit te doon worden, was-
schc men ze in een oplossing van oit-roensap
mot zout.
Watervlekken op meubelen.
Om watervlekken uit een tafel of een an
der meubelstuk te verwijderen, logge men er
nat zout op, wrijvo do vlok dan met een dook
af en daarna met een kurk.
Een enorm groote kaas. „D© vrouwen
praten het meest," werd mij laatst als on-
omstoolelijke hypothese te verorberen gege
ven. En alhoewel ik nu pillen kan dikken
als keien, wilde dat er toch niet bij mij in.
Mijn-vingers jeukten, want ware het boek
mijn eigendom geweest, dan had ik voor dien
zin onmiddellijk in dc plaate gezet:
„Do „reizigers" praten het meest 1"
Ge gelooft hot niet? Welnu I ga u zelf maar
na. Wat doet ge in den trein? Ge praat of
...go dut.
En wat er al niet gebabbeld wordtOefent
ge u om levensgeschiedenissen te schrijven?
Ga in den trein, dag on nacht, en go wordt
oen kundig biograaf.
Ik wil u een gesprok mod edeeion, waarvan
ik getuige was, tusschon eon beer en eon
boor.
treden.
Want hij moest spelen Den vorigen dag
had men het theater gesloten, want er was
niemand, cie hem in zijn rol kon vervangen,
cn de kameraden waren zoo goed geweest!
Zelvcn niet rijk hadden rij zulk een fraaien
krans voor moeder Martin gezonden! Hij
kon hen niet verlegen laten... on hij zou
spelon
Hij speelde, en dat zoo meesterlijk; hij
overtrof nu waarlijk zichzelven; zóó had men
hem nooit- gezien. Dien avond was hij wer
kelijk artist. Alle toeschouwers bezweken bij
na van het lachenSommigen, dio hem niet
kenden, zeiden vol bowondering: „Hoe grap
pig is hij toch. ziet eens, hij schudt zoo van
het laohen dat hij er bij weent."
En werkelijk, alle zenuwen van rijn gelaat
trilden; zijn groote, wijdgeopende mond
lachte tot hij or bijna den hik van kreeg, en
zenuwachtig rolden stillo tranen onophou
delijk uit zijn oogon en vormden witte stre
pen op zijn rood blanketsel, waardoor hij er
meer dan dwaas uitzag, en dan lachte het
publiek maar altijd door, als men hem maar
aanzag.
Eindelijkhet stuk was uit
Martin ging in zijn kleedkamertje, trok
andere klecron aan cn ging naar buiten
zelfs zonder zich te wasschen.
De vrienden wilden hem nu bij zich hou
den, maar hoe- rij er ook op aandrongen,
in het eerst gaf hij geen antwoordeindelijk
zei hij zachtjes, zooals men sedert jaren van
hem gewend was: „En mijn moeder dan,
die wacht mij immers?"
En allen, wezenlijk met hem bewogen, eer
biedigden zijn grooto smart, en lieten hem
gaan.
Het was frisch buiten. Martin trok den
kraag van zijn overjas omhoog, stak de han
den in zijn zakkon cn ging als werktuiglijk
den ouden weg op naar do straat des Mar
tyrs. Voor zijn woning gekomen, bleef hij
staan cn zag omhoog, maar geen licht scheen
voor de ramenHij dacht te stikken in
zijn tranen, cn nam de vlucht, zonder te we
ten wat hij deed.
Zoo liep hij voort en volgde geheel onwil
lekeurig den weg, dien de lijkstoet zijner
moeder dien ochtend had genomen. Bij het
korkhof gekomen, sprong hij met de vlugheid
van een kat over den muur. Geheel zinneloos
dwaaldo hij als een geest langs en over de
graveneensklaps bleef hij staan,
]}aar vlak voor hem, in dc versch omge
woelde aarde, stond een klein zwart kruis,
waarop hij bij het maanlicht den naam
„Martin" in witte letters kon lezen. Hij
'wankelde en viel op de knieën, de gedachte
keerde terug, hij herinnerde zich alles! Zijn
hoofd vulde zich met al de herinneringen zij
ner jeugd; hij riep zijn moeder op luiden
toon, schreide, sloeg zich voor het hoofd en
huilde van smart maar hij was alleen, en
slechts de echo herhaalde rijn jammerkreten.
In zijn binnenste had een gcheelo omkeering
plaats; 't was of zijn arm hart brak door al
die smart, rijn hoofd was geheel in de war;
hij wentelde zich op den grond over het graf
heen en weer. Maar eensklaps verhelderde
een glimlach zijn gelaat-; hot scheen hem toe,
alsof geheel uit dc verte, of uit het diepst
der aarde een geliefde ctem, de stem zijner
moeder riep: „Ben jij het, Kareltje?"
„Hier ben ik, morde: riep hij uit en viel
berwijmd neder.
Den volgenden morgen deden de bewakers
van het kerkhpf hun gewone rondevoorbij
een pas gisteren gedolven graf gaande, zagen
zij een wonderlijke massa.
,,'t Zal een hond zijn, die op bot graf van r
zijn meester is komen stervenzei een der
doodgravers, maar hij trad verschrikt terug,
roepende: „Het is eon mensch!"
Hij bukte, legde do hand op het hart van
den gevondene, nam zijn pet af. cn zei: „Hij.
is dood
Zij zagen de trekken van Martin.
En rijn geopende mond, waarop de dood
den stempel der hoop en een glimlach had
gedrukt; do lachende mond en de lippen
van den komiek schenen nog te stamelen;
„Hier ben ik, moeder 1"
