F0H0ERS
e
E.Br^ndsm^
Wandgedierte
Specialiteit in Pain-de-Luxe.
Sanguisiose.
Ik
i
I
ianolmndelGEBRs. BERKEL JOK,
StccmM-lj. „DE VOLHARDING".
Hollandsche, Fransc'ne en Weener Brood- en Koeklnkkerij.
Firma J. C. RATING,
Zoute bellen, Krakelingen en Stengels.
Magazijn te Leiden: BREESTRAAT 85.
Es Ingenieur.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Groot-Britannië.
Rusland.
Limonades?
Houtstraat A. Teleph. Interc. 334.
Filiaal: Breestraat 102.
Eaagsche ea Keakenbescimii, Lemsche Kruid
koeken, enz., enz.
Fijn bewerkte Luxe-trommeltjes.
RIJWIELEN.
Repareeren, Vernikkelen en Emailleeren
Verkrijgbaar in alle buurten
der stadsi83 30
Q. RT .BUS db ZOOJNT,
FEUILLETON.
m
Vivisectie.
Prof. S. Taltna schrijft in het „Utr. Dag
blad":
Ik ben zoo vrij U een plaats te vragen in
uw dagblad voor enkele opmerkingen ovor
het onderzoek van dr. H, Couvée, dat in
den laatstcn tijd zooveel hoofden in bewe
ging gebracht heeft.
Men heeft dr. O. hard gevallen over hei
feit, dat hij zooveel konijnen opgeofferd
heeft aan zijn doel. Het schijnt wel, dat men
onder het schrijven zichzelf en elkander
steeds hartstochtelijker gemaakt heeft: an
ders toch zouden sommige uitdrukkingen
niet gebruikt zijn. Over vele daarvan zullen
sommige schrijvers, niet alle, wel berouw
hebben.
Het aantal menschen, dat lijdt, of sterft
aan de gevolgen van nierziekten, is groot,
en het moet erkend worden, dat wij genees
kundigen met de oorzaak van het lijden en
van den dood in vele dier ziekten vrij wel
onbekend zijn. Men spreekt van uraemic om
aan te duiden, dat de ziekte afhangt van een
slechto werking der nieren, maar verder is
dat woord vrijwel zinledig. In het eerste
hoofdstuk van zijn proefschrift heeft de heer
D. uiteengezet, hoezeer do meeningen over
het wezen der uracmie uiteenloopen. Men
behoeft geen geneesheer te zijn om in te zien,
dat voor een doelmatige behandeling eener
ziekte in do eerste plaats noodig is de ken
nis van haar wozon.
Het wordt door vele geneeskundigen toe
gegeven, dat het nemen van proeven op die-
ron onmisbaar is om in het wezen der urae-
mio in te dringen. Ik meen, dat iemand zich
eon brevet van onkunde zou geven, als hij hot
zou wagen dat te ontkennen.
Ia het geoorloofd dieren op te offeren, om
de kans op genezing van ziekten van men
schen te vergrooten? Mijn antwoord en dat
van haast alle geneeskundigen op die vraag,
is bevestigend. Wij hebben te dikwijls de zelf
voldoening gehad van menschenlevens te
redden door de toepassing van do resulta
ten der proeven op dieren om de nood
zakelijkheid daarvan voor sommige geval
len ook maar een oogenblik in twijfel te
kunnen trekken.
Als wij weer eens machteloos aan het ziek
bed hebben gestaan en dan de kans vóór
ons zien voor dergelijke gevallen genezing te
vinden, dan offeren wij daarvoor dieren op,
als 't niet anders kan, al gaat het ons ook
aan 't hart. Men vergist zich als men meent,
dat de dieren, die voor de vivisectie gebruikt
worden, noodeloos gemarteld worden. Wij
nemen vrij algemeen de pijn zooveel mogelijk
weg en beperken de onaangename gevolgen
tot het uiterste.
Dr. Couvée nu heeft het zich tot taak ge
steld het wezen dey uraemie te leeren ken
nen. Zou het hem gelukken hij zou heel
veel gelukkige en dankbare menschen ma
ken. Een belangrijk gedeelte van het onder
zoek heeft hij verricht. Hij kon slechts vol
doende zekerheid verkrijgen door vele die
ren op te offeren: do ervaring leerde vol
doende, aan welke vergissingen men zich
blootgesteld en hoeveel kwaad men gedaan
had door de uitkomsten van één proef, of
van weinige proeven to vertrouwen.
Dr. O. verkreeg een goed resultaat, waar
op hij zich kon verheffen, als dat ooit
iemand geoorloofd zou zijn.
Als hij in zijn inleiding zegt: ,,Ik ben
overtuigd, dat ik dat doel niet zal berei
ken", dan is dat een uiting van bescheiden
heid, die iedereen zou vieren, en ^ie samen
hangt met een andere overtuiging, dat
slechts de inspanning van alle krachten hem
misschien eens tot zijn doel zal kunnen bren
gen. Slechts „haastige" lezers (ora er niets
anders van te zeggen) kunnen dien zin heb
ben opgevat als do erkenning, dat het on-
deizoek, dat ten grondslag ligt aan zijn
proefschrift, geen resultaat had.
Wanneer iemand zegt, dat de heer Couvéo,
vóór hij doctor was, daarom geen weten
schappelijk persoon was, dan herhaal ik de
ze uitdrukking, overtuigd dat er dan niets
meer van gezegd behoeft te worden.
Het is voorts niet waar, dat do konijnen
na do operatie geleden hebben door do ont
houding van voedsel, ui het samenhangt, met
de onbewuste wetenschap van do diertjes,
dat het gewone vottlsel hun kwaad zou heb
ben gedaan, laat ik ter zijde stellig is het,
dat hun eetlust gering was.
Ik veroorloof mij ten slotte do opmerking,
dat in de hier besproken zaak ook weer uit
tweo kwaden moeten worden gekozen: 1. het
opofferen van dieren2. het hulpeloos laten
liggen van menschen. Er moest dus ook hier
al weer niet worden gesproken dan door
hen, die do voordeden en de nadeelen van
beide dingen kennen en ze daarna willon
en kunnen vergelijken. Al is ook officieel
o a. do gelijkheid afgekondigd, in weten
schappelijk werk kan die niet worden er
kend.
Programma van Muziekuitvoeringen.
MUSIS SACRUM. Donderdag 30 Juli, te
hnlfacht, door bet Stafmuziek korps der d.d.
Schutterij. Directeur: de beer Joh. C. Gejrp-
Eerste afdceling: No. 1. Petrus-Cornelius-Marach,
F. Mendelssohn; 2. Ouverture „Anncréon", L.
Cherubini; 3. ,My Queen", Wals, Ch. Coote; 4.
Fantaisio uit de Opora .Don Carlos", G. Verdi.
Tweede afdeeling: No. 5. „Italienische Schauspiel-
Ouverture". Kólcr-Béla; 6. Iïhapsodie Hongroise
No. 2, Fr. Liszt;7. a. .Vorspiel fünfte Akte .König
Manufred" (nr. Joh. C. Geyp), C. Reineoke; b'
„Lnziaronilla". Tarentelle (arr. Joh. C. Geyp)G*
klarietti; S. .Eiinnerung an It. Wagner's Tnnn-
Iiauser"*, "V. rlamm; 9. Potpourri populairo No. 7,
G. Reuaud.
To Montbrison (Loire) is, ter vervanging
van een ministerieel en republikein, die is
gestorven, een andero ministericele republi
kein tot lid van de Kamer gekozen, met 9000
stemmen tegen ruim 6000 op den reaction-
nair.
Te Sousse'heeft het O. M. tegen een der
twee mannen, die terecht staan wegens het
vermoorden van markies de Morés, de dood-
-straf gevorderd.
Van een bezoek van keizer Wilhelm aan
zijn oom koning Eduard schijnt niet o zul
len komen, aangezien de keizer reeds in het
begin van Juni een uitnoodiging van den
Tsaar heeft aangenomen om den -Aden Aug.
de Russische vlootocfeningen bij to wonen.
Heel misschien echter komt hij den 2den
nog even naar den zieke kijken.
Do „Nieuwe Gazette" verneemt van zijn
Londenschen correspondent:
„Do lichaamskrachten van den koning
schijnen nog niet veel te beteekenen. Men
overweegt nu, of Z. M. niet door een andere
deur van dc Wcstminsterabdij kan binnen
treden, als door het programma is vastge
steld, daar de afstand van de grootc deur
tot aan deu troon 400 voeten bedraagt ook
schijnt men er bezwaren togen tc hebben,
dat dc koning ook slechts een enkelen trap
tot den troon zal opstijgen.
„Verder zullen wijzigingen worden aang<y
bracht in de kleediugsccremonie. Dc gebrul-
krlijke kroningskleedij met dc supertunic*
(bovensto onderkleed uit zuivere gouden
slof), waarover een keizerlijke zwaar geboiv
duurde mantel komt, nadat dc omgording
met het zwaard en dc aanbinding van gul
den sporen hebben plaats gehad, zullen
eveneens wegvallen, daar do tunica en de
mantel zeer zwaar wogen. Daarvoor zou do
gnnsche plechtigheid door den koning in
staande houding moeten verricht worden.
Men gelooft, dat dezo inspanning v-»or Z.
M al te groot zal zijn, en stelt daarom voor,
dat de omgording van het zwaard niet plaat»
vindc.
„Ook zal de weg tot aan de Westminster-
abdij met een hooge laag zand bestrooid wor
den, om het schokken van den wagen tc ver»
mijden.
„De nmbnlanccwagcn des konings is overi
gens naar Londen teruggezonden, niet wijl
deze overbodig is, maar een herziening of
htrstelling noodig heeft voor het mogelijk
gebruik bij dc terugreis."
Drio rijtuigen van den trein, waarmedd
dc koningin van Griekenland naar St Pe
tersburg reisde, zijn bij Granitza door een
slecht bevestigden dwarsligger ontspoord.
Niemand in den trein heeft eenig letsel be
komen en de Koningin is in goeden wel
stand to St.-Potersburg aangekomen.
Ondanks do weigering der Porto, blijft
Rusland volhouden aan den cisch zijner on«
dordanen tot vergoeding van do verliezen*
tijdens den Russisch-Turkschcn oorlog ge-
leden.
V4H WflVEREJfS P
«EZOKDHEID CBHTDEXWIJNGN 1»E HAAS.
lÖlto51"V""91' tM&fssj!'
B0ERHAAVE was beroemd om zyn
kennis van kruiden on heeft gezegd, dat
kruiden groote geneeskracht hebben. De
Criiydcimyu I>E HAAS is dan ook
een heilzaam middel tegen bloedarmoede,
slapeloosheid en slechte spijsvertering. Voor
wordt de Ilon?1crnydenwlJn in het by-
menschen met zwakke borat
zonder aanbevolen.
Verkrijgbaar te Leiden bjj: A. J. DE HAAS, Rustoordstraat, REIJST <fc
KRAK, Beestenmarkt; WUBBELS, Maarsmanssteog; DIJKHUIS, Hoogstraat;
te Amsterdam by HENRI SANDERS, Apotheker; te 's-Qravenhage by
H. NANNING, Apotheker; te Lisse: Wed. HANSEN. 6956 26
Zuiver piantsardsg tonicum.
Het
my een aangename plicht, zoo laat ons de Eerwaarde
£32 Moedor Overste der Zusters van Liefde, onder de bogen, Maastricht
SS schryven, U te melden, dat Uwe Sanguinose eon goede uitwerking
Eb! heeft gehad. Een zwakke zuster, die meer dan vier jaren last had
i|S van braken, heeft 6inds zy Uwe Sanguinose gebruikt, er geen
SS hinder van gehad. (w. g.) namens de Eerwaarde Overste,
Maastricht. ZUSTER DOMINICA.
Prys per fl. f 1.50, 6 fl. f8.-, 12 £1. f 15.-
ög Te Leiden by REIJST KRAK, Steenstr., DIJKHUIS,
Hoogstr., KRUISJNGA, N. Ryn, WUBBELS, Maarsmans
m steeg, v. BEVEREN en DE WIT BEUKERS, HaarUlr.
Lisse: Wed. HANSEN—Reokebs. 7188 40
Lange .Ala re' 4O, Leiden. 10060 20
lïienwe Pianino's van af ƒ250.tot ƒ1000
Verhoren, Stemmen, Repareeren, Ruilen, Transporteeren
P. S. Zorgvuldig gerepareerde Inairnoicnten zijn
steeds iu zeer billijken prijs voorhanden.
Vertrek v. Leiden5.—'**,5.30*, S.15", 12.-", 2.-, 4.45 en 6.45".
Zondag 7 uren, *e Zondag niet.
Uitvoerige dienstregeling gratis vrkrijgbaar 1182 16
Laagste tarief voor personen en goederen.
de gezondste en smakoiykste drank
voor gezonden en zieken. Citroen,
Frambozon, Kersen, Aardbeziën, Qro
seillo, Grenadine, Ananas. Alle soorten
per heelo flesdi O.OO, halve fl.
O.J50, kwart Uesch 6.37J, in
kouiigo verpakking, verkrygbaar by
alle winkeliers, alwaar gratis
monsters voor liet publiek verltrygbaur. 7283 22
TELEPH00NN 360.
INRICHTING VOOR 7263 82
TRADE MASK
wordt uitgeroeid met garantie en zonder beschadiging door
Leidsciicndum, Ben Huag en Leidon, Noopdeifids 43.
Oeen insect enpoedtr-bewerking).
4275 22
Clay lcgdo hem zacht do hand op den
schouder, zeggende: „Zoo moogt gij niet
spreken, dat kau niets helpen. Gij zegt, dat
gij uw weldoeners er toe gebracht hebt, u tc
haten, en voegt er bij, dat gij u zclvcn haat.
Dat dc heer en mevrouw Alvarez ontstemd
Sullen zijn een tijdlang ten minste kan
ik wel begrijpen, maar waarom haat gij u-
zelven? Hebt gij daartoe reden?"
„Ik begrijp u niet," antwoordde Stuart.
„Nu, duidelijker kan ik toch niet spre
ken," antwoordde Clay. „Het is een vraag,
welke ik liever niet zou doen, doch gij zeidet,
dat gij mijn raad wenschtct. Nu, goed, aan
een vriend geef ik een anderen raad dan aan
iemand, die niet mijn vriend is, en in dit
geval komt het er op aan, oF' Clay raakte
het papier, dat op don grond was gevallen,
met den voet aan „of hetgeen dat ding
daar zegt, waar is."
Dc jonge man keek eerst naar het papier
op don grond, hierop naar Clay en sprong
eensklaps overeind.
„Wat wilt gij daarmee zoggen?" riep hij.
Met krampachtig gebalde vuisten en naar
voren gebogen hoofd stond hij voor Clay.
Dc schemering was juist aangeoroken en de
beide mannen koken elkaar in het vale mor
genlicht strak aan.
„Een man ging Stuart met half ge
smoorde stem voort, „die de brutaliteit heeft
te zeggen, dat deze infame leugen waar is,
sla ik doo-' Om het even of gij het zijt of
een ander I Meent gij dat I Zeg het dan, en
ik knak al uw beenderen in uw lijf stuk."
„Nu, des te beter", bromde Clay verdrie
tig. „Dat gij den dood wenschtet en zeidet,
dat gij u zeiven haattet, heeft mij bijna het
geloof aan de mcnschheid ontnomen. Ga nu
heen en spreek met den president en zoek
dan do menschen op, die dit geschrift heb
ben aangeplakt. Als gij die niet kunt vin
den, grijp dan den eersten den besten, die u
in den weg loopt, laat hem het papier op
vreten, benevens de stijfsel enz., enz. en sla
hem dood, als hij dat weigert. Dit is niet
do tijd tot jammeren, wijl de wereld vol leu
genaars isGa heen en bestrijd ze en toon
dat volk, dat gij niet bang voor hen zijt:
Voor den duivelGij hebt mij zoo verschrikt,
dat ik niijzelven bijna een pak slaag had toe
gediend. Vergeef mij", verzocht hij ernstig,
terwijl hij opstond en zijn hand uitstak, die
Stuart aarzelend en weifelend greep. „Gij
zelf waart daaraan schuld; gij hebt uw ver
haal verkeerd voorgesteld. Ga nu naar huis
en tracht iets tc slapen en ik zal over een
paar uur weerkomen en u hclpcD. Kijk daar
eens heenriep hij, op de zon wijzend, die
zich achter do hoornen als een rood gloeiende
schijf boven de groene bergen vertoonde,
„God heeft ons een nieuwen dag geschonken.
In mijn vaderland zijn eens zeven veldslagen
in zeven dagen geweest. Laat ons God dan
ken, dat wij niet dood zijn, maar levend, en
nog slagen kunnen levüren."
De jonge man zuchtte en drukte Clay's
hand. voor hij die losliet.
„Gij zijt zeer vriendelijk jegens mij", zei-
de lnj daarbij, „en ik ben van morgen niet
geheel mijzelf, maar een weinig nuwach-
tig, denk ik. Gij zult toch zeker komen 1"
„Tegen den middag", beloofde Clay, „en
als het er op los gar vergeet dan mijn vijf
tienhonderd man in de mijnen niet."
„Goed, die zal ik niet vergeten", ant
woordde Stuart. „Ik zal mij tot u wenden,
als ik ze noodig heb.
Bij die woorden legde hij volgens gewoonte
zijn vingers groetend tegen den helm en
liep, zijn sabel opnemend, iu rechte mili
taire houding door het onkruid van dc ver
laten plaza.
Clay bleef onbeweeglijk op dc treden van
het standbeeld zitten cn volgde den jongen
man met de oogen. Met een diepe adem
haling begon hij in zijn zakken naar lucifers
te zoeken, waarbij hij om zich heen zag, alsof
hij iemand zocht, tegenover wien hij aan
zijn gevoelens lucht kon geven. Eindelijk
hief hij den blik tot het ernstige gelaat van
het bronzen beeld boven hem op, dat Stuart
scheen na te kijkem
„Generaal Bolivar", zcide hij, terwijl hij
zijn sigaar aanstak, „beschouw dezen jongen
man eens. Hij is soldaat en man van eer.
Ook gij, generaal waart soldaat de groot
ste, die dit land ooit zal voortbrengen en
gij waart ook een vurig minnaar. Ik ver
zoek u dezen jongen man te eoren, evenals
ik dat doe, en hem het beste toe to
wcnschen.
Na deze woorden nam Clay zijn lioogen
hoed achter den rug van den jongen offi
cier af, die door de hangende slingerplan
ten verborgen werd, cn keek vervolgens nog
eens met diep ontzag naar de sombere trek
ken van den grooten generaal boven hem
en liep daarna over mijn eigen inval lachend,
vlug de treden af en verdween tusschen de
booiuc-n de plaza.
IX.
Clay sliep drie uur. Hij had een briefje
voor Mac Williams en den jongen Langham
in hun kantoor gelegd, waarin hij hen ver
zocht, niet naar do mijnen te gaan, maar
hem oru tien uren te wekken, cn om elf uren
joegen do drie heeren naar de stad. Toen
zij de Palmenvilla verlieten, ontmoette Hope
hen, die van een morgenrit op do Alameda
terugkeerde, en Clay verzocht haar zeer
dringend, zonder begeleiding niet inecr zoo
ver te rijden. Er lag meer bezorgdheid in
don de aanleiding scheen tc rechtvaardigen
en hij uitte zijn wcnsch op een wijze, alsof
hij haar om een persoonlijke gunst verzocht,
terwijl hij daags te voren nog eenvoudig
tegen haar zou gezegd hebben, dat zij met
meer alleen mocht rijden.
„Waarom?" vroeg Hope nieuwsgierig.
„Zijn er onlusten te duchten
„Ik hoop liet niet, maar de soldaten uit
de provinciën nikken voor do parade aan
en de straten zijn niet veilig.
„Maar met u zou ik toch veilig zijn,"
antwoordde Hope, terwijl zij de drie mannen
met een smeekenden glimlach aankeek.
„Wilt gij o:ij niet meenemen 1"
„Hope," antwoordde de jonge Langham
op den korten, gebiedenden toon van een
ouderen broeder, „gij moet dadelijk naar
huis rijden."
„Maar ik wil niet", antwoordde Hope
met een schalkschen glimlach.
„Ik wed om een kistje sigaren, dat ik u
tot vijftig ;eurcdcn voor de veranda heb
in gehaald," zeide Mac Will ia ma, terwijl hij
zijn paard liet omkeereo.
Hope hield haar matrozenhoed met de een'
hand vast en zwaaide haar zweep met dc
andere.
„Dat geloof ik niet!" riep zij cn verdween
met een ruischend gefladder van haar rok
ken achter een wolk van opstuivend kio'
zo 1 zand.
„Af en toe," zcide Clay, „geeft Mac Wil
liams van een groote kennis der menschclijko
natuur blijk."
„Ja, dat heeft hij handig gedaan," stem do
'Langham met ccn geheimzinnig knik
ken toe. „Meisjes kunnen wij op het oogen
blik niet gebruiken."
„Neen, waarlijk niet," antwoordde CLay,
een glimlach onderdrukkend.
Bij dc gedachte aan de rol, welke bij in
den komenden strijd zou spelen, haalde
Langham diep adem cn bewaarde een diep
stilzwijgen, terwijl zij de stad naderden. Da
plannen, waarover, zooals hij veronderstelde/
C'lay broedde, wilde hij met verstoren, doch
zijn toewijding zou op een zware proef zijn
gesteld, als hij vermoed had, dut de gedach
ten van zijn held zich voortdurend met een
jong meisje in een blauwe blow: e en ecD lan?
gen rijrok bezig hielden. Clay liet Stuart
verzoeken bij hen in de restauratie te ko
men en daar Mac Williams tegelijkertijd
nu* hem arriveerde, namen dc vier heeren
aan een tafeltje midden in het café, waar
zij van alle kanten gezien konden worden,
plaats en dronken hun chocolade, alsof zij
niet.' van op handen zijnde gevaren afwisten
cn van elke verantwoordelijkheid en zorg af
w.V.jp.
(Wordt vervolijd.)
