€erste en grootste
equestrische cent-Circus der Nederlanden.
Kunst! Geen Amerikaansclte Bluf! Kunst!
12988
Zaterdag 2§ Juni.
A o. 1902.
Aan de hooggeachte inwoners van deae stad en van hare omstrekec deel iï
beleefd mede, dat ik met myn gezelschap, bestaande nit
de eerete en de beste Kunstenaressen en
Kunstenaars van den tegensn
Tijd
Voorloopig Bericht!
LD.
NTTËN:
jer f 0.17$. Qrootore
casseeron buiten do stad
thnographisch Museum alhier
ïko ontvangen van den heer
oiden, een zeer fraai bewerkt
Df gordelknoop in den vorm
den man, welks hoofd op
terwfjl een aap ovor diens
komstig van Japan,
iker ls de dank dor Rogeoring.
VftU reuzol ton behoeve der
van dit garnizoen, gedu-
ik van 1 Juli a. e. tot 1
s toegowezon aan den hoor
r alhier.
s. vertrekkon do staf en de
hot 2do regiment veldartillerie
>en per Staatsspoor van 7 u
aar Oldebroek teneinde aldaar
gen deel te nemou.
van het eind examen aan hot
laarlem is, dat geslaagd r-iJn:
A. R, Baas, G. Bakker, V.
J. J. W. Eekhout, J. M. A.
Palm en R. A. Quintus.
B: H. K. Hattink en de
LodewUks. Eón heeft zich'
in één werd afgewezen,
•enteraad van 's-Qravenhage
n de volgende aanbevolingon.
ran: lo. een leeraar in boek-i
hoogere burgerscholen mot
i: K. M. do Jong, tydeiyk'
H. van Vlanen, leeraar aan
chool2o. een leeraar in ataat-
on staatswetenschappen aan
gorscholon: mr. dr. H. J. D. j
>HJk leeraar; mr. dr. J. D.
en procureur.
renhage is ovorlodon de heer
Plmentel, adviseur voor de
g by hot Departement van
Zaken, hoofdredactour van do
do".
nteraad van Vllssingon hsoft
i oen commlssio to benoemen
derzooken of een gemoenteiyko
in het belang der gomeento
d stemmen vorworpon.
t Vad." verneemt, zijn do po-
voorloopig comité te 's-Gra-
)richting aldaar ecnor vak-
iBjes met goeden uitslag bo-
do opening dor school tegen
worden tegemoet gezien. Heb
>1 is:
iden van meisjes in vakken
sid of nijverheid,
den tot flinke huishoudsters,
den tot kinderjuffrouw,
den tot degelijke dienstboden,
t do volksklasse en deze bo-
i met het goedkoop boreiden
(maal.
den tot goede verstel-, wollen-
ters en borduursters.
L O." geeft de volgende ver
in artikel in het te Rio do
ijnend Journal de Coramor-
r:
>fi r der gein koorts stierf
or Cornelius Willem Suclle-
ingenieur van do gasfabriek,
ie was Hollander en werd te
n 185: geboren. Hij verkreeg
t crriel-in nieur aan de Po-
:hool to Delft, en wijddo zich
ifdzakekjk aan werken op het
fabricage, waarin hij deskun-
de het van menschen en rijtuigen. De schil
der snelde op een daarvan toe, waarin een
jonge vrouw en een klein meisje van onge
veer twee jaren zaten.
Het kind herkende hem reeds van verre en
riep
PapalPapal"
Vignier nam het op den arm, liefkoosde
en kuste het, terwijl hij zijn vrije hand zijn
vrouw toestak, die met vochtige oogen slechts
■enuwachtig de woorden uitbracht:
-JO beste man lw, weJA een buoc^sf*
het bekoorlijke dochtertje ,zijn zieino nen-
riette.
Doch ondanks den zachten warmen zomer
avond voor Vignier van tijd tot tijd een
huivering door de leden en hij voelde zich
een weinig onbehaaglijk, waarvan hij echter
niets liet merken, om de zijnen niet te ver
ontrusten.
„Ik zal het er wel uitslapen," dacht hij
bij zichzelven en vertrouwde op zijn krachtig
gestel, dat al de vermoeienissen en ontbo-
ringea, welks hij ia bei begin vea ujn loop-
geiUK ÏU Zijn K.UL1BU, gwun in uo laiiiiuo outa
zijn huis; een geluk, aan welks voortbestaan
Vignier niet twijfelde. Aan het verleden vol
ontberingen dacht hij nauwelijks meer.
Hetgeen hij verdiende werd ook verteerd.
Vignier zeide dikwijls lachend:
„Waartoe sparen? Mijn naam is.nu bo-
kend. Over tien jaren brengen mijn schilde
rijen het dubbele op. Zoo lang ik schildeTSn
kan, behoeven wij geen zorgen te hebben
en waarom zou ik niet kunnen scheppen
Met twee en dertig jaar 1 En gezond als een
uren het bed verlaten en de reconvalescent
ging, ofschoon zeer langzaam, toch vooruit.
Na een pauze van acht weken nam Vignier
zijn penseel weer op en meende, dat hij weer
de oude was. Het verwonderde hem in het
eerst ook niet, dat het scheppen hem moeie-
lijk viel en de hand de gedachten niet zoo
vlug volgen wilde. Toen hij echter voelde, dat
zijn krachten niet terugkeerden, zooals hij
he% bepaald gehoopt had, begon hij zich on
gerust te maken.
onder cr met zijn vrouw over,
ing hij naar den geneesheer,,
b zijn ziekte L^d behandeld,
ik ben gekomen om van u do
l te hcorcn. Zal ik mijn vroc-
weer terugkrijgenor in do-
*in moeheid, van matheid,
p volkomen genezing blijven?"'
eor keok den spreker verrast
lorddo vervolgens op jovialen,.
oolijken toon
lurlijk wordt gij weer dc oude I
noedcloos
Jet, opdat gij mij moed zult in-
woordde de schilder eenvoudig,
jn of ik een zwakke, zieke man,
el tijd ik nog voor mij heb
redenen, welke mij tot dezo
ken, niet uiteenzetten ik kan
ikeren, dat zij van het grootste
aij zijn. Ik bon niet bang om to
et leven van do mijnen is mij
l&n mijn eigen bestaan
;an niet zoo
ik bezweer u, antwoord mij
>n eerlijk, als man tegenover
eer keek den kunstenaar ondor-
e oogen; hij zag, dat deze kalm
en Deoaard zijn uitspraak afwachtte.
„Nu, nu," zeide hij geruststellend.-,,Alles
is nog niet verlorenGenezing is niet bui
tengesloten. Zorg goed voor uzelf, werk niet
te veelneem u voor vochtig weer cn kou
de in achtik sta er voor in, dat gij goed
door dezen wintcj heen komt...... maar hei
volgende jaar
Hij hield op cn aarzelde.
volyt).
